📌Official FB Account 💯 https://www.facebook.com/techramFB 💯 https://www.facebook.com/manalastasRamil 👋ATTENTION👋 📌Mag Ingat po sa mga Scammer at Fake accounts po sa FB 📌Paalala po na HINDI po kami hihingi ng ano mang impormasyon po ninyo o mag memessage para HUMINGI O MAG SOSOLICIT. 📌Ngunit sa mga nais pong mag pa abot ng pagmamahal sa ating mga kababayan, tanging sa Official FB account lang po tayo makipag ugnayan. Thank you for your support kaTechRam! and Dont forget to SUBSCRIBE! 👉https://youtube.com/techramvlog 👉TechRAM Kids: https://youtube.com/techramvlog Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UC3gu7p27dis86qsoizzMgMg/join #TechRAM #LifeLesson #OFW

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Ang sakit po niya mga tekram is sepsis, infeksyon sa tugo, late stage.

Kung baga po sa cancer, yung sepsis po niya is stage 5 na.

Kaya nga po kung ililipat siya sa ibang hospital,

pwede pong in the middle of transferring the baby,

kanina po pagdating niya saan, naghahabol na lang po siya ng hininga.

So ayon po yun, 50 per day.

Kaya hindi nila mag-go-go, dahil hindi daw tayo na mag-anak.

Kasi sabi ni Toktora pwede siyang i-admit dito,

pero yung condition po ni baby, parang po siyang time-bump.

Na kapag hindi fully equipped, baka biglang wala na lang.

Kaya ayaw pong anuhin ni Toktora dito dahil yung kanila pong gamit.

Kedag po ICU siya.

Kaya siguro ganun na lang kuya, kasi nakainang...

May wallet akong nalang, punin ko lang.

Kasi nakainang pa ulit-ulit namin kuya, hindi talaga inaantay pa.

So sabi nga namin ang suggestion nila mauna na ako dun,

pero may physical silang nakikita.

I-botch na po natin. I-go na to.

Ay, kategram.

Sama-sama po tayo yung kategram. Pagkasal si baby Aaron.

Pero kanina po pinag-pray ko na.

Kaya kasama po natin ngayon si...

...si...

...si...

...si...

...si...

...si...

Kaya kasama po natin ngayon si ate Chris.

Kanina sa hospital lang nang ginagawa kay baby.

Kumusta siya?

Kasi kanina kuya Ramil, eh.

Pero nang na-shock kami noong pagdating namin doon,

na sinabi kagad ng doktor na hindi niya daw kaya.

Nakailangan inibad siya.

Kasi ano, inaabol yung buhay ng bata talaga.

Kaya yun.

Na kami, hindi ko nga alam kuya Ramil,

kung ano gagawin mo kanina,

dahil first time ko makakita ng ganun na

nag-aabol ng buhay ng bata.

Paglampot lang kasi, eh. Nakalampot lang kanina.

Alam niyo yung kategram, yung...

Hindi ano ng loob ko, hindi masukot ng loob ko na...

Bakit nakikita po ni tatay,

tiyo, nanay, apol, na ganun?

Bakit nakakaya po nilang makita yung batang ganun?

Pero iniisip ko lang, pagkaw sa pera, sa pagkain,

kagad nasa bahay ko sila.

Yun lang po yung ano ko.

Parang asama ng loob ko lang.

Pagka ganun ano.

Pero pagka yung bata,

ganun ako yung sitwasyon kung hindi po ko tsinek yung bata.

Hindi po, ano, malalaman, kategram na ganun na po yung bata.

Tapos ang sakit po nito,

tusok daw po ng tusok.

Paano, ate?

Hinusok po ng...

Siyempre po yung baby, mahirap yung anapin yung ugat niya.

Kasi baby pa po.

Nakakailang tusok.

Mga nasa...

Tatlo sa isas dito, dalawa dito.

Tapos mga apat na beses sa baa.

Kasitim ako yung sa dekraw, dextrose ba yun,

tsaka sa...

dextrose, tsaka sa...

Dines po kasi siya yung...

Yung dugo?

Yung dugo.

Yun lang.

Yan, sama-sama po tayo kakategram.

Ipagdasal po si Baby Aaron.

Alam ko yung sama-sama natin pagdasal kay Baby Aaron.

Mas powerful po yun.

Alam ko kasi talaga po ngayon yung buhay, yung...

Alam ko ang awa talaga yung kanina.

Yung puso ko, kapag pinutosok yung bata.

Kasi may anak din po kasi.

Ang hirap pa kayo.

Alam na natin eh, may mga anak tayo.

May mga anak po tayo.

Kaya alam natin yung nararamdaman nating ako.

Kasi ano po kasi eh, nasa kanya din kasi eh.

Hindi ko kasi talaga masukat ano kategram.

Kunsan siya humuhugot ng ano eh.

Tapos kanina, nakatitig ako.

Umiiyak, umiiyak naman siya.

Umiiyak po.

Iyak ko siya ng iyak.

Pero sabi ko na po sa kanya.

Nating ako eh, ang sabi ko.

Wow, yung anak mo.

Sabi ko sa kanya.

Yung anak mo, sabi ko sa kanya.

Pabubuhay eh.

Sabi ko ngayon sa kanya.

Nagsalunod ako.

Nakikiyak.

Hinintindi niya po daw yung nasa bahay na iniwanin niyang mga bata.

Nanayagol mo na lakas yun.

Sabi ko, hintindi mo yung ngayon.

Nandito mong anak mo.

Kaya naagol natin yung buhay niya.

Sabi ko, hindi nga po siya pwedeng garing sa ibang hospital na malayo.

Kasi nga po, baka daw po di yun yung matrap pa.

Buhay po yung naagol natin eh.

Iyak po siya nang iyak.

Sabi ko, mayroon ka pa umiiyak.

Sabi ko, dapat sabi ko naisip ko yun.

Nung inalagaan mo yung anak mo, yung po kanya.

Sabi naman po naman siya na ano.

Ang kawawa po yung bata kaming hina.

Makikita nyo.

Sa akin kategoraman na po, nakatingin ako sa akin si Baby Aaron.

Habang nasa biyay kami, ati Chris.

Makita nyo kategoraman, kinawanan ko si Baby Aaron habang nasa biyay.

Nakatingin lang po siya sa akin.

Ano nga kuya, tulungan mo talaga kuya.

Kaya di naman kong sanitahin yung bata.

Yung tingin niya na yung may ibig sabihin yun.

Ano lang...

Alam ko magdudulututo ng ano sa inyo, katekram.

Sa mga concerns sa amin.

Na talagang nasasaktan na lang para sa amin.

Na awa para sa amin.

Sa ginagawa po ni nani Apple, tatay Joe.

Ang hirap po kasi.

Ang hirap ng ganitong sitwasyon po pala na lalo lalo na po baby.

Tapos ganito,

pinagbabawal na po yung sigarilyo.

Ngayon na nganak po siya, itinuloy po yung sigarilyo.

Dalawa po silang sabay naninigarilyo.

E di natatabunan na po ng usok yung bata.

Ang problema po nung bata katekram,

ang sabi po mamaya po, mas malinaw po yung ano nung doktor.

Ano? Pneumonia?

Oo. Pneumonia.

Na parang mapupunta lang po siya sa baby.

Oo. Kaya sama-sama po nating pagdasal ang ating baby.

Yung baby po kasi rumalaban po talaga.

Kita ko talaga.

Rumalaban po siya talaga yung baby.

Tapos ang kagandaan nito katekram,

kanina pagbaba po namin,

pagpasok daw po, umiiyak na po siya.

Parang napaka, ano lang, sarap lang sa pakaramdam katekram.

Sana, kanina talagang walang kabuhay-buhay.

Kanina po kasi, bisenap-bisen yung nurse,

pinukuha lang po niya dito po.

Bakit sabi po,

inong Janet sabi po,

bakit tinutusokan yung bata?

Hindi yung umiiyak, sabi po.

Sabi po, bayit naman niya kasi hindi umiiyak yung bata.

Sabi po naman,

hindi Chris, kaya hindi umiiyak yan.

Kasi,

masama yung nararamdaman niya,

hindi niya may labas.

Kasi, masyadong masama na nga po yung nararamdaman niya.

Hindi niya nakayang nilabas yung sakit

na nararamdaman na po niya.

Kanina, kaya hindi siya umiiyak kanina.

Inutusokan nga po,

pinukuha na ng dugo.

Hindi siya makaiyak.

Kasi nga po,

dahil nagawa ng,

hindi niya nakayang umiiyak.

Baka wala na siya ng power.

Wala na, hindi niya nakayang umiiyak, gano'n.

Wala na siya ng labas.

Yun lang,

kategoram,

huwag ko kayong ano,

huwag ko kayong paistress.

At sa mga concern po dyan,

pagdasal na lang po natin yung baby.

Huwag ko kayong maglala,

huwag ko kayong paistress.

Sa mga concern po sa amin,

na naawa po kayo sa amin,

gano'n, nababasa ko po yun noon pa,

na kayo po yung parang naistress para sa amin,

na hawa para sa amin.

Inuulit ko po lahat po nung pagot namin,

lahat po nung sakripisyo,

lahat,

nawawala po yun pagka yun.

Iniisip po namin yung mga grades po ng mga bata,

yung nakakatawa po.

Tumatawa na sila,

natututo na po silang magbasa,

ginabukasan pa.

Pero itong mga,

itong kanina lang,

sobrang sakit lang.

Parang naisip ko,

parang halangan ng tuldukan.

Askasuin ko muna itong bata dito.

At mamaya po,

bigyan po namin kayong update

paglabas po ni Tita Flora at Tita Janet.

Salamat po sa pag-intindi,

kategoram,

mamaya na lang po.

Kanina, Ati Janet,

pwedeng ano,

mabigyan mo kami ng update,

kasi yung, yun nga,

kwento ni Ati Cris,

may lagay ng bata doon.

Anong sabi ng doktora doon?

Ano siya?

Una-una kinuhanan muna siya ng dugo.

Ilang beses din siya tinusukan

kasi parang tinututok niya sa ugat niya.

Hanggang sa,

kinuhanan siya sa paan ng dugo na lang.

Doon na lang siya kinuhanan.

Ngayon naging,

nakapuha naman po ng blood sa paa.

Ang nag-example po ng,

ng blood niya,

masyadong mababa po yung,

yung ano nang,

ang tawag?

Hemoglobin.

Hemoglobin.

58.

Na dapat po,

110 po para sa kay baby.

Ang result ng po niya,

58.

Kaya, kailangan daw po siyang masalina ng dugo.

Ngayon po,

tapos sa,

X-ray naman po,

yun po,

puro problema.

Puro problema.

Kasi umaano na siya sa dugo,

nagta-infection na yung dugo niya.

Hmm, yan nga.

Ang tanong,

ang ano,

may dugo na dyan no?

Ah, dito daw meron.

Kung kailangan,

kasi,

pwede na test pa ulit ngayon.

Ah, okay.

Kung kailangan siyang salinan,

masalinan.

Hmm.

Okay.

Pero sa nakikita ko yung baby,

ang laki ng,

pagpapago.

Hmm.

Kesa sa kangina.

Oo.

Kasi,

kasi ngayon,

medyo ano na siya, baby,

nagkakakulay na yung pisgin niya.

Ang kangina talaga,

parang pakil niya siya na makula.

Kahit anong tosokang gawin niya sa ano,

hindi siya may iiyak.

Walang reaksyon.

Noong,

pabiyahe po kami katekram,

pabiyahe po kami,

sabi ko yung ano ni,

baby Aaron,

nagkakanoon na siya.

Parang,

noong nakita ko kasi noong una,

talagang,

pagdaano namin sa hospital kanina,

ah,

maano,

parang matutla talaga na madilaw-dilaw eh,

parang ganon.

Sabi ko,

pabiyahe dito,

sabi ko,

okay yata si baby,

sabi ko.

So, salamat sa ating Diyos.

Pero,

nakikita ko,

ano naman,

ramdam ko,

talagang ang ating Diyos,

buhay na buhay.

Oo.

Kasi habang lahat ang kanyang,

kasi baby kami niya,

talagang nagladasan kami,

kasi tatalag kami,

na sinabi niyo,

kahit nahabol natin ang buhay,

kasi iba na yung ano niya.

Tapos,

malalamig na yung

pantalampaka niya,

kame niya,

malamig na.

Hmm.

Kaya,

nagsaksaksidok ng oxygen,

at siya ha,

dextrose.

Hmm.

Tapos,

may inilagay siyang,

ah,

paracetamol.

Kasi ang,

ang ano ni,

depresyon ni baby,

naglalaro siya sakit,

naglalaro siya sa 40

to 39.

Hmm.

O,

masyadong mataas

ang kanyang depresyon.

Hmm.

Okay.

Thank you,

Ate Janet,

Ate Chris,

thank you, ah.

Pati kayo naabala pa.

Thank you sa inyong,

ano,

pagmamahal

kay baby Heron,

at pagintindi.

Ah,

ano lang,

talagang,

ano,

ang ating Diyos,

talagang buhay na buhay

sa bawat isa

o sa atin,

gati pa.

Ayan lang,

kung nagkakaroon ng kanyang

tinatawag na pagsubok,

dahil nga po,

kapabayaan po,

kung ano yung,

pagsubok na tinatawag,

ganyan na,

pinapabayaan kasi yung bata.

Kaya,

ganun po yung nangyari sa,

sa ating baby Heron.

Pero,

kung iniingatan po siya,

hindi naman magkaka-ganun.

Tama po ba,

kuya?

Opo.

Ganun naman,

kung nandun o,

talaga yung pag-iingat naman,

talagang,

wala namang mga ganyan.

Yun,

mamaya katek na,

mas mabibigyan po tayo

ng malinaw na update.

Pagbalik po natin,

pagbili ng mga gamit.

Diaper.

Anong diaper pala no te?

Bote.

Gatas.

Tubig.

Ano yung ipapalit ni Doc nalang.

O, ano yung ipapalit nalang?

Kasi Heron dapat sa baby ganun,

yung bonal,

di pa naman.

Okay.

Asa,

paano po katekram?

Mamaya na lang po,

bigyan po namin kayong update ulit.

Thank you po.

Bye.

Ingat po.

Thank you, thank you, thank you, thank you.

Ang bahit ni Sir Marlon,

nabawasan yung nararamdaman ko,

nakita ko yung solid katekram natin dito.

Solid po.

Salamat po yan.

Thank you po.

Remembrance.

Ako.

Ito na katekram.

Mabibigyan tayo ng update

ng ating dita floor.

Alam ko tatalon yung puso natin

kasi nakita ko yung ano,

kahit kanina.

Pero gusto ko siguraduhin muna ngayon.

Alam ko meron kang magandang,

magandang, magandang balita,

dita floor.

Kami ni tita Janice na sobrang,

thank you, Lord.

Thank you, Lord.

Kasi po yung pinaka,

kanina po kasi nung,

balikan lang po natin,

nung tinalan natin sa panunang hospital,

ang sabi po ng doktor dun,

kapag inabutan,

sa nung sumunod na araw na hindi na po

sa hospital, wala na po si baby.

Kaya nga po,

hindi sila confident na i-confine po dun

kasi yung sepsis po kasi niya,

late stage, sobrang worse na po

nung infection ng bata.

At papil na lang po siya,

kaya ayaw na po siya tung,

hindi po sila confident na dun dalhin.

Pagdating po natin dito,

sabi nga po ni Tatay Ram kanina,

habang nasa ambulance sila,

nagbago po yung ano ni baby.

Dahil po may gamot na po na

binigay nung dun sa dating hospital,

na para sa tamol na po,

naka ano na,

ang pinaka ano po pala ni baby,

sobrang dehydration,

Tatay Ram.

Ang tinanong-tinanong po si nanay Apo,

ilang beses nag-wee-wee o pinalitan.

Sabi niya, apat.

Pero yun pala, dalawa lang.

Hindi po normal yun.

Sa buong maghahapon,

para po sa,

alos magto two months lang,

hindi po normal na dalawang beses lang

pagdating tayo po.

So, dun pala po.

Kaya po pala,

hindi na siya gumagalaw,

hindi na po nakakaramdam.

Tinusok po si baby,

wala po siya umiyak.

And sobrang,

thank you Lord,

nakangilawit pa rin po.

Hindi po,

hindi lang po,

kasi po yung,

dun kasi sa ICU ko,

50,000 per day minimum po yun,

mga katay kram.

At ayaw po siyang tanggapin,

si nanay Apo,

sa kahit sang hospital,

sa tito,

dahil nga po,

dahil yun nga po yung gastos.

Kahit na binouch na namin,

na ganito-ganyan,

kaya po tumagal.

Pero,

divine intervention siguro po ni Lord,

mga katay kram.

Kasi habang,

nagpapahinga po si baby,

dun sa hospital naun ang binagdalhan,

nag-recover po yung katawan niya.

Tapos pagdating dito,

yung bata po talaga lumapan.

Yun yung,

tapos umiyak na po siya,

mga katay kram.

So, in short,

sa halip po na na sa ICU po siya.

Which is,

50,000 per day minimum.

Hindi naman siya regular,

kasi po,

ang furlong pa rin po dun,

10 to 15,000 per day.

Pero,

ibig po sabihin,

di po katulad sa ICU,

na in-expect natin,

daming machine itutusok,

ganyan.

So, yun.

Kaya,

thank you, Lord.

Thank you, Lord,

sa lahat.

Parapanan natin ang ating Diyos.

Grabe, no?

Grabe.

Lumaban talaga si baby.

Lita kita namin paglaban niya.

Dun sa ano,

napa-thank you, Lord,

talaga.

Kasi,

tita Flordine,

nung pabiyahin kami,

nung,

di ba, sabi natin,

nag-uusap tayo,

sige, takbo na.

Kasi wala na nga dun,

tatakbo na ho dito sa,

ano,

ACE.

Kinausap na ho ni tita Flordine,

yung kilala po niya dito,

para maasikasa na po lahat dito.

Nung nakita ko yung bata,

makikita,

alam ko,

makikita niyo po yun,

kasi,

binuksan ko yung camera,

kinawanan ko siya.

Kasi,

si,

si nanay Apple,

umiiyak eh.

Hindi ko alam,

naandun yung,

naandun yung pagkain na,

pero bakit,

parang napakalaki ng tanong sa akin sa,

bakit,

ganito yung,

ano,

bakit ganito yung nararamdaman ko?

Ganito yung nararamdaman ko kay nanay Apple,

pero,

doon sa mga,

nakikita naman natin,

bakit,

parang ang layo,

uiiyak siya,

tapos,

pagkainan,

doon naman,

kung mapabayaan yung mga bata,

ano,

ano,

yun din,

yun din kuya eh.

Thank you Lord,

tamang hospital,

tamang mga tao,

ibig sabihin,

may purpose,

and sabi ko nga,

kay nanay Apple,

kayo na tatay,

nagsasabi mo nga,

diba,

paano yung ibang wala?

Alam po,

kaya na kayo,

pero nasabi ko talaga,

kay nanay Apple,

sabi ko,

nay,

yan na lang yung trabaho nyo,

yun na lang yung hinihiling namin sa inyo,

nakikita mo,

sobrang hirap,

yung mga,

nagsipotukan mo,

mag iiyak,

iiyak nga ako kanina sa,

ano,

sabi ko kay nanay Apple,

na mag iiyak nga ako,

nay,

tingnan mo,

yung pag-iirap ng anak mo,

alam nyo ba,

kung ano na yung rason,

bakit ganyan,

yung tinanas niya lahat,

yung dumil ka ako,

sabi ko,

doon siya nag-i-start tumiyak,

doon siya nag-i-start tumiyak,

na sinabihan namin,

kaya,

kaya,

sabi ko nga,

habang bumibiyahin niya,

kaya puro selfo na inabot niya sa akin,

kaya maging ganyan si baby,

hindi ka katuloy nang,

ang sabi,

sabi ko nga,

ate Janet,

asukal,

itlog,

bigas,

pera,

wala,

ang bilis nandoon,

bakit naman,

ito,

ito,

ito,

ang bilis nandoon,

bakit yung bata pa,

sabi ko,

kung hindi pa nga,

sinabi ni Kuya Jerry,

kuya,

paano kung wala pang nag,

ano,

kung hindi pa,

wala pang nagmanasakit,

hindi pa pala nila sasabihin,

kaya si Lord,

kung wala pong Diyos,

na kumalo dito,

mga kategram,

hindi po nalilito,

buhay na buhay talaga,

doon makikita talaga,

talagang,

thank you Lord,

talagang,

ano po,

talagang,

ang pagkilos po,

ng ating Diyos kategram,

pero po,

sa mga,

ano po,

jan,

sa mga nakakaunawa

at nakakaintindi po

kay Nani Apple,

thank you po,

sabi ko nga po sa inyo,

ang inyo pong pag-aalala sa amin,

kayo po yung parang napapagod

para sa amin,

nag-aalala,

umiintindi para sa

mga nararamdaman namin,

pero kategram,

inuulit ko,

yung pong,

aming,

lahat ng pagod namin,

family manalastas,

pagka nakikita po namin,

yung apat na anak po nila

na nag-aaral,

na ang laki ng improvement,

hindi man ganong malaki,

yung,

makita mo lang,

kahit pa pano may improvement,

may nagbabago,

masaya na po kami dun,

wag mo kayong mag-alala kategram,

yung iba po kasi,

mga lola na natin,

mga lola natin,

tita, tito,

mga nanay, tatay dyan,

yung mga,

nagmamahal sa amin,

na naistress sa mag-anap,

sa pag-intindi,

maraming maraming salamat po.

Nung ano,

pakita ko sa iyo mamaya yung video,

nung,

basta habang pumiyabay,

nakaganon yung bata sa akin,

nakatingin,

oo,

sabi ko,

ang galing naman,

sabi ko parang,

parang kilalang kilala ako,

ganon talagang tingin niyo,

oo, ganon.

Ayun na lang katekram,

so yun lang,

tita Flor,

thank you ate Janet,

sa hospital kanina,

sa lahat po kay nurse,

kay nurse Gemma,

Gemma yata,

sa hospital,

kay Dr. Bugawan po,

maraming maraming maraming salamat po,

tsaka yung mga,

lahat ng nurse,

at doctors na nag-aasikas,

o kay baby ngayon,

ang daming nila kanina,

nagkukumpulan mo sila dun sa ano,

para makuha po yung dugo,

maraming maraming maraming salamat po,

bahala na po ang ating Diyos sa inyo,

kaya,

talagang napakagaling ng ating Diyos,

kaya may mga ginawa po siya,

mga doktor na ganyan,

dahil po sa mga ganyang,

mga pabayang mga magulang,

sorry sa sinabi ko pero,

kaya po yan nangyayari,

dahil sa kapabayaan po ng magulang,

at kakainun mo na sila,

at mamaya po,

bigyan po namin kayo mga katekram,

no?

Bye!

Bye!

I love you po!