BODYGUARD KONG ASWANG - UNANG ANYO NI ANDREAS | Kwentong Aswang | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA KUWENTO NI THERROR

Mapagpalang araw sa inyo, Sir Seth.

Kayo na lamang po ang mamili sa mga kuwentong maibabahagi namin.

Kayo na rin ang bahalang pumili ng araw kung kailan ninyo ibabahagi ang mga kuwento na ito.

At mag-ramble nito.

Nakakasawa man sa'y ilan.

Pero ito na naman kami.

Kami na naman po ito.

Ang bodyguard kong Aswang Squad.

Nakakatawa po dahil nabasa lang namin yun sa mga comments sa mga narration mo, Sir Seth.

Magkalayo-layuman kami ngayon.

Ay kayo po ang nagsisilbing instrumento para hindi namin mamimiss ang isa't isa.

Kaya maraming salamat po ulit.

Simulan na natin ang aming mga kuwento.

Ako po si Fernan.

Hindi po tungkol sa love life ang ibabahagi ko kaya pasensya na sa mga nag-aabang ng love life ko na tagapakinig ninyo.

Nasaisipan ko pa po yung karyer at hindi yung ibang bagay.

Kahit po may mga kaibigan kami na mga hasyendero na pinabahagi nila sa amin kung ano yung meron sila,

ay nakikita pa rin namin yung hirap ng buhay.

Alam kong kakantsawan ako ng mga kaibigan ko kung maririnig nila ito.

Kaya bahala din kayo sa buhay nyo.

Sisimulan ko na yung kuwento.

At yung kwentong ito ay yung karanasan namin ni Lyndon noong unang beses na naging aswang na si Andres.

Kagaya ng ibang mga bagong aswang, naranasan din ni Andres na hindi pa niya lubos na makontrol yung kakaya niya.

At kagaya ng mga normal na tao, naihipo kami ni Lyndon sa takot.

Mga bagong tubo na pagbibinetapa namin nun,

si Lyndon ay naunang nag-aaral ng panggagamot ng ilang buwan,

bago napasa kay Andres yung bertud ng pamilya.

Isang araw, sinabi sa amin ni Andres na ipinamanan na daw ng tatay niya ang pagiging aswang.

Tumangon kami ni Lyndon at kinamusta namin yung kalagayan niya.

Sumagot naman siya na ayos lang at parang wala naman siyang nararamdaman.

Sa katunayan, magaan lang sa pakiramdam na si Lyndon ay nangyayari sa mga panggagamot.

Mukhang masaya pa nga siya dahil baka daw hindi umepekto yung ginawa ng tatay niya sa kanya

at hindi mapapasa sa kanya yung pagiging aswang.

Hindi naman kasi yun yung pangyayanggaw na kahit sino ay pwedeng maging aswang, Sir Seth.

Sa pagkakaalam ko, bertud yung sa kanya na nasa isang garapon.

At hindi naman kasi yun yung pangyayanggaw na kahit sino ay pwedeng maging aswang, Sir Seth.

Sa pagkakaalam ko, bertud yung sa kanya na nasa isang garapon.

May halong pagdadasal yun na talagang inihanda simula ng pagkasilang palamang niya.

Kahit pa ang bertud ay nasa katawan na niya, ay magiging aswang lamang siya kung nanaisin na ng kanyang bertud.

May pinainom naman si Lyndon sa kanya na bagong gawa niyang langis galing sa mga ugat-ugat noon.

Ayon kay Lyndon, para daw hindi masyadong masaktan si Andres kung magpapalitan yun na siya.

Hindi kasi nila alam kung kailan yung mangyayari kaya lagi na lang siyang pinapainom ni Lyndon ng halamang ugat.

Isang gabi, sa loob ng Hacienda de Dulce, napagpasya namin ni Lyndon na doon na lang matulog sa bahay kubo ng barkada.

Yung kubo po na yung Sir Seth, pahingahan, at tambayan namin mga anak na mga empleyado sa Hacienda.

Kami lamang dalawa ni Lyndon yung naroon.

May mga kanya-kanya naman kasi mga bahay yung mga pamilya namin sa loob ng Hacienda

kaya talagang nagiging tambayan lang yun sa umaga at walang matutulog doon paggabi.

Nagkakapi kami ni Lyndon habang hinihintay lang namin si Andres.

Sinasama niya kasi yung tate niya na magbantay sa Hacienda sa mga panahong yun.

Dahil nga kakapasa pa lamang ng bertud kay Andres ay sinabihan lahat sa Hacienda

na maagang magsara ng bahay at manatili lamang sa loob kahit ano pa ang maririnig nila sa gabi.

Hindi naman minasama ng mga naninirahan sa Hacienda yun, kundi napuno pa si Andres ng congratulations.

Dahil na kaya niya daw ang kapangyarihan ng bertud sa loob ng katawan niya kahit hindi pa siya nagpapalitan nyo.

Wala pang inilagay na solar si Mrs. Dulcinon at mga lampara lang yung sinasabit sa labas ng mga bahay

kaya hindi masyadong maliwanag ang Hacienda na ito.

Napakatahimi kahit alas 6 pa lamang ng gabi ay wala nang naglalabas ng bahay.

Pamilyan na lamang ni Lindon at ako yung naasabalik ulit ng mga bahay-bahay ko ubonon.

Hindi namin tanaw yung bahay nila Lindon pero alam namin na gising pa sila dahil hindi kami umuwi ni Lindon sa mga gabing yun.

At kahit anong pilit na mga magulang namin ay gusto namin makita yung kaanyuan ni Andres.

Hindi namin inakala, Sir Seth, na yung disisyon namin yun ay siyang pinagsisisyan talaga namin ni Lindon.

Habang nagkakape kami kagaya ng mga ibang gabing nagdaan,

pansin namin na napakatagal naman yata ni Andres dumatay.

At hindi namin nakakape kami kagaya ng mga ibang gabing nagdaan.

Pansin namin na napakatagal naman yata ni Andres dumatay.

Kaya tumaghoy ako ng malakas na parang tinatawag ko siya.

Alam ko na alam yan ng mga taga-purbinsya, lalo na sa mga nakatira sa bundok.

Kailangan mo lamang sumigaw kung may kailangan ka at madidinig na yung boses mo sa kabilang bundok.

Kung may tatagoy sa isa sa aming tatlo, Sir Seth, tatagoy pabalik yung papunta pa lang o yung wala pa sa tambayan namin na kubo.

Nagulat na lamang kami ni Lindon na yung sumagot sa tagoy ko ay isang galit na ungol na nanggagaling sa isang aso.

Nagtinginan kami ni Lindon at sumenya siya sa akin na huwag na huwag gagawa ng ingay.

Napamura naman ako nung napagtantuko na hindi ko pala dala yung kwintas na bigay sakin ni Lindon.

Kaya yung naisip kong kunin ay yung garapon ng asin na nasa loob ng kubo namin.

Para san yan? Para kay Andres?

Balak mong tapunan ng asin yung kaibigan natin?

Sambit ni Lindon na may balak pang kunin yung asin sakin nun.

Anong gusto mo? Ipapakain kay sarili ko.

Bulong ko kay Lindon.

Sinagot lamang niya ako na hindi naman kumakain ng tao yung angka nila, Andres.

Kaya wala kaming dapat ikabahala.

Aswang pa rin yun, Lindon! Aswang!

Sagot ko sa kanya na pabulong lang kasi baka marinig kami ni Andres.

Pilit na kinuha ni Lindon yung asin sakin at tinapon niya ito sa labas ng bahay.

Pinagmumura niya pa ako dahil bakit daw pasama-sama ako sa kanya.

Hindi ko naman pala suot-suot.

Hanggang samay narinig kaming isang malakas na ungol sa malayo na napaka-pamilyar sa amin.

Yun po ay ang tatay ni Andres.

Nasa balkonay lamang kami ni Lindon.

Patingin-tingin na kami kung nasaan si Andres.

Naririnig namin siya ngayon.

Minsan ay nasa likuran ng kubo, minsan ay nasa taas ng bubong at minsan ay parang nasa harap lamang namin.

Hoy Andres! Huwag mo kaming pinaglalaroan.

Talagang ihahampas ko sa iyo yung gitara mo.

Siguradong hindi namin nakikita siya.

Hindi namin nakikita siya.

Hindi namin nakikita siya.

Hindi namin nakikita siya.

Huwag mo kaming pinaglalaroan. Talagang ihahampas ko sa iyo yung gitara mo.

Sigaw ko kay Andres noon.

Na alam namin na nakikinig lamang ito.

Nagtapang-tapangan na lamang ako sir siya dahil alam namin ni Lindon na walang pangontra sa aswang itong tambayan namin.

Kumaga, alam namin ni Lindon na makakapasok lang si Andres kung gugustuin niya.

Andres, mga kaibigan mo kami ah.

Pero kung may kakainin ka, hunayin mo na si Fernan.

Alam mo sa sarili mo na hindi ka makakalapit sa akin.

Minura ko naman si Lindon sa sinabi niya.

Bigla-bigla na lamang umulan ng malakas na may kasamang hangin sir Seth.

Dahilan, para mamatay yung mga ilaw sa mga lampara na nakasabit sa labas ng mga kubo.

Nagyakapan na kami ni Lindon dahil lahat ng ilaw sa tambayan nawala.

At binalot na lamang kami ng kadilima noon.

Diba, nasa balkonay lamang kami at nakabukas lamang yung pintuan.

Hindi nakaligtas yung mga ilawan namin sa loob ng tambayan na iyon.

Nagtalikuran na kami ni Lindon.

Hawak-hawak niya yung kwintas niya at naririnig ko siya na nagdadasal.

Habang hawak-hawak ko yung gitara na ihahampas ko talaga kay Andres kung lalapit siya sa amin.

Bakit kayo nandito?

Pasigaw na sa amin ang tatay ni Andres na si Tatay Simon.

Napasigaw kaming dalawa ni Lindon sa takot at nahampas ko yung gitara doon sa biglang sumulpot sa harapan ko.

Hindi pa kami tapos sa takot noon.

Pero napasigaw ulit kami nang bigla niya kaming hinawakan sa braso.

Para pong humiwalay niya.

Dahil iba ang itsura ni Tatay Simon. Ang haba po ng buhok at kuko niya.

Tapos kasabay pa noon ay ang biglang kumidlat ng malakas at nakita namin ni Lindon yung buong kaanyuan niya.

Nagsisikulubutan ng balat, lalong lalo na sa mukha.

Sabayan mo pa ng maraming paglalaway nito.

Napuno ng sigawan niyong tambayan at nagmamakaawa na kami ni Lindon.

Na huwag niya kaming sasaktan dahil hinihintay lang naman namin si Andres noon.

Umuwi na kayo.

Hindi kayo makikilala ni Andres, sabi niya sa amin.

Pasentami po sa mga kumakain pero nahihihi talaga ako sa boses ni Tatay Simon.

Hanggang ngayon ay pinagsisisihan namin ni Lindon kung bakit kami naghintay na mag-ibang anyu si Andres noong panahon yun.

Sabayan mo pa na umuulan. Wala yung kwintas ko at baguhan na manggagamot pa lamang itong si Lindon.

Talagang inalay pa talaga namin yung mga sarili namin kay Andres na maging pagkain niya.

Ayon sa Tatay ni Andres, ay hindi niya daw napigilan si Andres na umuulan.

Kahit pa baguhan ay nagtataka yung Tatay ni Andres kung bakit siya natapo ng sarili niyang anak.

Napaami naman si Lindon na may pinapainom siya kay Andres na pinakuluang ugat para hindi siya gaanong manghina kung magpapalit anyu na siya.

Dapat kumakain niya.

Pinapainom siya kay Andres na pinakuluang ugat para hindi siya gaanong manghina kung magpapalit anyu na siya.

Dapat pala ay pamahina yung ginawa ni Lindon kasi napakahirap kontrolin ng mga bagong aswang.

Tinignan namin ni Lindon yung mga bahay namin.

Yung bahay pa naman namin ay apat na kubo yung pagitan.

Nagtinginan kami ni Lindon bago kami sabay na tumakbo pa uwi.

Aminin ko, kinalaki kong tao pero umiiyak ako habang patakbo doon sa bahay namin.

Paano ba naman, nakikita ko na yung bahay at napapagod na ako kakatakbo pero hindi pa rin ako nakakarating doon sa bahay na nakikita ko.

Lindon! Lindon! Tulong! Sumisigaw na ako habang tumatakbo doon.

Hindi talaga ako tumigil sa kakatakbo sir Seth.

Naiko pa yung paikot-ikot lamang sa asyenda na hindi nakakarating sa paroroonan.

Walang ano-ano, may bigla na lamang humatak sa akin at napunit pa yung damdamin.

Bigla naman akong sinapak ni Lindon at nung nakayukuna ako sa sakit ay may kwintas siya na pinasuot sa akin.

Pinasuot niya yung kwintas niya at doon ko lang napagtanto na sa kakatakbo ko ay nasa baryo na pala kami.

Isipin mo yun sir Seth, hindi ko alam na nakalabas na pala ako ng asyenda doon.

Pinagmumura na akong ni Lindon at kahit na nasa baryo kami ay narinig pa rin namin yung mga galit na ungol ni Andres.

Takbo! Biglang sigaw ni Lindon sa akin.

Nakakatawa mong isipin ngayon pero daig pa namin yung mag-jawa na tumatakbo sa ulan.

Habang magkahawak ang aming mga kamay. Ako yung pinauna niya dahil ako yung nagsusuot ng kwintas niya.

Baka daw siya naman yung paglaruan ni Andres. Kaya hinawakan niya ako ng mahigpit.

Sorry Anne.

Nasa highway na kami at dahil wala pan mga barang nakatakbo,

ay bahay nila Anne yung naisipan naming puntahan. Pwede naman kami doon sa bahay nila Angela pero kasi mga bata pa kami noon.

At hindi naman namin masyadong close si Angela noong mga panahon na ito. At nahihiya kami ni Lindon lumapit sa kanya.

Sabi ko, sabi ko, sabi ko.

Nasa highway na kami at dahil wala pan mga bahay sila,

dahil hindi naman namin masyadong close si Angela noong mga panahon na ito.

At nahihiya kami ni Lindon lumapit sa kanya.

Ilaw lamang ng kidlat yung inaasahan namin para makita yung daanan.

Dahil ang layo ng mga pagkita ng mga posting ilawan nun.

Parang simisigaw na si Lindon sa mga dasal niya.

Dahil nakikita namin na hinahabol na kami ng sobrang napakalaking aso nun.

Simento na yung daanan siyempre.

Nakikita na namin yung asong humahabol sa amin.

At klalong klaro na tuwing kumikidlat at naiilawan nito,

naglalaway.

Sa maano pa na may dugo sa bibig ng aso kaya kahit pagod man ay

parang nagsisprint na kami ni Lindon papunta sa bahay ni Laan.

Daig po po namin yung mga magnanakaw.

Dahil inakit po talaga namin yung malaking gate ni Laan

at yung balcony sa kwarto niya.

Todo hampas na kami sa sliding door sa balcony ni Anne para papasukin niya kami pero

wala.

Naglalaro pala yung loko.

Sa maano pa na nakaheadset ito na parang hindi niya ramdam yung sobrang lakas ng ulan sa labas.

Parang guguho na yung langit sa sobrang lakas ng kulog.

At rinig na rinig na namin na nag-uungulan na yung mga aso sa kabilang bahay.

Nakikita na namin yung malaking aso sa labas ng gate ni Laan.

At kung hindi pa na mata yung character niya sa nilalaro,

ay talagang naisipan na namin ni Lindon na basagin yung bintana sa kwarto niya.

Halata naman ang pagkagulat ni Anne nang makita niya kami.

Agad-agad naman niyang binuksan yung sliding door.

At bago pa ako makapasok ay sinirado agad ito ni Lindon.

Nagmumura na ako sa labas nun at mukhang nag-aaway pa ang dalawa.

Talagang may oras pa silang mag-aaway nun.

Saka na ako nakapasok nang binalot na ni Lindon ang kumot si Anne.

Nagets ko naman agad kung bakit ginawa ni Lindon yun.

Malaking t-shirt at boxers lamang kasi ang suot ni Anne pero sana naman diba?

Pinapasok din muna nila ako.

Hindi yung iiwan lamang ako sa labas habang magkatitigan kami ni Andres.

Nanginginig na kami sa sobrang ginawa.

Sa mano pa na naka-aircon yung kwarto niya.

Binigyan niya agad kami ni Lindon ng pamunas at ang unang tanong niya.

Nasaan si Andres?

Hindi niya talaga tinanong kung anong nangyari sa amin nun.

O bakit kami naroon?

O kung ayos lamang ba kami?

Si Andres talaga yung hinanap niya kasi alam niya na lagi kaming tatlo yung magkakasama na bumibisita sa kwarto niya.

Sasagot na sana kami nang biglang may kumatok sa sliding door ulit ni Anne.

Nakatalikod si Anne sa sliding door niya.

Kaya kami ni Lindon yung unang nakakita kay Andres na nakatayo na sa balkonay ni Anne.

Napasigaw talaga kami ni Lindon sa takot dahil naging tao na bigla si Andres at galit na galit pa rin.

At galit na galit na yung mga tingin niya sa amin ni Lindon.

Binatoka naman kami ni Anne at sinabihan pa kami na huwag maingay at baka marinig kami ng mga magulang niya.

Tinignan niya naman yung rason kung bakit kami napasigaw ni Lindon sa takot.

Nakita niya si Andres na nakashorts lamang at basang basa na rin ito sa ulan.

Bukas yan.

Ba't ka pa kumakatok? Kailangan mo ba ng impitasyon o naghintay ka ng Pasko?

Bago pa namin napigilan si Anne ay pinagbuksan niya na ito at hinila paloob ng kwarto niya.

Hindi naman po niya sinaktan si Anne pero yung galit na titig ni Andres sa amin ay nandun pa rin.

Nakahinga na lamang kami ng biglang tigil.

Nakahinga na lamang kami ng biglang tinapunan ni Anne ng tawil yung mukha ni Andres at naputo lang masamang titig niya sa amin.

Magsitigil na kayo? At bang trip niyo? Alas dos na o, ba't kayo naririto?

Sambit ni Anne.

Andres, ikaw yung pinakamabaho. Ikaw na yung mauna sa banyo.

Tinulak niya si Andres sa banyo niya para maligo noon bago siya bumalik sa paglalaro.

Sinabihan niya pa kami na kumuha lamang sa mga t-shirt niya tapos ay huwag namin kalimutan na linisin yung mga kalat namin.

Nabasa po kasi yung kwarto niya at may mga putik pa galing sa amin noon.

Eh ikaw, ba't gising ka pa?

Sambit namin dalawa ni Lyndon kahit obvious naman talagang ang sagot noon.

Para na kasi namin bunsong kapatid si Anne noong mga panahon na ito.

Hindi niya kami nipinansin kasi kalaro niya pala yung kapatid niya na nasa kabilang kwarto lang.

Kaya tumahimik na lamang kami para hindi kami mabuking na nandun sa kwarto niya sa kalagitnaan ng gabi.

Baka ano pa yung isipin diba?

Pero hindi kalaunan, nabuking pa rin kami nang yaya nila Anne kaya sumigaw si Anne nang,

Mi, nasira daw yung bahay nila kaya dito muna sila magpapalipas ng gabi.

Nakaisip agad ng palusot si Anne kahit pinahiya niya kami sa mami niya.

Biglang-biglang naman pinarepack ni tita yung mga stocks ng dilatan nila sa bahay para daw.

Dali namin kinabukasan nun. Pumayag naman yung magulang ni Anne.

Basta daw sa sala kami matutulog kung tatabi kami kay Anne.

Lumabas si Anne sa kwarto niya para ihanda yung mga foam na gagamitin namin.

Kinuha namin yung oportunidad yung pag-alis ni Anne para kausapin si Andres sa loob ng banyo.

Sa loob ng banyo, nangyari niya sa mga mga mga banyo.

Kinuha namin yung oportunidad yung pag-alis ni Anne para kausapin si Andres sa loob ng banyo.

Andres, ayos ka lang? Kumusta yung pakiramdam mo?

Tanong Milindon.

Kayo, ayos lang kayo. Mga loko.

Sarkastico pa ang tono ni Andres nun.

Ayon sa kanya, nagulat na lamang siya kung bakit nakarating na siya sa labas ng bahay ni Anne.

Dahil ang alam niya ay sa kubo kami magkikita pero,

bigla na lamang daw kaming nagtakbuhan ni Lindon at parang hindi niya kami maabot kahit paanong bilis ng takbo niya.

Sinabihan kami ng tatay mo na umuwi dahil hindi mo kayang kontrolin yung kakayaan mo.

Akala namin kakainin mo na kami.

Kaya kami nagsitakbuhan.

Hindi tayo mapupunta dito kung hindi mo ako ginamitan ng pampabulag, Andres.

Wala ka ba talagang naaalala?

Alam mo bang halos isang oras akong tumatakbo sa hasyenda papunta sa bahay namin dahil sa ginawa mo?

Kung hindi pa ako sinapak ni Lindon at pinasuot yung kwintas niya,

hindi ko malalaman na tumatakbo na pala ako palabas ng hasyenda.

Galit na pabulong kong sabi kay Andres nun.

Tumigil ka nga, Fernan.

Kung suot-suot mo sana yung kwintas mo, eh hindi ka agad mabubulag.

Alam mo naman na bagong aswang yung kaibigan natin.

Ba't isisisi mo kay Andres yung kapalpakan mo?

Kung hindi ko sinabayan ng dasal yung mga hakbang natin,

siguradong hindi tayo aabot.

Sagot naman ni Lindon.

Eh ikaw kaya yung tumapon ng asin,

tsaka kasalanan mo dahil dun sa pinainom mo kay Andres,

ba't mo isisisi sa akin yung kapalpakan mo?

Pabalik kong sagot kay Lindon.

Tatapunan niyo ako ng asin?

Napatigil yung pag-aaway namin ni Lindon nung

marinig namin ang boses ni Andres.

Sabay naman kaming umiling ni Lindon at sinabing,

Hmph, hindi ah.

Natigilan na lamang ang pagsasagutan namin nang marinig namin yung katoknian.

Tinatanong kung ano yung ginawa namin dahil sasali daw siya.

Natahimik na lamang kami at nagtinginan ng masama sa isa't isa.

Habang sa isa't isa,

habang sabay-sabay na nililigo noon.

Kahit ngayon ay naiinis pa rin ako sa karanasan namin ngayon, Sir Seth.

Hindi namin pinatabi si Anke Andres dahil hindi namin alam kung magpapalitan yun na naman ito.

Kaya nasa gitna namin ni Lindon si Anon.

Puyat at pagod yung dinanas namin dahil hindi pumayag si Lindon na matulog kaming darawa.

Pinagmumura ko naman siya dahil kitang-kita namin yung sarap ng tulog nila Anak Andres.

Kinabukasan,

nagpaalam na kami daladala yung mga dilata na bigay ni tita.

Binigyan niya pa kami ng pera na pilit naman namin ibinalik.

Nakasalubong naman namin yung mga magulang namin sa barrio na halatang naghihintay sa amin noon.

Ayon sa kanila ay sinundan daw kami ng tatay ni Andres.

At hindi na siya tumuloy nang nakita niya na umaakit kami sa balkonahin ni Laan para iligtas yung mga sarili namin.

Nalaman din namin na namatay yung tatlong mga manok na nasa loob ng asyenda.

At halata naman kung sino'y may gawa noon.

Para hindi namin tumatawa,

may itinanim yung mga magulang ni Lindo na nakapalibot lamang sa asyenda.

Ayon sa kanila,

ay para yun hindi makakalabas si Andres sa asyenda ni Dulce,

kung magpapalitan niyo ito.

At makakalabas lamang siya pag nagaan yung tao na si Andres.

Hanggang ngayon,

ay mananatiligan niya sa amin.

Hanggang ngayon, ay mananatiling lihim na may aswang na naninirahan sa asyenda ni Dulce.

Marami maraming salamat mga kagilo sa pag ikinigmata ako naman tayo siya sa shout-out request.

sa mga gusto mo magpa-shout out ay message na ako sa Facebook, Facebook page,

sa Instagram at email na nakalagay sa description ng bahat story.

Iwasan natin yung shout-out request sa comment section dahil hindi po natin nag mandira

naman tayong comment at ang kaunti natin mong Oo interpret ng mga fluids na may askap.

Iwasan natin yung shout-out request sa comment section dahil hindi po natin siya ina-acknowledge.

Shout-out unayin natin yung mga member natin sa YouTube sa mga gustong mag-join.

Kung gusto nyo ng kakaibang badge na nakikita nyo sa comment section na merong sariling emoticon, click nyo lang po yung join button.

Maraming salamat sa tatlong bago.

Maria Fe Sebastian, Ken Pendon Javier and Rodel Alzona.

Happy 1 month Jam Jam Teo and Venus Chesa Madarang.

Happy 2nd Kaleb Bautista and Tomas John Gulisau.

Happy 3rd Merry Grace Masiate.

Happy 4th Jendel77 and Praise the Lord God Jesus.

Happy 6th Pimi Stories and Vlogs.

Happy 7th Daryl Munez.

Happy 9th Christine De Leon.

Happy 10th Elion Elise Eliza Matalobos.

Happy 11th Monique.

Happy 13th Christian De La Cruz, Budanshi TV and Jeff Cordetta.

Happy 14th Yana Sen, Ayoko Onefree, Rina Candano and Jason Byrne.

Happy 16th Maria Andrea Lusto Bianosa and Maya Acera.

Happy 18th Mirna Cabalonga.

Happy 22nd Liza Cantalejo.

Happy 26th Pidotski TV and Happy 27th Anya.

Narami-salamat po sa walang sawang pag-renew at sa mga bagong kasali.

Thank you po talaga.

Sa mga nag-message naman, Venus Grace Baguio.

Hi Kuya Seth, pabati naman next video mo para sa mga puso naming sugatan.

Ikaw na lamang yung nagpapagilig sa amin.

Kamsawi pala to from Gracie.

Kuya Seth, thank you.

Magandang gabi sir Seth.

Nakapag-renew na po ulit ako.

Ako din po yung si Kaleb Bautista sa YouTube po.

Ako nag-renew.

Pa-shoutout po sana kina Wilfred at Tita Lynn na bago n'yo pong taga-pakinig.

Nayanggaw ko na rin po sila.

Yung nagre-reklamo sila, ba't ganyan daw, pinapakinggan ko hanggang nakahiligan na rin po nila.

Marami-marami salamat.

From Josel Darapieza.

Sir, pa-shoutout sa pinsan kong si Victor Ututin na mahilig manood ng animated horror stories sa YouTube channel nyo na Proyekto Helmo.

At sa iba ko pang pinsan na si Raenon Dabulag, Alvin Dalmation, Butsok Payatot, Batang Negra, Anle Ovet at Arjel Kulangot.

Mga pangal. Salamat po sir sa Gilblasan or Power po sa inyo. Thank you.

Ma-shoutout po sa taga Paete Laguna.

John, favorite ka po namin ni Mama pag natutulog po kami.

Laging tinapatutugtog po yung mga stories nyo hanggang umaga pa nga po eh.

Ang ganda naman yung stories nyo po. Ang galing support pa rin po kami.

At naka-subscribe po kami.

And naka-like and share po. Thank you from Chris Nino V. Valdelion. Salamat.

Sir, pa-shoutout naman po sa family.

Bakabak jan sa Pinay Espinosa, Ahoy Iloilo.

Sa pogi kong tatay, Tatay Tadoy.

At sa maganda at mabait ko na ina, nani Annabelle.

At sa mga magaganda kong kapatid na mga addicts sa mga kwento mo.

At sa mga anak ko na mga pasaway.

Si Naiai, si Lynn at Kate.

At sa lola kong maganda.

Na sa sobrang ganda, pati yung ibang elemento.

Nagkakagusto naks.

More power po sa channel nyo, sir Seth.

Gilblas you from Meye, Bakabak, Galiego.

And last but not the least,

Sir, shoutout request po.

Two years na po kami nakikinig sa mga kwento nyo.

At ang gaganda po ng stories, sila na po yung boses nyo.

God bless po.

From Jean, Jessa, and Aika of Osaka, Japan.

Ayun mga kagiling maraming maraming salamat sa inyo.

Bukas ulit!