Catch TONI episodes Mondays through Fridays 5-6PM on AllTV.

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Ang pagiging isang guro ay hindi biro.

It takes a lot of passion, compassion, patience and love.

Good morning, Mom Cleshea!

Good morning!

Wait for your turn!

Isn't this just beautiful?

It's amazing to learn from someone who had to go through something like this.

It's really scary,

it's actually heart-rending and it's so beautiful.

Happy birthday, Seth!

Good morning!

Wait for your turn.

What's this?

A window.

A window. Good job. Very good.

Lalo na for those who teach children with special needs.

Gaya na lamang ni na-teacher Ricky,

a teacher Christian na mas piniling manatili dito sa Pilipinas

para turuan ang kanilang mga estudyante.

Welcome po sa Philippine Institute for the Deaf

where we teach the deaf kids to speak, to talk, and to lipread.

So Philippine Institute for the Deaf po is a small school lang.

Composed po siya ng like 60 students.

Good morning!

So here are my students.

So these learners are learners with autism spectrum disorder.

So it's a neurological disorder characterized by impairment in socialization,

communication, and repetitive behavior.

Ang kasama po natin ngayon si teacher Ricky Bautista

and teacher Christian Degrano. Hi!

Thank you kami. Ang dapat magpasalamat.

Lagi kong sinasabi to eh.

Feeling ko yung mga teachers, hindi lang siya profession. It's a calling.

Yes, it is.

Ako naramdaman ko na may calling talaga ako Miss Toni.

Kung ikukwento ko yung aking karanasan about sa pagiging teacher ko.

Actually, hindi ko siya din-dream na maging teacher.

It's just that nung college ako, mahilig kasi ako talagang umatenda mga volunteer works

or jumoy na mga volunteer work.

Iniimbitahan namin yung mga bata sa iba't ibang institusyon.

Tapos pupunta kami sa isang place.

Nagka-camp kami for 10 days.

Parang kami nagiging magulang ng mga bata in 10 days.

Ayun sa iyo naman Christian.

Ako po talaga, I decided to choose education.

Ah, no college.

Yes, ang major ko talaga special education.

And also, I finished already my master's in special education as well.

Wow.

So, yun talaga yung puso ko kasi talaga para sa mga bata po talagang with special needs.

Kasi napakahirap na magturo sa mga learners with disabilities.

Talagang nandyan dapat yung love and passion at patience sa pagtuturo talaga sa kanila.

Mayroong mga behavioral problems.

So, na-experience kong maduraan ng sudyente.

So, hindi sila aware about those kind of behavior.

Hindi nila alam ang right and wrong.

Right or wrong.

So, yun po ang goal namin mga teachers na maturo sa kanila yung tama ang ginagawa.

For example, sa kapwa, sa school, sa bahay.

Sa socialization nila with other children.

Pati dun sa mga magulang nila at kasamahan nila sa bahay and sa community.

Sa Philippine Institute for the Deaf, mostly talaga estudyante namin deaf.

Pero naka-encounter din ako ng studyante na may other case.

Tinatawag natin multiple handicap.

Deaf na siya, tapos may ADHD pa siya.

Yung hyperactive na behavior.

So, yun yung pinakastruggle ko that time.

Very draining yung experience.

Plus, yun nga.

Tasangtang ka din?

Yes.

Minsan nakakagat.

Yung studyante kong yun, naduraan din ako.

Parang kasi it's their behavior to manipulate na huwag kanilang sundin.

Or huwag silang sumunod sa'yo.

Pero, you know, it takes really patience na, you know.

Tsaka self-control.

Yes.

Love naman yung ginagawa talaga namin.

Kaya we need to really train them.

Nakakapagod.

Is may time na mag-resign ako.

Or what I mean, nandun na ako sa moment na nag-resign ako

after siguro mga two or three years.

Ang hirap ng decision na yun.

Before mag-teacher,

nag-BPO kasi muna ako eh.

But the day na magte-training na uli ako sa BPO,

tumawag yung school director namin.

Sabi na sa'kin, hindi ka ba babalik?

Nag-pray pa ako nun na sana,

Lord, bigyan mo ako ng sign.

Ganun lagi yung moment ko na

pag nawawalan ako ng motivation.

Kasi kami teachers tao lang din kami.

Napapagod.

Pero, na-fulfill ko si God every time na...

Gusto mo mag-give up?

Yeah.

Na ito ang dapat mong gawin.

This is what I called you to do.

Na-feel mo rin yun, Christian?

Yes po.

Kasi niya, sobrang hirap talaga na

ikaw lahat na nag-absorb ng mga energy

ng mga learners mo every day.

Yung paano mo sila tuturuan every day.

Kung paano mo iko-control yung mga unnecessary behavior nila

inside the classroom.

Tsaka minsan kasi pag nasisira yung routine nila,

yan, nag-tend talaga sila mag-misbehave.

Nagta-tantrum sila.

So, minsan nga nasisira yung damit namin,

natatanggal yung botones ng mga damit namin.

Yes, pan-experience talaga namin siya.

At napaka-rare lang talaga na mga

nag-take up talaga ng special education.

Dito sa Pilipinas?

Dito sa Pilipinas.

So, ano, nagkaroon po ako na marami akong offers.

Sa US, binigyan na po ako ng opportunity

magturo po sa US.

And, with that day,

nag-wave po ako ng opportunity na yun

just to stay dito sa Pilipinas.

So, sino pa yung magtuturo sa mga bata natin

na with special ed.

Kung ako mismo, as a PED teacher,

aalis at magtuturo ng iba.

Parang kung mag-give up ka sa mga sarili mong estudyante.

Kaya, Ms. Toni, niniwala ko nyo sa old saying na

many are cold, but few are chosen.

Maraming teacher sa Pilipinas na tinawag sa profesyon.

Pero, katulad natin, katulad namin,

few lang yung mga chosen one

na tumanggap ng challenge na yun.

Kami, yung Philippine Institute for the Deaf,

20 teachers lang talagang kami doon.

Samin po sa Tagaytay,

siya-siyam po kami, kulang pa po kami.

Siyam?

Siya-siyam lang po kami,

SPED teacher po talaga.

And then, iba-iba po kami,

naka-bi-disability po kasi kami.

So, ako po, I'm teaching learners

with autism spectrum disorder.

So, yun lang yung mga with autism,

mga behavioral problems,

social communication difficulty,

tsaka repetitive behavior.

So, as of now, I'm handling 18 learners.

18? Isang teacher?

May assistant ka?

Yung pa, wala pa po kaming assistant.

So, naghahanap po kami ng SPED teacher pa rin

kasi nga po, ay napaka-rare lang talaga

ng mga nagtitake talaga ng special ed.

Napakihira po kasi.

Kasi po, yung isang studyante,

ang katumbas po nun sampo.

Ang very important is yung happy ako

at the end of the day.

Napagod ka, pero,

ramdam yung fulfillment after

nung isang araw na ginawa mo yung work mo

for the kids.

Anong fulfilling?

Yun nga, parehas tayo sir.

Yun din yung naramdaman ko.

Sa amin nga, fulfilling na yung mga bata namin

makaupuman lang ng one minute, five minutes

or mapataas pa.

Parang sa amin, malaking accomplishment na yun.

So, katawa na rin.

Ah, fulfilling na yun sa inyo.

Makaupuman sila,

makapagsulat man lang ng,

makapag-trace ng konting letters,

makapag-count ng numbers,

at katawa na rin siya ng mga magulang nila.

Ay, ang anak po, nakakaupunan ng matagal.

Kaya niya na mag-stay ng five minutes,

ten minutes, thirty minutes.

So, sa akin po, fulfilling din

na nakapagpagraduate na po ako ng elementary,

nakapagpagraduate na ako ng secondary,

tapos meron na pong senior high school,

tapos nagtitake na po ng college ngayon

sa pamamagitan ng special education program

na meron po tayo.

Naiiyak kayo pag magraduate sila?

Oo po, sobrang fulfilling po yung

sa amin mga teachers na...

Pag nakikita mong pumagraduate yung mga special kids po?

Kids po, talaga.

Nung makapunta rin po sila yun,

mapasok natin sila sa inclusive education

kasama ng classmates,

kasama nila nag-aarad.

Ang sarap din sa feeling?

Ang sarap sa feeling na kaya na nila.

Yung special education classes na

one-on-one lang kayo dati,

so ngayon marami na siya nakakasama.

So, yung mga learners din,

nagiging aware sila

na kahit sila with special needs,

kaya rin nila makapagsabayan sa amin.

Ganyan din po.

Sa Philippine Institute for the Deaf kasi,

mostly talagang estudyante namin is deaf.

Pagsasabing deaf sign language, diba?

Pero ang sa amin,

we teach the deaf kids to speak.

To talk or to lipread.

So, nagsasalita sila.

Ang tawag sa amin, speech correction teacher.

Pero kami, more of oral methods.

Hini-encourage silang makapagsasalita?

Kaya?

Kaya. They can.

Kagaya din nung sinabi ni Sir,

nakapagpagraduate na kami ngayon

ng mga estudyante na deaf.

Pagsasalita?

Yes, they are talking.

Kasi yun yung pinakamission and vision ng school.

Ang mission namin,

makapagsalita sila.

And we vision na sooner or later

nasa regular school din sila.

They can go to the college or university

na gusto nilang mapuntahan.

Same thing,

nakapagpagraduate na rin kami ng mga estudyante na

licensed librarian na chef.

So, maraming success story na kagaya na...

Kaya din nakakagaya ka as a teacher.

Kaya nga po,

we are knocking pa rin sa mga other therapies

na pwede makatulong sa amin

mga special education teachers.

Katulad ng occupational therapies,

speech therapies na makakatulong

at malaki ang contribution

para nun sa development

ng mga learners with disabilities.

Pero kayong memorable student?

Si Raj.

Tapos si Jansen po,

yung latest po namin,

graduate po ng senior high school

with flying colors din po siya,

with honors po siya.

With honors?

Yes, with honors po.

So, it's possible?

Yes, possible talaga.

Kaya po, nakaka-proud bilang nang galing sa'yo

na gano'n na inarating nila.

Yung nakakagraduate na ng college,

si Jasmine Concepcion.

Yung hindi mo kalimutan?

Yes, kasi

meron kaming school culminating program

na nung nag-start siya sa school,

nung pumunta siya,

nabuli siya sa public school eh,

sa regular school.

So, kaya siya napunta dun sa school namin.

Tapos bumaba yung confidence niya.

So, from there,

nung naging advisor niya ako nung grade 6,

dun siya nag-start na mag-gain uli yung confidence.

Plus, yun nga,

naging star siya ng recital namin

na for example, Little Mermaid.

May sarili kaming adaptation.

Do-oh and they can sing.

Can you imagine deaf kids can sing?

Can dance?

Meron kaming ginagamit na Northampton chart,

ang tawag natin.

Nakagrupin yung mga letters.

Sa ating alphabet,

di ba, we say A, B, C, D.

Sa kanila,

naging start kami sa sound.

For example, letter M.

Hindi namin sinasabing yung say M.

Kinukuha namin yung kamay,

tapos pinaparamdam namin yung sound nung letter M.

Paano pinuproduce yung sound ng letter M?

Parang hmmm.

So, ini-imitate niya ako.

Para makuha nila yung vibration.

Yes, tapos hmmm.

Yes, tama.

Tapos, tawag natin dyan,

the DOMA method.

We let them feel yung vibration.

Tapos, nakukopia nila?

Yes.

Kukuha niya yung kamay niya.

Ganun din.

Tapos, kukuha niya din yung kamay ko.

Tapos sabihin ko,

that's good.

That's right.

Tapos, nakakapag-produce nila naman.

Yes, tama.

Yes, tapos,

didikita na namin yan ng pure vowels,

yung A, E, E, O, U natin.

Sabihin ko,

Ma,

kung letter M yung sound ko for today,

that's my target,

papakitaan ko siya ng picture ni Mother.

Sabihin ko, Mother.

Tapos, i-imitate niya.

It's okay na yung the rest of the sound

hindi makuha,

basta marinig mo sa kaniya yung letter M for today.

Hmm.

Very good na siya nun.

Hanggang maging phrase,

sabihin ko,

My Mother.

So, gagayahin niya,

My Mother.

Hanggang sa maging sentence,

She's my mother.

So, gagayahin niya,

She's my mother.

Hanggang magka-question and answer kami,

papakita ko yung picture,

Who is she?

Tapos doon na siya makakasagot in sentence.

She is my mother.

She's my mother.

What will you use to put the light on the kitchen?

Use the light bulb.

Pwede nakaka-proud to gumano na sila.

Yes, yun yung pinaka-proud moment namin.

Like Jasmine,

nung nasimula na siyang magsalita in full sentence,

alam mo ba lahat tayo is may capable na mag-lipread?

Kahit ikaw, Miss Tody,

kahit malayo ka,

for example,

Thank you.

Yes, see?

So, every one of us can really lipread.

So, kahit sila,

yun yung chance nila na matutunan nila mag-lipread sa atin.

Pag sa deaf kasi talagang binubusisi nila yung mga bibignan.

Tinitingnan nilang maigi yung mga letters.

Ilang taon usually yung mga tinuturuan nyo na ganyan?

Pag na-detect na na deaf sila,

yung ating mga bata,

simulan natin sa two years old.

Kung makipapansin nyo rin po,

ang mga deaf kids ay mayroong hearing aid.

Yes.

Like,

pag mga naka-hearing aid sila,

ang naririnig nila,

digital sound na eh.

For example,

Tony,

ganun ang naririnig nila.

So, they have to

master yung sound na yun

plus lipreading skills.

So, they will learn it

kahit hindi sila nakatingin

na mastering nila yung sound na yun.

What's the hardest part

sa profesyon nyo?

Siguro yung pagtuturo mismo

plus yung paggawa ng visual aids.

Mamotivate yung community at awareness and advocacy

noong para maging aware yung community na

ah bak,

pagka nagwala yung batang yan,

anong gagawin ang mga tao?

Aalis, iwasan.

Sa halip na iwasan natin sila,

bakit di natin tunungin?

Napakahirap yun sa mga magulang,

sa mga teachers,

na hindi nila kaya-intindihin

yung mga learners with disabilities natin.

So, parang,

through advocacy campaign

at awareness na community

sa buong mundo,

noong pakita natin

na may kakayanan sila

at kaya nilang makipagsabayan din sa iba.

May instance na ba kayo

na umiyak sa inyo yung parents

ng estudyante nyo?

Maraming beses na.

Siguro, sa part sa akin

is tears of joy.

Because dahil nga sa improvement

ng mga bata,

maraming umiiyak na parents.

Yes, na very happy sila.

May isang beses na ba

na nag-thank you sa inyo

yung estudyante nyo?

Maraming beses na.

Yeah, right?

Parang as a teacher,

tos marinig mo yung estudyante mo

with special needs sabihin,

thank you, teacher.

Parang nakakaiyak yun.

Minsan kapag may mga event

like Christmas,

Teacher's Day,

yung mga sulat nila na

ine-express nila yung

they're very grateful of what we did.

E di nakakaiyak.

Super.

Oo, yung mga love letters na yun, di ba?

Yes.

Yun yung nakaka-add sa

mag-push pa kami.

Every time na merong letter,

chinikip ko talaga din siya.

Puro thank you

that you were able to help us

ako very thankful din ako sa mga parent

kasi the home and the school partnership

is very, very important.

Yes.

Kita namin sa improvement ng bata

kapag ang isang parent

is nagagayd ng maayos yung mga bata.

Iba yung development ng bata, no?

Yes, exactly.

Kapag present yung parent,

di ba kayo ang mga teachers

in the classroom?

Kayo ang nagbibigay ng lesson?

Pero kung kayo naman ang tatanungin ko,

ano ang isang bagay na naturo sa inyo

ng mga estudyante nyo?

Yun siguro yung pagmamahal,

yung love and compassion.

Wherever your heart is,

there you'll find your treasure.

I find them my treasure.

So yun yung naituro nila sa akin,

yung patience, compassion, yung love.

Pag gusto lang natin,

walang mangyayari.

Pero pagka nagpusigid tayo

para maabot ito,

marami tayong masututunan

at marami tayong maaabot lalo.

Katulad ng mga LWDs natin

na kaya rin nila katulad ng iba.

Anong mga gusto nyong malaman ng mga tao

about your students na LW?

Na they can achieve their dream.

Na kaya rin nila.

Kung ikaw, kayo, tayo, sama-sama tayo,

yakapi natin ang mga batang with disabilities.

Kasi yung recognition na nare-receive ko ngayon

from other people,

parang recognition ng mga bata ko to eh.

So ako po, maraming opportunities

nag-open sa akin dahil sa kanila.

Ngayon po, recently nga po,

I was hailed as Dangal ng Bayan 2022

po ng Civil Service Commission po.

Wow!

Parang sa akin, hindi ito award eh,

award to ng mga mag-aaral ko.

Kung wala sila,

wala rin po yung mga awards na nare-receive ko.

Wow!

So they deserve it.

So para sa kanila, hindi para sa akin.

Parang yun ang nahanap natin sa kanila,

sa ating mga teachers.

Parang kapag when you find your purpose,

then happiness will follow you

because what fulfills you is what makes you happy.

Diba?

Thank you.

Naging challenging man sa kanya

ang napili niyang larangan,

si Teacher Christian ay 14 years and counting

ng guro para sa mga learners with disabilities.

Siya ay pinarangalan bilang Most Outstanding SPED Teacher

noong 2018 hanggang 2020.

At kamakailan lang ay tinanggap muli

ang Most Outstanding SPED Teacher

in the province of Cavite

and Region 4 Civil Service Commission Award

bilang Dangal ng Bayan 2022

Outstanding Public Officials and Employees.

Patuloy na nagsisilbing inspirasyon at gabay

si Teacher Ricky sa kanyang mga estudyante.

Ngayon ay labing limang taon na siyang nagtuturo

at noong 2006,

pinarangalan siyang Shepherd of the Year

at naging Teacher of the Year noong 2014,

2016, and 2017.

He was also awarded as Outstanding Teacher

and Trainer in 2018.

At ngayon,

isa rin siyang Guidance Counselor

ng Philippine Institute for the Deaf.