Close
 


ANG SAKIT NG 2022! | Raqi's Secret Files (January 11, 2023) | Love Radio Manila
Hide Subtitles
Click any subtitle word to view Tagalog.com dictionary results.
Computer Shortcuts: Left / Right arrows to jump 2 seconds back or forward. +Enter or Space to toggle Play/Pause button. Full Screen Mode
Ibabahagi ng ating sender na si Dang ang sakit ng naranasan niya nitong nakaraang taon dahil sa pagkawala ng kanyang ina.
Love Radio Manila
  Mute  
Run time: 17:58
Has AI Subtitles



Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )
00:00.0
Anti vandala
00:13.2
and now
00:18.2
it's time
00:21.5
for DJ Rocky's
00:24.5
Secret files.
00:54.5
Sabi ni Mama, di baleng mamatay na lang daw siya. Basta huwag na huwag raw siyang tubuhan.
01:16.5
Hi DJ Rocky, itago mo na lang ako sa pangalang Dang. Matagal mo na akong taga-subaybay.
01:34.5
Sa totoo lang, maraming beses na akong sumulat sa iyo. At ilang beses mo na rin naere ang mga sulat ko. This is my secret file.
02:00.5
Year 2021. May COVID. Pero feeling blessed pa rin kami. Kasi kahit papaano, meron kaming trabaho.
02:20.5
Kada birthday sa pamilya, nakakapaglutyo ng konting pagsasaluhan. Madalas may bisita na dumarating.
02:34.5
Masaya naman ang pamilya kahit broken family. Kasi nga sama-sama naman kami. Damang-dama namin ang pagmamahal namin sa isa't isa.
02:58.5
Then one day, nag-request si mama. Ang sabi niya, oh, sunod na taon, wala munang bisita ha. Tayo-tayo muna.
03:22.5
Hindi naman ganun kahirap ibigay yun. So nang mag-birthday siya ng Feb 8, 2022. Tinupad ko yun. Tinupad namin yun.
03:38.5
Kami-kami lang. Walang bisita. Kundi close family members lang. Binilan ko siya ng favorite cake niya. At masayang-masaya siya nung araw na yun.
03:57.5
Sixty-third birthday niya. Lumipas ang mga araw. Okay naman, pakiramdam ko nga year 2022 is a lucky year for all of us.
04:17.5
Yun pala, ang taong yun ang magbibigay sakin ng walang hanggang sakit.
04:29.5
August 2022, nagsimulang mag nebulizer si mama. Mainit daw masyado ang panahon at nahihirapan siyang huminga.
04:43.5
Since nagtatrabaho naman kaming magkakapatid, binibilhan namin siya ng gamot. Salbutamol.
04:55.5
Every time na hindi siya nagiging okay. Hanggang sa nagmanas yung paanya, dinala namin siya sa ospital. Neresetahan siya ng gamot ng doktor, pero parang wala namang nangyari.
05:16.5
Dinala namin siya sa albularyo. Hanggang sa binigyan siya ng isang langis, isang botella ng langis na maladilawang kulay. Yun daw ang ipapayad sa paa.
05:35.5
Then unti-unti, humo pa yung pagmamanas ni mama. Naging okay uli siya. Tuloy lang sa daily routine.
05:49.5
Then September 10. Nagtatrabaho ako noon. Panairing ng cellphone ko sa bag ko. Nang i-check ko na ang phone ko, nakailang missed calls na sakin at nakailang texts na ang mga kapatid ko.
06:13.5
Kinabahan ako. Then nag-decide akong magbukas ng data. At doon bumungad sa akin yung picture na sinend ng kapatid ko na yung mama ko naka-oxygen na.
06:32.5
Agad-agad akong nag-undertime. Pinayaga naman ako. Pinuntahan ko sila sa ospital. Naabutan ko. Naabutan ko ang tagpong magpapalampot sa tuhod ko.
06:56.5
Parang hindi ko kayang tingnan si mama. Pakiramdam ko hinang-hina siya that time.
07:16.5
And then, naging okay siya. Naging okay siya, naka-uwi kami. At akala namin lahat magiging okay na. Pero napapadalas yung paghihirap niya sa paghinga.
07:37.5
So ang recommendation sa amin, mas okay raw kung may oxygen sa bahay.
07:47.5
Merong anghel sa lupa na nagpahiram sa akin ng oxygen pang suporta kay mama. Yes, yung amo ko pinahiram ako ng oxygen.
08:02.5
Tapos yung kapatid ko, pinahiram ng dating amo niya ng oxygen na malaki na naging kasama niya sa laban niya.
08:13.5
Lumipas ang mga araw. Daladala pa rin namin ang panalangin namin na sana'y gumaling si mama.
08:26.5
Sana makarecover. Pero napapadalas na yung ayaw na niyang kumain. Kasabay pa nito, meron na siyang singaw sa labi at sa dila niya.
08:45.5
Then nag-decide kami uli na dalihin siya sa ospital. November 8 yun. Ako at ang partner ko ang kasama ni mama sa ambulansya.
09:04.5
Pag may dumadaan nga sa ward namin na patay na nakabag, tinatakpan ko ang mga mata ni mama.
09:16.5
Sabay sabing, Ma, kaya natin to ha. Lalaban tayo. Sabay halik sa ulo niya.
09:29.5
Kung ano-ano mga treatment ang ginawa sa kanya. Kung ano-ano mga test.
09:40.5
X-ray, ECG, dugo. At nakita ko yung hirap niya at yung pagpikit niya abang isinasagawa yung mga test sa kanya.
09:59.5
Nagsabi ko, ha, kaya mo yan ha. Alam ko masakit, pero kaya natin to ha.
10:13.5
At ang sagot sa akin ni mama, kahit anong sakit pa yan, lalaban ako para sa inyo.
10:22.5
Napaloha ako doon. Sabay sabing, ay, very good talagang mama namin.
10:31.5
Then after nun, nakalabas naman kami. Back to normal, balik trabaho.
10:38.5
Kaso, every two weeks, nangyayari yung ganun kay mama. Hindi na naman nagkakain.
10:48.5
To the point na biniblender namin yung mga pagkain niya para lang makakain siya.
10:55.5
Kaso wala talagi. Lagi na lang siyang nakayuko. Pag tinango, tinanong, tatango.
11:04.5
Hanggang sa kung ano-ano ng mga pinagsasabi niya.
11:10.5
Para bang nagbibigay na siya ng mga bilin.
11:18.5
At sa kada araw na pagising ko, chinecheck ko yung oxygen level niya.
11:26.5
At chinecheck ko kung gumagalaw pa ba siya.
11:31.5
Lagi akong nagdarasal. Sabi ko, Lord, di ko po alam kung anong plano mo pero please huwag mo po kami bibiglayin.
11:44.5
Then December 5. Hindi ako nakapasok sa trabaho kasi parang mabigat ang pakiramdam ko.
11:52.5
Hans yung kulya ko nagagalit sa amin kasi yung mama namin ayaw na namang kumain. Wala raw ba kaming gagawin.
12:02.5
Tumawag kami uli ng ambulansya kaso lahat unavailable.
12:07.5
So tinawagan namin yung papa namin. Buti na lang pinahiram siya ng sasakyan kaya nadala si mama sa ospital.
12:16.5
Nagtataka lang ako kung bakit nung tanghaling yun, nilagnat ako.
12:22.5
Kaya yung kapatid ko na gumagawa ng final demo, ang napilitang sumama sa ospital kasama ni mama.
12:30.5
And that was the most unforgettable day of my life.
12:35.5
6pm, nasa ospital na sila. Wala kaming tigil sa kaihingi ng updates sa kanila.
12:44.5
Ang nangyari, pinapirma raw siya ng waiver na nasa wheelchair lang yung mama namin kasi nga wala pang available na ward.
12:55.5
So pumirma itong kapatid ko. At ang sabi ng doktor, tubuhan na raw. Kasi hindi na raw nakakahinga si mama.
13:06.5
Pero hindi nga pumahahag yung side namin since nabanggit ni mama yun nung medyo okay pa siya.
13:14.5
Nadibaling mamatay na lang siya. Basta huwag na huwag daw siyang tubuhan.
13:21.5
Hanggang sa nag 7.30 na, nagchat yung kapatid ko sa GC namin magkakapatid.
13:29.5
Si mama, umihina. So nataranta na kami kasi alam namin na pag ang tao umihina, wala na.
13:40.5
Hanggang sa nagsend sila ng pic na nakahiga si mama sa ward, medyo nakampante naman kami.
13:47.5
Kasi ang sabi naman, gumagalaw pa. Nakakausap pa kahit papano.
13:54.5
Kaya lang ang bilis na mga pangyayari. Magkakatsot lang kaming magkakapatid nang biglang sabihin na sa amin.
14:02.5
Tumigil na raw ang paghinga ni mama. So nagvideo call na kami.
14:08.5
Yung dalawang kapatid ko na nasa ospital, ayon. Iyak nang iyak.
14:14.5
Ako nasa bahay namin, yung ate ko nasa bahay nila, yung kuya ko nasa trabaho.
14:19.5
At kitang kita namin kung paano pinulsuhan yung mama namin sa leeg.
14:26.5
Nirevive. Tapos, pinapapatay ng nurse yung video call kasi bawal daw yun.
14:34.5
Segundo lang ang lumipas. Tumawag uli sila para sabihin wala na.
14:43.5
Alam mo yung pakiramdam na kitang kita naman namin kung paano nahirapan si mama pero wala kaming imang magawa kundi tingnan lang siya through phone.
14:57.5
At walang kahit anong salita ang makapagde-describe kung gaano kasakit.
15:14.5
Ay, kaya kung nakikinigman yung mama ko sa akin, ito yung mensahe ko.
15:28.5
Ma, kaya bang winish mo na tayo-tayo muna ngayong taon kasi last mo na to?
15:37.5
Hiniling mo ba talaga na maggalagnat ako nung huling beses na nasa ospital ka?
15:46.5
Kasi alam mo na may sakit ako at hindi ko kakayanin yung mga lalakarin pag ako ang nakapirma sa death cert mo.
15:55.5
Kaya ba binilin mo na ako kay ate kasi alam mo nang mangyayari na to?
16:03.5
Sana masagot mo lahat ng yun ma kahit sa panaginip lang?
16:08.5
Ang daya-daya mo naman ma.
16:12.5
Unang Pasko at New Year wala ka.
16:19.5
Hindi namin alam kung paano kami mag-uumpisa ulit.
16:23.5
Hindi kami makausad sa pangungulila.
16:27.5
Lalo na't lagi akong mag-isa.
16:31.5
Sino na lang yung hahalikan ko lagi sa noo?
16:35.5
Sino na lang yung lagi kong yayakapin?
16:40.5
Wala na.
16:42.5
Sino na lang yung kukutuhan ko?
16:45.5
Lalo ngayon na hindi ako pumapasok.
16:50.5
Si mama naman eh bakit ngayon pa?
16:55.5
Gayunpaman salamat sa pagmamahal at pag-aalaga.
17:01.5
Tinanggap mo ko sa kabila ng mga pagkukulang ko.
17:05.5
Yayakap mo ko sa kabila ng mga pagkakamali ko sa buhay.
17:11.5
Sinamahan mo kong umiyak sa mga oras na sinusubok ako ng panahon.
17:19.5
Paalam mama Yoli. Mahal ka namin ma.
17:27.5
Mahal kita hanggang sa muni.
17:37.5
Ako po si Dang, at ito ang aking secret file.