So eto ang kwentong love letter ehhe yun lang! eto pala ang aking FB gaming page : https://www.facebook.com/gaming/ArkiiiinYT ...

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Iko-kuwento ko sa inyo ngayon yung nagbigay sa akin ng love letter noong elementary ako.

Bigyan na lang natin siya ng pangalan na Jay.

May mga nagsasabi sa akin noon na crush daw ako ni Jay at hindi naman ako naniniwala

kasi hindi naman ako kagwapuhan noong elementary ako.

Kaya hindi talaga ako naniniwala na may magkakakrush sa akin.

Kaya tuwing inaasat nila ako parang wala lang sa akin, pangiting-iti lang,

binabaliwala ako lang hanggang sa dumating yung oras na may nagsabi sa akin na

Arkin may nagpaapa abot sa iyo ng letter o.

Ayyyyyy!

Uy sige na, usapan mo na si Arkin.

Ayun na una, sarapan mo na uy. Ikaw ah.

Siyempre ako naman itong nakatingin lang tapos hindi ko alam ang ire-reako kasi

first time ako mabigyan ng letter noon.

Saka hindi naman common sa ating mga lalaki na mabigyan ng letter,

ng sulat galing sa babae.

Kadalasan kasi diba lalaki ang nagbibigay ng letter sa babae.

Pero noong moment na yun, parang ang rude din kong tatanggihan ko yung nagbibigay sa akin ng letter.

Kaya no choice ka kung bitanggapin na lang yung binibigay sa'yo.

At ang awkward pa dun, habang inaabot sa'yo yung sulat,

nang-aasar pa sila.

Yes! Yan nagsimula yung lolo at lola ko!

Yee!

Hindi ko muna binasa yung binigay sa akin ng sulat kasi nahihiya din akong basahin to sa school.

Kaya tinago ko muna sa bag ko at inantay ko muna mag-uwian para sa bahay ko nang basahin.

At pagpatak ng 6pm ng gabi, uwian na namin.

Hinatid na kami ng school service at nakarating na ako sa bahay,

naligo, nagdamit ng pambahay at gumawa ng assignment, kunwari masipag.

At nakita ko ulit yung bigay sa akin ng letter ni Jay, na sinigsik ko sa libro ko.

Kaya kinuha ko dun at minuksan ko yung letter at binasa ko.

Dear RK, Hi! Ako ka pala to, si Jay.

Hindi ko alam kung paan ako sasabihin sa'yo pero

hindi ko na pinalampas tong araw na to dahil alam ko naman na gagraduate ka na dito sa school.

At baka hindi na rin kita makausap at makita.

Yun lang, gusto ko lang sabihin sa'yo na ang cute-cute mo kapag umigiti ka,

ang tabata pa kasi ng pisli mo.

Gusto ko lang bumalaman mo na crush kita.

At nung nabasa ko yung word na crush kita,

hindi ko alam ang mararamdaman ko.

Siyempre, bata pa naman ako nun,

hindi ko alam kung ano yung mga legit na feelings pagdating sa mga ganitong bagay.

So tinago ko na lang yung letter kung saan man kasi remembrance din yun na

galing sa unang nagbigay ng letter sa akin.

At pagkatapos ko itago, natulog na ko.

Kinabukasan sa school, nag-hi lang naman ako sa kanya.

Pero yung mga haklase ko at kaklase niya,

parang mga baliw na nagtutulakan at nag-aasaran.

Uy, andyan na si Arki no!

Lapitan mo na!

Uy, akarat mo ha!

Iyan mo yung Prince Charming mo!

Lapitan mo na!

Kaya mas naging awkward lalo.

Pero gets naman, understandable naman,

kasi mga bata pa naman kami nun,

so hindi ganun kaseryoso yung mga bagay na ganito.

Well, nawawala naman yung mga awkward moments tulad nito,

basta huwag mo lang pansinin.

Or minsan, dahan-dahan na lang din mawawala.

Mapapagod din yung mga taong nang-aasar sa inyo.

Kaya nung medyo nag-settle down na,

yes, settle down,

parang wala na din nangyari.

Pero di pa rin talaga nawawala yung mga haklase mo o tropa mo

na hindi maka-move on sa mga bagay-bagay,

yung kahit nag-graduate na kayo.

Arkin, naalala mo pa si Jay?

Patay na patay talaga yun sa iyo eh, no?

O na, o na, sige na!

Move on, move on din pag may time, ha?

Mahirap talaga mag-move on, pre.

Eh, bakit naman?

I-crush ko yun eh.

Emotional damage!

At pagka-graduate ko naman,

wala na akong kontak kay Jay

kasi hindi pa naman uso yung Facebook nung elementary ako.

Or pagka-graduate ko nung elementary.

Tapos nung nagkaroon naman ng Facebook,

nung umuso na siya,

nakalimutan ko na rin naman yung mga nangyari,

nakalimutan ko na rin yung pangalan niya,

kaya yun na ang huling usap namin

nung binigyan niya ako ng letter.

Pero alam mo yun, thankful pa din ako

dahil binigyan ako ng letter

kasi hindi naman lahat tayo nabibigyan ng mga ganitong sulat.

Maliban na lang kung talagang artista ka

o crush ka ng bayan sa school niyo.

Sobrang thankful talaga ako kasi may nakontent din ako.

Hoy, cut, cut, cut!

Huwag yun ah, i-edit out yun ah.

Baka mabash tayo.

O sige na, tapusin mo na yung video.

At meron pa palang nagbigay sa akin ng letter

pero nung college na ako noon

at medyo high-tech na noon kasi

digital yung binigyan niya sa akin.

Pero, next video na lang tayo guys.

Kung nagustuhan mo ang video na ito,

mag-subscribe ka na at road to 1 million,

let's go!

At i-ring ang notification bell

at wait!

Nag-stream pala ako sa Facebook page ko,

eto, yung link ilalagay ko sa baba.

Pwede na mag-send ng stars, kaya minsan

kapag hindi ako nakakapag-animate,

mag-i-stream ako dyan.

Send kayo ng stars kung trip nyo.

Kaya, follow nyo na rin.

Bye!