Fil-Am Seniors: Maganda Ba Mag-Retire sa Pilipinas? Paano Kung May Sakit. Payo ni Dr Benjun Calderon (Fil-Am Doctor Internist sa Las Vegas, Nevada) at Doc Willie Ong Panoorin ang Video: https://youtu.be/y2O3I_Cp8nA

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Okay, live po tayo. Kasama natin ulit. Classmate ko, 30 years ago, Dr. Benjun Calderon, napakagaling na internist.

Phil, nasa Las Vegas, Nevada for 22 years. Balikbayan. Maganda nga talaga experience mo doon.

Pero ngayon, maganda itong topic natin sa PhilAm Seniors, pati rin yung mga may kamag-anak doon na meron kang mahalagang payo para sa kalusugan nila.

Yes, Dr. Benjun. Saan ba maganda? Sabi mo maganda rito para sa kanila?

Merong pros and cons. Kung ang pasyente natin, lalo na ngayon, ang focus ko ngayon sa practice ko is senior. Lalo na yung mga PhilAm na senior natin.

Sa Las Vegas.

Sa Las Vegas. Marami na tayong pasyente na Pilipino na nag-iisip umuwi sa Pilipinas.

Ang tinatanong nila sa akin, pwede ba akong umuwi sa Pilipinas? Bago sila umuwi ng Pilipinas, napapaalam sa akin yan. So ano bang mapapayo mo?

Sabi ko sa kanila, maganda siguro lalo na kung medyo limited yung pensyo na nakukuha natin.

So mga American citizens na sila?

Mga American citizens na who's been living in America, ang kadalasan lang, takot sila na umuwi sa Pilipinas kasi baka walang mag-alaga sa kanila.

Sino mag-aalaga? Magkakasya bay pera ko. Sino mag-aalaga?

Basically health care talaga. Paano kung magkasakit?

Kadalasan yan ang concern nila.

Saan sila pupunta dito?

So sinasabi ko lang na siguro subukan nyo sa Pilipinas. May stretch natin yung pensyon nyo.

Kung may pensyon tayo na isan libo, dalwan libo, hanggang tatlong libo, at least mahaba na mararating yan sa Pilipinas.

So ang usual pension ng average siguro yung PhilAm is mga 2,000 US dollars?

2,000. Meron din akong mga pasyente na isan libo.

May 1,000 lang.

Or lesser pa. Nakakalungkot lang kasi you have to consider yung binabayad nila na apartment nila sa America,

yung pagkain nila, at isama mo na dyan yung mga pampadalan nila sa kamag-anak nila sa Pilipinas.

So kukulangin yun. Mali depende siguro sa trabaho nila. So pagpang pensyon, 1,000-2,000 US, medyo gipit yun sa America, lalo na kung may sakit.

Medyo gipit yun.

Siyempre maganda na yun pag sa America kasi kadalasan kung ganoon ang pensyon mo, isan libo,

meron kayo yung sinasabi nilang Medicaid.

O ito yung state subsidy para pang tulong sa paggamot nila.

Pero kung medyo tumaas ka ng konti doon, kapos yun.

Kapos ng konti yung...

Pero sa iyo, maganda pag dito sila mag-retire, yung 1,000-2,000 nila, siguro mga 100,000 pesos na yun dito.

Napakaganda na noon. Magandang amount na yun.

100,000 dito. Yes.

Kasi they don't have to worry about yung kausap.

Ang kadalasan din yan is, of course, meron ka ng pambayad sa tutulong sa iyo, magmamaneho sa iyo.

Isa muna kahit na apartment mo.

May apartment ka pa dito.

May apartment ka pa dito. May kausap ka pa.

Tsaka isang maganda dito na kailangan iturun mo, Dr. Benjun.

Actually, mga makikinig, mga PLM, tsaka yung mga may kamag-anak din.

Pag uwi nila dito, yung gastos nila sa gamot at emergency hospital,

let's say, nag-MakatiMed sila o nag-Medical City sila dito, babayaran ang Amerika?

Meron yung programa na Medicare, yung original Medicare.

Medyo kailangan mong kumuha pa ng supplement noon para mabayaran ka.

Medyo may kamahalan din yun, another 500 dollars.

Para yung pinag-uusapan natin dito, ano ba yung pinakarizonable?

Meron naman tayong tinatawag na Medicare Advantage na sinasawag.

It's also a Medicare program na na-privatize.

Ang sinasabi nila doon, e kung na-hospital pala ako sa Pilipinas,

is mababayaran ko lang sa Pilipinas yung hospitalization,

kahit na isang million, dalawang million, tatlong million yun.

Basta may receiver ko dadalhin ko back sa US,

mari-reimburse ako kung emergency.

Ang importante, ang usapan lang kapag meron yung sinasabing Medicare Advantage,

ang preventative mo is sa Amerika.

So nandito sila, kanino sila magpapa-check up dito ng outpatient?

Pwede online pa rin sa iyo?

Pwede sila. Karamihan ngayon sa Amerika ng mga doktor, they do tele-visit na.

So ang dami kong pasyente ngayon sa Las Vegas na mag-tetext lang sa akin,

o mag-e-mail lang, sabihin niya ay one consult.

I-schedule namin sila doon.

Pero nasa Pilipinas sila?

Nasa Pilipinas sila.

So maa-advise namin sila kung anong maganda,

tatanongin nila doon sa doktor nila na malapit.

So kung meron silang nasa Angeles sila,

then itong tanongin mo doon sa doktor mo.

Itong gamot na ito ang pwede mong ipalit doon sa gamot na iniinom mo sa US.

So pag, let's say, kailangan ng operation dito sa Pilipinas,

Pil-AM, kailangan niya ng heart bypass, let's say, Php 700,000.

Mura yun ang Php 700,000 kumpara sa Php 1,000,000 sa Amerika?

Malaki ang difference.

Kung aabutan kayo ng emergency dito, na-atake tayo, hopefully hindi.

Pero kung na-atake tayo dito sa Manila o sa Makati o sa big city,

at saka it just so happen na gumasas ka ng Php 2,000,000 doon,

i-cocover ng insuransyon sa Medicare Advantage plan.

100% yun. Dali mo lang i-receive sa kanila.

For example, ang mga big Medicare Advantage plan sa US

is yung mga AARP, yung Humana, yung Aetna, yan yung mga big name doon.

So, ang laking tulong para sa atin.

Tsaka hindi rin naman lugi ang Amerika kasi mas murang binayaran nila for heart bypass here.

Kaysa sa Amerika, in-atake, mas malaki gastos nila.

Mas malaking gastos nila doon.

Sa Cleveland Clinic, napakagandang hospital na dyan,

siguro gumagastas ka ng Php 100,000 dyan.

Sa ibang mga, Php 100,000 to Php 150,000.

Yan ang ginagastas ng open heart.

Php 7,000,000.

Dito, mga colonoscopy, Php 30,000, Php 40,000.

Baka na nanalangin pa yung mga insuransyon na sana doon ka na mga bypass sa Pilipinas.

Dahil sa sobrang katipiran nila.

So, malaking advantage pero maraming films na takot nga sila umuwi dito.

Dahil nga wala nga magkatitkala nila yung sa healthcare.

Yung pala, pwede itong setup na naisip mo?

Pwede. Lalo na kung may mga emergency.

Ang sinasabi nila rin yung emergency.

Yung preventative, sa US mo ipagawa.

And we encourage that.

Sana nga, in the future, i-cover nila yung mga preventative na dito sa...

Pati check-up, pati gamot.

Pero yung gamot pwede rin naman galing sa US?

Pwede rin galing sa US.

Ipinapadala namin. Kaya lang, doble trabaho yun.

Kung makakakuha tayo ng comparable na gamot dito,

na maganda rin naman, pwede naman natin kulin dito sa Pilipinas.

Okay.

Gaano ba karaming seniors ang nasa Amerika? May number ka ba?

Ano bang data ng PhilAm sa Amerika?

Ang pinag-uusapan sa Amerika is meron tayong apat na milyong.

Apat na milyong na PhilAm.

Eh kung sabihin mong 20% or even 15% lang, napakarami niyan.

Ang senior.

Sa Las Vegas alone.

So mga 700,000 seniors na pwede pumunta sa Pilipinas,

maganda rin dito. Dito sila gagastos.

Sana. Yun ang magawa sana nila.

Nag-enjoy pa sila.

Nasa kamag-anak nila.

Nai-stress pa nila yung mga pensiyon na meron sila.

Maganda mapaalam mo din, Dr. Benjun, yung mental stress ng mga PhilAms.

Kasi meron din kami mga kamag-anak na PhilAms na madalas tumatawag dito

na kakausap one hour, two hour.

Gaano ba ka-stressful ang buhay?

Sabi mo, isip namin dito, mas stressful dito kaysa sa Amerika.

Pero sa kwento mo, parang baliktad.

Magandang kumita sa Amerika para sa mga batang na nagkatrabaho doon.

Sa umpisa, masarap kumita?

Magandang kumita.

Pero habang tumatagal tayo, dumadami ang gastos natin.

May binabayaran tayong bahay, may mortgage sa bahay,

merong sasakyan na binabayaran, may konting luho na syempre dyan.

Pag tumatanda sa Amerika, mas malaki ang gastos. Bakit? Paki-explain.

Well, habang nagkakaidad tayo, dumadami ang gastos kasi adyan ang mga anak natin and everything.

Pero sabi ko nga, ang stress ng buhay sa Amerika is iba kaysa dito.

Dito kasi marami kang support group.

Sa Amerika, medyo limited ang support group natin. Konti yung mahihinga natin ng tulong.

Paano limited ang support group?

Kasi ang mga kamag-anak mo, limited.

Ilan lang kamag-anak ako mismo sa Amerika, iisa lang kapatid ko doon.

Iisa lang pinsang ko doon. Parang ganun, no?

Mahirap makakuha ng bagong grupo.

Pag nagkasakit ka, kausap ko nga lang iisang senior na pasyente ko dito noong isang gabi dito sa Pilipinas.

Gusto niya magpa-opera ng tuhod sa Amerika.

Pero sabi ko sa kanya, sino po ang katulong niyo?

Magbabantay.

Pag nagbantay kayo, hindi lang doon sa operasyon, kundi sa rehab niyo.

E sabi niya, wala akong kamag-anak doon.

E sandali itay, baka pwede niyong i-hold yung operasyon nyo kasi baka ang ikadisgrasyon nyo is yung lungkot.

Yung lungkot, yung pain na walang dumadalaw sa inyo.

Yun ang kalaban natin doon.

Hindi gaya dito na kahit mga kapitbahe mo, pwede mong pakiusapan.

Doon sa Amerika, hindi. Hindi ganun ang sistema dyan.

Ang kamag-anak mo, nakataon lang, marami tayong Pilipinang nurses,

pwede kang kausapin ng Tagalog, pwede kang may ekstrang tulong, medyo may ekstrang merienda siguro yan.

So ganun ang sistema.

Medyo stressful lang konti, lalo na sa mga senior.

And again, I'm talking about the senior.

Kasi karamihan sa mga senior na yan, naiiwan lang sa bahay.

Karamihan sa mga...

Walang apo na binabantayan, walang anak.

Ang natutuwa sila kumisan, may inaalagaan silang apo pero yung iba, iwanan sa bahay kasi yung mga anak, natutrabaho.

Magkita na lang ulit sila sa hapon.

Saan naiiwan sila? Just to watch the television.

Sa Las Vegas, nagsusugal nalang.

Well, yung iba, iniiwanan nalang sa kasino.

May pagkakasyahin nila yung budget nila per month to make them, to get them entertained.

So yun ang entertainment sa kanila.

So yun ang sinasabi ko, kaya medyo malungkot.

Kaya pag senior, sa tingin mo, mas advantageous sa Philamps dito tumira?

Mas maganda kung meron silang way.

Doon sa probinsya nila?

I would even recommend sa probinsya nila.

Kasi naaalala nila yung mga magandang bagay doon.

Tapos may dumadating pa sa kanilang pension, lalo na, automatic naman yun.

Malaki yung palitan pa ngayon.

Malaki ng palitan ngayon.

So sulit na sulit sila.

They can afford to hire a driver.

They can afford to hire household help.

At saka meron pa silang pang bakabakasyon sa mga kung anong magandang tanawin dito sa Pilipinas.

Hiniisip namin, maganda sa Amerika, ikot ka saan ba? Disneyland o saan?

O yung iba, maraming show sa Las Vegas.

Nakakasawa din ba pag marami?

Nakakasawa rin pero karamihan yun ang iniisip ng mga Pilipino.

Pero ang totoo nun, kadalas sa mga nakikita natin na ibang senior, hindi naman lahat,

is nais-stack nalang sa bahay.

Kasi kahit namang anak nila is busy doon sa mga pamilya nila.

At busy rin sa katrabaho.

Pag nalibre sila, maybe once a year or twice a year,

popashel naman sila.

Hindi ganun kadali.

Another payo naman sa mga may kamag-anak.

Let's say may kamag-anak tayo sa abroad, sa Amerika o halos similar country.

Anong magagawa ng mga kamag-anak dito?

Ihahanda? I-prepare?

Parang, nai-tay, uwi kayo dito, bigay mo nalang yung kalahati ng pension?

Parang ganun ba?

Siguro ang...

Pakapalan na mukha, alam ko kailangan nila.

Siyempre kailangan, tulungan lang naman yun.

Makaka-uwi kayo dito, tapos tutulong tayo.

Ang siguro, pakiusap ko lang sa mga kababayan natin

who's willing to adapt and accept itong mga kamag-anak na natin nasa Amerika.

And some of them, kayo nilang kamag-anak kasi wala rin silang kamag-anak sa Amerika.

So, try to help them.

Try to get them yung bagay.

And I always tell them, try to take them doon sa mga doctors nila palagi.

I-regular check-up nyo dito.

Sa Pilipinas kasi pag hindi ka pupunta, walang regular check-up.

Sa Amerika, forced sila every three months.

We insist na magpakita sila every three to four months.

Kasi that will prevent na mga hospital sila.

That will prevent yung mga cancer nila.

That will prevent a lot of things.

We do more on the preventative side.

We side more on the preventative side.

Hindi gaya ng nanay ko nalang.

Sometimes, nagpapa-check-up lang yan kung meron siya nararamdaman.

Andito nanay mo sa Pilipinas.

Andito siya sa Pilipinas.

Doon sa amin, sa practice ko, gusto namin na nagpapa-check ka na wala kang sakit.

Kasi pag may sakit ka na, we're trying to pick something.

Tsaka ang nakakatuwa dito, kita mo.

Kinakwento ni Dr. Benjun.

Sa US daw, pag hindi maa-hospital ang pasyente, may reward kayo.

May grading system.

May bonus kayo pag hindi maa-hospital.

Kaya kami, and I'm gonna be honest, incentivize kami to take care of you.

To prevent na ma-stroke ka.

To prevent na magka-cancer ka.

Yun ang reward sa amin yun.

Pag hindi na-hospital yung mga hawak mo sa insurance.

Ang samin, pag na-stroke yun, kakausapin ka ng insurance.

Kasi malulugi yung insurance kung lagi na-hospital dito.

May cancer yung pasyente, kakausapin ka ng insurance.

Bakit pinabayaan mo ito?

Napapamahal yung gamutan namin.

Mas napapalaki.

Imbis na preventative na colonoscopy, siguro mga 2,000 dolyar ang babayaran.

Dito, maabos na kami ng 200,000 dolar dahil sa chemotherapy.

Complicated to go back and forth to the US and Philippines.

Sabi na isang philang.

Diba may rules na ilang months sila dito?

It's kind of complicated.

But you have to do your research.

Paano naging complicated?

Parang may fear sila nakikita ko.

Parang feeling ng ibang philang,

pag nadoon na kami nakatira, parang foreign country na itong Philippines.

Parang ano ba? Pwede ba ito?

Parang hindi na sila makarelate na...

Hindi para lahat ng Filipino na senior.

Itong Pilipinas.

Merong mga senior, talagang they adopted na yung buhay sa Amerika.

Naka-build sila ng magandang community.

Kausap nila yung kapitbahe nila.

Nag-golf sila o nagte-tennis.

So may community rin sila.

Hindi natin babaguhin yun.

Yung malaki na rin kinikita doon.

Malaki na rin kinikita and that's okay with us.

Pabaka-vacation lang sila dito.

Ang pinag-uusapan natin, if you are struggling,

yung subvention natin is napaka-limited.

Baka naman pwede natin i-consider.

I'm not encouraging to come here and retire completely.

Pero meron tayong option.

And we can talk about it again.

Meron tayong option na pwede pala ako umuwi ng Pilipinas.

Ang problema lang, you have to look at,

check with your insurance kung meron ba tayong coverage.

At saka how long before ikat nila kayo.

Kasi may mga insurance yan that they will require you to go back after six months.

Kasi baka cut yung insurance mo.

Sa 22 years mo bilang doktor ng mga senior sa Las Vegas, Amerika,

ano nakikita mong problem, let's say, doon na lang sila mag-i-stay?

Doon sa maliit na pension nila?

Di balin na walang kausap, at least meron naman.

Ano ba kinakatakot nila dito sa Philippines?

Ano ba may magnanakaw o babanggain ka sa court?

Dito lang pag naglalakad ka, ingat kayo kasi walang rules dito minsan.

Ang kinakatakot nila, sino mag-aalaga sa amin doon sa Pilipinas?

Pwede ka mag-hire dito ng mga...

Correct. Pero sino ang bibili ng gamot?

Ay, di nila alam saan bibili.

Anong gamot?

Baka yung gamot na binibigay namin sa Reseta sa Amerika, wala dito.

But you know, we have other alternatives.

Kaya importante, makausap natin yung doktor.

I think it's the same.

Siguro lang kung nagdadialysis ka, mas maganda siguro sa Amerika.

Yung sigurong mga special cases.

Yung talagang tagilid yung katawan, doon tayo.

Pero kung maglalakad-lakad, kailan mo chemo, doon.

I'm not gonna push you.

Doon na tayo, maraming libre doon.

Ang pinag-uusapan natin dito is yung capable at may lakas pa.

At tsaka wala rin kasama sa Amerika.

At wala rin kausap doon.

Ayaw naman ilagay sa nursing home.

Eh siguro mas maganda dito.

Maganda. Ito ata mga patients pa.

We love to go back home, to visit.

We're not comfortable getting sick being there.

Baka wala magbabantay dito. Takot sila na mahal.

The first thing na siguro...

Ano yung fear nila? Sa doktor dito?

Sa presyo ba ang fear nila?

Ito straight talk, hindi ko maintindihan eh.

Siguro ang kadalasan, which is yung mga sinasabi sa akin ng pasyente ko.

Paano kung ma-hospital kami doon?

Paano kung magkasakit kami?

Di punta tayo sa emergency room, ganoon din naman kami.

Walang kakilala.

Wala silang kakilala na doktor

na pagkakatiwalaan nila.

So kaya nga sinasabi ko palagi,

make your own research.

Hanapin nyo doon sa isang community nyo.

For example, ako from Isabela.

So hanap ako ng isa.

Bago pa lang kumuwi, ipagtanong ko na

sino ba yung internist? Internist muna.

Or family practice.

Ang hanapin nila, who will be the anchor?

Noong care nila.

And I would suggest din,

bago sila umuwi sa Pilipinas,

dalhin nyo na po yung medical record nyo.

Ano bang gamot na iniinom nyo? Ano bang mga sakit nyo?

Para pagsalpa nyo sa America, Pilipinas.

So hindi yung cost ang issue nila?

Hindi yung...

Dito kasi, common sense,

kung may ibabayad ka, kahit sinong

de Campanilan doktor,

magkaka-common naman.

Babayad ka lang ng consultant, babayaran pa sa America.

Kung Medicare Advantage,

babayaran pa sa America yan.

Yung sa senior na tinitingnan ko,

may reimbursement yan.

Bago may emergency.

So, alam ko yung mga peers

ng mga pasyente ko.

I just wanna assure

them, na bago kayo

pumunta sa isang lugar,

meron kayo doon sa main

or doon sa big city nyo, kahit na sa big city nyo,

na sino yung primary care

na pwedeng mag-handle sa inyo.

Dala-dala nyo naman yung gamot.

At saka, I would advocate

na every three months,

don't wait for a year

bago kayong magpacheck up.

Kailangan every three months, wala kayong nararamdaman

magpacheck up kayo.

Pablood test kayo.

Huwag nang maghintay na ma-stroke pa bago tayong magpacheck up.

One thing din daw yung maintenance

medicines nila, saan nila kukunin

sa Pilipinas. Marami naman dito

sa Mercury.

The price is almost

the same. Pero yun lang,

bibili nila dito. Pero overall,

mas mura pa rin.

Yung kinagawa ng ibang mga pasyente ko, and again,

pharmacist po ako dito sa Pilipinas

dati. Hindi nga lang ako napag-practice kasi

medical school na ako.

Ang pre-med mo, pharmacy.

So tinatanong ko, kinakalkulate ko yung

mga gamot na binibili ng pasyente.

Mas mura dito. Mas mura pa rin dito sa

Pilipinas. Kaya lang kasi

kuminsan naghahanap tayo ng branded.

Same brand naman dito.

Meron naman tayong generic na

reliable. Maraming branded dito.

Lahat ng drug company nandito naman.

Kung meron tayo na branded company,

disenty naman, pumana po tayo

ng mura na alternative.

Kausapin nyo yung doktor. Ano bang alternative natin?

Cash deposit is required

in the Philippines.

Dito may cash deposit.

Hindi ko masasagot yun.

May tama nga. May cash.

Pero basically, cheaper

pa rin siya dito.

Mas mura pa rin dito. Kasi magkano?

Ang copay sa Amerika is magkano?

$20? I think hindi lang

sanay. Hindi lang sanay.

At hindi lang sila comfortable.

Kasi yung nandito,

o baka yung nababalita nila

na dito baka hindi ganun

ka ganda. Yung peer nila.

That's true.

But I want them to talk

to yung kamag-anak nila.

Sino bang doktor ang pwedeng

i-repair nila? At kausapin muna nila bago umalis.

Kasi may mga pasyente na ako

naka-dialysis dito. Nakapagbabakasyon

nga ng isang buwan. Na-set up lang.

Na-prepare lang nila ng maayos.

So hindi, kahit na

yung naka-dialysis sa pasyente, hindi

limiting factor yun.

They can come here kahit na naka-dialysis lang.

You just have to prepare kung saan ang punto mo.

Meron akong isang,

I don't know, I'm being very honest.

Kasi gusto natin maisip yung psychology.

Sabi mo, maraming nga may mental

health and depression.

So pag-uwi ng mga ibang kamag-anak

namin dito sa abroad,

parang may foreign

country ang Philippines.

Parang kabado. Ano ba meron dito?

Safe ba ako dito?

Hindi mo alam kung ano yung fear. Security?

Food?

Siguro factor dito is yung

big concern nila.

Ano ba ang image ng Pilipinas doon?

Ang concern nila is security.

And they can see it.

Security.

Baka manakawan.

Nandito po ako sa Pilipinas.

Andito pa rin yung mga kamag-anak ko.

Eh, siguro ang big factor din.

Kuminsan ang dami lang nababasa sa news.

Ako naglalakad lang ako lagi

kung saan saan.

Ang dami sa news na sinabi pinatay, hinoldap.

Ay kami naman dito

nakita naman namin maraming barilan

doon.

Maraming barilan sa school.

Maraming away, maraming gulo.

Basta ingat lang siguro kung saan kayo pupunta.

Alam nyo yung lugar. Hindi kayo susugot sa isang lugar

na hindi nyo kabisado.

Yun lang siguro ang pwede natin

isipin.

Parang nagkaroon ng gap.

Maybe it's just media.

Pero,

kung magbabantay lang ng doktor

dito, nako sobra dami.

There are so many sa big hospitals.

Lalo na kung major city ka dito.

Manila, Cebu, Davao.

Yung mga malalaking city na may

malalaking hospital na private.

Marami doon.

Kayang-kaya nila talaga bantayan yung...

I always assure them na

maraming dekampanilyang

maraming magagaling na doktor.

Mas magaling pa sa amin na nasa Amerika

kung minsan. Ang problema lang

you really have to be the one

proactively asking them

na pwede ba akong magpa-regular check-up sa inyo.

Every three months.

Isaset ko na yung appointment ko sa inyo.

Sigurado pa pa.

It's just the cost.

Pero, you know...

Siguro nasanay lang sila na

parang biglang balik.

Biglang new country.

Mas...

Tsaka baka pag mas senior, mas kabado na.

More risk-averse.

Diba?

Paalam kayo doon sa doktor nyo.

Sabihin nyo, can I be out of the country?

Just to test it.

Yan ang pinakamaganda natin.

Sana nakatulong konti.

Inisip lang natin saan kayong magiging

pinakamasaya.

Pwede naman pabalik-balik.

Okay naman.

Okay. Final words?

Doktor Benchun, dito sa topic na ito?

Siguro po,

Marami pang hindi convinced.

And I understand that.

Kahit yung mga pasyente ko, hindi pa rin convinced.

Kasi maraming worry.

Ang pinag-uusapan lang po natin,

meron tayong options.

Meron tayong option na,

pwede ko palang i-stretch ang konti yung extra pera ko.

Na mas masaya ako.

And I still consider...

Mas masaya yung buhay?

It's about quality of life.

I can stay sa Amerika

and be stuck in my one house.

Manonood lang ng Netflix.

Manonood lang ng TFC.

There's nothing wrong with that.

Pero we can have a better quality of life.

Kung lalabas tayo.

I-stretch natin yung pera natin.

Okay. Sige po.

Magkatulong itong video.

Thank you so much, Dr. Benjun Calderon.

Uwi ka na ba bukas?

Makikita mo na mga patients mo doon.

Kakamustahin na natin.

Salamat po. Malay natin one day,

makapunta tayo sa Las Vegas.

Maganda yung mga shows doon.

Thank you so much.