Hey! Tambalan Na! with Nicole Hyala & Chris Tsuper 8am-11am Send your stories at mahiwagangburnaystory@gmail.com Watch Live: http://bit.ly/WatchLiveLoveRadio Listen Live: http://bit.ly/LoveRadioListenLive Download our Mobile App: http://bit.ly/LoveRadioPH Facebook: https://www.facebook.com/loveradiomanila Twitter: https://twitter.com/loveradiomanila Instagram: https://www.instagram.com/loveradiomanila #LoveRadioManila

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hey! Tambala na!

Tambala na!

At eto na sila, ang nag-iisang masugid na tagahanga ni Nicole Hiala.

Chris Chuper!

Kasama ang nag-iisang diehard fan ni Chris Chuper.

Nicole Hiala!

Mula sa Mahiwagang Burnay.

Ang Kuwento.

Dear Nicole and Chris,

Itago nyo na lang ako sa pangalang Ashley,

21 years old at isang college student.

Sumulat ako kasi wala akong mapagsabihin

ng mabigat na problema ang kinakaharap ko ngayon.

Gusto ko din sanang humingi ng payo.

Kahit nag-aaral pa.

Isang taon na akong may kinakasama.

Ginusto kasi ng nanay ko na magsama kami.

Masaya nung una dahil lagi ko siya nakikita at magkasama kami araw-araw.

Dahil nakatira kami sa iisang bubong,

syempre na naman hindi maiwasang may mangyari sa amin every now and then.

One day na-realize ko na mali.

Natakot akong mabuntis sa murang edad.

Alam kong malaking responsibilidad ng pagiging isang ina

at wala pa akong kaalam-alam sa pag-aalaga ng bata.

Kinausap ko ang partner ko at sinabihang umuwi na sa kanila

dahil gusto kong makapagtapos ng pag-aaral.

Hindi siya pumayag dahil mahal na mahal daw niya ako.

Para makawala at tuluyan kaming maghiwalay,

nag-entertain ako ng ibang lalaki at niloko ko ang partner ko.

Too late, I guess.

Pag-ising ko isang araw, nahihilo at nagsusoka ako.

Delay din ako ng isang linggo.

Nag-pregnancy test ako and I was able to confirm na buntis ako.

Namaga ang mga mata ko kaya iyak.

College scholar ako sa university.

Ang mga tanong, papaano ng pag-aaral ko,

ano na lang ang sasabihin ng mga kabag-anak ko,

akala nila ang galing-galing ko.

Yun pala, mabubuntis lang na maaga.

Sinabi ko sa nanay ko ang kondisyon ko.

Pareho kami ng tanong.

Paano daw ang pag-aaral ko?

Gusto kong saguti na kagustuhan niyang magsama kami ng partner ko kaya ako nabuntis.

Gusto kong ipaalala na sinabihan ko siya na pauwiin ang kinakasama ko sa bahay nila

pero hindi niya ako pinakinggan.

In the end, I did not say a word.

I chose to be quiet.

Tambalan, ano bang mabuti kong gawin?

Itutuloy ko pa ba ang pag-aaral ko habang nagdadalang tao

o next school year na lang pagkatapos kong manganap?

Sana din ay magsilbing aral ang pinagdadaanan ko sa mga kapwa ko kabataan

na maagang pumapasok sa seryosong relasyon.

Unahin ang pag-aaral.

True love waits.

Ang inyong tambalanista, Ashley.

Ayan, hello Ashley!

Siyempre, ano ama, lagpasan na natin yung stage ng sisihan-sisihan.

Diba? Kasi nandiyan na yan.

Ikaw na din na nagsabi, too late I guess.

Hindi I guess, talagang medyo too late na.

Para doon sa sisihan portion, para i-blame mo pa yung nanay mo.

Kasi kahit naman ganun yung nangyari,

although medyo naguluhan din talaga akong ipinilit na nanay mo yun

pero hindi na namin usisain kasi ayaw namin maging marites for today.

Bukas na lang.

Bukas na lang kami maging marites.

Medyo tamad kami ngayon eh.

Gusto namin tahimikin.

Okay, next time na lang.

Next time.

Hindi na namin usisain pa yung mga ganun kasi I'm sure meron kayong kanya-kanyang rason.

Diba? Pero nangyari na eh.

Diba? You cannot cry over spilled milk.

Natapo na yun eh.

Alam mo partner, maalala ko lang diba sinabi you cannot cry over spilled milk.

Totoo pala yun na siyempre di mo na pwedeng iyakan kasi tumapo na siya.

Alam ka naman correct diba?

Pusa ka ba?

Hindi ka kaya nang dumila ng mga likido sa sahig.

Di ka naman pusa diba?

Ano pala yun parang feeling ko basis siya ng mga babaeng nagbe-breastfeed

or nagpa-pump ng breastmilk tas natapon yung breastmilk nila.

Oo kasi naramdaman ko yun partner.

Isipin mo nung nagbe-breastfeed ako dati.

Di siyempre ilang minuto kang nagpa-pump.

Tapos nagkamali ako nang pagkatapos ilang minuto

tapos nakabuo ko ng isang feeding bottle na puno ko siya.

Mali ako na hindi ko siya pinatong sa mesa.

Pinatong ko siya sa sofa.

So siyempre ang sofa, malambot or hindi pantay.

Or sa armrest pa diba?

Tanga-tanga din.

Kung kailan nakaumbok yung foam.

Diba umbok na umbok yung foam, dun pinatong.

So pinatong ko siya tapos tumapon siya.

Yung talaga pala yung sabi ko.

Siguro yung gumawa ng expression na yan

cannot cry over spilled milk, breastfeeding mother.

Doon talaga nag-originate lahat.

Kasi parang doon ko talaga mas naramdaman yung expression na yan partner.

Yung idiomatic expression na yan na you cannot cry over spilled milk.

Kasi totoo eh.

Pinaghirapan mo siyang ipump.

Galing yan sa katawan, maghihintay ka na nang mag-replenish ng source.

Tapos natapon.

Pero sa totoo lang, wala ka nang magagawa.

Alam ka naman, yun nga, himurin mo.

O kaya pilitin mo, kutsarain mo.

Balik mo sa tsupuan, papa.

Anuin mo ba sa anak yun?

Hindi eh.

Hindi mo na magagawa yun.

Ay, baguhin na lang daw.

Hindi na daw milk. Juice na.

You cannot cry over spilled juice.

Eh kahit ano.

Sino naman yun? Sino nang gumawa?

Yung feeling ko yung makers of cool age.

Hindi ko alam.

Hindi ko lang din sure.

Yung wala makukuha sa ano talaga.

Magandang payong galing sa atin.

Yung seryosa si Ashley sa kanyang issues.

Wala kaming say-say kausap.

Eh pero, eto pa.

You cannot cry over spilled buko pandan.

Ay, kaya ko yun.

Kaya ko yun.

Sa mga Tagalos banyos.

Ay, oo nga.

Ay, oo siyempre.

Oo, madami buko dun. Kaya nga may buko pay, diba?

Tama. Tama, tama.

Kaya nga napakaraming puno d'yan.

Basta sa South.

Sama na natin Batangas, Quezon.

Baka magtampu yung iba.

Baka sabihin Laguna lang.

May buka din naman kami.

Nakainis yung usapan.

Buong Calabarzon na.

Baka magtampuhan e.

So, galing po siya sa Calabarzon.

Okay, next topic.

Mabalik, mabalik lang kami.

Kumbaga wala na tayong magagawa.

Actually, ang question nyo lang naman talaga,

kung tutuusin partner ha,

kung itutuloy niya pa ba this sem,

o next sem na daw.

Yun lang naman e.

Ikaw, kung may pan-tuition ka,

hindi go ahead.

Correct.

Meron ka na bang nakasama before,

na buntis?

Yes, meron ako naging classmate

nung college mismo, undergrad.

Nagkaklase na buntis.

Malaki talaga yun siya.

No judgment.

Baka naman nagja-judge.

Kamala mo, hindi talaga buntis.

Busog lang.

Baka busog yung partner.

Baka ganun talaga yung ano,

nasa genes nila.

Oo, may mga ganun busugen.

Lahat sila ng busugen.

So, anyways, may mga ganun.

Sa madaling salita,

meron ganun na magiging kaklase.

It's not, of course, it's unusual.

Kasi siyempre, dapat naman talaga

unahin yung makatapos ng pag-aaral.

Tusunod tayo sa tamang course.

Pero may mga ganun.

Pero kung di ka handa,

kasi bago ito sa'yo, ganyan.

Hindi ka komportable.

Depende din kasi kung bapaano

yung proseso na pagbubuntis mo.

Condition.

Condition ng pagbubuntis mo.

Kaya nga.

Tapos, sabi mo college scholar ka pa.

So, hindi ko lang din sigurado

kung pwede yun under a scholarship.

Oo, diba?

May mga ganun klase mga consideration.

Ba't kasi kami yung tinatanong mo?

Ikaw naman itong nakakalam namang condition.

Pero more so,

ang magandang dito sa kay Ashley,

una sabihin namin,

it depends on your condition.

It depends on your scholarship.

Depende sa lahat.

Pero maganda din naman

ipag-next year mo na.

Diba? Para...

Para makapag-focus ka sa...

sa sarili mo.

Yung pregnancy.

Kasi ano yan, hindi po yan.

It's not an easy thing.

Delikado naman.

Correct.

Tapos, sabi nga,

kapagka ikaw ay buntis,

ang kaliwang paa ay nasa hukay.

So, may mga ganun.

So, kailangan you have to take care.

Yung isang paa nasaan?

Nasa may...

Toilet bowl.

Ang hirap.

Kanang paa, ha?

Kasi yung kasiban, kaliwa.

So, mahirap talaga yan.

So, kung kami tatanong mo,

ipag-next school year mo naman.

Hindi naman naalis yung school na yan.

Kasi, 100 years na sila.

Kaka-celebrate na na ng centennial.

Binalita kami kahapon lang.

Founding anniversary nila kahapon.

Kurikua nga sana kaming host.

Kaya lang sabi namin.

Eh, yung show nila morning.

Eh, may morning show kami.

So, hindi pwede.

So, nasabihin na kami.

So, don't worry.

So, 100 years na sila.

Matatag na eskwelahan ito.

Matatag na universidad.

So, hindi ito basta-bastang matitinag.

Ihintayin ka nila. Don't worry.

Hindi yan magsasara.

Next school year.

So, next school year, nandyan pa rin sila

para i-welcome ka.

So, tingnan namin next year na.

Parang katulad niya ng ano eh.

Natandaan ko nung

finally nabuntis ako noon.

Noong 2013.

Meron kaming schedule trip sa Bangkok.

Ayaw talaga akong payagan ng nanay ko.

Kahit schedule trip naman siya.

Tapos, kahit pinayagan ako ng OB.

Kasi ang punto niya,

yung mga temple ng Bangkok,

yung mga elefante diyan,

pagbalik mo next year.

Ah, doon pa rin sila.

Ah, doon pa rin naman sila.

Hindi naman sila aalis.

So, bakit mo i-pupush ngayon

kung kailan posibleng delikado.

Yung mga gano'n.

So, gano'n din sa'yo, Ashley.

So, next school year na lang.

Pero more so,

ang mahalagang lesson that we can pick up

from itong kwento na may Wagambornay is

aral muna, landi later.

Madali na yun.

Tama naman, alam naman siya.

Alam naman din ni Ashley yun.

Kaya nga pinire-remind niya yung mga kabataan

na unahin niyo muna yung pag-aaral.

Kasi syempre, bigla mo isipin yung pag-ubuntes.

Bigla mo tuloy isipin.

Diba, iniisip mo paano ipapasay algebra,

ipapasay yung mga statistics

at mga mahihirap na mga subjects.

Tapos, biglang, iisipin mo pa,

paano kung mga nganak,

sino mag-aalaga sa akin,

sino mag-aalaga kapag naipanganak ko na.

Yung mga gano'n,

napakaraming isipin.

So, huwag mo nang gawing parte

ng isipin mo yan.

Diba, pag-aaral muna,

yan na muna ang atupagin.

Sana yun lang muna ang iniisip mo ngayon.

Diba, na-enjoy mo rin yung kabataan mo.

Eh, hindi mo na magagawa

kasi na may anak ka na.

Remember, yung pagiging nanay,

it's a lifelong commitment.

Tama.

Diba, it's a lifelong responsibility.

Correct. Totoo, lifelong yan.

Hindi lang yung sa pag-aaral niya.

Yung emotional,

yung emotional kemerut

ng anak mo,

isipin mo yan yung mental

mga kemerut din.

Anak mo, physical,

financial, Diyos ko po.

Diba, so,

kung talagang hindi ka pa handa

maging nanay,

at hindi ka pa talaga habang

nag-aaral ka,

kasi dapat nag-aaral ka.

Diba,

naku, huwag ka ng bumiglang liku ngayon.

Kung naiisip-iisip niyo,

magkat na lang ng classing ngayon,

at pupunta na lang dyan.

O, kasi nakaramdab ka ng kakaibang init.

Init ka mo sa labas,

eh, init no.

Pahinga tayo, magpalamig tayo.

Huwag mo nang gawin.

Huwag mo nang gawin,

hindi ka pa naman pala handa

maging nanay at tatay, eh.

Huwag mo na talaga.

Tapusin na lang muna yung pag-aaral.

Pakagraduate, go, lumandi ka na.

At least na tapos mo na.

O, tapos na yung phase na yun.

Tapos na yung phase na yun na dapat,

dapat, dun lang muna talaga.

O, dun din natin yung mga nabuntis

ng maaga,

katulad na itong si Ashley.

Wala naman tayong magagawa dyan,

and babies are always blessings.

Diba,

ang sinasabi lang natin,

mahirap lang kasi,

dagdag-intindihin siya.

Eh, dapat nag-aaral ka lang.

Totoo yun.

Remember,

the time na iluwal mo yung bata,

simula na yun, eh.

Pama.

Hindi ko naman sasabing,

next year ko na aasikasuhin yung anak ko.

Hindi ganun.

Simula na ilabas mo

ang batang yan,

responsibilidad na kaagad siya.

Diba?

Yung araw-araw na aasikasuhin mo siya,

pakakainin,

papalitan ng diaper,

bibili ka ng gatas.

Tama.

So, habang lumalaki,

lumalaki din yung pangangailangan niya.

At hindi lang yun,

paano pag nagkasakit, diba?

So, kung hindi ka ready doon,

diba?

Huwag muna.

Kung stress na stress ka nga

sa ultimong pimple mo

na tumubo sa may loob ng ilong mo,

e, diba?

Sakit.

Diba yun palang,

parang naging source na ng anxiety mo,

o naging daylang kung bakit na

nataranta ka.

Eh, papano pa yung ano,

pagkakaroon ng anak?

Totoo yun.

So, ito nalang po, e,

hindi na para kay Ashley,

kasi alam niya na yan, diba?

So, para kayo sayo, Ashley,

dahil ang tanong mo lang naman,

kung this year o next school year,

nasagot na namin.

Again, more so,

ito ay para doon sa mga

nag-iisip na lumande

bago mag-aral.

Yan.

Aral muna, ha.

Lande later.

Muli ako po, ha,

si Nicole,

si Nicole Ayala.

At ako naman,

si Kambio,

kay Chris Chuper.

Na nagpapaalala,

walang matatag na relasyon

sa malanding madeterminasyon.

Yo!