Papayag kaya ang ating sender na si Seve sa gusto ngayon ng kanyang asawa para sa kanilang anak? Raqi's Secret Files with DJ Raqi Terra 3pm-5pm Share your secrets at raqiterra@gmail.com Watch Live: http://bit.ly/WatchLiveLoveRadio Listen Live: http://bit.ly/LoveRadioListenLive Download our Mobile App: http://bit.ly/LoveRadioPH Facebook: https://www.facebook.com/loveradiomanila Twitter: https://twitter.com/loveradiomanila Instagram: https://www.instagram.com/loveradiomanila #LoveRadioManila

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

ipped

Pwede ka parin namang maging tatay sa anak natin

na hindi tayo nagkakabalikan.

Hi DJ Rocky.

Itago mo ako sa pangalang Seve.

At ito, ang aking secret file.

I had a boyfriend na itago natin sa pangalang Dan.

Our love story did not start like how normal love stories started.

Una pa lang, mali na ang lahat.

Because we met in an unexpected way.

But the love we had for each other just feels so right that time.

Iisa lang ang hinihiling ko sa kanya noon.

Huwag niya akong lolokohin.

Na pag hindi na siya masaya sa akin, he is free to go.

Sinabi ko rin na kapag niloko niya ako,

ako mismo ang aalis.

At hinding hindi na babalik sa kanya.

Nangako naman siya na hindi niya yung gagawin.

I introduced him to my family at ganon din ang ginawa niya.

Pinakilala ako sa pamilya nila.

We were in our final years of our college degree that time.

Magkasama kami sa OJ.

Magkasama kami sa pag-aayos ng papers

at nagtutulungan sa paggawa ng thesis.

We both graduated as an academic achiever.

Then June 2022,

bigla na lang siyang nagbago at naging cold sa akin.

He even deactivated his Facebook account.

Kinutuban na ako ng mga panahon yan.

I asked him kung anong problema.

He said he needs a space.

Cool off daw muna kami

because he needed time for himself.

Madalas na raw siyang napapa-overthink.

So, I gave him the space that he needed.

I even said na bumalik siya kapag okay na siya.

Hindi ako matahimik ng mga oras na iyon

dahil may kotob ako na may tinatago siya sa akin.

But the moment na makipag-ayos siya sa akin,

tatanggapin ko siya ng buong-buo.

So, that happened.

We started again.

August, bigla siyang nagbago.

That time, nakausap ko ang friend niya na kaibigan ko rin.

Itago natin siya sa pangalan JC.

JC is his most trusted friend.

Naaawa na raw sa akin si JC.

Kaya naman sinabi niya

na nung hingi daw ng space si Dan sa akin,

ay nakakausap niya ang ex niya.

At may ka-EMU pa na isang girl.

Hindi raw masabi sa akin ng boyfriend ko

na iyon ang dahilan ng pag-ingin niya ng space.

Dahil natatakot siya,

naiwan ko siya at hindi ko nabalikan.

I talked to Dan that time.

Pero hindi ko sinabi na mismong kaibigan niya ang umamin sa akin.

Noong una, itinatanggi niya pa

until I caught him red-handed.

Until I caught him off-guard.

Inaamin niya.

Sorry siya ng sorry.

I decided to broke up with him.

I cut all our means of communication.

Dina-activate ko ang isang account ko sa FB

at na-restrict ko naman siya sa isa pa.

Nakadahilan ng ayoko nang makita ang kahit anong post niya.

At ayoko nang makita niya rin ang mga post ko.

Pagkatapos ng araw na iyon,

nag-focus ako sa trabaho.

Pero paglipas ng mga araw,

lagi na lang sumasakit ang ulo ko.

Nahihilo, naduduwal,

at hindi makakain na maayos.

Minsan pa nga'y kumakain ako ng ice cream

sa alas tres ng madaling araw.

Isang araw na pagtanto ko

na hindi pa ako dinadatnan.

Regular ang menstruation ko.

And that was the first time

na nadelay ako.

Hindi ako nagdalawang isip na mag-BT that day.

Positive.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Nanginig ang buong katawan ko

at gulong-gulong ang isip ko.

Wala akong balak na sabihin sa ex ko

na seda ng pagdadalang tao ko.

Bahala na kung anong susunod na mangyayari.

Basta gagawin ko ang lahat

para sa magiging anak ko.

One day, binuksan ko ang FB ko na naka-deactivate.

Merong isang anonymous question sa app

na nakalink sa FB ko.

Ang sabi,

What keeps you going?

Walang ano-ano ay sinagot ko yun ng

This little angel inside me.

Shinare ko yun sa FB story ko

na kaka-active ko lang

ng araw na yun.

Nagulat ako kasi naseen niya ang story ko.

Nang bigla kong maaalala

na hindi nga pala siya restricted

sa account kong yun.

Agad-agad siyang nag-reply ng

What is the meaning of this?

Nag-reply lang ako ng smiley ni Emojie.

Then nag-reply siya ng question mark.

Then I decided to tell him the truth.

Ang sabi ko,

Kung anong iniisip mo,

yun na yun.

Then he replied,

What?

Sabi ko,

Buntis ako, Dan.

Pero huwag kang mag-aalala.

Hindi kita pipilitin,

nabalikan ako.

At wala akong hihingi na kahit ano.

Tama na yung nalaman mo

na magkakaanak ka na.

After nun,

tawag siya ng tawag sakin.

Pero hindi ko sinasagot.

I even blocked him sa messenger.

Nag-text siya sa number ko saying,

Kausapin mo naman ako, Mia.

Gusto kong maging ama sa anak ko.

Ayokong maranasan niya

ang naranasan ko na magulo ang pamilya.

Tumawag ulit siya sa phone number ko.

And I blocked him again.

Natapos ang araw na yun,

Nagpatulong siya sa isa nga.

Mutual friend namin na makausap ako.

Pero sarado ang isip ko that time.

Dahil ipinasok ko na sa isip ko

na hindi na ako babalik sa kanya.

Galit na galit ako sa kanya that time.

Kaya naman pinagtabuyan ko lang siya

ng paulit-ulit.

He was so consistent.

Umiiyak, nagbamakaawa,

nabalikan ko siya.

Hindi ako na kontento sa unang PT

so I tried three times

at lahat ng resulta ay positive.

Hindi na ako nakakatulog ng maayos

mula nang malaman kung bundes ako

dahil hindi ko alam ko nung gagawin.

Hindi ko pa rin kasi naaamin

sa mga magulang ko ang totoo.

Until one day,

my friend gave me an advice.

Ahayaan mo ba

na maranasan ang anak mo

ang broken family dahil galit ka sa tatay niya?

Natauhan ako.

So I decided to give him another chance.

Ayoko naman din na lumaki

ako na walang ama.

Nakipag-ayos ako kay Dana.

Naging okay naman kami

dahil pinipilit ko ang sarili ko

na bigyan siya ng chance

para sa magiging anak namin.

Matan lagi kong naaalala

kung paano niya ako niloko

at kung paano niya ako nasaktan.

Kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko.

In short,

nag-o-overthink na ako.

Ayoko naman din na

magbalikan kami dahil lang sa bata.

Ayoko namang pumasok sa relasyon

na ako lang ang magbibigay na magbibigay

ng pagmamahal.

Natatakot ako na baka maubos na naman ako.

Paano na ang magiging anak namin

pag nagkataon?

And for the ninth time,

ipinagtabuyan ko na naman siya.

I even pleaded him

na palayain na ako.

At mag-pretend na lang

na hindi niya nalaman ang tungkol

sa pagbubuntes ko.

Nagpumulit pa rin siya eh.

Nagmakaawa na ibigay ko sa kanya

yung chance ang maging tatay ng anak namin.

Ang sagot ko sa kanya,

pwede ka pa rin namang maging tatay sa anak natin

nang hindi tayo nagkakabalikan.

Pero mapilit siya.

Ayaw niyang lumayo

kahit ipinagtatabuyan ko na siya.

Sinabi niya sa mga magulang niya

nabuntes ako.

And one day,

we decided na ipagtapat na rin

sa mga magulang ko ang totoo.

But after that,

my parents asked him to marry me.

Since nabuntes niya na ako.

Bago man lang daw siya umalis.

Sobrang stress ko that time

ayoko pang magpakasal.

Pero ayoko rin namang madagdagan

ang galit sa akin ng pamilya ko.

Nag-resign ako sa work

kasi hindi ko kaya ang puyat.

Makakasama din daw yun sa baby.

Lagi ako nagko-collapse.

Isa na rin siguro sa dahilan nun

ay napapagod din ako

sa pag-aasikaso sa kasal namin.

November, ikinasal kami.

We were so happy.

He even cried

while reading his marriage vow.

We celebrated Christmas together

sa bahay nila.

And then sa New Year,

sa bahay naman kami,

nag-celebrate.

But before Christmas,

nag-umpisa ng sumakit

ang balakang at puson ko.

Pero hindi ko pinansin

dahil akala ko normal lang yun

sa buntis.

December 24, I told him,

sumasakit talagang balakang ko.

Kinabukasan, Christmas Day,

hinatid niya ako ng hapon sa amin.

Nilagnat ako ng gabi.

Sumasakit ang buong katawan ko.

Hindi ako makatayo o makagalaw

sa sobrang sakit.

December 26, ganun pa rin.

December 27,

bumangon ako para magbanyo

dahil humihila bang chan ko.

Laking gulat ko na lang

na may lumabas na buo-buo sa akin.

Pagtingin ko sa toilet,

puro dugo.

Nung una, almost black ang lumabas.

After nun,

red na red na dugo naman ang sumunod.

Sobrang daming dugo.

Nag-iisa ako sa bahay that time.

Tumawag ako sa kanya.

Tumawaga naman niya ang pamilya niya.

Four hours na akong dinudugo

bago pa sila dumating.

At imbes na sa emergency ako idala,

ay sa clinic ako dinala.

At ang sabi sa clinic,

mens lang daw ang dugo na yun.

At hindi raw ako buntes.

Kinabukasan, pinatawag ng relatives niya,

ang mga magulang ko,

at pinaliwanag ang nangyari.

Kesyo,

pinaniwala ako raw sila na buntes ako

sa kanya man daw.

Hanggang sa matapos ang usapan

at ang sabi ng daddy niya,

dun muna daw ako tumira sa kanila

pag nakaalis ang asawa ko.

Umayag naman ang mga magulang ko.

That day, sumama na ako

na umuwi sa bahay ng parents ko.

Since may reunion kami kinabukasan.

Di nagtagal ay sumunod naman

sa amin ang asawa ko na si Dan.

December 31.

Pag-uwi namin galing sa kamag-anak namin,

nagmamadali siyang

umuwi sa kanila.

Pinapa-uwi raw siya ng daddy niya.

Ang sabi ko,

akala ko ba,

dito tayo mag-new year

since sa inyo naman tayo nagpasko.

Pero umuwi pa rin siya.

Halos maghapon siyang

hindi nagparamdam.

Sobrang cold.

Samantalang ako

iyak ng iyak dahil sa pagkawala ng

baby ko at sa

pinaramdam niya sa akin.

January 3.

Tinanong niya ako via chat kung

dapat pa ro ba namin ituloy ang relasyon namin.

Puro raw, kalit

at pagkadismaya ang nararamdaman

ng side ng pamilya niya.

Then after nun,

wala na.

Ang advice sa akin ng parents ko

ay ayusin at ipaglaban ko

ang marriage namin.

Kausapin ko raw si Dan

na ayusin namin.

So I tried reaching out

to him.

Pero hindi na siya nagre-reply.

Hindi na siya matawagan.

Pinakuha ko na lang sa kapatid ko

lahat ng important papers ko

na nasa kanya.

Then after nun, wala na.

Malapit na rin siyang umalis pero hanggang ngayon

ay wala pa rin siyang

paramdam.

Iyak na lang ako ng iyak.

Pati nanay ko walang magawa

kundi yakaben ako.

At umayak na lang din dahil sa

sitwasyon ko.

Sobrang sakit.

Hindi ko akala yung pagkatapos

mawala ng baby ko,

mawawala na rin

ang asawa ko.

One month pa lang kaming kasal.

Hindi ko naman ginasto

ang mga nangyari.

Durog na durog ako ngayon.

At wala kong ibang

masisi kundi ang sarili ko.

Dahil hinayaan ko siyang makapasok

at makabalik uliy sa buhay ko.

Sana

di na lang siya nagpumalit bumilik.

Sana di na lang

namin pinilit.

Sana hindi kami naikasal.

I always dreamed

of a happy family

and a happy marriage.

Pero ito ang natamuko.

I'm still wondering

kung bakit hindi niya nagawa yung mga promise niya sa akin.

Yung mga promise niya kay Lord.

Na nasaksihan ang lahat ng mga tao

nung kinasal kami.

Ang dami kong tanong

bakit

sa akin pa nangyari

ang lahat ng to.

Hindi ko na alam kung nung gagawin ko.

Ang option lang na meron ako

sa ngayon ay magdasal.

Na sana one day

maging okay ang lahat.

Na maghilom ang mga sugat

na idinulot niya sa pangalawang pagkakataon.

I'm still looking forward.

On that day

na makakabangon ako

sa pagkakadapa kong ito.

Sana dumating yung araw

na maapatawad ko siya

at maapatawad ko ang sarili ko

sa mga maling decision ko sa buhay.

Alam kong may plano

ang Diyos.

At kung ano man yun,

ipinagtarasal ko na lang na sana

ay tulungan ko sa

sana

ay tulungan niya ako.

Na maaintindihan yun.

Kaya kayo,

bago kayo magpakasal,

pag-isipan yung mabuti.

Hindi ito biro.

Walang bawian.

Walang divorce dito sa Pilipinas.

Matagal ang proseso

ng annulment.

At hindi biro.

Wala kayo ng perang gagastusin.

Maraming salamat po.

Sana

ay mabasa ninyo

ang kwento ko.

Hanggang dito na lang po.

Muli,

ako si Sevin,

at ito

ang aking secret file.