Motion Graphics credits to: GMA Playground Like the music in my vlogs? 30 day free trial here! Epidemic Sound: https://www.epidemicsound.com/referral/02hz2x My second Youtube channel: Watod PH https://www.youtube.com/channel/UCsKr1YHfntyy_VEvZWnzG2A Follow me on: ✧ Instagram: https://www.instagram.com/boyperstaym/ ✧ Facebook Fanpage: https://www.facebook.com/boyperstaymvlogs/ Let's do Business: businesswithboyp@gmail.com For Helmet & Riding Gears please visit my shop: ✧ Perstaym Moto Main: https://www.facebook.com/perstaymmotoPH ✧ Perstaym Moto Malolos: https://www.facebook.com/PerstaymMotoMalolos ✧ Perstaym Moto Laguna: https://www.facebook.com/perstaymmotolaguna My Music Backgrounds: https://www.epidemicsound.com/referral/02hz2x Vlogging Gears: ✧ Vlogging Helmet: Gille ✧ Bluetooth Intercom: Lexin ✧ Camera: Canon 80D 10-22mm & Canon M3 Mirrorless | 50mm + 11-22mm lens ✧ 2 Go Pro Hero10 + 1 Go Pro Hero7 ✧ Insta360 One X2 & Insta360 One RS Twin Edition ✧ Drone: DJI Mavic Pro 1 & M

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Kanina, sobrang tirik ang araw. Ngayon naman, umuulan.

Alam na yan, nasa Sierra Madre na tayo.

Hindi lang basta mahamog at walang tigil ang ulang dito ha.

Umaakyat tayo mismo sa kabundukan ng Sierra Madre.

Paakyat pa lang to.

Mamaya, mas mataas ang mararating natin.

Welcome back to another episode.

Ngayong araw, pasaman natin ng Hapa Snoopers.

At mabiyahe tayo sa lugar na malapit lang.

Pero first time ko mapupuntahan ang Sierra Madre.

Good morning mula dito sa Marikina.

7.49 AM.

What a beautiful day.

Linggong ngayon, dadahan tayo ng Marilake.

Ang pugad na mga...

Ayoko na magtok.

Nakapasok na tayo sa Marilake.

Di ba naman ganun madami mga motoro na nakikita ko.

Saktuhan lang, baka mamaya dun sa unahan marami.

Hinahantok ako.

Ang labig.

Nakakaralak siyang labig.

Today is Sunday.

Sigurado ako na marami talagang riders ngayon dito.

Kung maraming rider ang paborito ang Marilake tuwing weekends,

marami din ang ayaw dayuhin ang lugar.

At isa na ako dun.

Pero bago niya kausgan, eh hayaan niya muna akong magpaliwanan.

Para sa mga hindi pa nakakaalam,

Marilake ay hindi mo mahahanap sa mapa.

Dahil ang Marilake ay pinagsama-samang pangalan na Marikina,

Rizal,

Laguna,

at Quezon.

Pag sinabing Marilake,

hindi lang yung lugar ang tinatayo ng mga riders.

Ang Marilake ay isang napakahabang karsada mula Marikina hanggang Quezon.

Maganda ang lugar.

Pero dahil madalas ang aksidente dito,

isa yun sa mga nagpipigil sa akin na dumaan o dumayo sa lugar na to.

Oo, delikado talaga ang pagmumotor.

Pero iba pa rin ang nag-iinga.

Pero kahit anong ingat mo,

may mga kamote riders talaga dito sa lugar na to.

At yung iba ay nandadamay pa.

Kailangan mong mag-ingat palagi pag pupunta sa lugar na to ha.

Dahil marami nakakagulat dito mga nangyayari.

Tulad dito.

Oo.

Ano ba ngayon?

May nakahamba lang na malaking truck dito.

Ano bang ginagawa nito dito?

Ano bang nangyayari dito?

Solid.

Bumaking yung truck!

Mga kakaibang senaryo na nahuli ng ating camera sa Marilake.

Triempo!

Bango!

Mamaya na nga tayo.

Maghahanap tayo ng kape mamaya.

Hindi pa nang inits yung pet natin sa motor e.

Ingat-ingat din kayo kasi may mga aso dito yung lumalive is good.

Kung gaano tayo kagigil sa silididoro,

eh ganoon naman sila ka-chill.

Napagod na rin talawin.

Balibot tayo dito.

Pero hindi ko sinasabing hindi ako kamote minsan ha.

Nagagawa ko rin yung mga bagay na ganoon.

Walang rider na di nangamote ni Minsan.

Sa 10 riders, 8 jan ang nangamote sa daan.

Pero siguro iwasan na lang natin mga usga sa iba kasi ka-usga-usga rin naman tayo.

Ka-usga-usga rin naman ako.

Lahat tayo ka-usga-usga kasi Minsan nangangamote rin tayo.

Diba?

Ang dami ko sinabi.

Okay, back to topic.

Bumalik ako ng Marilake dahil gusto kong hanapan na maganda.

Bumalik ako ng Marilake dahil gusto kong hanapan na magandang angulo ang lugar na ito.

Na di lang puro banking-banking,

disgracia,

ang inaabangan ng mga content creators dito.

Pero teka,

content mo ang tawag doon sa nag-aabangan ng mga natidisgracia doon sa Marilake?

Ang tawag doon is making money.

Yung pinagkakakitaan mo lahat ng mga sumisemplang doon sa Marilake.

Which is hindi naman dapat.

Kung mahilig ka sa adventures, malamang pareho tayo nang iniisip at pananaw sa lugar na ito.

Pero bago ang lahat,

dahil malamig ang lugar na ito,

eh magkape muna tayo.

Okay, kape muna tayo.

Tagpuan.

Bag-ingat, baka mahulog sa maling tao.

May hugot agad na hapaakit pa lang ha.

Well, isa nga pong ano,

Brood Coffee Lodge.

Guya o.

Boy B.

Okay, welcome to Tagpuan.

Dito sa...

Bro, parte na ng Sierra Madre to no?

Parte na ng Sierra Madre.

Okay, nasa Sierra Madre na tayo.

Bunaan lang, kundi ilang kilometro lang.

Mula doon sa Manukan, kung tawagin, sa Maralake.

Halos lahat ng mga nag-ride papuntang Maralake

is doon lang hanggang Manukan lang at konti.

Pero pagdiretso dito,

medyo payapan na yung kalsada

kasi pokunti na lang talaga gumidiretso dito.

Kasi simula na.

Entrada na to ng Sierra Madre.

Magkakape muna tayo dito.

At magkikita-kita tayo nila John Fox

sa Jarriel's Peak.

Birthday ni John Fox!

Ay, mga pa.

Happy birthday, John Fox!

Happy birthday!

Ngayon natin na-celebrate dito.

Celebrate natin.

Ay, birthday eh.

Di siya magpapakain, no?

Oo.

Noong natin tayo sa, diba?

Sa Cebu ba yun?

Oo.

Ako nagpakain, diba?

Oo.

Kaya ngayon.

Magpapakain.

At dahil birthday ni John Fox,

umorder ako ng cake

para may partner yung kape ko.

O, diba?

Napakapait kong kaibigan.

Happy birthday, John Fox!

Salamat!

Happy birthday, John Fox!

Happy birthday sa'yo!

Happy birthday, John Fox!

Mmm!

Sarap ng cake para ka, John Fox!

Hindi sa ayaw ko sa marilaki.

Gusto ko lang talaga siyang hanapan ng angulo

na nakadepende sa sarili kong pananaw.

Bagbakan man at bangkingan ang mga kalsada dito.

Pero sa taas,

isang napakapayapa at nakakarelax na tanawin ng mga kabundukan.

Tuloy tayo sa biyahe.

Ang next destination natin ay ang Jarriel's Peak.

Di naman talaga sobrang layo itong babiyahe natin.

Area lang ito ng Sierra Madre,

Tahit Tanay Rizal.

Pero ito yung malapit sa lugar ko,

pero hindi ko naman napupuntahan talaga.

Sarap din e, no?

Maganda naman talaga din sa marilaki.

Maraming pwedeng kainan,

pwedeng pagkapehan.

Maganda yung kalsada,

maganda view.

Lalo lang kapag diniretsyo mo dito talaga sa Sierra Madre,

talagang solid.

Maganda.

Parang nature-tripping,

kaso maganda siya.

Pero hindi siya tulad ng mga pinupuntahan natin dati.

Like, pumunta tayo ng Mindanao na

ganito yung kalsada,

ganito yung view,

pero kakunti lang talaga yung mga establishments na ganyan.

Ito kasi, syempre nasa Luzon tayo.

Halos katabi lang talaga ng Manila.

Talagang medyo moderno yung mga nakatayo dito

ng mga kainan.

Eh ako, fan ako ng mga kapihan na gawalan sa kawayan.

Yung maliliwanag dahil maraming bubibigya sa gabi.

Yan yung mga gusto ko.

Mga karinderia.

Hindi ko pa paliwalag kung anong tawag sa ganun eh.

Pero mas gusto ko yung mas ma-nature,

mas native.

Yan yung mga trip ko.

The Table Farm.

Okay.

Tulunin tayo.

First time ko na taanan itong lugar na to.

Maganda ang view.

Ayan, medyo wala na masyadong mga establishment.

Establishment.

Ayan, medyo wala na.

Cafe Mo...

Cafe Marisa.

Buting pa akong mag-overshoot.

Kakabasa?

Ito na yung perfect na weather

sa mag-ride.

Ferris ha?

Malapit lang to pero nabubusog yung mga mata ko

sa magagandang tanawin.

O verde.

Tapos nakapagkafe pa tayo.

Naka dalawang kafe ako.

Kafe para ako.

Acting you know.

Kabe-slide tayo mga bro.

Four Lays.

Grabe ganito.

Yeah.

Primax Tires.

Let's go.

Sarap.

Napunta mo na yung Junior's Peak bro?

Tama pa tong lugar natin?

Diba daanan natin?

Ah sige.

Bro JM.

Master JM.

Luge.

Luge.

Nagdala ng sports bike.

Wooo.

Hint eh.

Hattaw na hattaw.

Habang ba akit ng Junior's Peak

unti-unti nang kumakalma ang mga kalsada.

Kumukonti na mga riders dito.

Kaya pwede na tayo maglaro.

Halika maglaro muna tayo.

Namiss ko rin ng mga korobada korobadang ganito.

Dito wala tayong ganong kasabayan.

Dito wala tayong ganong kasabayan.

This Pumkingan is brought to you by Primax Tires.

Right to the next level.

Let's go.

Hahaha.

Ahh.

Ang putik.

Ito yung putik.

Pero kapit na kapit.

Ahh.

Ngayon pala ako nag-edit sa kasada.

Oh my God.

Ang bilis ni Master JM.

Kulang mga sa power ang motor natin.

Pahili tayo ng kulong.

Sa araw pa.

Woohoo.

Haha.

Namiss ko yung ganito.

Boom.

Tapingan.

Solid.

Let's go.

Kung nakikita niyo na nag-iiba ang kulay ng kalsada

ay dahil yan sa mga natuyo na lupang umaago sa kalsada.

Papasok na tayo ng Sierra Madre.

At ang Sierra Madre ay palaging inuulan.

Alalay kayo sa lugar na to ha.

Madulas talaga ang kalsada dito.

Sierra Madre.

Grabe na sa paanan tayo ng Sierra Madre na kabundukan.

Isang pagkakamali mo lang dyan, eto dulas kasigurado.

Kanina sobrang tirik ang araw.

Ngayon naman, umuulan.

Alam na yan.

Nasa Sierra Madre na tayo.

Hindi lang basta mahamog at walang tigil lang ulang dito ha.

Umaakyat tayo mismo sa kabundukan ng Sierra Madre.

Paakyat pa lang to.

Mamaya, mas mataas ang mararating natin.

Nakiris ako kung bakit ganito ang lugar na to.

Nagtanong ako sa mga lokal dito kung bakit ang lamig dito.

E katabi lang naman to ng Metro Manila.

Natirik, natirik ang araw.

Ang sagot lang ng mga lokal sa akin,

bihira lang po kami makaranas ng sikat ng araw.

Palagi pong umuulan.

Mahamog at sobrang lamig ang lugar namin.

At you, how do you think?

Mahal niya ako dito.

Mahal niya ako.

Mahal siya ako.

Kumusta mo kami tinginut продukto?

At Visa Do Conmensos,

Siguro,

Tanong na kami sa USA,

pero pag ಕಜJongs.

Okay Jorrels, peak na tayo. Shout out sa mga naghantay sa atin dito.

Ilang oras ko e bro naghantay?

Hindi na po kami dino. Mga...

What?

Joke lang.

Ikaw bro, anong name mo bro?

Edward.

Sige, kumain na kayo.

Order lang kami.

Tapos kwentuhan tayo ha.

Motoblogger tayo e. Hindi pala, motoblogger pala tayo.

Welcome sa Jorrels Peak.

Isa to sa mga dinadayo dito sa kabundukan

ng Sierra Madre. Parte na ito ng

Infanta Quezon. At dahil may kamahalan

ng mga pagkain dito, buti na lang talaga

at bajanpaks tayo sa Hampas Loopers.

Gawing mahal na kami dito bro.

Wait lang, mayroon tayo hanggang.

Nagdala siya ng maraming instant

coffee para makatipid kami.

Ang tanong ni Tenten, bibihang ka.

Sabi ko kasi

ikat na maliit.

Bibig na maliit, mainit lang bro kasi

maramig e, maramig e.

Dala mo na yung sachet ng kopi ko.

O, diba.

Yung iba, umorder ng bulalo.

Ako naman, kape at tapsilog.

Makihingi lang ako ng sabaw.

Umorder tayo ng tapsog.

Sige, habang kumakain ako dito

at nagpapatila tayo ng ulan dito na alam naman

hindi ito hihinto, eh magkwento nalang

kaya muna tayo. Sabi ko nga sa inyo

ang bawat lugar na pinupuntahan natin

ay meron niyang kwento, hindi po pwedeng wala.

Palagi yang merong nakatagong

kwento. Kwento ito ng Sherra Madre.

Kung bakit laging inuulan

ang kabundukan ito.

Di naman ito kwento ng barbero, kwento ito ng lolo mo.

Ang Alamat

ng Sherra Madre.

Sa kabundukan ito ay meron dating

nakatirang dalaga na ang pangalan

ay Sherra.

Sa taglay na kagandahan

niligawan siya ng Hari ng Hangin

mula sa silangan na si Bugsong Hangin.

Pero ang nakasungkit

ng puso ni Sherra

ay ang mandanigmaang pangalan ay

si Boy Peh. Si Boy Peh

ay isang matipuno at umod

ng gandang lalaki. At dahil

in love na in love sila sa isa't isa

nag chukchakan sila

at nagbunga ang kanilang pagmamahalan

dito sa luson.

At dahil sa sama ng loob

ni Bugsong Hangin

ay inatakin niya si Boy Peh.

At sa kasamaang

palad ay nasawi ang gwapong

lalaki. At habang

nag-aagaw buhay si Boy Peh sa bisig

ni Sherra, hiniling

ni Boy Peh na ingatan

at protektahan ang mga anak nila.

Nakalipas na

ang maraming taon, hindi pa rin

natitigil ang pagpahirap ni Bugsong

Hangin kay Sherra. Taon-taon

pa rin napapadala itong si Bugsong Hangin

ng bagyo at malalakas

na ulan. Pero si Sherra

ay patuloy na

tinutupad ang pangako niya

sa gwapo niyang yumaong asawa na si Boy

Peh. Kaya hanggang ngayon

kahit anong mangyari, ay patuloy

pa rin pinoprotektahan ni Sherra

ang kabundukan

kusaan sila naninirahan.

Excuse me ma'am.

Dito na rin ang kwento ng Sherra Madre.

Pagkatapos namin babae ng kabundukan

ng Sherra Madre, dumiretsya na agad kami

pababae ng Real Quezon

para makapagdagan.

Ganda!

Pwede!

Okay, nandito na tayo. Let's go!

Dito na rin kami magpapalipas

ng gabi.

Deba, luto na na kami ng hapunan

para hindi na kami mapagod pa.

Para magpapahinga na rin.

Yung akala namin na makakatakas kami

sa malamig na lugar,

past triple pala ang lamig

sa lugar na to.

Ah! Napakalamig!

Good night!

Good night na!

Good night!

Good night!

Good night!

Good night everyone!

Alas sa otso ng gabi.

Katulog lang namin ito para pagising namin.

Malamig pa rin.

Good night!

Good night!

Anlamig talaga!

Grabe!