00:49.0
Dito ay mas lalong naging kumbensido si tatay na
00:52.0
may malinga sa pamilya ni Rosita.
00:58.0
Sa loob ng isang buwan ay pinaghandaan ng aking ama ang mga dapat gagawin.
01:03.0
Alam niyang ang susuungin niya ay hindi madali dahil
01:07.0
dalawa lamang sila ni Tiburcio ang tao dun.
01:10.0
Halos bihira na rin kung umuwi si Tiburcio
01:14.0
at wala namang problema.
01:16.0
Kapag nakakauwi ito ay tagayan at banding naman ang dalawa.
01:22.0
Sinusulit nga daw ni Tiburcio ang mga oras nila ni tatay
01:26.0
dahil hindi na ito mapapangako kay tatay na
01:29.0
magkikita pa sila kung sakali man.
01:33.0
Kapag wala si Tiburcio,
01:36.0
binibigyan naman ang oras ng aking ama ang puntahan si tatang.
01:41.0
Yung sa unang parte ng kwento na sumita kay Tiburcio
01:44.0
sa katauhan ni Rosita.
01:45.0
Dito ay tinuruan ni tatang si tatay Marcelino.
01:49.0
Dahil gustuin man ni tatang na mangealam o sumali para matulungan si Tiburcio
01:54.0
ay hindi niya pwedeng gawin.
01:59.0
kaalaman lamang ang meron si tatang.
02:02.0
Ang mga nagmana ng kaalaman o mga galing sa panggagamot
02:07.0
ay yung kapatid niya.
02:11.0
hindi din siya pwedeng huwag.
02:13.0
Hindi din siya pwedeng humingi ng tulong sa mga kapatid niya.
02:19.0
Kumaga sa kanila,
02:21.0
may mga kasunduan silang hindi pwedeng baliin.
02:25.0
Unless ay talagang may binubulabog ang mga nilalang na ito.
02:32.0
ang papasuki ni tatay Marcelino at ni Tiburcio
02:35.0
ay kuta o lupain mismo ng mga aswang.
02:37.0
Hindi nga maintindihan ni tatay masyado ang paliwanag pero
02:42.0
dahil sa hindi naman din talaga sila ganoon kaklose ni tatang,
02:46.0
ay kinonsidera niyang isang utang na loob para turuan siya ni tatang
02:51.0
ng mga bagay-bagay patungkol sa aswang.
02:54.0
Kabilang na nga dito ang pamilyar na sa ating mga bagay.
02:58.0
Nabaliktad tayo sa mga mata nila.
03:01.0
Hindi makatingin ng diretsyo ang mga ito.
03:04.0
May kakaiba sa awa,
03:05.0
takot sa bawang, asin at luya,
03:09.0
kapag kumukulo ang langis na pangontra sa kanila
03:12.0
at kung ano-ano pa.
03:16.0
Pero bukod pa doon ay meron pang nadagdag si tatang na siguro ay
03:20.0
medyo kakaiba o hindi ko pa naririnig sa mga kwento nyo masyado.
03:26.0
Kapag sumasapit ang takip silim at hindi pa sila nakakapagpalit anyo,
03:30.0
nagiging mainipin o ano sila.
03:35.0
Mabilis mataranta.
03:37.0
Mahina ang balanse na parang nahihilo.
03:40.0
Parang kausap ang sarili at naninigas ang katawan.
03:47.0
may mga aswang daw na
03:50.0
pinanganak ng walang pusod.
03:52.0
Nag-aagaw din ang mukhang tao at aswang sa kanila
03:56.0
tuwing takip silim.
03:57.0
Naglalaway kapag nakakaamoy ng sariwang karne
04:04.0
Kapag oras nang dapat ay nagbabagong anyo ang mayto,
04:08.0
pag pinakain mo ay magahanap pa rin ng sariwa.
04:12.0
Nanghahap di antsyan hanggat hindi nakakakain ang hilaw.
04:17.0
Iba ang hinahanap ng tiyan nila kumbaga.
04:22.0
Bukod pa sa mga parang nakakapagpalit,
04:24.0
ay may mga ipinaalala din ito kay Tatay Marcelino.
04:29.0
Mga dadalin sa lugar nila Rosita.
04:33.0
Limang sentimong may dasal na dapat ay hindi inaalis ni Tatay sa sarili para
04:39.0
hindi siya kayang buhatin,
04:43.0
o ibalibag ng aswang.
04:45.0
Bawang na nakabalot sa itim na tela,
04:48.0
kalamansing ibinigay ni Tatay Marcelino.
04:51.0
Kalamansing ibinigay ni Tatay Marcelino galing sa punong pinagkuhanan ng mutya ng kapatid niya.
05:06.0
balahibo ng manok o goma.
05:09.0
Alinman doon ay pwede niyang dalhin,
05:12.0
at depende na rin sa paggagamitan.
05:15.0
At ang isang itinuro sa kanya ni Tatay Marcelino ay mga banal na dasal,
05:19.0
na sinulat at inusal ng pabaliktad.
05:24.0
Yun ang pinagtuunan ng aking ama,
05:27.0
ang kabisaduhin ng pagusal noon.
05:32.0
Makalipas ang ilang linggo,
05:34.0
nalalapit na ang araw ng pamamanhikan,
05:38.0
nakahanda na rin ang manok na dadalhin ng aking ama noon.
05:42.0
Balak niyang ilagay ito sa may bayong.
05:44.0
Pagkatapos noon ay pinasadya niya ang kanyang pantalon sa isang patahian para
05:49.0
malagyan ng maraming bulsa.
05:52.0
Mga dagdag bulsa ng iba ay patago ang pagkakagawa.
05:58.0
Sa huling pagkikita nila ni Tiburcio,
06:01.0
sinabi ng binata sa kanya na ang gagawing pamamanhikan o manok
06:06.0
ay mula alas tres lamang ng hapon,
06:09.0
at bago mag alas sais ay dapat tapos na.
06:11.0
Hindi pang karniwang akyatligaw kung tutusin,
06:15.0
na madalas ay nagaganap sa gabi.
06:20.0
kumbensido naman na si tatay na merong mali sa pamilyang iyon.
06:24.0
Gagawa siya ng paraan para magtagal ron,
06:28.0
para mapatunayan kay Tiburcio
06:31.0
na may mali sa pamilya ni Rosita.
06:35.0
Yung gabi bago ang araw ng pamamanhikan,
06:37.0
grabe umano ang pagyakap at pagyapos ni tatay kay nanay
06:41.0
sa kadahilan ng natatakot si tatay noon na hindi na siya makabalik sa asawa niya.
06:47.0
Gayon pa man ay mahal niya ang kanyang bunsong kapatid,
06:51.0
at kung kailangan niyang manganib para mailigtas ito,
06:59.0
Pasapit na ang hapon,
07:01.0
nagkakagawa siya ng pagkakagawa.
07:03.0
Pasapit na ang hapon, naganda na si tatay.
07:08.0
Unang ginawa niya ay naligo siya.
07:11.0
Naligo siya gamit ang tubig na merong halong konting langis ng yog,
07:16.0
tinunawan ng asin,
07:18.0
dinikdika ng bawang,
07:20.0
tiga ng kalamansi at luya.
07:23.0
Gusto niyang doon pa lamang ay mairit na na sila sa kanya.
07:28.0
Yung sinuot niyang pantalon na maraming bulsa,
07:31.0
sinuksok niya ang 5 centimong may dasal sa maliit na bahagi sa bewang.
07:37.0
Yung bawang na nakabalot sa itim na tela,
07:40.0
pinerdible niya sa loob ng kanyang suot.
07:43.0
Gayon din ang tansong bala.
07:46.0
Yung luya at asin ay nasa iisang bulsa noon.
07:50.0
Yung kalamansing bigay ni tatang ay nasa isa pa.
07:54.0
Samantalang yung posporo at kapirasong goma ay nasa isa pang bulsa.
07:58.0
Meron din itong inilagay na maliit na patalim.
08:02.0
At ang balahibo ng manok ay doon niya o manok kukuhanin sa mismong buhay na manok na dadalhin.
08:10.0
Wala siyang buntot paging daladala
08:13.0
dahil malayo sila sa dagat para maghanap pa siya.
08:17.0
Pero ang isa sa mga dinagdag ni tatay sa mga dinala niya noon
08:22.0
ay ang gamit na panloob o panti ng isang buntis.
08:25.0
Hindi na sinabi ni tatay kung paano niya nakuha yun pero
08:30.0
alam kong natatawa-tawa siya.
08:33.0
Inirolyo niya yung mabuti at isiniksik din sa isa pang bulsa.
08:39.0
Kinahaponan, alas dos, dumating si Tiburcio.
08:45.0
Nakasakay ito sa tricycle na ginagamit ng pamilya ni Rosita sa pag-aangkat ng karne.
08:50.0
Umakap si tatay kay nanay bago umalis.
08:54.0
Wala din namang kalam-alam si nanay na, alam mo yun, na may hinala ng kakaiba dito kay tatay.
09:01.0
At pagkatapos ay umangkas na ito sa likod ni Tiburcio at nilagay ang nakataling manok na nasa bayong doon sa sidecar.
09:11.0
Bumiyay sila ng mahigit isang oras.
09:13.0
Pagkarating sa gilid ng kalsada ay nakita kagad ng aking ama ang sinasabing kamalig ni Tiburcio.
09:20.0
Maganda ang kamalig, para itong tindahan pero wala ng iba pang kabahayan doon.
09:28.0
Iniwan nila yung sasakyan sa labas.
09:31.0
Makitid ang daanan palakad doon.
09:34.0
Binaybay nila ng kalahating oras ang loob.
09:36.0
At nang makarating sila sa lugar ni Rosita, nagulat siya ng makitang hindi ito isang komunidado barangay.
09:46.0
Nag-iisang bahay lamang ito sa gitna ng malawak na lupain.
09:51.0
Parang maliit na isla sa gitna ng palayan.
09:55.0
Malaki ang kubo na ito.
09:58.0
Parang maliit na isla sa gitna ng palayan. Malaki ang kubo na ito.
10:05.0
Malayo pa lang ay meron na siyang nakikitang usok sa banda pang unahan ng bahay.
10:10.0
At sa paglapat nila sa bukana, tila baramdam na sila ng lahat ng naroroon.
10:18.0
May lumabas sa pintuan sa taas ng hagdan.
10:22.0
Merong lumabas sa kusina.
10:23.0
Merong dumungaw mula sa pintuan at merong sumilip mula sa likuran ng bahay kung saan nang gagaling ang usok.
10:32.0
Pagkatapos ay biglang may dalagang sumilip sa bintana.
10:37.0
Pagkakita niya kay Tiburcio ay sumingit ito sa babaeng nakatayo sa hagdan at tumakbo ito pababa.
10:45.0
Sinalubong niya ng yakap si Tiburcio.
10:47.0
Ito marayil si Rosita at tama nga si Tiburcio ayon kay tatay na napakaganda ni Rosita Cerce.
10:57.0
At kamukha naman ni Tiburcio ang tatay nito.
11:02.0
Matapos mapakilala ni Tiburcio si Barcelino, nasabi ni Rosita na kinikwento nga madalas ni Tiburcio ang kapatid sa kanila,
11:11.0
na ikinutuwa naman ng aking ama.
11:13.0
Habang palakan nga sila sa loob, napansin ni tatay na mukha nga namang mababait ang mga ito.
11:20.0
Pero binulungan niya pa rin si Tiburcio na,
11:23.0
Uy Tiburcio, makamukha mo nga.
11:27.0
Hindi kaya pamilya mo talaga ito?
11:30.0
Baka kapatid mo si Rosita?
11:33.0
Bagay na ikinatawa nila.
11:36.0
Matapos makapagkamustahan at kilalahan,
11:39.0
ay nagtulong-tulong na sa paghahanda ang lahat.
11:43.0
Tatlo ang kapatid ni Rosita na puro lalaki.
11:47.0
Ang isa doon ay Bunso,
11:49.0
dalawa ay mas nakakatanda kay Rosita.
11:54.0
Ang usok sa likod ay pagpapakulu pa lamang ng tubig,
11:58.0
pero hindi pinoeso si tatay doon.
12:01.0
Doon siya sa kusina pinapuesto.
12:04.0
Ginilitan ni tatay ang manok.
12:06.0
At doon na rin niya sinimula ng pag-iimbestiga.
12:12.0
Matapos gilitan ng aking ama ang manok,
12:15.0
ay sinabihan nito ang nakababatang kapatid ni Rosita na kung pwede ay,
12:20.0
tulungan siyang sahurin ang dugo mula sa ginilit na leeg ng manok na iyon.
12:25.0
Habang patuloy na dumadalay sa naghihingalong manok ang dugo niya,
12:30.0
nakita niya kung paano mamilog ang manok.
12:34.0
Titig na titig sa leeg at sa dugong na tulo sa may palanggana.
12:40.0
Nasa labing lima o labing anin na taong gulang na ang kapatid niya na iyon,
12:44.0
kung hindi siya nagkakamali.
12:47.0
Pero para itong batang nakatitig sa sariwang hayop,
12:52.0
lunok ng lunok ang binata,
12:55.0
at nang huli ay tila ba hindi nito napigilang magtulo ng lahat.
12:59.0
Maya-maya pa ay parang nanigas daw ang binatang iyon.
13:04.0
Doon na nagkaroon ng pagkakataong tinitigan ni Tatay ang nanlalaki nitong mga mata.
13:11.0
At kitang kita ng aking ama Sir Seth,
13:15.0
kagaya ng sinabi ni Tatang,
13:18.0
baliktad siya sa mata ng batang iyon.
13:22.0
Del sakaba ni Tatang,
13:24.0
ay sinabihan niya ang binata na okay na, patay na ang manok.
13:29.0
Pwede na niyang kunin ang palanggana pero ayaw itong bitawan ng binata.
13:36.0
Saktong napasilip ang Tatay na Rosita at agad nitong hinata kang anak.
13:41.0
Tinulak ito sa labas at tumitig kay Tatay at nagsabing,
13:45.0
pagpasensyahan na,
13:47.0
del ganun talaga iyon,
13:48.0
tumangu lamang si Tatay nun.
13:54.0
Pagkatapos matanggalan ng balahibo ang mga manok,
13:58.0
ay agad na itinapon ni Tatay ang mga balahibo nito sa may apoy kung saan siya nagluluto.
14:04.0
Aminin natin na maski normal na tao ay iba ang dating ng amoy ng isang sunog na balahibo ng manok.
14:11.0
Pero ang napansin ni Tatay,
14:13.0
noong nagtagal na ang amoy, lahat ng pamilya ni Rosita,
14:19.0
maging sa labas man ng bahay ay tumatagos ang titig sa loob ng kusina,
14:27.0
Nagulat na lamang si Tatay nang sa isang kisabmata,
14:32.0
ay nasa harap na niya ang nanay ni Rosita.
14:36.0
Bagamat nakangiti ay pigil na,
14:38.0
pigil itong nakatitig pa ilalim at sinabihan si Tatay na maselan ang pangamoy nilang magpamilya.
14:46.0
Kung maaari ay patayin ito at magpaapoy na lamang sa isa pang lutuan.
14:53.0
Ginawa naman ni Tatay na tumingin ng pasensya.
14:57.0
Pero hindi doon tumigil ang aking ama.
15:01.0
Itinapon niya si Tatay ang mga balahibo.
15:05.0
Itinapon niya sa susunod na apoy ang goma,
15:09.0
na sa pagkakataon nito, lahat ng mga nasa loob ng bahay, iritang lumabas.
15:17.0
Dali-dali namang binuhusan ni Tiburcio ng tubig ang apoy na nilulutuan ang kuya niya.
15:23.0
Nagulat naman si Tatay sa inasta ng kapatid,
15:27.0
at sa unang pagkakataon ay medyo nairita ito sa kanya.
15:33.0
Ano bang malabo sa sinabi ng nanay ni Rosita na maselan ang pangamoy nila?
15:41.0
Nagbubulag-bulagan ka ba?
15:43.0
Halata naman diba?
15:45.0
May mali kila Rosita.
15:50.0
Bago paman umimik si Tiburcio, ay siya namang pasok bigla ng ina ni Rosita.
15:55.0
Napakalumanay pa rin ito sa gitna ng lahat at sinabing tutulungan niya na lamang umano si Itay na magpaapoy.
16:03.0
Baka lamang daw gusto ni Tatay na mapabilis ang apoy nun.
16:09.0
Matapos magpaapoy ay tinawag ng nanay ni Rosita si Tiburcio at pumunta sila sa labas.
16:16.0
Kita lahat ni Tatay lahat ng miyembro ng pamilya sa labas ng bahay.
16:20.0
Ang ama na noon ay nagkakaliskis ng balat ng karneng kinatay.
16:25.0
Ang dalawang anak na lalaki na nagtatapyas ng kung ano.
16:29.0
Si Rosita nakasama si Tiburcio at ang nanay nito na naguusap sa isa pang kamalig.
16:36.0
At ang bunsong kapatid nila na sa weirdong paraan ay nororoon sa pader sa labas ng bahay na
16:43.0
tila ba isinusoksok nito ang ilong at may inaamoy sa loob ng bahay.
16:53.0
Mga alas 4 ng hapon,
16:56.0
nagsimula ng unti-unting paglalagay ng mga lutong ulam sa may lamesa sa labas.
17:03.0
Nagkunwari si Tatay na hindi pa naluluto ang kanya.
17:06.0
Na sa totoo lang ay sinadya niya talagang huwag agad lutuin ang manok para lalo siyang tumagal doon.
17:15.0
Mag-aalasin ko na nang matapos ang pagluluto ni Tatay.
17:19.0
Pagkalabas niya, nadala ang kanyang putahing adobo.
17:24.0
Nakatitig lamang sa kanya ang buong pamilya.
17:28.0
At nang ilatag niya sa lamesang kanya,
17:31.0
ang adobo niyang punung-punung ng bawang nun.
17:36.0
Kitang-kita niya kung paanong hindi natutuwa ang lahat.
17:41.0
Bagamat pinipilit nilang maging mahinahon,
17:45.0
ay hindi umaalis ang tingin nila sa adobong iyon.
17:49.0
Hindi dahil natatakam sila,
17:52.0
kundi dahil sa hindi nila nagugustuhan.
18:03.0
Ngayon pa man, naging maayos pa rin ang pagkain nila.
18:08.0
Pero niwalang tumikim sa ulam na niluto ni Tatay.
18:12.0
Samantalang si Tatay kahit papano ay tinikman ang luto nila.
18:17.0
Gawa ng pinigaan niya ito ng kalamansinang palihim nun.
18:21.0
At wala namang nangyaring kakaiba.
18:23.0
Nang mga malapit ng mag-ala 6,
18:26.0
dito na napapansin ni Tatay na tila ba pinapauwi na siya.
18:31.0
Niwalang kwentuhang nangyari.
18:36.0
Pautos pang sinabi ng padre de familia na ihatid na umano si Tatay pauwi.
18:42.0
At baka gabihin na.
18:44.0
At sa pagkakataon din na ito ay napansin niya ang biglang hindi pagpakali ng pamilyang iyon.
18:50.0
Para bang may kanya-kanya silang galaw na hindi nila makontrol.
18:55.0
Pero pinipilit nilang maging maayos.
19:01.0
Dala na rin ng kadesperadohan ng aking ama.
19:05.0
Dali-dali niyang inilabas ang maliit na patalim.
19:09.0
Wala itong pagdadalawang isip na hiniwa ang palad niya.
19:14.0
At dito niya hinugot ang gamit ng mga mga katulad.
19:18.0
Dito niya hinugot ang gamit na panti ng buntis sa kanyang bulsa.
19:23.0
Kinuyom ito sa palad niyang may sugat at winasiwas ito sa kanila noon.
19:29.0
Dali-dali umanong nawala sa sarili ang pinakabunsong kapatid na
19:34.0
sa tingin ni Tatay ay kanina pa naaamoy ang samuyo ng buntis sa bulsa niya.
19:40.0
Para itong pusang tumalon sa may lamesang kainan.
19:43.0
At gamit ang paa at kamay ay gumapang at akmang tatalunan na ang aking ama noon.
19:50.0
Nang bigla naman itong naabot ng kanyang kapatid na lalaki at ginapos pabalik.
19:56.0
Pumalahaw ng iyak ang nanay ni Rosita.
20:00.0
Nanginginig na nakatitig ang buong pamilya kay Tatay noon.
20:05.0
Kabilang na si Tiburcio.
20:07.0
Kitang-kita niya sa mga mukha ng bawat miyembro ng pamilya ni Rosita.
20:13.0
Ang pagtibok-tibok ng itim na ugat na parang mga uod na unti-unting gumagapang mula sa tenga nila.
20:22.0
At ang biglang pagtirik at pamumula ng kanilang mga mata.
20:28.0
Hindi daw inasahan ni Tatay ang magiging reaksyon ng buong pamilya.
20:32.0
At doon niya nalamang naisip na hindi pa siya handa talaga para dito.
20:37.0
Nihindi niya naisip na kahit dalawa sila ni Tiburcio na magtulong-tulong,
20:43.0
ay mukhang malabo ang makaligtas silang dalawa.
20:48.0
-"Tibur, pauwin mo na yang kapatid mong hilaw."
20:54.0
-"Tibur, tingnan mo. Hindi mo ba nakikita? Aswang ang angka ni Rosita.
21:03.0
Halika na, sumama ka na sa akin."
21:08.0
Pero laking gulat ng aking ama Sir Seth nang makita niya ang kapatid na nakatitig sa kanya.
21:17.0
-"Alam mo na ito, Tibur? Alam mo yung tungkol dito?"
21:23.0
Tumango si Tiburcio.
21:26.0
At bago pa man makapagtanong si Tatay kung paano,
21:30.0
ay nakita niyang bumitaw na rin sa pagkakahawak sa kapatid na lalaki,
21:35.0
etong mga kapatid ni Rosita.
21:38.0
Ultimong si Rosita at ang isa pa nitong kapatid,
21:41.0
ay tila ba nawawala na sa ulirat.
21:47.0
Doon lamang napansin ni Tatay na pununan ng dugo ang lamesa,
21:51.0
pati na ang panti na hawak niya.
21:55.0
Dito na nagkagulo.
21:58.0
Pinilit na hilahin ng nanay at tatay ni Rosita ang magkakapatid,
22:02.0
samantalang si Tiburcio ay buong lakas na hinatak at pinagkagulat.
22:07.0
At tinulak si Tatay at sinabing tumakbo na.
22:11.0
Umiiyak na tumakbo si Tatay palabas ng lugar.
22:15.0
Matisod-tisod siya sa hindi pantay na lupang inaapakan nito palabas.
22:21.0
Naalala niya ang aking ina.
22:24.0
Naewan ko ba kay Tatay.
22:27.0
Ang nasa isip niya daw noon, makaligtas lamang siya.
22:31.0
Aanak kanya kaagad si nanay.
22:33.0
Hindi pa man nakakalayo si Tatay ay nakaramdam siya ng malakas na paghatao sa likuran niya,
22:39.0
na agad niya ang ikinabagsak at gumulong ito sa lupa.
22:44.0
Kasabay noon ay ang paghapdi ng likuran niya na ito.
22:48.0
At nang humarap siya,
22:51.0
meron nang nakapatong sa kanya na dalawang nilalang.
22:55.0
Dito niya pinilit na bigasin ang baliktad ng lalabas.
22:59.0
Pero nablanko umano siya at hindi niya napagpatuloy pa.
23:05.0
Hanggang sa mabunot niya ang luya, ang asin at ang bawang.
23:09.0
Hindi na niya mahagilap kung saan niya nabitawan ng patalim.
23:13.0
Pero nang itutok niya ang luya at bawang sa mga nilalang na ito,
23:18.0
iwas na iwas ang mga ito sa amoy.
23:23.0
Hanggang sa isip niya,
23:25.0
ang mga ito sa amoy.
23:29.0
Hanggang sa naabutan na lamang ang dalawa ng mga magulang ni Rosita
23:33.0
at pinilit hatakin palayo kay tatay.
23:39.0
Wala din ang bunsong anak ng pamilya.
23:42.0
Pero biglang lumitaw sa harapan ni tatay si Tiburcionon.
23:47.0
Padilim pa lang noon, Sir Seth.
23:49.0
Pero sa unang pagkakataon ay nakita niya ang kapatid niya
23:55.0
sa itsurang hindi niya inisip na siya.
23:59.0
Namumula ang mga mata nito.
24:02.0
Naguugat na mukha hanggang leeg.
24:07.0
Mabalahibong mga kamay.
24:12.0
Aswang si Tiburcio.
24:15.0
Aswang na ang kapatid ni tatay.
24:17.0
Pero ang nakakahanga ay nagagawa nitong kontrolin ng bukal sa kalooban niya
24:22.0
ang pagiging aswang.
24:24.0
Kahit na ang nasa harapan na niya ang duguan na aking ama
24:28.0
at ang samyo ng buntis.
24:32.0
Initsa ni Tiburcio ang susi ng motor na may sidecar kay tatay nun.
24:37.0
Sa kanya umano ipapaliwanag ang lahat.
24:41.0
Pero sa ngayon ay tumakas na siya.
24:43.0
Pagkakatiwalaan niya ang aking amang
24:47.0
pananatilihin niya ang sikreto ni Tiburcio
24:52.0
ay makapamuhay ng tahimik.
24:56.0
Umuyi si tatay sakain ng motor na yon na iyak ng iyak.
25:00.0
Masigit pa umano sa sakit ng mga sugat niya.
25:04.0
Yung sakit na nararamdaman niya sa sinapit ng kanyang kapatid.
25:07.0
Ayon sa aking nanay Lupe, ilang araw na tulala si tatay pagkauwi.
25:13.0
Bukod sa sugat niya sa palad na sinabi niya lamang kay nanay na nasugatan,
25:18.0
naitago niya kay nanay ang sugat sa may likuran niya.
25:22.0
Ilang araw itong tahimik hanggang sa makalipas ang isang buwan.
25:28.0
Dumating si Tiburcio,
25:30.0
kukunin na umano niya ang motor na iyak.
25:33.0
Ikinuwento ni Tiburcio ang lahat-lahat.
25:37.0
Noong una palamang daw bago niya tuluyang ligawan si Rosita,
25:41.0
umamin na ang babaeng aswang ang lahi nito.
25:45.0
Pero ang hindi maintindihan ni Tiburcio ay kung bakit hindi niya magawang makalayo kay Rosita.
25:52.0
Noong nakilala na umano ni Tiburcio ang pamilya ng babaeng aswang,
25:56.0
at magsimula na silang mag-angkat na mga karne sa mga liblib,
26:03.0
doon nalaman ni Tiburcio na lahat pala ng pinapadalan nila,
26:08.0
kasama na ang mga magulang ni Rosita,
26:11.0
ay mga galing sa isang tribo,
26:14.0
na kung naalala niyo sa unang parte ng kwento,
26:18.0
ay pusibling pareho ang mga magulang ni Rosita.
26:21.0
Dito ay mas lalo siyang napalapit sa pamilya.
26:26.0
Hanggang sa maglakas loob ito, nahingin ang kamay ni Rosita,
26:30.0
kahit na hindi pa ito sinasagot ng dalaga.
26:34.0
Ang natatangin hadlang lamang umano-ayon sa mga ito,
26:39.0
ay dahil tao si Tiburcio,
26:43.0
ang mga mga karne sa isang tribo,
26:46.0
kailangan niya maging isa sa kanila kung talagang seryoso siya sa dalaga noon,
26:51.0
bagay na hindi nagdalawang isip gawin ni Tiburcio.
26:56.0
Ito din ang dahilan kung bakit nang umuwi ang binata,
27:00.0
isang linggo itong nagkulong,
27:03.0
magtatatlong linggo na umano siyang nayanggaw noon,
27:07.0
at sa ikalawang linggo ay lumabas lahat ng sinyales,
27:10.0
hindi na sinabi pa ni Tiburcio kung paano dahil ito'y lihim na kailangan niyang protektahan
27:16.0
sa pamilyang kinapibilangan niya.
27:21.0
Gusto niya man daw imbitahan ng aking ama sa pag-iisang didid nila,
27:28.0
iba ang kanilang tradisyon,
27:31.0
walang tao na dapat na naroon.
27:33.0
Tinanong ni Tatay si Tiburcio kung kumakain ba sila ng tao,
27:39.0
hindi umimik si Tiburcio,
27:42.0
hindi niya sinagot ng diretsyahan pero,
27:46.0
pabiru niyang sinabi na basta manong,
27:49.0
ligtas kayo ni Manang Lupe at ng magiging anak mo,
27:53.0
nasa kasunduan yan.
27:56.0
Matapos noon ay matapos sa pag-iisang didid,
27:59.0
matapos noon ay matagal na hindi nagpakita si Tiburcio,
28:03.0
pero ayon sa aking ama,
28:06.0
noong ikalawang taong gulang na karawan ng aking kapatid na panganay ay
28:11.0
dumating ito sakay ng isang pick-up,
28:14.0
kasama si Rosita.
28:18.0
Wala silang anak pero,
28:20.0
maayos na maayos daw ang pormahan ng dalawa.
28:24.0
Nakisaya sila sa karawan na parang mga normal na tao,
28:27.0
at nag-iwan ito ng titulo.
28:31.0
Yung titulo na ito ay yung mga iba sa mga lupang na isanla nila noong magkasakit ang lolo.
28:38.0
Isinanla nila ito sa matagal na panahon,
28:41.0
pero nabawi ni Tiburcio.
28:45.0
Muling nag-inuman sa huling pagkakataon ng dalawa,
28:49.0
at huling paalam ay alam ng aking ama,
28:52.0
na masaya na si Tiburcio.
28:54.0
At nahanap na niya ang bagay na nawala sa kanya noong pagkabata niya,
28:58.0
ang tunay niyang tahanan.
