KULANG SA BUWAN (+1 Extra Story) | Kwentong Aswang | True Stories JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA KUWENTO NI THERROR

Mapagpalang araw sa inyo, Sir Seth.

Ang kwento pong ito ay karanasan ng aking ina,

noong gabi bago ako ipanganak.

Kulang ako sa buwan, kaya talagang hindi naging madali

ang pag-aalaga sa akin ng mga magulang ko.

Ang kakulangan ko sa buwan ayon sa aking ina.

Isa sa mga naging dahilan

ay ang pag-atake o mano sa kanya

ng isang aswang.

Paano?

Ganito po ang nangyari nun.

Hindi pa buntis ang aking ina ay nagtatrabaho na ito sa isang kainan sa bayan.

Ang tirahan namin ay nasa labing limang minuto lamang ang lakaran

bago ka makarating dito sa sinasabing parte ng bayan

kung saan nga nakapwesto ang pinagtatrabahuan niya.

Sinanay din po ay sabihin nating nocturnal person hanggang ngayon.

Pag sinabi niya,

nagtanghali na ito magising

at yung utak niya ay gumaganang gumagana

at matalas kapag gabi.

Parang aswang.

Kaya nga nang sabi ko

dala-dala niya pa rin ito magpasa hanggang ngayon.

Noong mga panahon na ito, Sir Seth

sobrang nag-boom ang lugar namin

dahil sa ginawang public market nakatabi ng lumang bus station.

Na nadamay din sa improvement.

Kaya naman magdamagan na ang dating na mga pampasaherong sasakyan dito.

Walking distance lamang ang lapit nito sa may pinagtatrabahuan ng aking ina.

Kaya naman dahil sa gumanda ang negosyo na ultimong hapunan at madaling araw ay may dumadayo pa rin.

Balibukod sa ulam sa tanghali,

merienda sa hapon

at almusal sa umaga, may mga kape, noodles, tinapay,

mga silog na rin na binibenta kapag madaling araw,

sopas, tsaa at kung ano-ano pa.

At dahil nga sa ang aking nanay ay talagang panggabi ang pagkatao,

pinili niya yung mid-shift or close to night shift kung tawagin.

Sobali papasok siya ng mula alas 3 o alas 4 ng hapon

hanggang alas 10 o alas 11 ng gabi.

Paminsan-minsan ay alas 6 ng gabi hanggang sa dumating na yung mga magsishift ng umaga na mga alas 3 o alas 4.

Basta gano'n,

depende sa napag-usapan.

Basta never yan nagshift ng umaga ayon sa kanila ni tatay.

Nag-iisang gabi lamang ito na nangyari na siyang muntikan ng ikapanganib ng buhay ko.

Pero bago ko pala simulan,

malinaw ko lamang na may maganda ding trabaho si tatay nun at kapag hindi ito pagod,

ay nahahatid sundo niya pa sinanay sa may trabaho.

Ayaw nga sanang pag-trabaho,

hindi siya mag-usapan.

At hindi siya mag-usapan,

hindi siya mag-usapan.

Ayaw nga sanang pag-trabaho ni tatay sinanay noong mga panahon na ito pero

sinanay ang nagpubumilit.

Ayaw mapakalis sa bahay at kapag walang ginagawa,

nabubugnot.

Since malapit lang naman at marami silang kakilala sa paligid,

hinayaan niya na lamang ito.

Hindi din naman naiiba ang paniniwala sa mga masasamang elemento.

Patungkol dito kaya

may baon din sinanay noon na Luia.

Pagka umaabot na mga bandang alas 9 hanggang palalimang gabi,

ay manakanakang tao na lamang ang pumaparoon pero

may kita pa rin.

Kadalasan mga driver at ilang pasahero.

Bale, sasabog na naman yung mga kakain doon

kapag medyo paliwanag na sa susunod na araw.

Mga bandang alas 11 umano yun sabi ni nanay

nang wala nang tao sa may kainan.

Pitong buwang buntis na siya noon.

Yung katuwang niya na isang babae noon

nagpaalam na iidlip saglit dahil sa working student ito.

Samantalang yung lalaki naman na tagalinis na mga mesa

ay palakad-lakad lamang sa labas.

Payosi-yosi at tumatamay doon sa kabila.

At nakikiosyoso sa mga namamahingang driver na mga tricycle,

bus at jeep.

Habang nasa loob ng karinderiya

para umanong biglang nakaramdam ng pagdumi o LBM si nanay.

Sinubukan niyang nagbanyo pero

wala itong mailabas.

Kadalasan mga driver at ilang pasahero

wala itong mailabas.

Kasabay pa noon ay uminit yung paghinga niya.

Napakiramdam niya ay tanghaling tapat at kulob na kulob yung karinderiyang iyon.

Kaya ang ginawa niya matapos lumabas sa banyo

lumabas ito saglit sa may kainan.

Tumayo lamang ito doon sa pasukan

pagkatapos ay nagpahangin na.

Maya maya pa, merong lalaking lumapit sa kanya.

Naka sombrero ito

pero halata mo sa buhok niyang mahaba na bago itong ligo

o sadyang makintab lamang ang buhok niya.

Nakayukuhi ito tapos ang sabi niya

magkakapid daw siya.

Nagulat si nanay at minukaan ito.

Hindi niya kilala.

Ibig sabihin na hindi ta garoon.

Ang ipinagtataka niya ay hindi niya alam kung saan galing sirsat kasi

matatanong mo naman kung sino yung mga taong papalapit

o di kaya yung mga sumasakay o bumababa ng sasakyan.

Pero ito,

bigla na lamang umanong sumulpot.

Naisip ni nanay Mariel sa gilid baka umihi o kung ano.

Pumasok ito tapos umupuna.

Nilagyan naman ni nanay yung baso ng mainit na tubig

at tinalanas sa kanya yung kaping nakasasyey sa transparent na lagayan

kasama ng asukal nun.

Ni hindi nito inaangat ang tingin niya kay nanay.

Baga matramdam ni nanay na nakatitig ito pero

sa paraang patago.

Dinadaan yun na lamang sa pagyuko at pagtago sa sombrero.

Matagal na nagkape ang lalaking yun.

At dahil sa naiinitan pa rin si nanay ay doon ito tumambay sa labas para magpahangin.

Maya-maya pa,

humilab na naman yung tiyan niya.

Imposible namang mangananak siya kasi kulang talaga ako sa buwan nun.

Pagkatapos nun, paglingon niya gawa ng papasok sana siya ng loob at gigisingin ang kasama

para bantayan ang customer kasi nga magbabanyo ulit siya.

Nahuli niya yung lalaking yun, Sir Seth.

Nakatitig na sa kanya nun.

As in dilat na dilat umano ang mata na nilalakas sa labas.

Nakatitig na sa kanya nun. As in dilat na dilat umano ang mata na nakadiretsyo ang tingin sa tiyan niya.

Tapos yung ngiti nito, hindi maintindihan ni nanay.

At alam mo yun, habang nanggigigil niya ang tinititigan na parang adik makatingin sa sinapupunan ni nanay,

lalong umiipit ang pakiramdam ng tiyan at likuran niya.

Tapos ay hindi na siya makahakbang.

Mabuti na lang. Yung lalaking katrabaho niya,

napansin na siya kaya tumawid na ito at lumapit at tinanong si nanay kung ayos lamang ito.

Sinabi naman ni nanay na bantayan yung customer at magbabanyo siya.

Pero wala pa rin lumalabas kay nanay nun.

Pag kalabas niya sa banyo, wala nang lalaking customer.

Pero nang makita siya ng katrabaho ay agad siyang tinanong kung ayos lamang ba siya.

Gawa ng namumutla at namamawis umano si nanay nun.

Naihilo na rin noon si nanay sa hindi malamang dahilan.

At kahit saan siya pumesto doon sa may loob ng kainan,

tila ba nahihirapan siya?

Lumabas siya muli para magpahangin noon.

Laking gulat niya nang makita yung lalaking customer kanina.

Nasa may kabilang kalsada ito sa lumang waiting shed kung saan wala nang nakapuesto o nakatayo doon.

Nakatayo lamang at nakatiting ito kay nanay.

Dito na naman niya naramdaman yung hangin.

Dito na naman niya naramdaman yung hapti ng tiyan niya.

Tapos, ang ipinagtataka pa niya,

bakit dalawang baga ng yose yung nakikita niya sa mukha ng lalaking yun?

Basta ganun.

Bali na kagawian na ni nanay na kapag masama ang pakiramdam ay naghahanap ng maanghanga.

Kaya ang ginawa niya, yung luya sa bulsa niya, nginatngat niya yun.

Doon lamang siya nahimasmasan at pagkalingon niya, pabalik sa kabila.

Nawala nang lalaking ito.

Dahil na rin sa nag-aalala yung dalawa nitong katrabaho,

ay sinabihan si nanay na umuwi na lamang.

Tutal, maaga-aga pa naman.

Gising pa si tatay ng gano'ng oras dahil nagsasideleng din yun na naghahabi ng lambat.

Gawa ng siguro sa pakiramdam na rin ni nanay noon na sumama talaga at inaantok na siya

sa tuwing mapapaupo sa may kainan.

Pumayag na lamang ito na uuwi na.

Hinatid naman siya ng lalaking katrabaho sa kanto.

Tapos sinabi na ni nanay na ayos na siya doon.

Kaya naman na niyang maglakad.

Eh dito na.

Lumiko na si nanay sa isang kanto tapos naglakad na papasok.

Saktong pagkaliko niya kung kailan wala nang kabahayan Sir Seth.

Grabe yung hiyaw ni nanay ng...

yung anino niya sa gilid.

Bigla na lang umanong nauna sa kanya.

Pagkatapos noon ay humarang ito.

At yung anino na yun na nakaharap na niya.

Naging isang tao yun na...

hindi siya pwedeng magkamali.

Yung lalaking customer niya na nagkape sa may pinagtatrabawuhan niyang kainan.

Nakalugay at magulo na yung buhok nito.

Tapos yung kasuota niya ay medyo magulo na rin.

Hindi ito nakahubad ka tulad ng ibang nasa kwento pero...

napansin agad nanay na ang nakita niya kanina na...

dalawang baga ng parang yosi.

Ay hindi sigarilyo.

Kundi...

mismong mga mata nito.

Dala na rin ng siguro...

bilang isang ina.

Matapos sumigaw ni Nanay.

At kahit na nararamdaman niya yung paglabas ng ihi sa kanyang salawal.

Dala na rin ang halong kaba at pananakit ng tiyan.

Pinilit niyang magpakatapang.

Habang sumisigaw ito...

sinasabi niya sa lalaki na...

Mapapatay muna kita...

bago ka makalapit sakin.

Sisiguraduhin ko na hindi ka makakaalis dito hanggat hindi ka makalapit.

Pakapika-pika pa sa karimdriya.

Duwag ka ba para dito mo ako sugurin?

Pinilit ni Nanay na umupunoon at ng akmasyang lapitan ng nilalang.

Nakapulot na ito kaagad ng bato.

Walang pagdadalawang isip na binato niya yung lalaki na mabilis na nakaiwas.

Nakita ni Nanay ang isang sanga na nabali noon.

Kukuni niya na sana pero bigla na lamang niyang naramdaman...

yung pagsampa sa kanya ng nilalang na iyon.

Imbis na tumihaya ay tumagilid si Nanay.

Sumisigaw habang yakap-yakap at pilit akong pinoprotektahan sa sinapupunan niya.

Paulit-ulit siyang nagdadasal.

Akala talaga ni Nanay ay katapusan na namin pero...

Mabuti na lamang Sir Seth, etong katrabaho niyang lalaki ay sinundan pa rin pala talaga siya.

Parang ang nangyari noon, nung hinatid niya si Nanay sa kanto tapos bumalik sa may kainan.

Hindi umano siya mapakali.

Nagyosi siya pero kinabahan siya.

Yang ginawa niya ay kumuha lamang siya ng flashlight sa kainan tapos sinundan si Nanay.

Binalikan. Kaya kitang kita niya na dinudumog si Nanay noon.

Ang pagkakita niya naman sa dumudumog kay Nanay, isang malaking aso.

Yung pamalong na kita ni Nanay, yung lalaki ang pumulot.

Hinampas niya ng hinampas ang aso na yun na nung una ay hindi matinag-dinag.

Ang ginawa daw ng lalaki dahil nakatuwad itong nilalang na ito.

Tinusok niya ito sa puwitan at pinagpapalo ang maselang bahagi nito.

At nang ihataw niya sa likod ng hita ng nilalang na parang paddle yung pamalo.

Saka na ito umiktad sa sakit at nagpagulong-gulong noon.

Tumayo lamang ito sa gilid. Tinitigan sila at tumaangil.

Dahil sa papasok sa amin noon ay talagang mapuno.

Paatras at pabalik sa kanto ng kalsada ang ginawa ng lalaki akay-akay si Nanay.

At doon na rin siya narinig ng iba pang mga driver na tambay noon.

At nung paparating na ang mga ito ay tumakbo ang asong yun sa kasubukan.

At hindi na nakita pa.

Sinundo si Tatay noon.

At pagkarating niya nga sa kalsada.

Nakaupo si Nanay sa gilid na parang natroma.

Si Tatay na rin ang nakakita na dinuduguna ito.

Akala lamang din kasi ni Nanay ay ihi lamang yun.

Dinala nila si Nanay sa ospital tapos nababalik siya.

At ilang araw akong naiwan hanggang sa tumama ang buwan ko.

Galit na galit daw si Nanay noon na gabi-gabi itong umiinom.

Tapos yung dinadaanin ni Nanay, yung paligid noon ay talagang iniikot niya.

Hinahamon yung aswang kong naroon pa.

Kung hindi ito kinausap ni Lolo na manatili na lamang sa bahay at bantayan,

hindi ito tumigil.

Magmula noon hanggang sa mga sumunod na ipinagbuntis ni Nanay,

hindi na hinahayaan ang aking ama na magtrabaho pa ito.

Kahit na anong oras.

Kahit pang umaga pa.

Magandang umaga po Sir Seth.

Lumaki po ako ng basi-summer.

Sa isang buwan,

sa mismong barangay kung saan ako ipinanganak at lumaki.

Mali yung tinitirahan namin doon mismo sa baryo ay nakikitirik lamang po kami sa lupa

ng mga mata-pobre namin kapitbahay.

Dumating yung panahon na pinaalis kami doon sa lupang yun.

At wala kaming choice kundi doon kami tumira sa bukid na sarili naman naming lupa.

Kahit pa pano may matatayuan kaming lupa pero, yun nga Sir Seth,

medyo malayo-layo kasi kung lalakarin Sir,

mula sa baryo papuntang bukid sa bagong tirahan namin ay aabutin ka ng 20 minutos.

Siyemre na taong gulang pala mga konon.

Nobyembre taong 1991.

Nung unang mga taon sa pagtira namin doon sa bukid, maayos naman.

Pero bago kami tumira ng bukid sa may malapit doon sa tinitirahan namin,

may matandang lalaki na dati nang nakatira doon,

sa kalapit na lupa sa lupang tinitirahan namin magpahanggang ngayon.

Ngunit,

kada gabi Sir Seth, dumarating palagi na may tunog ng wakwak at tik-tik sa paligid.

Tila ba daanan yung bahay namin ng aswang?

Minsan yung huni, naririnig namin ng mga lalaki na nakatira doon sa lupang tinitirahan namin.

Ngunit,

tila ba daanan yung bahay namin ng aswang? Minsan yung huni, naririnig namin na parang malapit lamang na nasa likod bahay lang.

Minsan naman, may pagkakataong naririnig namin na nasa itaas yung huni.

Diba nga may kasabihan tayo?

Sabi din ang tatay ko na kapag ang huni daw ng aswang ay nasa malayo,

hibig sabihin ay malapit lamang yun.

Kapag malapit o malakas naman ang huni, hibig sabihin ay malayo yun.

Minsanan lamang kapag tahimik ang gabi sa amin.

Kumaga, wala kaming naririnig na tunog ng tik-tik.

Pero kadalasan Sir Seth, talagang ginagabi-gabi kami.

Wika nga ng tatay ko ay parang daanan nga daw ng aswang ang tinitiriig ka ng bahay namin.

Sa ikalawang taon namin pagtira sa bukid na yun,

balay yung matandang lalaki ng kapitbahay namin na tawagin na lamang nating Lolo Pablo.

Malawak yung taniman niya ng iba't ibang gulay,

prutas, tulad ng kamote, kamoting kahoy, gabi, tubo, mani, marami pang iba.

Minsan ay nalalagi kaming pumupunta sa kanya kasi nga,

mga bata po kami, at walang kamuang-muang.

Bastang alam lamang namin ay lagi kaming napunta kay Lolo Pablo.

Mangihingi kami ng tubo at hinug ng saging.

Lumipas ang mga buwan sa ikalawang taon,

patuloy pa rin ang pagdaan ng aswang sa may bahay,

pero wala po kaming kahit katiting na paghihinala na posibleng kapitbahay namin ito.

Para kasing tunay na Lolo na rin yung turing namin sa kanya.

Wala na rin po kasing kaming Lolo noon,

at malaki ang respeto namin sa kanya bilang isang matanda at nag-iisa na isang mga kapitbahay.

Matatapos ng ikalawang taon ng pagtira namin sa bukid,

nagkataon na yung nanay ko ebuntis.

Pagbuntis kasi yung nanay ko, ako yung unang nakakaalam sa aming magkakapatid kasi panganay na babae ako.

Ako lang yung medyo nakakaintindi.

Sampung taong gulang palamang nangyari.

Pagbuntis kasi yung nanay ko,

ako yung unang nakakaalam sa aming magkakapatid kasi panganay na babae ako.

Ako lang yung medyo nakaintindi.

Sampung taong gulang palamang ang edad ko noon.

Magdadalawang buwan palamang ang pagbubuntis noon.

Kumaga, nasa parte palamang ng paglilihi ang aking ina.

Isang araw,

isang umaga,

inutusan ako ng nanay ko na umakit ng puno ng bayabas

ngunit gusto po daw niyang kumain ng bayabas kahit hilaw ito.

Basta bayabas.

Sinunod ko naman yung nanay ko.

Umakat ako ng bayabas at nang makaakit na ako,

nagsimula akong mamitas ng bunga.

Nasa baba si nanay noon,

nagaantay sa akin na hulugan ko siya.

Ang bayabas na ito sirsat na inakit ko.

Nasa tabi lamang ito ng sapa kung saan malapit lamang yung kubo

ng matandang kapitbahay namin na si Lolo Pablo.

Habang ginagawa namin yun,

meron palang nakakakita dito kay Lolo Pablo na

lihim daw kaming pinagmamasdan ng nanay ko.

Titig na titig umano ito sa nanay ko na parang bang

aliw na aliw ito.

Parang wala ito sa wisyong nakatingin sa kanya.

Kinagabihan din noon,

may malakas na tunog ng manok sa itaas ng bubong ng bahay namin.

Okay sana kung manok lang diba?

Kaso,

yung kaluskos nito ay sobrang napakalalim na

halos gumalaw na yung bubongan namin noon.

Yero ang bubong namin sirsat.

At mula noon manguha kami ng bayabas ng nanay ko.

Hindi lamang dumadaan ang tunog ng titik o wakwak doon sa bahay.

Doon na mismo humihinto ito.

Nagsimula ng may bumibisitang kakaibang nilalang sa bahay.

Minsan ay may gabi na

may malaking taong nasa bubongan na namin at tumatalon papuntang likuran ng bahay.

Kung saan banda nakahiga ang nanay ko.

At minsan ay may gabi din

na parang nagroronda ang nilalang na ito.

Paulit-ulit at pabalik-balik itong umiikot sa bahay namin.

Huni ito ng huni.

Hanggang sa mangyari ito sirsat,

ang hanap buhay ng nanay ko

paglalako ng lutong gulay.

Inilalako niya ito sa baryo.

Gabi na ito nakakauwi ng bukid.

Ang ginawa namin na mga kapatid ko simula ng mabuntis ito.

Sinasamahan na lamang namin papuntang baryo

hanggang sa matapos at maubos na yung panindan niya.

Minsan kasi ay may pagkakataong matumal yung panindan niyang gulay

kasi siguro dala ng mahirap ang buhay

minsan ay walang pera ang mga customer niya.

Kaya minsan ay ninaabutan siya ng alas 9 ng gabi.

Nung gabing naabutan kami ng alas 9

pauwi pa lamang kami nun.

May naririnig na kaming huni ng tik-tik na

parabang sinusundan lamang kami

pero parang napakalayo din sa amin.

Habang binabagtas namin ang daan pauwi sa amin sa bukid

bigla na lamang may sumulpot sir Seth.

Hindi namin malaman kung saan galing

dahil diba kung nasa bukid ka

wala namang ibang kapunuan nun.

Pero bigla na lamang lumitaw ang isang

napakalaking ibon na parang manok.

Nakaharap lamang ito sa amin habang pumapagaspas.

Tantsya ko nga sir Seth

kasing laki ko yung manok na yun eh.

Akma na sana kaming dadagitin.

Bumulusok ito pababa.

Pero ang ipinagtataka namin ay hindi niya nakayanan na

tuluyang bumaba sa paglipad nun.

Dahilan na yung mga talahiban sa paligid namin ay

natumba na alam mo yung parang dinaanan ng isang helikopter.

Sa sobrang lakas ng pagaspas niya

ultimong yung dala naming sulo o siga

namatay.

Ito rin ang naging dahilan para

magdilim yung dinadaanan naming daan nun.

Dali-daling sinindihan ulit ng nanay ko yung sulo

doon ay hinarap niya ito

sa nila lang na lumilipad.

Titig na titig ang mapupulang mga mata nito sa nanay ko.

Parabang gigil na gigilito sa kanya

dahil sa hindi naming malamang dahilan

ay hindi niya madagit o mahablot ang nanay ko.

Hindi nagawa ng malaking manok na ito

na pagtagumpayan ang plano niya.

Bigla na lamang itong nawala at umalis sa kawalan.

Dali-dali kaming umuwi nun.

Pero habang papauwi kami ay naroon pa rin yung tunog

at kapag tumitingin kami sa taas

wala naman kaming nakikita pero naroon ang pagaspas.

Patuloy kaming nakayukong lahat.

Magkakahawak kamay kami.

Sobrang tapang na mga kapatid ko kasi

wala talagang umiyak sa amin nun.

Pagkarating namin ay agad-agad nagkwento itong sinanay kay tatay.

Pabalik-balik na umiikot sa bahay namin yung nila lang

kahit nasa loob na ng bahay sinanay nun.

Naririnig namin yung kapatid ko

yung malakas na pagaspas

pero pag tinitingnan mo naman ay wala kang makikita.

Hinayaan na lamang namin yun hanggang sa kalaunan siguro

napagod, umalis ito.

Pero hindi pa ito nagtatapos dun.

Nakunan sinanay sa kapatid kong ipinagbubuntis niya.

Matapos niyang makunan ay dinugo siya ng dinugo

na siguro aabot ng dalawang linggo.

Halos maubusan na umano ng dugo sinanay nun.

Pero ang nakakagulat, Sir Seth

habang dinudugo sinanay

kumukuha siya ng maraming lumang damit na hindi na nagamit

at yun ang ginagamit niyang upuan.

Kumaga, duon niya sinanay,

sinasahod kapag dinudugo siya.

At nung hindi na matigil-tigil ang dugo ni nanay

hindi na siya muling kumuha ng panibagong mga damit na luna

na gagamitin niya.

Hinayaan niya na lamang na umagos yung dugo na yun

hanggang sa tumagos na ito sa silong ng bahay namin.

Ito ang nakapagtataka.

Kinabukasan ay sumilong si tatay doon sa silong ng bahay

kasi inutusan siya ni nanay para linisin yung mga dugo na tumagos.

Pero laking gulat ni tatay

na kahit maliit na bakas ng dugo ay wala doon sa silong.

Wala man lamang ni isa.

Doon na naalala ni nanay

na habang dinudugo siya at nakaupo doon sa silong

sa mga lumang damit na pinagpatong patong para upuan

meron siyang naririnig nung gabing yun

na may parang kung anong hayop na naroroon sa silong.

Pero ang tunog nito, pasipsip.

Almo yung may parang sinasaw ng sarili sa kung anong tumutulo tapos sinisipsip yun.

Hindi nakapagsabi noon si nanay at nakalimutan na ito kay tatay

kasi nga hindi niya magawang makapagsalita dahil sobrang nang hina na ito.

Duma ng isang buwan mula ng duguin si nanay

ay meron pa rin lumalabas sa kanya na patakpatak na dugong napakabahu ng amoy.

Parang amoy patay.

At dahil nga rin sa kakulangan ng pera

tumagal ng ganon bago nang magulat.

Tumagal ng ganon bago na pagdesisyonan ni tatay at ng kapatid ni nanay

na dalhin si nanay sa ospital.

Dinala si nanay sa pawing palulayte.

At doon napagtanto ng mga doktor.

Si nanay, kung hindi pa naagapan ay munti ka nang mabawian ang buhay.

Sa awa ng Diyos Sir Seth, naging maayos na yung nanay ko.

Magpasa hanggang ngayon ay buhay pa rin siya.

At yung matanda na si Lolo Pablo ay bigla na lamang nawala mula ng

pahapyawan ito ng parinig ni tatay.

Narinig kasi ni tatay doon sa ibang mga tao na may lahing na ito.

Nagparinig ito na papatayin daw umano itong matandang aswang kapag nang gulo pa.

Pinaparinggan niya lang naman Sir Seth pero

hindi niya naman diniretsya.

Pero magmula noon ay wala na kaming naging balita sa matanda

na naging kapitbahay namin.

Kung saan ito nagpunta?