ANG KWENTO NG ISANG ESTUDAYANTENG NAIWAN SA KWEBA SAMA SAMA NATING ALAMIN MGA KATINAGALOG KO, SOCIAL MEDIA LINKS: https://bio.link/tinagalog YT: https://www.youtube.com/channel/UCoy1i2lmidpXRK_UypZsiOg FB: https://www.facebook.com/KaTinagalogYT IG: https://www.instagram.com/tinagalogyt/ TikTok: https://vm.tiktok.com/ZGJBmMc5a/ Twitter: https://twitter.com/tinagalogyt MORE THAN FACTS (daollarz@gmail.com) https://bio.link/mtf https://www.facebook.com/themorethanfacts Ligalig bio.link/ligalig https://www.facebook.com/LigaligByTinagalog https://www.youtube.com/channel/UCkY4kBBQnQv3e6n6l7NPdqA Orange and Friends https://bio.link/oaf ig: orangeandfriends tt: orangeandfriends fb: https://www.facebook.com/theorangeandfriends

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Di lamang pala sa love life nangyayari ang ganito. Kahit pala sa pagpasok sa madilim at malamig na kuweba ay nangyayaring maiwanan din naman pala.

Ito ay ang kwento na ating tatalakain sa araw na ito.

Ang kuweba ng Sullivan ay ang ikaapat sa naitanghal na ang pinakamahabang kuweba sa Estado ng Indiana.

Ito ay sa bansa ng Amerika.

Ang naitalang haba nito ay 16.1 na kilometro. E tinuturing ito na isang uri ng delikadong kuweba.

Kaya naman hindi basta-basta na doon ay pwede lamang na pumunta.

Kailangan mag-apply muna ng permiso sa mga taong nangangalaga bago doon ay papayagan na makapunta.

Kailangan din na kung mag-a-apply ka ay bihasana sa pagpasok sa kuweba.

Dahil na rin sa hirap ng daraanan nila, sa loob ay walang ilaw at saksakan din ang kipot ang mga daraanan.

Nang taong 1800s pa nang matuklasan ng tao ang kuwebang ito.

Matapos na matuklasan din dito ang mga tila pa mga palatandaan na may mga nauna pa na nagtangka na ito ay ikutin at libutin.

Tinawag nila ang makabaling likod ang isa sa silid nito dahil sa kipot nagagapangin bago makarating pa sa malaking silid na parte ng kuweba.

Sa oras na makaalpas sa paggapang, makararating naman sa silid na tinatawag nila na ang kolosus.

Ang taas nito ay mahigit sa 120 talampakan at ang lapad nito ay umaabot sa 200 na talampakan.

Nang taong 1962, mas naging malaki pa ang naikot nila.

2,000 talampakan pa ng parte ng kuwebang ito ang aksidente na nabuksa nila at matapos pa ang 4 na buwan, 8,000 talampakan pa ang bagong nadeskubre nila.

Kabilang na dito ang 8 malalaking bagong silid na natagpuan nila at lalong sumikat pa ang malaki at malawak nga na kuweba.

Ngunit dahil sa taong mapang abuso sa kalikasan, taong 1990 na ito ay isara sa publiko.

Ito ay upang huwag nang mababoy pa ng kung sino-sino at ng panahong iyon ang kuweba ay nilagyan na rin ng malaking tarangkahan.

Simula noon lahat ng nais na doon ay magpunta ay kinakailangang pasado at sakalamang bubuksa ng kuweba para sa kanila.

Nang taong 2017, ang labing siyam na taong gulang na si Lucas na estudyante ng kolehyo sa Universidad ng Estado.

Siya ay nagpa siya na sumali sa mga club mga taong umiikot sa kuweba.

Ayon sa kanya magandang paraan ito upang mas marami pa siya na bagong tao na makilala.

September nang ang samahan nila ay mag-apply para maikot nila ang kuweba ng Sullivan.

Kahit bago pa sila ay may kasama naman sila na bihas sana sa delikado at napakalaki na kuweba.

Ika-labing pito ng September, bago pa bumaba ng sasakyan ng kanyang kasamahan ay iniwan nito ang kanyang jacket.

Kinuha niyang kanyang bag na may lamang tubig at mga biskuit.

10.30 ng umaga, kasama ang guide ay sabay-sabay na pumasok sila na labig dalawa.

Sa loob na pagpasyahan nila, nahatiin ang grupo sa dalawa.

Sa loob ng tatlong oras ay walang patid na sila ay umikot ng umikot nang makarating sila sa makabaling likod na daanan na kuweba.

Tila ba itong si Lucas ay hindi na masaya?

Kaya naman umalis siya sa grupo na sinamahan niya at nagpunta sa grupo na sa kanila ay nauna na.

Ngunit sa pagmamadali niya, malikbutas ang napasok niya.

Lumabas ito sa dapat ay papasukan nila.

Nang mapagtanto nito na mali ang lugar na napuntahan niya, nagpasya ito na doon ay maghintay na lamang siya.

Ito ay upang hindi na mas lumalapa ang sitwasyon na kinakasadla kanya.

Ngunit sa pagsapit ng isang oras, tila ba wala namang naghahanap na sa kanya.

Kaya naman sa pagkaubos ng kanyang pasensya, ay humayo ito at naglakad-lakad na ng mag-isa.

Doon ay napansin niya mga palatandaan kung saan dapat pala ang tama niya na lalabasan.

Ito naman ang kanyang nasinundan.

Sa dulo ay nakita nito ang liwanag.

Sa wakas narating nito ang lagusan sa tarangkahan.

Palabas ng kadiliman na kanyang pinanggalingan.

Ngunit tila ba may mali sa nakikita niya.

Walang tao sa paligid niya.

Wala doon ang kanyang mga kasamahan.

Naglumapit ito sa tarangkahan.

Agad nitong napansin na ito ay nakakandado na.

Sa desperation ay nagsimula na itong magsisisigaw.

Ngunit walang nakaririnig pa sa kanya.

Tila ba walang nakapansin na nawala siya sa grupo na kanina ay kasakasama lang niya.

Ikatlo ng hapon tila ba.

Hindi naman masyadong nag-aalala pa itong si Lucas.

Sa isip-isip niya maya-maya may makakapansin na siya ay nawawala.

Sumalampak ito sa gilid ng kuweba at doon binilang ang pagkain natitira na dala-dala niya.

Ngunit napagtanto niya na dalawang bar ng tsokolate at walang lamang bote ng tubig lang pala ang mayroon siya.

Pero okay pa naman ang lahat dahil may bateriya pa ang cellphone niya.

Wala nga lang signal sa loob ng kuweba.

Sa hindi kalayuan ay narinig nito ang pagdaan ng mga sasakyan.

Kaya naman nagsisisigaw ito para siya ay kanila na matulungan.

Ngunit umabot na ang walong oras ng kahihiyaw.

Walang kahit sino ang nakarinig sa kanya.

Sa pagsapit ng gabi tila ba wala na talagang nakapansin at nakaaalam na siya ay nawawala na.

Sa pagkakataong ito pumasok na ang realisasyon na siya lamang pala ang makapagliligtas sa sarili niya.

Sa isip-isip niya naglalaro din ang katanungan na kailan pa kaya may susunod na magtatangka na pumunta sa loob ng kuweba na ki nasadla ka niya.

Pagsapit ng gabi parami na ng parami ang mga paniki.

Kaya naman sa takot na marabis ay pumasok muli si Luca sa loob ng kuweba.

At naghanap ito ng maayos na maaari na matulugan niya.

Sa pagod, sa wakas kahit pa sa malamig na simento ay nakatulog ito ng maayos.

Kinabukasan ay bumalik muli ito sa tarangkahan.

Nagbabaka sakali na baka naman siya ay babalikan na nila.

Ngunit sa pagkakataong ito, bukod sa gutom na nararamdaman niya, iba na rin ang uhaw nito sa katawan.

Nakain na rin niya ang dalawang piraso ng tsokolate na kahapon na kanyang daladala.

Naubos na rin niya ang tubig kahapon pa.

Upang mabawasan ang pagkainip, sumusulat ito ng liham sa kanyang mahal sa buhay,

ang liham ng pamamaalam kung sakaling huli na ang lahat ng siya ay matagpuan nila.

Gabi ng ikalawang araw, ang bateriya ng sipi niya sa wakas ay naubos na.

Nilalamig na rin ang katawan niya.

Kaya naman naglalakad-lakad ito upang manatili ang init at mabawasan ang ngatal sa katawan niya.

Dahil sa uhaw, napagpasyahan ito, nadilaan ang pader ng kuweba para kahit papaano ay makatipid.

Mapatid naman ang matinding uhaw nito na nararanasan.

Doon, nakatulog na naman siya ng mag-isa.

Sa pagising nito sa ikatlong araw, dahil wala ng tubig sa katawan, nagsimula na ito namang hina.

Dama nito na iba na ang lagay ng kanyang pangangatawan.

Dahil nga walang makain, mas malamig na rin ang kanyang pakiramdam.

Naisip na nito na kumain ng kulisap at nakikita nito sa loob ng kuweba.

Nang dumating na muli ang gabi, habang ito ay nakahilata at nag-iisip na sa kanyang kasawian nasasapitin.

Tila ba may liwanag ito na nasaksihan?

Pagapang niya itong tinungo, baka naman namamalikmatah lamang siya.

Ngunit may liwanag nga talaga at gamit ang natitirang lakas ay sumilip ito sa labas.

Doon nakita niya ang leader ng club na kanyang sinalihan.

Ito ay nagmamadaling binuksan ang tarangkahan.

Siya rin ang taong doon sa kanya ay nakaiwan.

At dahil parametiks din ito, nang siya ay matagpon ito, ay agad na tinignan ang kanyang kalagayan.

Upang sana ay madala agad siya sa paggamutan.

Ngunit ayon sa kanya na itong si Lucas ay maayos ang tindig at wala pa naman sa pangalib.

Ayon sa embestigasyon, hindi magkakakilala ang mga tao na pumasok sa loob ng kuweba.

Ay hindi nila namalayan na may nawawala na pala.

Napagtanto lamang nila na kulang sila ng isa dahil sa jacket na naiwan ni Lucas sa isa sa sasakyan na kanyang inangkasan.

Ayon kay Lucas na kahit pa siya ay naiwan, hindi pa rin siya natatakot na pumasok at maiwang muli ng mag-isa.

Ito nga ay sa madilim na kuweba.

Mga katinagalog ko, pangarap nyo din ba na makapasok sa kuweba na ganito?

Isulat po ang inyong salubihin sa comment section sa ilalim upang sama-sama na ito ay ating basahin.

Mga katinagalog ko, maraming salamat po sa pagsama ninyo sa segment natin sa araw na ito.