ZOOPHILIST TV : https://www.youtube.com/channel/UCpJgxTATivqXf5ru9wcslUw MERCH ...

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hello, hello sa inyo lahat. Meron akong bisita ngayon si Sir Zulfilis TV at isa pa namin kaibigan na si JC.

Ano ba gusto mong tawag sa iyo?

Hindi na importante yun. Kaya lang naman yung importante din.

So yun, makakaklase ko sila ng high school at mag-uusap lang tayo ngayon. At ang pag-uusapan natin ay patongkol sa bagong taon.

Mahilig ba kayo sa bago? Mahilig ako sa bago eh. Basta bago lahat. Bagong sasakyan, bagong computer. Ganyan yung vibe sa akin eh. Sa inyo ba?

Wala namang problema sa akin kung bago yun o luma.

Mahilig ako dun sa bagong bili na nakabox. Kasi parang ang sarap mag-unbox eh.

Ang amoy yun o. Ang amoy yung tunog.

Baka babalatan mo yung kahon o.

Ang skin. Sabi kasi longganisa lang eh. Babalatan dito tsaka hotdog eh.

Eto, itatanong ako. Walang kwentang tanong. Kung next year ba magiging Cyberpunk 2021 na? Magpapakabit ba kayo ng chip?

Halimbawa, magpapakabit ka ng chip na pampatagal ng kagisingan. Hindi ka inaantok kahit gising ka ng 48 hours.

Pero sa loob ng 48 na oras na yun, mayroong isang oras dun na bigla ka nalang malulubat o babagsak.

Halimbawa tumataay ka tapos bigla ka nalulubat. Ayun, bigla ka nalang babagsak.

Pero syempre, magagamit mo din sya ng 47 na oras na gising ka. Halimbawa, magtrabaho ka.

Pero kung hindi yung chip na 47 hours na gising ka, pwede namang iba. Kahit anong gusto mo.

Pero may isang oras ka pa rin na isang araw, bigla ka nalang babagsak. Yun yung kapalit.

Isa na nga sa pinakamasarap gawin sa buhay ang matulong, di bakit makitatanggalin o.

Sa edad natin o.

Siyempre ang easy no yan.

Pano kung nakatulog ka sa hindi magandang, parang anong kawalaan mo dun?

Wala ba parang counter?

Wala.

Pinakalala na, fixed na yung pag may isang oras ka na bigla ka nalang babagsak.

Walang sasalo sa'yo. Pano kung wala kang kaibigan? Mahirap nun.

Mahirap yun. Makatulog ka sa supermarket noong pag-isig mo.

Boss, boss, noong ginagawa mo rito, boss, bakit katulog ka?

Hindi ko magkakapag-charge.

Eto, katawid ka sa kalisada, easy.

Instant traffic.

Pero siguro parang mababago isip ko kung external siya. Parang matatanggal mo naman anytime.

Pagaya ng kung anong gamit natin ngayon, PC, cellphone.

Pag ano, sasaksakan.

Sasaksakan ka ng flashmob.

Ako gusto ko para ako magiging transport.

Ayok na.

Ayok na.

Mga ano lang, may isilis na yung ayok.

Pero sa isopelis nga pala.

Pero sa akin, sa trabaho ko kasi, isa sa mga pinakagamit na gamit, gusto ko isprinter.

Kung ako papipiliin, gusto ko isang parte ng katawad ko nagiging print.

Sa point?

Imagine mo may printer ko sa point.

Alam mo yung talagang printer?

Gawa ganyan tapos galing sapit lumalabas yung fanpaper.

Pero ako, kasi ngayon, sa mga hindi nakakalam, isa po akong guro.

So isa sa mga PR sa akin, isa sa mga pinakamagigandang, kung sasagutin ko yung tanong ni RK,

ang magandang ipakabit sa katawad ko, printer.

Diyos me, araw-araw kami may piniprint.

Paano yun? San inalagay yung ink? Iinumin mo o ganun?

Siguro sa ilong.

Isisinga ko, tapos puwed ko lalabas.

Imagine mo parang, di ba?

Yung kamay ko siguro gawa sa red ball pen, para yung tinta sa ilong ko,

de-derecho sa kamay ko at sa point ko.

Ayan, yun lang naman.

Pero yun lang.

Pero kung sa mga chip, chip, medyo ano rin ako, takot din ako dyan.

Baka di ako makalabas sa mga mall.

Di ba pagka yung mga chip hindi na pin, tutunog,

baka di ako makalabas sa H&M o di ako makalabas sa restaurant.

Baka ano yung inanom mo dyan, di ba?

Parang ang hirap naman makulong ka sa bench, mga tindahan.

O baka naman, baka makukulong ka dun sa mga tindahan

kasi may chip ka sa loob ng katawan.

Parang ang hirap din.

Ayoko din, ayoko din. Ayoko din ng mga chip, chip kasi nga yun parang sa privacy din.

Pero ayun, wala. Kasi parang takot din ako kapag ano e.

Halimbawa, pumupunta tayo sa mall, di ba?

Tapos may fini-fill-upan tayo dun na mayroon pa yung QR code.

Kasi nagganoon ako ng isang beses sa mall, may binili ako dun sa pet shop yun.

Tapos ano, in-scan ko yung QR nila.

Tapos nag-fill-up ako dun.

Ayun, fini-fill-upan ko yun.

Tapos pumunta ulit ako sa ibang store.

Pagpunta ko dun, in-scan ko yung QR code nila dun.

Tapos automatic nag-login.

Parang magka-connect sila.

Ayun, nakatakot lang.

Actually, para sa kayo, dagdag ko lang.

Dun sa cyberpunk, parang ganun.

Impossible din siya mangyari, no?

In reality.

Ako kasi parang big fan din ako na pataas na pataas na computer-age na tayo.

Then darating sa point na parang lahat ng bagay nasa computer na e.

Parang paunti-unti nang nawawala yung ginagawa talaga gamit kamay lang.

Kasi ang problema kung hindi natin iingatan, magiging black mirror tayo.

Black mirror pa?

Magugulat kayo.

Pwede ka na palang i-benta.

I think sa mga gusto mong magkaroon ng news resolution dyan, maganda rin na

mag-isipan din natin yung mga ipo-post natin

o itatype natin

o ilalagay natin sa social media.

Kasi malaking tulong din din sa protection natin.

Tama ba?

Tsaka hindi mo kina-call yung parang carefree ka lang

tapos parang iniinis mo pa yung mga taong parang masyado ka naman.

Pwede namang ganto-ganyan mo na lang, i-shortcut mo na lang.

Hindi mo kina-call yung gano'n.

Mas maganda na rin yung safe ka, done, sorry, later.

O sige, ito.

Parang ganun din e.

Pero siguro mga 5 to 10 years later, parang ang cliche ng tanong ko e.

Anong parang nakikita mo sa sarili mo?

Anong pag after 5 years?

At least 5 years siguro.

Ah okay, sige.

Nasan ka?

Ako muna.

Sino muna?

Sige si Arkin muna.

Ako kasi parang noon, parang ang naiisip ko,

parang nagpapatakbo ko ng studio, gano'n.

Tapos may mga animators ako.

Tapos ngayon, parang nagbago yung tingin ko sa future.

Parang hindi ko na siya masyadong iniisip.

Parang kapag tumingin ako sa future,

ang iniisip ko matanda na ako.

Tapos nasa probinsya.

Pero yung sa ngayon, parang hindi ko pa siya maisip.

Kasi parang ang bilis ng panahon.

Parang malay mo, 5 years later, parang baka nandito pa rin ako.

Oo, parang ganito pa rin ginagawa ko, gano'n.

Hindi mo masabi.

Or ano, baka parang sobrang alayo nung mula nakita mo 5 years before.

Parang hindi ko to, wala to sa isip ko.

Ba't paano ako napunta dito?

Oo, bigla. Parang bigla, bigla.

At saka for me, yung for me, napakalawak niya eh.

Pagkabata, yung sasagot, siguro may masasagot siya.

Pero sa mga edad siguro natin,

Galing pinangiti pa natin eh.

Oo, kasi parang pag tinitingnan ko kung 5 years,

napakadami kasi yung ano eh,

napakadaming pwedeng senaryo.

Okay ba yung health mo?

Okay ka ba sa career?

Kamusta yung pamilya mo?

May love life ka na ba?

Parang andami diba?

Baka patay na din pala ako.

Oo diba?

Hindi, hindi ko alam eh.

Andi, andami kasi pwedeng, alam mo, andami pwedeng...

Pagka sa edad natin, nabubuksan na yung mga bintana na yun eh.

Yung marami na nagiging bintana sa isang tahan.

Yung health mo, yung career mo,

yung love life mo, diba?

Hindi natin alam.

Kailangan na i-include, no?

Bago mo, bago ako magparol ng final statement.

Kaya nga masarap maging bata, no?

Kasi pagbata ka, sobrang direct nung sasabihin mo lang.

Anong gusto mo after 10 years?

Gusto ko maging police.

Meron pa gusto ko maging...

Criminal. Gusto ko maging criminal.

Gusto ko maging criminal. Diba? May mga gano'n.

Pero ang sinasabi ko lang,

merong mga ano, may mga...

Yung pagkabata ka, napaka direct,

sobrang derecho nung tingin mo.

Unlike sa atin, ang hirap niyang sagutin kasi eh.

Kamusta? Healthy pa ba ako nun?

Okay ba ako sa career ko?

May love life na ba ako nun?

Baka single pa rin ako.

Baka kayakap ko sa gabi, ulad pa rin.

Diba?

Para sa akin,

siguro pagpitingnan ito yung 5 years from now,

ang iisipin ko na lang,

siguro isa lang, masaya lang.

Kasi ang hirap naman talaga maging masaya,

lalo na ngayon.

Lalo na ngayon sa edad natin.

Siguro yun lang, maging masaya lang.

Sana masaya ako pagdating noong time na yun.

Ganun lang yung naiisip ko.

Marsh, tanong ko sa inyo.

Ito ah,

this new year,

ang tanong ko lang naman sa inyo, simple lang.

Naniniwala ba kayo sa New Year's Resolution?

Ako hindi.

Hindi, hindi.

Sinong unang tinasasagot?

Ano kong sabihin ko na lang?

Magdalawang sagot ka na lang.

Pero si Arkin unang samagot eh.

Bakit kayo hindi naniniwala sa New Year's Resolution?

Kasi ano,

pwede mo naman siyang gawin kahit anong oras.

Mababa,

parang yung common na

magpapapayat na ako.

Parang,

bakit next year pa,

bakit hindi bukas,

bakit hindi mamaya,

hindi ngayon.

Parang ano lang siya,

siguro yung

mga New Year's Resolution,

parang pampalakas ng loob.

Kasi bagong taon,

bagong buhay,

kailangan ganito, ganyan.

Parang ano lang siya, pampahype.

Pampahype?

Oo, pampahype lang.

Eh, si JC,

ikaw, kung tingin mo,

naniniwala ka ba sa...

Ipinilit ako sa kabilang side na

kailangan sumang-ayon ako sa sinabi mo.

Parang taas si Arkin yung akalabanin ko

sa debate.

Talong agot ako eh.

Wala talaga akong masasabi eh.

Parang,

pagka sumang-ayon ako,

wala talaga eh.

Parang nilaloko mo lang sarili mo eh.

Kasi diba,

parang,

ano yun,

pagka hindi mo nagawa nito

siguro sa January,

yung hype,

hindi na, parang,

diba, bumaba na yung hype.

Ano yun, next year mo nalang uli gagawin.

Yun nga.

Parang normal na

sabihin natin yung mga,

rootin mo na ng ano,

last year,

o auditin mo na lang.

Oo, tapos ano,

pagkataas ng mga ilang weeks,

wala na.

Kasi wala na yung New Years.

Ihihintay ka na ngayon.

Ang napapansin ko eh,

hype pa yung New Years Resolution.

Pag meron pa nagpo-post ng

page 1 of 365.

Diba?

Diba mga nagpo-post doon?

So pag meron pa nagpo-post yun,

hype pa yung mga New Years Resolution.

Napapansin nyo?

Yung mga nagpo-post na,

yung mga page 1.

Oo.

Hindi ko talaga din makita yung point.

Ano bang, parang,

diba,

hype lang talaga no?

Parang ano,

sa February, diba, parang,

araw na mga puso, puro puso.

Pag sa taon ng January, puro New Years Resolution.

Parang ganun na lang.

Parang ang delikado dyan,

yung sa ibang event siguro,

kagagaya ng

Halloween,

Christmas,

Valentine's Day, parang,

ayos lang naman, parang,

parang isang, hindi naman masyado

maapektaan yung buhay mo,

depende na lang kung gano'n ka pa-attach

doon sa araw na yun.

Pero kasi pag iba na yung pinag-uusapan

pag yung self-improvement mo na

parang nasasarili mo yung,

yung pabagoy mo na yung buhay mo,

yung mga life decision mo na

yung nakataya. Parang,

dahil lang sa isang araw,

pumalya ka, hindi mo na gagawin,

hindi mo na itutuloy. Parang,

sobrang BS.

Pero, siguro sa

New Years Resolution,

actually, may mga taon naman nakakagawa yun.

Pero kasi, hindi nila na kukuha

yung formula.

Para sa akin,

ito ah, isa sa pinaka

kailangan muna nating

ma-perfect

bago tayo mag

makagawa ng isang

New Years Resolution. Para sa akin,

yung practices.

Bakit practices?

Kasi, una sa lahat, yung resolution,

commitment yan sa isang bagay.

For example, or for instance,

gusto mong pumayat,

so,

pagka gusto mo talagang pumayat,

at wala ka namang practice,

o hindi mo siya ginagawa, hindi ka talaga papayat.

So, unlike pagka na-master mo

yung practice ng

pagja-jogging, pagbawas ng pinakain mo,

diba, at least ikaw,

papayat ka talaga. O ano pa yung mga

resolution, mag-aaral na ko.

Diba?

Eh kung wala ka naman,

kung sabi mo, sabi mo sa sarili mo,

New Years Resolution ko, mag-aaral na ko.

Pero puro ka, laro.

May ma-pause lang, ganoon.

Nakikisabay.

Wala talagang mangyayari. So, para sa akin,

siguro, yung tipong pag, ano lang eh,

pag-aiss lang ng kamas sa umaga,

mahirap ng, ano yan eh,

resolution yan eh. O diba,

aminin nyo.

Ako, oo eh. Diba?

Parang ang hirap i-ayusin agad

ng kamas sa umaga.

Hello?

Hello?

Nawala kayo.

Kinabalang, kala ko.

Katiba naman kayo iwan nyo.

So yun, maraming salamat sa ating

mga kaibigan na nakausap natin ngayong

podcast. I-comment nyo lang sa baba

kung gusto nyo pa ng mga ganitong video

at comment nyo rin kung anong gusto nyong topic.

So yun, huwag kalimutan mag-subscribe sa ating

kaibigan na Sizzophilis TV

at yung isa akong kaibigan, artist din pala to,

actually sina dalawang artist.

Autistic.

Autist.

So mag-subscribe pala

kayo sa Sizzophilis TV para sa mas madaling

papweto ayok sa

tupet.

Yung lang. Bye!