SUBSCRIBE KAYO KAY TIKS AT MCKOY kung gusto niyo ituloy ang TICKOY SALAMAT SA COLLAB! MCKOY ...

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Sira na naman itong earphone ko, pang ilang earphone ko na ito.

Asa na ba yung box niya ito? Tatapong ko na nga.

Wala nating makapaglalagyan nito eh.

Ay nakong pampasigip lang ng kuwarto.

Pagising ko ng umaga, nakita ko yung box ko bumalik din sa may lalagyan ko ng mga gamit.

Teka, bakit nandito pa din yung box? Tinapong ko na ito ah.

So weird.

Okay, sige.

Makapalik na nga ng tulog.

So, what's up sa inyo? Kumusta, kumusta?

Nakita nyo naman kung tungkol saan yung topic ko.

Tungkol sa mga bagay na gumagalaw pagtulog ko.

Ang weird lang kasi mas matindi pa to sa Toy Story eh.

So, teka.

Paano ko ba sisimulan?

Ito, ito, ito.

Meron akong lamesa noon, tapos meron siyang drawer sa gitna.

Ah, sige. Sige, yun na lang muna ang kakwento ko.

Tungkol dun sa drawer ng lamesa.

Itong araw na to, nag-aayos ako ng lamesa.

Madami kasing ipis dito sa amin.

At para sa mga hindi nakakaalam, may kwento ko tungkol dito sa mga ipis.

Ilalagi ko na lang dun sa description yung link ng video.

Yan, yan, sa baba.

Binuksan ko yung drawer, tinanggal ko yung mga gamit.

Sketchbook, camera, controller, mga papel, mga kokumban, bound paper, mga notes at iba pa.

So, medyo madami yung gamit na nasa drawer ko.

Medyo, medyo malaki naman to, malawag yung lalagyan.

Minsan, nilalagay ko din dito yung mga ginagamit ko na, limbawa, mic or yung phone ko.

At matapos kong linisan yung mga drawer ng lamesa, syempre, binalik ko na yung mga gamit.

At paglagay ko na ang mga gamit ko, biglang bumagsak.

Eh, nung mga panahon ito, nasa akin na si Loki.

So, naisip ko baka mamaya, kapag ginamit ko yung drawer na yun, paglagay ko ng gamit, mabagsakan si Loki.

Eh, si Loki pa naman mahilig magstay sa ilalim ng lamesa ko.

Ewan ko, binilang ko nga syo ng kama para doon magstay, pero sa ilalim pa rin ng lamesa ko humihiga.

Hai, Loki badudi.

At syempre, dahil sirana yung drawer ng lamesa, naisip ko na lang itong itapon sa may far exit.

So, pumunta ko ng far exit kung saan tinapon yung hotdog ko at nilagay ko doon yung drawer sa may tabi ng basurahan kasi hindi siya kakasya doon sa basurahan.

At ayun, bumalik na ako.

Medyo okay naman yung decision ko na sa pagtapon ng drawer ko na yun kasi lumuwag-luwag din yung pwesto ko.

Pag nakaupo ako sa aking pwesto, sa upuan, nakakapasok na yung mga tuhod ko, mga legs ko sa ilalim ng lamesa.

Doon kasi hindi ko napapasok yung legs ko, nakaharang yung drawer.

So, lagi sumasakit yung likod ko dahil sa maling posisyon ng pagkocomputer.

Sa itong panahon na to, mga September ata ito, ito yung panahon na umalis ako sa amin at tuminapanandalian sa isa kong tita.

Thank you pala guys dahil napaabot nyo ng 1k subscribers yung tita ko.

At may announcement ako tungkol dito mamaya, kaya tapusin mo ang video, okay?

Okay? Tapusin! Tapusin! Tapusin!

September, October, November, December, January...

Teka, kailan ba ako bumalik?

Feb, March, April, May, June...

May 15 ata ako bumalik kasi yun yung mag-iextend yung ECQ.

So, anyways, pagbalik ko dito sa amin, yung drawer ng lamesa ko bumalik

sa sobrang curious ko sa mga bagay-bagay dito sa amin.

Meron pa ako dating tinapon na box.

Syempre, yung mga tinatapon kong box, alam kong hindi ko na talaga gagamitin.

Kaya ako nga tinapon eh. Duh!

Itatapon ko ba kung kailangan ko pa?

Syempre, hindi na. So...

Ah, stop!

So, tinapon ko yun at kinabukasan, pag-iising ko, bumalik!

Ang galing!

Ang galing!

Ang galing!

Pangatlong kwento, ang sponge.

Okay, isang araw, naguhugas ako ng tumbler ko

tapos yung isang sponge doon, sobrang luma na

kasi may bagong bili na nandun din.

So, yung isang luma at isang bago.

Yung luma, lastpag na, bug-bug na, gamit na gamit na.

So, tinapon ko sa basurahan.

As in, tinapon ko na sa basurahan.

At makalipas ng ilang oras, mga inabot ng gabi yun,

pagtingin ko sa lababo, naging dalawa ulit yung sponge.

What the f-

Paano kaya kung totoo yung Toy Story?

Teka, teka.

Gusto ko malaman kung ano ba ang napaka-misteryoso

na gaganap dito sa maliit na unit na tinitirhan namin.

May nagpaparamgam kaya.

Pumunta ako dito para hindi makipag-

Teka, teka. Laos na yan.

Gusto ko talagang malaman kung ano ba talaga

ang nagaganap dito sa amin.

Di kaya, buhay talaga sila?

Uy, uy.

Tulungan mo naman ako dito.

Langyayon si Arkin, tinapon ako.

Teka, tingnan mo muna, baka mamaya may tao.

Wala yan, dali na.

Kunin mo yung tinitor para may akyatan ako.

Sige, o ito, ito, ito.

Ganon kaya yung nangyari?

Ganon din kaya yung mga box.

Buisit, naku-curious ako. Teka nga.

Sigaw-outs muna tayo.

Congratulations kuya Arkin sa 300k subs.

Parang binalik ako sa taon nang wala pang internet

sa mga animated stories mo.

Ah, thank you, thank you, Raymond Sidenio.

Oo nga, minsan namimiss ko din yung mga kabataan

sa childhood memories ko.

Less stress, laro lang sa labas, babad sa araw,

magkakakuntas ng libag.

Yung mga ganon bang bagay.

Happy-happy lang.

Minsan nga gusto kong tagalang

tumigil sa social media panandalian.

Pero, syempre, may mga bagay ako

na kailangang asikasuhin.

At, ayun, thank you, thank you, thank you,

Raymond, sa iyong comment na ito,

mas masaya talaga noon para sa akin.

Para sa akin, ha?

May malaking Philippines Huntsman Spider

sa banyo namin tapos kinuha ko.

Anlaki.

Hahaha.

Kasing laki ng kamay ko.

Hahaha.

Halos natakot maliit kong pinsan.

Grabe.

Sorry ha, pero takot talaga ako dito

sa Huntsman Spider

kapag nakakita ko ng ganyan sa banyo,

hindi na ako pumapasok.

Magdadala ako ng armas,

shield at espada, I mean,

upuan at wali stingting.

Para handa ako sa anumang magganap na laban.

Tapang naman itong batang to.

Okay, sunod.

Paatras ba mag-drive?

Hehehe.

Actually, tinignan ko ulit yan.

Yun nga, yung may nakita ko ng comment

na paatras, tapos tinignan ko yung scene na yun.

Paatras nga.

Pero pag inisip kong

paabante, umaabante siya.

Tingnan mo ulit. Dali, pustahan tayo.

At,

ayun lang. Balik tayo sa pag-iisip ko

kung paano bumalik ang mga gamit

dito sa amin.

Ewan ko kung tama itong aking formula.

Hahahaha.

Hahahaha.

At syempre, yung last, yung sa sponge.

Ano kayo nangyari dun?

Ay.

Siyempre, gagawa ko ng animation kay talaga.

Noong naghugas ako ng tumbler ko at pumasok na ako sa kwarto

at noong kinagabihan ng araw na yun,

tinanong ako kung ako ba yung nagtapon ng sponge at

ayun, sabi ko, oo ako yung nagtapon.

Sabi ni mama, pang kaldero daw yun.

Well, hindi ko alam kung ano tong reason na to, pang kaldero,

kasi yung nakaraan, iisa lang naman yung sponge.

Anyways, ganun lang talaga yung lola ko,

mahilig magtago ng mga akong ano-anong box gamit.

Ay, yung tinatapon.

Meron din mga kutsyara ng kung ano-anong fast food dito sa amin.

Tisyo at ketchup.

Kahit toyo na mga inusal, meron kami.

At sabi ko, ba't ayin nilang itapon?

Sabi, balang araw daw kasi, magagamit daw yun.

Balang araw.

Mga ilang taon, mga isang taon, dalawang taon,

five years, six years, seven years, eight years, ten thousand years.

Hohohoho.

Charot.

Ewan ko kung may ganun talaga na tao na tinatabi yung mga gamit.

Meron nga, meron nga, eto nga.

Meron kasi ditong orasan sa amin na nakasabit pa rin na,

nakasabit pa rin, isang taon na hindi gumagana,

as in, ewan ko bakit nandito pa rin,

madaming orasan dito na hindi gumagana.

I mean, walang orasan na gumagana.

Ang gulo diba?

Basta lahat sira.

May monitor din dito na hindi na ginagamit for almost,

teka, first year college pa ako nito so,

mga seven years nang nakatambak.

Ewan ko saan gagamitin yun pero,

seven years ago na monitor, tinatago pa rin.

Ayaw bitawan.

I-comment nyo nga sa baba kung nag-hoard din ba kayo

o kung meron ba kayong kamag-anak na nag-hoard din

ng mga bagay-bagay

para malaman ko din kung madami-dami din bang

nagtatago ng ketchup ng,

alam mo na.

Okay guys, tungkol sa giveaway.

Titignan ko kung makakabili ako ng hotdog na unan

this week or next week.

At kung gusto nyong sumali,

i-share nyo na ang videong ito.

Huwag i-re-upload at i-comment nyo sa baba

kung bakit kayo dapat makakuha ng

ipapamigay kong hotdog na unan

ng napakalupit na giveaway.

At dahil 300k nga tayo,

e, tatlong ipamimigay ko.

Pero,

pero,

yung tita ko na naka-reach ng 1,000 subscribers,

gusto nyo mag-thank you sa inyo

sa pag-subscribe sa kanya.

So, sabi nyo sa akin,

dadagdagan daw nyo ng isa.

So,

apat na ang manunalo.

At yun lang,

maraming salamat sa mga nagsubscribe,

nagnanood ng video na ito,

basta yun,

commenting na lang kung gusto nyo manalo.

Good luck,

stay safe,

ah,

yun lang,

bye.

Heartheart.

Heartheart.

Heartheart.

Heartheart.