Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Alam niyo po, there's this quote that says helping one person might not change the whole world, but it could change the world for that person.

Ang makakasama namin ngayon ay napakarami ng binagong buhay dahil sa kanyang patuloy na pagtulong

at isa dyan ang hindi malilimutang storya ng kanyang pagampun sa isang batang kargador sa Divisoria.

Kilalanin po natin at alamin pa natin ang kwento ni Ramil Manalastas o mas kilala nating lahat bilang si Tech Ram.

Hello Ram!

Hello po. Thank you po sa pag-invite.

Oh thank you din dahil all the way from Pampanga pumunta ka pa dito sa aming studio. Maraming salamat.

Pinanganak ka talaga at lumaki ka sa Pampanga na no?

Oo po.

Anong trabaho ng nanay tatay mo nung bata ka?

Farmer po si tatay tapos sa bahay lang po si nanay. Tapos nag-abroad po siya nung grade 2 po ako na nag-abroad po siya.

Ang daddy mo?

Mmm.

Tapos?

Kwento po ni nanay nun sabi niya sa akin kaya napag-usapan nila kaya kailangan niyong umalis kasi may mga pangarap.

Lumalaki na po kami. Lumalaki din po yung gastos so kailangan umalis para po sa mga pangangilangan po namin.

Beth, anong pangarap mo nung bata ka?

Nung bata po ako wala po sa ano eh. Takot nga po ako mag-aaral noon.

Takot ka mag-aaral?

Mmm.

Ba't ka naman takot mag-aaral?

Hindi po. Sa amin po kasi magkakapatid ako po yung parang walang alam, bobo ganun.

Dingo.

Mmm.

Yun ang tawag?

Opo.

Pero nakapagtapos ka?

Opo.

Tapos ka ng college sa FEU?

Opo. Masasabi ko na yung ate ko kasi yung ate ko po pag tuturuan niya na po ako talagang yung lapis, yung asin.

Papaluhin po ako sa asin.

Ang ate mo?

Opo.

Ako ata ang ate mo.

Ang hirap ko kasing umintindi.

Ako ata ang ate mo. Pinulood ko si Alex sa asin.

Sa asin. O tignan, hindi po pala.

Pero ang laking itinulong po sa akin.

Pinulood ka rin ang ate mo?

Opo. Asin, munggo.

Oh my gosh! Minunggo ko rin si Alex kasi parang napagalitan ako na uubos daw yung asin.

Sabi ko, manda, kapapalulurik kita.

Hindi kasi yung kay Alex nagmura.

Opo.

Bawal ka siya sa amin yung nagmura.

Sa amin din po bawal.

Ba't ka napapaluhod nun sa munggo at asin?

Kasi nga po, first year o second year high school na po ako.

Hindi ko pa po matututo na magbasa.

Di ko?

Oo.

Second year high school?

Opo. To college, ma'am Toni.

Hindi ka nakakabasa?

Nung college, medyo tama lang.

Dito ko nakita kasi kung nandoon yung tulungan, pagmamahal, malasakit sa kapamilya,

yung pangarap mo na maganda sa mga kapatid mo,

nandun eh, kayang-kaya pong abutin.

Oo. Hindi kasi, yun nga, maganda sa Filipino family.

Close family tayos tayo.

Iba tayong magmahal sa pamilya, iba tayong magtulungan, magdamayan.

Diba, yung parang iaangad natin yung mga kasama natin,

ayaw natin may maiwan tayo sa mga kapatid natin, lahat tayong makikipag-

Kaya po ngayon, ma'am Toni, sa mga anak ko,

anggat lahat na pwede kong maitulong sa kanila sa pag-aaral,

yan, binibigay ko po.

Ang galing mo kasi, apat yung anak mo, maglilima na.

Kasi buntis uli si misis, di ba?

Andami mo ng anak, pero andami mo rin ang anak-anakan.

Andami mong tinutulungan.

Sobrang blessed po ako.

Paano ba nagsimula, paano ba nagsimula yung ganyan?

Yung pagtulong mo.

Kasi, di ba una, may-ari ka ng business na gadget?

Opo, nag-start po yun, ma'am Toni.

Kasi nga po, na-stop po yung pagbili ng pagbenta at pagbili po ng second-hand gadget.

Nanalo po yung si Mayorse ko noon.

Nilinis niya ang Maynila. Iba Divisoria, yung mga banketa.

Tapos, dahil meron na nga po akong channel, dahil nahawa po ako sa mga kasama ko,

inabot ko, ginamit ko po yung channel na yun para maiparating po kay idol, Yorme.

Yung pung ano, yung hinanayin po nila.

Ah, yun ang unang purpose, no?

Hindi po. Nauna...

May channel ka na?

Channel.

Tapos nakita mo na pwedeng gawin tong platform para makarating sa kanya.

Nakarating ba sa kanya?

Nakarating po siguro. Kasi ano po eh, noong nagbumisita po ako sa kanya, kilala na po ako.

Oh, pinapanood kita, sabi po niyang gano'n.

Pero siguro, yun nga, ngayon nakikita ko na kung bakit ganun po ang nangyari.

Na?

Yung may purpose at reason si God.

Kung bakit nasara po yung negosyong buy and sell.

So nung ginawa mo yun, naglabas sila ng hinain, nakarating ka kay Yorme, nakausap mo siya.

Ano na nangyari after?

Tapos, yung sinundan ko yung ano niya, parang, sige check ko nga ano ba yung ginagawa ni idol.

Sabi ko ganun.

So, napadaan po ako doon sa post office.

Meron po akong nataanan doon.

Nakuha po yung attention ko ng isang nanay at ng isang anak.

Naisip ko i-vlog po siya.

Doon po nag-start yung ano.

Tapos, ah, pwede pala yung ganun.

Ano yung pwede yung ganun?

Kasi marami pong ano doon eh.

Yung mga, ano po, yung mga gusto kong umuwi din probinsya.

Parang naging ano siya, naging daan siya para mapu-uwi po yung mga Balik-Probinsya program.

Dati nung kay Yorme, di ba?

Hindi po, ako po, mismo.

Ikaw rin, ikaw ang nag-start nun, Balik-Probinsya project.

Oo po, meron po akong mga ilang pamilya ba dito, doon yung mga, madami-dami din po.

Napabalik mo?

Paano mo napabalik?

Sarili mong pera yun?

Oo po, yun po.

Siyempre, hinalam ko yung ano po nila.

Una po, gusto nila umuwi.

At tinatanong po namin, gusto din po umuwi.

Okay, so nagsimula itong lahat.

Nung binisita mo si Yorme, tapos napadaan ka ang post office,

may mga nakita ka na parang mga mamalimos or mga homeless.

Tapos binalag mo, kinausap mo lang.

Ang sinabi nila, gusto nilang bumalik ng probinsya.

So after nilang sabihin yun, ikaw naman naramdaman mo, bakit hindi ko sila pabalikin?

Oo po.

Nagsimula doon?

Oo po.

Sarili mong pera yun?

Oo po.

Magkano nagastos mo yung unang pinabalik mo?

Yung unang, binigyan ko lang siya ng parang,

hindi namang pang kabuhayan, pang start lang po.

Nabili po kami ng, siguro wala po yung 10,000 yun.

Ano yung kumikita ka na nun sa vlog mo?

Kaya mo ginawa?

Sarili mong pera talaga?

Oo po.

Ba't mo ginawa yun?

May ipo naman po kasi ako nun sa...

Sa business mo?

Oo po.

Naramdaman mo lang na gusto mong gawin?

Oo po.

After mong gawin yun,

then nabigyan mo siya,

tapos pinabalik mo na siya sa provinsya.

Nakabalik sila sa provinsya?

Oo po.

Ano naramdaman mo?

Ano nangyari yun?

Masaya lang po.

Masaya sa pakaramdaman.

Na hindi mo man malahat,

kahit pa ilan, ilan.

Mabigyan mo silang panibagong pag-asa.

Tapos tinuloy-tuloy mo na.

Eh di ba pag ganun yung ginagawa mo,

malaki yung magagastos mo.

Saan ka kumuha ng mga pang-gastos mo nung time na yun?

Yung ano po.

Tapat ba yung ipon mo nung time na yun?

May ipon naman po.

Inaubos mo yung ipon mo para matulungan?

Kasi nung may business po ako,

malaki po yung kumikita.

May tumutulong ka din.

Pero hindi ano yung puso mo,

parang kulang.

May kulang doon sa puso.

Ano yung kulang?

Hindi po masaya.

Ah, so nung may business ka,

kahit kumikita ka,

hindi ka masaya.

Pero nung nakikita mo yung tao

na nabibigyan mo ng pag-asa,

yung ganun,

na ilalapit mo sila sa ating Diyos kahit pa pano,

parang ang sarap lang ko sa pakiramdam.

Alam mo yun daw yung sinasabi nilang

secret to happiness,

when you make others happy.

Diba?

When you help others,

you're also helping yourself.

Parang yun yung sinasabi nila eh.

Yun ang nakuha mo siguro.

Kasi pag business,

pag kumikita ka lang ng pera,

wala masyadong fulfillment eh.

Opo, parang nakapuka lang.

Tapos dumadami lang yung pera mo.

Okay lang.

Kahit bumili ka ng mga material na bagay,

nararamdaman mo hindi nakakasaya.

Opo, pero ngayon,

ang sarap lang ko talaga sa pakiramdam.

Yung hindi mo naano yung pagod.

Kahit tinuloy-tuloy mo na,

yung parang naging ano ka,

good samaritan?

Opo.

Eh paano yung mga tao na sinasabi na,

oh, kaya lang naman niya ginagawa yan

para sa content,

or kaya niya ginagawa yan

para maraming manood sa kanya.

I'm sure nakakakuha ka lang ng ganyan.

Inasamantalan niya yung kahirapan ng mga tao

para may mga manood sa kanya.

Sa akin po kasi,

hindi ko pinapansin yung ganoon.

Importante, alam ko yung ginagawa ko.

At ikis sa lahat,

yung hindi lang pagtulong eh.

Ang ano ko dito,

maibalik natin,

kahit pa paano,

yung magkaroon mo sila ng ano,

yung tunay na pagmamahal at takot sa ating Diyos.

Bakit?

Ba't naging ganoon yung advocacy mo?

Hindi mo lang sila tutulungan,

tapos ilalapit mo sila sa Diyos?

Bakit nagsimula yan?

Parang ano po eh,

ramdam ko sa ano ko,

mas ano po yung puso ko pa ganoon.

Mas masaya po ako.

Parang,

mas sinahanap ko po ngayon

kasi mas sinahanap ko na mas,

kumbaga gusto kong mawala sa mundong to

na nagsisilbi sa ating Diyos.

Parang ganoon.

Parang dinedicate mo na yung buhay mo

sa pagsaserving.

Saka po sa pamilya.

Saka sa pamilya mo.

Kamusta yung pamilya mo

dun sa mga ginagawa mo,

pagtulo?

Siyempre yung iba diba,

baka isipin nila,

ibis na ibigay mo nalang sa mga anak mo,

sa pamilya mo,

binibigay mo pa sa ibang tao.

Ano'ng sabi ng asawa mo,

ng mga anak mo?

Suportado pa nga po nila ako eh.

Lalo na yung mga magulang ko,

kuya ko,

mga kapatid ko,

tumutulong.

Noong time po na

hindi po enough

sa mga tinutulungan po natin yung ano.

Minsan, kahit ngayon po,

yung kuya ko,

tumutulong po sila sa mga

kailangan ng,

yung huli, kailangan nalga dito, sige.

Meron ka bang tinulungan na hindi mo malilimutan?

Siguro yung panganay ko,

si kuya Dave.

Oo, yun sa Divisoria?

Oo.

Bakit? Ba't di mo siya malilimutan?

Grabe yung dinulot ng kaligayaan sa puso.

Bakit, anong meron kay Dave?

Bakit siya yung tinulungan mo?

Hindi ko po alam eh,

sobrang ano lang,

nakakamies po yung paggalaw at pakilos

ng ating Diyos sa buhay namin.

Hindi ko po alam anong sa ngayon.

Bakit si Dave? Bakit ikaw?

Bakit kayo nagtagpo? Diba?

Hindi mo alam bakit nangyari yun?

So, nagsimula yun?

Sa ngayon siguro, nakikita ko po ma'am Toni

yung ibinibigay na inspirasyon, pag-asa

para lumaban po yung mga kababayan po natin.

Anong meron kay Dave noon?

Naalala mo?

May ano po kami noon,

may mission sa taan.

Namimili po kami ng gulay.

May anak ka na noon yung kay Dave?

Ako, dalawa na po noon.

Namimili po kami ng gulay para sa mission.

Pagbili namin, umalis na po kami,

lilipat ng ibang tindaan.

Pero parang may nagutos,

balikan mo yung bata.

Ah, hindi mo?

Hmm.

Yung biglang may narinig ka lang na parang boses, no?

Mararamdaman mo yun, yung parang anlinaw?

Balikan mo siya, kausapin mo siya, parang gano'n.

Binalikan ko siya.

Tapos, ano pinangusap mo?

Yung ramdam mo, yung hirap.

Ano ba nangyari sa kanya?

Yun nga po, pinalayas po siya noon.

Ilang taon siya noon?

Nine years ka noon lang.

Ah, twelve.

Pinalayas siya?

Oo po.

Ng nanay niya?

Sa bahay?

Stepfather.

Stepfather.

Na doon si mama mo?

No, magkasama.

Pumayag ang nanay niya na mapalayas siya.

Bakit daw siya pinalayas?

Nagkaway po sila noon.

Tapos, pinalayas lang po siya.

So, naging palaboy na siya sa kalye?

So, noong nakausap mo siya,

narinig mo na pinalayas siya,

nakawa ka na sa kanya?

Mmm.

Tapos, ano na nangyari?

Naramdaman mo?

Tapos, uh, fast forward hanggang sa...

at inuwi natin siya.

Mmm.

Tapos, nakilala yung mama at papa niya,

na hindi niya pala papa talaga.

Ba't mo siya inuwi?

Para po, mahanap mo na yung ano niya,

yung mga magulang niya.

At tutulungan mo siyang ibalik dun sa bahay nila?

Oo.

Okay.

Tapos, noong nalalaman po natin yung story ng buhay niya,

hindi po siya parang safe ganun.

Mmm.

Hindi siya safe dun sa totoo niyang pamilya?

Mmm.

Unhealthy yung environment?

Oo, ganun.

Hindi magandang lumaki ang bata sa ganung sitwasyon?

Oo po.

Ganun?

Mmm. Parang hindi po siya mapapabuti.

So, kinuha mo siya,

kailan dumating yung point na

hampunin ko na siya sa akin na siya,

anak ko na to?

Siguro mga isang taon po.

Noong nalaman na po namin yung buong kwento.

Ng buhay niya?

Oo.

Share mo ba yun? Yung kwento ng buhay niya sa vlog?

Oo po.

Meron po, kompleto po yung...

Ano yung pinakamahirap na pinagdaanan na day

para sa iyo na hindi dapat pagdaanan ng isang bata?

Yung isang bata na dapat masaya lang,

nasa school, nag-aaral, naglalaro.

Pero,

nagkakagawa siya ng gulay,

araw at gabay,

dun sa palengke.

So, sabi mo,

yun na,

nag-decide ka na

na aampu din mo na siya ng legal?

Nag-usap po kami mag-asawa noon.

Anong sabi ng asawa mo?

Kasi may dalawang anak ka na doon.

Okay naman po sa kanya,

pero nang una pa lang po,

parang sempre,

bilang ano,

sabi nga niya,

kaya parang ano siya,

parang yung attention nga,

yung oras.

Hindi, kasi di ba,

pwede mo namang isipin na

pwede mo siyang dalin sa mga

orphanage,

sa government,

like mga facilities

na pwede siyang maalagaan.

Pero ikaw,

pinili mo sa bahay mo talaga?

Oo po.

Dahil?

Masaya po kami kasama siya.

At gusto namin,

bumawi doon sa mga

nangyari sa buhay niya.

Para,

maging masaya lang po siya.

Yun ang naging dream mo

parang sa kanya?

Sa ngayon po,

super proud po ako diyan,

sa dalawa.

Dahil?

Lalo-lalo na ngayon,

ang gagaling po sa school.

Minsan uwi tayo,

naka-perfect ako sa math,

sa science.

Ilang years na siya sayo?

Three years po.

Anong naging motivation mo?

Bakit itutuloy mo itong,

ganito ang gagawin ko?

Kasi diba yung iba?

Kasi pangalan ng vlog mo is TechRam.

So usually dapat about technology,

about yung business mo,

about yung sa mga

cellphone gadgets.

Pero ang ginawa mo doon sa channel mo,

ginawa mo sa platform para

magpakita ka ng mga

bagay na mga

kwento po ng buhay.

Naisip mo yun dahil?

Para po,

doon sa mga namimissionan mo natin,

kahit pa paano,

hindi mo man ma

ibigay lahat.

Importante po,

yun nga po yung

lagi kong ano sa puso ko na

maibalik po yung

mga nawawalan na pag-asa.

Mabigyan ng pag-asa.

Kahit pa paano.

Kung maanan nyo po

sa mga kwento ng buhay po natin,

hindi po natin sila tinitigilan

hanggat hindi po sila napapabuti.

At gusto po natin,

hindi lang po yun.

Higit sa lahat kung pa paano

natin sila ilapit sa ating Diyos.

Hanggang kailan mo nakikita yung sarili mo na ginagawa?

Ang ginagawa mo ngayon?

Hanggang kamatayan.

Dito po akong masaya.

At yun ang sobra kong pinapasalamatan

sa ating Diyos na,

parang,

sino ba ako para gamitin

ng ating Diyos?

Ang layo po kasi.

Mula sa bobo-bobo,

walang alam.

B.O. na tinatawag.

Pero sabi ko,

parang napaka-bless ko

para gamitin ng ating Diyos

sa ganitong ano.

May mabago kang pamilya,

may mabago kang tao.

Tapos saan ka kumuha ng finances mo?

Sa YouTube mo din?

Sa ngayon po,

sa YouTube na lang lahat.

Parang,

yung kinikita mo sa YouTube,

ginagamit mo siya pang tulong?

Pero meron pa naman po kami,

may taxi pa naman po ako.

Ah, may business ka din.

Pero ang galing nung story mo,

kasi dito mo makikita na

hindi naman pala kailangan maging billionario.

Para makatulong sa kapwa.

Kailangan mo lang yung puso.

Yung puso na pure na talagang,

you just want to make a difference

sa buhay ng bawat isang tao.

Hindi man lahat ng tao.

At yun po ang ano,

yun po yung pinapangarap natin.

Di lang po ako talaga,

kundi sa mga anak ko din,

yun po yung pinapangarap ko.

Anong tinuturo mo lagi sa mga anak mo?

Magmahal.

Magkaroon ng tawag sa ating Diyos.

Huwag mapagmataas,

o laging kababahan lang po ng law.

Kasi yung pagmamataas,

aya, ikakapahamak po nila.

Pagtatanungan kita,

bakit mo ginagawa yung ginagawa mo ngayon?

Yun po yung sinisigaw ng puso ko eh.

Doon po akong masaya.

Daniella Cabeza