00:48.0
Alam niyo naman yung pag matatanda na, madali ng magalit pag paulit-ulit ang katanungan.
00:53.0
Nang makauwi ako ng pasay, ay napaluw pa ako ng basto ni Lolo Edu,
00:58.0
dahil ang kulit ko daw dahil bakit ko pa daw ba kailangan ikwento ang mga karanasan niya.
01:03.0
Pero sa huli ay napapayag ko naman ito.
01:07.0
May dagdag ko lang din po pala na nagpapasalamat ako sa isang listener ng channel niyo, Sir Seth.
01:13.0
Ang pangalan niya ay Rosehen.
01:15.0
Siya ang nag-email sakin para matulungan ko ng pagpapalala ko.
01:19.0
Para sa kinakaharap naming problema.
01:24.0
Si Rosehen ay may natatanging kakayaan na makakita o makapasok sa isang panaginip.
01:31.0
Kung papaikliin ko po ay isa po siyang medium.
01:35.0
Dahil sa mga nabigay niyang impormasyon,
01:38.0
ay nagkaroon kami ng pagkakataon para magkalig kung saang lugar makikita ang mga taong.
01:44.0
Pumaslang kay Tatay Nicolás.
01:50.0
Sa ngayon ay hindi ko muna ito maibabahagi.
01:53.0
Dahil ang aking bayaw na si Lazarus ay kasalukuyang nagpapagaling.
01:58.0
Dahil sa mga natamu niyang mga sugat.
02:02.0
Kung sakaling pumayag siya na ibahagi ito,
02:05.0
ay ipapadala ko ang mga naganap.
02:09.0
ang kwento muna ni Lolo Edu na isang albularyo ang ibabahagi ko.
02:14.0
Ang lolo ng kaibigan ko.
02:20.0
Isinulat ko po ito sa point of view ni Lolo Edu.
02:23.0
At sa mga tagapakinig,
02:27.0
wala akong gustong siraan lugar at tao sa kwento nito.
02:31.0
Maraming salamat po.
02:33.0
Simulan na natin ito.
02:39.0
Magandang araw sa lahat.
02:43.0
edad 83 sa panahong kasalukuyan.
02:48.0
Masayang naninirahan dito sa lugar ng Pasay.
02:52.0
Ang kwentong ibabahagi ko ay noong panahong kabataan ko.
02:57.0
Noong panahon na hihintay ko.
02:59.0
Noong panahon na hindi pa ako naniniwala sa mga diwende,
03:13.0
at higit sa lahat,
03:17.0
At sa panahong ito,
03:19.0
mas maraming hindi naniniwala sa mga ganitong nila lang.
03:23.0
Uunaan ko na kayo.
03:24.0
Wala akong balak na pilitin kayong maniwala sa kwentong maibabahagi ko.
03:33.0
Noong panahon ng kabataan ko
03:36.0
ay naninirahan kami sa isang paanan ng bundok
03:39.0
kung saan matatagpuan
03:41.0
ang kilalang bundok at kinikilala ng marami sa tawag ngayon
03:46.0
na Maria Makiling.
03:48.0
At isang pamilya ko o mga ninuno ko sa limang pamilya na
03:54.0
taga-pangalaga ng nasabing bundok na ito.
03:57.0
At ang angkan namin ay nahahanay sa pamilya ng mga manggagamot,
04:04.0
at taga-pangalaga ng mutya.
04:06.0
Meron kaming pinangangalagaang mutya pero hindi ko na ito babanggitin kung ano.
04:12.0
Ang mutyang ito ay may kakayahan na hindi ka mababasa ng ulan.
04:16.0
Tangayin ng malakas na hangin na gawa ng kalikasan.
04:20.0
At higit sa lahat,
04:22.0
kayang magtanggal ng kahit anong sumpa na gawa ng mga hindi mga ordinaryong mga nilalang.
04:30.0
Pinamamana ito sa panganay na anak o apo ng pamilya namin.
04:36.0
At nagkataon na panganay na anak ang aking lolo at naipamana naman ito sa akin ng aking ama
04:42.0
na panganay sa magkakapatid.
04:44.0
Sa madaling salita, ako ang panganay na apo.
04:50.0
Pero kahit isinilang ako sa pamilyang kinagisnan ko,
04:54.0
ay mas ke isang beses ay hindi ako naniniwala sa mga nilalang na hindi ordinaryo,
05:01.0
sa mga mata ng ordinaryong tao.
05:05.0
Pero natigil ang paniniwalang hindi ako naniniwala
05:08.0
nang umidad ako ng labing dalawang taong gulang.
05:16.0
Umuwi ako ng bahay na merong ginagamot ang lolo ko na sinapian umano ng diablo.
05:22.0
Malayo pa lamang ako ay tanaw ko na ang mga taong nagkukumpulan sa harapan ng bahay namin
05:28.0
at ang iba naman ay nagsisigawan pa.
05:30.0
At dahil hindi ako naniniwala sa mga hindi makamundong pangyayari,
05:37.0
napangisi na lamang ako at sa isipan ko napawiga ako ng
05:43.0
meron na naman isang madramang pasyente na kung magwala ba,
05:49.0
daig mo pa yung inagawan ng minatamis na pagkain.
05:54.0
Nang makalapit ako ay naririnig ko na naman ang lolo ko na nagkukumpulan.
05:58.0
Layasan mo ang katawan ng babaeng ito, diablo ka!
06:03.0
At nakikita ko pang iniipitan ng sing-sing na gawa sa tanso ang mga daliri sa paan ng babaeng ito.
06:10.0
Nagsisisigaw naman ang babae at nagkukumpulan ng
06:22.0
Napangangan na lamang ako at gustong tumawag.
06:25.0
At iniisip-iisip ko na talagang masakit ipitan ng sing-sing sa pagitan ng mga daliri,
06:31.0
maski nga sa kamay diba, lalo na kapag pinipika-pika.
06:38.0
Bigla kong naramdaman na may kumakalapit sa akin noon.
06:42.0
At nang lingunin ko, nakita ko naman ang kababata kong si Mario at nagsabi ng,
06:47.0
Tol, mukhang matindi yung sumasanib sa pasyente ng lolo mo ngayon ah, lumalaban pa.
06:56.0
Napatawa naman ako ng mahina at binatukan ko itong si Mario.
07:02.0
Tumigil-tigil ka nga Mario, halatang siraulo na yung babae.
07:07.0
Kung ano-ano yung sinasabi may nalalaman pang paiba-iba ng boses.
07:11.0
Mag-aartista ata yan eh.
07:12.0
Nakita ko naman na umiiling-iling ang kaibigan ko.
07:17.0
At mahinang binulungan ako ng,
07:20.0
Tol naman, hindi masamang maniwala.
07:24.0
Baka yan pa yung ikapahamak mo kung sakasakal eh.
07:29.0
Napabuntong hininga na lamang ako at tumangu-tango na lamang.
07:33.0
Ang ginawa ko ay pumasok sa isang bagong isang buong sarili.
07:36.0
Napabuntong hininga na lamang ako at tumangutangun na lamang.
07:40.5
Ang ginawa ko ay pumasok na ako sa loob ng bahay
07:43.5
at dere derecho na sa kwarto para makapagpalit ng damit at makagawa pa ng takdang arlin.
07:53.0
nung mapadaan ako kung saan ginagamot ang babae,
07:57.0
bigla itong nakapiglas sa mga humahawak sa kanya.
08:00.5
Bigla akong natulala sa mga sumunod na pangyayari dahil Sir Seth,
08:06.0
kitang kita ng dalawang mata ko
08:09.5
na biglang lumutang ang babae at kasabay ng paglutang niya
08:15.0
ay ang paghaba din ang mga dila ng babaeng ginagamot niya.
08:22.5
Nagkaulirap lamang ako nang marinig ko ang mga sigaw na nanggagaling sa labas ng bahay namin.
08:28.0
Napaupo ako sa sayignon.
08:30.5
Nakaramdam ako ng takot dahil doon.
08:34.5
Yun ang unang beses kong makakita ng taong lumulutang
08:38.5
at humahaba ang dila na aabot ata sa pusod ng tao.
08:44.5
Nang walang ano-ano,
08:47.0
biglang tumingin sa akin ang babae na ito.
08:51.0
Nanlilisik ang mga mata.
08:53.0
Kasabay ng pagniti nito ay pagwika ng
09:00.0
Mag-ingat-ingat ka.
09:02.0
Hindi ka na aabutan ng susunod na kabilugan ng buwan.
09:09.0
Pagkatapos nun ay bigla itong hinataw ng lolo ko ng pinagsama-samang dahon ng anahaw
09:15.0
at wika ng lolo ko,
09:17.0
Huwag na huwag mong gagalawin ng apu ko, diablo ka!
09:23.0
Papatayin kita ngayon din mismo!
09:26.0
Pinaghahataw ito ng lolo at kung anong may binibigkas na mga salita.
09:32.0
Pero hindi ko marinig at maintindihan
09:36.0
dahil pabulong niya itong sinasabi at
09:39.0
kasunod noon ay ang pagbagsap ng babae sa papag na bigla na lamang nawalan ng malay noon.
09:44.0
Ako naman ay nanatiling tulala sa kinalalagyan ko
09:48.0
dahil hindi ako makapaniwala sa nasaksihan.
09:54.0
Maya-maya pa ay narinig ko ang boses ng kaibigan kong si Mario
09:58.0
na tinawag ang pangalan ko.
10:02.0
Napatingin naman ako sa kanya.
10:05.0
Tinulungan ako ni Mario na makatayo at inalalayang makapasok ng kuwarto ko.
10:09.0
Numakaupo ako sa igaan ay bigla kong napabulalas ng...
10:16.0
Nakita mo ba yung nakita ko?
10:18.0
Lumulutang yung babae, no!
10:24.0
Nanginginig pa akong sambit ito.
10:27.0
Sumagot naman ito ng...
10:35.0
Nakita ko! Otol! Nakita ko!
10:42.0
Naniniwala ka na ba sa mga hindi-ordinaryong nilalang?
10:47.0
Sir Seth, kahit ayaw kong maniwala ay nakita ko ang nakita ko.
10:53.0
Nakita mismo ng dalawang mata ko.
10:57.0
Napasagot ako ng totoo ang nakita ko ngayon pero...
11:01.0
hindi pa ako buong naniniwala.
11:03.0
Narinig ko naman na napahinga ng malalim si Mario
11:08.0
at nagwi ka ng...
11:10.0
Magpahinga ka na muna, Otol.
11:12.0
At tuluyan ng lumabas ng silid ko.
11:17.0
Kinagabihan habang kami ay nag-aabunan,
11:21.0
tinanong ako ng lolo ko na si Lolo Crisanto ng...
11:25.0
Apo, mabuti pa yung kalagayan mo?
11:29.0
Wala ka bang ibang nararamdaman?
11:30.0
Kung meron, may sabihin mo ka agada.
11:36.0
Napatingin ako kay Lolo at sumagot ng...
11:39.0
Wala naman po Lolo pero...
11:41.0
hindi po ako makapaniwala sa nakita ko kanina eh.
11:47.0
Tumawa ang Lolo ko at nagwi ka ng...
11:51.0
Apo, hindi ka namin pinipilit maniwala dahil ang gusto namin.
11:56.0
Ikaw mismo ang makasaksi ng katotohanan kong...
11:58.0
totoo ba o hindi ang mga bagay na hindi ka panipaniwala.
12:05.0
Kahit gusto ko pang tanumin ang Lolo ko kung paanong lumutang ang babae at humaba ang dila nun.
12:11.0
Pero agad tumingin ang Lolo ko kay Tatay at nagsalita ang Lolo ko ng...
12:17.0
Toto, may pag-uusapan tayo pagkatapos natin maghapunan ah.
12:24.0
Nakita ko naman na tumango ang Tatay ng...
12:26.0
Nang matapos kaming maghapunan at matapos makalinis ng katawan,
12:31.0
agad na kaming pinapasok sa silid tulugan.
12:35.0
Dahil halos kakatapos lang namin kumain ay binuksan ko muna ang bintana at nagpahangin muna ako nun.
12:43.0
Naririnig ko ang boses ni Lolo at Tatay na nag-uusap silang dalawa.
12:49.0
Anak, Jose, humihina na ako.
12:53.0
Panahon na siguro para ikaw na yung mangalaga sa ating mga kaibigan.
12:57.0
Kamuntikan na ako kanina, masyadong malakas yung nilalang na yun sa estado ng pangangatawan ko.
13:04.0
Lahat ng nalalaman ko, na ituro ko na sa iyo.
13:08.0
At alam mo na na panahon na para ikaw naman na maging bantay.
13:14.0
Narinig ko namang sumagot si Tatay ng...
13:16.0
Tay, kung talagang hindi niyo na kaya, lubos ko pong tinatanggap ang trabaho ang papamaanan niyo sa akin.
13:25.0
Salamat naman, anak. Gabayan tayo ng Diyos na may lika.
13:32.0
Dahil sa kurisidad ay pinagpatuloy ko ang pakikinig sa aking Lolo at Tatay
13:37.0
nang marinig ko ang sinasabi ni Lolo na binabanggit ang mga pangalaman ko.
13:41.0
Siya nga pala, anak. Pauwiin palagi ng maagas si Edu.
13:46.0
At kung kinakailangan, sunduin mo.
13:49.0
Sunduin sa eskwela.
13:51.0
Huwag na huwag mong papaabuti ng dilim sa daan.
13:55.0
Pinantaan ng Diablo si Edu na hindi naaabuti ng susunod na kabilugan ng buwan kanina.
14:02.0
At doon kong pinag-aabutin ang susunod na kabilugan,
14:04.0
at doon ko nga naalala ang mga sinabi sa akin ng babae,
14:11.0
na hindi ko naman pinansin at binigyan halaga dahil sa pagkagulat ko,
14:15.0
nang makita kong lumulutang ito.
14:19.0
Sumagot naman yung Tatay ko nang,
14:22.0
huwag ka magalalatay.
14:24.0
Puprotektahan ko yung anak ko at ang pamilya natin kahit anong mangyari.
14:28.0
Tutuloy ko pa sanang aking pakikinig pero, pumasok ang nanay ko at sinabihan na akong mahiga at matulog na,
14:35.0
dahil meron pang pasok sa eskwela kinabukasan.
14:41.0
Lumipas naman ang mga araw na wala namang nagaganap na hindi maganda sa pamilya namin.
14:47.0
Tuloy lang ang araw-araw na gawain pero,
14:50.0
napansin ko si Tatay ko.
14:51.0
na siya na lamang ang nanggagamot at hindi na si Lolo.
14:58.0
Nang tinanong ko naman si Lolo Crisanto,
15:01.0
sumagot lamang ito nang,
15:04.0
hindi ko na kaya manggamot ha po,
15:06.0
matanda na masyado yung Lolo mo.
15:09.0
Pangitingiti naman ito sakin,
15:12.0
hindi ko naman magagamot.
15:13.0
Hindi ko naman nabinigyan ng pansin kung sino ang nagagamot sa pamilya namin dahil,
15:20.0
abala din ako sa paaralan ng panahong iyon.
15:22.0
At tumating ng araw at unang karanasan kong,
15:25.0
hindi ko mawakakalimutan,
15:28.0
kahit na hanggang ngayon ay may edad na ako.
15:36.0
taong 1953, habang ako ay nasa paaralan ay bumuhos ang napakalakas na ulan.
15:44.0
Pero sinabihan naman kami ng guro namin na huwag manggamba dahil wala naman bagyong dadating nun,
15:49.0
at titigil din ang ulan pagkalawan.
15:53.0
Pero umabot ang maghapon at halos padilim na,
15:56.0
hindi tumigil ang ulan.
15:58.0
Ang iba ay pinauuwi na rin basta merong sundong magulang.
16:05.0
Dahil sa alam ko naman na walang susundo sa akin at malayo pa ang lalakarin ko pa uwi,
16:10.0
ay nagpasya na akong umuwi kahit mabasa na ako na ulan.
16:15.0
Ang ginawa ko na lamang ay iniwan ko sa silidaralan ang mga gamit ko,
16:19.0
at naisip ko na hindi naman naisipin ang mga gamit ko.
16:21.0
Nang nagpaalam ako sa aming guro, ay agad naman itong pumayag dahil malayo pa nga ang uuwian ko,
16:27.0
at madilim na rin ang kalangitan.
16:31.0
Nagsimula na akong maglakad nung una.
16:34.0
Madami-dami pa akong nadaanan na pamamahay at mga batang naliligaw sa ulan.
16:39.0
Nagsisimula na akong maglakad,
16:42.0
at nagsisimula na akong maglakad.
16:44.0
Hanggang sa madaan na ako sa malawak na palayan na may manakanakang mga puno, na kung ano-ano.
16:52.0
Basang-basa na ako ng ulan at nagsisimula na rin akong lamigin,
16:56.0
kaya halos doble na ang hakbang ko para makauwi agad ng bahay nun.
17:02.0
Nang walang ano-ano, Sir Seth,
17:05.0
bigla akong makarinig ng mga batang mga puno.
17:08.0
Tawa ng isang babae, pero nagsimula akong kilabutan at matakot,
17:14.0
dahil ang tawang naririnig ko ay tawa na parang nagmumula sa lupa nun.
17:22.0
Napakalaki ng boses na iyon.
17:25.0
Napatingin ako sa paligid, pero halos wala na akong makita ng mga batang mga puno.
17:30.0
Napakalaki ng boses na iyon. Napatingin ako sa paligid, pero halos wala na akong makita dahil napakadilim na ng kapaligiran.
17:42.0
Dahil sa takot na aking nararamdaman,
17:45.0
nang walang ano-ano, bigla akong tumalsik paabante sa isang puno ng sampalok,
17:52.0
dahilan para sumubsob ako at madaba nun.
17:55.0
Nagwika pa ako ng, kung sino ka man, hindi magandang biro yung ginagawa mo ah.
18:04.0
At nang lumingon ako kung sino ang tumulak sa akin nun.
18:08.0
Hindi ko man maaninag masyado, pero may naaaninag akong kalabaw.
18:16.0
At ang ipinagtataka ko ay kung bakit napakalaki ng kalabaw na iyon.
18:21.0
Nasa harapan ko siya.
18:26.0
Nasa isip ko nun baka nakakawala yung hayop na ito sa pagkakatali niya
18:32.0
dahil nga sa sobrang lakas ng ulan at hindi na naasikaso ng may ari nun.
18:39.0
Tumayo ako sa pagkakadapa ko at bubugawin ko na sana ang kalabaw nang
18:44.0
mapansin kong aatakihin ako nito.
18:51.0
Napaatras naman ako kasabay ng pagkidlat, dahilan para gumawa ng konting liwanag
18:58.0
at dahilan din para makita ko ang nagpupulahang mga mata
19:04.0
at dalawang mahaba at matulis na mga pangil ng inaakala kong ordinaryong mga pangil.
19:11.0
Inaakala kong ordinaryong kalabaw na iyon.
19:16.0
Dahil sa takot ay tuluyan na akong napaatras at napasandalas sa puno ng sampalok
19:23.0
habang sumisigaw at humihingi ng tulong nun.
19:28.0
Walang ano-ano ay nagsalita ang hayop sa boses ng isang babae.
19:33.0
Diba, sabi ko sa iyo, hindi ka naaabutin ng susunod na kabilugan ng buwan,
19:45.0
Kasabay noon ay ang paghalakhak ng nilalang na ito.
19:50.0
Yumuko ito at pormang totorohin ako ng bigla itong napatingala sa puno ng sampalok.
19:58.0
Dito ko din napansin na lumiliwanag ang taas ng puno ng sampalok na iyon.
20:04.0
Kasabay ng pagatras nito at wika ng kalabaw ng
20:10.0
Sino ka? Bakit ka nakikialam?
20:14.0
Napatingin na rin ako pataas pero ang tanging nakikita ko lang, liwanag.
20:20.0
Bigla namang nagsalita ang liwanag ng mababang uri ng aswang na sumasamba sa mga diablo.
20:30.0
Simulan mo nang magdasal.
20:33.0
Nakaramdam ako ng isang malakas na hagibis ng hangin,
20:38.0
kasabay ng paglitaw ng aking amang si Tatay Jose.
20:42.0
Pinagtataga ng itak ang inaakala kong kalabaw.
20:46.0
Kitang kita ng dalawang mata ko, hindi na nagawang lumaban ng nilalang na iyon.
20:53.0
At nung bumagsak na sa lupa ay narinig ko na nagwi ka ang aking tatay ng...
20:59.0
Sa dinami-dami ng tataluhin mo, anak ko pa,
21:04.0
ganyan din ang mangyayari sa mga kalahi mo pag ginambala nyo pa kami.
21:09.0
Nang umarap sa akin ang tatay ko, doon ko lang napansin na hindi siya nababasa ng ulan.
21:15.0
Bag ko sa'y may putik ang mga paa pero sa lakas ng ulan nun ay hindi ko nakikitang tumatama sa buong pagkataon niya o katawan.
21:25.0
Ang ulan na ubud ng lakas nun.
21:29.0
Tinanong naman ako ng aking tatay na,
21:31.0
Anak, ayos ka lang ba? Pasensya ka na, hindi kita nasundu sa paaralan. Alam mo naman na wala ko sa panggagamot.
21:41.0
Pero bago ako sumagot, narinig ko ang isang boses na nagagaling sa puno at nagwi ka ng...
21:49.0
Jose, mukhang kailan mo nga?
21:52.0
Hindi ako papayag na ganyan ang sunod na magiging taga-pangalaga ko. Sumagot naman ang aking ama na...
22:01.0
Bata pa si Edu, matututunan niya rin lahat ng dapat matutunan.
22:07.0
Makakala man na nagmula sa mga ninuruno namin.
22:12.0
kasabay nuon ay ang pagkawala ng liwanag na nasa taas ng puno ng sampalok.
22:22.0
Gusto ko pa sanang magtanong kay tatay, pero sinabihan na ako nito na bilisan na maglakad para makauwi na kami ng bahay nun.
22:31.0
Dahil nag-aalala na ang aking nanay.
22:33.0
Kahit naggulong-gulo ako sa mga nangyari, nanahimik na lamang ako at sumunod sa tatay ko.
22:41.0
Manghang-mangha talaga ako dahil kahit sa ang parte ko tingnan ang tatay ko,
22:47.0
hindi ito nababasa ng ulan.
22:50.0
Samantalang ako ay tinitiis sa mga masasakit na patak ng ulan nun.
22:54.0
Hanggang makarating kami ng bahay, agad akong nagbanlaw at kumain dahil gusto kong tanungin si tatay kung anong klaseng mahika ang ginagamit niya,
23:03.0
na siyang dahilan para hindi ito nabasa ng ulan.
23:11.0
Nung makita ko si tatay at lolo na nasa sala at nagnabasahin ko sa pangulunan,
23:17.0
hindi ito na babasa ng ulan.
23:19.0
Nung makita ko si Tatay at Lolo na nasa sala at nag-uusap,
23:25.0
lumapit ako at tinanong ako ng Lolo Crisanto ng
23:29.0
Pasensya ka na, Apo. Nararanasan mo nga mga ganitong bagay.
23:35.0
Nakuwento na sa akin ng Tatay mo kung anong nangyari.
23:39.0
Nagpaalam na ang Tatay na magpapahinga na samantalang
23:44.0
pinaupo ako ni Lolo sa tabi niya.
23:46.0
At siya na umano ang magpapaliwanag nun.
23:52.0
Apo, alam kong marami kang katanungan,
23:56.0
pero lahat ng kasagutan ay malalaman mo din
23:59.0
pag dumating ka sa takdang panahon at sa edad.
24:04.0
Sa ngayon, paniwalaan mo ang nakikita mo
24:07.0
at nalalaman mo at hindi ka namin pipilitin kung anong daan ang tatahakin mo.
24:13.0
Pero isa lang ang masasabi ko sa iyo, Apo.
24:16.0
Dadating ang panahon na ikaw ang susunod na tagapangalaga ng lihim ng ating pamilya.
24:26.0
Dito ay nagkaroon ako ng pagkakataon na tanungin si Lolo Crisanto
24:30.0
na paanong nagawa ni Tatay Jose na hindi siya nababasa ng ulan.
24:37.0
Ang sagot naman ng Lolo ko ay
24:39.0
isa yung umano sa kakayaan ng mutsa na pinangangalagaan mula pa sa mga ninunu namin.
24:48.0
Nang magtanong ulit ako kung ano yung nilalang na gustong umataki sa akin nun,
24:54.0
ang sagot naman ng Lolo ko,
25:02.0
yung katigasan ng ulo ko na hindi maniwala ay unti-unting na bago
25:07.0
at nagsimula na akong maniwala sa mga nilalang na hindi nakikita ng normal na mga mata
25:15.0
at sa mga aswang na kumakain ng laman na mga nabubuhay,
25:20.0
mapatao man o hayop.
25:24.0
Lumipas sa mga taon
25:26.0
at sinimulan na rin akong turuan ng aking Tatay na mga lihim na karunungan,
25:31.0
pamproteksyon, kumbate o kumbate mentalidad.
25:37.0
Nagkaroon na rin ako ng interes sa panggagamot pero
25:40.0
nung una ay pangihilot lamang ang tangi kong ginagawa
25:45.0
at katuwang ako ng aking ama sa mga panggagamot niya,
25:48.0
sa mga sinapian na paglaruan ng maligno na kulam na barang o nayanggaw.
