SUBSCRIBE TO MY 2nd CHANNEL https://www.youtube.com/channel/UCoKGAsi3RTrg-7Mm7kGPcPg Papa Dudut Stories Horror Music used : " The House" composed and produced by "Vivek Abhishek" Music link : https://youtu.be/2Do5iRAhbtg SUBSCRIBE us on YOUTUBE: https://youtu.be/DQQmmCl8crQ Follow on Facebook: https://bit.ly/33RWRtP Follow on Instagram: https://bit.ly/2ImU2JV FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS FACEBOOK: https://www.facebook.com/DJPapaDudut TWITTER: https://www.twitter.com/PapaDudut INSTAGRAM: https://www.instagram.com/PapaDudut EMAIL: papadudutstories@gmail.com To be notified with Papa Dudut Vlogs, Kindly click the 'BELL' button & the 'SUBSCRIBE' button. Hi Guys! I'm Papa Dudut, radio announcer. Welcome to my channel. I hope you like my videos, it is made with extra love and efforts for you. Send your stories at papadudutstories.gmail.com Got something for me? Rangsiman Thai Massage Bedrock Place 11 Dahlia Ave, Novaliches, Quezon City, 1118 Metro Manila Camera used to film: Canon EOS M6 Mic

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Dear Papa Dudut,

Nagdesisyon akong sumulat sa inyong programa dahil na rin sa inspirasyong dulot ng pakikinig ko sa mga estoryang tinatampok ninyo.

Masarap kasing makinig ng kwento ng buhay ng ibang tao dahil marami kang matututunang aral.

Nung una talaga ay napapaisip ako kung ano ba ang pakiramdam na maisadula ang kwento online.

Pero sa hindi malamang kadahilanan ay medyo nagaanilangan pa akong magshare.

Wala kasi akong guts ditulad na mga letter senders ninyo.

Ngunit sa pagdaan ng panahon ay unti-unti ko narerealize na parang mas nakagagaan

ng kalooba ng isang tao kung ibabahagi niya sa iba ang kanyang experiences sa buhay.

Kaya nagkaroon na rin ako ng lakas ng loob na lumiham sa inyong programa Papa Dudut.

Hindi naman tipikal ang story ako na katulad ng ibang binabasa mo na sobrang complicated o tragic.

Simpleng storya lamang ang ibabahagi ko sa inyo na maaaring makapag-inspire

ng iba na naipit o naipit sa sitwasyon na tulad ng sa akin.

Samantala nahihiya akong pabanggitin ang buo kong pangalan kaya tawagin mo na lamang ako sa pangalang Randall.

33 years old at kasalukuyang nagtatrabaho sa Tire Factory dito sa Pampanga.

Papa Dudut ang storya ng buhay ko ay nagsimula noong bagong graduate ako sa college sometime in 2002.

Sinwerte ako at nakapunta sa Taiwan kung saan ay nakapagtrabaho po ako bilang isang cellphone housemaker.

Maayos naman ang buhay ko sa Taiwan at kahit papaano ay nakapag-iipon naman ng pera pampadala sa aking magulang.

At dalawang kapatid.

Sa ikalawang taon ko sa Taiwan ay doon ko na kilala si Tresha.

Kapwa ako, Pilipino si Tresha pero mula siya sa Batangas.

Hindi siya kagandahan pero meron siyang katangian na talagang nagpapa-attract sa akin.

Kaya sa madaling salita ay niligawan ko siya.

Samantana hindi ako ang tipo ng lalaki na malakas ng kumpiyansa kaya napakalaking challenge sa akin na lapitan si Tresha.

Mabuti na lamang at naramdaman na rin pala ni Tresha na may gusto ako sa kanya.

Pero hindi ko inexpect na gusto rin pala niya ako papapa-Dudut at yun nga naging kami ni Tresha at naging madalas ang pagsasama namin.

Katulad na lamang isang araw.

O Randal, sinong hinihintay mo rito?

Tanong sa akin ang kaibigan kong si Eloy nang mapadaan siya sa meeting place namin ni Tresha.

Hinihintay ko si Tresha, ang sabi niya kasi magkita raw kami ngayon dito.

E ikaw?

Papunta sa Hot Meals vending machine malapit lang dito.

Alam mo na mas matipid kung sa vending machine ako bibili kesa kumain pa sa fast food.

Sagot niya.

Ahmm, kumusta naman niyang relasyon ninyo ni Tresha ha?

Pagbabago niya ng usapan.

Eto, araw-araw ko siyang minamahal.

Proud na proud kong sabihin yun sa aking kaibigan.

Talaga?

Nakuang lakas pala ng tama mo sa babaeng yun ha?

Natatawa niyang sabi sa akin.

Pero, seryoso ha Randall?

Ano bang nakita mo kay Tresha at parang patay na patay ka sa kanya?

Curious pa niyang tanong.

Ahmm, sabihin na lang natin na huli niya ka agad ang puso ko.

Ang sabi ko.

Sus, sa totoo lang napapaisip talaga ako kung may taste ka ba pagating sa babae.

Ano bang nagustuhan mo sa babaeng yun?

Isamantalang hindi naman siya kagandahan.

Buka naman siyang bakla.

Pangasar pa nito kay Tresha.

Bilang boyfriend, aaminin kong nainis talaga ko kay Eloy.

Kung makapanglaid ka naman dyan, akala mo gwapong gwapo ka ha?

Nahihahan naman ako sa balat mo.

Pagtatanggol ko.

But knowing Eloy, mapangasar talaga ang lalaking yun.

At sanay na ako sa kanya papadudut.

E teka, ilang buwan na ba kayo ni Tresha?

Magti 10 months na rin?

Sagot ko sa tanong niya.

Pero alam mo pare, buwan na ang desisyon ko na siya na talaga ang pakakasalanko.

Eloy, malakas ang kotob ko na kami talaga ang tinadhana ni Tresha para sa isa't isa.

Excited kong sabi.

Kung sa bagay, napapansin ko nga na talagang mahal mo yung girlfriend mo.

Biruin mo, madalas kayong kumakain sa labas at manood ng sine.

Alos oras-oras yata'y magkasama na kayong dalawa.

Puna ng kaibigan ko.

At saka Eloy, alam mo ba na nagbukas kaming dalawa ng bank account para saming dalawa?

Balita ko pa sa kanya.

Napataas ng kilay si Eloy.

Ano? Seryoso ka ba?

Oo, nagbukas kaming pareho ng bank account para doon namin iipunin yung savings namin para siyempre sa kinabukasan namin.

Paliwanag ko.

Napapailing na natatawa lamang ang kaibigan ko ng mga sandaling yun.

Ba, ang swerte naman pala ni Tresha sayo. Kung ganun, pahabol pa niya.

Isa si Tresha talaga sa mga magandang bagay na dumating sakin simula ng makapagtrabaho ako dito sa Taiwan.

Alam mo ba? Matapos lang yung kontrakt namin ni Tresha e magpapakasal na kami pag uwi namin sa Pilipinas.

Gusto ka ni Tresha e sa Batangas kami ikasal.

Napangisi lamang ang aking kaibigan.

Naku, Randal, basta ang masasabi ko lang sayo e good luck.

Baka hulugan niyang sabi sakin pero hindi ko na yun pinansin.

Samantala, Papa Dudut ay sunod sa layaw sakin si Tresha.

Lahat ng gustuhin niya ay ibinibigay ko sa kanya.

May pagkakataon nga na nagdesisyon kaming magbukas ng bank account

para sa aming dalawa dahil noong mga panahon yun,

ay decidido na akong siya na ang pakakasalan ko.

Pero Papa Dudut, hindi ko nai-expect noon na sa kamila ng pagmamahal ko kay Tresha

ay may madidiskubre akong lihim sa kanya,

na siyang nagpasakit ng damdamin.

Hindi ko makakalimutan na noong nagpasakong dalawin si Tresha sa kanyang inuupahang kwarto

ay nadatnang ko siyang may kahalikang lalaki.

At ang lalaking yun ay walang iba kundi ang kaibigan kong si Eloy.

Tresha? Eloy?

Anong ibig sabihin ito?

May relasyon kayong dalawa?

Ang wika ko habang nanginginig sa kanya,

may relasyon kayong dalawa? Ang wika ko habang nanginginig sa kanya,

sa galit ng mga oras na yon.

Randal, I'm sorry.

Ang nasabi nalang ni Tresha sa akin.

Samantala sinugod ko si Eloy at inundayan ang suntok sa sobrang galit.

Walang yakang lalaki ka?

Agad namang umawat noon ang girlfriend ko.

Randal, tama na.

Huwag mo nang suntokin si Eloy.

Pagmamakaawan niya sa akin.

Mawa ka sa akin, Randal. Nakikiusap ako.

Ang wika naman ni Eloy na halos mapuruhan ko na ang muka dahil sa aking panununtok.

Tama na, Randal. Ano ba?

Nagmamakaawan na ako sa iyo.

Sa pagkakataong yun ay humakap na sa akin si Tresha mula sa aking likuran.

At pilit niya akong inilalayo sa nakahandusay ng si Eloy.

Nagdurugu na kasi ang halos buong mukha ng kaibigan ko.

Ang lakas ng loob niyong lokohin ako?

Anamang ginawa ko masama sa inyo para gawin niyo sa akin to?

Ano? Sumagod kayo.

Ang wika ko pagkatapos ay buong lakas akong kumawala sa pagkakayakap sa akin ni Tresha mula sa likuran.

Magpapaliwanag kami, Randal.

Ngunit hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ni Eloy nang kinontra ko na siya kaagad papadudut.

Hindi ko kailangan ng paliwanag mo.

Ano po bang ipapaliwanag ninyo eh? Huling-huli ko na kayo sa aktong nagkahalikan.

Ang bababoy ninyo.

Pilit namang nagsalita si Eloy kahit nagdurugu ang kanyang mga labi.

Randal, patawarin mo kami ni Tresha pero...

Pero ano?

Sasabihin niyo sa akin na nagmamahalang kayong dalawa?

Ganun ba, Eloy?

Oo, Randal. Nagmamahalang kami ni Eloy.

Pag-ami naman ng aking girlfriend.

Anong klase kang baba, Tresha?

Naging mabuti naman akong boyfriend sa'yo, diba?

Napakasama mo!

Sigaw ko sa aking girlfriend.

At ikaw naman, Eloy.

Pinagtiwalaan kita.

Tinuring kita ang kaibigan.

Naging mabuti naman ako sa'yo.

Pero pinagtaksilan niyo lang pala ako ng girlfriend ko.

Hindi ko kayo mapapatawad ng dalawa.

Randal, I'm sorry.

Sa pagkakataong yun ay umiyak na si Tresha.

Siguro dahil na rin sa nakukonsensya siya sa mga kasalanan niya

o di kaya ay dahil sa natakot siya na baka magdilim ang paningin ko sa kanya.

Sige kung mahal mong lalaking yan.

Eh di sige, maghiwalay na tayo.

Pinapalaya na kita.

Hindi kita kailangan, Tresha.

Hindi ko kailangan ng isang madumi at aksil na babaeng katulad mo.

Sigaw ko pa sa aking girlfriend.

Huwag kang magalala.

Ibabalik ko sa'yo lahat ng ibinigay mo sa'kin.

Agad naman akong nagsalita pagkatapos sabihin niyo na Tresha sa'kin.

Sige, ibalik mo sa'kin lahat ng ginasos ko sa'yo.

Yung tungkol sa bank account natin, hatiin natin dalawa yun.

Hindi ko na kayo guguluhin pa.

Randall?

Ang wika pa niya habang sinusubukan niyang hawakan ng braso ko ngunit agad kong iniwas yun.

Huwag mo kong hawakan.

Lumayo ka sa'kin, nakakadiri ka.

Ang sabi ko pa kay Tresha.

Sa puntong yun ay sumagi lahat sa'kin ng lahat ng kapintasa niya.

Alam mo, sa totoo lang?

Ngayon lang ako natauhan.

Bakit ba ako umibig sa isang katulad mo?

Hindi ka naman maganda, mukha ka naman bakla.

At saka ano bang nagustuhan ko sa'yo isamantalang hindi ka naman nagsisipilin ng ngipin.

Tapos ang baho pa ng hininga mo.

Ewan ko ba kung bakit nagtsaga ako sa'yo?

Sige Tresha, kung sa kanya ka masaya, edi sige magsama na kayong dalawa.

Tutal naman ay bagay kayong dalawa kasi pareho kayong pangit.

Galit na galit na sabi ko kay Tresha bago ko sila iniwanan.

Ngunit papadudut pagdating sa tinutuluyan ko ay buong araw akong umiyak.

Hindi ako nakatulog noon kaya pagdating sa trabaho ay para akong wala sa sarili.

Napagalitan pa nga ako ng supervisor kong Taiwanese pero tinanggap ko yun.

At pagkatapos ng trabaho ay tumungo ako sa isang bar at doon ay nagpakalasing.

Papadudut pa sakit sa'kin na makitang pinagtaksilan ako ng girlfriend ko.

At hindi ko rin matanggap na kasama sa pagtataksil ni Tresha ang kaibigan kong si Eloy.

Pinagkatiwalaan ko ang lalaking yun at minsan kasi kapag may trabaho ako,

si Eloy pa ang pinakikiusapan kong samama kay Tresha dahil mag-isa lamang ito sa apartment.

Yun ang naging pagkakamali ko dahil hindi ko akalain na parang kumuha ako ng batong ipupukpuk sa ulo ko.

Sa kabilang banda, papadudut ay madali ko rin nakalimutan si Tresha.

Siguro ay dahil sa hindi ko rin naman siya, lubus-lubus ang mahal.

At noong araw na mahuli ko siyang nagtataksil sa akin ay nakita ko ang mga imperfections niya.

Nariyan yun na pagtantuko na nagpakahibang ako sa isang babae mukhang bakla.

Loko kasi yung mga kaibigan ko sa factory na nagsasabi noon sa akin na wala raw akong taste sa babae

dahil kahit daw sa pangit ay pumapatol ako.

Noong una talaga ay hindi ko pinapansin yun pero noong naghiwalay kami ay doon ko napag-isipang tama sila.

Kaya't maluwag ko na rin tinanggap ang katotohanan na wala na kami ni Tresha.

Samatala pagkatapos ng kontrata ko sa Taiwan ay nag-decide na kung huwag nang i-renew at bumalik na lamang sa Pilipinas para dito na magtrabaho.

Pinalad naman ako makapasok sa isang paggawaan ng gulong dito sa Clarkfield

Pampanga. Papadudod sinuwerte ako na matanggap dito dahil agad akong napromote bilang supervisor

at napakaganda ng working relationship namin dito.

Sa kabilang banda ay maraming mga babaeng kapwa ko empleyado ang nagkakagusto sakin.

Siguro ay dahil magaling ako sa pagbabasketball at maganda ang pangangatawang ko dahil sa regular akong naggya-gym.

Kaya nila ako napapansin. Patuloy silang nagpaparamdam ng pagtingin pero hindi ako naging interesado sa kanila.

Hanggang sa isang araw ay nakilala ko ang isang babaeng magiging parte pala ng aking buhay.

Alam mo ba yung latest? Biglang tanong sa akin noon ang office mate kong si Dulce.

Nakurious naman ako sa kanyang tanong.

Hindi eh. Ano bang latest? Meron tayong bagong babaeng empleyado. Fresh from Japan.

Galing siya sa sister company natin doon. Inform niya sa akin.

Talaga? Nasa na siya? Gusto kong makita noon ang sinasabi niyang bagong empleyado.

Ewan ko ba pero nang sandaling yon ay nakaramdam ako ng excitement at nangyayari.

Anong pangalan niya? At saka anong itsura niya? Beverly Yamamoto ang pangalan niya.

In fairness, cute siya. Yun nga lang chubby siya pero kahit na ganoon eh maganda pa rin.

O ayun na pala si Beverly. Halika randal ipapakilala kita sa kanya.

Ang wika ni Dulce pagkatapos ay hinilan niya ako pala tayo.

Beverly, pinapakilala ko nga pala sa iyo si Randal, isa sa mga makakasama mo sa department natin.

Randal, siya si Beverly, isang Japinay. As in half Japanese, half Pinay. Ang sabi pa ni Dulce.

Nice to meet you Randal. Nakangiting wika ni Beverly.

Tila ba masayang masaya na makilala ko? Ako rin Beverly, masaya ako at nakilala kita. Balik ko naman sa kanya.

Anyway tulad ng sinabi ko kanina eh sa Japan lumaki si Beverly. Pero fluent naman siya sa Tagalog.

Dagdagi informasyon pa ni Dulce tungkol sa aking newly formed channel.

Oo fluent ako sa wikang Filipino kasi tinuruan ako ng nanay ko na magsalita ng wika natin ang sabi pa ni Beverly.

Mabuti naman kung gano'n. Anyway, kumusta naman ang buhay sa Japan? Tanong ko sa kanya.

Ayon okay naman. Masyado na lang ako.

Mabuti naman kung gano'n. Anyway, kumusta naman ang buhay sa Japan? Tanong ko sa kanya.

Ayon, okay naman. Masyado lang mataas ang bilihin sa Tokyo. Kasi alam mo na maraming tao na naninirahan doon kaya ganun.

Sagot niya, ilan taong ka nagkatrabaho sa sister company natin sa Japan?

Mga apat na taon na rin akong nagtatrabaho doon. Bago ko na-transfer dito sa Pilipinas, maghiliw niyang sagot sakin.

Oh that's nice. At least hindi na biro ang experience mo sa company natin. Anyway, consider me as one of your friends here.

Huwag kang maihihang lumapit sakin ha, ang sabi ko sa kanya. Kasi gusto ko maging komportable siya sakin.

Nga pala, may kasabay ka na ba mamayang lunch? Actually, wala pa akong kasabay. Baka siguro sasabay na lang ako kina Dulce.

Napangiti naman ako. Kung gusto mo sabihin na lang tayo maglunch tapos ililibre kita mamaya pag aaya ko sa kanya.

Wow that's nice. Ang suwerte ko pala sa inyo kung ganoon. Sige, sasabay na ako sa iyo maglunch mamaya. Masayang tugon naman ni Veverly sa akin.

Papadudod agad akong nabigahan ni Veverly. Kahit na lumaki siya sa Japan ay marunong pa rin siyang magsalita ng Tagalog.

Napakabait niya, papadudod at kahit medyo malakas siyang kumain at shabby, napakaganda pa rin niya.

Sa paglipas ng panahon ay naging magkaibigan kami ni Veverly. Naging close ka agad kami dahil halos pareho kami ng interest at hilig.

Madali ko rin siyang nakavibes dahil na rin sa swak na swak ang personalities naming dalawa.

Samantala hindi ko maiwasang ikumpara si Veverly kay Trisha. At masasabi kong milya milya ang layo ni Veverly sa ex ko.

At sa pagdaan ng panahon ay unti-unting nahuhulog ang loob ko sa kanya.

Kaya hayon papadudod ako na ang gumawa ng mga moves para mahulog din ang loob niya sa akin.

Desidido akong mapalapit ng husto kay Veverly dahil noon pa lamang alam ko na siyang babaeng perpekto para sa akin.

Papadudod nagpatuloy ang closeness namin ni Veverly pero lingid sa kalaman niya noon ay patuloy ang pag-usbong at paglalagablab ng pagmamahal ko sa kanya.

Yun nga lang hindi ko maipagtapat noon kay Veverly ang totoo kasi nga madalas akong atakihin ng pagkatorpe.

Hindi ko alam kung papaano ko ipagtatapat sa kanya ang katotohanan hanggang sa dumating din yung araw na nagkaroon kami ng pagkakataon na magkasama at magkausap ng personalan ni Veverly.

Tandang tanda ko pa noon. Nag-celebrate kami ng birthday ng aming boss kung saan ay maraming pagkain at inuming inihanda.

Alos lahat sila ay nag-uunahan sa video ke habang kami ni Veverly ay masaya lamang na nagkwekwentuhan sa isang sulok.

Ang saya-saya na mga kasama natin o Veverly, wika ko habang pinagmamasdan ang mga office mates namin na nagkakasiyahan.

Oo nga eh talagang bigay todo sila sa pagbirit lalo na yung si Dulce.

Anyway, malapit na magpasko. Ano na ang plano mo? Saan ka magce-celebrate ng Christmas? Tanong niya sa akin.

Actually, nagbabalak akong bumalik sa provinsya para makasama ko yung mga kapamilya ko.

Ewan ko ba pero parang na-excite ako ngayong darating na Pasko ang sabi ko sa kanya.

Naku, ibig sabihin niya na may parating na swerte sayo.

Natuwa naman ako sa aking mga narinig mula kay Veverly. Sana lang Veverly, magdilang angel ka sana.

Eh ikaw, anong gagawin mo ngayong Pasko? Uuwi ka ba ng Japan?

Um, actually, pupunta ng Pilipinas yung mga kapamilya ko kaya dito lang ako. Tugon niya sa akin.

Mabuti naman kung ganun, para naman madalaw kita sa araw ng Pasko.

Alam mo kasi, Veverly, ikaw lang ang nagpapasaya sa akin. Kaya magiging masaya ang Pasko ko kapag magkasama tayo, sabi ko pa sa kanya.

Ganun ba, Randall? Well, nakakataba naman ang puso na malaman na meron pala akong kakayahang magpasaya ng ibang tao.

Natutuwa niyang balik sa akin.

At this time, inoodyo ka na ako ng aking sarili na ipagtapat na sa babaeng kaharap ko ang totoo.

Um, Veverly, may sasabihin sana ako sa iyo, kaso nahihiya ako.

O, teka, bakit ka naman nahihiya? Ano ba yung sasabihin mo sa akin?

Sabi niya, para bang gusto niyang ipahiwatig sa akin na okay lang na magtapat ako sa kanya.

Um, Veverly, I love you. Sa wakas ay nasabi ko rin sa kanya ang aking nasa sa loob.

Ha? Anong sabi mo? Mahal mo ko?

Hindi niya makapaniwalang tanong sa akin. At kahit na medyo madilim sa paligid ay nakita ko nag-blush siya ang papadudut.

Mahal kita, Veverly. Alam mo ba na 6 months na akong may pagtingin sa iyo?

Akala ko simbling paghanga lang itong nararamdaman ko pero sa bawat araw na lumipas nakasama kita, I think in love na ako sa iyo pagtatapat ko.

Randall, paano ka nakakasigurado sa mga nararamdaman mo sa akin o sisa niya?

Sigurado ako sa mga nararamdaman ko. Kung itatanong mo naman sa akin kung ano ba ang nakita ko sa iyo, bakit kita minahal?

Ang sagot ko dyan e basta lang kitang minahal. Hindi ko ma-explain pero masaya ako sa feeling mo.

Medyo nalungkot ako nang makitang nag-aalinlangan pa siya sa akin.

Pero Randall, hindi ba masyadong mabilis ang mga pangyayari? Tanong pa niya sa akin.

Ngunit gusto kong iparating sa kanya na totoo ang aking nararamdaman.

I admit na medyo mabilis nga ang mga pangyayari, kaya hindi pa ako umaasa ng sagot mula sa iyo.

I'll give you time to think, Beverly. Ang sa akin lang e malaman mo kung ano ang nasa loob ng dibdib ko at sane wag mong masamain pagpapatuloy ko, hoping na magkaroon siya ng confidence sa akin.

Ngumiti naman si Beverly bago nagsalita papadudut. Huwag ka magalala, Randall. Okay lang sa akin yun.

Nanaig muna sa amin ng ilang minutong katahimikan dahil nakuha ni Dulce ang aming atensyon ng kumanta siya ng If You Ask Me To ni Celine Dion.

Beverly, gusto ko nang iparating sa iyo yung intensyon kong manligaw sa iyo sa mga susunod na araw. Sana payagan mo ko.

Uyika ko kay Beverly pagkatapos namin pakinggan ng magandang awitan ni Dulce sa video ko.

Oo naman, pinapayagan kita manligaw sa akin. Wala namang masama dun. Pagpayag naman niya.

Salamat ha. Di bali, papatunayan ko sa iyo na sincere ako sa iyo. Patutunayan ko sa iyo na hindi ka magsisisik kapag sinagot mo ko. Paninigurado ko pa sa kanya.

Papadudut ng malaman ni Beverly, ang totoo kong nararamdaman ay hindi naman niya ko diniscouraged ngunit hindi rin naman niya inacknowledged.

Sa madaling salita ay dined malamang niya ako noon. Pero despite of that ay nanatili pa rin kaming magkaibigan.

Pero dahil na rin siguro sa pagmamahal ko kay Beverly ay nagkaroon na rin ako ng lakas ng loob para suyuin siya.

Lagi ko siyang binibigyan ng chocolates, manga at kung ano-anong pagkain na ipupuslit ko sa bahay namin galing sa malikbayan kong tiyahin.

Papadudut inaming ko na mababaw lamang ako. Sapat na sakin ang pamamaraang kong iyon kahit makausap, makasama o magkatawanan.

Kung lamang si Beverly ay masaya na ako. Naisip ko nga na hindi na kailangang maging kami basta ganito lang palagi ang setup namin.

Pero syempre umaasa pa rin ako na isang araw ay mapapasagot ko na rin si Beverly.

Kaso papadudut akala ko ay magkakaroon din ng bunga ang pagtsatsaga ko pero isang araw.

Gano mo ko kamahal, Randall? Handa ka bang tanggapin kung ano man ang pagkatao o nakaraan na meron ako? Seryosong tanong niya sakin.

Oo naman, Beverly. Tanggap kita maging sino kaman o ano man ang nakaraan mo. Wee ka ko sa kanya.

May anak na ako, Randall. Revelasyon niya sakin.

Ha? Talaga? Sabi ko.

Aaminin kong naghulat ako sa sinabi niya sakin pero at that point ay hindi naman mahalaga sakin kung may anak na siya o wala.

Ang importante lang naman sakin ay mahal ko siya at handa kong tanggapin.

Ano man ang baggage na meron ang nakaraan niya?

Pasensya ka na kung nilihim ko sayo ito pero...disgrasyada ako.

Lalaki, Dante ang pangalan niya. Kasulukuyan siyang nasa pangangalaga ng mga magulang ko sa Japan.

Ngayon kung itatanong mo naman kung bakit ako nagkaanak, Randall, aaminin ko naman sayo eh na naging mapusok ako nung kabatahan ko.

Ngayong alam mo na Randall lang, totoo, ano ipagpapatulog mo pa rin ba yung paniligaw mo sakin? Malungkot niyang wee ka sakin.

Sa totoo lang ay wala namang nagbago sa nararamdaman ko sayo kahit na sabihin mo pang single mother ka.

Mahal pa rin kita at sa totoo lang mukhang mas minahal pa kita.

Beverly, katulad ng sinabi ko sayo kanina, tanggap ko ang nakaraan mo.

Handa kong tanggapin ang anak mo.

Beverly, mahal na mahal kita.

Kaya handa ako maging masaya lang kayo ng anak mo.

Pag ibigay ko ng assurance sa kanya.

Alam mo Randall, isa yun sa mga dahilan kaya nagaalin langan akong sagutin ka.

Natatakot kasi ako na kapag nalaman mo ay magalit ka sakin at iwanan mo na lamang ako pag aamin pa niya.

Pero sinasabi ko naman sayo na okay lang sakin ang lahat, sasagutin mo na ba ako?

Nanatingling malungkot ang expression ni Beverly.

Randall, tatapatin na kita pero hindi pa akong handang sagutin ka.

Naguguluhan pa kasi ako sa mga nararamdaman ko para sayo.

Ayaw ko naman magpadalas-dalas ng desisyon sa ngayon.

Kasi trabaho muna ang priority ko.

Sana maintindihan mo ko.

Siyempre nalungkot naman ako sa aking mga narinig mula sa kanya.

Pero kailangan kong tanggapin ang desisyon niya.

Naiintindihan ko Beverly.

Ang sabi ko na lamang sa kanya.

Uhm, hindi kita ini-encourage na maghintay sakin.

Huwag mo lang ituon sakin ang sarili mo.

Kung makahanap ka pa ng mas deserving na babae kesa sakin, edi okay.

Dagdag pa niya.

Beverly, alam ko at nararamdaman ko na ikaw yung babaeng matagal ko nang hinihintay.

Alam kong tayong dalawa para sa isa't isa.

Kaya sinasabi ko sayo, handa ako maghintay sa kasagutan mo.

Basta hindi ako titigil sa panliligaw sayo at gagawin ko pa rin ang lahat para makita mong deserving ako para sa pagmamahal mo.

Yun ang sabi ko sa kanya.

Handa ako maghintay sa kanya kahit papumuti na ang lahat ng mga buho ko.

Samantala pinagpatuloy ko lamang ang panliligaw at pag-ibig ko kay Beverly kahit na wala kong kasiguraduhan kung kailan niya ako sasagutin.

Ngunit isang araw ay dumating din ang isang pinakahihintay na moment ko.

Ano Beverly? Nag-enjoy ka ba sa lakad natin ngayon?

Tanong ko sa kanya pagkatapos naming mamasyal sa mall at manood ng sine.

Oo grabe super nag-enjoy ako. Nga pala salamat ha. Natutuwang wika ni Beverly.

Napangiti naman ako.

Alam mo napapansin ko kanina pa? Kanina ka pa nagpapasalamad sakin.

Agad namang siyang nagsanita. Marami kasi akong dapat na ipagpasalamad sayo.

Unang una yung pagdating mo sa buhay ko.

Actually, simula nang dumating ka sa buhay ko, ninagkaroon niyo ng kulay at sigla, Ania.

Natuwa naman ako sa aking narinig mula sa kanya.

Ako rin naman eh, binigyan mo rin ang kahulugahan ng buhay ko.

Siya nga pala, kumusta na pala si Dante?

Ayon ayos naman, araw-araw ay mas lalong sumisigla ng anak ko.

Natutuwang sagot pa ni Beverly.

Well, napaka energetic na bata ni Dante, puri ko naman sa kanyang anak.

Syempre, kanino pa magmamana kundi sayo, natatawa niyang balik sakin.

Kung sa bagay, parang anak na ang turin ko dyan kay Dante.

Oo nga eh, super close nga ninyong dalawa, ang sabi pa ni Beverly.

At saka napapansin mo ba dahil sa closeness ninyong dalawa ng anak ko, eh nagiging kamukha mo na siya?

Oo pero biro, nagiging magkamukha kayong dalawa, natatawa pa niyang dagdag sakin.

Tumawa din ako.

Oo nga, napapansin ko din yun, parang nga kaming magtatay eh, ang sabi ko pa.

Alam mo, gustong gusto ka ng anak ko na maging tatay niya.

Talaga?

Well, willing ako maging second father ni Dante kung gugustuhin mo.

Natutuwa kong sagot kay Beverly.

Gusto mo ba talaga?

Panunubok pa niya sakin.

Sagutin mo na kasi ako Beverly, ano?

Ano nabang standing ko sa'yo?

Curious na tanong ko sa kanya.

Uhm, sabihin na natin, na-meet mo na ang expectations ko.

Medyo pakipot na wika pa nang nililigawan ko.

So ibig sabihin ba niya na sinasagot mo na ako?

Tumangon naman si Beverly bilang sagot.

Oo Randall, sinasagot na kita, Ania.

Napayakap ako sa aking bagong girlfriend, Papa Dudut.

Naku, salamat Beverly, grabe.

Hindi ako makapaniwala na sinasagot mo na ako.

So it means, tinatanggap mo na rin ako bilang asawa mo.

Teka, mabilis naman yata, Randall.

Natatawan niyang wika.

Mabilis lang kasi ako eh.

At saka mukhang doon rin naman ang hantong natin eh.

Paniinigurado ko.

Kung sa bagay, yun din ang nakifeel ko.

Pero Randall, umanhikan ka muna sa mga magulang ko ha.

Segunda niya sakin.

Oo naman.

Gusto mo pa na gawin ko yung style ng pamamanhikan ng mga Japon eh.

Proud and confident kong wika.

Naku, maganda yan.

Sigurado kong makakasundo mo ang tatay ko.

Masayang masaya si Beverly dahil sa wakas

ay natagpuan na rin niya ang lalaking magmamahal sa kanya.

Alam mo Randall,

nagpapasalamat ako sa Diyos at ibinigay kanya sakin.

Alam mo ba,

hindi na ako maasa noon na may lalaking magmamahal sakin

kasi alam mo na,

single mom ako.

Pero mabait talaga ang Diyos, no?

Kaya ang swerte ko talaga.

Naku talagang swerte ka sakin.

Saan ka mo makakakita ng lalaking bukod sa guwapo,

patarino,

masipag, mabait,

mapagmahal,

romantiko at may stable pang trabaho.

Kumbagay, nasa akin ang lahat.

Ano pang hahanapin mo, hindi ba?

Confident kong sabi sa kanya.

Natuwa ulit si Beverly sa aking confidence.

Hindi ka rin mahangi, no Randall?

Pero in fairness, tama ka.

Pagsang-ayon din niya sakin.

Ikaw naman love,

masaya lang kasi ako ngayon.

Kaya ko ganito,

I'm Beverly, I love you.

Weak ako sa kanya.

Pagkatapos ay pinagsaluhan namin noon

ng isang mainit at punong-puno

ng pagmamahala na halik.

Papadudod yun na nga

ang naging umpisa ng busilak na pagsasama namin ni Beverly.

Naging magkavibes kami ng anak niya na si Dante,

na kanila una na parang naging kamukha ko na nga.

Sa ngayon din ay meron na kaming anak ni Beverly

na pinangalan na namin Geraldine.

Papadudod sa ngayon ay masayang,

masaya na kami ni Beverly sa buhay namin

at wala na kaming mahihiling pa.

Papadudod sana po ay may bahagi mo

sa inyong mga masasugid na tagapakinig

ang aking storya

dahil gusto kong ipahatid sa iba

na hindi importante ang nakaraan

ng bawat isa sa atin.

Ang importante ay kung ano

ang pagbabagong nagawa mo sa iyong karanasan

at kung ano ang pakikitungong

ibibigay mo sa sino mang makakasama mo.

Ang nakaraan ay nakaraan na

at huwag sana itong maging basihan

natin sa pagkilates ng pagkataon

ng isang individual.

Muli ay maraming salamat

Papadudod and More Power

sa inyong napakagandang programa.

Lobos na nagpapasalamat Randall.

Una sa lahat, congratulations sa inyong Randall

at Beverly sa inyong magandang kwento ng buhay.

Tama nga ang kasabihan

na kapag may nawala sa iyo

ay may darating na mas better

kesa sa nauna mo.

Obviously ay hindi para sa iyo si Trisha

at buti na lamang

at nadiscover mo kaagad ang kanyang ugali

dahil kahit papaano ay madali sa iyo

ang pagmumove on.

Samantala ang true love

ay isang pagmamahal na handa mong tanggapin

kung ano man ang nakaraang meron

ang iyong taong iniibig.

True love ang naramdaman mo kay Beverly

sapagkat hindi mo lang siya minahal

kundi inembrace mo pa ang kanyang nakaraan

at minahal mo rin ang kanyang anak.

At tingnan mo naman ngayon

masaya kayo ni Beverly

sa inyong buhay mag-asawa.

Muli ay maraming salamat Randall

sa pagbabahagi mo

ng iyong totoong kwento ng pag-ibig

sa Papa Dudut Stories.

God bless and always take care.

Hanggang sa muli ako po ang inyong si Papa Dudut

huwag kalimutan na mag-like, share and subscribe.

Maraming salamat po sa inyong lahat.

Ang buhay ay mahihwaga

Laging may lungkot at saya

Sa Papa Dudut Stories

Laging may karamay ka

Mga problemang kaibigan

Dito ay pakikinggan ka

Sa Papa Dudut Stories

Kami ay iyong kasama

Dito sa Papa Dudut Stories

Ikaw ay hindi nag-iisa

Dito sa Papa Dudut Stories

May nagmamahal sa'yo

Papa Dudut Stories

Papa Dudut Stories

Papa Dudut Stories