Don't forget to Subscribe: http://bit.ly/8moobly SUBSCRIBE AND FOLLOW Facebook: https://www.fb.com/moobly.tv FB Group: https://www.fb.com/groups/moobly YouTube: http://bit.ly/8moobly Instagram: https://instagram.com/mooblytv #law #crime #justice

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Parang nakikiliti. Ganyan kung ilarawan ni Willie Francis ang naging karanasan sa electrocution chair.

Nakakatawa mang pakinggan. May madilim na istorya sa likod ng paliwanag na ito.

Si Willie Francis lang naman ang tinaguriang Boy Who Was Executed Twice.

Paano ito nangyari? Samahan ninyo akong balikan ang kanyang kwento.

Gabi ng November 1944, binaril sa kanyang bahay sa St. Martinville, Louisiana ang sikat na pharmacist

na si Andrew Thomas.

Ayon sa mga testigo, may nakita silang sasakyan na pumarada sa labas ng bahay ni Thomas

at may narinig silang putok ng baril.

Nang in-examine ang bangkay ni Thomas, sinabi na ang pumatay sa kanya ay eksperto sa paggamit ng baril.

Ngunit lumipas ang dalawang buwan, wala pa ring suspect na nahuhuli.

Dito na papasok sa kwento si Willie.

Bunso sa labing tatlong magkakapatid at nagmula sa mahirap na African-American na pamilya sa Louisiana si Willie Francis.

Balak niya sana ang bisitahin ng kanyang kapatid na babae sa Port Arthur

nang biglang arestuhin dahil di umano kasama siya ng isang drug dealer.

Nang mapatunayan na wala siyang koneksyon sa droga,

ay sinimula naman siyang kwestyonin tungkol sa pagkamatay ni Thomas kung saan siya minsang nagtrabaho.

Maliwanag na desperado na ang mga pulis na isarado ang kaso.

Ang nakakalungkot lang ay naging biktima nito ang inusenteng bata na si Willie.

Nagkaroon ng interrogation at ayon sa mga pulis, umamin di umano ang bata sa ginawang krimen.

Natagpuan din sa kanya ang wallet at ID ni Thomas.

Tatlong linggo ang makalipas, humarap sa trial si Francis.

Dalawang araw lang ang itinagal ng kanyang trial

at labing limang minuto lang ang ginugol para mapagdesisyonan ng all-white jury na siya ay guilty.

Halos hindi rin siya dinipensahan ng kanyang mga abogado,

kahit na nag-plea ng not guilty si Francis.

Nireverse di umano ito ng kanyang mga abogado at ginawang guilty ng hindi pinapaalam kay Willie.

Hindi na cross-examine ang mga abogado niya ang mga witness laban sa kanya.

Hindi nagbigay ng kahit anong objections at walang witness na kinuha na magpapatunay na inusente si Willie.

Walang kalaban-laban si Willie.

Ang murder weapon na ginamit daw niya ay hindi rin inimbestigahan.

Ang ginamit na baril sa pagpatay kay Thomas ay dalawang buwan nang missing bago mangyari ang krimen.

Ninakaumano ito ni Francis.

Wala namang magpapatunay nito dahil hindi na-examine ang posibleng fingerprint na nasa baril.

Hindi rin nagmatch ang bala mula sa crime scene sa baril na ginamit.

Habang binabiahe ang mga bala papunta sa FBI upang ma-analyze, misteryoso itong nawala.

Ang baril na tinutukoy dito ay pagmamayari ng isang deputy na minsan nang tinangkang patayin si Andrew Thomas

dahil sa pagkakaroon-umanon ito ng relasyon sa kanyang asawa.

May sasakyan rin na pumarada sa harap ng bahay ni Thomas noong gabing pinatay ito.

Noong nangyari ang krimen, labing limang taong gulang lamang si Willie.

Mahirap at higit sa lahat, hindi niya alam kung paano magmaneho.

Patunay na hindi si Willie ang may sala.

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, noong May 3, 1946, sa edad ng labing pito,

ay nakaskedul na para sa kanyang unang execution si Willie Francis.

Pero hindi dito nagtatapos ang kanyang kwento.

May ibang plano ang tadhana.

Nang magapos na si Willie sa gruesome gertie, ang tawag sa electric chair ng Louisiana,

tinanong siya kung may huling salita pa siya.

Ngunit hindi na nakapagsalita si Willie dahil sa kaba.

Nang i-on na ang switch ng electrocution chair, isang himalah ang nangyari.

Ayon kay Willie, tila tinusok siya ng milyong karayom

at ang kanyang kaliwang paa ay tila hinihiwan ng razor blade.

Naramdaman niyang tila tatalon ang buo niyang katawan mula sa upuan.

Ayon sa kanya, para itong nakakakiliti.

Akala niya ay namatay na siya, ngunit narinig pa niya ang mga tao sa palikit.

Sumigaw siya na tanggalin ang takip sa mukha dahil hindi siya makahinga.

Sumigaw naman ang isa sa mga official na hindi ka dapat makahinga.

Sumigaw siya pabalik na hindi siya mamamatay at tama nga

dahil sa araw na iyon ay nakaligtas si Willie sa hatol na kamatayan.

Ang mga taong nanunood sa kanyang execution ay nahimatay at nasuka

dahil sa nasaksihang pangyayari.

Hindi nila masikmura kung paano nilabanan ng bata

ang sakit ng pagkuryente sa kanya na hindi naman umabot sa kanyang kamatayan.

Bago umalis sa electrocution chair, ay sinabihan pa siya ni Captain Effie Foster

ang nagsasagawa ng execution na hindi man niya napatay si Willie ngayon.

Sisiguraduhin niya na sa susunod na linggo ay mapapatay ang bata kahit napukpukin niya pa ito ng bato sa ulo.

Sinabi ni Willie na kamay ng Diyos ang pumigil sa electrocution chair noong araw na iyon.

Ngunit ang totoo niyan ay lasing si Captain Effie Foster at ang kanyang assistant na si Vincent Veneza

isa ring inmate noong inaayos ang electrocution chair

kung kaya't mali-mali ang pagkakamit dito na rason upang hindi gumana.

Pero marahil nga, ito ay himala ng Diyos sa pagka naging laman ng headlines si Willie

na The Boy Who Survived Death Row.

Naging sikat siya dahilan upang maimbestigahan muli ang kanyang kaso.

Nagkaroon ng pagkakataon ng kanyang ama na si Frederick Francis na makakuha ng abogado.

Ito ay si Bertrand de Blanc, kaibigan ni Andrew Thomas.

Hindi binalik si Willie sa electrocution chair ng sumunod na linggo

dahil tumagal pa ng isang taon ang pag-aapila sa kanyang kaso.

Ayon kay de Blanc, kahit malapit siya sa biktima,

ay hindi kaya ng konsensya niya na panuuring patayin muli ang bata.

Inapila niya ang kaso ni Willie na ayon sa kanya ay labag sa konstitusyon

dahil ang paglalagay muli sa bata sa kamatayan ay nangangahulugang double jeopardy.

Unang hinarap ni de Blanc ang Louisiana Pardons Board noong May 31, 1946.

Ngunit nabigo siya. Naka-schedule na muling ma-execute si Willie sa June 7, 1946.

Sa tulong ng isang maritime lawyer ay dinala ni de Blanc sa Supreme Court ang kaso.

Ngunit muli siyang nabigo. 5 to 4 ang ruling contra kay Willie.

Hindi sumuko si de Blanc at muli pa sanang ilalaban ang kaso ni Willie.

Ngunit ang bata na mismo ang nagsabi sa kanya na,

handa na akong mamatay.

May 9, 1947. Isang araw matapos ng kanyang 18th birthday,

muling pinaupo sa electric chair si Willie.

Ngayon ay determinado na silang patayin siya.

Noong tinanong siya kung may huli siyang salita,

ang sabi niya ay,

wala na.

Alas 12.05 ng tanghali, nang i-on ang switch ng electric cushion chair.

Makalipas ang limang minuto, dineklara na ang patay si Willie.

Isa lamang si Willie sa mga batang African-American na naging biktima ng hindi patas na sistema.

Sa kabila ng pagiging labing limang taong gulang pa lamang noong mangyari ang krimen,

hindi pag kakaroon ng maayos na abogado,

pagkaligtas sa tiyak na kamatayan,

ay hindi na nabago ang hatol sa kanyang kaso.

Hindi siya hinatulan ng kamatayan, kundi pinatay siya ng mga abogado.

Katulad ni Willie, ito rin ang nangyari kay George Stinney Jr.,

ang pinakabatang hinatulan ng kamatayan sa kasaysayan ng Amerika.

Panuori ng aming video tungkol sa kanya,

at sana ay magsilbi itong aral sa ating lahat,

na kahit anumang kulay ng balat,

lahat tayo ay pantay-pantay sa ilalim ng batas.

Para tuluy-tuluy ang saya at kwentuhan,

huwag kalimutang mag-subscribe sa Bubly Youtube Channel

at pindutin ang notification bell.