This episode aired on ALLTV last March 16, 2023.

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hello po. Nice to meet you.

Nice to meet you too.

Let us all welcome one of the owners of Angel's Burger, Ms. Vicky Mojica. Hello po, Ms. Vicky.

Good afternoon, Ma'am Toni. It's an honor to be part of your show.

Kami naman po, it's our pleasure to hear your story kasi very inspiring yung story nyo.

I said one of the owners because ang owner ng Angel's Burger ay kayo pong mag-asawa, hindi po ba?

Si Ate Vicky at ang inyong asawang si Kuya Joseph.

Yes.

Pero kasi syempre narinig natin at alam natin ang Angel's Burger pero hindi natin alam that they really started from humble beginnings

at hindi naging madali yung journey nyo bago kayo naging Angel's Burger at bago nagkaroon ng 1,000 branches.

Yes, toto po.

Yung 1,000 branches ka-level, yun na yung biggest fast food chain dito sa Pilipinas kasi 1,000 branches din sila eh.

Naalala ko it was I think 2008 nung una ko natikman yung Angel's Burger kasi nagsushooting po kami noon sa may palengke.

Tapos lahat ng crew namin, naalala ko noon kumakain ng burger sa Angel's Burger.

Tapos sabi ko ano yan? Kasi sabi ko, hindi mo ba natitikman ng Angel's Burger?

Hindi ka Pilipino pag hindi mo natikman ng Angel's Burger?

Sabi ko, ah talaga.

Tapos dun yung first time ko natikman.

Ah, kaya pala sikat na sikat siya.

Kasi kuha-kuha niya yung lasa ng pang Pinoy.

Pero hindi po Angel's Burger yung unang business ninyo?

Hindi po.

Yes.

Ano po yung una nyong tinayong mag-asawa?

Kasi diba ang dami yung business na tinry muna nung una.

Yeah, opo. It was named all after my children.

The first was Cholos Goto after my eldest son.

Tapos yung pangalawa namin si Jomas Bulalo.

So yung una Goto tapos nag Bulalo?

Opo, Jomas Bulalo.

Anong nangyari po dun sa first?

Yung first, kasi ang hirap talaga.

Kailangan gigising ka alas kwarto madaling araw.

Kasi ako po talaga yung nagluluto.

So lulutuin ko yan, tapos dadali namin sa restaurant ng mother-in-law ko.

Dun ko ititinda.

And then sabi ko nga nakakapagod.

Dahil nagbubuntis pa ako nung meron Cholo.

Tapos on the way na si Joma.

So sabi na husband ko,

hindi mag Jomas Bulalo naman tayo.

Sabi niyang gano'n.

After my son naman si Joma.

Yung time po na yun, wala kayong trabaho.

Ang trabaho niya talaga is yun sa pagbi-business.

Yes. At the same time, yung po yung original na

meron kami na hamburger outlets.

Yung nag-franchise po kayo?

Yes.

Yung Jomas Bulalo, sinama namin sa malapit sa isang angels.

No, it's not angels.

Yung burger franchise niyo.

And then, yun na, mahirap pagsabayin.

So nag-concentrate kami talaga dun sa franchise na lang ng burger na yun.

Ah, so gineve up niyo na rin yung gotohan?

Opo.

Yung Bulalo?

Yes.

Una, because kaya niyo rin ba siya gineve up?

Kasi financially hindi rin siya gano'n kalukratib.

Tama.

Yung parang yung ginagastos niyo?

Kulang pa.

Kulang pa?

Sa effort mo, sa benta mo.

So nung nag-focus kayo dun sa burger, ano nangyari?

Maganda ang benta namin.

At to the point, pati ako nag-duty na rin sa tindahan namin.

Si Kuya Joseph po, anong trabaho nung time na yun?

Traveling teller siya before sa isang banko.

Nung nakapagbukas na kami ng outlets ng burger joint na yun,

nag-resign na rin siya.

So nung nag-resign na siya,

nag-focus na kami yung dalawa talaga sa pagmamanage yung negosyo.

Ito po ba yung may franchise na 20,000?

Oo.

Ah, so doon sa burger joint?

Yes.

Tapos naging okay naman yung kita?

Uh-uh.

Um-okay siya.

Nung pinanganan ko na si Angel,

sinabi ng binan ko ng lalaki na kung maaari eh,

magtayo kami ng negosyo, pareho sa kanila.

That's why nag-opt ang father-in-law ko na

to ask the blessing of the

Burger joint?

Oo, na kung pwedeng magtayo kami ng ganong negosyo,

but using my daughter's name.

Yung pakatulong daughter niyo na?

Oo, yung eldest daughter namin.

Si Angel.

Kasi kaedad ni Angel yung Angel's Burger, no?

25 years na?

25 years.

Grabe no, 25 years ago.

Hindi ko nga akalain.

In the 90s?

True.

90s pa pala?

1997.

Diba?

Akala ko nitong mga 2000 lang pero

1997 pala nag-start ang Angel's Burger.

Oo.

Ano yung mga early challenges nung magtayo kayo

ng unang-unang Angel's Burger?

Napangalan na Angel's Burger.

Akala namin kung ano yung meron mo yung

burger company na kinuha namin before,

pareho-pareho din nun sa amin.

It was not.

Napakahirap.

Yung kinikita namin kulang pa para

pambayad lahat sa stocks na binibili namin.

Tsaka sa tao.

Yeah.

Sabi ng husband ko kasi,

ano, mag-OFW tayo, try natin.

In the 90s yun?

90s.

And then sabi nung isang brother-in-law ko,

meron gustong bumili ng tindahan niyo.

All 13 stores for 1 million pesos.

13 stores na meron kayo, no?

Meron na.

13 stores.

Sabi ng sister ko,

sabi niya, hindi.

Ako na lang muna magbabantay.

Tapos gawin niyo muna yung gusto niyo munang gawin.

And then, yun nga.

Umalis kayo?

Umalis kami.

Iwanan namin tatong anak namin.

Ah, kasi itatryay nyo na yung luck nyo sa America.

Kasi talagang in na in yung pagiging OFW nun.

Yung itatryay mo yung swerte mo sa US?

Makahanan dun kami.

The American Dream.

Yes.

It's the land of milk and honey, sabi nga nila.

So, trinay po namin.

And then, ang hirap.

Napakahirap din pala.

Ang buhay sa America.

So, ilang months nyo tinaray sa America?

Actually po, almost 6 months.

6 months lang.

Kasi nung 6 months po na yun,

that's the time na

dun kami dinala ng pinsan ng husband ko.

After a day's work,

hali ka, punta tayo sa Strip.

Las Vegas.

Uh-huh.

Sabi ko, Strip, anong gagawin natin dun?

Sabi ko, wala kaming pera.

Be, 20 dollars na lang po yung natira sa

after 2 weeks namin na ano eh.

Sabi niya, hindi, akong bahala sa inyo.

Gastusin mo na yung pera mo.

Sabi niya, ganun sa akin.

Sabi ko, 20 dollars.

Makikita nyo, one by one.

1,000 pesos.

Grabe.

Talagang hindi mo gustong pakawalan.

Dahil napakahirap.

Hindi pang 1,000 pesos yun nung 90s eh, no?

O, kasi 4 na phone cards na ganoon na mabibili ko

yung uubusin ko lang sa isang slot machine.

Uh-huh.

Then, lo and behold,

sabi ko ng ganoon, sige na nga, wala na akong magagawa eh.

Andito na kami lahat eh.

Sinugal nyo na yung 20 dollars?

20 dollars.

Tagtog 25 cents.

Wala talaga po akong intensyon na gastusin siya.

Uh-huh.

Tapos, first, second, third na pull.

Sabi ko, wala pa rin.

Oh, Diyos ko, mag-one dollar na.

Ay, mauubos ko.

Tapos, yung pang-apat,

sigawan na sigawan yung mga tao nasa paligid ko.

Sabi ko, ba't kaya sila nakakagulo?

Meron pong Pilipina, alam ko Pilipina,

kasi sabi niya, you want it?

Sabi niya ganoon.

Ay, hindi nyo alam?

Kasi hindi ko nga alam.

Kasi bakit sila sigawan na sigawan?

Hindi, di ba tutunog ang slot machine?

Actually, ang nakita ko lang po, yung ilaw sa taas.

Oh.

Nung mismong machine.

Hindi nyo narinig yung ding-ding-ding-ding?

Walang ganoon?

Hindi, kasi sigawan sila na sigawan.

Sabi ko, bakit sila masisigawan?

Sabi niya, pagkita ko, oh my God, ako pala to.

Seven, seven, seven.

Oh, wow.

Kaya sabi ko, oh, sabi ko ganoon.

So, magkano ang napanalunan?

Ten thousand dollars.

Five hundred thousand pesos.

Yeah.

Tumataging tingnaw, five hundred thousand pesos

ang napanalunan sa slot machine.

Bihira talaga mangyari yan.

Yan ay fate.

Yes, that's true.

F-A-T-E.

Oo, kapalaran talaga yan.

Hindi nangyayari sa lahat.

Hindi mo gusto, pero nangyari.

Yung kamay mo talaga, sabi ko,

tiyos ko, anong gagawin ko dito?

At yung time na yun, yun po ba yung pinakamalaking

na hawakan niyo?

Yeah.

Kaya sabi ng husband ko,

mag-book ka ng ticket.

Pag-uwi na tayo.

Parang yun ang naging sign

ni God.

Yan ang kinuha niya, yung sign.

Tasha, lahat po ng perang

nang galing doon,

binago namin ni Angel's.

Kulay niya,

dati kasi yung green yan eh.

Ginawa niyong yellow.

Red and yellow.

Mas masarap na tinapay,

mas masarap na pati.

Ginamit niyo yung pera doon

para i-rebrand yung Angel's Burger.

Tatsaka in six months,

naka-uwi kayo.

Opo.

Kasama niya na uli yung mga anak niyo,

hindi niyo na kailangan mag-sacrifice

na malayo.

Yeah, totoo.

Malayo sa kanila, hindi mo ba?

Hanggang ngayon, fresh na fresh pa sa isip ko.

I never expected.

Yung mga stragglers.

I never expected na until now,

may Angel's Burger na pala.

So parang it's a sign,

777,

tapos pangalan Angel.

Parang very angelic,

very heavenly ang mga signs.

Diba?

Totoo ang mga signs.

Diba?

From 777,

and then Angel's Burger.

Yeah.

Tapos yun yung parang naging sign na

muwi na kayo,

mag-focus kayo sa business niyo.

Ito ang magiging suwerte ninyong mag-asawa.

Opo.

Nag-99,

nag-2000.

Yan po,

sabi ko,

bakit biglang

andami na namin ginagawan tinapay?

Kasi ang tinapay po namin

nasa garahe lang.

Doon po,

yun po ang bakery namin.

Yun ang unang bakery.

Ga-hatch.

Yan,

doon po,

garahe.

Gawaan ng pati namin,

yung buong bahay namin.

Kaya sabi ko nga,

until now,

sabi ko nga,

wala pa rin,

hindi ko pa rin maisip na nagawa namin.

Pag nakikita niyo yung factory ninyo,

na ganun kalaki.

Every morning,

every time na I go to work,

this is hard work.

Hindi siya overnight success.

Yun nga,

ang sinasabi ko sa kanila eh,

akala niyo ang pagkiklik agad.

Hindi.

Mahirap.

Napakahirap.

Madami kang luhang.

Ibubuwis mo na.

Totoo po.

Perang ilalabas.

Pagod,

puya,

at sakripisyo.

Kailan niyo naramdaman na

iba na yung

nagiging takbo ng angels.

Na parang,

iba na to.

2017.

2017 lang?

Opo.

Doon ko nun na-realize na,

oo nga,

ba't andami na pala namin.

So nung mga,

1998,

1999,

wala po eh,

talaga nagtatrabaho lang kami.

Talaga nang nagtatrabaho.

Nagbubukas lang kami ng tindahan.

Tapos nagbubukas kami ng komisari.

Sabi ko,

bakit kung nagkagawa

yung pagbubukas ng komisari sa

Luzon, Visayas, Mindanao?

Pero sabi ko nga,

oo nga,

until someone told me,

ano ka ba?

Angels Burger ka na?

That was 20 years after.

Ngayon ko na-realize,

oo nga,

andami na pala naming stores.

Parang na kayong food giant.

Kaya sabi ko,

parang,

panaginip pa ba to?

Isang katotohanan na.

Hindi pa nagsisink in?

After 25 years.

After 25 years.

Parang feeling ko,

kaya hindi siya nagsisink in.

Dahil ramdam niyo yung

bawat pagod,

pawis,

puyat,

at gastos.

Diba?

Kapag nandun ka sa moment

ng grinding,

Totoo.

Hindi mo mararamdaman

kung gaano kalayo

na yung tinakbo mo eh.

You will only realize it

when you look back.

Totoo po.

Ay, ito na pala.

Ganito na pala

kadami yung branches.

May 1,000 plus branches na pala

from 13

nung iniwan nyo sa Amerika.

Yes. Opo.

Kaya nung nag-pandemic,

sabi ko 1,385

naging 929 na lang.

Almost 400 po yung nawala.

1,385 naging 929 lang.

So, paano nyo hinarapo

yung challenge ng pandemic?

Nung nagsasara isa-isa

yung branches.

Wala po kaming magawa

dahil LGU na yan

tapos nag-ACQ pa.

So, pati yung komisari namin

all over the Philippines

is closed down.

So, how can you imagine

how many people

ang mawawala ng trabaho,

walang pagkain,

walang sweldo,

wala lahat.

Komisari,

continuous po yung electricity niyan

pero walang,

di nag-degenerate ng income.

Natakot po kayo.

Yeah.

Akala nyo magtutuloy-tuloy.

Kasi sabi ko

nung binasa na namin

1918 na Spanish flu,

sabi ko,

Diyos ko,

tatlong taon to.

Kumusabi, tatlong taon din to.

Which is true enough.

Diba 2023 na?

3 years na.

3 years.

It's a good thing

yung pong LGU namin

kung nasa ano komisari.

Sabi niya,

hindi ma'am,

kailangan buksan natin

ang lahat na negosyo

ng bayan natin.

Kung hindi,

magugutom po

ang mga mamaya natin dito.

So, he allowed us

na mag-open na yung mga stores

maskin na kay-ACQ.

O, kasi pwede naman yung take-out

na delivery.

O, basta sundin nyo lang po

yung protocol natin.

Tapos unti-unti

naka-survive.

Yes.

Tapos nakabalik.

Tapos ngayon,

1,000 branches ulit.

Malik ulit tayo sa 1,000.

Umalik na sa 1,000 branches.

1,000 branches.

What fulfills you

in this business?

Yung hanggang ngayon,

yung kasama mo

30 years ago,

hanggang ngayon,

nandyan pa.

Tumanda na.

Eh, magre-retire ka na, boss.

Sabi kong gano'n.

Bigyan na kita ng tindahan.

I-manage mo na lang.

Hindi, ma'am.

Okay na akong

nagtatrabaho sa inyo.

May mga ganon po kayo mga employees.

They became family.

Oh, yeah.

They love the business

like it's their own.

Yeah.

Masaya.

Yun po yung fulfillment.

More than the branches,

more than the money.

It's the relationships

that were built

because of the business.

So, pa'no nabago

ng Angel's Burger

ang buhay ninyo?

Family.

Lahat kung ano yung

meron kami ngayon

dahil sa kanya.

Kung kayo naman po,

meron kayong itinuturo

sa anak ninyo,

ano po yung laging yung

itinuturo sa kanila?

Maging mabuting tao lang po, eh.

Yun sa kanila,

on their part being my children,

magtapos ng pag-aaral.

At the same time,

maging mabuting tao lang.

Sa business,

ano po yung natutunan nyo

after 25 years

of being an entrepreneur?

Naku po, be honest.

Kasi,

pag niloko mo customer,

di ka naman yayaman overnight, eh.

Pag chinarge mo lang silang sobra,

tama, sobra-sobra yan.

Pero hanggang kailan?

Di baaling bariya,

basta araw-araw.

Diba may mga core values

sa mga companies?

Yes.

Sa Angel's Burger,

ano po ang core values?

Ang palagi kong sinasabi sa kanila,

unahin nyo yung tao.

Kung ano yung mas pabor

para sa lahat,

doon tayo.

Kasi hindi pwedeng tayo lang, eh.

Kasi hindi naman tatagal

tong kumpanya natin

kung hindi dahil sa kanila.

Saan nyo po nakuha

yung ganong mindset?

Sa nanay at tatay ko.

Lahat na lang,

gusto nilang tulungan.

I was thinking out loud before,

bakit kailangan bigyan mo

ng pagkain?

Yun na gano'n, eh.

O pagbata ka,

hindi mo naiintindihan eh.

Diba dapat kakainin na natin,

e, ba't pamimigay mo pa?

Kuisipin mo,

hindi naman tayo ganong kayamang

dahil gano'n pa.

Sa atin nalang dapat.

Sabi, hayaan mo na,

babalik nyo nyan.

Yun ang palagi nalang sinasabi.

Totoo naman po talaga pala.

Talagang babalik sa'yo,

siksig at liglig pa.

Totoo talaga yun.

Kung anong binigay mo,

siya rin ibabalik sa'yo.

Ano po ang gusto nyong i-share

sa mga manonood natin

tungkol sa natutunan nyo

sa pagtayuan ng business nyo

na Angel's Burger?

Sa lahat ng Pilipino

na gustong magnegosyo,

it will take you

days, weeks, months, years

para makakuha ng customers.

But second,

just a few seconds

to lose them.

So palagi nyo iisipin,

customer natin,

mahalin nyo.

Hindi pe, pwede kasing hindi.

Be honest to them.

Kung ano yung sinabi mo na

ibibenta mo sa kanila

o ano yung pagkain

ibibigay mo sa kanila,

100% ang quality nun.

Otherwise,

pag binago mo lahat yun,

yun ay yung simula

ng pagbagsak mo.

So if you were to define success,

what is success para sa inyo?

Contentment eh.

It's always,

you have to be content.

Kasi if you're content,

you'll be happy.

you