MABAIT NA KAPITBAHAY (+1 Extra Story) | Kwentong Aswang | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA KUWENTO NI THERROR

Ako po ulit ito, si Willie.

Yung sender ng kwentong Biyahing Leyte.

Doon sa upload nyo na mayroong pamagat na biyahe at barko.

Kung yung unang kwento ko ay karanasan ko tungkol sa inkanto.

Ito namang sunod na ipapadala ko sa inyo ay patungkol sa aswang.

Dito po kami magkakapatid.

Nandito na po kami sa kanit na lahat maliban sa bunso namin na

kasalukuyan ay nari-re-insulate at kasama ang aming mga magulang.

Tandang-tanda ko pa noon noong ako'y anim na taong gulang pa lang.

Pinalayas kami sa aming tinitirhan dahil doon sa meron ng nakabilis sa lupa na

tinitiri ka ng aming bahay.

Kaya napag-desisyonan ng aking mga magulang na umalis.

At sakta naman na ang bahay ng tita ng tatay ko o yung aking lola

ay walang nakatira.

Yung mga magulang na umalis,

Ito naman ay sa kabilang barangay.

Maaga kasing namatay ang mga magulang ng tatay ko,

kung kaya't itong tita na ni tatay yung nakilala namin na lola.

Pagkalipat namin doon sa bahay ni lola,

pinaaalalahanan kami kaagad na magingat daw kami sa aming kapitbahay

na mag-asawa.

Dahil ito o Manoy mga aswang,

Mga bandog talaga na aswang ang mga ito, Sir Seth.

Hindi lamang sa aming barangay,

kundi pati na rin sa mga kalapit barangay.

Tawagin po natin ang mag-asawang matandaan na ito,

na si Papo Byong at Papo Ase.

Ang Papo po ay ibig sabihin sa waray.

At ito,

ito ay Papo Biyong.

Ang Papo po ay ibig sabihin sa waray,

Lola.

Naging maayos naman ang paninirahan namin dito sa bahay na ito.

Walang kahit na anong problema.

Sa totoo lang ay naging mabait sa amin ang dalawang matandaan na ito.

Nagiging labas-maso kami sa kanilang bahay,

lalo na yung mga nakakatanda kong kapatid na lalaki.

Sila kasi yung tagaigib ng tubig at taga-bunot na mga damon nila sa bakura

na madalas ay kapalit ay gulay o hinug na saging na saba.

Dumaan na mga panahon,

at kami na lamang nabunso kong kapatid ang naiwan,

kinatatay at nanay,

kasi yung mga nakakatanda kong kapatid ay nagsipuntanan ng Manila para magtrabaho.

Third year high school ako nun.

Nagbakasyo ng lola ko galing ng Maynila.

Hapon nun,

nagwalis itong si lola sa bakura ng mga tuyong dahon.

Malinaw ko lamang sir,

sat na yung bakura ng aming bahay ay napapalibutan ng naglalaki ang puno ng mga prutas,

kung kaya't kailangan talagang walisan ito tuwing umaga at hapon.

Habang nagwawalis si lola,

lahat ng kanyang mga winalis na dahon ay doon niya tinapon sa likod ng bakuran,

nasakop na ng lupa noong mag-asawang matanda.

Nakita siya nung matandang babae na doon niya tinatapon yung mga tuyong dahon sa kanilang lupa.

Agad naman na pinuntaan siya ng matanda at sabi,

bakit daw niya doon tinatapon ang mga tuyong dahon sa kanilang lupa?

Napakalawak naman noon ang lupa ni lola,

bakit hindi nalamang doon tinapon?

Sumagot lang itong aking lola na pasigaw pa.

Bakit? Magpapabaranggay ka?

Malinaw ko lang ulit na itong lola namin ay napakatapang at may pagkasama na ugali.

Kung kaya't kailangan talagang walisan ito,

sa totoo lang ay lumaki kaming magkakapatid na may sama ng loob sa aming lola

dahil sa hindi magandang ugali nito.

So ayun nga,

nagkasigawan na itong matanda habang kami ng aking nanay ay nasa loob lamang ng bahay,

nakikinig.

Sa patuloy nilang pagdidiskusyon,

nakikinig na itong matanda at sabi,

bakit?

Bakit?

Bakit?

Sa patuloy nilang pagdidiskusyon,

napapansin kong parang wala sa kanilang nakikinig ng bawat paliwanag.

Yun bang basta may masabi lang.

Paramihan ng sumbat at insulto ang ginagawa.

Basta ang isa sa mga naririnig ko sa aking lola

ay yung sinasabihan niya yung matandang babae na

aswang ka,

aswang kayo.

Napakaraming beses yun.

Hindi ko napigilang lumabas at tingnan silang dalawa.

Nakikita ko sa kanila ang parehas galit na galit.

Parehas na nilisik yung mga mata sa galit.

Hanggang sa hindi nagtagal ay napapansin ko sa mata na

biglang nanginig na ito at parang may sakit itong hika.

Patuloy pa rin ang aking lola sa pagsasabing aswang ka.

Ayun na,

lalabas ng pagkaaswang mo.

Nagulat ako sa aking nakita.

Yung matanda ay lumala ang panginig nun.

Yumuko ito

at ang kanyang katawan.

Unti-unting nagbago ang itsura ng matandang yun.

Nangolubot lalo ang muka.

Lagtayuan ang kanyang mga buhok

at ang biglang pagbagsak ng kanyang mahaba at mapulang dila.

Sabay noon ay pagtulo ng napakaraming laway.

Halos umabot hanggang dibdibang kanyang dila, Sir Seth.

Hanggang sa sinabihan ako ni nanay na puntahan ko daw si Yung,

yung asawa ng matanda sa kanila at sabihin ko daw na

si Papo, as Sela at si Lola ay nag-aaway.

Agad akong tumakbo sa bahay ng matanda

at nakita ko nga si Papo Biyong

at sinabi ko,

Papo Biyong,

si Lola at si Papo

asina sa bahay, nag-aaway.

Agad po akong bumalik pa uwi nun.

Mayamaya naman ay dumating si Papo Biyong

may dalang itim na tuwalya at

tinalukbong niya ito sa asawa niya

at inakay pa uwi.

Nagsabi pa si Papo Biyong sa Lola ko na pasensya na

bagamat mabait sa amin yung dalawang matanda na yun,

hindi talaga ako nakaramdam ng takot sa kanila.

Nakita ko pa nga si nanay na tumatawa nun

na parabang sinasabi kay Lola na

buti nga sa'yo

at nang bumalik ka na ng Maynila.

Kasi Sir Seth,

mas nababaitan pa kami sa dalawang kapitbahay na yun eh.

Tsaka wala naman ibang ginawa si Lola nun nung umuwi kundi manermon lang.

Ganun pa man Sir Seth,

sa kabila ng aming nakita sa matanda

ay tuloy pa rin ang aming pagpunta sa bahay nila.

Lalo na ako dahil ako na rin yung tagaygib nila ng tubig

at iba pang gawain nila na hindi na nila kayang gawin.

Lagtapos na ako ng high school,

natuto ng tumambay sa baryo.

Ito'y may limang kilometro ang layo sa bahay namin.

Doon ako lagi halos araw-araw kasama ng aking mga kaibigan.

Maglalaro ng basketball

o hindi naman kaya billiard.

Isang gabi nun,

naglaro kami ng billiard kasama ko yung aking kaibigan.

Bale ang laro ay dalawaan,

kampihan kumbaga.

Dalawa kami ng kaibigan ko at yung dalawa naman ay tawagin na lamang natin

na si Manong Bimboy at Manalo.

Si Manong Bimboy ay kilala siyang siga sa baryo namin.

Kilala rin siyang matapang dahil siguro

sa alabas masok ito sa kulungan dahil sa kasong pagpatay.

Minsan nga kapag naglalaro kami ng basketball,

sasabihin nito na siya yung ahawak ng pusta.

Pag nasa kanya na yung pera ay ibibili niya ito ng alak.

Ya kahit manalo man kami ay walang alak.

Nakuha na niya.

Samantalang si Manong Romy naman ay mabait at barangay captain siya sa ngayong kasulukuyan.

Sa aming paglalaro nun,

merong pusta na 20 pesos.

Sa una at pangalawang laro ay panalo kami

at sa pangatlo ay talo kami.

Sa pangatlo ay talo kami.

Sa pangatlo ay talo kami.

Sa pangatlo ay talo kami.

Nung mag-uumpisa na yung pangapat na laro

ay nakita ko yung bunso naming kapatid na nakatayo sa labas.

Siyemna taong gulang pa lamang siya ng mga panahon na ito.

Tinanong ko siya kung bakit siya naroon.

Ang sabi niya ay wala daw sinanay at tatay sa bahay.

Madilim daw sa bahay.

Walang gaas.

Para sa mga lampara.

Wala pa kasi kaming kuryente noong mga panahon na iyon.

Agad naman po akong nagpaalam sa aking mga kalaro at sabi ko

ayoko na.

Uuwi na ako dahil walang kasama ang kapatid ko.

Lumabas ako ng biliyaran at nagsama kami ng kapatid ko

at pumunta sa tindahan para bumili ng gaas noon.

Abang nasa tindahan ay nakita ko itong si Bimboy papalapit sa akin.

Sabi ko pa sa kanya,

Manong Bimboy,

pasensya na at kailangan kong umuwi kasi walang kasama yung kapatid ko.

Wala sila nanay at tatay.

Hindi siya sumagot.

Bigla niya akong sinuntok noon.

Nakailang beses niya akong sinuntok at ajak dahilan ng pagkabagsak ko sa lupa.

Mabilis naman akong tumayo at tumakbo papalayo sa kanya.

Nasa labing anim na taong gulang palamang ako noon.

Wala pa akong kakayan para labanan ng kagaya niya na

siguro nasa 50 anyas na.

Mamamay na.

Tumakbo ako sa likod ng balsa kung saan hindi na niya ako kayang abutin.

Sinabi pa niya sa akin na hindi na umano ako sisikatan ng araw dahil

papatayin niya umano talaga ako.

At sabihin ko daw sa aking magulang na ihanda na ang aking kabaong.

Nakita ko ang aking kapatid na umiiyak at takot na takot habang nakatingin sa amin noon.

Noong nakakuha ko sa aking kapatid,

tumakbo ako papunta sa aking kapatid at tumakbo na papauwi.

Nakita ko siya na umuwi na rin kung kaya't huminto na kami sa pagtakbo ng aking kapatid.

Habang mabilis kaming naglalakad,

lumingon ako.

Nakita ko siya sa tulong ng poste na may ilaw na tumatakbo papunta sa amin.

May dalay tungkol sa amin.

Agad na naman kaming tumakbo ng aking kapatid hanggang sa nasa daan na kami na hindi na simentado.

Yung daan na maraming bato.

Sinabi ko sa kapatid ko na mauna na siyang umuwi at sinunod naman niya ako noon.

Ang ginawa ko ay kumuha ako ng dalawang bato at nagtagwa ako sa gilid ng daan.

Habang pinagmamamahal,

nagtagawa ako ng dalawang bato at nagtagawa ako sa gilid ng daan.

Habang pinagmamamahal nang si Bimboy kung tutuloy pa rin ba kaming sundan noon.

Makikita ko kasi yun.

Dahil may isang poste na may ilaw na naman siyang madadaanan kung tutuloy pa ito sa paghabol.

Ang plano ko na po talaga.

Kaya ako kumuha ng dalawang malaking bato

at nagabang sa kanya sa daan dahil buo na ang loob ko

o pasya ko na

ihahambalos ko talaga yung bato na yun sa bungu niya.

Pero nakita ko siya na hindi na tumuloy.

At doon lamang siya nakatayo sa may madilim na parte

bago magposte na may ilaw.

Halos kalahating oras ko siya nahinintay at tinignan kung tutuloy ba siya sa pagsunod sa amin.

Hanggang nagpasya na lamang ako sundan ng aking kapatid na

akala ko ay nasa bahay na pero wala siya doon.

Madilim pa rin sa bahay.

Walang ilaw.

Kaya sa labas lang muna ako tumambay habang nakikiramdam.

Maya-maya pa may dumating na nakamotor sa bahay.

Nung tingnan ko ay yung dalawakong kaibigan.

Yung isa doon ay yung kakampi ko sa biliyar.

Nag-usap-usap kami at sinabi nila sa akin na mag-ingat daw ako dahil

galit na galit daw si Bimboy

at papatayin daw ako bago magliwanag.

Nangangati o manoy yung kamay nito na parang gusto na namang pumatay

base sa kanyang nakasanayan.

Natatakot talaga ako noon.

Pero iniisip ko na kung ibibigay talaga sa akin

at hindi naman ako mag-usap.

Nangangati o manoy yung kamay nito na parang gusto na namang pumatay

base sa kanyang nakasanayan.

Natatakot talaga ako noon.

13:32.000 --> 13:33.000

Hindi na ako magdadalawang isip na labanan siya.

At iniisip ko na kung ibibigay talaga sa akin

at hindi na ako magdadalawang isip na labanan siya.

Umalis ang aking mga kaibigan

at nakita ko rin ang paparating ng aking kapatid.

At iniisip ko rin ang paparating ng aking kapatid.

Tinalungko siya kung saan siya galing

at ang sabi niya,

Papu Ase at Papu Biyong.

Nakasalubong daw niya si Papu Biyong

noong nagtatakba at umiiak pauwi

kaya ipinasok siya sa kanilang bahay

at pinakalma.

Akala nga daw niya sila nanay

na yung sakay sa motor

kaya siya lumabas.

Sa takot namin ay hindi kami pumasok sa bahay.

Doon muna kami pumunta

sa kumpare ni tatay.

Hanggang sa narinig na lamang namin

sila nanay at tatay

na nagtatawag sa labas

at tinatanong sa kumpare ni tatay

kung nandun kami.

Agad naman kaming lumabas

at nagkwentuhan lamang sila saglit

at umuwi na rin kami noon.

Hindi namin kinuwento

ang nangyari sa amin.

Habang kami ay naglalakad pa uwi

hindi ko talaga

maiwasang matakot.

Mas tumoble pa nga

ang aking takot

nung kasama na namin

ang aming mga magulang.

Iniisip ko kasi baka kami inaabangan

at pati yung mga magulang

at kapatid ko ay madamay pa.

Habang naglalakad kami pa uwi, Sir Seth

ramdam na ramdam talaga namin

yung parang may sumusunod sa amin

na malakas na pagaspas.

Pakpak yun.

Paikot-ikot ito

pabalik-balik sa amin.

Sabi pa nga ni nanay

oh ayan

sinusundo na kayo ng papo nyo

Nung nasa tapat na po kami

ng aming bahay

merong narinig si tatay

na ingay sa hindi kalayuan.

Sinabi ni tatay sa amin

na mauna na kami sa loob

at titignan niya daw pero

sabi ko sasamaan ko siya.

Nung pinuntahan na namin

ni tatay yung ingay na yon

gamit ang kanyang flashlight

nakita ng aming mga mata

ang isang tao na

pinagtutulungan ng dalawang

itim at payat na nila lang.

Binabalibag itong tao na ito

sa kung saan saan

tapos ay hahatakin na naman

at binabalibag sa mga puno

ng niyog.

Pagkabagsak ay itatayo na naman ito

at ibabalibag na naman

sa kung saan saan.

Hindi pinatay ni tatay

yung ilaw ng flashlight

kayang kitang kita ko

na yung taong kanilang

pinagtutulungan

ay walang iba kundi si Bimboy.

Durog na halos yung ulo nito.

Putol na ang kanang braso.

Maya maya pa ay tumigil

na itong dalawang nila lang

sa kakabalibag kay Bimboy

at alam namin

na alam din ng dalawang nila lang

na nakita namin

ang buong pangyayari.

Tumingin lamang ang mga ito sa amin

at tumakbo na ito papalayo.

Pagpasok namin ng bahay

ay sinabi ni tatay kay nanay

ang aming nakita

at ang unang pumasok sa isip nila

ay yung dalawang nila lang na yun

ay walang iba

kundi si Papo Asi

at Papo Biyong.

Kinuwento pa ng aming bunsong kapatid

na noong pinapasok daw siya

sa loob ng dalawang matanda na ito

ay kinuwento niya

ang nangyari sa akin.

Hinihimas daw ng matanda

ang kanyang buhok

at ginugulo-gulo ng matandang lalaki

habang sinasabi na huwag na siyang umiyak

at huwag matakot

dahil sila naumano

ang bahalang gumanti.

Kinabukasan

may mga pulis at taga barangay

na pumunta sa amin

at inimbitahan ang aking ama

na pumunta sa barangay

para sa investigasyon

pero

malapit sa bahay namin na matay si Bimboy

at nalaman din ang mga taga barangay

ang naging away namin noong gabing yon

pero napatunayan naman ni Tatay

na wala siyang kasalanan.

Para doon kay Bimboy

bumalit lamang sa kanya

ang mga sinabi niya sa akin

yung hindi na daw ako sisikata ng araw

at yung paganda ng aking magulang

para sa kabaong ko

na pag alaman namin

pala kami noong Bimboy na yon

sa bahay

at hinihintay ang aming pag-uwi

para doon isagawa ang kanyang plano

pero nagkamali siya

dahil meron kaming kaibigan

na sa amin ay nagpoprotekta.

Sa mga sumunod na araw

pumunta sa bahay

yung matandang lalaki

wala daw silang tubig

at magigib daw muna ako

umuo naman ako noon

dahan-dahan kaming

pumunta sa kanila

para kunin yung container

na lalagyan ng tubig

nagulat ako nung sinabi sa akin ni Papo

na alam kong nakita ko

ang nangyari

at nakita niya rin

umano ako

hindi na lamang ako sumagot noon

namatay na itong dalawang matanda

taong 2020

bago daw yun mamatay

ay walang araw na hindi tinatanong

sa nanay ko

nakakatanda kong kapatid

ayon sa dalawang matanda

ay gustong gusto umano nila kong makita

kung sana'y maibabalik ko lamang ang panahon

gagawa talaga ako ng paraan

para makauwi at makita lamang sila

malay natin

totoo ang bertud

o ang mga pamana

na mga aswang

diba?

Mapagpalang araw sa inyo Sir Seth

ako po si Ramon

bali ang kwentong ibabahagi ko

ay patungkol sa karanasan

ng aking kuya Milchor

nung bata-bata pa ito

ibinahagi ito nila Tatay

matigas ang ulo niya

at matagal

at matagal

at matagal

at matagal

at matagal

matigas ang ulo ni Kuya Milchor nun

dahil sa isang kahig isang tuka lamang kami

gusto niya lagi maghanap ng pera

iyong kahit bariya-bariya lang

kahit na magbunot ng damo

o simpleng magwalis lang

okay na sa kanya

dos o piso

ayos na

isang araw ay pinunta

ng kanyang kaibigang si Totong

si Kuya Milchor

sabi nito kay Kuya

meron umanong nagyaya

sa kanya na matanda

na mamitas ng manga

magsama pa daw si Totong

ng dalawang kaibigan na kasing edad niya

kaya naman bukod sa isa pa nilang kaibigan

na si Rani

ay pinuntaan niya itong si Kuya

para yayain nun

sabi niya

tiba-tiba umano kapag nakakuha sila

ng maraming manga

dahil ang sabi ng matanda

ay kailangan niya lamang punuin

ang isang sako

at sinabihan din si Totong

na magdala sila ng tig isang sako

para ilagay nila ang kanilang dalang manga

kabilinbilinan pa ng matanda

na ang dadali nilang sako

ay dapat kasing laki o mas malaki pa

sa kanila

ay ang edad nila Kuya noon

ay nasa sampu hanggang labing isang taong gulang

tinanong ni Kuya kung saan yon

sa dulong parte o mano

ng barangay sa kabilang ilog

hahantay naman sila ng matanda

doon ng hapon

hapon sila kukuha ng manga

mabilisan lamang umano

dahil sa pera na naman yon

at mabibenta nila ang manga na ito

at kung maganda-ganda pa ang manga

pwede nilang ibenta o papakyaw

sa mga tindahan

nagpaalam po naman si Kuya Milchor

sa Ati Silvia ko

si Ati Silvia naman ay pangalawa

sa aming magkapatid na

siyang bunsuno o mga panahon na yon

sinabi nga nito

na magpapasa kabilang ilog

lamang siya sa dulo

tapos dahil ang lahat ng mga sako

noon ay puno

ang ginawa ni Kuya ay kinuha nito

yung sako na may laman

ng mga bao ng niyog

inilabas niya saglit ang laman

at inilagay sa tabi ng poso namin

tapos ay sabay-sabay na silang

nagkita nila Rani at Totong

dahil sa dulo yun ang barangay

at sila ay nakatira

sa pina kaharapan ng barangay nila

kahit papano ay

natagalan sila sa paglalakad

at hindi pa nila alam

kung saan dadaan papasok doon

bumalik pa sila sa bahagi ng barangay

kung saan may papasok talaga

papuntang ilog

yung dulo-dulo kasi

ay puro matataas na damuhan na

kahirap ang makatawid

papunta doon sa parte

ng pangpang

tapos isa pa

hindi din sila sigurado

kung maayos ba yung pangpang doon

bumaba na sila

medyo matarik pa nga

yung binabaan nila na tipong

hindi na dapat na dadaanan ng tao

iniisip na rin naman nila

kung paano makabalik

at ang plano ay dederechay na lamang nilang ilog

hanggang sa makarating sila sa dulo

na may paakyat pagkauwi

nakarating sila sa dulong bahagi

ng ilog na yon

bagamat mayroong paakyat doon

ay walang katao-tao

saan mo ba na kilala

yung matandang ni Totong?

tanong ni tatay

sabi naman ni Totong

ay inalok lamang siya

basta tinapik lamang daw siya

nung pauwi siya galing sa may tindahan

at kinausap noon

naisip nila na baka

niloloko lamang sila

medyo magulo na yung dulo ng ilog na yon

hindi nga ata sila sigurado

kung may mga nakatira pa dyan

kung meron man ay sityo na yan

pero maya maya pa

bigla nalang sumulpot sa taas

yung tatlong matandang babae

at isa dito ay yung matandang kinausap si Totong

bago sila pinaakyat

ay tinanong sila kung dala ba nila

ang sako noon

pinakita nila ito

at nang makita ng mga matatanda

na mas malaki pa

ang dala nilang sako

kesa kila kuya

gumiti ang mga ito at bumaba

at tig-isa nilang hinawakan

sa braso sila kuya

maigpit naman noon

ang pagkakakapit ng mga matatandang yon

at dapat kahit papano

ay mahirap ang pag-akyat doon

sa pangpang na

ultimong sila kuya

kung hindi lamang sila

hinahatak ng mga matatanda

na parang walang kahirap-hirap

na naglalakad noon

kumbaga

kung mabitawan sila ay baka

mahulog sila pabalik

pagdating nila sa tuktok

walang mangga Sir Seth

pero tuloy-tuloy silang

hinatak ng mga matandang ito

hanggang sa bandang kanan nila

may limang kalalakihan

na dalidaling lumalapit

at isa sa mga kalalakihan na yon

si Tatay

hindi o mano tumigil

ang mga matatanda

sa paghatak nila kuya

kahit sinisigawan na sila nila Tatay

at naguhugot na ng itak ang mga yon

pero walang ano-ano

ay nagbato sila Tatay

ng mga butil ng asin

as in marami silang asin na bit-bit

biglang bumitaw ang matatandang ito

at halos pasayaw-sayaw

na umaaray ng maapakan nila ang asin

sa lupang sinabuyan nila Tatay

ayos kayo ah

pati mga bata uutuin nyo

napakabilis umano

ng pangyayari matapos nun

sumampa ng walang kahirap-hirap

ang mga matatanda sa mga puno

at walang kabigyan

na bigat-bigat na patalon-talon

sa magkakatabing puno

at ang ibang puno pa daw

na maliliit lamang

pero kinakaya ang bigat nila

hanggang sa nawala na ang mga ito

Galit na galit

umano si Tatay kay kuya

kasi alam naman daw

dapat nila na ang dulong bahagi

ng barangay namin

ay may mga grupo ng mga aswang

dahil marami pang kweba-kweba

sa parating yon

mabuti na lamang umano

at marunong magpaalam si kuya

kay ate Sylvia

at nagtanong si Tatay

kung saan si kuya

at kung bakit naggalit

ang mga baon ang niyog sa lupa

pinagamot sila

lalo na si Totong

na tila't tinampong

ng matandang aswang

na kinausap nito

parang nahihipnotismo

matapos ang pangyayaring yon

ang sabi pa ni Tatay

kung hindi sila naagapan o hinabol

o hindi kaya ay hindi bumalik sila kuya

para maghanap ng lusutan papuntang ilog

malamang sa malamang

baka hindi na nila naabutan sila kuya

at ang sakong ipinadala sa kanila

ay doon sila ilalagay

bago katayin

lalo pa at noong panahon na yon

nung inimbitahan silang manguha ng mangga

ay nalalapit na rin yung piyesta sa baryo na

nasa Libliv

at dulo

ng barangay namin

maraming maraming salamat mga kagiliw sa paiginig

mada ako naman tayo sa shoutout

pero bago natin simulan yung shoutout

konting announcement lang

siguro ano ba ngayon

last week na ng March

so etong last week ng March

tatanggap pa tayo ng shoutout request

pero March 3

siguro mga sobra isang linggo

March 3

Monday

hanggang Wednesday next week

hindi ako makakasagot sa mga queries

sa mga shoutout request

at sa mga magme-message sa atin

pati sa mga members natin

na ano

hindi ako makakapagbasa

kasi nasa vacation

pero tuloy tuloy yung upload natin

wala lang tayong shoutout request

okay?

siguro babalik tayo

12, 13

mga 14

siguro

April 14 magbabasan ulit tayo ng shoutout

okay?

so mada ako tayo sa shoutout request

salamat sa mga bago at nag-green

yun ng kanila membership sa youtube natin

thank you, hap April Villarga

bagong member natin

happy 1 month Beth Obenario

happy 2nd Gigi Tiro

happy 6th Esan Edragel

happy 7th Brendalyn Delos Reyes

and Myla Alesna

happy 11th Elion Elise

Eliza Matalobos

happy 21st Dion 17

happy 23rd Maria Teresa Pineda

happy 28th Tess Kitano

and Ian Guevara

and happy 29th Kinaruth Tagat

at Raymond Salonga

thank you sa mga nag-message naman

Sir, na-miss ko po kayong pakinggan

ulitin ko po ang 12 bulitas

pabating na rin ako sa mahal kong asawa

na nakikinig din po sa inyo

panay, hello, panay

hello, kune

hey from heyitsdos

ingat panay Sir Seth

Alfred Medina

Sir, baka pwede mo kaming ishoutout

ng mama ko from Kalaokan

avid listener mo po kami

di po kami makakatulog hanggang di kami nakakinig sa mga kwento mo

Cynthia Medina

happy listening po

maraming maraming salamat sa inyo Sir Alfred

hi po Sir Seth, good evening po

pashoutout ako, wag nyo na pong sabihin name ko

pashoutout kay Charles Tun

ay, hindi, tama ba? Charles Ton

Charles Ton Dorana

nagay na sinuplado

peace na tangayo na sorry sa akon

um

sana manotis po, thank you, thank you po

from Domingo Michelle Ann

Sir, good evening

2 years na po akong nakikinig sa inyo

pero 2 months pa lang mula nang nagpamember ako

pabating naman po ng birthday ko bukas

March 24th, happy happy birthday

that's today

thank you and more powers and followers sa channel mo

God bless, love Mitch, thank you po

from Joshua Bainosa

Sir, silent listener nyo po ako noong 2019

sana mabasa nyo yung second shoutout ko na rin po ito

hindi talaga makatulog kapag walang bagong kwento

pabating na rin po, batiin ko lang po sana yung

mag ina ko na laging nakikinig sa inyo

na si Bainosa, Joy Francisco

at yung mga kulit ko na anak na si Gio

at yung mga katrabaho ko dito sa

Las Cabanas Beach Resort

dito sa El Nido, Palawan

at sa mga kaibigan kong nayanggaw ko

sila Guy Guy, Vincent

Kuya Jeron, Kuya Pon, si Bugoy at Ton Ton

yung amo namin na si Mam Beng

at yung mga kasamaan ko lahat po

more subs to kam po, Sir Seth

4 years listening to your stories

Salamat from Joshua Bainosa

Banisa daw?

Ay, di ko ano, Banisa po pa rin, Sir Seth

Good morning, Sir Seth

Pwede pong magpa-shoutout sa alaga ko

ng bata na si L. E. J. Boy, Labrador

at Steven Bumagat na gusto marinig ang pangalan nila

na i-shoutout mo

at kinukulit ako na mag-message sa iyo

dito po kami nakatira sa Unit 3

Pagray Hills, Mayamot, Antipolo City

at pati na rin po ang mga kapit-bahay

na nakikinig sa magandang kwento

na isinasalay say mo

ng mga pakot ni Lola

Bago ko po makalimutan

pa-shoutout din po ang anak ko

ng si Earl deladia na na-yanggaw na rin sa akin

sa pakikinig sa mga kwento mo

Maraming salamat from Cecilia Vista

Thank you

Sir, pwede nga mabati nyo po kami ng baby ko

gabi-gabi po kami nakikinig sa inyo

Pasabi ko sa anak ko

Good luck sa 3rd quarter exam nya

Yael po yung name ng baby ko

Thank you, Sir Seth

Good luck, good luck, Yael

From G. Ann

May kumpleto yung araw ko

o hindi po ako makatulog

pag hindi ikaw ang napapakinggan

Pa-shoutout po sa mga katrabaho ko

H-bars pa na na-yanggaw ko po makinig din sa inyo

More upload po ng aswang at horror stories

someday magbabahagi din ako ng karanasan ko

Thank you, Sir Seth

Sir, pa-shoutout sa page namin

Mavericks Makasait

Usapang Dark Psychology

Maraming salamat po

Araw-araw po kami nanginig sa mga kwento nyo

Taga-negros din po kami

From Michelle Imperado

Happy weekend po