Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hi mga dayo!

Hi mga dayo!

Hi mga dayo!

Hi mga dayo!

Welcome to my life!

So, hi mga dayo!

Welcome to my life!

So, ayan, quick update lang about sa life na nangyayari sa happen.

So, alam ko, sobrang tagal kong walang upload at medyo parang pa ano-ano lang yung upload natin this month

dahil nga gawa nang si mama ko is nasa hospital.

At isang buwan na rin po haming nagpapabalik-balik gawa nang sa sugar ni mama is hindi nang nakokontrol masyado.

Lala may iniingin niyang gamot na, like for me, is sabi nang do kasi hindi na daw siya talaga pwede don.

So, and as of now, ang update is okay na yung sugar ni mama.

Normal na siya.

Hindi siya parang stable na naman doon pero nakokontrol na yung sugar ni mama.

And ayan, good na, okay na yung blood sugar ni mama.

Nagiging normal na siya actually.

And parang hindi na siya nang normal mga 3 days na no.

3 days nang normal yung sugar ni mama.

Hindi-hindi na siya tumataas nang bombang-bomba talaga.

So, yun, kaya medyo stressing talaga akong hindi ako nakakapag-upload.

Sorry mga guys.

Alam kong parang may isipin ng iba na parang pinatabagan naman ako.

Puro reason.

Alam mo yun, parang alam ko naman po na dapat talaga mag-upload ako lalo na ganito si mama.

Kasi ito yung bread and butter ko.

Dito ako kumukuha ng mga pangrastos, diba?

Pero hindi talaga kaya kasi ako po sa totoo lang sobrang hina talaga ng loob ko.

May mga ganitong eksena naman.

Hindi ko talaga alam kung ano yung gagawin ko.

Alam niyo, parang na-out focus talaga ako kasi ang hiniisip ko lang sa si mama kasi sobrang naka-okay mama.

Actually, kung pwede lang na sa akin nalang lahat yung lahat ng nararamdaman ni mama,

kukungin ko nalang talaga.

And andami pa namin muna na pagdadaanan actually.

And nakapag-usap-usap na kami ng mga kapatid namin.

Si mama is okay na din naman.

So, madami pa kami mga pagdadaanan and

ngayon is parang inaan ako nalang yung sarili ko ngayon.

Kasi kailangan ko nag-agaan dahil hindi naman ako talaga pwede huminto.

Nababasa ko lahat ng mga comments niyo, lahat ng mga concerned comment niyo.

Nababasa ko yung lahat.

Yung iba lang is medyo hinahard user ko talaga kapag sobrang parang hindi ko talaga kaya yung mga comment talaga

na sobrang lalala.

Kasi medyo naka-affect ko kang talaga yung mental health ko.

Hindi ako nakakatulog sa gabi gawa ng stress.

Sa stress, ano nangyari kay mama.

Tapos naman nababasa ko pang comment.

So, hindi talaga ako nakakatulog actually.

And ngayon is si mama din kasi na ano din ang doctor na may mal niya mo na si mama.

So, pero yun naman is nag-aantibiotic naman din si mama.

And sobrang thank you, thank you, thank you sa mga nurse kasi sobrang babait nila.

Sobrang pinapalakas nila yung loob ni mama.

Kinakausap talaga si mama.

Yung parang pinapalakas talaga.

And lately, mas nagiging fresh na si mama.

Yung mas nagiging okay din yung pangangatawan ni mama.

And tumatawa-tawaan is si mama.

Nag-aantibiotic.

Ano kami dito actually araw-araw.

And ayun tulog si mama.

Ayun kung mapapansin natin, borlog na borlog na si mama.

So, ayun naihintay yung video dahil dumating yung doctor.

Dahil naihintay yung kama ni mother.

And pinalitan na siya ng gamit.

So, ngayon is maglilipit na kami ng gamit.

Gawa ng lilipat na kami sa kabilang room.

So, mongga kasi de-aircon dito.

So, tara yung mga dudumtihan ka ng aircon ni mother.

So, yung mga pag-anto ni mother.

Mabuta tayo dito.

Nagpaka-fresh talaga siya dito.

Pero ayun.

As far as all.

Ay, nung pumunta dito.

Pupunta yung nurse dito kami.

Sinabi naman niya na nag-i-improve na yung sake mama.

Yung mga nakitang magbaba sa kanya.

Yung pagpunta namin dito is.

Nagiging normal naman na siya.

So, thank you Lord.

Thank you, thank you.

So, again.

Sa ulit mga do'y.

Sa walang pag-upload ko dito.

Sobrang stress talaga.

So, kasama natin si Archie.

Nag-usang gusto na din mag-vlog.

Sana, ano.

Walang signal ito sa dilipatan.

Bakit?

Hindi tayo magkakapagamit.

Sana may signal.

Sabi niya, sana walang signal.

Diba?

Sana malakas signal.

Ah, any.

So, ayan.

So, ito yung mga damit namin actually.

Ito yung damit namin.

And, aayusin din namin ito.

So, thank you so much nga pala kay tita.

Sa mga iponong.

Pinapadalan kami dito ng pagkain araw-araw.

And, thank you really.

Kasi siya yung magdadala ng pagkain dito sa me.

Every day.

So, thank you so much.

And, thank you so much din kay Admel.

Na, laging din kami dinadala ng pagkain.

So, gusto kami ni Archie dito.

Every day and every month.

So, ayan.

Dito naman.

Balays yung rest namin.

So, andito lahat ng mga foods ni Mother.

So, ito.

Meron siya dito.

Lagi.

Actually, nung nakaraan.

Bumili si Kuya Mangos.

Kuya Lulay ng gabto.

So, kinain ko niya yung iba.

Kasi, hindi masyadong betong naman.

Kasi, matigas.

E, wala nang pen-pen si Mama.

Tapos, ngayon is bumili si Kuya Admel ng gabto.

Ayaw din yung Mama.

So, para sa akin.

So, yung ito naman is binibili ko.

Ay, binibili din namin para kay Mama.

So, ito yung plant-based burgers.

Ay, sponsor.

So, hindi.

Charot lang.

So, ayan.

Ito yung binibili ko kay Mama.

Pinapakain ko lang sa kanya is yung burger.

Then, sobrang-sobrang konting kanin.

Parang mga dalawang subong kanin lang.

So, yun lang yung nakapakain namin kay Mama.

So, ito is plant-based naman ito.

So, bulay ito.

Ayan, binasa ko naman yung content niya.

Wala naman siyang sugar.

Nakagagagayan dito.

Yung sugar niya is less than 1 gram.

Less than 1 gram.

So, bisogis naman kay Mama ito.

And, na-monitor naman namin yung sugar ni Mama.

And, ngayon is kakaturo.

Ay, kakatake lang ni Mama ng gamot ko rin para sa Diabetes.

Parang maging okay na.

And, nagpagdala rin sila.

Nagdala rin sila, baby, nang ganito.

Mga peras.

So, sa pagkahanap kasi namin yung peras is wala siyang ano.

Parang okay siya sa mga fruits.

Para sa mga Diabetes.

Ay, hindi pa nakakain ni Mama.

So, meron din kami dito mga kanin.

Para sa amin.

So, ngayon kumain na din pala si Mama.

Nang, kumain na din pala si Mama nang almusol niya kanina is.

Akina niya is oatmeal.

Pero, super very light lang.

Sobrang okay.

Ito yung oatmeal.

Yan po na.

Tapos, kanina, honti lang yung nakakain naman yun.

Super controlado rin namin naman lahat.

Parehas mag-re-demolish na rin sa kainin.

Ayan, gusto ko din pala mag-thank you sa lahat ng mga nangamusta,

nag-pray sa amin.

Kasi, lately talaga sobrang parang down na down talaga ako.

Parang hindi ako makakilos.

Pero, thank you so much sa lahat ng mga nag-prepare for us.

So, thank you, thank you so much.

So, yan lang naman.

Anong sinisilip-silip mo dyan, Archie?

Magkahanap ka na nga ang kita ng bahay.

Hindi, paano daw siya bababa dyan?

Dyan na daw siya bababa.

Hindi, paglaki ko hitman.

Paglaki ko hitman.

Oh, sniper.

Lita, ano ka? Dark ka?

Alam mo ba yung dark?

Dark ka? Mas bagay sa'yo yung dark?

Yung ginagano.

Oo nga, alam ko.

Pero, ikaw yung dark.

Ano yung tagawad ni Archie?

Nakakainis.

Pagkakainis yung bagets na mo.

So, ayun mga day.

Lumipat kami dito sa ibang room.

So, dito is air-conditioned.

And, mas manapit siya sa nurse station.

At the same time, katabi lang yung CR.

As in, magkatabi lang kami ng CR.

So, mas good para hindi kami masyadong

lalayo-lalayo pabantayan ng maayosin mo.

So, again mga day, sorry dahil

medyo matagal-tagal tayong walang upload.

And, ayan naman ito sa inyo mga prayers.

Sana, ipag-pray niyo na mas mabilis gumamit si mama

at makalabas na kami dito.

Ayan, kamustahin naman natin si mother.

Okay na ako.

Wala akong problema.

Kaya, kaso kailangan pa rin magpahinga.

Nating kailangan pang ano.

Kaabuti natin ako ng isang buwan dito.

Ito na air-conditioned?

Hindi air-conditioned.

Kaso ang damdamin.

Sabi lang naman ng doktor yan, pero...

Hindi, hindi, hindi.

Abuti naman.

Hindi abuti.

Parang, hindi natin alam.

Pero, yung doktor, parang

malalaman natin yan, di ba?

Di ba tayo pwede mag-visit?

Di ba?

Pero, kung isang buwan, kaya really bad na ako.

Magkakaroon kami ng palitan.

So, yun.

Nung nakaraan, parang nung

isang beses lang kata kami umuwi.

Nung nakaraan lang.

So, natutulog kami dito din sa ospital.

At yung mga kapatid ko kasi may mga trabaho sila.

So, yun.

Kaya tayo lang yung inaasahan dito sa ospital.

Kaya hindi rin tayo masyado talagang

nakakapag-upload.

Kasi wala namang signal dito.

Tapos mahirap yung ano.

So, wala din kami wi-fi sa kainin.

So, si Paulong is umuwi namin ng sukat

para ma-upload tong vlog dito.

Para ma-update naman kayo.

Magbalik din kami ni Mama.

Ang tandem namin ni Mama magbabalik yan.

So, pag lumakas-lakas na si Mama.

Sabi ni Mama, ano...

Gusto ko kasing paayos yung kabite.

Pinagsisikapan namin ni Aye na makaayos yun

para yung makalipat na kami doon.

Kasi hirap-hirap dito na

paano-ano ka rito na walang nangyayari.

Kailangan talaga na doon nalang muna kami.

Pero okay lang, wala namang problema.

Yes, makalipat din ba?

Yes.

So, inaantay nalang namin yung bayad din

sa bahay namin, sa demolition.

So, yun yung ipang gagawa talaga din namin ng bahay.

Si Mama din ang request na

ayaw niya muna sa kabite

kasi naaalala na si Papa.

Ngayon is okay naman si Mama

and gusto niya nang lumipot sa kabite.

So, excited na rin ako na mag-back renovation.

So, pag nabayaran kami this month

is baka dumiretso na kami agad.

Pero mulayin namin syempre yung kalagayan ni Mama.

May mga dapat ka nang ayusin kay Mama.

So, ayun.

Excited ka na ba, Mother Kitty?

Oo naman.

Masyado na ako excited.

Gusto ko na makapunta din sa kabite.

May miss ko na si Papa.

Oo.

So, ayun.

Magvlog-vlog kami ni Mother din.

Ano ba ang gusto mong content, Ma?

Gusto mong mag-travel vlog.

Ayaw ko nang...

ano yung...ano pa tawag mo?

Gusto mo naman mag-travel-travel?

Sige, Mother.

Pag may budget tayo, Mother.

Malihan mo may magpa-libre ng tranche.

Charot.

So, mukbang, Ma?

Ayaw mong mukbang?

Ayaw ko nang mukbang tayo.

Mukbang kape?

Ayaw ko nang mukbang.

Hindi ka nang magka-kape?

Hindi nang magka-kape.

So, ayun.

Iyon yung isang promise ni Mama.

Kasi hindi niyo parang tinatakas.

Nagka-kape-kape siya.

Nahuli ko siya.

Ipunta ko nang kainin.

Nagka-kape.

Tumakbo.

Iturumpa.

Nawala yung sakit ng paan.

Tumakbo.

So, ayun.

Pero sinabi ko kay Mama na

sana lesson learned na ito na

iwasan na yung mga hindi talaga pwede.

Yung patuloy ni Aya

yung kanyang pag-vlog.

Tagal mo bago ka mag-upload.

Siyempre, diba?

Ang hirap naman kasi talagang mag-upload.

Ang hirap magpanggap na okay ka,

na masaya ka, diba?

Ayaw ko naman mag-spread talaga ng

ano, mga bad vibes.

Actually, dapat hindi ako mag-vlog

yun sa hospital si Mama kasi nga

ayaw ko kayong mag-alala.

Ayaw kong

makadagdag sa mga

siyempre nakaka-stress kahit sabi mo

nag-anood ka lang may is-stress ka.

Yung nga, ang dami naghahanap lang update

sa atin and

ayun ito, nandito kami sa hospital

actually. So ayun mga liha, dito na lang yung

wake-up date natin. So ayun lang

yung update natin and

ayun, thank you, thank you so much pa rin

sa mga taong sumu-support at sa mga taong

ganito. Okay lang, okay lang po.

Naka-hi-loser na po kayo sa atin.

So hindi, pero ayun nga,

sorry, yun talaga yung

way ko para hindi ako masyado

ma-stress. Tulog na rin sila.

So, I love you all

so much mga day. Thank you for watching

and I hope na

sana tulungan nyo akong

mag-pray para sa fast recovery

ni mama. Madami pa kami

pagsubok na pagladaan

and

isa lang talaga yung tumatakbo

araw-araw sa isip ko na sana-sana lang

mangyari ito lahat. So I feel

ko, ang hirap, ang hirap makita

ng, sabrang hirap makita

ng si Mama nakakakanta.

So, yun mga day. I love you

all so much. Thank you for watching

and abangan nyo yung mga updates pa natin.

Again, sorry sa hindi

ko pag-upload. So, I love you all

so much. Bye!