ASWANG SA KAMPO (Part 1) | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Mga puweto ni Thelmo

Mapagpalang araw sa inyo, Sir Seth.

Tawagin niyo na lamang po ako sa pangalang...

SPO2 Scorpio.

Yan ang tawag sakin.

Ang karanasan kong ito ay tungkol sa pinagdaanan ko at kung paano kami nakipaglaban sa mga tinatawag nilang aswang.

Isa akong babae at masasabi kong wala akong kinatatakutan.

Kung sa katotohanan lang, matapang ako at walang inuurungang laban.

Sa katunayan, isa ako sa nakipagbakbakan sa Marawi.

At masasabi kong yun ang unang karanasan ko sa buhay ko.

Nang akala ko ay yun ang pinakablutal na away na napuntahan ko.

Nung natapos ang gera sa Marawi, isa ako sa mapalad na nakauwi sa pamilya ko na buhay.

Kaya masayang masaya ako noon at ang buong pamilya ko.

Halos dalawang lingkod din ang nakalipas na bakasyon namin.

Bago kami binigyan ng panibagong misyon sa lugar naman ng panay.

Taga panay ang nanay ko at taga dumagete naman ang tatay ko.

Kaya nakatira kami sa Santa Catalina na sakop ng dumagete.

Bago kami umalis ay sinabi ng nanay ko na magingat kami sa lugar na pupuntahan.

Dahil hindi lamang mga tulisan ang kalaban namin doon.

Kundi isang uri ng mga mapanganib na tao.

Katulad ng mga aswang.

Ayon pa sa nanay ko na ang kampong pupuntahan namin ay malapit lamang sa lugar ng mga yon.

Kaya sabi niya, dalin ko ang punyal na saway para may pong proteksyon ako.

Kapag mapapaaway ako sa mga aswang.

Araw ng lunes ang biyahe namin papuntang panay.

Kasama ko ang dalawa kong partner dahil kami lang ang napiling pinadala.

Medyo kampanti po ako noon.

Tawagin na lamang natin silang Dan at Chris.

Sila din ang mga matatapang na pulis na wala din kinatatakutan.

Gabi na kaming dumating sa kampo.

Dahil sinundo kami ng service pagdating namin sa pier ng dumanggas.

Pagdating namin sa kampo ay pinapahinga na muna kami ng aming officer.

Kaya nakapagpahinga kami ng maayos noon.

Kinaumagahan ay maaga pa kaming nagising dahil kailangan na maghanda para sa mga gawain namin sa loob ng site.

Sabi ng isang naunas namin na kailangan daw na maging handa kami palagi.

Dahil hindi namin alam kung kailan sasalakay ang mga kaaway.

Siya nga pala Sir Seth.

Nasa bundok po ang kampo namin.

Bali may paatalan sa baba at maliit na barrio.

At ang kampo namin ay nasa itaas ng bundok.

At kung ikaw ang tagabantay, ay kitang-kita mo lahat ang nasa baba na mga kabahayan noon.

Habang pinagmamasdan ko ang kabuuan ng lugar na yon,

lumapit sa akin ang isa naming kasamahan na si Edgar.

Sinabi niyang,

Paddy, alam mo may mga gabi dito na iba ang pakiramdam namin eh.

Mga limang araw na ako dito pero wala pa naman kaming nainkwentro na NPA.

Pero ang mga tao ay naisipin ko.

Wala pa naman kaming nainkwentro na NPA.

Pero ay mga tao kaming nakikita na pabalit-balit dyan sa gilid ng kampo.

Pero kung tatanungin namin, nakikidaan lamang daw.

Wala naman silang mga armas.

Kinahaponan, dahil nga sa babae ako ay dinatlan ako Sir Seth.

At saka malas-malasan,

nakalimutan kong bumili ng gamit ko na kailangan ng isang babae pag may dalaw.

Kaya wala kong nagawa.

Nagpaalam ako sa officer namin na pupunta akong tindaan sa baba para makabili ako.

Sinama naman ako ni Danon.

Si Danang naging body ko kaya kami laging magkasama.

Noong pababa na kami sa bundok,

may makasalubong kaming tatlong lalaki.

Medyo may edad na yung isa at halos kaedad lamang namin ng dalawa.

Kaya naman nagbigay ako ng pagbati nun.

Magandang hapon po kuya.

Tagrito po ba kayo?

Tumangu siya pero halat ng nagulat.

Kuya, magtatanong lang naman kami kung may tindahan ba dyan na pwede naming mabilhan.

Oo, meron.

Diretso lang kayo sa mga kabahayan.

Nagpasalamat ako nun.

Nang makalagpas na kami ni Dan,

nilingon ko ang tatlong tao pero,

paglingon ko,

tinitingnan din pala nila kami kaya ngumiti na lamang ako sa kanila.

Nakonwari ay okay lamang naman ang lahat.

Pagdating namin sa barrio,

wala ng paligoy-ligoy at bumili na agad ako ng kailangan ko.

At bumalik na kami sa kampo nun.

Mga bandang alas 9 ng gabi,

bigla kaming binulabog ng putok.

Nagsipagtakbuhan kami at kinuha yung mga baril namin.

Putok ng putok sa labas kaya tumakbo kami ng kasamahan ko.

At nagsirisponde at doon ay nakita ko na may tama na ang dalawa naming tropa.

Agad kong hinanap ang destinasyon kung saan nang gagaling ang putok na yon.

At napagalaman ko na sinugod kami ng mga tulisan

o yung mga taong labas.

Pinaputokan namin at pinatay ang ilaw sa loob nun.

Kaya medyo madilim kami.

Tanging buwan ang aming karamay sa dilim.

Gumapang ako palapit,

para makatulong na may pang-cover sa amin.

Nakita kong may isang taong gumagapang palapit sa pwesto ko.

Kaya binanatan ko kaagad yon.

Sa pulito.

Nang walang ano-ano ay biglang may parang sumuntok sa tagiliran ko.

Kaya natumba ako sa sobrang isa.

At nakita kong may isang taong gumagapang palapit sa pwesto ko.

Kaya binanatan ko kaagad yon.

Kaya natumba ako sa sobrang lakas.

Nunguna, akala ko ay may sumuntok lamang sa akin pero

namanhid talaga ang buong katawan ko nun.

Naramdaman ko na maapdina ito.

At parang may tumutulo nun.

Paghawak ko.

Dugo na pala.

Natamaan ako, Sir Seth.

Napakasakit.

Sumigaw ako sa kasama ko na

Kris! Dan!

May tama ako.

Pero patuloy ang putukan.

Yon ang pinakauna kong karanasan na matamaan kaya

pigla akong nakaramdam ng takot nun.

Pumikit ako at nagdasal.

At nung dumiilat ako,

laking gulat ko na may tao sa harap ko.

Dahil sa medyo madilim ay hindi ko namukaan kung sino yon.

Pero alam ko

na hindi ko siya kasama.

Parang asaw ang ulo niya.

Ang katawan ay tao.

Dahil may kamay siya,

yumuko ito sa akin.

Naamoy ko ito.

Amoy na parang mabantot na malansa.

Sino ka?

Tanong ko.

Hindi ito sumagot.

Kinuha at pinunit niya ang damit ko.

Gulat na gulat ako at sa sobra kong takot ay

akala ko kung ano na ang gagawin niya sa akin nun.

Pero bigla niyang hinawi ang buhok ko.

At itinalis sa gilid ko ang napunit ko na damit.

Dinilaan niya ang dugong tumutulo sa gilid ko.

Yung tipong nilinis at pagkatapos nun ay binuhat niya ako nun.

Nilagay niya ako sa safe na lugar.

Kung saan ay may humaharang sa akin na semento.

Bago siya umalis,

binigay niya sa akin ang mahaba kong baril.

Hinawakan niya ang pisingi ko.

At dun, nakita ko siyang lumundag sa bakod na alambre.

Napakabilis.

Pilit kong dinidilat ang mata ko pero pakiramdam ko,

napakasarap na lamang pumikit nun.

Kaya halos nakatulog ako.

Hanggang sa maramdaman ko na lamang na parang may bumubuhat na naman sa akin.

Pagdilat ko, si Dan pala.

Wala na akong narinig na putok nun.

Lahat kami na nasugatan ay binigyan muna ng first aid.

At kinaumagahan,

dinalan na kami sa ospital.

May hirap kasi kung gabi kami magbiyahe papuntang ospital nun.

Habang nagpapahinga ako,

binalikan ko ang nangyari.

Sino ang tumulong sa akin?

Anong klaseng nila lang yon?

Napagtantu ko na parang taong lobo.

Napadapo ako sa noo ko.

Hindi,

hindi ako pweding maniwalang may mga katulad nga nila.

Yung mga dito,

yung mga ganong klaseng nila lang.

Tsaka bakit niya ako tinulungan, diba?

Alas hapat na araw lamang ako sa ospital noon.

Lumabas na ako at ang sabi ko,

sa kampo na lamang ako magpapagaling.

Dahil pag umuwi pa ako,

masyado nang malayo sa lugar ko.

Okay naman ako,

tsaka para hindi na mag-alala ang mga magulang ko noon.

Habang nagpapagaling ako sa kampo,

naglalakad-lakad lamang ako sa loob noon.

Nagpapainit,

nagmamasid.

Isang araw noon habang ginagawa ko yon,

bigla akong nakakita ng isang imahe na

nakatayo sa kakahuyan.

Tuminyin ako,

nakatayo ako,

nakatayo ako,

nakatayo ako sa kakahuyan.

Tuminyin ako,

alam kong nandun lamang ito

at gusto kong siguraduhin kung

kaaway o sibilyan ba.

Pero bigla itong nawala.

Kaya umiwas na lamang ako noon.

Nakita pala ako ni Dan,

kaya sinundan niya ako.

O buddy, anong ginagawa mo dyan?

Mabinat ka,

sabi niya.

Inaalalayan niya ako para makabalik sa loob ng quarter ko.

At nung magkwentuhan kami ni Dan ay sinabi ko sa kanya

ang nagligtas sakin noong gabing yon.

Pero sinabi ko sa kanya

na huwag niyang sasabihin kahit kanino dahil

hindi naman lahat maniniwala

at pagtatawanan lamang siya malamang.

Baka sabihin pa na naluloko lamang kami noon.

Nung medyo magaling na ako,

mga dalawang linggo na atang nakakalipas noon.

May nakapagsabi sa amin sa kampo na

nandun sa baba o kabayan ang mga tulisan.

At nanghihingi sila ng mga pagkain

kaya dali-dali kaming naghanda noon

at bumaba sa kabayan.

Maingat kami na nagtungo.

At totoo nga,

naroroon sila.

Gusto namin silang hulihin sa mapayapang paraan

pero ayaw nila.

Kaya sumiglab ang away noon

sa pagitan namin.

Nairapan kami dahil may mga sibilyan

kaya sigaw na lamang kami ng sigaw na

dapat ay dumapa sila

habang nagpapaputok dahil

wala silang pakialam kung may matamaan na sibilyan noon.

Paputok lang sila ng paputok.

Nakita kong tulungan sila

Nakita kong tatlo na ang natamaan sa amin noon

kaya tumakbo ako para makapag-cover ako sa kanila.

Pero sa kamalas-malasan

may nakakita sakin.

Pinaputokan ako

pero bago pa umabot sakin ang balang yon

napansin ko na merong sumusunod sakin na

hinarang ang kanyang katawan doon sa bala na yon.

Bumagsak ito sa tabi ko.

Binakapan ko habang tinutulungan ko siyang i-cover sa gilid ng bahay.

Dugoan siya.

May tama sa likod.

Inubad ko ang balabal ko na nilalagay ko sa aking leeg noon

kapag may misyon.

Itinali ko ito sa kanyang katawan.

Nang matalian ko na

agad kong hinarap ang mga kaaway at

pinaputokan ng pinaputokan.

At nang humupa na ang putokan ay

tinignan ko ang taong nagligtas sakin pero

wala na siya.

Tanging patak na mga dugo na lamang ang naiwan.

Sinerch namin ang lugar.

Apat ang patay sa kalaban.

Tatlo ang sugatan sa amin.

Pero hindi naman masyadong grabe ang tama.

Hinanap ko siya.

Pero hindi ko talaga nakita hanggang

bumalik na kami sa kampo.

Naging palaisipan ko naman ang taong nagligtas sakin noon.

Swerte ko sa isip-isip ko lang.

Dalawang beses na akong nailigtas dito.

Pero sino sila diba?

Ang natatandaan ko lang sa taong nagligtas sakin noon.

Mahaba ang buhok nito.

Abot hanggang balikat.

May beloy sa kaliwang pisngi.

Katamtaman ang kulay.

Napangiti din naman ako kahit papano.

Siyempre Sir Seth, babae din po ako.

Walang ano-ano ay biglang nagsalita si Danno na

O buddy, parang naiinkanto ka dyan eh.

Pangiti-ngiti ka pa.

Inspired?

Ha?

Kanino ako may inlove?

Loko na to.

Sa totoo lang Sir napahiya ako dahil isa akong seryosong tao.

Hindi ako palatawa.

Pag gusto ko yung tao, humihinga lamang ako tapos

nagta-thumbs up.

O nag-aapir pag medyo kilala ko na.

Pero ngayon may pangiti-ngiti na akong nalalaman.

Kinaumagaan, niyaya ako si Chris at Dan na samaan nila ako.

Nakasibilyan kaming tatlo nun.

Ang sabi ko, hanapin namin ang taong nagdigtas sakin.

Siyempre si Dan medyo nagtaka at baka mapahamak pa kami nun.

Pinagbilitan ko na hanapin namin.

Baka napano na yung taong yun.

Siyempre baka kailangan niyang dalihin sa ospital.

Nako, baka kriminal yun Scorpio.

Kaya nagtatago, baka natakot.

Pero sa uli, ako pa rin ang nanalo.

Sumunod sila sakin.

Nagdahilan lamang kami na may bibilin at pumaba na kami sa kabayan.

Pero halos lahat ng bahay dun

na napagtanungan niya sa akin.

Pero halos lahat ng bahay dun

na napagtanungan na namin pero

wala silang kilalang mahabang buhok na lalaki.

Sabi ng isang matandang lalaki,

baka taga kabilang sapa o mano.

Sabi ko, sang lugar yan?

Dahil gusto ko lang talagang magpasalamat o makatulong man lamang

sa kung ano ang dapat gawin nun.

Pero, lumingali nga ang matanda.

At nagsabi ito na

Ay nako, Ineng.

Huwag kayong pumunta dun sa lugar na iyon.

Mga gabunan ang mga tao dun.

Sir Seth,

hindi ko talaga alam noong mga panahon na iyon

kung ano ang ibig sabihin ng gabunan.

Kaya nagtanong-tanong na ako habang nakikinig lamang si Dan at Chris.

Ineng,

ang gabunan,

isang uri ng aswang na kumakain talaga ng tao.

Tapos hilaw pa.

Pero, hindi naman lagi.

Minsan lamang sa isang buwan.

Hindi ko naman pinipilit na maniwala kayo.

Pero baka madiskrasya lamang kayo dun.

Pag pumunta kayo dun,

magingat kayo.

Dito kasi sa lugar namin,

hindi lamang mga tulisan ang kalaban nyo.

Minsan mga ganong nilalang pa.

Bumalik kami sa kampo.

Pinag-usapan namin ang aming nalaman sa lugar na iyon.

Lumipas ang isang linggo,

na mapaya pa at halos nakalimutan ko na ang mga nangyari sa nagdang araw.

Pero siyempre,

hindi ang lalaking naglita sa akin.

Alam mo yung pakiramdam, sir, sa atin na gusto mong makita ang isang tao.

At nakakainip na mga araw, kaya,

ng umaga na yun ay kailangan kong magfokus sa trabaho ko.

Kailangan kong maghanda lagi sa gera.

Hindi madali ang buhay ng isang pulis kapag nasa duty ka,

o may mission ka.

Kaya nun,

magdyadyaging na lamang dapat ang plano ko.

Habang tumatakbo,

sa hindi kalayuan,

nakita ko na naman ang lalaking laging nakatingin sa akin.

Nagkunwari akong hindi ko siya nakikita nun.

Lumibot ako sa likuran ng kampo,

at patuloy akong lumabas dun.

Dun ako dumaan sa madamo.

Gusto kong malaman kung sino siya,

at ano ang ginagawa niya.

Na medyo malapit na ako,

tumayo ako,

ikinas ako ang baril ko,

at tinutok ko kaagad sa kanya nun,

bago ako nagsalita.

Pero nang makita ko ang kanyang Kanyuan, Sir Seth,

mahaba ang buhok niya,

nakapuso dito.

Sinigurado ko na hindi siya makatakbo,

kaya dahan-dahan pa akong lumapit sa kanya,

pero,

bigla itong lumingon sa akin.

Nakita niya ako.

Kaya ang nasambit ko na lamang,

dahil parang napahiya talaga ako nun.

Anong ginagawa mo dito?

Bakit lagi kitang nakikita ang nakatingin sa loob ng kampo?

Isipiya ka ba ng mga tulisan?

Diretso ang tanong ko.

Numiti siya.

Nakita ko ang beloy siya,

nagkunwariya kong hindi ko siya natatandaan

dahil kinakabahan na ako na.

Hindi ko alam ang itatanong ko.

Sabi niya,

ah hindi,

hindi ako isipiya,

hindi din ako tulisan.

Mainabangan lamang ako lagi sa loob na gusto kong makita,

at gusto kong makasimula.

Ngunit,

mainabangan lamang ako lagi sa loob na gusto kong makita,

at gusto kong makasiguradong ayos siya.

Hindi ko alam ang sasabihin ko, Sir Seth,

dahil parang alam ko kung sino yung tinutukoy niya.

Nalamig ang buong katawan ko.

Gusto kong tumalikod at tumakbo pero,

kung gagawin ko naman yun,

parang hindi ako pulis, di ba?

Sabi ng utak ko,

ito.

Tinanong ko siya noon.

Sinong gusto mong makita?

May kakilala ka ba dyan?

Umiling-iling siya.

Wala umano.

Pero sabay itong may binigay na tela na mahaba noon.

Kilala ko ito.

Ito yung balabal ko na tinali sa sugat niya.

Kaya biglang may naisip ako para hindi ako mahiya.

Nagkunwari ako na,

Nako, ikaw pala yun.

Hindi kita natatandaan.

Kasi ano, maraming kalaban yun.

Yun ang naisip kong sabihin sa kanya.

At sino ba namang hindi natandaan yun, di ba?

Akay-akay ko siya habang papunta kami sa gilid ng bahay.

Tumango siya.

Kamusta ka?

Ba't ka umalis pala noon?

Hindi kita napagamot.

Sabi ko.

Okay na ako.

Sabit niya.

Huwag kang mag-alala.

Malayo yun sa bitu ka.

Habang nakangiti ito.

Meron siyang itsura, Sir Seth.

Yun ang sinasabi ng uta ko.

O siya, sige, salamat.

Nagpasalamat din siya noon.

Tumalikod na siya agad nang makita niyang may tumatawa.

Narinig kong tinatawag ako ni Dan noon.

Scorpio, anong ginagawa mo dyan?

Ba't nandyan ka?

Delikado dyan.

Nang lingunin ko ang kausap ko, wala na siya.

Na hindi ko natanong ang pangalan niya.

Tinandaan ko ang muka niya habang pabalik na ako sa loob noon.

Agad naman akong sinalubong ni Dan.

Sinermonan.

Kaya wala akong nagawa kundi umuo na lamang ako ng umuo noon.

Ang sabi ko na lang, tinitingnan ko kung anong meron doon kaya napunta ako doon banda.

Kinagabihan, hindi ako mapakali.

Gusto kong lumabas at mapahangin dahil ang init ng pakiramdam ko.

Yung tipong, bored na bored ako Sir Seth.

Gusto kong kausap ang tao na yun.

Nakakagaan sa pakiramdam.

Yung may bago akong nalaman sa sarili ko.

Basta, parang naging iba ang personalidad ko noon.

Inanap ko si Dan at Chris.

Nakita ko silang naninigarilyo sa labas ng quarter nila.

Buddy,

Akala ko matutulog ka na.

Hindi ako makatulog eh.

Usap mo na tayo mga buddy.

Naniniya ako ng isang stick noon,

ng sigarilyo.

Hindi ako naninigarilyo Sir Seth pero,

ng gabi na yun.

Gusto ko lang makipagsabayan sa gawaing lalaki dahil,

naninibago ako sa sarili ko.

Humitit ako ng dalawang magkakasunod.

Bumuntong hininga.

At napansin ka agad ni Dan yun.

Si Dan kasi yung palagi kong kasama kaya medyo alam niya ang templada ko.

Oh, parang may problema ka ata.

Siguro iniisip mo yung tumulong sa'yo no?

Yung aso ba o yung tao?

Umagikik ng tawa si Chris.

Oh wow! Ano?

In love ka na?

Kanino?

Sabi ni Chris.

Ako, kung gano'n.

Natuklasan mo na babae ka talaga.

Eh di pwede ka ng ligawan.

Tawanan ulit sila noon.

Ano?

Eh di pwede ka ng ligawan.

Tawanan ulit sila noon.

Loko!

Sambit ko na natatawa na rin talaga ako.

Napalingon ako sa gilid ng bakod.

May anino akong nakita at bigla itong tumakbo palayo kaya sinundan ko ng tingin yun.

Napansin ka agad ni Dan.

Oh ano yun? Sinong tinitingnan mo dun?

Humiling ako at sinabi kong wala, matulog na muna tayo.

Kinaumagahan, may natanggap ulit kami galing sa informer namin na may mga taong labas na gumagala sa kabilang sapa.

Kaya naghanda ang aming team na sa gabing yun, pupunta namin ito.

Gusto ko ang mission na ito sa kadahilan ang gusto kong malaman kung ano ang meron sa kabilang sapang yun.

Dahil nga sa sinabi ng matandang lalaki na sa baryo na hindi lamang mga tulisan ang meron doon o ang makakalaban namin kundi yung mga tinatawag nilang gabunan.

Mas gusto ko pang makita sa akto ang sinasabi nilang gabunan.

Kesa sa mga tulisan na lagi naman naming nakakasagupa.

Oras ng alis namin.

Time check.

Alas syete ng gabi.

Handa na kaming lahat.

Paakyat ang lugar na yun.

At medyo matarik.

Kaya dahan-dahan ang aming galaw.

Kasama namin ang dalawang scout ranger na si Officer Renato Gamboa at Sir Edwin Buenefe.

Sila yung pinadala sa kampo na maging leader namin dahil sa marami na silang karanasan.

At masasabi natin mga mabagsik na sila sa labanan.

At magaling talaga na mga officer yun.

Pagdating namin sa Maysapa, medyo kinabahan ako.

Kasama si Nadanna at Chris noon.

Dahil sa iba ang pakiramdam namin.

Yung tipong halong mainit na medyo malamig.

At itagdag pa yung amoy na hindi mo malaman kung anong klaseng amoy.

Parang malansa na mabantot.

Nakita kong sumenya si Sir Edwin na may tinuturo sa unahan.

Kaya naghanda kami noon.

Pero ang laking gulat namin nang sumigaw ang isang kasamahan namin na tila kinakalagkad ang boses niya.

Nagkagulo kami hanggang may nagpaputok.

At dali-dali akong nagcover sa puno.

Magkadikit kami ni Badidan.

Nagtanungan kami kung ano yun.

Isa-isang nagpaputok ang mga ito.

Hanggang narinig ko na sumigaw si Chris na...

Hindi tao to!

Hayop sila!

At nakita namin ngayon.

Hindi tao to!

Hayop sila!

At nakita namin ni Dan na tumatakpo pabalik si Chris papunta sa amin.

Sinalubong siya ni Dan.

Ako naman ay gumapang sa kanila dahil gusto kong makita ang lahat pero...

Hindi ko akalain na bigla na lamang may humawak sa paako.

Hinila nila ako pero nakahawak ako sa may ugat-ugat ng kahoy.

Laking pagtatak ako nang bigla na lamang silang naging dalawa.

Dalawa silang nag-aaway nun.

Hindi nagsusuntukan yung humahatak sa paako at yung isa pang nila lang.

Pero alam kong nag-aaway sila dahil narinig ko yung angilan nilang dalawa.

Nagbabaga ang kanilang mga mata.

Hindi ako makapagsalita sa oras na yon.

Sigaw ng sigaw si Dan at Chris na hinahanap ako kung saan ako pero hindi ako makasagot.

Dahil natatakot ako na baka makita ako ng dalawang hayop na nag-aaway.

Hanggang sa merong nagpaputok sa dalawang nag-aaway na ito.

Nakita kong tinamaan ang isa, bumulagta, at ang isa ay tumalon papunta sa akin.

Walang ano-ano, binuhat ako na parang napakagaan ko lang.

Para bang nagbubuhat lamang siya ng sakong walang laman.

Takbo siya ng takbo habang pasan-pasan niya ako nun.

Sigaw naman ako ng sigaw na halos maubusan na ako ng boses nun.

Pababa sa bundok ang takbo niya at naramdaman ko na malapit na kami sa kampo nun.

Iwasan natin yung shout-out request sa comment section dahil hindi po natin siya ina-acknowledge, okay?

Shout-out sa mga bago at nag-renew ng kanilang membership sa YouTube natin. Maraming maraming salamat po sa apat na bago.

Jam Manco, Mirna Cabalonga, Sasilav, and Maria Nieves Ramos. Thank you. Happy 3rd month!

Happy 3rd month!

Jam Jam Teo, happy 4th!

Thomas John Gulisaw, happy 6th!

Jendel77, and praise the Lord God Jesus!

Happy 11th!

Christine Deleon, happy 13th!

Jelian Sibayan, and Monique!

Happy 16th!

Jassid Byrne, happy 18th!

Maya Acera, happy 20th!

Mirna Cabalonga, happy 26th!

Nalakin si Evangelista, and happy 28th!

Pidotski TV

Sa mga nag-message naman, sir.

Pa-shout-out ako, sir, sa bunsukong anak na si Craig Marios Ivan na ginagawang pampatulog ang boses mo.

From John Jaig Consuelo. Thank you.

Sir, magandang umaga po. Pabati naman ako sa aking pinakamamal na magulang na sina, Eleuterio at Lalaine Santo.

Mga bagong yanggaw sa mga kwento mo. Mahal ko kayong mama and papa. From Joshua Gabriel.

Magandang gabi po, sir. Ako po si Danny, silent listener po ako.

Na tubong ilo-ilo at kasalukoy nagtatrabaho sa Japan.

Pa-shout-out sa mga kasamahan ko sa Tuyohashi Zouzen. Tama ba?

Tuyohashi Zouzen. Na nakikinig sa inyo. God bless. From Jay C.

Magandang gabi, sir, sir. At madami mong ginagasalamat sa pag-shout-out.

Bakot ni Lola, bodyguard kong aswang, tagutom sa barrio, batang santiguar.

Muna na mga story mo ang most favorite ko, sir.

Sa liwat, pa-shout-out, sir. Akon ba na si Larry Boy.

Ako yung batang follower mo man, si Chol or Kol ang pronouns.

Friend, kag-upod ko sa work na si Cheche. Happy listening, kid.

Request po, hindi na lang pag-mention ang last name ko, sir Seth.

Sa liwat, Mitch Sangbanwa Pavia, sir. Nagpa-shout-out, waiting for your upload. Thank you.

Good morning, sir. At pag-shout-out naman po si Papa Bridon na nayanggaw ko na sa pakikinig sa inyo.

Wag nyo lang po i-mention yung name ko. Alam nyo po kung sino ang nagpa-shout-out sa kanya.

Salamat. Thank you from Dechoklang.

Salamat po, sir, sa huling pagkakataon. Pa-shout-out pati sa asawa kong nagselos

dahil hindi ko man lang naalalang i-pa-shout-out nung nakaraan.

Si Cherry Pamatian. Salamat, sir. More power and more blessings.

Sobrang solid din nung nagtiwala ako sa aswang.

Napakalakas ng loob ng bida. Salamat po sa pagtugon.

Ayun ang mga kagiliw. Maraming maraming salamat sa inyo.

Bukas ulit.

Thank you for watching!