01:22.0
kaya naman ganun ang estado ng katawan nito.
01:27.0
Maaaring ilang taon na itong bihag ng kung sino o anumang grupo at ginagawang paksa ng karimarimarim na eksperymento.
01:37.0
Baka nakatakas lamang ito ngunit nahabol ng mga salarin kaya napilitang tumalon sa ikasampung palapag ng gusali.
01:47.0
Pansamantala ay pinangalan ng Jane ang biktima na hindi pa rin nagkakamalay.
01:54.0
Napakalaking milagro at misteryo na nabuhay pa ito mula sa pagkakabagsak.
02:01.0
Habang wala pa nga itong malay ay inimbestigahan muna ang mga residente ng gusali kung saan ito nagmula.
02:09.0
Hinihinalang doon naninirahan ang sino mang tinakbuhan ni Jane.
02:16.0
Nang lumabas ang x-ray ni Jane ay labis na ikinagulat ng mga doktor ang naging risulta.
02:36.0
Kakaiba ang bone structure nito.
02:39.0
Maihahalin tulad sa buto ng ibon ang bandang likuran nito dahil misto lang may mga bahagi na tinutubuan ng buto para sa pakpak.
02:49.0
Kaya lamang ay nawawala ang mga iyon.
02:53.0
Parang pinutol o kaya naman ay sanhi pa rin ang karumal-dumal na pagpapahirap dito.
03:00.0
Ang mga hiwa naman nito sa iba't ibang bahagi ng karumal-dumal,
03:05.0
ang mga hiwa naman nito sa iba't ibang bahagi ng karumal-dumal,
03:10.0
ay malalalim pala at animoy wala ng pag-asang gumaling.
03:15.0
Habang minamasdan ng mga doktor ang pasyente ay hindi mapigilan ng mga iyon ang mapailing at mapaloha.
03:24.0
Pinaghalong galit sa may sala at awa para sa biktima ang kanilang nadarama.
03:31.0
Hindi mapigilan ng iba na ipahayag ang pagnanais na makaharap ang sinumang lumapastangan kay Jane
03:39.0
upang ang mga ito na ang magpataw ng parusa sa mga nanampalasan.
03:45.0
Samantalang ang mga pulis naman ay nangakong hindi hihinto hanggat hindi nahahanap ang salarin.
03:54.0
Anang mga iyon ay babaliktarin ang buong syudad mahanap lamang ang may sala.
04:01.0
Ang sinuman daw na gumawa ng ganoong kawalanghiaan ay hindi na dapat pangbuhayin.
04:09.0
Maging ang mga sibilya na nakaalam ng nangyari kay Jane ay labis din ang awa sa biktima at galit sa may sala.
04:18.0
May mga nagsagawa pa nga ng sari-sari nilang investigasyon upang mabilisang maresolba ang kaso nito.
04:27.0
Sa lahat ng iyon ay nananatiling tahimik si Jane.
04:32.0
Hindi siya dumidilat o kumikilos.
04:35.0
Nakahiga lamang sa kama ang pasyente at inaantabayanan ng mga manggagamot kung humihinga pa ba ito.
04:43.0
Bagamat hindi gumigising upang makipagkwentuhan, ay buhay ang kamalaya ni Jane.
04:50.0
Naririnig at nakikita niya ang lahat.
04:54.0
Alam na alam niya ang nangyayari sa kanyang kapaligiran.
04:59.0
Alam niya kung ano ang damdamin ng mga tao sa nangyari sa kanya.
05:04.0
Alam niya ang kinaaawaan siya ng mga iyon.
05:08.0
Naririnig niya ang panalangin ng lahat para sa kanyang agarang kagalingan at pagkakahanap ng hustisya.
05:18.0
At sa kanyang palagay, kailangan niya nang itigil ang pagpapanggap.
05:38.0
Alas dose ng hating gabi,
05:42.0
nag-iikot-ikot sa ospital si Nurse Ronna nang biglang magpatay buhay ang ilaw sa mahabang pasilyo.
05:50.0
Napalunok ang dalaga.
05:53.0
Hindi pa siya nakakaranas ng kahit na anumang kababalaghan sa ospital,
05:58.0
ngunit hindi rin naman bago sa kanya ang mga kwento ng mga katrabahong nakaranas na nakatatakutan.
06:05.0
Lalo pa nga iyong mga nakaduty ng gabi.
06:09.0
Napaantanda siya at nagpatuloy sa paglalakad.
06:14.0
Pataysindi pa rin ang mga ilaw at malayo pa ang elevator.
06:19.0
Kaya lamang ay duda si Nurse Ronna kung kakayanin niyang sumakay ng elevator gayong kinakabahan siya.
06:32.0
napasigaw na lamang siya nang bumulagta sa kanya ang isang matangkad at payat na figura nang sumindi ang ilaw at namatay.
06:43.0
Napahinto siya sa paglalakad at nakiramdam.
06:48.0
Isa pang sindi ng ilaw at nawala na ang naturang figura.
06:53.0
Namatay iyong muli at nabuhay.
06:58.0
Napasinghap siya at napasandal sa pader nang makitang tila nakalingon na sa kanya ang figura.
07:06.0
Walang sabi-sabing minuksan niya ang pinakamalapit na silid at doon nga'y pumasok.
07:12.0
Tila naman nagulat ang bantay ng pasyente na natutulog dahil napaigtad ito.
07:19.0
Nagtanong ang bantay kung oras na ba ng turok ng pasyente.
07:25.0
Nakahinga siya ng maluwag at hindi ipinahalata ang kabah.
07:30.0
Ngumiti siya at sinek ang dalang clipboard.
07:34.0
Nagrarounds din naman siya kaya mabuti pang gawin na niya ang trabaho.
07:39.0
Hindi na niya binanggit ang naranasan dahil baka matakot lang din ang pasyente maging ang bantay nito.
07:46.0
Nang matapos ang pag-check sa pasyente ay kakabakabang binuksan ni Nurse Ronna ang pinto.
07:54.0
Pasalamat naman siya na naging steady na ang ilaw ng pasilyo.
08:00.0
Lumunok siya at naglakad.
08:03.0
Isang pasyente na lang ang titignan niya.
08:11.0
Lalakasan na lang niya ang loob para matapos na ang lahat at nang makababa na rin siya.
08:18.0
Patuloy pa rin ang paggapang ng hilakbot sa kanyang buong sistema.
08:23.0
Lalo pa at wala siyang ibang naririnig kundi ang kakaibang ugong ng fluorescent lights
08:29.0
at ang kanansing ng ball pen niyang tumatama sa ID na nasa kanyang bulsa.
08:36.0
Sa wakas ay narating na rin niya ang silid ni Jane.
08:41.0
Kumatok siya ng tatlong beses bago tuloy ang buksan ng pinto.
08:45.0
Napasinghap siya nang makitang nakaupo ito sa kama.
08:51.0
Ngunit hindi ang pagising at pagbangon nito ang ikinagulat niya kundi ang anyo nito.
08:58.0
Nakaharap sa kanya si Jane at kitang kita niya ang sangkaterbang mga mata sa buong katawan nito.
09:10.0
Ibat-ibang kulay, hugis at laki na mga mata ang nakapuesto sa dating mga hiwa sa balat nito.
09:19.0
Nang bumuka ang bibig nito ay halos mabingi siya sa dagundong ng kulog na yumanig sa paligid.
09:26.0
Napaupo siya sa sahig at kaagad namang tumayo si Jane upang malamang ay alalayan siya.
09:34.0
Ngunit sa pagtayo nito, napag-alaman niyang halos umabot pala sa kisame ang taas nito at lalo niyang namasdan ang sangkaterba nitong mga mata.
09:47.0
Noon din niya napagtanto na ito ang figurang kanyang nakita sa pasilyo.
09:52.0
Napasigaw na lamang ang nurse dahil sa labis na hilakbot habang sige sa pagtawag sa panginoon.
10:03.0
Bumaha ng liwanag sa buong silid nang may kung anong lumabas mula sa likod ni Jane.
10:10.0
Natigilan si Nurse Ronna at tuluyang nawalan ng malay.
10:15.0
Madarat na na lamang siya ng ibang kapwa nurse na nakahandusay sa silid ni Jane.
10:21.0
Pero wala na ang pasyente at wala siyang maalala sa nangyari.
10:28.0
Kumalat ang balita ukol sa pagkawala ni Jane.
10:32.0
Alalang-alala ang mga tao.
10:35.0
Marami ang nag-iisip na baka nakuha itong muli ng mga taong may kagagawa ng mga pinsala nito.
10:41.0
Paulit-ulit na nireview ang CCTV ng ospital kung saan ito na-confine
10:47.0
ngunit walang nakitang pumasok o lumabas na kahina-hinalang mga tao na pwedeng dumukot dito.
10:55.0
Kung tumalun naman daw sa bintana ang pasyente ay may makakakita rito sa ibaba
11:01.0
sapagkat sa tapat nun ay isang abalang convenience store.
11:05.0
Ang pagdating at paglalaho ni Jane ay binalot ng misteryo at hindi na nalutas.
11:14.0
Ipinagdasal na lamang ng lahat na kung nasaan man ito,
11:19.0
naway malayo ito sa kapahamakan at ligtas na ring namumuhay.
11:35.0
Sunod-sunod ang kulog at kidlat habang walang tigil ang buhos ng ulan.
11:46.0
Malaking porsyento ng siyudad ang walang kuryente at kabilang na roon ang gusali kung saan dalawang matangkad na figura ang nakatayo sa pinakatuktok.
11:58.0
Ang isa ay mukhang pinaghalong asyano at Europeyo ang hulman ng muka.
12:04.0
Isang lalaking tinatayang nasa 30 taong gulang.
12:08.0
Malamlam ang mga mata nito nakababakasan ng kalungkutan.
12:14.0
Basang basa na ito ng ulan ngunit hindi maitatangging lumuluha ito base na rin sa pamumula ng mga mata at naghihinagbis na tinig.
12:24.0
Nakikiusap ito sa mas matangkad pang figura na sa unang tingin ay aakalain ding isang tao.
12:33.0
Ngunit sa tuwing matatamaan ito ng liwanag na nagmumula sa kidlat ay makikita ang pagkarami-raming mga mata at gumagalaw pa nga ang mga ito sa balat niya.
12:45.0
Sa muka, lieg, mga braso, dibdib, tiyan, maging hita at binti at sa kanyang likuran.
12:55.0
Tadtad ito ng mga mata na iba't iba ang kulay at iba't iba rin ang itsura.
13:02.0
Merong katulad ng sa tao, katulad ng sa ibon, reptilya at halos lahat na yata ng ulo na ito.
13:10.0
Ang suot nito ay isang mahabang piraso ng puting tela na may isang talampakan lamang ang lapad.
13:18.0
Estrategiko iyong nakabalod sa katawanang nila lang na tila may kung anong itinatago, ngunit hindi kagaya na mga tao, wala itong kasarian.
13:31.0
Hindi ito babae o lalaki, basta't isa itong nila lang.
13:41.0
Hindi kagaya ng lalaking kaharap ay walang emosyong mababanaag sa muka o mga mata ang nila lang.
13:49.0
Tila isa itong pader na kinakausap ng lalaki.
13:52.0
Isang pagkakataon parao.
13:55.0
Bigyan parao ng isang pagkakataon upang patunayan na hindi masama ang lahat ng tao.
14:02.0
May mabubuti pa rin at busilak na kalulad.
14:06.0
Ang isang pagkakataon parao.
14:09.0
Isang pagkakataon parao.
14:12.0
Bigyan parao ng isang pagkakataon upang patunayan na hindi masama ang lahat ng tao.
14:19.0
May mabubuti pa rin at busilak na kalulad.
14:26.0
Muling bumasag sa malakas na buhos ng ulan ang dagundong ng kulog.
14:32.0
Ang mga taong nakarinig nun ay napapapitlag sa gulat samantalang ang lalaki sa tuktok ng gusali naman ay mas lalong naiyak.
14:43.0
Ang kulog kasi na iyon ay ang tinig ng nila lang nakausap nito.
14:50.0
Kulog iyon sa pandinig ng mga karaniwang tao ngunit para sa kanya at sa kanyang ama.
14:57.0
Iyon ay ang mga salita.
15:01.0
Mga salitang nagsasabi na muli na namang binigo na mga tao ang kanilang ama.
15:08.0
Na sa paglipas ng panahon ay nakalimot sa ama ang sanlibutan.
15:13.0
Naging makamundo at palalo.
15:15.0
Naging ganid at mapagmataas.
15:17.0
Marami na ang inosenteng pinaslang dahil din sa malayang pagpapasya ng mga tao.
15:24.0
At iyon ay ang idinagdag ng nila lang.
15:28.0
Sinabi pa nito na isang pagkakamali ng ama ang pagbibigay ng malayang pagpapasya sa mga tao.
15:36.0
Dahil doon wala ng kinatatakutan na mga ito.
15:41.0
Hindi na binibigyang halaga at pansin ang lahat ng kautosan ng ama.
15:49.0
Tumutol ang lalaki.
15:51.0
Anito ay ibinigay ng kanilang ama ang malayang pagpapasya sa mga tao dahil sa pag-ibig.
15:59.0
Mahal ng kanilang ama ang mga tao.
16:02.0
Kaya nga siya mismo na anak nito ay pinagpakasakit para sa katubusan ng sangkatauhan.
16:09.0
Sana raw ay maunawaan ng nila lang na hindi pa iyon ang oras ng paghuhukom.
16:15.0
Masyado pa kasing maaga.
16:22.0
Marami pa ang may mga pagkakataong magbago at sinabi pa ng kausap na sana'y bumalik na lamang daw muli siya sa pagkakahimbing.
16:34.0
Isa na namang kulog ang nadinig.
16:39.0
Ang kasamaan daw ng mga tao ang gumising sa nila lang.
16:44.0
Naririnig daw nito ang pagtangis ng mga api at ang paghingin ng tulong sa ama.
16:50.0
Kailangan daw nitong tugunan ang mga pagtangis na iyon.
16:56.0
Tila nakahanap ng butas sa kanilang sagupaan ng mga salita ang lalaki.
17:02.0
Nagkaroon ito ng panibagong alas upang pasinungalingan ang paniniwala ng nila lang.
17:09.0
Anang lalaki, kung narinig ng nila lang ang mga paghingin ng tulong sa ama ng mga tao ay nangangahulugang iyon ay marami pa rin ang naniniwala sa Diyos.
17:22.0
Ikonsidera naman, Ika, ang mga nananalig pa rin kesa ubusin ang sangkatauhan dahil sa kasamaan.
17:31.0
May mabubuti pa rin at hindi nakakalimot.
17:34.0
Sila sana ang bilangin imbes na ang mga naligaw ng landas.
17:41.0
Natahimik ang nila lang.
17:44.0
Unti-unti humupa ang malakas na ulan ngunit muling dumagundong ang malakulog nitong tinig.
17:55.0
Isa sa ilalim daw ng nila lang sa isang pagsusulit ang mga ito.
17:59.0
Aalamin kung talagang meron pangang natitirang mabuti sa mundo.
18:06.0
Pagkasabi nun ay pumikit ang sangkaterbang mga mata na nasa katawa ng nila lang.
18:13.0
Nagmistulang hiwa sa balat ang mga iyon pagkatapos ay tumalon ito mula sa tuktok ng gusali.
18:19.0
Nang bumagsak ito sa kalsada, ay sinilip ng lalaki ang mga taong nagkagulo upang alamin ang katayuan ng nila lang.
18:29.0
Nagtiim ang mga bagang nito at napalunok.
18:33.0
Sa isip niya'y nagawa na niya ang lahat upang mapigilan ang pagkagunaw ng mundo.
18:40.0
Nasa mga tao na lamang kung patutunayan ng mga ito,
18:44.0
na tama ang nila lang,
18:47.0
o tama siya na muling itaya ang sarili para sa ikatutubos ng sangkatauhan.
19:14.0
Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakotan na ito, hit like, leave a comment at i-share ang ating episode sa inyong social media.
19:31.0
Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media. Check the links sa description section.
19:38.0
Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.
19:46.0
Suportahan din ang ating mga brother channels, ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.
19:52.0
Gayun din ang Hilakbot Haunted History for weekly dose of strange facts and hunting histories.
19:58.0
Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HTV positive!
20:03.0
Mga Solid HTV positive! Ako po si Red at inaanyayahan ko po kayo na supportahan ang ating bunsong channel, ang Pulang Likido Animated Horror Stories.
20:18.0
Subscribe na or else!
20:23.0
Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakotan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.
20:31.0
It's your first 24-7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube!
