HOLY WEEK HORROR STORIES: TOXIC-KRISTO | HILAKBOT CLICK HERE 🔗 https://youtu.be/lciF_TceyZ4 🔴 EPISODE WRITER ► SIXTH HOKAGE Follow our Writer @ https://www.facebook.com/mgakwentonijayehatake 🔴 STORY EDITOR ► SANTO SANTITO 🔴 NARRATOR ► RED #hilakbottv #hilakbotholyweekspecial #holyweekhorrorstories #sixthhokage #6H #hellyweekspecial #pinoyhorrorstories #tagaloghorrorstories #hilakbotpinoyhorrorstories Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary &

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Walang pangarap sa buhay, walang pag-asenso, tamad, batugan,

ang mga bansag at salitang ginagamit ng mga kaanak ni Lemuel para ilarawan siya.

Wala kasing masasabing permanenteng trabaho ang binata dahil hindi siya nakapagtapos ng kolehyo.

Aminado naman siyang kasalanan niya, ang hindi pagkakumpleto ng kanyang edukasyon dahil sadyang tamad siyang mag-aral.

Mas gusto niyang manood na mga anime at magbasa na mga manga.

Hindi niya gusto ang kursong kinuha ng kanyang mga magulang para sa kanya.

Ang Nursing

Ayaw naman talaga niyang maging nurse. Ang gusto kasi talaga niya ay fine arts.

Ngunit bilang anak ay wala siyang boses sa kanilang pamamahay.

Ang nangyari tuloy ay nagrebelde siya at hindi pumasok kahit pa enrolled.

Sumama siya sa mga kabarkadang cosplayer at voluntaryong naging photographer na mga iyon at kung minsan ay iginuguhit pa nga niya ang mga ito.

Kaya nang malaman ng kanyang mga magulang, ang paglalakwat siya at pagsuway niya ay buntal at sermon na walang papangalawa ang inabot niya.

Tinanggap ni Lemuel ang lahat ng salita.

Kasalanan din naman kasi niya. Kaya lamang.

Kapalit nun ay hindi na siya sinustentuhan ng kanyang mga magulang.

Hindi na rin siya pinaaral.

Ang akala niya ay makakahanap siya ng suporta sa kanyang mga kamag-anak ngunit maging ang mga iyon ay hindi rin siya pinanigan.

Suwail daw siyang anak.

Dapat daw ay mahalin niya at sundin ang utos ng kanyang mga magulang sapagkat pumapangalawa raw iyon sa mga utos ng Diyos pero sinuway niya.

Napailing na lamang noon si Lemuel.

Napakamakadyos ng kanyang mga kamag-anak.

Bukang bibig ang salita at pangalan ng Diyos pero kung husgahan siya ay daig pa ang Panginoon.

Ano ang nangyari sa palasak na kasabihang,

Kung ang Diyos nga ay nakapagpapatawad, bakit tao pa ang hindi?

Hindi yata applicable sa sitwasyon niya ang kasabihang iyon.

Dahil nang minsang banggitin niya ay kamuntik pa siyang masampal ng titaayda niya.

Palalo raw siya.

Anito sabay ang tanda.

Magmula noon ay hindi na nga lumapit sa mga magulang at kamag-anak niya si Lemuel.

Pasalamat na lamang siya sa mga kabarkada niyang nakakaunawa sa kanya at sa naging sitwasyon niya.

Nagdaan ang ilang buwan at na-interview sa isang sikat na primetime news si Lemuel.

Magdaraos siya ng isang malaking art exhibit.

Sikat na sikat na sa labas ng bansa ang kanya mga obra.

At iyon ay dahil sa tulong ng kanyang mga kaibigan.

Gulat na gulat naman ang mga kaanak ng pinata lalo na ang kanyang mga kaibigan.

Gulat naman ang mga kaanak ng pinata lalo na ang kanyang mga magulang.

Sino nga ba naman ang mag-aakala na ang anak nilang batugan at walang kaderedireksyon ng buhay,

ilang buwan pa lamang ang nakararaan ay naging international celebrity na?

Ang buhay nga naman ng tao.

Nakatanggap ng imbitasyon ng mga ito para sa exhibit ni Lemuel na pinamagatang unholy.

Bilang nagsisimula pa lamang sa industriya at unti-unti pa lamang na nakikilala,

ay nakipagtulungan si Lemuel sa isang higit na tanyag na pintor,

ang kanyang mentor na walang iba kundi ang nag-iisang si S. Afflictus.

Nakilala ni Lemuel ang tanyag na pintor na si S. Afflictus

o si Mion sa kanyang mga kaibigan nang umalis siya sa kanilang bahay.

Nang malaman ni si Mion ang kanyang kwentong buhay ay nahabag umano ito sa kanya.

Napakabuti ng lalaki dahil kahit nasaglit pa lamang siya nitong nakikilala ay inalok na siyang maging apprentice nito.

Hindi naman din siya tumangi siyempre.

Sa tulong ni si Mion ay nakakuha ng maliit na kwartong mauupahan si Lemuel.

Nagkaroon din siya ng allowance at dahil doon

ay napayapa ang kanyang mabaliw-baliw na utak sa pag-iisip kung saan siya kukuha ng makakain araw-araw.

Mula sa portraits at anime style na pagguit ni Lemuel

ay pinayuhan siya ni si Mion na subukang maging mas realistik ang kanyang estilo.

Magpinta umano siya ng mga still life at walang tanong-tanong na sumunod naman si Lemuel.

Sa bawat proseso niya sa pagpipinta ay pahirap ng pahirap ang ipinagagawa sa kanya ni si Mion.

Natutuwa raw ito sa kanya dahil mabilis siyang matuto,

hindi reklamador at talagang masipag.

Nakikita raw nito ang sarili sa kanya.

Isang lalaking tinalikuran ng mga mahal sa buhay kaya nagsisikap na paunla rin ang sarili.

Hindi nga daw magtatagal at siya rin ay aasenso.

Nagbigay ng kalituhan kay Lemuel ang sinabing iyo ni si Mion.

Ano ang ibig sabihin ng kanyang guru na nakikita nito ang sarili sa kanya?

Sa pagkakaalam niya kasi ay nagmula ito sa maayos na pamilya at may maganda at maunawaing asawa.

Parati nga niyang nakikita ang misis nito na nanonood sa kanila sa estudio.

Padaan-daan lang ito at naglilinis ng estante ng mga pintura.

Nang minsang tangkain niya itong batiin ay inilapat ka agad nito ang hintuturo sa mga labi

na para bang sinasabing huwag siyang maingay dahil maiistorbo si Si Mion sa konsentrasyon.

Kaya napatangon na lamang siya.

Tuloy, magmula noon ay parating tanguan lamang ang palitan nila ng komunikasyon ng may bahay ni Si Mion.

Maliban sa paminsan-minsang pagbisita ng ginang sa estudio ay bihira na itong makita ni Lemuel.

Hindi na sumasabay sa kanilang pagkain o kaya ay nakikipagkwentuhan kapag tapos na sila sa pagpipinta.

Bahaganon lang talaga ang patakaran ng mag-asawa sa tahanan na mga ito

na ang estudyante ni Si Mion ay estudyante lamang talaga nito at hindi na dapat makikialam pa.

Sige ng pilar.

Isang umaga ay napaaga yata ang dating ni Lemuel.

May susi siya sa estudio ni Si Mion kaya nakapasok siya kahit sarado pa iyon.

Wala pa doon ang kanyang guru kaya nagkaroon pa siya ng pagkakataon na pag-aralan ng obra nitong Finishing Touches na lamang.

Kagaya ng iba pang koleksyon na naro roon ay may tema ang erotiko ang panibagong likhang sining na iyon.

Ngunit gaya ng mga napapansin niya noon pa sa pinakahuling mga obra ni Si Mion,

tila ba bukod sa erotiko ay may bahid din ng galit at karahasan ang bawat hagod ng pintura sa canvas.

Bukod doon ay parabang parang may kakaibang amoy ang canvas.

Parang

napaigtad si Lemuel nang may sumutsot sa kanya.

Nang lumingon siya sa pinagmumulan nito ay halos mabaligtad siya sa kinatatayuan.

May dalawang figura sa may estante na mga pintura na hindi niya mawari kung babae ba o lalaki.

Paano'y naliligo sa dugo ang mga iyon at hindi niya mawari kung babae ba o lalaki.

At mistulang niloray ang mga katawan.

Sa labis na sindak ay iilang beses yata siyang sisinghap-singhap na tila isdang hinango sa tubig.

Nang mahanap naman niya ang tinig upang sumigaw, ay saka naman dumating si Si Mion at tinawag siya.

Tuloy ay nauwi sa pag-ubo ang kanyang pagpalahaw.

Dali-dali siyang lumapit dito at itinuro ang mga figura ngunit natameme siya ng mapagtantong na malikmatalamang pala siya.

Wala na ang mga nakakakilabot na nila lang sa may estante.

Tinanong siya ni Si Mion kung ano ang itinuturo niya ngunit umiling na lamang siya.

Anyay nahilo lamang yata siya sa amoy ng pintura.

Tumangutango ang lalaki at inutusan siyang buksan ang mga bintana ng estudio.

Hindi na nga rin daw nito nagugustuhan ng kulob na nagmumula roon.

Walang kibong sumunod si Lemuel.

Nang tanghaling iyon ay binanggit din ni Lemuel kay Si Mion ang kanyang nakita.

Tawang tawa pa siya nang sabihin na sosobrahan na daw siya ng singhot ng pintura dahil kung ano-ano na ang kanyang nakikita.

Naiiling na natawa na rin lamang ito sa kanya.

Pagkatapos ay sinabing gamitin niyang inspirasyon ang kanyang nakita upang makabuo ng panibagong obra.

Doon ay natahimik si Lemuel at napaisip.

Oo nga naman.

Pag-uwi sa inuupahang silid ay pilit na inalala ni Lemuel ang anyo na mga figurang kanyang nakita.

Bagamat kinikilabutan ay isinaalang-alang niya ang payo ni Si Mion.

Pasok pa rin naman sa tema ng kanilang exhibit ang aparisyon kaya pwede nga niya itong ikonsidera na bahagi ng kanilang obra.

Hindi siya ang mga kanyang nakita.

Hindi siya nakatulog sa paulit-ulit na pagguhit, punit, guhit, punit hanggang sa inumaga ng atsya't lahat

kaya naman napagpasyahan niyang magtungo na lamang sa estudio baka sakaling makita niyang muli ang aparisyon.

Nakakatakot pero inspirasyon kasi iyon.

Para sa isang alagad ng sining ay walang puwang ang hilakbot.

Kagaya nang nagdaang araw ay nauna rin dumating si Lemuel kay Si Mion.

Ngunit naroon na si Ginang Pilar at isa pang lalaki na kahawig ni Si Mion.

Mas malaman lamang at matangkad ang lalaking iyon.

Ngunit sa biglang tingin ay aakalaing iisang tao ito at si Si Mion.

Si Ginang Pilar at isa pang lalaki na kahawig ni Si Mion.

Si Ginang Pilar ang nagpakilala sa kanya sa lalaki.

Kakambal daw ito ni Si Mion na nagnangalang Si Mon.

Nagbigaygalang naman siya sa dalawa na sa loob ng ilang buwan niyang pagiging estudyante ni Si Mion ay noon lamang niya nakausap.

Ika pa ni Si Mon ay narinig nito ang usapan nila ni Si Mion nang nagdaang araw ukol sa pagguhit niya sa mga aparisyon na kanyang nakita.

Ibig daw sana siya nitong tulungan na magkaroon pa ng inspirasyon sa pagguhit.

Bago paman siya makatugon ay bigla na lamang lumapit sa kanya ang lalaki at binunggo siya.

Nakadama ng labis na panlalamig si Limuel.

Pagkatapos ay nakita niya kung paano pinagtataga ni Si Mion si Si Mon.

Masuka-suka siya dahil nasa harapan lamang niya ang buong eksena.

Gusto niyang tumakbo at sumigaw ngunit napako na ang kanyang mga paasakin na pipwestuhan at tila may nakatakip sa kanyang bibig.

Ang sumunod na eksena ay nasa kusina si Si Mion at tinatadtad sa maliliit na piraso ang karne ni Si Mon.

Iniluto nito iyon pagkatapos ay lumipat na ang eksena sa isang silid kung saan nakaluhod si Pilar habang nagrorosaryo.

Panay naman ang hagupit ni Si Mion sa likod ng asawa.

Nakalapag sa isang tabi ang isang tray na may lamang kanin at masarasang karne na walang iba kundi ang karne ni Si Mon.

Nang makuntento sa paglalatigo ay kumuha ng canvas si Si Mion at ibinalabal sa dugo ang asawa.

Dinala ni Si Mion sa estudio ang canvas at ipinako sa frame.

Ang mga mantsa ng dugo roon ay siyang ginamit na outline ng lalaki para sa isang pamilyar na obra.

Napasinghap si Limuel pagkatapos ng eksenang iyon.

Naroon siyang muli sa estudio at kaharap si na Si Mon at Pilar.

Kapaluhaan ang mga ito at humihingi ng tulong sa kanya.

Nasa likod lamang daw ng estante na mga pintura ang bangkay ni Pilar.

Napanganga siya dahil nakausog na ang estante at sa likod noon ay isang pababanghagdan.

Si Si Mon naman daw ay wala ng bakas na naiwan dahil ipinakain ni Si Mion sa ginang ang bangkay nito.

Hindi makapagsalita si Limuel.

Litong-lito siya hanggang sa bumukas ang pinto ng estudio at inilua si Si Mion.

Nanlalaki ang mga mata ng lalaki habang nakamata sa nakabukas na lihim na silid.

Patakbo nito iyong tinungo.

Habang si Limuel naman ay napagtatagnitagnina ang mga pangyayari.

Naghahalo na sa kanyang utak ang mga obra ni Si Mion.

Ang galit sa bawat hagod ng paintbrush.

Ang kakaibang amoy sa canvas.

Ang hindi nito pagpansin sa asawang padaandaan lamang at ang mga karumaldumal na aparisyon.

Nagsimula sa iisang pantig lamang ang malakas na tawa ni Limuel

na maya-maya ay nagsunod-sunod na hanggang sa siya ay mapaluhod at mapaluha.

Baka sa muka ng mga imbitadong kapamilya ni Limuel ang disgusto sa mga obra sa exhibit nila na unholy.

Si Tita Ida ay napapaantanda pa habang nagkakandang nguing-ngui sa mga erotiko o bayulenting larawan na ipininta ni na Si Mion at Limuel.

Natatawa na lamang ang dalawang pintor sa mga kaanak ng binata.

Ang iba namang mga art aficionados ay hangang-hanga sa panibagong istilo na handog ni Esaflectus.

Panaypapuri at pagbati ang mga iyon sa kanilang dalawa lalo na nga kay Limuel na protege ng Batikang Pintor.

Nang matapos ang unang araw ng exhibit ay hindi nga nakatiis si Tita Ida at kinausap ng masinsinan si Limuel.

Tanong ito ng tanong kung bakit daw ganun ang kanyang mga obra.

Sobrang mahalay, bayulente at hindi raw angkop sa kanilang relisyon.

Paboritong pamangkin pa naman daw siya nito ngunit hindi nito na iibigan ang kanyang mga ginawa.

Ang mabuti pangaraw ay magbalikloob na lamang siya sa panginoon.

Magbalikloob din daw siya sa pamilya at gamitin sa kabutihan ng kanyang talento.

Pinigilang matawa ni Limuel.

Naaalala niya ang kwento ni Simeon kung bakit nito kinitlan ng buhay ang asawa at kakambal nito.

Mga taksil na mapagpanggap na may takot sa Diyos lalo na si Pilar.

Mga mapagkunwaring religyoso ngunit taliwas naman sa ikinikilos ang inilalabas ng bibig.

Mga kanser.

Mga toxic.

Inakbaya na lamang ni Limuel ang tiyahin at sinabing mainam na bisitahin na lamang siya nito sa estudio ni Simeon isa sa mga araw na iyon.

Ipakikitaan niya rito kung paano nagsisimula ang isang obra.

Kagaya ng turo sa kanya ni Simeon.

If you liked this scary story, hit like, leave a comment and share our video.

Don't forget to hit that subscribe button at the notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HDV Positive!

Mga Solid HDV Positive!

Ako po si Red at inaanyayahan ko po kayo na supportahan ng ating Bunsung Channel ang Pulang Likido Animated Horror Stories.

Subscribe na or else!

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakutan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

It's your first 24x7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube!