HOLY WEEK HORROR STORIES COMPILATION 3 | HILAKBOT x SIXTH HOKAGE 2022 EXCLUSIVES FULL COMPILATION 🔗 https://youtu.be/CVJYK8wcnQE TIMESTAMPS: 0:00 HINDI NA GAGALING 16:05 IBA-IBANG RELIHIYON, IISANG PANGINOON 31:28 LITTLE MISS MILAGROSA 47:58 MOTHER OF PERPETUAL JOY 🔴 EPISODE WRITER ► SIXTH HOKAGE Follow our Writer @ https://www.facebook.com/mgakwentonijayehatake Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join #hilakbottv #hilakbotholyweekspecial #holyweekhorrorstories #dravenblack #sixthhokage #6H #hellyweekspecial #pinoyhorrorstories #tagaloghorrorstories #hilakbotpinoyhorrorstories What this Video is About: HOLY WEEK HORROR STORIES COMPILATION 3 | HILAKBOT x SIXTH HOKAGE 2022 EXCLUSIVES

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Oras na naman na!

Ibagbo!

Sut-sut lamang at nandidilat na mga mata ni Aling Gloria ay tila pinitpit na luyang susukot-sukot na ang anak na si Justin.

Mahagya pang sumuliap ang siyam na taong bata sa ina habang papasok sa loob ng bahay.

Ngunit dali-dali ring nagbaba ng tingin ng paslit nang makitang mas matalim pa sa sakabato ni Batusay ang tingin ipinupukul sa kanya ng ina.

Nang maalala ang paborito niyang anime hero ay napasimangot na lamang si Justin.

Napakatagal naman ang kwaresma.

Walang palabas sa TV at panaybasa lamang ng pasyon ang ginagawa ng mga matatanda.

Naiinip na siya na sanay matapos na ang mahabang okasyon para naman magbalik na ang mga palabas at makapanood na rin siya.

Paglalaro na nga lamang ang libangan niya ay ayaw pa siyang hayaan ng kanyang nanay.

Huwag daw siyang maglaro sa labas at huwag ding maglikot sa loob ng bahay dahil makamasugatan siya.

Kapag daw Biernes Santo ay patay si Jesus kaya hindi nagagaling kailanman na sugat niya.

Kung gumaling man daw ay matatagalan at baka maubusan pa siya ng dugo kaya huwag muna daw siyang maglalaro.

Napakaraming bawal kapag mahal na araw.

Pinagiingat lamang daw siya dahil hindi siya mababantayan ng Panginoon.

At mas malakas daw ang kapangyarihan ng kasamaan dahil walang makakapigil sa mga ito.

Pada school na naupo sa sofa si Justine, dinigna-dinignya ang mga pakantang pagbabasa ng matatanda sa labas.

Ang sakit sa ulo dahil nakamikropono pa ang mga iyon at mas lalo pa nilang nilalakasan ang mga boses.

Nalilitutuloy siya.

Huwag daw maingay dahil pagbibigay galang iyon sa pagpapakasakit ni Jesus para matubos ang kasalanan ng sanlibutan.

Pero ano ba sa palagay ng kanyang nanay at iba pa nilang kapit-mahay ang ginagawa ng mga ito?

Hindi ba't pag-iingay iyon?

Nasabi na niya iyon nang nagdaang araw at pinadilatan na naman siya ng kanyang nanay.

Hindi siya makurot nito o mapingot.

Paano'y takot din na masugatan siya dahil baka nga hindi na iyon gumaling.

Napangisi nang wala sa oras ang bata.

Ngunit ang ngisi na iyon ay dagli ang nabura nang makarinig ng sigawan sa labas.

Pagtatakatuloy niya kung ano ba iyon.

Akala niya ay hindi dapat mag-ingay.

Ano?

Napanganga na lamang si Justine nang sumilip sa bintana at makita ang sanhinang ingay.

Si Mang Douglas at Mang Arthur.

Nagdatagaan ala batusay at si Shiyo Yamamoto.

Kitang-kita niya ang pagbuka ng laman sa balikat ni Mang Douglas nang tamaan iyon ng tabak ni Mang Arthur.

Kitang-kita rin niya nang lumawa ang bituka ni Mang Arthur nang tamaan naman ito ng karambit ni Mang Douglas sa taghiliran.

Kasabay ng sigawan ng mga kapitbahay ay napasigaw rin si Justine dala ng labis na takot.

Isa iyong Abril ng 1998.

Doon naging selyado ang paniniwala ni Justine na talagang hindi dapat nag-iingay o nasusugatan kapag Bierne Santo.

Naging halimbawa ang dalawang nilang kapitbahay na kapabinawian ng buhay matapos mag-tagaan.

Paano nga'y hindi nakita ng Panginoon ang pagkakagulo ng mga ito?

24 na taon ang matuling nagdaan.

Si Justine nga ay 33 taong gulang na at isa na ring magulang.

Daladala niya ang paniniwalang inukit ni Aling Gloria sa kanyang isipan hanggang sa siya ay magkaroon na rin ng anak.

Hindi niya nakalimutang ibahagi sa kanyang pamilya ang patungkol sa paniniwalang iyon tuwing kwaresma.

Kaya kabilinbilinan niya sa mga anak na edad 10 at 8 na huwag na huwag mag-iingay tuwing Bierne Santo dahil may masamang mangyayari.

Pasalamat naman si Justine dahil masunuri ng kanyang mga anak.

Hindi kagaya niya noon na kailangan pang panlisikan ng mga mata.

At ngayong nalalapit na naman ang kwaresma ay muli niyang ipinapaalala sa mga anak ang nakagawian na paniniwala.

Patay si Jesucristo.

Wala ang Panginoon kaya ang mga sugat ay magdurugo lamang at hindi gagaling.

At higit sa lahat, malakas ang kapangyarihan ng masamang espiritu dahil hindi nakikita ng Diyos ang ginagawa ng mga ito.

Saktong nagsisitango ang mga anak niya matapos muling pangaralan ng mga iyon ay may narinig siyang bumungisngis sa hindi kalayuan.

Nang mag-angat ng tingin si Justine ay nakita niyang nakasandal sa pader ng malapit na tindahan ang kapitbahay nilang si Jacinto.

Sumisip-sip ito ng softdrinks sa plastik habang nakatingin pa sa kanilang mag-aama.

Pinapasok niya ang mga bata sa loob ng bahay at nag-ayos na lamang ng mga upuan sa kanilang terasa para sa pabasa.

Nilapitan siya ni Jacinto at inusisa kung ano raw ang kalokohang kanyang sinasabi sa kanyang mga anak.

Napilitan tuloy siyang harapin ng lalaki at ngitian.

Hindi siya malapit dito.

Lahat naman yata silang magkakapitbahay ay hindi malapit kay Jacinto.

Hindi nila kaototang dila ang lalaki.

Ilag silang lahat dito dahil sisiga-siga at may pagkaadik pa yata.

Pula nga niya ay hindi nito binayara ng softdrinks na iniinom.

Tumawa siya na kaunti at sinabing pinangangaralan lamang niya ang mga anak patungkol sa mga pamahiin tuwing mahal na araw.

Dagdag pa niya ay mabuti iyong habang bata pa ay may alam na sa pagpapakasakit ng Panginoon ang kanyang mga anak upang lumaking may takot sa Diyos.

Wala namang masamang ibig ipakahulugan si Justine ngunit hindi nagustuhan niya Jacinto ang kanyang tugon.

Ang nakangisi nitong muka ay biglang sumeryoso at itinulak siya sa balikat.

Napatras si Justine at nagulat sa ginawa ng lalaki.

Kumakbang pa ito palapit at pumasok sa kanilang teres.

Masama raw ang tabas ng kanyang dila.

Ano raw ba ang gusto niyang sabihin dito?

Kung may galit daw siya ay mag one-on-one silang dalawa.

Pinananatili pa rin ni Justine na kalmado ang kanyang sagot.

Ayaw niya ng away.

Lalo pa at nasa loob lamang ng bahay ang kanyang mag-iinah.

Pumingi siya ng paumanhin kay Jacinto kahit pa wala naman siyang dapat ihingi ng tawad.

Nanumbalik ang ngisi sa muka ng lalaki.

Umatras ito at dinuro siya habang nagmumura.

Ayusin daw niya ang kanyang pananalita.

Napahinga ng maluwag si Justine nang mawala na sa kanyang paningin ang lalaki.

Hindi kagaya noong kabataan ni Justine.

Mas madali na lamang para sa mga bata ang palipasin ng kwaresma.

Noon ay talagang walang palabas sa telebisyon kundi mga pelikulang ang tema ay nagmula sa Biblia,

mga Holy Week specials ng mga TV network na tumatalakay sa kabutihan at pagmamahalan at mga pelikulang sinauna.

Sa kasalukuyang panahon, inalis pa rin naman ang mga regular na palabas at inuulit ang mga pelikulang pambiblia

subalit nadagdagan na iyo ng mga cartoons, Hollywood blockbuster films at hindi rin inaalis ang balita tuwing gabi.

May internet na rin na siyang mas pinapaborang libangan ng karamihan at bukod pa roon ang online games na siyang kinalolokohan ng dalawa niyang anak.

Hindi na problema ni Justine ng pangungubinsi sa kanyang mga anak na pumirmi na lamang sa bahay at huwag maglikot.

Hindi na maiinip ang mga ito sa panahon ng kwaresma basta't may hawak na cellphone o kaya ay nakaharap sa computer.

Iniwan nilang mag-asawa ang mga bata sa loob ng kwarto ng mga ito.

Hinayaang mag-computer at maglaro sa cellphone.

Sila naman ay nakihalubilo sa mga kaanak at kaibigan na nagbabasa ng pasyon sa pangunguna ng kanyang nanay Gloria.

Tuwang-tuwa nga ang kanyang ina dahil magmula nang siya ay mag-asawa ay hindi ito pumapalya sa pagpapabasa.

Ikatlong araw iyon ang pabasa.

Gaya na nakaugalian ng kabataan ni Justine ay may mikropono pa ang mga nagpapasyon.

Tahimik lang naman silang nakaupo at nakikinig.

Taimtim na inaalala ang pagpapakasakit ng Panginoong Hesus.

Ngunit, kagaya rin ng isang pangyayari sa kanyang kabataan na siyang nagpabago ng kanyang pananaw sa Biyernes Santo,

bigla na lamang umalingaungaw ang gulat na sigawan ng mga kapitbahay.

Kasunod noon ay sigaw naman ng isang galit na lalaki.

Natigil sa pagbabasa si Aling Gloria at ang iba pang naroon.

Napalingon sila sa pinagmumula ng komosyon.

Napatayo ang lahat at nagtakbuhan ng makitang paparating si Jacinto.

May dala itong baril at galit na pasugod sa kanilang direksyon.

Nagrereklamo sa ingay ng pabasa ang lalaki at itinutok sa kanila ang baril na dala.

Ang unang responde ni Justine ay iharang ang kanyang sarili sa ina at asawa habang umaatras papasok sa loob ng kanilang kabahayan.

Kay lakas ng tibok ng kanyang puso at iisang bagay lamang ang umiikot sa kanyang utak.

Ito ay ang mailigtas sa kapahamakan ng kanyang pamilya.

Busa ng busa si Jacinto, galit na galit ito dahil rinding-rinding na raw sa ingay nilang tatlong araw ng tumatagal.

Itinaas niya ang dalawang kamay at nakiusap dito.

Sabi niya ay huling araw na iyon.

Patapos na ang pabasa kaya tiyak na mananahimik ng muli ang kanilang lugar.

Nakiusap siyang huminahon si Jacinto.

Nakiusap din siyang alang-alang sa Panginoon ay maghunus dili ito.

Subalit, umira lang pagiging siga ng lalaki na hindi marunong makisama.

Hindi na raw nito mapapalagpas ang kanilang kaingayan kagaya ng pagpapalampas nito sa pambabastos niya rito noong nakaraan.

Ikinagulat iyo ni Justine dahil talaga palang dinamdam ng kapitbahay ang maling pagkakaunawan nito sa kanyang sinabi.

Sige siya sa pagatras para maipasok sa loob ng bahay si Aling Gloria at ang asawa.

Nasigirin siya pakikiusap kay Jacinto habang nagsisiiyak.

Ang kanila namang mga kaibigan ay nakatakbo na at may mga cellphone sa tenga na tila tumatawag na ng polis.

Itinaas ni Jacinto ang baril at nagpaputok sa kalangitan.

Nagkasigawan lalo, itinulak na ni Justine ang asawa at inasa loob ng bahay.

Ngunit hindi niya napansin na nakapuslit pala ang walong taong gulang niyang anak na may dalapang pellet gun.

Pinaputokan nito ng sunod-sunod sa muka si Jacinto.

Bago pa mahablot ni Justine ang anak, ay isang putok ang muling o malingaw-ngaw kasunod ng pagtumban ng kanyang anak at pagkalat ng pula sa puting sando nito.

Napingin siya sa mga sigawan at iyakan.

Wala siyang makitang ibang tao maliban kay Jacinto.

Sa paningin niya ay bumagal ang bawat kilos ng lalaki.

Naaalala niya ang mga pangaral noon ni Nanay Gloria.

Huwag maglalaro dahil baka masugatan at hindi na iyon gumaling.

Matay ang Panginoon kaya hindi nakikita ang mga nangyayari sa kalupaan at ang masasamang espiritu ay mas malakas.

Si Jacinto ang masamang espiritu na iyon.

Ang sugat ng kanyang anak ay maaari nitong ikamatay.

Higit sa lahat ay hindi nakikita ng Panginoon ang nangyayari.

Kaya hindi naman siguro siya makikita ng Diyos na nakikipagsabayan sa masamang espiritu sa kanyang harapan.

Itinutok ni Jacinto ang baril kay Justine.

Yumuku siya at sinuwag ito sa tiyan.

Nang maitumba ang lalaki ay sunod-sunod na suntok ang pinakawalan niya sa muka nito.

Binibigwasan niya ang braso nitong may hawak na baril upang hindi iyon maitutok sa kanya.

Galit na galit siya.

Hindi nawawala sa kanyang isipan ang ginawa nito sa kanyang anak.

Nagawang itutok ni Jacinto ang baril sa kanyang muka.

Bago iyon maiputok ng lalaki ay kinagat niya ang kamay nito.

Napasigaw si Jacinto.

Umagos ang dugo paibaba sa braso nito dahil sa igting ng kanyang pagkakagat.

Pinilit na nanlaban si Jacinto at pinagsuntok siya ng malaya nitong kamay sumalit wala siyang maramdaman.

Sa isang malakas na piglas ni Jacinto ay nabaliktad ang sitwasyon.

Napailalim siya at ito na ang nakapaibabaw sa kanya.

Tumayo ang lalaki at pinagtatadyakan siya sa takiliran at muka.

Isinanga na lamang niya ang mga braso sa ulo.

Ngunit maya-maya lang din ay narinig na niya ang mga sigaw nito at ang tunog na mga inihahataw na kahoy, bakal at lumalagutok na buto.

Nang mag-angat ng tingin si Justine ay nakita niyang ginugulpinan ng mga kapitbahay ang sigaw.

Nadala sa ospital ang munsong anak ni Justine at kasalukuyan ay nagpapagaling na.

Si Jacinto ay namatay sa nina mga balis sa katawan at pamumuo ng dugo sa ulo.

Labis ang pasasalamat ni Justine dahil nakaligtas ng kanyang anak.

Noy napaisip siya sa paniniwalang hindi nagagaling ang sugat tuwing Biyernes Santo.

Kasabay noon ay naaalala naman niya si Jacinto na ikinamatay nga ang pangugulpirito.

Marahil ay hindi naman talaga pumapanaw ang Diyos tuwing Biyernes Santo.

Marahil ay nakikita pa rin nito ang mga nangyayari sa paligid.

Marahil ay ang mga tao lamang ang hindi nakakakita sa mga nangyayari.

Dahil kahit isang buong kalye silang tumapos kay Jacinto

ay wala ni isa ang naging testigo sa pagkamatay ng walang hiyanin ang kapitbahay.

Napausal na lamang si Justine ng pasasalamat at pagpupuri sa Panginoon.

Mga solid HTV positive,

ang mga susunod na kwentong inyong mapapakinggan ay mula sa Holy Week Compilation Playlist.

6th Hokage Exclusives Now Streaming Nonstop

Mabilis na tumipasa keyboard ng kanyang computer si Rigo.

Nagbitiw siya ng mga akusasyon sa kadebating nagmula sa kalabang relihiyon.

Nilagyan pa niya ng laughing emoji ang dulo ng kanyang reply bilang paungot siya

bago pinindot ang buton na magpapaskil ng kanyang komento.

Natatawa pa si Rigo habang binabasa ang kanyang reply.

Ang pakiramdam niya, napakatalino niya sa pagkakataong iyon.

Tingnan lang niya kung ano ang isasagot ng kanyang kadebate.

Kapanalig kasi si Rigo sa relihiyon kong tawagin ay sambahan ng Panginoon.

Malakas ang sampalatayan nila sa kanilang sekta at maging sa pinuno.

Naniniwala silang ang kanilang samahan ang daan patungo sa kaligtasan,

na sila ang tunay na pinili ng Panginoon bilang tapat na tigasunod

at ayon na rin sa turo ng kanilang lider na siyang tunay na sugo ng Panginoon

ay tama ang direksyon ng kanilang paniniwala at mali ang sa iba pang relihiyon.

Ang kanilang interpretasyon ng Biblia ang totoong tama dahil pinag-aralan iyon ng pinuno nila.

Ang turo naman ng kalaban nilang relihiyon ay mali sapagkat maraming paniniwala ang mga ito

na wala naman talaga sa Biblia.

Kagaya na lamang na mga pinuno ay hindi mahaaring magkaroon ng pamilya.

Natawa na naman si Rigo.

Natapos na niyang basahin ng makailang ulit ang Biblia

at kahit kailan ay wala pa talaga siyang nakita ni Minsan doon

na nagsasabing bawal mag-asawa ang pinuno ng relihiyon.

Kinukopya lamang ng mga mapagpanggap na makadyos na iyon ang naging pamumuhay ni Jesus

na ayon naman sa kanilang lider ay isa talagang napakalaking pagkakamali.

Hindi dapat gayahin ang pamumuhay ni Jesucristo dahil ito ay ang nag-iisang sugo.

Wala nang makakagaya sa mga nagawa nito.

Isinakripisyo ni Jesucristo ang sarili upang mapawi ang kasalanan ng sanlibutan.

Aber nga, kung talagang isinasabuhay ng kalaban nilang relihiyon ang ehemplo ni Jesucristo,

bakit hindi rin magpalatigo, magpaputong ng koronang tinik,

at magbuhat ng krus patungo sa bundok kung saan naman ipapako ang mga ito hanggang sa mamatay na katulad ni Jesucristo.

May ilan nga ang gumawa noon, subalit totoo bang naghirap?

Nagkasugat-sugat?

Eh hindi naman.

Dahil ang lahat ng iyon ay pagpapanggap lamang.

Arte walang katotohanan.

Palibas ay takot din naman mga mamatay.

Paano'y mga makasalanan?

Napahalakhak si Rigo sa naisip.

Nahinto lamang siya sa paghagalpak nang makitang nagreply na ang kanyang kadebate.

Maigsi lamang iyon kumpara sa alaesey niyang tugon, ngunit sapat upang umalsa ang blood pressure niya.

Ang sabi ng reply na iyon,

Ang weird mo naman pre.

Pinupunamo na mali ang mga turo sa amin dahil ka mo ay ginagaya ng mga leader namin ang kawalan ng asawa ni Jesucristo?

Sabi mo pa ay nag-iisang sugo si Jesucristo at wala na makakagaya pa?

Eh bakit pala totoong sugo ang tawag ninyo sa leader ninyo?

Sino ba talaga ang totoo at nag-iisang sugo?

Si Jesucristo o ang leader ninyo?

At pagkatapos ay may crying emoji at wondering emoji naman ang dulo ng reply na iyon.

Gigil na gigil si Rigo. Ano na nga ba ang isasagot niya roon?

Mali yata siya ng pagkakasabi at pagkakadugtong dugtong ng mga salita.

Binasa niyang muli ang kanyang reply.

Oo nga, sinabi niya sa mga nauna niyang reply na ang leader nila ang tunay na sugo.

Pagkatapos ay sinabi naman niyang si Jesucristo ang nag-iisang sugo at wala nang makatutulad dito sa huli naman niyang reply.

Paano niya sasagutin ngayon ang reply ng kadebate niya?

Inis na inis man ay binura niya ang komento kung saan naunang mag-reply ang kadebate niya

pagkatapos ay blinak niya ito upang hindi na rin mangulit.

Nakakahiharin kasi kung may iba pang makakabasa nun.

Tiyak na pagtatawanan siya.

Bata pa lamang si Rigo ay ang sambahan ng Panginoon na ang kanyang reliyon.

Maraming bawal sa kanila ngunit ang lahat naman ng iyon ay nakatala sa Biblia kaya kanilang sinusunod.

Marami silang hindi kinakain na pagkain sapagkat ayon sa kanilang leader ay marumi ang mga iyon.

Proud si Rigo sa kanilang reliyon dahil alam niyang nasa tama silang landas.

Ang iba pang reliyon ay masusunog sa dagat-dagat ang apoy dahil naniniwala sa maling turo ang mga iyon

at hindi pa tinatanggap sa kanilang mga sarili na mga miyembro na ang sambahan ng Panginoon

ang siyang nag-iisang tama at makatwirang reliyon.

Satwina naman ay sinasabi ng kanilang mga leader na huwag ipilit sa iba ang kanilang paniniwala,

na irespeto nila ang paniniwala ng isa't isa lalo pa kung hindi naman naaapektuhan ang kanilang araw-araw na pamumuhay.

May kanya-kanyang paniniwala raw ang mga tao, may kanya-kanya ring sinasambang Diyos

ngunit sa bandang huli naman ay mahahatula ng bawat isa sa paraan ng kanyang pamumuhay.

Kaya ang dapat ay maging mabuti sa kapwa at huwag maging mapanghusga.

Hindi raw ang reliyon ang mahalaga kundi ang paniniwala sa Panginoon.

Pinagbabawalan din silang makisali sa mga debate ng reliyon dahil nag-uugat lamang naman daw iyon sa hindi pagkakasundo-sundo.

Kaya lang ay kung bakit matuwang tuwa si Rigo na makipagtalo sa mga hindi nila katulad ng paniniwala?

Para kasi sa kanya ay katawa-tawa ang nakalakhang turo ng leader ng ibang reliyon.

Walang-wala sa kalingkingan ng kanilang samahan na siyang tunay na alagad ng Diyos at siyang tanging mailigtas pagdating ng araw ng paghuhukom.

Para kay Rigo ay sobrang nakaka-proud talaga ang sambahan ng Panginoon at walang mali sa pagmamalaki niya sa kanilang samahan.

Napamura si Rigo nang malamang nag-viral ang pakikipagdebate niya dahil naiscreenshot pala ito ng lahat ng kanyang katunggali.

Lahat ng kanilang usapan ay nagawan na ng screenshot bago paman niya maidelete ang lahat.

Ipinaskill nito ang palitan nila ng talakayan hanggang sa mawala na ang kanilang thread.

Sa caption ay binanggit pa ng lalaki na blinak niya ito matapos ang huli nitong reply na hindi na niya nasagot.

Libo-libo na ang reacts at comments sa post na iyon at naishare na rin ng daan-daan.

May mga nagme-message na rin sa kanya na siya ay pinagtatawanan,

samantalang mga kasekta naman niya ay ipinapahayag ang pagkadismaya sa kanyang mga ginawa at sinabi.

Naglaktuloy siya ng profile upang hindi na madumog pa.

Binasa na lamang niya ang mga comment at talaga namang gigil na gigil siya.

Hindi rin niya malaman kung paano re-replyan ang mga iyon dahil wala siyang maisasagot na makapambabara.

Talagang talo siya sa debate at ngayon nga ay viral pa.

Ngunit habang binabasa ang mga nakakainit ng ulong comment, may isang komento ang nakapukaw ng kanyang atensyon.

Ang sabi noon,

Bakit pa rin niyo ginagawang isyo ang mga relihiyon na turo sa inyo?

E bantang huli naman, hindi relihiyon o tao ang maghuhusga sa atin,

kundi ang ating pinaniniwalaang deity.

Ngunit hindi na niya pinansin ang komento dahil ang pangalan at profile picture ng Facebook user

ang pinaglaanan niya ng atensyon.

Nahulaan kasi niyang iba ang relihiyon noon sa kanya at sa kadebate niya.

Napangisi si Rigo at nireplya ng naturang netizen gamit ang kanyang dummy account.

Lutz, ano ginagawa mo rito?

Bakit ka pa nakikisalis sa isyo ng mga hindi mo kakulto?

Alam mo magandang gawin?

Kumain ka na muna.

Gutom ka na yata sa kapa-fasting nyo eh.

At saka ang baho siguro ng hininga ng mga kabrader mo dahil sa ulcer.

Kagaya ng parati niyang ginagawa para mang asar ay nilagyan niya ng laughing emoji ang dulo ng komento.

Balak lang niyang makabawi kahit sa isang netizen lang.

Lugi kasi siya sa dami ng tumutuligsa sa kanya at nantatrash talk pa.

Kaya minabuti niyang pagbuntunan yung mukhang hindi papalag dahil na rin sa paraan nito ng pagkokomento.

Ngunit anong gulat niya?

Nang segundo pa lamang ang nakararaan ay dinagsana siya ng mention.

Tinadtad siya ng galit na galit na reply mula sa iba't imang netizen na halatang hindi naman kasekta nang nireplyan niya.

Napakabastos daw niya dahil wala namang masama sa sinabi na nagkomento ay nang a-adhome siya.

Idinamay pa nga daw nito ang buong relihiyon ng nasabing netizen.

Malinaw na malinaw raw na ang dummy account niya at ang taong paksa sa post ay iisa.

Wala raw pala siyang pinipili sa pambabastos ng relihiyon.

Nakakahiya raw sa mga kasekta niya.

Pati nga iyong mga kapwa niya ang miyembro ng sambahan ng Panginoon ay tinutuligsa na rin siya at kinakansel.

Bandang huli ay dini-activate na ni Rigo ang kanyang main at dummy account.

Kailangan niyang gawin iyon bago pa man makahanap ng mas maraming ikalulubog niya ang mga netizen.

Kabadong kabado siya buong maghapon at hindi siya mapakali.

Napakalaking pagkakamali ang kanyang nagawa at galit sa kanya ang lahat.

Nag-isip tuloy siya ng mabuti.

Ano ba ang ginagawa ng mga taong nagbaviral dahil sa negatibong bagay?

Ah, tama. Manahimik. Tama lang na nag-deactivate siya.

Hindi naman din siya artista o kung sinong sikat na pagkakaguluhan ng matagal.

Magpapalamig siguro siya ng mga dalawang linggo hanggang isang buwan at tsaka muli siyang mag-a-activate na kanyang main account.

Magpapalit pa nga siya ng pangalan upang hindi na matuntun ng mga galit sa kanya.

Kuminga ng malalim si Rigo bago ipinikit ang kanyang mga mata.

Nang muling dumilat si Rigo ay hindi na niya makilala ang paligid.

Napakainit at namumula ang lahat ng bagay na kanyang makita.

Sa labis na init ay sumingasing ang pawis na sumisingaw na lamang sa kanyang katawan at hindi na nakukuha pang tumulo.

Nagsisisigaw siya at tumatakbo na dahil hindi niya alam kung nasa na siya.

Ang napansin rin niya ay bakit walang ibang tao.

Sumigaw siya ng saklolo hanggang sa nanuyo na lamang ang kanyang lalamunan.

Napaubo siya dahil doon.

Habang umuubo ay may narinig naman siyang malagom na tinig na humahalakhak.

Hinanap niya ang pinagagalingan noon ngunit hindi niya makita.

Tumingala siya at sumigaw.

Hinahanap niya ang tumatawa.

Ngunit nang ito ay sumagot, mas lalo siyang nagimbal.

Kinuha na raw siya ng totoo niyang Panginoon.

Muli niyang inilibot ang paningin sa paligid at nahaitanong kung bakit tila nasa impyerno siya kung siya pala ay kinuha na ng Panginoon.

At ano naman ang kanyang ikinamatay.

Napaluha siya ngunit siya agad ding pinigil ang mga luha nang mapaso ang mga mata niya sa init noon.

Tumawang muli ang boses.

Nasa impyerno raw talaga siya dahil demonyo ang kanyang itinuturing na Panginoon.

Dahil sa sinabi nito ay nagprotesta si Rigo.

Anya ay ang kanilang lider ang sugo ng Panginoon.

Ito ang daan sa kaligtasan kaya imposible ang sinasabi ng kanyang kausap.

Marami pa sana siyang naisabihin ngunit tila may screen na lumitaw sa kanyang harapan kung saan nakikipagdebate siya sa mga kalabang reliyon at nilalait pa ang mga iyon.

Anang boses ay hindi raw gawain ng isang matuwid na alagad ng kabutihan ang kanyang ginagawa.

Hindi rin parte ng turo ng kanilang samahan ang mga panlalait at pang mamaliit niya sa ibang reliyon.

Nasabihan na sila ng kanilang lider na matutong rumespeto sa paniniwala ng iba ngunit sige pa rin siya sa panlalait sa mga hindi nila kaanib.

Ipinahiyaraw niya ang kanilang samahan.

Hanggang sa salita lamang siya nagiging tigasunod ngunit ang gawa niya ay kabalintunaan.

Ang Panginoon daw ng kanyang reliyon magiging ng dalawa pang reliyon na kanyang minamaliit ay iisa lamang.

Iba-iba ng katawagan ngunit iisang Diyos lamang at ang pangmamaliit at panlalait niya sa Diyos ng iba ay pangmamaliit at panlalait na rin sa kanyang Diyos.

Kaya naman imbes na makuha ang pabor ng Panginoon ay lalo lamang siyang napapunta sa maling landas at ang kapalit nga nun ay ang pagkakabulid niya sa dagat-dagatang apoy.

Nag-iiiyak si Rigo.

Wala na siyang pakialam kung napapasu man ang kanyang mga mata dahil misto lang pinakulong tubig ang kanyang mga luha.

Dahil sa sakit ay lalo lamang siyang napaiyak.

Sisingsisi siya sa kanyang ginawa.

Humingi siya ng tawad sa Diyos ngunit tinatawanan lamang siya ng tinig.

Paano parang siya pakikinga ng Diyos gayong siya mismo ay hindi nakikinig sa mga aral ng kanilang sambahan.

Bumilis ang tibok ng kanyang puso.

Hindi siya makahinga dahil sa labis na pagdadalamahati sa kanyang sinapit.

Bukod sa napakasakit niya ang mga mata ay iniinda na rin niya ang hirap sa paghinga dahil sa mainit na singaw na tinalumuluto sa kanyang baaga.

Nasa impyerno na nga yata siya at iyon ay sanhi ng pagiging mapagmataas niya at kawala ng respeto sa iba.

Gikisingin na sana ng kanyang mga magulang si Rigo.

Maghapon na kasi itong natutulog at nais nila itong kausapin patungkol sa mga bagay na nakasangkutan nito.

Ngunit halos panawan ng ulirat ang mga magulang nito nang makita ang sinapit ng anak.

Paano'y tuyong-tuyo ang katawan ng binata na animoy tinapa samantalang namumuti naman ang mga walang buhay niyang mata.

Miracle Joy

Iyon ang tutuong pangalan ng batang babae na kilala rin sa tawag na Milagrosa.

Nakilala sa bayan ng mandago si Milagrosa dahil sa kakayahan nitong makapagpagaling ng sari-saring karamdaman.

Makahanap ng nawawalang tao o ari-arian at makapanghula ng kapalaran.

7 taong gulang lamang si Milagrosa ngunit kung ituring ito na mga naniniwala sa kakayanan nito ay daig pa ang isang matandang santa.

Gumagamit pa ng po-at-po-po ang mga bumibisita upang kumonsulta kapag nakikipag-usap dito.

Maging ang mga umaalalay sa bata na siyang mga nag-oorganisan na mga healing session nito.

Ngunit saan nga ba nagmula ang kakaibang kakayahan ni Milagrosa?

Bakit sa mura nitong edad ay kaya na nitong magmilagro?

Sabi na mga matagal na ang nakakakinala kay Milagrosa ay mayroon daw itong malubhang karamdaman noong siya ay isilang.

Hindi daw maaaring umiyak o tumawa ng matagal ang bata dahil tiyak kakapusin ito ng hangin at hindi na makakahinga.

Bukod doon ay may sakit din ito sa atay na dahilan ng paninilaw ng mga mata at malat nito.

Napakalaki rin ang tiyan nito na tila puputok na.

Mahirap lamang ang pamilya ni Milagrosa.

Nag-iisa itong anak ng inang OFW sa Saudi, bunga ng pangahalay ng among Arabo.

Ang akala raw ng nanay ni Milagrosa ay mamamatay na ito sa Saudi.

Ngunit nang magdalang tao nga ay tila kinatiga naman ng hindi mabilang na swerte.

Milagrong naging mabait ang Arabo at humingi ng tawad sa ina ni Milagrosa na si Grace.

Binayaran ng napakalaking halaga ang babae na nang ipalit sa piso ay tumataginting na dalawang milyon ang halaga.

Pinauwi na rin ito at sinagot pa ng amo ang tiket, pocket money, maging ang mga pasalubong sa mga kaanak.

Naniniwala si Grace na Milagro ang idinulot ni Milagrosa kaya naman pinangalanan itong Miracle Joy.

Milagro at kaligayahan dahil iyon naman ang dulot ng bata sa kanyang ina.

Ngunit kung gaano kapalan si Grace, ay ganoon naman kalupit ang kapalaran sa bata dahil nga sa karamdaman nito.

Pulang na ang pera ni Grace upang maipagamot sa espesyalista si Milagrosa.

Ipinambayan utang na kasi ang dalawang milyon at ang iba ay ipinang negosyo at ibinili ng mga gamit.

Kung ibibentang muli ni Grace sa mga naipundar upang maipagamot ang bata, ay wala namang matitira para sa maintenance nito.

Dulot ng desperasyon, ay lumapit na lamang sa isang faith healer ang mag-ina.

Si Brother Owen, isa ring leader ng religyosong samahan.

Ipinagdasal ni Brother Owen si Milagrosa at pinainom na mga herbal medicine.

Inakala ng marami na hindi nagagaling pa si Milagrosa dahil sa namayat na ito at tila nanamlay.

Iyak na nga lamang nang iyak noon si Grace dahil hindi na rin nakakapagsalita ang anak upang masabi kung ano ang tunay mo.

Kung ano ang masakit o kung ano ang gusto nito.

Hinihintay na lamang ang kamatayan ng bata ngunit kagaya ng pangalan nito ay isa nga ding milagro ang naganap.

Nakatayo si Milagrosa at nakapagsasalita na.

Lumusog at sumigna.

Maging si Brother Owen ay hindi makapaniwala na gumaling ang kanyang pasyente.

Dahil doon ay sumikat ng husto si Brother Owen.

Sa pagpapagaling nito sa batang may malubhang karamdaman ay marami na tuloy ang umasa na maaari din silang mapagaling ng lalaki.

Sa sobrang dami na nga ng nagpapagamot ay hindi nakinaya ng katawang lupa nito.

Isang araw ay bigla na lamang nagkolaps ang manggagamot.

Overfatigue daw kaya kailangan muna nitong magpahinga ng mga ilang araw.

Dismayado ang mga tao, lalo yung mga nanggaling pa sa malalayong probinsya ngunit hindi pala mapaglilingkuran ng lalaki.

Dito na pumasok sa eksena si Milagrosa.

Ipinagdasal niya ang isang pasyente na may tumor daw sa ovaryo at ora mismo ay bumulunod sa mga mga mga lalaki.

Sumama roon ang ilang maliliit na laman na kasing laki na mga holen.

Yun na daw ang mga tumor.

Nagkagulo.

Ang lahat ay tumakbo patungo kay Milagrosa.

Meron na silang nasumpungan na panibagong pag-asa.

Magmula nga noon ay isa na ring faith healer si Miracle Joy na binansagan na ngang Milagrosa.

Hindi kagaya ni Brother Owen ay mas mabilis dihamak ang resulta ng gamutan kay Milagrosa.

Ora mismo ay makikita ang kagalingan ng pasyente kahit pa nga ito ay terminal ng karamdaman.

Kalat na kalat na hindi lamang sa mandago ang kakayahan ni Milagrosa.

Sa katunayan pa nga ay napabalita din ito ngayon.

Hindi ito lumalabas sa bahay dalanginan hanggat hindi inaalis ang kamay.

At hindi ito nanggagamot kung meron kumukuha ng video.

Kahit pa nakakubli ang kamera ay nalalaman ni Milagrosa.

Hindi ito lumalabas sa bahay dalanginan hanggat hindi inaalis ang kamay.

At hindi ito nanggagamot kung meron kumukuha ng video.

At hindi ito nanggagamot kung meron kumukuha ng video.

Hindi ito lumalabas sa bahay dalanginan hanggat hindi inaalis ang kamay.

Kaya naman walang magawa ang mga tao kundi itigil ang pagre-record.

Pero bakit daw kaya ayaw ni Milagrosa nang may kamera?

Ewan, walang makapagsabi.

Kahit si Brother Owen at Grace mismo ay hindi rin nila alam kung bakit.

Nagpatuloy ang panggagamot ni Milagrosa.

Nagkaroon ang sariling mga tigasunod ang bata.

Kapag lumalabas pa nga ito, daig pa ang Diyos kong igalang ng mga panatiko.

Yumuyukod pa sa harap nito at nagbibigaygalang.

Marami ang natutuwa ngunit marami rin ang tumutulig sa.

Mata lamang daw kasi si Milagrosa ngunit pinaggagawa na ng mga bagay na hindi dapat.

Napapagod daw ito at hindi na i-enjoy ang kabataan.

Ginagamit lamang daw ito ni Grace para sa kasikatan at pera.

Paano'y may mga nagbibigay talaga ng malalaking halaga o ari-arian mapagaling lamang ang kanilang karamdaman.

Ngunit bukod doon, ay tila nalilimutan na rao ng mga tao na si Milagrosa ay daan lamang ng kagalingan sapagkat ang totoong nagpapagaling daw ay ang Diyos.

Sa puntong iyo na tinutulig sana si Milagrosa dahil sa pagiging panatiko na ng mga tao rito,

ay nakahanap ng buta si Brother Owen na noon palay may itinatago ng inggit sa bata.

Sa isip noon ng lalaki, ay siya ang naging daan upang gumaling si Milagrosa,

ngunit tila kinuha nito ang kanyang kakayahan.

Tila hinigop nito ang mga espiritong siyang gumagabay sa kanya upang siya ay makapanggamot.

Nagmistula siyang tau-tauhan at nawalan ng silbi.

Sa nakita niyang dami na mga hindi pumapabor sa pagiging panatiko kay Milagrosa,

ay tila nakahanap pa siya ng kakampi.

Mula sa hangin ay nakabuo ng akusasyon si Brother Owen.

Biglang nagpa-interview sa isang sikat na network ang lalaki at naghabi ng kwento mula sa hangin.

A ni Brother Owen ay binabasag na nito ang katahimikan dahil hindi na umano kaya ang mga ginagawa ni Milagrosa.

Di umano ay magmula nang dumating si Milagrosa ay nawala na kakayahan niyang magpagaling dahil inagaw daw iyon ang bata.

Sa munting katawan daw nito ay may nananahang masasamang espiritu na siyang nagpapagaling ng sakit,

ngunit ang bawat nagalingang iyon ay may kapalit dahil ang kaluluwa raw ng pasyenteng gumaling ay nakasanglana sa demonyo.

Si Milagrosa raw ay kasangkapan ng demonyo na inaagaw ang pananampalataya ng mga tao sa Diyos.

Marami tuloy ang umangal at hindi naniwala,

ngunit mas marami ang napaniwala ni Brother Owen dahil katakataka naman daw talaga ang bilis ng pagpapagaling ni Milagrosa.

Instant humbaga, parang hindi na nga kapanipaniwala, kaduda-duda.

Dahil sa sinabi ni Brother Owen ay kinagalitan ito ng mga naniniwala kay Milagrosa.

Nagkaroon tuloy ng pagkahati sa mga nagtutungo sa bahay dalanginan.

May mga loyalistang pumaning kay Brother Owen at meron naman kay Milagrosa.

Tila nagpaligsahan na magkabilang kampo kung sino ang tunay na mas mahusay na manggagamot.

Ganun paman, hindi pa rin maitatangging hamak na mas maraming tigasunod si Milagrosa.

Sa dami nga noon ay hindi na ito nagkasya sa lumang bahay dalanginan kaya kinakailangan na nilang lumipat ng lugar.

Kayang-kaya naman iyong gawin ang grupo ni Milagrosa dahil may mga tigasunod ito na mayayamang tao.

Handang gumasto sa mga iyon para mapaluguran ang batang manggagamot.

Pinagawan pa nga ng trono at magagarang damit na tila isa na talagang santa.

Nagdaraos na rin ang misa ang bata. Kagilagilalas ang husay nito sa pagsasalita.

Tila matanda kumangaral. Kay lalalim na mga pinipiling salita at kay dunong magpayo.

Kaakibat noon ay lalo pa itong dinumog na mga nagpagamot.

Sa hindi naman nabigo sa hangaring gumaling.

Lalong lumago ang bilang ng mga tigasunod ni Milagrosa.

Lalo itong nakilala at sa maiksing panahon ay nagkaroon ng sariling reliyon.

Tinuligsa ng simbahan at iba pang sekta ang biglaang pagbuhos ng mga tigasunod ni Milagrosa.

Ngunit walang pakialam doon ng mga loyalista ng bata.

Para sa kanila ay naiingit lamang ang mga kumukontra sa kanila dahil mas malawak ang nasasakop ni Milagrosa

at mas natutugunan nito ang kanilang panalangin ng kagalingan.

Ano pa nga ba naman ang mahihiling ng mga tigasunod ni Milagrosa

kumparati niyang pinapakitaan ng himala ang mga ito?

Kagaya na lamang ng pagtayo at paglalakad ng mga may polyo,

ang paglinaw ng paningin ng mga bulag,

ang paggaling ng isang may kanser,

at muling pagdurugtong sa buhay ng isang naghihingalo.

Tunay na kagilagilala sa mga kayang gawin ni Milagrosa

at ang mga tao sa paligid nito ay manghang-mangha talaga.

Nagsisiluhod, nananampalataya at sumasamba sa isang bata.

Nakapanood lamang naman sa isang tabi si Brother Owen.

Kinikilabutan na siya sa mga nagagawa ni Milagrosa.

Ang kanya matigasunod ay unti-unti nang tumatalikod sa kanya

at lumilipat na sa mapaghimalang bata.

Kung dati ay naiingit siya sa kasikatan at kayamanang tinatamasa nito

mula sa matigasoporta,

sa kasalukuyan ay nangangamba na siya.

Hindi na kasi normal ang nangyayari,

ngunit bulag ang mga tao.

Paniwalang paniwala na banal ang batang kanilang sinusunod.

Ngunit may hinala siyang hindi maganda.

Tila ba ang kanyang akusasyong galing sa masama ang kakayahan ni Milagrosa

ay totoo pala?

Lingid sa kaalaman ng marami,

nasaksihan niya ang kamatayan ni Miracle Joy.

Hindi siya nagtagumpay na pagalingin nito gamit ang mga dasal,

pagmasamasahe at pagpapainom ng herbal medicines dito.

At ang masaklap,

hindi ang karamdaman ang umagaw ng buhay nito,

kundi ang kanyang kawalang hiyaan.

Isa iyong gabi na lasing na lasing siya.

Kinailangan niyang maglasing dahil hindi na siya nakakatulog sa kaiisip ng paraan

kung paano pagagalingin si Miracle Joy.

Desperado siyang mapagaling ang bata dahil bukod sa pangalan niya ang nakataya,

ay naaawa rin siya rito.

Kayagang mamamatay na hindi man lamang nararanasan ang lahat ng kasiyahan sa buhay.

Dahil sa naisip at dala na rin marahil ng alak,

ay inakalan ni Brother Owen na makatwiran lamang na lumigaya si Miracle Joy

bago pa man lamang ito pumanaw.

Naginit siya sa isiping siya ang magpamparanas noon sa isang munting katawan.

Pinasok niya ang silid na inuukupahan ng bata

at doon ay kanyang pinagsamantalahan ang mahina at naninilaw na nitong katawan,

bunsod ng karamdaman.

Tinakpan niya ang bibig nito upang hindi makasigaw

ngunit hindi niya nakontrol ang kwersa ng mga kamay kaya tuluyang nawalan ng hangin ng bata

at nawalan ng buhay.

Napatay niya si Miracle Joy.

Natawag niya yata lahat ng mga santo at santa

upang gumawa ng milagro na muling magbibigay buhay sa bata

ngunit nabigo siya.

Sadyang patay na ito.

Dahil doon ay takot na takot siya.

Alam niyang mauungkat na hindi ang karamdaman nito ang ikinamatay ni Miracle Joy.

Dala ng desperasyon na malusutan ang nagawang krimen

ay basta na lamang siya nagbitiw ng mga salita.

Anya'y kung sino ma na makabubuhay at makapagpapangaling kay Miracle Joy ay maaari ng hangkinin ng bata.

Mali ba niyang may kumasa nga sa kanyang hamon

ngunit ang masama roon ay tila hindi galing sa kabutihan ng kwersa na nagbibigay buhay kay Milagrosa.

Paano niya nasabi?

Dahil sa mga sandaling iyon ay papalapit sa kanya ang aparisyon ni Milagrosa.

Nakangiti ngunit hindi iyong ngiti ng isang bata.

Walang inusenteng bata ang humingiti ng abot tenga

at nakalitaw ang maiitim ng ngipin habang nagpapasalamat sa katawan

na kanya o manong ibinigay upang sambahin ito ng mga tao.

Nagkamali si Brother Owen.

Hindi niya dapat pinairalang tawag ng laman at pinaraos iyon sa isang walang kalaban-laban na bata.

Isa siyang tigapagkalat ng salitan ng Diyos

ngunit gumawa siya ng kahalay-halay na krimen.

Ngunit magsisiman siya.

Sa dyang huli na.

Hindi na rin niya masasabi ang katotohanan

dahil nadaraman na niya ang paglukob ng mainit at mabigat na kapangyarihan sa kanyang katawang lupa

at hindi na niya iyon makuhang paglabanan.

Ikinatuwa ng madla ang pagbabalik loob ni Brother Owen kay Milagrosa.

Sa wakas ay sanib-puwersa na ang dalawang mahusay na manggagamot.

Mas marami na silang mapapagaling.

Mas marami na rin silang tigasuporta.

Mas lalong lumaki ang relihiyong hawak nila.

Now streaming non-stop

Dilat na dilat at hinihingal na Jepoy ang nabuklawan ni Clarence

na buksan niya ang pinto ng umagang iyon.

Halos matumba ang binata nang itulak pa siya ng kaibigan para makapasok ito.

Nagmamadaling isinara ni Jepoy ang pinto at ikinandado iyon.

Pagkatapos ay ang mga jalusina bintana naman ang isa-isa nitong isinara at ibinaba ang mga kurtina noon.

Halong pagngiwi at pagnganga ang itsura ni Clarence habang nakatingin sa bitbit ni Jepoy.

Kip-kip kasi nito sa kilikili ang isang manika na may malaking dibdib.

Isang manika para sa mga kalalakihang nobya na kagaya nilang dalawa.

Itinuro niya ang manika at tinanong si Jepoy kung bakit kayaga-aga ay nambubulabog ito sa paggatok at may daladala pang laruan ng matatanda.

Hindi ba niya nahihiya ito sa mga makakakita?

Sumilip muna sa kusina at itaas ng bahay si Jepoy at agtanong kung nasaan ang kanyang mga magulang at kapatid.

Tulog pa ang tugon.

Hinila siya ni Jepoy para makaupo sa sofa.

Nasa pagitan nila ang manika na agad niyang itinulak.

Nandidiri siyang mapadikit doon.

Malay ba niya kung anong klaseng kamanyaka nang ginawa roon ng kaibigan?

Ngunit napatanga siya nang tampali ni Jepoy ang kanyang kamay.

Banayad pa nitong hinagod-hagod ang bahagi ng manika na kanyang itinulak.

Wag daw niyang uulitin ang kapangahasang yun.

Natawa na lamang si Clarence at muling ipinaalala kay Jepoy na may tanong siyang kailangan nitong sagutin.

Tila naman promodizer sa mall ang lalaki na biglang umiti at ipinaliwanag ang agenda nito.

Di umano.

Natuklasan na nito ang sagot sa kalungkutan nila mga single na lalaki.

Walang gana siyang nagtanong kung ano iyon at halos ipagduldulan nito sa kanyang muka ang manika

kaya naman napaatras siya sa mas malayong espasyon ng sofa.

Itinaas niya ang mga kamay upang ilayo ang sarili sa manika at tawang-tawang napailing.

Ano bang pinagsasabi ni Jepoy?

Matagal na niyang alam na ang ganitong klaseng manika ang tugon sa kalungkutan nila.

Meron na din siya noon.

Sa katunayan pangay dalawa.

Tila naman naainsulto ang kanyang kaibigan dahil sinuntok siya nito sa balikat.

Wag daw niyang tawanan ang manika dahil mapaghimala iyon.

Sumirit ang laway ni Clarence nala ng pagpipigil ng tawa.

Alam niyang mapaghimala iyon.

Ilang beses pa nga siyang napaungol ng manikang iyon kahit wala iyong buhay.

Muli, isa na namang suntok sa balikat ang natanggap niya mula kay Jepoy.

Sumeryoso raw siya at magbigay galang kay Santa Yumi.

Sumirit na naman ang laway niya at isa na namang suntok sa balikat ang napala niya.

Napahimas siya sa nasaktang bahagi at sinamaan na ng tingin si Jepoy.

Nakakarami na kasi ito.

Habang pinapahid ang mukhang naligo sa laway ay nagpaliwanag ang kaibigan niyang tigang.

Makinig daw siya dahil hindi biro ang ikikwento nito.

Isa na naman iyong malungkot na gabi para kay Jepoy.

Bilang sagot sa kalungkutan iyon ay itinabi niya sa kanyang kama ang manikang pinangalanan niyang Yumi.

Isa lang naman ang papel ni Yumi para sa kanya at iyon na nga ang nangyari sa mga sumunod na sandali.

Nakapikit ng mariin ang kanyang mga mata at iniimagine niya ang celebrity crush niyang si Ivana Marawi.

Makaraan ng ilang saglit ay hinihingal na ibinagsak ni Jepoy ang katawan sa tabi ng manika.

Nakapikit pa rin siya at nakangiti habang nilalaro sa isipan si Ivana Marawi.

Nang magmulat siya ng mga mata ay bumulaga sa kanya ang karton ng chichiria na nagsisilbi niyang kisame.

Ang nakangiting maskot ng chichiria ay para siyang kinukut siya na nangangarap na naman siya ng imigrasyon.

Ibinaling niya ang tingin sa kaliwa kung saan ang walang emosyon namang si Yumi ang kanyang nakita.

Nakapikit siya muli.

Sa edad niyang 28 ay wala pa siyang karanasan sa totoong babae.

Sino nga ba naman ang magkakamaling pumatol si isang kagaya niyang pangit na e punggok pa?

Kaya nga nang matanggap niya sa sariling wala talaga siyang pag-asa na magkaroon ng mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga

na magkaroon ng nobya ay pinagipunan niya talaga ang pagbili ng isang gaya ni Yumi.

Hindi nabaling wala siyang matinongkisame basta't makaranas lamang siya ng ligaya.

Pagkak na napatawa ang binata.

Nakakaawa naman siya.

Mabait naman siya, magalang at wala kaibigan.

May trabaho naman kahit papaano.

Dahil nga ba sa physical niyang kaanyuan kaya wala siyang nobya?

Napahikbi si Jepoy at umakap kay Yumi.

Ikanya sa sarili, sana'y totoong babae na lamang si Yumi at maging nobya niya ito.

Dagdag pa niya ay ipinapangako niyang hindi siya magloloko at titingin man lamang sa iba.

Magiging tapat siya at mapagmahal na nobyo rito.

Idadamba na pa niya ito.

Paglilingkuran at sasambahin kagaya ng sinasabi sa ilang awitin pampag-ibig.

Napabalikwas ng bounce si Jepoy nang maramdaman niyang may mainit na kamay na dumampi sa kanyang likod.

Sabigla niyang pagkilos ay napaatras pa siya sa basket ng marurumi niyang damit.

Naupuan pa nga niya ayun at tuluyan pang nasira.

Bumagsak siya sa sahig.

Sapo ang nasaktang kwetan dahil sa natusok pa yata siya ng piraso ng plastic na basket.

Nasa ganoon kalagayan siya nang lapitan siya ni Yumi.

Sisigaw na sana siya ng saklolo ngunit maagap ang manika na takpan ng kanyang bibig.

Pinatatahimik siya nito ngunit lalo siyang nagwala nang marinig ang tinig ng manika.

Daman niya ang kirot ng kwetan na nasaktan kaya alam niyang hindi siya nananaginip.

Sadyang nasa harapan pa niya si Yumi.

Ando na tinatakpan ang kanyang bibig at kinakausap pa siya.

Ipinadjak na lamang niya ang mga paa habang impit na sumisigaw ngunit maging ang kanyang mga paa ay nasawatan ni Yumi.

Aywan niya kung paano.

Nakatakip sa kanyang bibig ang isa nitong kamay habang ang isa naman ay pinipigilan ang kanyang mga kamay at paa.

Sa ganoong estado nito na ipaliwanag sa kanya na nabuhay ito upang tuparin ang kanyang hiling.

Doon na napahinto si Jepoy.

Nang maramdaman marahil ng manikang nabuhay ang kanyang pagkalma ay tsaka na siya nito binitawan.

Napalunok si Jepoy at tinanong kung ano ang ibig nitong sabihin.

Ngumiti si Yumi.

Tuparin lamang daw niya ang mga pangakong inadambana ito.

Paglilingkuran at sasambahin ay tutuparin din nito ang kanyang kahilingan na magkaroon ng nobya.

Hindi siya makapaniwala.

Natural na reaksyon.

Ngunit sa isang kagaya niyang desperado at mahilig pa kesa kuneho ay pinatulan niya ang alok ng manika niyang si Yumi.

Ang ganda ng ngiti nito nang pumayag siya sa kasunduan at wala pang ang ilang sandali ay isang napakagandang dalaga na ang kumakatok sa kanyang pintuan.

Nagpakilala itong si Miriam.

Matagal na raw siya nitong hinahanap dahil siya raw ang laking pinapangarap nito.

Alas dos pa lamang ayon na madaling araw kaya naman pigil na pigil ni Jepoy ang sigaw ng kaligayahan.

Sa wakas, may nobya na nga siya.

Salamat talaga sa manika niyang naghihimala na tila santa.

Dilat na dilat ang mga mata ni Clarence nang matapos makinig sa kwento ng kaibigan.

Kagaya ni Jepoy ay isa rin siyang kaawaawang lalaki na wala pang karanasan sa tunay na babae, mapanobya man o pakikipagtalik.

Kaya nga pinagpapantasyahan na lamang niya si Nancy MacDonald at may Lisa Mauban sa tuwing magpapakasaya siya sa piling ng kanyang mga manika.

Sa katunayan nga ay Nancy at Lisa ang pangalan ng kanyang mga manika.

Sa totoo lang ay nakaka-bad trip iyon.

May kaya naman siya sa buhay.

Galing naman siya sa matinong pamilya.

May itsura naman kahit papaano pero ang tanong bakit wala pa siyang nobya?

Lalo pa siyang na-bad trip nang ipakita ni Jepoy ang picture ng girlfriend umano nito na ibinigay sa kanya ni Yumi.

Nakakandong pa nga sa kanya ang babae.

Nakasubsob si Jepoy sa dibdib nitong maikukung para sa buko o pakwan.

Ngiting-ngiti ang babae.

Makikita sa mga mata nito ang tunay na kasiyahan sa punggok na iyon.

Di yata't patay na patay nga siya sa kanyang kaibigan.

Padaskol niyang ibinalik kay Jepoy ang cellphone nito sabay-sabing gusto rin niyang magkanobya na maganda.

Sexy, makinis at mukhang koryana.

Ano ba ang dapat niyang gawin?

Wala pang isang buwan ay meron ng maliit na grupo nang tigasunod si Santa Yumi.

Ang ina ng laging ligaya.

Ang grupong iyon ay pinangungunahan ni na Pastor Jepoy at Pastor Clarence.

Lihim na samahan iyon ng mga kalalakihang walang swerte sa mga kababaihan.

Lihim dahil paano ba nila ipaliliwanag sa iba pa na sumasamba sila sa maniga na panglalaki.

Wala namang ibang makaunawa sa kanilang kalungkutan kundi sila sila lamang na mga tingang.

Kaya sila sila rin lang naman ang nagsasama-sama.

Nasa labing isang kalalakihan na ang narecruit ni na Jepoy at Clarence.

Sinasalan nilang mabuti ang mga naisumali sa kanilang kongregasyon.

Mahirap na dahil baka mamaya may magpapanggap lamang na believer

at pagkatapos ay ikakalat lamang nito at pagtatawanan ang ginagawa nila.

May ikpit na bilin iyon ni Santa Yumi kay Jepoy.

Maging mapili sa mga naisumali dahil mahirap magtiwala.

Sa mga miyembro ng kongregasyon ay kay Jepoy lamang nakikipag-ugnayan si Santa Yumi.

Merong altar na ginawa ang lalaki sa tulong ni Clarence.

Ano na kaupo ang kanilang Santa?

Kapag may bagong miyembro ay nakikipagtalik muna iyon kay Santa Yumi

at pagkatapos ay ipahahayag ang katapatan, pagsunod at pagsambarito.

Maghihintay lamang sila ng ilang saglit at may darating ng babae na siyang magiging nobya

ng bago nilang miyembrong iyon.

Anong ligaya ng mga miyembro ng kongregasyon?

Bawat isa kasi sa kanila ay talaga namang palung-palo ang mga nobyang ipinagkakaloob ni Santa Yumi.

Sa kanilang sekretong templo ay wala silang ibang ginagawa kundi magpakasaya at magpakalunod sa makamundong ligaya.

Sabay-sabay pa nga silang nagtatalik doon at minsan ay nagpapalit-palit pa ng kapareha.

Naglulunoy sa kamunduhan na handog sa kanila ng isang gawagawang santa.

Paano nga ba naggaroon ng buhay si Yumi?

Paano ito naging santa ayon kay Jepoy?

Paano ito nakapagbibigay ng mga nobya?

At saan naman galing ang mga babaeng ibinibigay nito?

Sa dami ng misteryo ng manika ay wala ni isa sa labintatlong miyembro ng kongregasyon

ang nakaisip man lang namang usisa patungkol doon.

Nabulag na ang mga lalaking iyon sa ligayang tinatamasa sa mga biyaya ng ina ng laging ligaya.

Mawala ng pakialam kung ano ang katotohanan.

Ang mahalaga ay mayroon na lamang silang naggagandahang nobya na walang kapaguran sa kama.

Sa isang banda ay maligayang maligaya ang diablong si Asmodius,

ang diablo ng kamunduhan.

Kay daling maskarahan ng gawa ng demonyo, lalo na kung ito ay saanyo ng isang kaakit-akit na babae.

Kay daling manipulahin ng mga tao.

Basta't magtaroon ng isang hindi maipaliwanag na pangyayari ay itinuturing na iyong himala na likha ng kalangitan.

Sinasambah ang may gawa, idinadambana, pinaniniwalaan at kinakapitan.

Malayo sa isipan ng mga taong mapaghangad ng kalabisan ang konsepto ng kadiliman basta't ang kahilingan nila ay matupad.

Kung sino ang nagbigay ng kanilang ninanasa ay doon na nagtitiwala.

Hindi na iisip kung ano ang kapalit ng panandaliang ligayang tinatamasa.

Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakotan na ito, hit like, leave a comment at i-share ang ating episode sa inyong social media.

Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media. Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels, ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History for weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga solid HTV positive!

Isang positibong araw sa mga pumapag-ibig, may LQ, pinaasa, nakamove on, at self-partnered o sa madalit sabi, single.

Ako po si Red. Samahanin ninyo akong buklati ng mga pahinaan ng kasaysayan ng pag-iibigan dito sa Red Diaries.

Magkaiba-iba man ang daloy ng mga kwento ng relasyon at pagmamahalan na ipaglaban man o iniwanan,

pinaasa pero hindi sumuko, ikinubli ang sakit sa unang pagkakataon na tuto sa mahabang panahon.

Lahat ng iyan, inyong tunghayan, team ayii! sa mga tampok nating Tagalog love stories.

Dito lamang sa Red Diaries.

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unli takotan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

Your first 24x7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube!