SUBSCRIBE TO MY 2nd CHANNEL https://www.youtube.com/channel/UCoKGAsi3RTrg-7Mm7kGPcPg Papa Dudut Stories Horror Music used : " The House" composed and produced by "Vivek Abhishek" Music link : https://youtu.be/2Do5iRAhbtg SUBSCRIBE us on YOUTUBE: https://youtu.be/DQQmmCl8crQ Follow on Facebook: https://bit.ly/33RWRtP Follow on Instagram: https://bit.ly/2ImU2JV FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS FACEBOOK: https://www.facebook.com/DJPapaDudut TWITTER: https://www.twitter.com/PapaDudut INSTAGRAM: https://www.instagram.com/PapaDudut EMAIL: papadudutstories@gmail.com To be notified with Papa Dudut Vlogs, Kindly click the 'BELL' button & the 'SUBSCRIBE' button. Hi Guys! I'm Papa Dudut, radio announcer. Welcome to my channel. I hope you like my videos, it is made with extra love and efforts for you. Send your stories at papadudutstories.gmail.com Got something for me? Rangsiman Thai Massage Bedrock Place 11 Dahlia Ave, Novaliches, Quezon City, 1118 Metro Manila Camera used to film: Canon EOS M6 Mic

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

May mga nagsasabi na kapag bibili ka ng sasakyan ay dapat merong kang parking space para dito.

Ngunit kung wala ka namang parking space sa iyong bahay ay merong solusyon sa ganitong klase ng problema ang pay parking.

Dito ay magbabayad ka para maaaring mo rito i-park ang iyong sasakyan at hindi sa gilid ng kalsada na dapat ay daanan ng mga tao.

Ngunit paano kung maging sa parking area ay sinusundan ka ng kababalaghan?

Ano nga ba ang nais ng kalalawang kagaya nito? May dala ba siyang mensahe o baka naman kapahamakan?

Dear Papa Dudut,

Hindi ko nakikita noon ang sarili ko na magpapadala ng sarili kong kwento sa inyo.

Contento na kasi ako bilang listener sa YouTube channel mo.

Actually, kapag long drive ay habit ko na ang makinig sa mga binabasa mong sulat o kwento lalo na tuwing gabi.

Pero eto ako ngayon, isa na ang kwento ko sa mapapakinggan ng napakarami mong tagasubaybay.

Itago mo na lamang ako sa pangalan na Jomar.

33 years old noong college ako ay pangarap ko na talaga ang magkaroon ng sarili kong sasakyan.

May mga kaibigan kasi ako noon sa college na meron na kaagad sariling kotse at aaminin ko na naiingit ako sa kanila.

Pero hindi naman yun masamang klase ng ingit.

Ingit na nagtulak sa akin para magsumikap sa buhay at para makamit ko ang aking pangarap at ang gusto ko.

May kaya ang aking pamilya at kahit alam ko na kapag nagsabi ako sa mga magulang ko na gusto ko ng sasakyan,

ay maaring bilha nila ako pero ayoko ng ganon dahil ang gusto ko.

Ay sa sarili kong pera.

Manggagaling ang pambili ko ng sasakyan.

Kaya naman after ko ng college ay nagtrabaho na kaagad ako at talagang gusto ko ng makaipon ng pera para sa pangarap kong sasakyan papadudot.

Yun nga lang ay medyo napabarkada ako noong kumikita na ako ng pera.

Nagimaluho din ako at mas inuna ko ang mga bagay na hindi naman importante.

Palagi rin ako lumalabas kasamang mga katrabaho ko para kumain o uminom o kaya ay magbakasyon.

Natuto din akong magbisyo kagaya ng paninigarilyo.

Kumaga ay nawala na sa isipan ko ang pangarap ko dati na makabili ng sarili kong sasakyan.

Ang buong akahla ko ay hindi na ako magbabago hanggang sa nakilala ko si Jerry.

Yes, papadudot.

Nainlove ako sa kapwa ko lalaki na hindi ko inaasahan at noong ko nalaman na gay pala ako.

Kasi simula nang makilala ko si Jerry ay hindi na ako nagkaroon pa ng atraksyon sa mga babae.

Nagkakilala kami ni Jerry sa pamamagitan ng Facebook.

Inad niya ako at kahit na hindi ko siya kilala ay inaccept ko pa rin ang friend request niya.

Siya ang unang nagchat sa akin.

Normal na conversation lamang pero tinamad akong kausapin siya noong una kasi nga'y hindi ko siya kilala.

After a month ay nagkita kami ni Jerry.

Nagpost kasi ako na nasa isang cafe at bar ako ng gaming yun.

Nagmessage si Jerry at ang sabi niya ay malapit lamang sa apartment niyang lugar kung nasaan ako.

Dahil mag-isa ako ng time na yun at medyo malungkot kasi kakabreak lang namin ng girlfriend ko ay inaya ko si Jerry napuntahan ako.

At agad siyang nagpunta.

Naging maganda ang unang pagkikita namin ni Jerry.

Magaan siyang kausap at may sense ang mga sinasabi niya.

Narandaman ko rin na mabait siya at magkakasundo kami.

Naging madalas ang pagkikita naming dalawa hanggang sa maging magkaibigan na kami.

Sa kanya ko nasasabi ang lahat ng nasa isipan ko at mga problema ko nang hindi niya ako ginadjudge.

Hanggang sa umamin sa akin si Jerry na gay siya.

At hindi yung naging problema sa akin kasi masaya ako kapag kasama siya.

Unti-unti kong naramdaman na may gusto na ako kay Jerry.

Pinigilan ko yun at panandalian kong pinutol ang pakikipag-usap sa kanya kasi sinabi ko sa sarili ko na hindi ako bakla.

Pero sarili ko lamang ang pinahirapan ko.

Kasi sa ilang buwan na hindi ko pinansin si Jerry ay sobra ko siyang na-miss papadudod.

Hanggang sa tuluyan ko nang sinunod ang aking totoong nararamdaman at umamin na ako kay Jerry na may gusto na ako sa kanya.

Nagulat ako nang sabihin ni Jerry na ganun din ang nararamdaman niya para sa akin.

At simula nga ng araw na yun ay naging kami na.

Bago sa akin ng pakikipag-relasyon sa kapwa ko lalaki.

Masaya ako kasi mahal namin ni Jerry ang isa't isa.

Ngunit meron din akong takot na baka kapag nalaman ng family ko ang tunay kong kasarian

ay magalit sila sa akin o kaya ay itakwil nila ako.

Kaya sinabi ko kay Jerry na sekreto muna ang relasyon naming dalawa at kapag handa na ako,

ay saka ko siya ipapakilala sa aking pamilya.

Naunawaan naman ni Jerry at ang sabi niya ay huwag kong i-pressure ang sarili ko.

Pagdating sa bagay na yun, enjoye na lang daw muna namin kung ano ang meron kami.

Paminsan-minsan ay nagpupunta ko sa apartment ni Jerry

at may mga pagkakataon na doon ako nag-i-stay sa kanya ng ilang araw.

Minsan pagka-out ko sa trabaho ay dumidiretsyo na ako sa apartment ni Jerry para makasama siya.

Medyo nagtataka na nga ang mga magulang ko ng time na yun kapag hindi ako umuwi sa bahay ng ilang araw.

Kaya sinabi ko sa kanila na meron akong kinuhong apartment na malapit sa trabaho ko

at doon ako umuwi kung minsan.

Makalipas ka ang isang taon ng relasyon namin ni Jerry ay naisip ko ng umaminas sa family ko.

Sinabi ko kay Jerry ang balakong pag-amin ng relasyon namin sa pamilya ko

at naramdaman kong natakot siya.

Parehas kaming takot ng time na yun pero ginawa pa rin namin.

Isinama ko sa bahay namin si Jerry at pinakilala ko siya sa family ko bilang boyfriend ko, Papa Dudut.

Nagulat ang family ko pero eventually ay natanggap na rin nila kami ni Jerry.

Sinabi ko kasi sa kanila na si Jerry ang nagpabago sakin.

Simula kasi nang makilala ko siya ay hindi na ako palaging umiinom.

Si Jerry din ang naghimok sa akin at tumigil na sa paninigan nilo dahil aniya

ay walang magandang may dududot ng sigarilyo sa aking katawan

at magkakasakit pa ako doon kapag nagtagal.

Marahil ay nakita ng family ko na magandang naging influensya ni Jerry sakin

kaya natanggap din nila kaming dalawa, Papa Dudut.

Napakasarap pala sa pakiramdam na wala ka nang itinatago, Papa Dudut.

Inaasahan ko nang may ilan na pagtatawa nang kami at huhusgahan pero wala na akong pakialam sa kanila.

Ang importante wala kaming tinatapakang ibang tao ni Jerry at hanggap kami ng mga pamilya namin.

Tuluyan na akong lumipad sa apartment ni Jerry.

Pabor yun sa aming dalawa dahil sa malapit yun sa trabaho ko at may makakahati na si Jerry sa bills at renta.

Weekdays ay nasa apartment ako at kapag weekend ay umuwi ako sa pamilya ko.

Minsan ay sinabi ko kay Jerry ang pangarap ko na magkaroon ng sariling sasakyan

at ang sabi niya ay mag-ipon ako para sa pangarap ko na yon.

Nagkaroon din kami ni Jerry ng small business bukod sa regular job namin

na ay doon kami kumukuha ng aming pagkakakitaan papadudut.

After ng tatlong taon, sa wakas ay nakakuha na rin ako ng sarili kong sasakyan.

Malaki ang naitulong ni Jerry dahil siya talaga ang nag-motivate sakin para makuha ko ang pangarap na yon.

Kaya siyang una kong sinakay doon at nagpunta pa kami sa isang beach resort sa Batangas.

Sinabi rin ni Jerry sakin na kahit meron na akong sasakyan,

ay dapat mas sipagan ko pa sa pagtatrabaho at sa business namin

para hindi ako mawalan ng panghulog sa sasakyan ko ng monthly.

Ang naging problema ko nga lang ay walang parking space sa apartment namin ni Jerry.

Ang nangyari tuloy ay sa bahay pa namin yon pinapark

at kapag kailangan kong gamitin ay umuwi pa ako sa amin para kunin yon.

Sobrang hassle ng ganon papadudot.

Hanggang isang araw ay merong sinabi si Jerry sa akin.

May nadaanan akong resort na malapit dito sa atin.

Meron para silang pay parking doon.

Pwedeng per hour at monthly.

Nagtanong ako doon sa guard nila kaya nalaman ko,

baka gusto mong doon na lang magpark mas mura kung monthly ang gagawin mo,

ang sabi pa ni Jerry.

Talaga?

Samahan mo ko ngayon para makapag-inquire ako, wika ko.

Nagpunta kami ni Jerry sa sinabi niyang resort

at totoo nga ang sinabi niya na mura ang parking fee,

lalo na kapag monthly ang gagawin ko.

Nagbayad na kagad ako para sa tatlong buwan

at simula noon ay doon ako nagpark ng sasakyan ko.

Meron silang open space parking at meron din sila na malaking space na may bubong.

Pinili kong magpark doon sa may bubong kasi paulan-ulan ng time na yon

at ayoko kasing mabasa palagi ng ulan ang sasakyan ko kasi bago pa.

Normal lang naman siguro sa isang tao na kapag bago ang sasakyan nila

ay sobra nila itong alaga.

Simula nang doon ako nagpark ay ginamit ko na palagi ang sasakyan ko

tuwing papasok ako sa trabaho

at hindi na ako sumasakay sa shuttle service ng company namin.

Yun nga lang ay kailangan kong gumising nang mas maaga.

Noong una ay wala kong na-experience sa parking space ng resort.

Kung bagay normal ang lahat.

Pupunta ako doon, aalis at magkapark ulit ako after ng trabaho ko.

Ang paborito kong spot sa parking ay sa gilid.

May mga butas kasi ang bubong ng parking space at sa spot na yon ay wala

kaya kahit umulan ay hindi mababasa ang sasakyan ko.

Saka mas madaling makalabas sa spot na yon papadudod.

Pero dahil sa paunahan ang pagpapark doon ay may pagkakataon na nauunahan ako ng iba.

Kaya wala kong choice kundi sa ibang spot na lamang magpark.

Isang umaga, alas 5 lamang noon kaya medyo madilim pa,

ay nagpunta na ako sa resort para kunin yung sasakyan ko at pumasok sa aking trabaho.

5 minutes walk lamang ang layo ng resort sa apartment.

Kaya kahit papaano ay naeexercise din ako.

Pagpasok ko doon sa parking space na may bubong ay may naramdaman akong kakaiba.

Nagtayuan ang balahibo ko sa braso at kakaibang lamig na naramdaman ko papadudod.

Hindi ko yon binigyan ng pansin at naglakad na ako papunta sa sasakyan ko.

Medyo close ang parking space kaya madilim doon kahit na anong oras.

Kailangan ko pang gamitin ang flash ng aking phone para makita ang aking dinadaanan

at baka meron din akong matapakan na kung ano.

Habang naglalakad ako papunta sa aking sasakyan ay may nakita akong tao na nakatayo sa isang sulok.

Hindi ko nga lang siya makita ng maayos kasi madilim at ang hugis ng katawan lamang niya ang nakita ko.

Medyo matangkad siya, puro itim siya at kung titignan ay para siyang anino lamang na nakatayo doon.

Inisip ko na baka isa siya sa mga nagpapark ng sasakyan doon.

Medyo na weirduhan nga lang ako sa kanya kasi bakit siya nakatayo doon.

Pero dahil sa nagmamadali na ako at papasok pa ako ng trabaho ay hindi ko na siya pinansin.

Yung sulok na kinakatayuan ng taong yun ay katapat ng sasakyan ko.

Pero medyo malayo siya kasi talagang may kalakihan din ang parking space na yon papadudut.

Hanggang sa nakasakay na ako sa driver's seat ay natatanaw ko pa rin yung tao na yon.

Hindi siya gumagalaw talaga.

Nangbuhayin ko ng makina ng sasakyan ko at buksan ang headlight ay tumamang liwanag doon sa kinakatayuan ng lalakid

dahil nasa tapad siya ng sasakyan ko.

Nagtaka ako kasi nang mailawan ng sasakyan ko ang kinakatayuan ng lalaki bigla asyang nawala.

Wala namang bagay na naroon na mapagkakamalan kong tao.

Pinagkatitigan ko pa nga ng maayos yung sulok na yon at baka namamalikmata lamang ako pero wala talagang tao na naroon.

Kahit medyo nagtataka ako ay inisip ko na lamang na dahil yon sa inaantok pa ko.

Kaya kung ano-ano na ang nakikita ko nang sandaling yon.

Nang pauwi na ako mula sa trabaho ay bumalik sa isipan ko yung nangyari sa parking lot ng resort.

Hanggang sa pag-uwi ko sa apartment ay dala-dala ko pa rin yon kaya napansin ni Jerry na parang wala ako sa sarili habang nagdi-dinner kami.

Parang may iniisip ka Jomar? May problema ka ba sa work? Tanong ni Jerry sa akin.

Wala may nangyari lang kasi kanina doon sa parking lot sa resort.

May nakita kasi akong lalaki sa isang sulok tapos nung mailawan ko siya ng headlight ay nawala siya.

Pagkukwento ko.

Baka kasi inaantok ka pa kaya ganun no kaya baka multo. Ang sabi ni Jerry sabay tawa.

Sige lang takutin mo ako.

Pero imposible naman yatang may mumo sa parking lot.

Hindi mo madalas sa isang mga abandoned house may multo at hindi sa ganung klase ng mga lugar? Turan ko.

Ang seryoso mo naman.

Nagbibiru lang ako.

Bakit naniniwala ka ba sa multo? Tanong ni Jerry.

Slight pero baka nga antok lang ako ng time na yon kaya kung ano-anong mga nakikita ko ang sabi ko na lamang.

Tuwing Friday night ako umuwi sa amin papa dudod. Pagkaut ko sa work at pag uwi ko sa apartment ay nagiredy na ako sa pag-uwi.

Gusto ko sanang isama si Jerry sa bahay namin ang time na yon pero kailangan niya kasing umuwi din sa kanila dahil namimiss na siya ng mama niya.

Nag-offer ako sa kanya na iyahatid na siya sa kanila bago ako umuwi sa amin para makita rin ako ng family niya at pumayag naman siya.

Kaya magkasama kami nagpunta sa parking lot doon sa resort.

Noong nasa loob na kami ng parking space na may bubong ay nagtayuan na naman ang balahibo ko.

Nang nakasakay na kami ni Jerry sa sasakyan ay biglang bumigat ang pakiramdam ko sa dahilan na hindi ko alam.

Okay ka lang ba? Tanong ni Jerry sa akin.

Oo medyo parang kinakabahan lang ako, sagot ko.

Tinanong ni Jerry sa akin kung saan ko nakita yung tao at itinuro ko sa kanya.

Aniya ay baka namamalik mata lamang ako kasi talagang mas madilim sa parking yon papadudut.

Nagbigay pa siya ng example.

Kagaya lang daw yun kapag nasa kwarto siya.

Kapag madilim ay inaakalan niyang tao ang nakasabit na damit o kaya ay pantalon.

Ganun lang daw siguro ang nangyari sa akin.

Sumangayon na lamang ako kahit ang totoo ay walang bagay sa spot na yon na maari kong mapagkamalang tao.

Nang makalabas na kami sa resort ay nawala na ang bigat na aking nararamdaman.

Inihatid ko muna si Jerry sa bahay ng parents niya at saglit lamang ako nagstay doon dahil kailangan ko pang umuwiin sa amin.

Gabi ng Sunday ay tinawagan ko si Jerry para sabihin na susunduin ko siya sa kanila.

Para sabihin na kaming umuwiin sa apartment.

10pm ako umalis sa bahay dahil kapag ganung oras ay hindi na masyadong traffic.

30 minutes ang naging travel time ko mula sa bahay namin papunta kina Jerry.

Nakaredi na siya nang dumating ako kaya nakalis din kami kaagad.

Need din kasi naming matulog kaagad pag ating sa apartment dahil sa parehas pa kaming may pasok the following day.

Pagdating namin sa resort para magpark ay normal naman ang lahat.

Kaya lang ay meron lang nauna sa akin na magpark doon sa spot na paborito ko.

At ang pwede ko lang pagparkan ay yung sulo kung saan ay may nakita kong tao na nakatayo.

Wala kong iniisip na kung ano nang magpark ako doon.

Waba na rin kami ni Jerry ng sasakyan after kong magpark.

Naglalakad na kami palabas nang maisipan kong lingunin yung sasakyan ko.

Nagulat ako nang may makita akong lalaking nakatayo sa tabi ng aking sasakyan.

Nakapagtataka kasi wala namang kaming nakitang tao doon ni Jerry na magpark kami.

Sumigawa ko at tinanong ko yung lalaking kung sino siya.

Nagdaka si Jerry sa akin.

Sinong kinakausap mo? tanong niya sa akin.

Yung lalaking na nakatayo sa tabi ng sasakyan ko.

Baka kung sino yun at kung ano ang gawin sa kotse ko.

Huwi ka ako at naglakad na ako pabalik sa sasakyan.

Teka lang Jomar, wala naman ako nakikitang tao.

Habol ni Jerry sa akin.

Nang malapit na ako sa sasakyan ay tinapatan ko ng flash ng phone ko yung lalaki.

At parang sasabog ang ulo ko sa pagtataka nang wala na akong nakitang lalaki doon.

Papadudu.

Nasa na yun?

Saan siya nagpunta?

Ang nagtatakang tanong ko.

Check ko pa ang ilalim ng sasakyan at baka doon siya nagtatago pero wala akong nakita.

Kahit ang loob ng sasakyan ko ay tinignan ko na rin.

At ang ilalim ng sasakyan sa tabi ng sasakyan ko pero wala ring tao doon.

See?

Sabi ko sa iyo eh walang tao.

Pinaprank mo ba ako?

Ang natatawa pang tanong ni Jerry.

Hindi kita pinaprank.

Totoo.

May nakita akong lalaki dito kanina tapos biglang nawala.

Nasa na ba kasi yun?

Saan ba siya nagpunta?

Nagugulunghang sabi ko.

Nilapitan ako ni Jerry at hinawakan niya ang magkabilang pisingi ko.

Alam mo pagod ka lang siguro.

Ang mabuti pa ay umuwi na tayo para makapagpahinga ka na.

Ang sabi niya sa bayng ngiti.

Kahit naguguluhan pa rin ako ay tumangon na lamang ako.

And for the last time ay tsineko ang paligid para makasigurado ako na wala talagang tao doon bukod sa amin ang boyfriend ko.

At saka kami tuluyong umalis sa parking space na yon.

Nang nasa apartment na kami ay hindi pa rin mawala sa isipan ko yung lalaki.

Nagkaroon ako ng kutub na yun din yung lalaki na nakita ko nung una kasi magkaparehas sila ng hugis ng katawan at parehas din sila na parang anino lamang.

Ang hindi ko lang talaga alam ay kung bakit sa tuwing naiilawan sya ay bigla syang nawawala.

Hindi ko na rin tuloy alam kung totoo bang tao yun o baka pinaglalaroan lamang ako ng mata ko.

Hindi ko rin masigurado kung multo ba yun kasi hindi naman bukas ang third eye ko.

Dahil sa mga nangyari na yun ay nagkaroon tuloy ako ng takot sa tuwing magpupunta ako sa parking space na yon papadudut.

Palagi ako nagmamadali dahil ang gusto ko lang ay makaalis ka agad doon.

Naisip ko na umalis na lamang sa parking space ng resort na yon pero nangihinayin ako sa ibinayad ko na advance.

Sinubukan ko rin na maghanap ng ibang pay parking na malapit sana kapag natapos na ang tatlong buwan ko roon.

Pero wala akong nakitang iba.

Yun lang talaga ang nagiisang pay parking sa lugar na yon.

Kaya wala na ako nagawa kundi ang magpark pa rin sa lugar na yon papadudut.

Hindi na rin nawala yung sa tuwing nandun ako sa parking ay nagtataasa ng aking balahibo at kapag nakalis na ako ay sakalang nawawala.

Naging normal na yon sa akin kahit na alam ko na may mali sa lugar na yon.

Umaasa ako na merong ibang tao na nagpapark ng sasakyan nila roon na pwede kong makausap at baka meron din silang nararamdaman na ganoon

o kaya ay nagkaroon ng same experience nang sa akin na meron silang nakitang kakaibang tao doon.

Pero lumipas na ang isang buwan ay wala pa rin akong nakakausap.

Nahihahanaman ako magtanong sa staff o kahit na sa guard at baka kung anong isipin nila sa akin.

Ginawa ko na lang din na pampalubag loob na walang nangyayaring masama sa akin, papadudut.

Isang araw weekend noon at parehas kaming walang pasok ni Jerry sa trabaho sa darating na Monday.

Kaya nagplano kami na magpunta sa kung saan para makapag-unwind kahit na sandali.

Nagkasundo kami papadudut na magpunta sa isang beach resort sa Batangas dahil madali lang yon puntahan.

Sabado kami ng umaga umalis at talaga nag-enjoy kami sa bakasyo na yon.

Nakalimutan ko rin kahit sandali ang bagay na gumugulo sa isipan ko doon sa parking.

Hindi ko na yon binanggit pa kay Jerry dahil ayokong madamay pa siya sa pag-iisip ko.

Monday na ng hapon kami umalis sa beach resort at gami na kami nakarating sa parking space dahil na rin sa traffic.

Parehas kaming pagod ng time na yon at wala akong ibang gustong gawin kundi o makauwi na sa apartment at matulog.

Naglalakad na kami palabas ng parking space na may narinig akong yabag ng sapatos na nakasarod sa aming dalawa kaya napalingon ako.

Pero wala akong nakitang tao papadudut.

Lumingon din ako sa paligid pero kaming dalawa lamang talaga ni Jerry ang nandon.

Tinanong ako ni Jerry kung ano ang nangyayari.

Nagbiru pa nga siya kung nakikita ko na naman yung lalaki at ang sabi ko ay hindi.

Maglalakad na sana ulit kami nang nakita ko ulit yung lalaki sa tabi ng sasakiyan ko.

Ang kaibahan nga lang, sa pagkakataon na yun ay hindi na lang siya basta parang anino na lamang.

Nakikita ko ang ngipin niya na parabang nakangiti siya ng malaki.

Yung lalaki, nasa tabi ng sasakiyan ko, pabulong kong sabi kay Jerry.

Ano? Wala naman ako nakikita ang sabi pa ni Jerry.

Nakikita ko siya Jerry. Nakatayo siya at parang nakangiti.

Ang sabi ko habang kinikilabutan.

Sa pagkakataon na yun ay hindi ko na nilapitan yung lalaki dahil natatakot na ako ng sandaling yun.

May pakiramdam kasi ako na hindi siya tao.

Pero hindi ko rin alam kung sino at ano ba siya.

Ang ginawa ko ay hinila ko si Jerry papunta sa front desk ng resort at kinausap ko ang staff na naroon

na baka pwedeng macheck ang CCTV footage sa my parking space kung saan ay nakapark ang sasakiyan ko.

Sinabi ko na meron kasi akong nakitang lalaki sa tabi ng kotse ko at gusto kong malaman kung sino ba yun.

Tinapalang ko ng mukha ko na gawin yun.

Si Jerry naman ay tahimik lamang at hinayaan ako sa gusto kong mangyare papadudud.

Siguro rin naisip niya na kailangan ko yung gawin kasi alam niya

na hindi ako matatahimik hanggat hindi ko nalalaman kung totoo ba ang lalaking nakikita ko sa parking na yun.

Mabuti na lamang at mabait ang staff ng resort

at tumawag siya ng security guard para samahan kami sa kanilang monitoring room.

Tinindod ko ang CCTV footage sa my parking space pero wala kaming nakitang tao doon at puro sasakiyan lamang.

Pati yung record doong dumating kami at umalis ni Jerry sa parking ay pinanood din namin

pero wala talaga kaming nakitang tao na nakatayo sa tabi ng aking sasakiyan.

Nalaki po ba yung nakita ninyo sir? Matangkad at parang anino lang? Tanong ng security guard.

Oo baka kasi kung anong gawin sa sasakiyan ko o sa kotse ng ibang mga nag-rent dito ang sabi ko.

Hindi ko nalang sinabi na baka multo o kung anong elemento ang nakita ko.

Baka kasi pagtawanan lamang ako o papadudud.

Huwag po kayong mag-alala sir. Wala po kaming pinapapasok sa parking kapag hindi namin kilala.

Mahigpit po ang security namin dito at sinisigurado po namin safe ang kotse ninyo.

Sabi ng security guard.

Napansin ko na parang may gusto pang samihin yung security guard sa akin ng time nayon.

Pero parang nag-aalil langan siya.

Nagtaka din ako kung paano niya na-describe ng tama ang lalaking nakita ko papadudud.

Alam ko na may alam siya pero hindi niya lang sinasabi.

Siguro ay para protectahan na rin ang resort kung saan siya nagtatrabaho.

Hindi na rin kami nagtagal doon kasi pagod na kami ni Jerry.

Pagdating namin ni Jerry sa apartment ay sinabi niya sa akin na wala naman palang lalaki doon sa parking kaya huwag na ako mag-isip ng kung ano-ano.

Sana raw ay huwag ko na yung isipin kasi maistress lamang daw ako.

Sinabi ko kay Jerry na aalisin ko na yun sa isipan ko dahil napatunayan na manoong kuha ng CCTV na wala talagang tao na naroon.

Pero ang totoo ay hindi pa rin na wala ang pagkabahala ko.

Hindi ko kasi makita na magandang explanation ng lahat.

Sigurado kasi talaga ako na nakikita ko yung lalaki na yun.

Tatlong beses na nga eh.

Nabuti sana kung isang beses lamang.

Kaya mas lalong lumakas ang loob ko na may kababalaghan talagang bumabalot sa parking space na yun papadudud.

Lumipas ang ilang linggo na hindi ko na nakita pa yung lalaki.

Hindi ko alam ang dahilan ko bakit pero nagpasalamat pa rin ako sa Diyos na hindi ko na siya nakikita pa.

Kasi feeling ko ay lalagnatin ako palagi kapag nakikita ko ang nilalang na yun papadudud.

Para bang puro negatibong enerhiya ang ibinibigay niya sakin.

Ilang linggo din akong natahimik sa pag-iisip bagaman at nandun pa rin ng pagtaas ng balahibo ko sa tuwing nandun ako sa parking space.

26:36.040 --> 26:39.040

Pero kung inakala ko natapos na ang kababalaghan sa parking space na yun ay nagkamali ako.

Dahil nga sa matagal ko nang hindi nakikita yung lalaki ay naging kampante na ako.

Isang gabi ng biyernes pauwi ako noon sa bahay namin kagaya ng nakasanayan ko.

Pagpasok ko sa parking space ay meron akong narinig na umubo.

Napahinto ako sa paglalakad para tingnan ang kabuuan ng parking space pero hindi ko nalakad.

Hindi ko inayaan na matakot ako kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang sa makasakay na ako ng aking sasakyan.

Habang pinapainit ko ang makina ng sasakyan ay naisipan kong tawagan si Jerry.

Nakalimutan ko kasing sabihin sa kanya na Monday na ng gabi ako makakauwi dahil wala akong pasok sa darating na Monday.

Ilaalaan kasi ang time na wala akong pasok sa darating na Monday.

Ilaalaan kasing ang time na wala akong pasok sa family ko dahil alam ko na nabimiss din nila ako lalo na ng nanay ko.

Nang makausap ko si Jerry ay sinabi niya na walang problema sa kanya.

Tama naman daw na naglalaan pa rin ako ng oras sa pamilya ko at kami naman ay 5 days in a week na magkasama.

Isa yun sa nagustuhan ko talaga kay Jerry Papa Dudut.

Maunawain siya at hindi siya yung klase ng partner na gusto na nasa kanya lahat ng oras ko.

Maganda rin na parehas kaming family oriented kaya naiintindihan niya ako kapag gusto kong umuwiin sa family ko kapag wala akong pasok sa trabaho ko.

Sa gitna ng pag-uusap namin ni Jerry ay nagtaka ako sa sinabi niya.

Teka, nasaan ka na nga pala? Tanong ni Jerry.

Nandito pa ako sa parking, pinapainit ko pa kasi yung sasakyan eh.

2 days ko kasing hindi nagamit dahil nag-shuttle ako, papauwi sa work, sagot ko.

Meron ka bang kasama? Tanong pa niya.

Wala, ako lang. Bakit mo naman nakitanong yan? Ang nagtatakakong turan.

Kanina pa kasi akong nakakarinig na may umuubos sa background mo dyan eh.

Kaya naisip ko na baka may kasama ka, ang sabi pa ni Jerry.

Sa sinabi niya ni Jerry ay medyo nakaramdam ako ng takot Papa Dudut.

Naalala ko kasi na meron akong narinig na umubodin bago ako makasakay sa sasakyan.

Para maniwala si Jerry na mag-isa ako ay nakipag-videocall ako sa kanya at ipinakita ko sa kanya.

Wala talaga akong kasama.

Hindi na rin kami nagtagal sa pag-uusap dahil kailangan ko ng magmaneho.

Papaandarin ko na sana ang sasakyan ng may kakaibang bigat sa dibdib akong naramdaman.

Feeling ko ay hindi talaga ako mag-isa sa sasakyan ko ng time na yon, Papa Dudut.

Hindi ko tuloy muna pinaandar ang sasakyan dahil sa naramdaman ko na yon.

Diretso lamang ako nakatingin sa harapan habang nakikiramdam.

Maya-maya ay may napansin ako sa aking peripheral vision.

Nakikita ko sa gilid ng mata ko na merong nakaupo sa tabi ko.

Kulay itim siya at parang nakatingin siya sa akin.

Gusto ng utak ko na tingnan ang nakaupo sa tabi ko pero pinigilan ko ang aking sarili.

Ang ginawa ko ay hinawakan ko yung nakasabit na rosary at nagdasal ako habang nakapikit.

Napahinto ako sa pagdarasal nang makarning ako ng malakas na pag-ubo.

Nagulat ako at mas lalo akong natakot.

Talagang ang lakas ng ubo na yon at alam ko na galing yon sa loob mismo ng sasakyan ko, Papa Dudut.

Nawala na ako ng konsentrasyon sa pagdarasal.

Nagtakarin ako kung bakit kung ano-anong bagay ang kumapasok sa utak ko.

Lahat ay hindi magagandang bagay ang naiisip ko ng sandaling yon.

Parang may kung sinong nagpapapasok na mga bagay na yon sa ulo ko.

Pero mas nilakasan ko ang aking loob kahit na natatakot talaga ako.

Buwaba ka na ng sasakyan ko.

Umalis ka na.

Ako ang may ara nito at ako lang ang may karapatan na maminin ang sasakay dito.

Hindi ka rito welcome kaya buwaba ka na.

Matapang kong sabi.

Alam ko kung merong makakakita sa pagsasalita ko na yon ay iisipin na nawawala na ako ng bait.

Pero wala na akong pakialam.

Ang gusto ko lang ay mawala na ang nilalang na yon sa sasakyan ko.

Naging effective naman ang ginawa ko dahil nawala na yung nasa tabi ko papadudot.

Nawala na rin ang bigat sa dibdib ko.

Bago ako tuloy ang magmaneho ay nagdasal ulit ako sa Diyos na sana'y bigyan niya ako ng proteksyon sa mga hindi magagandang bagay sa aking paligid.

Hindi ko alam kung papaano ko nalagpasaan ang nakakatakot na experience na yon pero naging proud ako sa sarili ko.

Kasi hindi ako nagpadala sa takot.

Yun nga lang mas nabahala ako kasi hindi na lang sa labas ng sasakyan ko nakikita yung lalaki kundi mismo sa loob na.

Nagtataka rin ako kung bakit nagpapakita siya sa akin at kung meron ba siyang pakay sa akin.

Gusto ko na kasing matapos ang lahat ng yon at huwag na siyang magpakita sa akin kasi sobrang naapektohana ang peace of mind ko.

Pero hindi ko naman alam ang gagawin ko para mawala na siya ng tuluyan papadudot.

Naging paranoid na rin ako na baka sumasama siya sa akin kahit saan ako magpunta simula ng mangyari yung nasa mismong loob na siya ng sasakyan.

Natatakot na rin ako na baka kung ano ang gawin niya o kaya ay sa mga taong malapit sa akin.

Napektohana rin noon ang pang araw-araw kong buhay papadudot.

Madalas ay hindi ako makapagtrabaho ng maayos dahil yon ang iniisip ko.

Kahit kapag magkasama kami ni Jerry ay inlutang ako at madalas dahil din doon.

Bumalik din ako sa paninigarilyo dahil ang sigarilyo ang nagiging pampakalma ko kapag inaabot ako ng takot ko lalo na kapag nandun ako sa parking space.

Hindi ko nalang sinabi kay Jerry na nagyoyose ako ng paisa-isa kasi alam ko na magagalit siya sa akin kasi ang alam niya ay matagal na akong huminto sa paninigarilyo.

Pero nalaman din yon ni Jerry kapag punta kasi kami noon sa supermarket para bumili ng pagkain at iba pa naming mga kailangan sa apartment.

Mainit ng araw na yon kaya pinagpawisan kami ni Jerry sa paglalakad bago kami nakarating sa parking space.

Nagtanong siya sa akin kung meron ba akong tissue at ang sabi ko ay meron at kunin na lamang niya sa compartment.

Sa pagbukas niya ng compartment ay nakakita siya ng isang pakete ng sigarilyo.

Nanlamig ako kasi alam ko na magagalit siya sa akin at hindi ko kasi naalala na meron nga pala akong itinabirong sigarilyo.

Bakit may sigarilyo ka rito? Naninigarilyo ka na ba ulit? Tanong ni Jerry.

Hindi sa akin yan, baka sa katrabaho ko yan, si Paulo.

Nakisakay kasi siya dito nung isang araw, nakalimutan niya siguro, pagsisinungaling ko.

At talagang dito nilagay ng katrabaho mo ang sigarilyo niya?

Jomar, satagal na nating magkasama ay alam kong hindi ka nagsasabi ng totoo, kaya umaming ka na sa akin, seryosong turan pa ni Jerry.

Alam ko na kapag nagsinungaling ako, ay talagang magagalit na si Jerry sa akin papadudot.

Kaya inamin ko na lamang sa kanya na sa akin nga ang sigarilyo na nakita niya at sinabi ko na isang stick lang ang ginagamit ko sa isang araw.

Nakita ko ang disappointment sa muka ni Jerry. Sinabi niya sa akin na hindi siya makapaniwala na bumalik ako sa paninigarilyo gayong matagal na akong tumigil.

Para naman daw sa akin kung bakit niya ako pinapahinto noon dahil makakasama yun sa aking kalusugan.

Pero hindi raw pala ako marunong makinig sa kanya.

Sorry, late na lang ako bumalik sa pagyayosi. Pampakalma ko kasi yan kapag natatakot ako dito sa parking space.

Nung nakarang araw kasi nakakita na naman ako eh yung lalaki. Nandito siya sa loob ng sasakyan.

Pero hayaan mo at hindi na ako gagamit yan, ang sabi ko pa kay Jerry.

At talagang ginawa mo pang reason yung nakikita mong lalaki para bumalik ka sa bisyo mo?

Hindi nga natin sigurado kung totoo ba yung lalaki na yun eh.

Bahala ka lang nga sa buhay mo, Jomar. Kung gusto mong sirain ng health mo sa sigarilyo ay bahala ka na, ang naiinis na sabi pa ni Jerry.

Hindi ko siya ginagamit para makapagsigarilyo. Totoo ang sinasabi ko sa iyo.

Nagpapakita pa rin siya sa akin at natatakot lamang ako na baka kung ano ang gawin niya sa atin.

Ewan ko, hindi ko alam kung dapat ba kitang paniwalaan. Hindi na lang ako makikialam sa paninigarilyo mo na yan.

Gawin mo na lang ang gusto mo, ang naiiling na sabi pa ni Jerry.

Ang totoo ay nakukonsensya ako ng sobra sa pagsisinungaling ko na yun kay Jerry.

Alam ko na kaya niya ako pinapaiwa sa paninigarilyo ay dahil concerned siya sa akin.

Kaya lang ay masyado akong mahina para kumuha ng lakas sa Yossi Papadudut.

Nagpromise ako kay Jerry na kahit kailan ay hindi na ako paninigarilyo at ang sabi niya ay huwag na lang akong mgako at gawin ko na lamang yun.

May isa pang pagkakataon na nakita ko yung lalaki na yun.

Papasok na ako sa trabaho at habang papalapit ako sa sasakyan ay meron na ko nakitang nakaupo sa my driver's seat.

Hindi kasi sobrang tinted ang salamin ng aking sasakyan kaya nakikita ko siya na nasa loob siya, Papadudut.

Aatras sana ako pero naisip ko na kung palagi akong matatakot sa kanya ay ako rin ang talo.

Kaya nagpatuloy ako sa paglalakad at habang papalapit na ako ay nawala na lamang siyang bigla.

May pakaramdam ako na kahit na hindi ko na siya nakikita ay nandon pa rin siya.

Binuksan ko ang pinto sa may side ng driver at matapang akong nagsalita, Papadudut.

Hindi ba ang sabi ko sayo ay hindi ka pwedeng sumakay sa kotse ko?

Waba ka na nga!

Hindi ako natatakot sayo. Medyo malakas kong sabi.

Medyo napahiya ako nang may biglang dumating na medyong matandang lalaki.

Alam ko na narinig niya ang sinasabi ko kasi may kalakasan ang boses ko.

Nakita ko siya na lumapit sa kotse, sa tabi ng aking sasakyan hanggang sinaisip ko na magtanong sa kanya.

Una tinanong ko kung nagmamadali ba siya at nang sabihin niya na hindi ay tinanong ko siya kung matagal na siyang nagpapark doon.

Ang sagot niya ay mahigit nalawang taon na.

Matapos yun ay isinunod ko na ang talagang gusto kong itanong Papadudut.

Boss, may tatanong sana ako sayo.

Medyo weird ito pero meron ka rin bang nakikita ng lalaki dito sa parking?

Tanong ko at dinescribe ko sa kanya yung lalaking nakikita ko doon.

Napansin ko na medyo natawa siya.

Dati meron pero ngayon ay wala na.

Noong bago pa lang akong nagpapark dito, nagpapakita rin pala siya sayo.

Sa tingin ko sa mga baguhan siya nagpapakita.

Tugon ng lalaki.

Noong ko na realize na hindi lang ako ang namamalik mata dahil may iba palang nakakakita sa lalaki na yon, Papadudut.

Sa pagkakataon na yon ay tinanong ko yung lalaki kung ano ang ginagawa niya para hindi siya pagpakitaan ng lalaki.

Pinayuhan niya ako na sa tuwing makikita ko yung lalaki ay pagalitan ko.

Purahin ko raw kung kinakailangan.

Ganun daw kasi ang ginawa niya hanggang sa isang araw ay tuluyan ang hindi yon nagpakita sa kanya.

Sinunod ko ang sinabi sa akin ng lalaki Papadudut kaya sa tuwing nararamdaman ko,

kung nakikita ko yung lalaki ay minumura ko siya.

Hanggang sa dumating ang time na hindi ko na rin siya naramdaman at nakikita.

Hanggang sa kasalukuyan ay sa parking space pa rin na yon ako nagpapark Papadudut.

Wala na ang takot ko kasi hindi na siya nagpapakita pa sa akin after ko siyang pagalitan at murahin ng makailang beses.

Hindi ko na rin inalam pa kung sino o ano ba siya.

Ang importante ay nawala na siya sa sistema ko at walang nangyaring hindi maganda sa akin

at sa mga taong mahalaga sa buhay ko.

Sincerely yours, Jomar

May mga pagkakataon na sinusubok ng pagkakataon o sitwasyon ng ating tapang at pananampalataya.

Ang pagkakataon din na hindi natin alam kung totoo ba ang ating nakikita o sadyang pinaglalaroan lamang tayo ng ating imahinasyon at ng mga mata natin.

Kaya importante na meron tayong malakas na pananampalataya sa ating lumikha at meron ding mga tao na palaging nasa likuran natin sa tuwing tayo ay sinusubukan ng pagkakataon.

Matuto rin tayong pumili ng lugar kung saan sigurado ang ating kaligtasan dahil sa panahon ngayon.

Hindi natin alam kung kailan aatake ang mga panganib at mga nilalang.

Na ang tangin nais ay takutin tayo at sirain ang ating kapayapaan.

Para po sa mga nagahanap ng computer parts, laptop o desktop, hanapin ang papadudod computers sa inyong mga Facebook.

Para po sa relaxing massage naman at kayo po ay taga Fairview, puntahan ng Rang Siman Thigh Massage.

Para sa mga gusto magpaganda, J25 Salon sa La Forteza Subdivision, Camarín, Caloocan.

At mag-unwind at makipag-date kayo sa The Brood Buddies SM Cherry Antipolo.

Maraming salamat po sa inyong lahat, sa inyong mga suporta.

May karamay ka

Mga problemang kaibigan

Dito ay pakikinggan ka

Sa papadudod stories

Kami ay iyong kasalaman

Dito sa papadudod stories

Ikaw ay hindi nag-iisa

Dito sa papadudod stories

May nagmamahal sa'yo

Papadudod stories

Papadudod stories

Papadudod stories

Papadudod stories