Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Gabi pa nga lang iniisip ko na kung ano man lulutuin ko kinabukasan

kaya ayan, inagahan ko talaga ng gising para ka ako makapagluto pa nga ako nitong aming pangalmusal.

Alagyan ko nga lang ng oysters at itong mga swahe para ka ako magbesbilis na din iluto.

E lalakarin nga rin kami ngayon at papunta kami ngayon ng Calapan City

at medyo malayo yun kaya talagang inagahan ko na nga rin ng pag-aasikaso.

Sa pagluluto naman nito napaka simple at napakadali lang.

Una, syempre nagisa na muna ako din ng bawang at saka sibuyas at saka hinuho ko na rin itong mga swahe.

Ginisa-gisa ko nga lang ito ng kaunti at pagkatapos yung medyo nagiba na nga yung kulay,

nilagay ko na nga rin itong Sprite.

Naglagay na nga din ako din ng asin at saka ng paminta, mga bampalasa.

Mga 3 minuto nga pakukuloan ko nga lang ngayon para din hindi masyadong ma-overcook.

Makalipas nga 3 minuto ang pagpapakulo ayan nga at nilagay ko na nga din itong oyster sauce.

Mas masarap nga ang swahe kapag hindi masyadong overcook para hindi makunat.

At ayan nga, nung makuluan na ngayon, nilagay ko na nga din itong cornstarch pang palapot.

Alam nyo mga mare, gustong-gusto ko talaga yung ganitong luto sa swahe dahil sarap sa pangalang ay ulam na ulam na.

Habang nagluluto nga ako din ay talaga namang nakakapanglaway na dahil amoy palang ay nakakagutong na talaga.

Naglagay na nga din ako din yung siling verde pang padagdaglasa at aroma at kakaibang lasa.

Napakadali at napakaisi din lamang na rin iprepare.

At eto na, luto ng ating shrimp with oyster sauce.

Kain po tayo mga mawe. Thank you, Lord, for your blessings.

Maya maya pa yung nagising na nga rin aring dalawang magama at nagbabad na nga din sa tingkat ng sikat ng araw.

Medyo tinanghali na nga sila nang gising ngayon.

Paano ba nga naman ay nagpapuyat nga nang gusto kagabi ito si Elysia?

Kung makangirit naman nga ako, aring batang-are, parang hindi nag-abuso kagabi, ay.

Maaga ko na nga rin pinaliguan si Elysia para bago kami umalis ay nakaprepare na siya at fresh na.

Medyo malayo nga yung pumuntahan namin kaya iwan na lang muna namin si Elysia dito sa nanay ko

dahil kapag palagi na nga lang namin siya sinasama at sumasakay sa sakyan ay palaging pinupukot at medyo malamig nga yung aircon.

Pagkatapos ko nga makapagpaligo kay Elysia D, yan ay gumayak na nga rin kami papunta ng Kalapan.

Tinaman na nga rin namin si ati ko yung asakay yung kapatid ko, makalabas man lamang daw ng hawan.

Magpapachainsol nga pala kami ngayon sa Toyota Kalapan dahil meron ng 1,000 kilometers nga yung natakbo ni Biaya.

First time nga rin naming bumiyahin ngayon na nakasakay na nga kami kay Biaya papunta ng Kalapan.

Medyo kinakabahan nga ako dahil first time ng asawa ko mag-drive papunta nga doon ang medyo malayuan.

Pero sabi nga nung asawa ko ay huwag na nga daw ako mag-worry dahil nag-pre naman daw kami.

Sa tuwing nagbabiyahin nga kami pa Kalapan dito sa lugar na ito na palikuli ko yung daan ay talaga naman ako'y lulang-lulana at kalat na hakako yung suka ko.

Kakungay dahan-dahan lamang kako din yung paligunang ako hindi na malula.

Mga 45 minutes nga lamang yung naging biyahin namin at nakarating na din nga kami agad dito sa Toyota Kalapan.

Pagkarating na pagkarating nga namin din eh abay din na nga agad dumarejo si ati ko yun yung sa Kiddie Corner.

Meron pala din yung garini nung nakarampunta namin na hindi ko nga rin nakita.

Tuwang-tuwanan naman nga ang bata na makakita ng garining palaruan abay hindi na mapuknat at panay na nga ang slide.

Habang nakapila pa nga yung sasakyan namin para sa Change Oil inagaya nga yung asawa ko na kumain daw muna nga ng almusal.

Hindi nga siya nagumagahan kanina sa bahay kaya ayun pagkarating na pagkarating nga din eh gutom na gutom na kaya umorder nga ng pagkain.

At dahil ako na may busog pa kako kaya ayun siya may nangalaman yung pinabili ko.

Hagyan na nga yung kain kanina ni ati ko yung kaya kako papakainin ko na nga din eh kaso naman aring bata nga rin hindi mapuknat din eh sa palaruan.

May pagtakbo pa nga kako eh sa sobrang giliw.

Maya maya pa nga eh tinawag na nga rin kami at sisimula na nga daw i-change yung ulitong sasakyan.

Pinagsuot pa nga kami ng mga garining helmet na baka ko parang kako tayong architecto na rin.

Tuwa nga si sir talaga namang pinapaliwanag pa sa amin isa-isa yung mga kalagahan at impormasyon na dapat daw naming malaman.

At eto nga bago pa i-change yung ulitong sasakyan eh tina-check daw talaga itong mga tire pressure at tire condition.

Sabi nga nina sir eh hindi lang basta sila nagti-change yung ulitong sasakyan talaga tina-check nga nila lahat yung first 1000 kilometers kung naging maayos nga daw yung naging takbohin.

At pagkatapos nga ma-change yung ulitong sasakyan eh nilagyan nga din ng lubricants itong bintana at pagkatapos sinigpitan pa nga itong mga gulong.

Eh kasama na nga din daw itong libreng car wash kaya ayan maliligo na naman nga si Biaya.

Mahigin na nga lang kako at galing kaming bundo kaya mahugas-hugasan.

Pagkabalik ko nga din sa loob eto naman si ati ko yung inakahanap na pala agad ng kalaro at ayan tuwang-tuwang na nakikipaghabulan din ni kay kuya bago niyang kaibigan.

Iyayay ako na nga at kako yung malabas na nga kami at uuwi na kaso ayan tinakbuhan pa talaga ako at ligayang ligaya talaga din eh aring bata ang ari.

Pagkatapos nga nang lakad namin sa Toyota eh dumirecho na nga rin kami dito sa Calapan port dahil susunduin nga pala namin yung tiyahin at pinsan kong umuwi ngayon.

Pagkirating nga namin dito eh dito na nga rin kami agad dumirecho sa may passengers terminal at ayan nga nakita na nga din agad namin sila.

Ayaw ayaw pa nga nitong pamanggig na sumakay ka agad dahil naihilo daw pero maya maya pa nga nung nakita si Kiyon ay nagiba na nga din agad yung mood.

Di nga halatang miss na miss nila yung bawat isa may paghag, kiss at saka pagmano pa nga.

Magalang una na nga ng hapon din eh hindi pa nga kami lahat nagtatanghalian kaya naman iyayay ako na sila dito sa may Robinson para kakukumain kami.

Kaso ko naman kapag may garinig ka nga kasamang dalawang kakulikot na agad eh kunsa na nga agad niyayan ni Ati Kuning at tinurong nga pataas.

Abang aka ko, minsan nga lamang pumarinig si Ati Kuning itadang-tanda pala kung saan ang daan papunta sa mga playhouse.

Kikig na nga agad aring dalawang ari at napakabilis nga humakbang din isa agad dahil ganoong may pagtakbo pa nga eh hindi nga namin maabot-abot.

Di ni pala agad gustong pumunta sa World Open at sa mga palaruan kaya ayan may pagtakbo pa nga si Ati Kuning at giliw na giliw talaga rin batang ari.

Ang tawa nga talaga ako din kay Ati Kiona dahil hindi nga alam kung alin baga talaga yung kanyang uunahin hindi magkamayaw kung alin ang pipiliin yung mga laruan at sasakyan.

At arin nga kako ang inasabi, kaninang ay mahalang mahalan, mamaya-maya na may babagan na nga agad mga bata naman kako.

Paano baga na may nagagawan na nga agad din isa laruan kako nga mamaya na nga lamang ulit kayo maglaro at pakain na nga muna tayo.

Dito na nga rin kami dumiretso sa may mga inasal para mananghalian dahil talagang magutom na at para kako makaanlirais.

Mayigin na nga rin lamang at mabilis din talaga dumating yung mga inorder naming pagkain at ayan na nga kain tayo mga mare.

Thank you Lord sa blessings.

Pagkatapos naman namin kumain ay dito na nga muna namin din nila yung mga bata sa Kids Playhouse para naman makainjoy sila talagang mananaw at sila dinis sa mga palaruan.

At dahil gustong-gusto nila naman ang mga batang ari yung mga palaruan ay ayan pagbigyan ang hilig ng walang mga ligaling.

Habang ligayang-ligay at nalilibang pa naman sila dito sa may Playhouse ay nagpaalam nga muna kami na dito muna sila at may pupuntahan nga lang muna kami ni Ama nya.

Umiretso na nga muna kami dito sa mga Baby Needs section para unahin nga yung mga kailangan at gatas nga ng dalawang bata.

Nirecommend nga ng Fedya ni Kiona na napalitan daw namin ang Fedya sure yung gatas para medyo bumigat-bigat naman yung timbang.

Gatas na gatas pa nga lamang kako nung dalawa ay talaga namang puntal na nga ang kwarta kaya talagang kailangan magsumikap at magsipag pa.

Pinakuha na nga rin ako nitong asawa ko nitong kanyang paboritong tinapay at sakapalaman.

Yun laang naman yung mga binili namin at pagkatapos nga yan ay binayara na din namin.

Sabi nung asawa ko this time naman daw ipagbigyan ko nga yung sarili ko na bilhin yung pangarap kong sapatos dahil deserve ko naman daw are.

Napakatagal na nga na rin naka-add to cart sakin sa Shopee at hindi ko nga mabilibili at nanghihinayang talaga ako.

Kinonsensya pa nga ako din yung asawa ko sabi niya nakakapagbigay nga daw ako sa iba pero bakit doon yung sarili ko hindi ko mabigyan.

Kaya ayan pati nga ang asawa ko ay nagbabili na nga din.

Tunay nga na masarap pala talagang bumili ng mga bagay na gusto mo galing doon sa mga pinaghirapan mo.

Kaya sobrang thankful ako sa Lord na nakakabili nga kami kahit papaano ng mga garini.

I-assure ko nga sa inyo yung buhay ko noon.

Alam nyo nga kaya lamang ako noon nakakapagsuot ng magagandang sapatos, yung mga mahaling damit eh dahil nga doon sa aking pinsan at sa kasatiyahin kong kinaud ko kanina doon sa Pierre.

Lahat ng mga pinaglumaan nila ay ako talaga yung sumasalo at tuwing Pasko nga ay lagi din silang may regalo sa aking damit.

Sobrang saya ko talaga noon dahil kaya lang ako nagkakaroon ng magaganda at mamahaling damit ay dahil sa kanila.

Kaya eto bilang pasasalamat at medyo naka-LL nga tayo, eto tra-regaluhan ko nga yung tiyahin ko ng bagong iPhone 11.

Isusurprise ko nga siya dito sa kanyang bagong cellphone at panigurado yung iyak tawa yun sa galak.

Kaya rin namin sila iniwan doon sa may palaruan eh para nga hindi nila makita na bumili nga kami.

At pagkatapos nga namin mabili ito, inilagay muna nga namin sa sasakyan at sa isang araw na lamang namin ibibigay ito sa kanya.

Habang papunta nga kami ng sasakyan niyan, abaw nakita ko nga na hindi niya sa labas si Jollibee at nagasasayaw.

Kahit nga ako'y kilig na sa tua at talaga naman ligaya-ligaya ako nung makita ko si Jollibee

tapos naisip ko nga si Kiona panigurado tuwang-tua yung batang yun pag nakita nga ari si Jollibee.

Kaso ka naman na kailang balik na nga ako at hinahanap ko nga sila doon sa may playhouse hanggang sa taas eh hindi ko makita-kita yung mga yon at kung saan na siguro nagsusuot.

Tunay ka nga naman hindi ilang bata na papaligaya ni Jollibee pati nga ako ituwang-tua din kaya yan hindi ko talaga sinayang yung pagkakataon ngayon na makapapicture at mayakap siya.

Kako nga ay magpapapicture na lamang ako at ipapakita ko na nga lamang ari kay ate ko yun at panigurado ituwang-tua yung batang yun.

At dahil uuwi na nga kami, hinanap na nga namin aring mga ari at naandini pala itong mga ito sa taas at mga Borlogs na nga.

Di nalaban nga ng antukang mga batang ari at napagod siguro nga kakalaro.

Bandang mga alas 4 hina nga ng hapon yan at nabagpasya na nga naming umuwi na.

Pagkadaan nga namin dito sa may bukayo palengke buting at pinaalala sa akin yung kapatid ko na nagpapabili nga daw yung nanay ko nitong karning baka.

Bumili nga lamang ako ng isang kilo din para ka kung mayroon kaming may ulam pagkarating namin sa bahay.

Kumuha na nga rin ako ng mga pangsahog sa karnin, itong gulay na petchay bagyo at saka itong patatas.

At pagkatapos nga noon ay binayara na nga din namin at umuwi na nga din kami.

Mga pantang alas 7 naman ng gabi ay dumiretsyo naman nga pala kami dito sa may Pinamalaya Night Market.

Naimbitan kasi kami na matikman itong isa sa pinakmasarap na kape dito sa Pinamalaya Night Market.

Balita ko talaga e napakasarap naman daw talaga ng kape dito sa Island Coffee.

Ayan pagkaratingan namin e pinapili na nga agad yung asawa kung anong flavor yung gusto namin orderin.

Nakakatawa nga rin makilala yung pinakangmay-ari ng Island Coffee.

Yung mga magkakaibigan nga daw sila na nagtutulungan dito.

Kaya sa mga coffee lover di yan na napapaginda din e sa Baratillo sa Pinamalayan Abay daan e ari at tikme ang masarap na kape din.

At nakao, sinasabi ko sa inyo, nakatulog na nga kayo e nakangisi pa kayo.

Hindi nga lang kape yung inooffer nila dito, meron din mga milky shake para sa mga bata at sa mga hindi coffee lover.

Oo ang napasarap nga din e si ati kinitingnan nyo naman at may patumps up pangayaan.

Anyway, maraming salamat Island Coffee sa inyong napakasarap na kape.

And yun lang for today's video. Maraming salamat po sa inyong panonood. God bless!