Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Ayon pa nga kay Plato, the worst form of injustice is pretended justice.

Justisya nga ba kung matatawag kung ang nahatulan ay hindi naman ang totoong may sala?

Ang justisya nga ba ay para sa lahat o para lamang sa mga taong nakakaangat?

Magandang araw sa inyong lahat mga kasoksay.

Ngayong araw ay balikan natin ang kwento ng isang pinakabatang bilanggo sa mundo na nahatulan ng bitay.

Sino kaya ang taong ito?

Ang naging desisyon nga ba ng hukuman ay tama?

Justisya nga ba talaga kung matatawag ang iginawad sa kanyang parusa?

Marami na tayong mga narinig na kwento ng mga pang-aakusa kahit hindi naman sila ang totoong may sala.

Madalas na biktima sa mga pamamaratang ay mga taong mahihina at walang kalaban-laban.

Ganito rin kaya ang nangyari kay George Stinney.

Yan ang sabay-sabay nating malalaman.

Marso ng taong 1944, nang dumating ang mga pulis sa Jim Crow South upang arestuhin ang isang labing-apat na taong gulang na si George Stinney Jr. at ang kanyang nakatatandang kapatid na si Johnny.

Ito ay matapos matagpuan ang dalawang puting batang babae sa Alculos, South Carolina, na brutal na pinaslang.

Samantala, si George at ang kanyang nakababatang kapatid na babae na kapwa-itim ay ang huliumanong nakakita sa mga biktima,

kaya naman kalaunan ay pinakawalan na nila ang nakatatandang kapatid ni George habang siya ay nanatili sa kulungan.

At nang makahanap na nga ang otoridad ng masisisi sa nangyari sa katauhan ni George, ginawa nila ang pag-iimbestiga sa sospek.

Ngunit ang nakapagtataka, ginawa nila ang pag-iimbestiga kay George habang ito ay mag-isa.

Sa isang maliit na silid, ginawa nila ang mga pagtatanong na wala ang kanyang mga magulang at walang abogado.

Ayon sa mga pulis, sa kanilang pagtatanong di umano kay George ay inamin ito ang kasalanan na siya ang pumatay sa dalawang batang babae

dahil umanonais nitong gahasain ang labing isang taong gulang na biktima.

Gayon pa man, ang mga naging pahayag ng mga pulis ay walang patunay o mga nilagdaang pahayag na sinabi nga ito ng batang sospek.

Habang patuloy na dinidiin ang binatilyo sa naturang kaso, ang kanyang ama ay pinatalsik sa trabaho

at ang kanyang pamilya ay napilitang lumayo dahil sa mga pagbabantang kanilang natatanggap.

At noong ika-26 ng Marso 1944, tinangkarin ang pagpatay kay George, ngunit hindi na ito natuloy dahil nailipat na siya ng selda.

Si George ay sumailalim sa mababaw na paglilitis.

Sa mga paglilitis, si George ay inirepresenta ng isang tax attorney at walang niisang karanasan na humawak ng criminal case.

At hindi man lang ito nakakuha ng kahit isang witness na papanig sa kanyang kliyenting si George.

Ang paglilitis ay nagtagal ng halos 3 oras, samantala ang naging deliberasyon ng mga puting jury ay tumagal lamang ng 10 minuto.

Sa pagkakataong iyon, walang African-Americans ang pinayagang makapasok sa courthouse.

Nag-iwan ng malaking tanong ang tila palsong uri ng paglilitis.

Kawalan ng ebidensya, laban sa kanya, at mabilis na pagbibigay ng hatol.

Hatol na hindi magbibigay ng pagkakataon sa isang itim na binatilyong si George na ipagtanggol ang kanyang sarili.

Dahil noong June 16, 1944, si George Steny Jr. ay humarap sa parusang bitay at ang naging kinakabatang tumanggap ng napakabigat na hatol na ito.

Napakaliit lamang ni George noon habang hinaharap ang parusang kamatayan.

Hindi ito nagkasa sa silya elektrika at kinailangan pa nilang magpatong-patong ng ilang libro na kanyang mauupuan upang umabot ang kanyang ulo sa electric shock helmet.

Kung saan, hindi rin mapagkasa ang kanyang ulo rito.

Kaya madalas itong natatanggal at nakikita ang kanyang mukha na takot-natakot, nadibiin at umiiyak na kaawa-awang bata.

Ayon naman sa isang nakasama ni George sa kulungan na si Wilford Hunter, mariit umanong itinanggi ni George ang ibinibintang sa kanya.

Why would they kill me for something I didn't do? Ito umano ang sinabi ng bata sa kanya.

Taong 2014, sa pag-apela ng kanyang kaso, ipinagdiina ng kanyang kapatid na babae na si George ay nasa kanilang bahay lamang sa oras nang mangyari ang kremen

kaya imposibling siya ang may sala.

Dito, napatunayan ng Circuit Court Judge na si George ay hindi nakatanggap ng patas na paglilitis at ang kanyang 6th Amendment Constitutional Right ay nalabag.

70 taon ang nakalipas matapos na matay si George Steenie Jr., siya ay napawalang sala sa kasalanang ibinintang sa kanya.

Pero ika nga, justice delayed is justice denied.

Justisya pa rin ba kung matatawag kung ang hatol ay matagal nang ginawa?

Nakakalungkot ang sinapit ng kaawaawang si George Steenie Jr.,

biktima na hindi pagkakapantay-pantay, biktima ng diskriminasyon ng kanyang kulay at mababang estado sa buhay.

Sana'y matapos na ang ganitong sistema, sana'y ang nangyari kay George ay hindi namangyari sa iba.

At sana, para sa lahat na ang justisya.