GUEST HOUSE SA DAVAO (Sabrina 5) | Kwentong Multo | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA PUWETO NI PHELPHOR

Isisingit ko na lamang din yung nangyari sa amin ni Barbara

noong binisita namin ng daddy ko sa Davao City,

taong 2018.

Bandang Hulyo ng taong 2016 nang naasay ng daddy ko sa Davao City.

Nag-aaral na ako nito ng nursing,

kaya hindi na kami sumama sa kanya doon gawa ng

settled na kaming lahat noon sa mga eskwelahan namin.

Medyo may edad na rin kami kaya kayang-kaya na namin ang malayawang daddy.

Ako yung nagsilbing parang panganay o magulang,

ako yung nagsilbing parang panganay o magulang noong mga panahon na ito.

Gawa ng si mami halos nandun na rin palagi sa Davao para may kasama si daddy.

Marso ng 2018 nang bumiyay kaming Davao City,

kasama ko si Barbara para bumisita,

para iselebrate na rin namin ang birthday ng magulang namin,

pati na rin yung birthday ni Barbara.

March 12 ang birthday ni Barbara,

March 21 naman nang kay daddy,

at 22 naman si mami.

Halos sunod-sunod lamang din sila ng araw pero

sampung taon ang gap nila.

Pinagsabay na lang namin na iselebrate yun

at kami lang ni Barbara ang pwede noong mga panahon na yun.

Gawa ng summer ito,

konti na lamang yung subject ko nang kasi graduating na rin ako nito.

Si Tanea super abala pa sa eskwelahan at sa taekwando classes niya,

at ang ating jewel naman namin ay naroroon sa Amerika,

nag-OJT.

Julyo pa yung uwinon.

Halos 6 na oras din yung travel namin at mga bandang alas 7 na kami dumating sa Davao.

Pagdating namin sa babaan ng bus kung saan ininstruk ng mami ko na doon kami pumara.

Nagulat kami na sila daddy at mami ang sumalubong sa amin.

Akala namin ay yung driver lamang ng daddy ang susundo na si Kuya Mar

pero wala kasi siya noong mga panahon na ito.

Gawa ng weekend yun,

at umuwi din siya sa siyudad namin.

Matagal na rin itong trabahante ng daddy ko.

Maraming na rin silang pinagdaanan at pinagsamahan.

Kaya noong nagpumilit itong sumama sa kanya sa Davao kaya sinaman na lamang din ito ng daddy.

Para kahit papano diba, may isa sa mga loyalista niya nang naroroon.

Ang daddy ko kasi matapat at maayos sa trabaho niya.

Kaya maraming taong nakakakilala sa kanya at sumusunod kung saan siya pumunta.

Hindi ito tumatanggap ng mga pakonswelo o mga under the table kumbaga.

Mapagkakatiwalaan talaga.

Namimiss ko na nga ngayon si daddy sir sa ate.

Masingit ko lang gawa nang nasa Cebu siya ngayon.

Doon siya na-assign.

Nandun na rin si Barbara nag-aaral ng dentistry ngayon.

Hello ugly sister.

Namimiss kita.

Regional manager ang posisyon ng daddy namin sir Seth pero hindi ko na lamang sasabihin kung saan at ano yung field niya.

Kasi baka may makakakilala pa sa kanya dito.

Sana po ay maintindihan ng ating mga gilo na tagapakinig sir Seth.

Medyo kilala na rin kasi si daddy noon dahil sa line of work niya.

Marami na rin siyang pagkakataon na nalagay sa mga local newspaper at mismo sa myTV.

Sa may mga balita.

Doon din siya nalagay malapit sa office niya.

May guesthouse accommodation kasi doon para sa mga na-assign na mga tagang malayong lugar.

Mas private lamang yung room ng daddy ko kasi nasa second floor yun.

At nag-iisang kwarto lamang yun doon.

Doon din kami nag-stay ni Barbara kasi ayaw din naming mag-hotel noon.

Gawa ng napakalayo pa ng mga hotel sa kung saan ang office ng daddy.

Meron din namang nag-iisang hotel doon pero ayaw namin.

Kilala kasi itong hotel na ito, na hunted hotel.

Yung typical na bukas-saraang ilaw tsaka gripo.

Yung mga ganong klaseng kwento.

Hindi talaga kami sumugal o naglakas loob na doon dumerecho.

Gawa ng diba yung tinatawag nilang mga poltergeist.

Baka naroro ng mga ito at mapano pa kami.

Ang medyo nakakaabala pa kasi ay hindi din kami basta-basta makakapasok sa area kung pupunta kami sa daddy namin.

Unless susunduin kami ng sasakye namin kasi medyo registered na yung plate number namin doon sa area.

O mismo ang daddy ang kasama namin.

Stricto at exclusive yung lugar na yun.

Maraming checkpoint.

At kung ano-ano pa.

Typical ang naganap pagdating namin ng Davao.

Nagyakapan, nagkamustahan.

Pagdating namin doon sa workplace ng daddy ay pinaderecho na kami ni Barbara sa second floor.

Para ayusin yung mga daladala namin.

Abala na din yung ibang tao sa pag-aasikaso ng pagkain namin sa hapunan.

Nagpasama kami kay mami doon.

Gawa ng takot kaming umakyat doon ng kami lang.

Kasi Sir Seth, sino ba namang hindi matatakot sa aura ng kuwarto na yun?

Eh ang daming nakasabit na cruise at medyo may pagkaluma na rin yung kuwarto.

Pero sinabihan na kami ng daddy noong bago pa lamang siya sa Davao at first time naming bumisita doon.

Nahunted na rin talaga ang lugar na yun.

Lalo na yung mga kuwarto na natuluyan namin doon.

May ibang vacanting room din naman kasi na sa tabing building pero siyempre mas gusto namin sumama.

At sumalo sa kuwarto na magulang namin gawa ng natatakot na kami kung kami-kami lang.

Humiga muna kami doon ni Barbara sa kama para magbahinga.

Umakyat din ng daddy para e-check kami kung okay lang kami doon at kung komportable ba.

Pumunta siya doon sa dresser banda.

Kinuha yung wallet niya at binigyan din niya kami ng brochure ng pizza para makapili kami ng gusto namin.

Nagakyat na rin ng makapal na matres si Kuya Botnon, isa sa mga loyalista ng daddy na galing lang din sa lugar namin.

Dinalan niya ito sa Davao para konting tulong na din at mabigyan ng trabaho.

Siya din yung tagapagluto ng daddy doon.

Basta all-rounder si Kuya Bot.

Noong kami na lamang dalawa na naiwan doon.

Nanood na lamang kami ng YouTube ni Barbara noon sa bed.

Ewan ko ba, ba't tumating sa punto na nag-aharutan kami doon.

Basta nagtatawanan kami at hindi namin napansin na napaka-ingay na rin namin.

Sa kalagit naan ang pag-uusap namin ni Barbara na nagtatawanan pa kami noon.

Biglang bumukas ang pintuan.

Nagulat kami noon kasi hindi man lamang namin narinig yung mga yabag na may umakyat.

Pumasok ang daddy.

Dumeretsyo sa doon sa drawer ng antik na dresser bandas sa paanan.

Kung saan niya kinuwa yung wallet niya.

At may kinakapa.

Hindi namin siya pinansin noong una at nagsi-cellphone na lamang kami noon.

At bumalik na sa panonood.

Akala nga namin na ipapagalitan kami kasi nga napaka-ingay na mga tawa na namin noon.

Hindi katagalan,

tinignan ko ang daddy gawa ng bakit napaka-tagal niya doon.

At hindi siya mapakalinoon sa pagkakapa niya sa mga drawer.

Dumating pa sa punto na medyo hindi na ako komportable sa ingay na ginagawa niya.

Bukas sarado.

At yung ingay na mga plastic na mga drawer.

Halos hindi ko na marinig yung pinapanood ko.

Binaba ko yung phone ko at tinanong si daddy ng,

Dadudes!

Ano ba kasing hinaanap mo dyan?

Tulungan na kita.

Hindi umimik ang daddy.

At patuloy pa rin ito sa pagkakapa doon na

mga tawa na namin.

At hindi namin napaka-ingay.

At hindi namin napaka-ingay.

At hindi namin napaka-ingay.

At patuloy pa rin ito sa pagkakapa doon na

parang walang narinig.

Tinignan ko si Barbara

at kaming dalawa na ang nakatingin sa kanya habang nakahiga sa higaan.

Daddy!

Tinawag ko siya ulit.

Baka hindi niya ako narinig.

Pero wala pa din.

Hindi na lamang namin ito pinansin at nagphone na lamang ulit kami.

Pero nagsimula na akong kabahan

nang tingnan ko siya ulit kasi

parang may iba sa kanya nun.

Ibang ang weirdo na mga galaw niya.

Wala siyang kinukuha doon sa pinaghahanapan niya pero

yung kapalang ng kapayong kamay niya doon sa dresser.

Tinitigan ko ang daddy.

Tumingin ito pabalik sa akin.

Medyo nagulat ako gawa ng

dilat na dilat ang mata niya nun na namumula.

Sinkit po dapat ang mata ni daddy kaya magtataka ka talaga.

Yung typical na Chinese yung mga mata niya.

May lahi kasi kaming in chicks are set

sa side ng lola ko

at nagmana ako sa kanya.

Tinanong ko ulit ang daddy nung tumingin siya sa akin nun.

Nakita mo na hinaanap mo?

Pero hindi ito sumagot.

Tumalikod na.

Nung palabas na siya ay bigla niyang pinatay ang ilaw.

Sinarado ang pinto.

Nagulat kaming dalawa ni Barbara kaya sumigaw ako at tinawag siya.

Daddy,

nung una akala namin ay pinagtitripan lamang kami ni Barbara

kasi nga ang ingay namin nun pero

hindi na ito bumalik sir Seth.

Nagtinginan lamang kami dun at naghawakan ng kamay.

Bakit kami pinatayan ng ilaw eh

alam naman niyang naroroon kami.

Hindi din ganun ang daddy ko.

Ba't naman niya gagawin yun diba?

Imposible namang kung nakalimutan yung naroroon kami.

Takot pa naman ako sa dilim sir Seth.

Lalo na at kasama ko pa si Barbara na numero uno ding matatakotin.

Kumakabog ang dibdib ko nun pero

ginawa ko ang makakaya ko na hindi matakot kasi nga

ayokong matakot din si Barbara.

Nagusap pa kami ng

na paano kaya si daddy no?

Ba't pinatayan tayo ng ilaw?

Bumalik na lamang kami sa panonood ng YouTube.

Walang ilaw.

Para hindi kami matakot dun.

Halos kalahating oras na kami ganun.

Nang biglang

may naramdaman akong kakaiba.

Bigla akong nakaramdam ng takot na

alam mong parang may mangyayaring nangyayari.

Ngunit hindi kami matatakotin.

Biglang akong nakaramdam ng takot na

alam mong parang may mangyayaring hindi maganda.

Kahit na sinusubukan ko na hindi ako matakot

o hindi mag-isip ng nakakatakot para sa kapatid ko

pero hindi ako mapakali.

Binigay ko yung phone ko sa kanya para manood.

Sabi ko,

bubuksan ko lamang yung ilaw.

Fight or flight yung mode ko noon, Sir.

Tatayo na sana ako para i-on ang ilaw pero

may naaninag ako

na isang napakalaking lalaki doon.

Dun banda sa malaking bintana.

Nakatingin lang sa amin yun.

Napabalik ako ng higa noon

at dali-dali kong kinuha yung cellphone ko kay Barbara.

Binuksan ko yung flashlight noon.

Tinutok ko sa bandang bintana pero

wala namang nagpakita noong merong ilaw na.

Dinidistract ko si Barbara noong mga panahon na yun

sa brochure ng pizza.

Inutusan kong pumili siya nang gusto niya.

Nagdadasal at pabulong na

naggaybiwk ako noon, Sir.

Hindi ko pinahalata kay Barbara para hindi yan matakot.

Tatawagan ko sana ang mami sa passenger para sunduin kami doon sa taas kasi

hindi na ako makagalaw sa takot noon

lalo na't may nakita pa akong kakaiba.

Pero

pag minalas-malas ka nga naman

nawala ng wifi bigla.

Sinabihan ko si Barbara na tawad na

Sinabihan ko si Barbara na tawagan si mami sa cellphone pero

wala na rin siyang load noon.

Napapikit na lamang ako sa takot.

Napakabigat na ng aura ng kwartong yun.

Hinawakan ko si Barbara at binulungan ng

Barb

tumakbon na lang kaya tayo palabas.

No, ayoko ate, natatakot ako.

Paiyak na sinabi niya.

Kailangan nating lumabas dito.

Tumayo ka na dyan.

Daan-daan lang tapos kapag ready ka nang tumakbo ka agad.

Susunod ako.

Hinawakan niya yung kamay ko. Mahigpit.

Naparabang pinipigilan ako at nagsimula na rin siyang umiyak.

Ayaw niyang gumalaw doon.

Diba, napakaduwag talaga ng kapatid ko na ito.

Dumikit ako sa kanya at pabulong na sinabing,

Barb, nakita mo ba yun?

May nakita kasi ako kanina sa bintana eh.

Doonbanda.

Malaking lalaki.

Sabi ko,

ate Sabrina!

Tumili itong si Barbara sa takot

at mas hinigpitan pa yung hawak niya sa kamay ko

na halos mabali na yung mga daliri ko

habang sumisiksik sa mga braso ko noon.

Wala naman akong intensyon na takutin siya.

Sinabi ko lang yun sa kanya para tumayo na siya

at makaalis na rin kami doon.

Shhh! Hoy!

Pabulong na sit ako.

Nahampas ko pa yung brochure sa kanya

kasi nagulat din ako noon sa tilihan.

Pero aaminin ko, Sir Seth,

nakain na rin ako ng takot noon

at kaming dalawa na ang umiiyak.

Nagyakapan pa kami at sinisiksik ko siya doon sa bandang pader.

Kinuha ko ulit yung cellphone ko

at sa awa ng Diyos ay bumalik na yung wifi at tinawagan ko si mami.

Sa ikatlong tawag ko pa siya sumagot noon.

Iyak namin ang bumungad sa kanya.

Oh, napano kayo?

Patawa na may halong pagkabahala sa boses niya.

Mami, puntahan mo kami dito dali.

Pinatayin kami ng ilaw ni Daddy kanina pa eh.

Alos isang oras na po kami dito.

Natatakot na kami.

Paiyak tawan na sabi ko.

Narinig ko pa sa phone na tinanong niya ang Daddy.

Pinatayin mo daw sila ng ilaw?

Ayun, nagiyak ka na sa taas.

Ha?

Hindi naman ako umakit doon ah.

Sabi ni Daddy noon.

Medyo seryoso na si mami noon.

Ang ingay nyo kasi dyan,

hindi naman ako umakit doon.

O sige, hintayin nyo ako dyan.

Medyo natawatawa na siya nabang sinasabi yon.

Narinig ko pa yung mga usapan nila

through phone noon kasi hindi namin pinatay yung tawag.

Nakainga na kami ng maluwag nang narinig na namin na paket ng mami.

At pagbukas niya ng ilaw,

panunokso ka agad ang binungad niya sa amin.

Pagbukas niya ng ilaw,

panunokso ka agad ang binungad niya sa amin.

Dyan, kasi...

Para kaming takot na mga tuta doon sa ikaan na nagsisiksikan.

Isipin nyo sir Seth,

22 years old na ako noon.

Pero parang naging bata ako bigla sa takot.

Dali-dali kaming tumayo ah.

At may oras pa talagang hinatak ni Barbara yung brochure ng pizza noon.

Pagdating namin sa baba,

napatawa na lamang ang mga taong naroon.

Dali-dali kaming lumabas sa building

at pinunta ng daddy na nanonood ng TV sa garahe

kasama ang isang security guard.

Daddy,

ba't mo naman kami pinataya ng ilaw doon?

Tanong ko.

Ha!

Hindi nga ako umakit doon sa taas eh.

Kanina pa ako dito nanonood lang ng TV.

At may oras pa talagang hinatak niya sa amin.

Kanina pa ako dito nanonood lang ng TV.

Tanongin nyo pa ito si manong nyo.

Isang beses lang akong pumunta ng kwarto para kunin yung wallet ko at iabot yung brochure sa inyo.

Sabi niya,

na may halong pagtataka at pagkamangha sa ekspresyon niya.

Ikaw nga yung pumasok sa kwarto diba?

Diba Barb?

Abala pa nga kayo doon sa drawer eh.

Tinanong kita kung anong hinahanap po pero hindi ka sumasagot.

Nakasuot ka pa nga ng...

Napatigil ako sa pagsasalita.

Gawa ng iba yung damit ni Daddy.

Pero pwede din naman na nagpalit siya noon pero

nagsabi din yung guard na kanina pa sila ng Daddy ko nanonood sa garay noon.

At yun din ang suot niyang damit

nung sinundo nila kami ni Barbara.

Ala, e sino pa ba yun?

Ikaw nga yun eh.

Tinatakot nyo lang kami no?

Pamimilit ko.

Hindi nga ako yun.

Yan kasi, ang ingay nyo.

Nakabulabog kayo ng mga dyatot.

Pabirong sabi pa ng Daddy.

Dyatot yung ginagamit nilang term sa mga hindi tulad natin

o sa mga hindi pang karaniwang nilalang.

Nakipagtalo pa ako noon sa Daddy hanggang lumabas si Mami at

nanunokso pang sinabing

ayan kasi,

hindi kasi sanay yung mga nakatira dito na mga maiingay.

Nagpakita tuloy.

Nagtawanan pa sila noon pero

kami lang yata ni Barbara

ang hindi natuwa.

Hinata ko na lamang si Barbara pabalik ng building pero

doon lang kami sa first floor nakatambay sa dining area.

Natulala pa kaming dalawa noon.

Matapos ng ilang minuto,

sumunod si Mami.

Bot,

umakit daw yung Daddy nila doon at pinatayan sila ng ilaw.

Sambit ni Mami kay Kuya Bot.

Ha?

Hindi ko naman nakitang umakit si Sir ah.

Kanina pa ako,

dito sa kusina pero

wala akong napansin na sino man yung pumasok doon sa pinto at umakyat.

May mini kitchen kasi doon sa first floor Sir Seth

at kailangan pang dumaan doon sa kusina na yun.

At sa left side mismo ng machine ng kanjen,

malapit sa sink at stove ang pinto papuntang second floor.

Kaya makikita mo talaga kung may papasok man doon.

Pero si Daddy,

talaga yung Kuya Bot eh.

As in,

may kinaka pa siya doon sa mismo drawer pero

wala namang kinukuha.

Diba Barb?

Oo,

tinatanong pa nga siya ni Ate Sab pero

hindi sumasagot eh.

Pinatayan pa kami ng ilaw.

Sabi ng kapatid ko.

Ay,

marami talagang ganyan dito Sab

pero hindi na lang namin pinapansin yan.

Yung night shift na guard, Isos,

marami ng mga kababalagang na inkwentro yan dito.

Yung dati na naka-stay dito,

ginagambala talaga.

Pero yung Daddy nyo, hindi.

Nagustuhan nata nila yung Daddy nyo eh.

Naninibago lang din yun siguro sa inyo.

Natuwa o di kaya

baka naingayan.

Ganon.

Sinabi ko na lamang

na baka doppelganger dito.

Gawa ng

kung nalaman nyo o naalala nyo yung unang parte ng kwento.

Nagpakita din yung doppelganger na yun sa Daddy ko

nung kinder pa ako sa dating inupahan namin na bahay.

Ibig sabihin,

pangalawang karanasan ko na yun

sa doppelganger ni Daddy.

Doon nila na naman

yung doppelganger.

Doon nila natanong kung may third eye ba ako.

Na nagmahana pala ako sa Daddy ko kung ganon.

Naghapunan at nagsikahan pa kami tungkol sa nangyari sa gabing yun.

Doon pa din naman kami natulog kahit may nangyaring kakaiba.

Alos isang linggo kaming nakatira doon.

Natuto na rin kami ni Barbara na

hinaan yung mga harutan at kulitan namin

kapag naroon kami sa kuwarto.

Sabay din kaming maligo sa umaga

at maghugas sa gabi.

At kung may magbabanyo man sa amin ay

nangako kaming sasamahan namin ang isa't isa.

Paborito nga siguro nilang gayahin ng Daddy ko

kasi

parang meron siyang enerhiya na

alam mo yung

paborito siguro talagang gayahin ng mga

jatot.

Sa susunod nila

sa susunod ko nalang ipapadala yung ibang karanasan ko

pag nabasa mo na ito Sir Seth.

Yung tungkol sa karanasan ko sa sleep paralysis

at sa mga gumagambala sakin sa mga panahon na

weak at mentally unstable ako.

Medyo napahaba na rin kasi yung karanasan na ito

at palagi na akong kinukulit ng Ate Jewel na

magpadala na umano.

Kaya mabilisang tinapos ko na itong ipapadala ko sa inyo.

Kung sakaling hindi man ganun ka nakakatakot

humihingi po ako ng pasensya sa mga listener.

Pero

magiging masaya ako

na magkaroon ng oportunidad na

maibahagi ko yung karanasan ko

at ikaw yung napili kong magbasa

at magpreserve ng

mga ganitong karanasan ko.

Maraming maraming salamat Sir Seth.

Maraming salamat sa pasensya

para mabasa mo yung kwentong ito.

At sa ating mga taga-pakinig

maraming salamat sa inyo.

Ipagpatuloy natin ang pagmamahal at suporta

na ginagawa ng channel

ni Sir Seth

Nagmamahal

Sabrina

Magiging maraming salamat.