#pugongbyahero #pugongbyaherolatestupdate #pugongbyaherolatestvideo #pbteam #pbteamvisayas #pbteamdavao #ofw #ofwlife #ofwhongkong #ofwkuwait #ofwtaiwan #ofwinsaudiarabia #ofwdubai #ofwuae #ofwqatar #pinoy #pinoyabroad #pinoyofw #world #charity #comedy #trending #trend #viral #viralvideo #khopars #khoparsvlog #fyp #fyptiktok #fypシ #tiktok #tiktokvideo #tiktokviral #kingandbellavlog

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Tanghali na nang marating namin ang tahanan ni Lananay Mariem.

Naabutan namin siyang nagsasandok ng pagkain para sa dalawa nitong anak na dumadaing na ng gutom.

Hindi raw kasi sapat ang napakain niya kagabi at wala rin silang agahan ngayong umaga.

Hinimay na dahon at malunggay at isang pirasong sardinas

ang kanyang iginisa at sinabawan ng marami upang magkasa sa kanilang pamilya.

Siya si Tatay Ronald, 43 taong gulang.

Pagtatanim, paggagapas at minsan panginisda ang kanyang ikinabubuhay.

Ganon paman, minsanan lamang ito kung siya ay ipatawag.

Sinamahan ko si Tatay Ronald sa bukid upang makita at masaksihan ang kanyang gagawin ngayong araw.

Siya ay nagkapas ng mga palay habang tirik na tirik ang araw.

Ganito raw halos ang ginagawa niya para lamang mabuhay niya ang kanyang pamilya.

Ang nakayoko maghapon sa ilalim ng tirik na araw.

So mga kababayan, makikita niyo po dito sa labas.

Ito po yung tahanan nila sa Tatay Ronald at ni Nanay Marian.

Halos ito na lang po yung mga kahoy na nakatukod, yung nagsisilbing nila.

Alala, ito na lang po yung mga kahoy na nakatukod, yung nagsisilbing nila.

Alala, ito na lang po yung mga kahoy na nakatukod, yung nagsisilbing nila.

Alala, ito na lang po yung mga kahoy na nakatukod, yung nagsisilbing nila.

So ito po ay dahil sa mga nagdaang lindol dito sa Abra.

So makikita niyo talaga na halos bumagsak na yung kanilang bahay.

Konting malakas na hangin na lang yan or bagyo, talagang hihiga na yung bahay nila.

Medyo ingat lang tayo kasi medyo mabigat tayo.

Baka naman mabiyak.

Ayan.

So ito po yung bahay nila nanay.

Tapos napansin ko nanay, wala kayong pintuan.

Wala, ito lang.

Ito lang yung ano nyo, parang...

Ano to? Kumot?

Kumot po.

Ibababa niyo, parang ikukurtinan niyo lang ng...

Sige, pana nga.

Ah, ganyan lang.

So hindi talaga secured mga kababayan yung ano.

Kasi may anak si nanay na babae.

Tapos wala din kayong lagayan ng mga damit niyo nanay.

Wala po.

Puro karton lang.

Wala po.

Ayan, nandito din yung mga ano nila.

Mga karton.

Itong karton, kanya-kanya kayo na karton?

Opo.

Ito po. Ito ano to nanay, cabinet?

Ay, medyo ano na din yung mga ano.

Opo.

Yung sahi. Ay, ano?

Baka bigla na tayong lulusot.

Ito ano to nanay?

Ah, sako?

Opo.

Ito yung pang ano nyo, hindi ba kayo inaanggi dito kapag kaumulan?

Hindi naman.

Ako po.

So ito mga kababayan, napaka delikado na po talaga ito nanay, ha?

Sasabihin ko sa inyo, delikado ng tirahan talaga itong bahay ninyo.

Kasi any moment, pwede na itong ano eh, ano tawag dito?

Ano talaga? Bumagsak.

Kasi nakita ko dun sa gilid ng bahay, mga nakatukod na lang yung mga kahoy.

Opo.

Hindi ka ba nangangamba na baka pagnatutulog kayo biglang?

Nangangamba din, kaya lang wala naman ibang pagtulogan.

Tingnan nyo oh, halos nabubulok na din yung kanilang ano.

Ito walang kisam eh, pero kitang-kita nyo yung kawayan na ito, itong bambu na ito.

O yan oh.

Grabe.

So ayun makikita nyo na yung pinaka ano nila, ah, pundasyon dito sa baba.

Inaanay na.

Sana tulungan na kami.

So kasi mo dati balay min, kami matkaya nga pasimpa pa eh.

Taawang mati mabalin mi.

O yan oh, kahit ko nga mapasimpa, hiyak mo't mapasimpa.

So nga no, mabalin ko na tulungan na kami.

Sana tulungan na kami, basit.

Ito oras na, oras basit lang ang kuma.

Kaya dito eh, natag ka na kami tata, thank you.

Dakal nga tulungan na kami dito yun.

Okay lang.

Pagbalon ka anak nga basa.

39.

43.

Apat.

Silang lahat.

Silang lahat po ay nag-aaral.

Ano po ba ang ano ninyo, kabuhayan ninyo dito, ano po yung pinagkakakitaan ninyo para

sa pang-araw-araw na pang-gastos, pang-tustos, saan po kayo kumukuha?

Naggagapas.

Naggagapas?

Si tatay po?

Naggagapas din.

Naggagapas din.

So dalawa po kayo ni nanay na nagtutulong.

Yung paggagapas po ba, ay araw-araw po ba yan?

Araw-araw naman.

Magkano po ang nakukuha ninyo sa panggagapas?

Minsan, isang linggo, mga isang sapo.

Ah, kumbaga ang binabayad po sa inyo ay mga palay, hindi po pera.

O tapos kapag tatanim naman po, ayun po ay pera.

Pera.

Okay.

So paano po natin na iraraos yung pang-araw-araw natin nanay na parang hindi naman po talaga

sapat yung nakukuha ninyo sa paggagapas?

Paano nyo po napagkakasya yung nanay?

Nakakasya din yung mga tinagpa namin, yung hinahanap namin na palay.

Hinahati ninyo?

Opo.

Hindi po ba, ano, hindi po ba nagkukulang yung inyong pagkain?

Pag minsan, nagkukulang.

Minsan, mutang, parang makakain lang.

Tatay, gano'ng kahirap yung buhay ninyo dito sa bukin?

Kasi kayo, yung bahay ninyo, napakalayo po sa kalsada.

Kaya naglakad na lang kami magmula dun sa bandang dulo.

Gano'ng kahirap tatay yung buhay dito?

Gano'ng mahirap.

Naiiyak si tatay eh.

Nahirapan ka tatay na itaguyod ang iyong mag-anak sa sitwasyon mo ngayon?

Opo.

Ano po ba ang trabaho nyo noon?

Sanang isla.

Pero pang may wapas, wapas na naman.

Paano tatay, kapag kakunwari, dumadating sa point na yung anak mo kasi nag-aaral, diba?

Tapos syempre, nakikipaglaro sila sa mga kalaro nila.

Paano pagka dumadating yung time na nangihingi sa'yo ng pagkain yung mga anak mo

or tuwing pupunta sa isla mo,

paano pa rin yung isla mo?

Paano pa rin yung isla mo?

Kapag dumadating yung time na nangihingi sa'yo ng pagkain yung mga anak mo

or tuwing pupunta sila sa iskwelahan, may mga pangangailangan sila sa school.

Kasi hindi porki nasa public school, mga kababayan, may mga pangangailangan din po tatay.

Paano po yung tatay?

Minsan, mamutang ako. Tapos pag may wapas, magbayaran.

Marami-rami na mga wapas.

Nasasaktan ka tatay pag wala kang naibibigay sa mga anak mo?

Oo. Talagang masakit din.

Pero minsan nga, may mutang mga kapatid po siya lang nangibibigay kapag wala akong naibigay sa nila.

Malaki din ang pasasalamat po sa mga kapatid mo. Kahit pa paano nag-aalalay.

Minsan nga, sa isang linggo sila lang nangibibigay ng baon nila.

Gano'ng kasakit bilang isang tatay na kahit sa pagsusumikap mo, kulang na kulang pa rin yung naibigay?

May time ba na nag-uusap kayo ni nanay na paano yung buhay ninyo?

Yung kayo lang ni nanay, nakakapag-uusap ba kayo na ano mang tawagan niyo ni nanay?

Mahal.

Mahal?

Nagano kayo na, nanay ikaw nalang tatanungin ko, paano kayo nag-uusap ni tatay pag, kunwari, gabi, gano'n?

Nag-uusap kami pag natutulog kami.

Paano kung, kung mga bata kung ganito.

Pag minsan umihingi sila ng pera, wala naman may ibigay. Kaya sinasabi ko nito, nasawa ko.

Alam, naiintindihan ko nanay na masakit bilang isang magulang.

Minsan nahihiya naman ako sa kapatid ng nasawa ko. Kaya lang, wala na.

Gano'n talaga, alang-alang sa anak, kahit na nakakahiya, gagawin ang lahat.

Naranasan niyo nabang magutom yung hindi kayo nakakakain ang gabi, matutulog kayo?

Oo, naranasan ko yun.

Paano po yun? Tayo pong mga magulang, kayo pong mga magulang, alam kong kahit gutom kayo, kaya niyong tiisin.

Pero yung mga bata, pag nagugutom yan, maingay yan, di ba? Parang, Ma, gutom kami.

Paano yung, ano sinasabi mo sa kanila?

Eh, wala naman ako yung magawa.

Sobrang hirap nanay.

Oo, hirap pa talaga.

Paano pag naguusap kayo ni tatay, pagka gabi, ano yung kahit anong pagsusumikap ninyo, walang nangyayari?

Oo.

Ilang taon na po ba kayo nagsasama ni tatay?

14 years.

14 years na?

Oo.

Ilang taon na yung panganay ninyo? 12?

12.

So, parang dalawang taon pa kayo?

Oo.

14 years.

14 years na?

Oo.

Ilang taon na yung panganay ninyo? 12?

12.

So, parang dalawang taon pa kayo naging magkarelasyon ni tatay bago kayo nagkaroon ng anak?

Oo.

Pero wala namang pagsisisi nanay?

Wala.

Kayo ay nagsama ni tatay?

Wala.

Ikaw tatay, sa hirap at ginhawa, mahal na mahal mo ba si ano, si nanay?

So, ayun mga kababayan, ayun yung realidad ng buhay na akala natin diba na tayo ay,

minsan kasi nagiging ungrateful yung ibang tao sa nararanasan nila,

sa biyayang natatanggap nila.

Pero hindi natin alam na mayroon tayong mga kababayan na talagang naghihirap

talaga, no?

So, lalo na dito sa bukit, hindi ibig sabihin na ikaw ay may mga pananim.

Kasi kayo, ate, wala kayong sarili talagang taniman, no?

Wala.

Kasi itong taniman na ito ay sa tatay mo.

O.

Kaya lang, paano yung ano nyan?

Paano yung nakukuhan yung paday dyan?

Naghati-hati lang kayo?

Nahati namin para may makain yung pananim.

Kasi si ate, ano pala, Mariel, kasama niya pa yung tatay niya dito.

Actually, meron naman silang lupa,

pero ito lang yung kanilang tahanan halos magiba na.

Ilang taon na po nakatayo itong bahay ninyo?

O, ten years na din.

Ten years na?

Pero hindi pa ganito itsura noon noon.

Parang hindi.

Parang hindi pa ganito itsura noon noon.

O, ten years na din.

Ten years na?

Pero hindi pa ganito itsura noon noon.

Hindi.

Parang, ano na, tutumban na siya.

Oo.

Konting, ano na lang siguro, bagyo, tutumban na to.

Hindi na, hindi na to, ano, hindi na safe para sa inyo to.

O.

Kasi may mga maliliit pa kayo.

Hindi ba to, ano, parang umaano, umaalog, ganoon?

O, umaalog pa naman para lumilindol.

O, noon nakaraan, paano yung lindol dito?

Ito ba kaya nagkaganito dahil doon sa lindol noon nakaraan?

Oo.

Ngayon naman po mga kababayan,

tawagin natin ang mga anak ni Nanay, Marjen, at ni Tatay...

Rolan?

Ronald.

Ah, ni Tatay Ronald.

Okay, so tawagin natin yung panganay niya.

Ano pangalan mo?

Roni Cacho, sir.

Ano po?

Roni Cacho, sir.

Roni ka?

Roni Cacho.

Roni?

Roni, okay.

Sige, upo ka dito kay ano?

Ayun, si Roni Cacho.

Ilan taong kanabi?

Dose, sir.

Dose?

Nag-aaral ka?

Opo.

Anong grade mo na?

Grade 7.

Grade 7?

Anong pangarap mo pagkalaki?

Police, sir.

Police?

Bakit police ang gusto mo?

Parang mahuli ko ang mga criminal.

Alam mo ba yung sitwasyon ng buhay ninyo ngayon?

Opo.

Anong masasabi mo sa sitwasyon ng buhay ninyo ngayon?

Nakikita mo ba yung paghihirap ng tatay at nanay mo?

Opo.

Gano'ng kahihirap yung buhay ninyo dito?

Nahihirapan ka din?

Opo.

Nakikita mo ba sila, mama, na nahihirapan?

Opo.

Ano nararamdaman mo?

Bilang panganay na anak nila nanay,

ano yung nararamdaman mo pag nakikita mong nahihirapan sila mama at papa?

Malungkot.

Ano yung gusto mo sabihin kay mama?

Salamat, mama, at salamat, tatay.

Naiiyaka?

Bakit?

Bakit?

Mahal na mahal mo sila?

Opo.

Gano'ng mukha mahal si mama at si papa?

Mahal na mahal mo sila?

Opo.

Mahal na mahal mo sila?

Naiintindihan din kita kasi ako kuya din ako, ako din yung panganay sa amin.

At gaya mo, naranasan din namin yung hirap, yung hindi din kami nakakain.

Kayo nga mapalad kayo kasi kahit pa paano may bigas kayo lagi.

Kami noon wala, wala din kaming pambinimbigas.

Yung mama ko nangungutang lang din.

Tapos minsan kumakain kami isang beses, dalawang beses ng isang araw.

Kaya naiintindihan ko kayo, naiintindihan kita bilang kuya.

Alam ko mataas yung pangarap mo at kailangan talaga magpakatatak ka.

Kasi ikaw yung aasa, hindi ka naman aasahan pero kailangan tutulong tayo sa magulang natin.

Kasi nakita mo naman yung pagihirap nila, di ba?

Hindi nila tayo pinabayaan, di ba?

Kaya bilang kapalit, hindi man natin responsibilidad na buhayin natin yung mga magulang natin.

Pero sana pag dumating yung time na kaya mo na tutulong ka sa kanila ha.

Tutulungan mo din yung mga kapatid mo, ha?

Oo.

Huwag mo silang papabayaan.

Kasi kailangan ka nila, ikaw yung kuya nila.

Ikaw yung, ikaw yung aalalay kay tatay.

Ha?

Oo.

Pag-iigihan mo yung pag-aaral mo, ha?

Oo.

Okay.

Sige, tawagin naman natin yung sumunod na anak ni nanay.

Tabi ka na doon, be.

Upo ka na doon para.

O nahihiya kasi sila, kasi first time lang nila na may interview.

O ito naman, ano naman pangalan mo?

Ronald Katju, sir.

Ano?

Ronald Katju.

Ronald? Ilang taong ka naman, ha?

Samputo, sir.

Samputo.

Sampu-ten?

Nag-aaral ka din?

Ikaw naman, ano naman pangarap mo sa buhay?

Sundalo, sir.

Sundalo?

Oo.

Parehas kayo ni kuya na gusto magsilbi sa bayan.

Bakit sundalo ang gusto mo?

Bakit mo nagustuhan ng pagiging sundalo?

Hmm.

Gusto mo din supuin yung mga masasamang tao?

Hmm.

Nag-aaral ka ba ma-iigih?

Anong grade mo na?

Grade?

Grade 3.

Grade 3?

Grade 3 na siya pero nakaisip na kagad siya kung anong gusto niya sa buhay.

Nakikita mo ba yung paghihirap nila mama at papa?

Oo, sir.

Gaano kahirap ang buhay ninyo dito ngayon?

Hmm.

Kahirap?

Kung may gusto kang sabihin kay mama at papa, ano yung gusto mong sabihin sa kanila?

Gaano, sir.

Mama, thank you.

Mama, daddy, sorry.

Thank you, daddy.

Hmm.

Thank you at saka sorry?

Bakit nagsasorry ka kay mama?

Dahil makulit?

Ha?

Masaya ka ba nandito yung ano mo, mga kapatid mo?

Magkakasama kayo?

Mag-aaral ma-iigih ha?

Okay? Para pagdating ng araw, malay nyo diba magkokurs ulit yung landas natin?

Ikaw pala ay ano na?

Sundalo ka na tapos si kuya mo naman ay police na.

O diba?

Mag-aaral kayo mabuti ha?

Kahit mahirap yung buhay, mag-aaral ng mabuti, okay?

Makikinig kayo lagi kay mama at papa para kahit papaano yung hirap na pinagdadaanan ninyo ay gagaan kapag kayo ay tumutulong sa kanila.

Tutulungan nyo sila sa gawaing bahay ha?

Maghuhugas, kung may iigibin, maglinis, magwawalis.

Para kahit papaano sila tatay pagod na sa trabaho at sinanay,

kayo, kayo na lang dito sa bahay ha?

Mga kababayan, ito yung pamilya ni nanay Marianne at ni tatay Ronald.

Puro R po sila.

Parehas tayo, lahat din kami puro R.

Apat din kami magkakapatid.

Parehas tayo, ako ang panganay at ang gonso namin ay babae din.

Dapat hindi kayo magiging mahihain ha?

Tutulungan nyo si mama at si papa sa mga gawaing bahay.

Kahit doon man lang makabawa sila ng kanilang isipin ha?

O sa kuya, si kuya ano? Ang pangalan ng kuya?

Roni?

Roni Cacho.

Thank you, te, for inviting me.

Sana tulungan na kami.

Kasama natin sa bahay namin.

Haminda tayo na magpapasimpa pa.

Taawang mati mabalik namin.

O hindi nyo kahit magpapasimpa,

hindi nyo magpapasimpa,

hindi nyo magpapasimpa,

hindi nyo magpapasimpa.

So nga nung mabalik nyo tulungan na kami,

sana tulungan na kami, basit.

No, kwa.

Kaya dati united ka na kami, tata, thank you.

Dati na tulungan na kami dati.

So ayun mga kababayan,

natin ay magpapasimpa,

natin ay magpapasimpa.

So ayun mga kababayan,

nanay may ibibigay lang ako sa inyong kaunting tulong.

Sana ito ay makatulong kahit papaano sa inyo,

sa panggastos ninyo sa araw-araw.

Alam ko maliit na halaga lang ito,

pero kahit papaano sana makatulong.

At kung may dadating mang tulong para sa inyo,

ay babalik po kami dito.

Pero kami po ay hindi nangangako, nanay, ha?

na makakabalik po agad kami.

Pero ito, ngayong araw na ito,

ito po ay ipinabibigay sa inyo ni Tita P.B. Love,

ang ating butihing sponsor from USA.

So tanggapin nyo po itong 3,000.

Ayan.

Kaya naman po ay may bigas,

pwede nyo pong gamitin yan,

pambilin ng ulang at pambaon-baon ng mga anak ninyo.

Gaya po na sinabi ko,

sana po magpatuloy po kayo sa buwan.

Huwag po kayong mawawalan ng pag-asa.

Dahil kahit papaano,

may dadating at may dadating na biyaya.

Hindi natin alam na baka malay natin,

may blessing pang dadating.

So sa mga makakapunod po ng video nila,

nanay,

ito po yung sitwasyon,

ito yung realidad ng buhay na talagang

meron tayong mga kababayan na hindi natin ikita,

pero talagang may mga nagihirap po tayong mga kababayan.

Hindi porkit na sa probinsya at may tanim,

may pananim,

ay sagana na.

Minsan talaga sila pa yung sumasala sa pagkain.

Pero kahit papaano maraming salamat po sa inyo

sa pagpapatuloy nyo po dito sa inyong tahanan.

At bago ko po tapusin ang vlog na ito,

nais ko pong magpasalamat

sa King and Bella vlog,

sa vlog po ni Tita P.B. Love,

ang kanyang YouTube channel.

At syempre sa mga kasama po dito,

yung ating team dito sa ABRA

kala Mother Ethel,

kala Kuya Tirso the Explorer.

At syempre si Mother Ethel po yung

nakapag-research dito sa kanila.

So maraming salamat po sa inyo.

At huwag nyo pong kalimutan mga kababayan

na suportahan si Kuya Tirso the Explorer

sa kanyang YouTube channel

at si Kuya One Show.

Maraming salamat po

at magkitakits po ulit tayo

sa susunod nating update.

God bless po sa inyong lahat.