Like the music in my vlogs? 30 day free trial here! Epidemic Sound: https://www.epidemicsound.com/referral/02hz2x My second Youtube channel: Watod PH https://www.youtube.com/channel/UCsKr1YHfntyy_VEvZWnzG2A Follow me on: ✧ Instagram: https://www.instagram.com/boyperstaym/ ✧ Facebook Fanpage: https://www.facebook.com/boyperstaymvlogs/ Let's do Business: businesswithboyp@gmail.com For Helmet & Riding Gears please visit my shop: ✧ Perstaym Moto Main: https://www.facebook.com/perstaymmotoPH ✧ Perstaym Moto Malolos: https://www.facebook.com/PerstaymMotoMalolos ✧ Perstaym Moto Laguna: https://www.facebook.com/perstaymmotolaguna My Music Backgrounds: https://www.epidemicsound.com/referral/02hz2x Vlogging Gears: ✧ Vlogging Helmet: Gille ✧ Bluetooth Intercom: Lexin ✧ Camera: Canon 80D 10-22mm & Canon M3 Mirrorless | 50mm + 11-22mm lens ✧ 2 Go Pro Hero10 + 1 Go Pro Hero7 ✧ Insta360 One X2 & Insta360 One RS Twin Edition ✧ Drone: DJI Mavic Pro 1 & Mavic Air2 ✧ Editing Machine: Asus ROG & Mac

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Andito na kami sa spot. Actually hindi naman siya kami ang nakatuklas.

Pero ito yung spot na hindi siya masyadong dinadayo ng tao.

Kasi nga...

Pero ano to, pang personal po ninyong ano to? Property?

Okay, nag-invade tayo ng property.

Welcome back to another episode.

Kailangan na namin magpahinga.

Dahil bukas, babalik ulit tayo sa kalsada.

Walang humpay na kwentuhan ang isa't isa.

Hanggang santukin at makapagpahinga na.

Disposable underwear?

Ani, mukha siyang hair net.

Patingin?

Yun, ako nakita ng disposable brief.

Bro, sinong inspiration mo sa mga bagay? Ba't ginagawa mo ito?

Nakakita ko ito pag sa search ko. Meron palang disposable underwear?

Travel light na travel light.

Oh, travel light, diba?

Nabawasan yung boxer shorts na dala ko.

Eto na lang, pagka maliligo ko.

Mabasaman siya, tapo na kagad.

Ayun ka, diba? Kulang ka.

O yan, mahiram ako eh.

Babalik mo pa sa akin yan?

Tangha.

Disposable yan eh.

Hindi ako magtataka kung sa susunod na bibilhin ni John Fox online.

Edible underwear?

Edible underwear?

Kinakain?

Merong edible underwear, diba?

Meron, diba?

Meron, meron.

Hindi mo naman sinabihan si Lasalik na hindi naman dun sinusukot yan.

Ba't di mo naman sinuot?

Saan ba?

Under nga eh.

Under ba?

Underwear.

Kaya hindi nagkaka-girlfriend yan, bro.

Hindi na nga eh.

Ilan?

Ilan taong ka na, bro?

21.

21?

Alam mo ako, bro. Nung 6 years old ako,

marunong na ako magsuot ng underwear mo.

Sinasya na laging ba sa amin, mahirap maglaba.

Hindi na kami nagbibrip.

Alam ko.

Hindi na kami nagbibrip.

Oo, para bawas labahin.

Bakit nanghiram ka pa ng brip sa akin?

Hindi ka naman pala nagbibrip.

Eh, wala tayo sa Hagonoy ngayon.

Hoy, sa amin lang.

So, ngayon lang namin alaman na si Lasalik pag nasa Hagonoy,

hindi nagbibrip.

Ito yung disconnect to connect talaga.

Anong ibig sabihin ng disconnect to connect?

Sa mga hindi lang nakaka-gets nung disconnect to connect,

ang ibig sabihin nung nagdi-disconnect sa internet

para makikonect ka sa mga kaibigan mo.

Magkaroon kayo ng interaction pa nang hindi nagsi-cellphone.

So, nakakatawa naman na ngayong mga oras na ito,

nagkakwentuhan lang kami.

Gusto, tulog nyo.

Mainit.

Kasabay ng pagsalubong sa panibagong araw,

ang mainit na kape.

Kapeng nagpapainit ng tiyan

at putibasyon sa panibagong araw.

Sa totoo lang,

masaya ako,

masaya ang puso ko nakabalik dito.

Ang liliwa,

ang nagturo sa akin noon

para maging kalmatong tao.

Dito ako natutunghumingan na lang na malalim

kaysa sumabog ang init ng ulo.

Pagsalubong natin.

Walang balot, isandaan po, no?

Nakalugi, hindi ako nag-rise.

Sino pinapanood mo sa mga ganito?

Saan?

Si Pobre Manilak pa, diba?

Oo.

So,

no talk.

Ano kayang gano'n?

Gumawa ka ng calming videos

gumawa ka ng salita

pero yung sisipan mo,

nag-iisip ka lagi sa iba ng masama.

Super kalmado.

Yung...

Nasa loob lang.

Pero nasa loob,

nasa loob yung kulo mo.

Galit ka sa mga tao.

Yan yung motivation.

Yung motivation mong galit.

Para makagawa ka ng maraming calming videos,

kailangan galit ka lagi sa ibang tao.

Tuloy ang biyahe natin.

Siyempre, kasama pa rin natin si Watot.

Second day.

Wala pa kaming kaplano-plano kung saan kami pupunta.

Pero,

ang balak namin,

eh makahanap tayo naman ng ilog ngayon

na pwede nating pagstayhan

mula ngayong araw upang bukas.

Yung challenge dyan,

is yung

kung ipapasok ba natin sa looban itong van.

Nakakapasok naman ito kahit medyo off-road.

Huwag lang talaga yung mga mabubuhangin

kasi hindi ito 4x4.

Mamaya, ang gagawin natin mga bro,

mag-araw tayo,

stop tayo sa

kung saan pwedeng tambayan muna.

Tapos tingit-tingin tayo sa

mapa

o sa internet

kung saan tayo pwedeng tumuloy.

Yung may ipapasok natin sa

mismong buwan.

Maraming ilog dito eh.

Salamat!

Ingat ha!

O sige, mag-ingat ka!

Bye bye!

Ingat ha!

Okay.

Uuwi lang aking kapadyid

at may pasok yan.

Wala ba tayo nagladaan ng tuloy, no?

Wala pa.

Basta maraming kailugan dito.

Alam ko bakit.

May napuntaan na akong ilog dito.

Kaso nga lang,

kailangan mo pang

may trekking-trekking pa eh.

Basta gusto,

yung ano lang natin,

hindi naman yung talaga magandang ilog.

Basta mayroong kumakagusa tubig.

Ayos, sige.

Nakahanap tayo.

Dindiretso muna tayo ng

Iba, Sambales.

Bibili lang ako ng ano.

Maghanap tayo ng

Maus.

Hindi ko matapos-tapos yung vlog ko

dahil sira yung Maus.

Maganda na ang performance ni Butod

dahil napalitan na

ng magagandang pyesa.

Worryless at panatagda tayo

kahit saan man tayo bumiyahe.

Wala kaming plano

kung saan kami tutungo.

Sa isang sulyap,

alam na namin agad na ito

ang perfect spot

para magpalipas ulit ng gabi.

Daw dito.

Nasa Butolan,

Sambales na tayo.

Pero,

nagsiscout lang kami

ng pwede namin tuluyin

mamayang gabi.

Uy,

neto ba yata bro,

yung rep?

Bro,

pakita mo nga bro,

yung ilog dyan, bro.

Pakita mo yung ilog dyan.

Ilog ba ito?

Irrigation?

If it's irrigation,

it's irrigation.

It's irrigation.

It's irrigation.

It's irrigation.

Eh, parang pwede liguan eh.

Maganda yung spot.

Pero,

mainit pa.

May mga Bermuda grass, bro.

Parang asarap pa tayo

ng tenkyo doon, bro.

Wala yun,

hindi natin nakitendaan yun.

Oo.

Private property pala

yung pinasok natin, bro.

Matatotototo.

Oo diba?

Ate!

Resort po ba ito?

Pwede po kami mag-camping dito?

Ano, maganda.

Pero ano ito?

Pang personal po ninyong

ano ito?

Property?

Okay.

Nag-invade tayo ng property.

Mga ba,

ano po kasi kami,

nag-travel lang po kami

yung piyahe.

So pwede po,

ito po kasing bahay ito,

tapos pwede po

maglagay ng tent.

Oo.

Ano po ito?

Irigasyon or ilog?

Dati po kasing pala yan ito,

tapos na ano siya,

yung na,

ano yung tikin,

naglumaki na po yung tubig.

So naging ilog na?

Saba po.

Ah, naging sapa.

Sapa gaming, bro.

Ang limis ng tubig.

O, baba muna tayo.

Check ng live.

Oo po kasi,

nabasok na namin, parang...

Dito po kasing yan talaga

daan niya,

parang pasok-pasok.

Ano lang po ito,

random lang naming,

dapat maghanap po kami

ng ilog sa

Botolan.

Kasi taga Botolan yung tatay ko.

Ay, nung pagdaan namin,

nakita namin yung ilog.

Ay, parang pwede tayo dito.

Pwede naman po.

Meron naman po nagaan po dito.

Sige, bro.

Ang sak...

Ang ganda.

Ang ganda.

Sarap na nga kayo.

Oo, bro.

Diyan ka ate,

nakatira?

Ay,

isang po ba yung natutulog yan,

yung pamampin ko,

pero hindi po yung bahay namin,

sa kapila.

Makabahay niyo po yung

pinasok namin.

Kaya sabi yung pamampin ko,

itawa na may nasasakyan.

Huwag po ako niloloko pa kung wala.

Sige mo, yan sabi niya.

Ang ganda.

Kaya tinigdang,

tumukusak kayo pa daan.

Pwede rin po magluto.

Meron po kami pre-arranged na

pwede magluto.

Eto, may ano dito.

May...

Ay, grabe. Solid talaga, bro.

Pwede na po.

Pwede po magluto.

Hindi ka lang po nakapaglino.

O, dito. Pwede o.

Pwede po yan.

Available po.

Pwede magluto.

May CR daman po.

May ihawan.

May ihawan po.

Okay, tama po.

O sige, okay lang po.

Huwag ka po kung mag-alala

tayo kat-cowboy kami.

Sige, sige po.

Tapos may kubo dito na.

Pwede na, pwede po.

May mga hamo-hamo.

Alam ko, pupunta kayo dito.

May pangalan na po itong ano mo, te?

Wala po.

Itong resting place.

Resting place, hindi.

Pangalanan natin.

At dahil tangalian pa lang

at tirik na tirik ang araw,

magpasyan na lang muna kami

na tumambay sa bahay ng

Botolan, Zambales

para manangalian

sa isang karenderya.

Okay, nandito kami ngayon

sa bahay ng Botolan.

Sina John Fox

mayroong dalang kanin dito

para makamura.

Yan.

Nasa pala itlog e.

Ayun, may itlog ko pala e.

Kukunti na ng order niyo.

Okay, food trip muna tayo dito

sa Jeffrey's Food House.

Dito yan mismo

sa bahay ng Botolan.

Nag-decide na lang din kami na

mag-ikot-ikot muna dito sa Botolan.

Tapos mamaya na mga,

siguro mga bago mag-four

ng hapon,

saka kami babalik doon sa

bagong toklas natin na spot.

Saka ngayon,

kakain muna kami ng tanghalian

and then, bibili na lang ng mga

pwedeng ihawin

mga pagkain mamaya doon sa

lugar na kung saan tayong magsis-stay.

Kaning sariling.

Woah.

Sarap.

At saka siyempre,

kumpi ang Shanghai.

May mga kanya-kanya kaming pwesto.

Kaya wala e.

Back to diet kasi ako.

Ito yung diet ko nang madalas

kong ginagawa

kapag natatabaan ako sa sarili ko.

Hindi ako nag-rice,

hindi ako nag-sugar,

hindi ako nag-softdrinks,

tubig.

Tapos wala naman ako pinipili

sa mga ulam.

Pero nabubusod ako sa

kakakainan ko.

🎵Music🎵

Ito ang daily routine

ng isang nagbabanlife.

Ang mag-assemble

at disassemble

ng mga gamit

every time na aabante

at hihinto.

Nung una,

hindi kaya na pasensya ko

ang paulit-ulit na routine na ganito.

Pero kinalaunan,

nakasanayin ko rin naman.

🎵Music🎵

Dito ko nasasanay

ang pasensya ko.

Sa madaling salita,

sa araw-araw ko itong ginagawa,

nakakasanayin ko siyang gawin

nang walang reklamo,

nang hindi nagbubuntong hininga,

humahaba ang pasensya ko

at bumabagal

ang mabilis na pintig

ng pulso ko.

🎵Music🎵

Okay.

Andito na kami sa spot,

mga first-timers,

na actually,

hindi naman siya kami

ay nakatuklas.

Pero ito yung spot

na hindi siya

hindi siya masyadong

dinadayo ng tao

kasi nga,

ang property na ito,

ang nagmamayari nito,

is hindi talaga siya

open for public.

Pero dinadayo lang siya

ng mga lokal dito

para pagpahingaan.

Andun yung mayare,

ito yung property nila.

So ngayon,

maganda yung lugar.

Hindi naman namin pinag-usapan,

pero parang sila,

in-charge ngayon

sa cooking natin.

Pala ko ikaw,

bakit ayaw mo na?

Ako na naman?

Pala ko ayaw.

Bakit ayaw mo na?

Ay, lasedik.

Napakadali lang lutuin niya na.

Hindi.

Sabi mo kasi eh.

Sabi niya kahapon,

siya magluluto.

Ang tanong nga,

bakit inayawan niya na ngayon?

Hindi, alam mong bakit.

Bakit?

Kasi pag siya nagluto,

kahit time dalawa,

stress din eh.

Oo, kasi pag ako nagluto,

automatic,

production.

Production agad eh.

Ang tawag sa production natin is

stress production.

So kung hindi ka nasestress,

mag-apply kayo sa amin,

sigurado.

Stress siya.

Stress ang habot niyo.

Kaya huwag na.

Huwag na natin ngulitin.

Ano ba ang balak mo dyan, bro?

Inihaw.

Na tilapia.

Ito, anong balak mo dyan?

Inihaw na hedgehog.

Ikaw, anong balak mo?

Maghintay.

Kumain.

Sige, sige.

Hindi namin alam kung susunod dito si

Master JM.

Pero sana,

gusto namin siya makasama dito.

Ang HL kasi hindi namin kasi masyado kaming

nakukompleto.

Kasi nga,

busy ba?

Si MotoGP,

busy rin sa negosyo.

Kaya,

hindi rin namin siya madalas

nakakasama.

Pero syempre,

namimiss namin siya.

Pero,

alam ko,

bro Gary,

na pinaparood mo to,

sana,

kahit na sa kabisihan ng ating mga

lifelife,

eh,

magkaroon tayo ng time ba?

Kahit kapi-kapi lang.

Kahit hindi naman biyahe.

Nahihintindihan namin yan.

Kasi,

iba talaga ang grind ng

meron kong negosyo kailan tutupan.

Yan, yung ilog na katabi

nitong tinutuluyan

natin na parang isla.

Mukha lang siya ang isla.

Pero, sobrang kalmado.

Ang sabi ng may ari,

kapag gabi dito,

actually kahit ngayon na nagsisimula na,

na sobrang lamig

dito,

kamayang gabi.

So, dapit hapon na,

so,

ang vlog na to,

ay tatawid to bukas.

Oh, mataas yan.

Sipag naman nila sa dig.

Pwede na mag-asawa?

Asawa na lang ko lang.

Syempre, maraming salamat din sa Kobe

na nag-provide sila sa akin

ng camping chair.

Tsaka sa

Trimax.

Maraming salamat po.

So, inaantay ko lang yung upload ko na matapos.

Para may mapanood na rin kayo.

Hindi man updated.

Pero at least,

nasusundan nyo kung ano yung mga

ganap-ganap namin sa biyahe na to.

Masama si Iwatod.

Tsaka itong dalawang

HL dyan.

So, ako na yung nagluto ko gabi.

So, pahinga muna ako ngayon.

Kakain na lang akong

yun ang gagawin ko ngayon.

Kakain lang.

At,

magpahinga na mabuti.

Papawid ng tulog.

At then, bukas,

tingnan natin kung

saan tayo mapapagpad.

Ang plano

ay walang plano.

Bahala na ako saan tayo dadalin

ng mapa

at manibela ni Iwatod.

At sa paglubog ng araw,

kalmado na ang lahat.

Kape sa umaga,

tanghali at gabi.

Ito kasi ang comfort drink ko.

Kung gusto ko marelax,

kape.

At kung gusto ko naman maenergize,

kape ulit.

Nakahanda na ang hapunan.

Maraming salamat sa isang taga-supporta natin

na dumating

para magdalaan ng tagdag na ulam sa hapunan.

Alright.

9.15pm.

Tapos na kami mag-hapunan.

At napaka-tahimik ng lugar.

Napaka-sarap

sa pakiramdam.

Ngayon, ito na yung chance para

makatulog tayo ng

mas mahaba-haba at maaga.

Papahinga mo na ako.

Tuloy natin yung vlog natin bukas.

Okay?

Mag-aayos na ako ng mga

iba kong mga gamit.

Mga lito-ato.

Mga gamit.

Mga litoan.

Malamig na ihip ng hangin

ang gumising sa akin.

Kalmadong kapaliguran.

At sipol ng mga puno ng

agoo na tinatamaan ng hangin.

Ang musika ng panibagong araw.

Sa bawat araw nakasama ko si Watod

ay isang pagpapala.

Bagong gising.

Bagong tanawin.

Maaliwalas na tanawin

nagpapaalala na

kalmahan mo

ang haharapin mo sa araw na to.

Hayaan mong umagos

ang sarili mo

sa sitwasyon at pangyayari.

Tulad ng malinis na tubig

na dumadaloy sa ilog na to.

Pagkakaroon ng mga pangyayari.

Next vlog.

Parte pa rin ng Zambales.

At aakitin natin

ng napakatarik na bundok na to.

Masusubukan na naman si Watod sa Ahuna.

At ano nga ba ang nagaatay sa ating

satok-tok ng napakatarik na bundok na ito?

Abangan!

Sumasayosan po yung mga Japon.