Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Kinabukasan, pagkatapos ng outreach namin sa kabundukan,

hindi pa rin nga kami umuwi sa bahay

at dito pa rin kami natulog sa bahay nung tiyuhin ko.

Kaya pagkagising namin,

ay dito na agad kami dumeretso

para makapagpasikat ng araw sa may tabing ilo.

At aringang si Ate Quinning ay talaga namang hindi na naman makatiis

at gusto na agad lumublob sa tubig.

Nakakalingatan nga lamang na rin tiyahin ko ay ayan,

nakalublob na nga agad sa tubig.

Talaga namang kaka orang batang ari,

kagigising lamang, e gusto na agad magligo.

Paka kung ay sobrang aga pa naman at baka sipunin ka,

kaya kita ay umuwi-uwi muna.

Umuwi na nga muna kami sa bahay

at mamaya na lamang kami magaliguan

kapag medyo may init-init na nga ni.

Pagkarating naman namin dini sa bahay,

aringang pinsan kong vlogger is Tiris

ay nakapagluto na nga agad ng aming pang-almusal.

I-follow niyo na nga rin po pala siya mga mare,

Rose and Pau Pau Vlogs.

At aring na nga lahat,

yung kanyang inihandang pang umagahan namin ngayon,

aringang si Ate Quinning ay mukhang gutom na gutom na nga

at sinakmal na nga agad aring okra.

At syempre, bago tayo kumain,

huwag kakalimutang manalangin.

Thank you, Lord, sa blessings.

Kain po tayo, mga mawe.

At arin na naman nga po ang batang kuliko.

Nakala ko nga nasa katabi ko pa

yung pala'y namimitas na agad ng kamatis.

At pagkatapos naman namin kumain diyan ng umagahan,

ay arin namang dalawang batay kumayak na nga agad

at nagyayaya na kaagad pumunta ng ilog para magligo.

Dahil atat-atat na ang maligo aring mga batang arian

at pinasamahan ko na lang din sa mga kapatid ko

sa pagliligo sa ilog.

Para kakong balilikyo ang mga batang arian,

talaga naman kalabisawan na nga agad din sa tubig.

May bata na naman nga pong napagbigyan ng hilig,

kaya ayan, walang kaligali-galig.

Napakasarap naman kakong maligo din,

at talaga namang napakalinaw nga ng tubig.

Sa sobrang linaw din talaga ng tubig dito,

ay napakaraming ang dumadayo dito din ng paglalabas.

O nga, basarap na nga sa pagliligo ang mga batang ito,

kahit nga itim na yung hasang, ay ayaw pa nga din umawat.

Mayamiha pa nga inanawa na rin,

kaya ayan, nagyayana nga pa uwi.

And for today's lunch nga namin,

aring ang tiyuhin ko, ay humuli na nga

na ring uulamin naming pato.

Kasarap nga kakong magluto din,

at maraming nakakatulong,

hindi yung nakakatulong lamang paglamunan na.

Sila na nga ay nagkusnit ng balahibo,

at pinagtaddad ko nga na ring pato.

At para nga kakong may ambag naman ako,

aring at kinuha ko na yung kayuran.

Aring ang tiyahalma ko na rin yung nagkayod,

at nang mapabilis,

magahugas na nga ako ng kawalidiyan.

Ako ngayon na paumis pa din yung sa Scotch Brite,

at gagakulangot ko lamang, ari ay.

At pagkatapos nga maigayak lahat,

ay nagumpisa na nga din kaming magluto.

Adobo sa gata nga rin lulutuin namin,

kaya ayan, naggisa na kami ng luyang dilaw,

ng sibuyas, at saka ng bawang.

At nung maggisa-gisa nga yung sibuyas,

at bawang, at luya,

ay nilagay ko na nga din aring karning itik.

At syempre, naglagay na nga rin ako din

ng mga pampalasang sangkap, asin,

at saka ng paminta.

Nagdagdag na nga rin ako nitong luyang dilaw,

para naman mas makulay itong karni.

At ayan, tinakluban ko na nga muna,

para mabilis ding lumambot.

Makalipas nga limang minuto ang pagpapalambot,

ayan, at nilagay ko na nga din itong pangalawang gata.

Medyo matandae na nga rin itong itik na niluluto ko,

kaya kailangan matagal yung pagpapalambot dito,

nang hindi makunat.

Tinakpan ko na nga muna ulit,

para mas mabilis ngang maluto.

At nung maiga nga yung unang gata na nilagay ko,

ay dinilagay ko na nga din itong kakang gata.

Pabaygaygahin ko na nga lamang ito

ng mga ilang minuto,

hanggang sa medyo maiga nga yung gata,

at magmantika sa sariling gata.

Nakongay, kung maaamoy niyo nga lang talaga

yung asbok na re, talaga namang nakakagutom.

At arin na nga mga mare,

luto na ang palagitik-ihitik.

Talaga namang habang nagluluto nga ko,

merong masugid akong manonood,

na napakabait at napakatahimik lamang,

talaga namang nakakagigil nga re si Elisha.

Alag naman kakong napakabilis ng panahon,

parang kailan lamang kakoy.

Itong si Elisha inasatsyan ko pa,

ngayon magtatatlong buwan na.

Akala ko kong isang lupalop na sumuda,

ring asaho ko abay naan din pala sa taas

at tulog na tulog.

Kaya kakoy bumangon ka na din,

at kitay makain na.

Anong sarap daw naman ika ng kanyang tulog din

sa may taas ng kubo,

at napakalakas nga naman ang hangin.

Niyaya ko na nga rin pababa,

at kakongay kitay makain.

At ayun nga,

nagyayak na nga rin sila para sa aming pananghalian.

At arin na nga yun,

niluto ko kaninang pala gitik-itik.

Kain po tayo mga mawe.

Thank you Lord sa lahat ng blessings.

At pagkatapos naman namin kumain din yan,

arin nga ang asaho ko ay nagyayana nga

na maligo daw kami sa ilo.

Sa tindi rin talaga ng init ng panahon ngayon,

ay napakasarap naman talaga magbabad din, Dini.

Kung hindi rin talaga ako bagong anak,

ay talaga magpakababad naman ako, Dini.

Sumaglit din lamang naman kami,

at yung mga bata nga,

hinabilin din lamang namin sa mga kapatid ko.

Iyaya ko na nga rin pa uwi aring asaho ko,

at naulinigan ko nga ay nagangal-angala na yung mga bata.

At pagka uwi naman namin dito sa bahay,

naisipan ko nang iabot itong surpresa kong iPhone

para sa aking tiyahin.

Pero syempre,

bago ko nga muna ito ibigay sa kanya,

ipaprank ko muna siya.

Iisipin niya nga na prank lamang ito,

dahil ang nilagay ko nga ay losartan,

para hindi siya ma-high blood.

At habang nakaiyok-moodan nga ang mga tao din e,

at nagkawintuhan,

aring at inabot ko na nga din e sa tiyahin ko,

aring prank na iPhone,

tawang tawa talaga ako sa mga oras na yan,

at may paiyak-iyak na nga agad.

Kako nga sa kanya,

ibuklatin mo na nga agad,

nang magkaalmanan,

hindi yung iyak-tawa ka na agad dyan.

Napakatagal pa ang tanggap e,

nakali nagbibiru talaga ako.

Tawal na lang.

Kailangan sa kita?

Oo nga.

Kailangan sa kita?

Tawal na lang.

It's a prank.

It's a prank.

Nakilag na ako.

Nasayang.

Ay, nga rin pala.

Oo.

Tawal na lang.

Hinuhala ko ba'y pala.

Tabay nung may-iabot ko nga e,

pati nga aring pinsan tiyahin,

at saka aring nanay at mga kapatid ko,

yung nagagulungulan na din.

Naisipan ko talaga ang regaluhan itong tiyahin ko

ng bagong iPhone.

Nung sinabi niya nga na magbabakasyon siya dito sa Mindoro,

at uuwi siya,

ay talaga namang pinagipunan ko itong

ibibigay ko ka ako sa kanyang bagong iPhone.

Merati nga,

kaya lamang ako nagkakaroon ng bagong damit,

bagong sapatos,

bagong bag,

bagong cellphone,

ay dahil sa kanya,

binibigay niya lahat sa kanya yung mga pinaglumaan niya.

Kaya ngayon,

tumatanaw lang naman ako ng utang na loob,

kaya ako sa simpleng bagay na ito,

ay mapasaya ko siya.

Simpleng bagay nga lamang ito,

kumpara sa mga bagay,

at suporta niya palagi sa akin.

Simula nga na mag-umpisa ako sa pagbablog,

itong mga dalawang ito,

yung tiyahin ko,

at saka itong pinsan ko,

si Ate Roselyn,

sila yung sumusuporta palagi sa akin,

at minsan pa nga,

sila din yung nag-iisip ng mga content na gagawin ko.

Kaya maliit na bagay lamang talaga ito,

kumpara dun sa mga bagay na tinulong nila sa akin.

Kaya sobrang thank you, Lord,

sa lahat ng blessing,

na may paranas nga ito,

at makabawi din sa mga taong tumulong sa amin nung una.

Talagang namang sayang-sayang nga aring tiyahin ko,

at hindi nga daw siya na rin makakatulog mamayang gabi.

At bandang mga alas dos na nga ng hapon,

ay lumusong na nga din kami,

pauwi na sa amin.

Etong barangay Portuna nga,

ay yung pinakandulong-dulong barangay na dito sa Miami.

At mahigit kalahating oras din lang naman yung biyahe nito,

mula dito hanggang sa amin.

Eto nga pala yung famous tulay

na talagang namang dinarayo ng karamihang tao,

lalo nga kapag ganitong Halloween season.

Talagang namang isa rin ito,

sa natatagong ganda ng Socorro dito sa bayan namin.

Napakaganda at napakalinis nga ng tubig.

Kaya sa mga nag-iisip kung saan pwede po masyal,

abay, din na nga kayo dumayo.

Fast forward nga kinabukasan,

inaaya ko naman na mamasyal din

sa pinamalayan ngaring mga pinsan at tiyahin ko

dahil sa isang araw nga'y uuwi na daw sila.

Sa katunayan nga pala,

aring video na rin nung Holy Week pa,

kaya medyo matagal-tagal na nga ari at late upload na nga po.

Kaya eto,

meron pa nga mga muriyunan din e

pagkarating namin din sa pinamalayan

at mga nag-iksibisyon pa nga.

Kaso nga lamang,

pagkarating nga namin dito,

ay medyo nahuli-huli pala kami ng kaunti

at patapos na nga daw ari.

Kaya kakaunti din lamang yung nga naabutan namin

at nagpapicture na nga din lamang kami.

Kaso e rin naman si Ati Kuning ay takot na takot nga sa muriyun.

Tingnan nyo naman at pag-aak na nga.

Nakakatuwa nga lang,

simula ng magpandemya ay ngayon lamang nga uli

nagkaroon mga palabas at ganitong muriyunan dito sa pinamalayan.

Isa din talaga ito sa dahilan

kung bakit maraming umuuwi dito sa amin sa probisya

kapag ganito nga ang panahon,

simana santa.

At dahil takot na takot nga si Ati Kuning

dun sa mga muriyun

kung maripas ang takbo sa may palaruan.

Dito rin talaga siya sayang-saya

kapag maraming batang nakikita at maraming kalaruan.

Nga rin po pala dito sa mga followers namin

ay hinarang pa nga ako din sa pinamalayan

at nagpapicture pa nga.

At dahil magpipyesta na nga rin dito sa bayan ng pinamalayan

ay napakaraming ang baratilyo at saka palanyagat.

Bukod nga dun ay dinarayo rin talaga ito

dahil napakarami na din dito ang pwedeng gawin.

Merong mga ferris wheel,

merong mga pingpong,

may mga color games na pwede mong ibat-ibang paglaruanan.

Sabi nga nung nanay ko ang pinunta daw niya dito

ay yung pagbili ng kawali.

Ewan ko lamang bakit napadpadini sa tindahan ang mga damitan.

Eto namang si ati ko yun

yung aring ibat-ibang laruan nga yung natipuhan.

Nagpapabili pa nga ako.

Hindi naman ininikaw mabubusog dyan eh.

Saka kakapanay uli nga na rin mga kasamahan ko

ay nauhaw na.

Kaya yan sabi nga nila ay magshake daw muna kami.

Mura din lamang naman yung mga tinda dito

halos na pagkain.

Katulad nga nitong shake

kapag may 15 pesos ka man din

Uhaw ka pa.

Char.

At dahil paminsan-minsan din lamang naman

kami makalabas ng hawan

ay di ni na nga rin kami dumayo ng hapunan

sa pinamalayan sa Dine at Lag.

Bigla pa nga kami nag-espesyal sa gabing

dahil sa karamihan ng tao

ay dito na nga kami pinapuesto

sa pinakang espesyal guest room.

Pinapasok ko na nga din eh mga kasamahan ko

at kako'y umupo na nga tayo

at kako'y maganda yung pistuhan natin

ngayong gabi din eh.

Nag-order na nga rin kami kaagad din

at dahil medyo magutom na nga sa mga oras na yan.

Maya maya pa nga eh

eto na rin kaagad yung unang dumating

sa amin na order

malaking tinapay na soup pala yung laman.

Martin, dinawari ka ako

ang gutom na rin ni Ate Quinning

kaya ayan humihin na din agad din

kay dadi niya ng soup.

Kulangan pa nga si Ate Quinning sa soup

kaya ayan hinabutan ko pa nga ng tinapay.

Tinikman ko na nga din itong crab and corn soup

at talagang ako'y nagugutom na.

Maya maya pa nga eh

eto dumating na rin yung mga in-order

naming pagkain.

Merong iba't ibang flavored chicken,

merong lumpiang Shanghai,

merong baby back ribs,

merong mixed vegetable

at saka itong isang bilao.

Nagulat nga kami dito sa bilao order namin

na good for 3 person daw

pero grabe sa dami ng laman

parang akong 10 magasalo-salo na rin.

At syempre, bago nga kami kumain,

pray muna.

Thank you po Lord sa lahat ng blessing.

Kain po tayo mga mawe.

At pagkatapos nga namin kumain

ay dibinayara na rin namin

na tumuin na nga din kami.

And yun lang for today's video.

Maraming salamat po sa inyong panunood.

God bless.