Ang Kanto Style UNLI Buffer sa Manila, ALL YOU CAN EAT sa halagang P89 pesos lang. All natural na you can choose to eat , mula sa gulay hangang sa isda, Healthy na Mura pa. ang kakaiba at pinaka mura na Buffet o EAT ALL YOU CAN sa Metro manila ay sa Bahay ni Lola sa may Blumentrit, Sta. Cruz Manila Location: Laguna st. cor Rizala Ave. Blumentrit Sta.Cruz Manila, Manila, Philippines Inspiring Story Manila Street Food

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

And then, taktong 6 o'clock po, tatawagin na natin lalat na kapila.

So, ganda po, start na po tayo.

Welcome po sa bahay ni Lola.

Nasa Laguna, straight po tayo.

Bloomington, Santa Cruz, Manila.

Straight, Tagalog po.

Ngayon, di ko kalahin yung kinakaiyawan ko nung bata.

Sinubukan kong gawing negosyo.

Hiniyain ko.

Dito pa sa Manila, e nagkalat ng Anli.

Anli wings.

Anli sangyopsal.

Anli rice sa mga parisan.

Puro karne yan e.

Hindi ko kalahin.

Tatangkiligin yung mga ganyong po tayo na gulay, isda, na talagang dadagsain ha.

Oo, karamihan nga din sa customer ko habang sinesurban ko na bumalik ulit, nag-refill.

Ang sasabihin na e, ang sarap.

Mas masarap pa pala ito sa mga taba.

Mas masarap pa pala ito sa mga putok patok.

Na talagang kahit makarami ka, alam mo sarili mo, healthy yung kinakain mo.

Literal, nakain sa lubas, nasa lubas talaga.

Yung mga customer ko dito, hindi ko po tinuturin na customer.

Pantay-pantay po ang pagkain nila dito na sa akin.

Mayaman ka man, mahirap ka man, ano man posisyon mo.

Lahat sila nagkakamay.

Walang gintong kutsara dito.

Back to basic.

Talagang Pilipino ang Pilipino.

Magkakaroon ka na nga mga kaibigan dito halos e.

Magkakakwentuhan kayo na sarap.

Parang isang malaking boodle fight na nabubuong pamilya, magkakaibigan.

Hindi lang yung 89 ang pinagbabasian na pera dito e.

At hindi lang yung about sa food.

It's about lahat.

Mano e, maaalala mo, lola mo, maaalala mo yung mga pamilya mo.

Actually, itong luto na to talaga is typical na Pilipino po talaga sa mga probinsya.

Pero ito, super food to sa probinsya.

Super food to.

Itong negosyo na to, ito yung hindi mo kailangan ng secret ingredients.

Simple yung simple.

Walang kailangang secret recipe.

All natural.

Kailangan lang talaga pipiliin po natin all fresh.

From isda, kailangan fresh yan.

Pati yung mga gulay natin, fresh din po natin isa-serve yan.

Prito mo.

Ilaga mo.

E-steam mo yung kangkung.

That's it.

Masarap talagang babalik at babalikan.

Yun nga, yung simple, yun ang masarap.

Mahaba, ahaba ang buhay natin.

Madalas nga po yung mga customer, nababansagan ako na ako yung kauna-unahang nakaisip

na ganitong negosyo na Kalye Buffet.

Possibly palang, pag na-miss mo ang lutong probinsya,

nandito lang pala, sa glitna ng Maynila.

Hindi mo na kailangan pang lumukas ng probinsya,

umuwi ng kung saan mang probinsya kayo.

Punta lang po kayo rito, siyap ko, maaalala nyo, pati lola nyo.

Matatagpuan po ito dito sa puso ng Kamaynilaan, sa Bloomingdreet, Santa Cruz, Manila.

Malapit mismo sa Bloomingdreet Station, dito sa LRT, Laguna Street Corner, Rizal Avenue.

Hi mga kuyang at ateng!

Ako nga pala si Fernan Pangilinan,

isa sa may-ari ng kainan sa bahay ni Lola

at nakaisip ng kakaiba at kauna-unahang Kalye Buffet sa Metro Manila.

Two couples po kami na may-ari neto na nagtutulungan.

Nagbubukas po kami alas 6 ng hangapon,

dere dereche na po yun hanggat sa ma-sold out na po kami.

Dere dereche na po kami, hanggat sa ma-sold out na po kami.

Dere dereche na po yun hanggat sa ma-sold out na po kami.

Dere dereche na po, hanggat mayroong kami mayayain, tuloy-tuloy po kami.

Tuwing gabi po, araw-araw.

Monday to Sunday po.

Pagsa-preparation naman po sa umaga,

hindian po yung pamangking ko,

nag-iwiwa-hiwa na yan,

nagbabalat-balat na po ng mga gulay.

Pagdating ng tanghali yan,

nagsasaing na po kami dahil 20 to 30 kilos ang sinasaing namin.

Pagdating ng hapon, nagpiprito na po kami,

na saktong alas 6,

all set na po kasi gusto namin

i-serve ng mainit pa.

Meron po tayong

fresh tilapia,

pritong tilapia, fresh galunggong

na prito rin po, crispy crispy na galunggong.

Meron din po tayong

kangkong. Yung kangkong natin,

ni-steam natin, hindi natin siya nilalaga.

Nagsaganon yung nutrients niya, nandun pa rin.

At meron tayong okra,

yan nilalaga. I-steam din po natin yan,

pag talagang parang

fresh na fresh. And then,

natin po sa pritong talong,

piniprito natin yan, kini-crispy natin

yung outside, pero

yung inside niya, refreshing

talagang, napakasarap po na

atipritong talong. At yung bagoong,

eto po, highly recommended po

ang bagoong namin. Talagang taas

nuhu ko pong ipagmamalaki ang bagoong

sa bahay ni Lola. At isa

po po, yung aming ensaladang mangga.

Yan, maraming nakaka

nauhumaling

sa ensaladang mangga namin,

ito yung ating

bagoong alamang. At syempre,

yung ating, palalo na pag pinatira mo na

kitong maalat, before

6 o'clock,

nagsiset up na po kami ng lamesa, upuan,

pati mga ilaw. Kaya yung

kalye ng Laguna Street, nagtatransform

into probinsya.

And then,

taktong 6 o'clock po,

tatawagin na natin ng lalang takapila.

So good na po, start na po tayo.

So una pong pila yung pagbabayad po natin

na 89 pesos per head.

So bibigyan silang plastic gloves, plate,

and plastic cups. Tapos after po na makabayad,

na pipil na silang 6 o'clock.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

06:51.000 --> 06:53.000

lalang takepila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

Atito yung lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

At ito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Atito yung ating

lalang takapila.

Dito lang talaga sa Kalahang, Maynila

talagang na-addict tayo

sa mga putok-batok, yung mga

anli-anli na talagang

matataba.

Pero sa mga probinsya,

ito, ordinary pero

ordinary yung food, pero

power food para sa kanila.

So sa dami po kasi naglabasan

ngayon ng mga anli-anli

rin, like anli rice, o kaya mga

putok-batok na overload, yung mga talagang

grabe na talagang

nakakamatay. Merong mga

cardiac arrest, mga sinasabi ng mga menu.

So nag-isip tayo ng

kakaiba, to remind us all

teka, teka, bakit

hindi tayo maging health-conscious naman.

...

...

...

...

...

Nagdaan po ko sa

bagsak na negosyo,

nalugi po ako, iba't-ibang pinasok ko na.

Since nung nag-pandemic,

kasi before

fro-coreo ako,

so

since pandemic, wala tayong event.

Wala tayong income.

So nag-negosyo ako ng iba't-ibang klaseng negosyo.

Angkat sa sumagsat,

down na down na ako, wala na talaga ako.

Lumating sa point na talagang

alas natutulalan ako.

Nagkaroon na ako ng anxiety,

nagkaroon na ako ng

depression.

Alos nahiyakap lang ako ng asawa kung

iiyak na ako na kung paano gagawin ko na dahil

nagkaroon ng pandemic.

Nagkaroon ng pandemic, sunod-sunod wala akong

walang racket, walang event,

walang kahit ano.

Nakakbayin ako ng asawa kung nakaya natin yan.

Isip ka pa, isip ka pa.

Manalig tayo sa Panginoon.

Iyon, isa pa sa naging

trigger kung ba't ko naisip to,

nagkaroon tayo ng...

Nagtumakas po yung blood sugar ko.

Naging diabetic po ako.

Naging diabetic po ako.

Naging diabetic po ako.

Naging diabetic po ako.

Naging diabetic po ako.

Naging diabetic po ako.

Naging diabetic po ako.

Tumabuha po ako ng gusto,

umabot yung sugar ko ng 450.

Lumabu po mata ko. Talagang

inanuan na ako ng doktor na

after one week balik ako para magkaroon ng

insulin, mag-inject na.

Pero ginawa ko, nagtry pa rin ako na

maging healthy in just one week.

Nagtry ako na

nagtry.

Sinimulan po ito, dito lang ako, sa maliit

lang. May space lang.

Mesa ko lang dito, dalawang mesa lang.

Tag-diet ako.

So, naalala ko yung lola ko.

Hindi ko makakalain na

yung mga kinakaayawan na

putahe. Nung bata kasi ako,

yung inain na to.

Pinakagalitan ako, andiyan may patpat na.

Napapalo ako, kumain ka ng gulay.

Kasi mahilig ako sa karne.

Hindi ko gusto ng gulay.

Noong in-apply ko sarili ko, eto.

Nakabawi. Medyo umayos na

talaga yung akin. Nanumbalik na po

yung kalusugang ko.

Alam naman natin na pag yung mga lola natin sa

probinsya, nagtataka tayo, bakit umabot

ng 80 to 90 years old, buhay na buhay,

malakas, malinaw ang mata,

nakakatayo pa. Doon ko naiisip,

healthy food. Shinair ko sa iba,

yan, to remind us all,

lutong probinsya,

pagkain bukid, naging viral po

agad. In just a matter of two weeks,

naging viral na po siya.

Pinuntaan na po agad lahat ng food vlogger po

dito sa Metro Manila.

Isa pa dito sa

ginayon namin negosyo na ito,

family business lang po talaga.

Wala kami employado. Lahat kami rito

tulong-tulong, pamilya.

Anak po, kami,

family. Nagbibusiness

at the same time, nagkakaroon kami

ng bonding sa isa't isa. Nagkakasiyahan

kami. Masaya kami.

Kaya ito,

sa awa ng Diyos,

binigyan tayo ng

susi na ito na,

na huwag natin sayangin.

Talagang kailangan mong maging

disiplina sa mga kinakain natin.

For sure na pag kumain ka ng isang

kain mo palang, babalik at babalik ka.

Marami ang customer dito, hindi nauumay.

Ito lang daw yung food na

kahit balik-balik ka mo, hindi ka mauumay.

Itong idea ng healthy food na ito,

binigyan ko sila

ng another option na

para humabarang ng buhay.

Hindi yung puro meat tayo.

Kahit sobrang

kakakain ng gulay, napaka

healthy neto.

Nadadigest maigil lahat ng mga

bad cholesterol na mayroon tayo.

Ang sarap pala sa

pakiramdam na sa ganitong

negosyo, hindi ko rin nakakalain

na nakakapagpasaya

tayo. Yung 89 pesos na

kinakain nila, yung kinakain na

na yun, naglalaman ng

pagmamahal.

Maalala mo ang pamilya mo,

ang lola mo. Sa pangaraw-araw

natin kinakain, mas

pinaprioritize pa natin yung mga komplikadong

pagkain na nakakasama sa kalusugad.

Hindi ko akalain na

yung simpleng food na ito

at simpleng lutong probinsya

pagkaing bukid ay superfood pala.

O, sa mga kabataan dyan,

makinigay sa mga lola nyo.

Lola nyo, magulang nyo, pag sinabi

lang, kumain ka na healthy food, para sa inyo

yan. Hindi paulin lahat, katulad ko,

nailigtas ko sarili ko.

Ang nakakatuwa nga dito ay para sa mga

tagmaynila, very nostalgic

talaga kasi parang kumain ka

sa probinsya nung bata.

Kita naman tayo, pabarya-barya lang po.

Pero pinapasalamat lang natin kasi

hindi lang naman yung pera yung

nakakapagpasahin ng tao.

Makita rin natin yung mga ngiti

ng bawat gumakain.

Anggat maaari, i-maintain natin

yung 89 kasi tulong na.

Barya man yung kinikita namin pero syempre

kung marami naman pupunta,

yung barya na yan, pag-inipon

magiging buo. Kaya win-win solution

sa customer at sa aming

negosyo.

Sa lagang 89 lang, kinopromote

natin na kaya tingnong kumain

ng healthy nang sa ganun kumbaba po

ang buhay natin. Maabot natin

ang edad ng mga lola natin.

Ito bumbahay na to at kinatakutan

yung haunted house niya.

At may nagpapakita rin. Kung may third eye ka,

kaya try mong titigan yung bintana na yan,

eh karamihan,

yun ang sinasabi.

May unang sulyap may nakatayo na diyan.

Lalo na pag talagang wala ng tao,

kung dadaan ka rito,

magpapasulyap kami, nakatingin sa'yo.

Puno na yan, talagang lumaki na,

alos na sa ilalim na nga ng

bahay yan. Talagang

karugtong na rin ang bahay yan sa tagal na rin

ng puno na yan.

So itong bahay na to, all those po yan.

Dito sa Laguna Street,

nabansagan po ito ng mga

matatanda rito na

nung 90s, di ba, ang bahay nilo lang nakakatapos.

So ito,

itong bahay na to,

all those.

Ito,

itong bahay na to,

all those po yan.

Ito, sa Laguna Street,

nabansagan po ito ng mga

matatanda rito na

nung 90s, di ba, ang bahay nilo lang nakakatapos.

So binabansagan dito na

nakung may nagpapakita dyan

which is marami nga, marami na

nakakita, may nagpapakita raw

dun sa bintana.

Pagdating ng gabi, dumilim na,

may nagpapakita raw na lola

dun sa bintana.

Nakakatakot nga talaga yung bahay na to.

Pero since ginawa namin

kainan nga, kaya

binugtongan namin, so naisip ng aking

kasas na gawing bahay ni lola

nalagyan ng kainan sa bahay ni lola.

Para naman hindi masyadong

nakakatakot. Pero

ayon sa mga nakakaalam

ng mga about sa mga

multo, maswerte daw

itong bahay na to dahil

itong nakatira dito,

nakakaluluan na yan,

nangangalaga at nagbibigay swerte

sa bahay na to.

Ayong mango salsa nila,

sa ayong bagoong,

sa ayong tilapia, masarap.

Although lahat naman masarap,

kasi na-miss ko itong bahay na to.

Okay po, masarap.

Sobrang sarap, yan, solid.

Panalo.

Eto, sa halagang ganun lang

na price, makakakain ka

ng healthy food.

Bawing-bawing na sila siya sa food, less than 100,

pusob ka na.

So naghanap ako ng sign ki Lord, sino magbibigay sa akin.

Sabi raw, lagi raw darating sa oras

ng iyong pangangailangan. Bibigyan ka na Lord

sa iyong pag-asa, may taong tutulong sa iyo.

Which is, di na lumayo.

Eto nga, yung kapatid ng asawa ko

at yung kanyang asawa,

yung bilas ko si PJ and May.

Nagpapasalamat po ko

unang-una sa lahat, syempre sa ating Panginoon

na binibigyan tayo

ng laging pag-asa.

Huwag ka lang makakalimot lagi sa kanya

na may Panginoon Yesus tayo.

At syempre sa asawa ko na never bumitaw.

Sa hirap at ginawa,

kasama ko siya.

Lagang down na down na,

magkasama pa rin kami.

At itong mga tubulong sa akin sa likod ko,

lalong-lalong behind this,

kainan sa bahay ni Lola ang mag-asawang PJ and May.

Saludo po ko sa inyo.

Maraming salamat sa tiwala nyo sa akin.

At patuloy po tayong magsasama-sama

sa hirap at ginawa.

Pamilya is pamilya.

Maraming salamat po ng chairman dito.

Mabait po sa amin dito.

At the same time, yung isang kagawa dito,

si kagawa't boss,

kaya yung lamesa natin dumobre na rin.

Dahil sa kanila,

sa tulong ng chairman ni kagawa.

Nagpapasalamat po ko sa lahat ng food vlogger

sa Metro Manila.

Sobrang laking tulong nyo po

sa katulad namin.

Nagsisimula pa lang.

At syempre,

nagpapasalamat tayo kay Lola.

Sa mga inspiration ng mga Lola natin.

Maraming salamat.

At syempre, yung swerte natin,

yung nagbabantay sa bahay ni Lola.

Thank you for watching!