TRES KWENTO | Sapi | Aswang | True Stories JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA KUWENTO NGYI THERMO

Hello Sir Seth

Nais ko pong ikuwento sa inyo ang aking karanasan na nangyari noong April 15, taong 2017.

Nangyari ito sa kaibigan ng pinsan ko.

Late na akong bumangon sa pagkakahiga noon nang bigla kong punta ng pinsan ko sa bahay namin para sabihin sa akin na magkakaroon ng inuman sa kanila.

Kasi birthday niya po noon.

At dahil sa kabataan ay gumala kami sa Mormons sa Pateros, yung dating simenteryo po.

Ang siste Sir Seth, bukas po ang aking ikatlong mata.

Mag alas 12 noon ng hating gabi, tumingin ako sa parking lot sa kabilang gilid.

Meron akong nakita.

Pupuntaan ko sana ito para kausapin, kaso lang nilapitan ako ng kaibigan na babae ng pinsan ko.

Kinausap ako na kung makakasama ako mamaya.

Hanggang sa magkayayaan na po kaming umuwi noon para makapagsimula agad kami sa paginom dahil alak na alak na po ang lahat.

Hindi naman gaanong kalayuan ang lalakaran namin pero dahil late na ay minabuti na po namin na sumakay ng tricycle.

Napagdesisyonan namin na sa bahay na lamang ng pinsan ko gawin yung venue.

Malit lamang yung bahay na nilagyan lang po ng taas ng bahay ng pinsan ko.

Labing isa na kabataan noon ang nagiinom.

Anim na babae at limang lalaki.

Bali ako yung nagbulontaryo na mag-aasikaso na maghanda kaya dali-dali akong kumuha ng pichel at baso.

Dahil jean bilog lamang po yung nakasanayan ko noon.

Pagkalabas ko ng kusina, nakita ko yung babae na kaibigan ni kuya.

Nakatingin sa salamin sa gilid ng bintana.

Bali yung lokasyon ng salamin noon ay magkatabi ang pinto at bintana.

Kaya kapag lumingon ka, kapag papasok ng bahay ng pinsan ko, salamin na kagad yun.

Nakita ko siyang nag-aayos ng buhok at naglalagay ng koloretes sa mukha niya.

Kinausap ko siya noon at sinabi ko na dapat bukas na siya maglagay.

Baka kasi masira lang dahil sa pawis.

Kasi nga po, pawisin po talaga yung babae.

Tinigil niya ito, humarap siya sa akin at sinabi sa akin na may face towel naman eh.

At isa pa, may electric fan pa.

Okay lang yun, mag-re-retouch na lang ulit ako.

Sumagot na lamang ako sa kanya na okay noon.

Magsasalita pa sana ako nang biglang maputol yung sasabihin ko ng sumigaw siya.

Dahil meron siyang nakita na imahe ng babae at talawang lalaki na merong sungay sa salamin.

Humarap ito sa akin at sinabing,

Humarap ito sa akin at sinabing,

Sumagot na lamang ako at sinilip ko yung tatlong babae na kasama namin na sila, Ashley, Leia at Gazelle.

Dali-dali akong bumaba nang marinig ko yung iba pa namin na kasama sa inuman.

Nakasama ng pinsan ko na may hawak ng bote ng gin.

At sinabihan ng pinsan ko yung tropa niyang lalaki na timplan na nila.

Nang biglang tinitigan niya ako at sinabing,

May tumingin ba sa salamin ngayon?

Sumagot naman agad ako nang meron at nag-aayos na mukha noon.

Sinabi ko pa na may nakita siyang imahe o figura ng babae at dalawang lalaki.

Nagulat ako nang nabitawan ng pinsan ko yung baso na may laman ng iniinom namin.

Ito kasing pinsan ko na ito, maalam sa pangagamot at magpalayas ng mga hindi natin nakikita.

Ayon yung pinamana sa kanya ng nanay ng asawa niya na siya nang sumalo.

Naramdaman niya na yun pero binaliwala niya lang.

Sinabihan ako ng pinsan ko na kung inaantok na ako sa kalasingan

at gusto ko nang humiga ay umakit na ako sa kwarto kung saan yung nakapuesto yung tatlong babae kanina.

Yung mga babae o manoy paakitin na lamang sa kwarto nila para doon matulog.

Bali ako yung sa baba na lang kasama itong mga loko na ito.

Sinagot ko siya na mag-iyose muna ako at dahil dala na rin ng kalasingan,

nagpahangin muna ako sa labas at sumunod yung babae na kinausap ko kanina.

Nag-usap kami, tinanong ko yung pangalan niya at sinagot naman niya yun na Jade.

Bigla niyang kinuha sa akin yung yose ko nun.

Tapos walang ano-ano Sir Seth, bigla niya ako sa baba na lang.

Tapos walang ano-ano Sir Seth, bigla niya akong hinalikan.

Nagulat ako.

Siyempre, ano tayo eh.

Kumawala ako sa pagkakahalik niya at pumunta sa kwarto na tutulugan ko.

Iwas tayo dyan at nagpatugtog ng music sa cellphone ko at tuluyan nang nakatulog nun.

Nanaginip ako ng salamin at si Jade,

pagkatapos yung tita at tito ko na magulang ng pinsan ko na matagal nang pumanaw.

Sinabi sa akin ng tito at tita ko sa panaginip na yun,

nasabihin mo sa pinsan mo,

yung kaibigan nyong babae ay merong sapi.

Nagising ako noon Sir Seth.

Saktong pagkagilat ko ay may narinig akong mga umiiyak sa baba,

kaya dali-dali akong lumabas ng kwarto.

Pababa na sana ako ng hagdan nang bigla kong nakita si Jade na nakatayo sa baba nun.

Yung buhok nito,

parabang nakataas at nagmistulang korting sungay nun.

Noong mga panahon na yun ay kinakabahan ako pero hindi ko pinahalata.

Binati ko pa siya ng good morning,

pagkatapos ay dumiretso ako sa pinsan ko

at tinanong ko siya kung ano ang nangyari kay Jade.

Akala ko ay nagbibiru lamang siya nang sinabi sa akin ng pinsan ko

na yung nakatayo sa likod niya

at yung nakatayo sa likod niya,

at kami lang dalawa ang nakakakita nun.

Inutusan niya akong kumuha ng palito.

Pagkatapos ay hinawakan ko si Jade sa kanang kamay

at yung apat na kasama namin na lalaki ay pinahawak namin sa paa at kamay

habang yung mga kapitbahay ng pinsan ko sumisilip at tumatawag na ng tricycle nun.

Pagkatapos kumuha ng gabi,

dinasalan niya ang palito ng posporo.

Dinikit ko sa gitnang daliri ni Jade nun.

Kinausap niya si Jade kung ilan sila.

Sumagot si Jade.

Tatlo.

Hindi niya alam kung ano ang pangalan nila

pero paulit-ulit nang sinasabi na pinapahirapan o mano siya.

Pagkatapos,

Kitang-kita ko yung mata niya.

Yung itim noon ay sobrang liit na parang tuldok na lamang.

Hanggang sa magbago na naman yung boses niya,

parang ngarag na may halong boses ng malalaking lalaki

at isang matinis na sinabi sa amin na

Tumatawa ito.

Hindi ako nakapagpigil at diniinan ko yung posporo sa kanyang gitnang daliri.

Inangat yun pataas.

Sigaw ng sigaw at parang mawawalan na ng malay si Jade

at sinabi sa amin na

hindi niya mababawi sa amin ang kaibigan niya.

Tumatawa ito.

Hindi ako nakapagpigil at diniinan ko yung posporo sa kanyang gitnang daliri.

Inangat yun pataas.

Mawawalan na ng malay si Jade habang sinasabi na tama na.

Huwag niyo na akong pahirapan.

Ayaw ko pang mawala.

Mayamaya pa ay nawalan na siya ng malay.

Diniretsyo namin siya sa simbahan.

Nang makarating na kami doon,

nagpaalam ako sa pinsan ko para alisin na yung salamin para basagin at sunugin.

Pagkatapos nun ay dumiretsyo ako pabalik sa simbahan

at nakita kong maayos na si Jade

at dadali na lamang siya ng bahay paggamutan.

Sa ngayon,

nagkatuluyan kami ni Jade at meron na kaming dalawang anak.

May papayo ko lang na huwag titingin ng salamin kapag pumatak na ng

alauna hanggang alastras na umaga.

Dahil kadalasan kapag mahina ang ating mga

espiritu o lakas sa paniniwala,

ay mas madali ang pagkonekta ng

mga alagad ng kadiliman

sa bagay na iyon

para gawing lagusan

at makapasok

sa ating katawan.

Mapagpalang araw sa inyo, Sir Seth.

Lalong-lalo na sa mga taga-pakinig ng programa niyo.

Laking ilu-ilo po ako.

Itago niyo na lang ako sa pangalang Jin

at ang eksaktong lugar kung saan ako nakatira

para lamang sa aming proteksyon

at para hindi na rin masiraan ang lugar na kinagisnan ko.

Lalong-lalo na na yung mga taong involved dito.

Buhay pa magbasa hanggang ngayon.

Elementary ako noon.

Grade 4.

Ang aking ina ay nasa abroad noon.

Meron kaming kapit-bahay noon, Sir Seth.

Bale, bagong dipat kami pero

same lang naman ng lugar.

Kumagalumayu lamang kami ng

20 minuto siguro doon sa una naming tirahan.

Pinalis kami ng may-ari sa lugar na yon

sa kadahilan ng ibibenta niya na yung lugar o yung lupa namin.

Doon naman sa nilipatan namin ay wala pa kaming masyadong mga kapit-bahay.

Meron doon isang kapit-bahay namin na

nag-iisa lang talaga.

Subale, dalawa lamang kami yung nakatira doon sa lugar na yon.

Yung kapit-bahay namin ay meron ding kaedad ko.

Kaya lagi kaming magkasundo sa lahat.

Lalaro kami.

Siyempre, mga bata eh.

Miyayaya ako ng mga kaibigan ko na ito na doon muna kami maglaro sa bahay nila.

Pader lamang ang pagitan ng bahay namin.

Noong naroon ako ay

parang may kakaiba kong palaging nararamdaman.

Parang hindi kong maipaliwanag doon.

Habang naglalaro ko sa tira siya,

napansin ko yung lola nila na panaitingin sa akin.

Nahalata ako na kasi gawa ng

hindi maalis yung titig ng matanda sa akin doon.

Wala naman na mga mga mga kapit-bahay.

Basta yun lang talaga yung napapansin ko.

Pagkatapos namin maglaro,

gawa ng tanghali na,

umuwi ako ng hapon.

Nagpaalam si Papa sa akin na baka umaga na siya dadating kasi birthday ng kanyang batchmate

na tropa din niya.

Pagkatapos namin maglaro,

gawa ng tanghali na,

umuwi ako ng hapon.

Bandang alas-dyas ng gabi, Sir Seth,

patulog na ako noon.

Parang may kakaiba kong naramdaman.

Yung tipong

parang napaka tahimik ng gabi na yun.

Mayamaya pa,

nakarinig ako bigla ng mga

kapit-bahay namin.

Medyo kinabahan ako noon.

Huminto yung yabag na ito

sa tapat mismo ng bahay namin noon.

Walang ano-ano ay may biglang kumatok.

Sabi ko sa sarili ko,

malayong si Papa yun.

Dahil si Papa kasi, Sir Seth, kapag kumakatok,

sisigaw na po yun kaagad.

Sasabihin niya na,

buksan mo na yung pinto, bilisan mo.

At dahil sakatok lang ang narinig ko noon gabi yun.

At wala naman akong narinig na boses ni Papa na tumatawag.

Hindi ko ito binuksan.

Lalo na at naalala ko ang paalala ni Papa na

umaga na siya dadating.

Umabot na ng ating gabi noon.

Paulit-ulit na lamang ang paglalakad at pagkatok.

Hindi na ako nakatulog, Sir Seth, sa sobrang takot.

Kinaumagahan pagdating ni Papa.

Ang sabi niya sa akin, bakit maaga akong nagsing noon.

Ikinuwento ko sa kanya kung ano ang nangyari noon gabi yun

at ang rason kung bakit hindi ako nakatulog.

Ikatlong araw pagkatapos noon,

bigla akong nagtulog.

Huminom naman ako ng gamot

pero tuwing sumasapit ang gabi ay

doon ako nagkakalagnat.

Kapag umaga ay wala naman.

Masiglang magsigla ako.

Pero habang papadilim mo pa hapon na

doon ako magsisimulang hihina.

Paulit-ulit na ganon.

Limang araw akong nagkakaganon.

Pagkatapos,

limang araw akong nagkakaganon.

Dumalaw si Lolo ko sa amin noon.

Kinauwento ni Papa yung sinabi ko.

Narinig ko na lang na nag-uusap sila tungkol sa akin.

Sabi ni Lolo,

mauubos na lang umano yung

pera kakabili ng gamot

pero isusuka ko lang.

Doon daw kami kay Lolo Gorio,

isang sorwano

at tinatawag na manggagamot

para pating nanumanwa ko noon.

Doon na napaisip si Papa

na parang hindi nga ako gumagaling sa mga gamot lang.

Kinahaponan ay pumunta kami doon.

Nakarating kami sa bahay ng manggagamot.

Nung nakita ko siya ay napabiliba ko

sa sobrang tanda niya

ay kayang-kaya niya pa rin magbiyak ng kahoy para ebenta.

Pagkakita ang pagkakita niya sa akin, Sir Seth,

napailing lamang siya noon.

Sabay sabi kay Papa na

kung hindi mo yan dinala dito,

baka ipinalit na yung katawan niya

sa katawan ng saging.

Putlang-putla na ako noon.

Wala nang lakas.

Ikaw ba naman, Sir Seth?

Bawat gabi ay sukang-suka ako

tapos hindi naman ako kumakain noon.

Pumasok kami sa bahay niya

Nakita ko yung mga gamit niya na buntot na pagih.

Lahat yun ay pang-uantra sa aswang.

Ang buong akala ko ay sa TV ko lamang mapapanood o makikita yung mga ganon.

Kumuha siya ng luya.

Inusalan niya ito ng mahinang boses

tapos nilagay niya sa noo ko.

Sabi niya,

ginapang-a-luyagan siya,

ka-aswang.

Nang ibig sabihin ay pinagkakainteresan nung mga ganon.

Pinadapa ako.

Hinilot.

Sa harap.

Sa tagiliran.

Rinig ko yung tunog ng buto ko.

Baling-bale.

Kinuha niya yung maliit na plato na may tubig

tapos nagsindi siya ng kandila noon.

At yung patak ng kandila,

dun niya pinapatak sa plato nang may tubig.

Sabi niya,

hindi naman ako kumakain.

Sabi niya,

yan,

yung guhit na yan,

yung pader niyo.

Diyan yung bahay ng aswang.

Napaisip si Papa noon,

syempre sir, sa't wala namang kaming ibang kapitbahay, di ba?

At wala namang kaming ibang katabi,

kundi etong pader lamang na

nakapagitan sa amin ng bahay ng matanda at ng mga kalaruko.

Sabi ni Papa,

sinabi ko sila po ba?

Baka pag sinabihan ko sila na ganun,

kakasuwan ako.

Sabi naman ang manggagamot,

akong bahala pag kakasuwan ka.

Ako ang magiging tistigo mo.

Walang ibang tinutukoy ang manggagamot na ito,

kundi yung lola ng kalaruko.

Kinaumagahan,

sinama ako ni Papa at pumunta kami sa bahay ng kalaruko noon.

Hinanap ni Papa ang lola niya.

Direktahan itong sinabihan ni Papa na,

Hayob ka?

Nagiisang kapitbahay ka lang namin,

gaganyanin mo pa yung anak ko?

Hindi lahat,

hindi lahat ng oras gabi,

sumisikat din yung araw sa umaga.

Tandaan mo,

kung mawala tong nagiisang anak ko,

apo mo yung kabayaran.

Tatlo yan, di ba?

Anak kong nagiisa,

sa apo mong tatlo.

Nakita mo tong dalako?

Siguro,

hindi lang tatlong apo mo yung madadali nito,

pati ikaw.

May dala po si Papa noong mga panahon na yun na Granada.

Ultimong ako ay natakot sa ginawa niya.

Makalipas ang ilang araw,

kumaling ako.

At ang nakapagtataka ay hindi man lamang sila nagreklamo sa sinabih ni Papa no,

sa pagbabanta niya.

Hanggang ngayon,

kapag nakakasalubong namin siyang maglakad,

hindi na siya tumitingin sa amin.

Nakayukuha na lamang ito.

Matagal na nangyari yun, sir.

Pero buhay na buhay pa rin yung matandang ito.

Sobrang tanda na.

Mapagpalang araw sa inyo, sir Seth,

at sa inyong mga giliw na taga-pakinig,

naispong ibahagi ang kwento ng aking ate at kung paano namin alaman

na siya pala ay nagdadalang tao.

Kami ay nakatira sa Mindanao,

probinsya ng Sultan Kudarat.

Hindi ko na ibabahagi ang eksaktong lugar para na ding respeto sa lugar namin.

Ang pangyayaring ito ay naganap taong 2006.

Sa isang araw,

ako ay kasalukuyang na sa fourth year high school na mga panahon yun.

Apat kami magkakapatid.

Ang panganay ay si Kuya Abner.

Hindi niya tunay na pangalan.

Ang pangalawa naman ay ang ate ko na nakalanas nitong kababalagan.

Natawagin na lamang nating Merna.

Ang pangatlo ay tawagin na lamang ninyong Jomar.

At ang pangalawa naman ay ang ate ko na nakalanas nitong kababalagan.

Ang pangatlo ay tawagin na lamang ninyong Jomar.

At ang pangalawa naman ay ako.

Sobrang hirap nang aming buhay dati, Sir Seth.

Yun di pong isang kahig isang tuka.

Kaya naman ang mga magulang namin ay todo-sikap na pag-aral lamang kaming magkakapatid.

Matatalino ang mga kapatid ko.

Sa katunayan, ang panganay namin ay Valedictorian.

Noong nakagraduate ng elementarya.

With honors naman pagkagraduate ng high school.

Pagdating ng college ay hindi na nakapag-second year.

Dahil hindi na talaga kayang pag-aralin ng aming mga magulang.

Kaya ang ending naging magsasaka na lamang din siya ngayon.

Ang pangatlo naman namin ay hindi na rin nagtapos kahit high school na.

At mas pinili na lamang din ang magtrabaho para makatulong sa aming magulang.

Itong si ate,

nag-aral ng college pero

dahil nga bakasyon niya sa klase.

Nagpaalam ito sa aming mga magulang na magtatrabaho muna sa Cebu ng isang taon

para makapag-ipon ng pangmatrikula sa susunod na pagbabalik iskwela niya sa kolehyo.

Napili niyang doon muna magtrabaho sa Cebu

gawa ng may mga kamag-anak kami doon at mga pinsan na doon din nagtatrabaho.

Subali ayon nga.

Sumakay si ate sa barko papuntang Cebu para doon pansamantalang magtrabaho.

Pagkalipas ng walong buwan ay umuwi sa ate sa amin kasama ang pinsan ko na tawagin na lamang nating Sarah.

Pag-auwi nila ate sa amin ay imbis na doon ito matulog sa amin.

Nakiusap ito na doon na lamang siya matutulog paggabi sa bahay ng pinsan kong si Sarah.

Para umano may kasama ito sa gabi

kasi nga mga magulang ng pinsan namin ito palaging wala.

Uso pa dati ang sugal

kaya kada gabi ay umaalis ang nanay at tatay ni ate Sarah

para dumayo lamang sa pagsusugal.

Yung pinagsusugalan nila ay medyo malayo sa bahay nila ate Sarah.

Siguro mga nasa tatay nila ay umuwi sa amin.

Yung pinagsusugalan nila ay medyo malayo sa bahay nila ate Sarah.

Siguro mga nasa tatay nila ay umuwi sa amin.

May dagdag ko lamang sarsat na ang bahay ng pinsan ko

ay malayo din mula sa amin.

Nasa tatay nila ay umuwi sa amin.

Ang bahay nila ay nasa gitnang bukid na at wala silang kapitbahay.

Isang araw ay nagyaya ang mga magulang ni ate Sarah

na pumunta ng bayan para mamili.

Sinama nila si ate.

Pumara sila ng tricycle papuntang bayan.

Pagkauwi nila,

pumunta sila sa terminal ng tricycle para doon sumakay pa uwi.

Ang tricycle kasi sa amin noon ay bali pwedeng siyam hanggang sampu

ang pwedeng sumakay sa isang tricycle lang.

Hindi yun aalis hanggang hindi yun sumakay.

Hindi yun aalis hanggang hindi panapupuno.

Dahil sa nagmamadali ito ang mga magulang ni ate Sarah

at may dadaanan pa sila bago umuwi.

Ang sabi nila ay aarkilay na lamang nila ang tricycle para makaalis na.

So bali ay na nga.

Diba sarsat pag sinabing aarkila?

Sila sila lamang dapat ang sasakay kasi babayaran nga nila yun.

Pero noong paandar na ang tricycle para paalis na,

biglang humarang itong matandang babae na

tawagin na lamang nating Mercedes.

Hindi niya tunay na pangalan.

Si aling Mercedes ay may haka-haka sa kanya

na isa siyang aswang.

Siyempre para sa amin noon haka-haka lamang yun.

Bigla itong nagwika ng

sasakay ako,

uuwi na rin ako.

Nagwika itong driver na ito na

Manang Mercedes,

doon na lang po kayo sa kabilang tricycle sumakay kasi

aarkilado na po ito.

May dadaanan pa po kaming iba.

Pero nagpumilit ito

na makikihati umano siya sa aarkilay.

At dahil maluwag pa naman ang tricycle

ay pumayag ang mga magulang ni Atisara

na makisabay itong si aling Mercedes.

Sabali sa harap ng tricycle

ay doon nakasakay ang mga magulang ni Atisara.

Si Atisara ay nasa likod ng driver

at ang ati ko ay nasa bandang likod ng tricycle.

Medyo maluwag pa sa loob kaya

ang sabi ng nanay ni Atisara

na ito ay magulang.

Medyo maluwag pa sa loob kaya

ang sabi ng nanay ni Atisara

ay doon na lamang pumuesto si aling Mercedes noon.

Pero tumanggi ito.

Doon na lang ikasya sa likod upo

at titignatitig umano siya

sa tiyan ng ati ko

na para bang tuwang tuwa siya sa nakikita noon.

Hindi naman din ito pinansin ni ati pero

masikip na kasi doon.

Gawa ng doon nakalagay ang mga ibang

pinamili ng mga magulang ni Atisara.

Pero pinilit pa rin ng matandang ito

na doon na lamang siya.

Sumakay siya sa likuran katabi ang ati ko.

Walang ano-ano.

Bigla itong nagwi ka sa ati ko na

bango-bango mo naman iya.

Sabay-ngisi na para bang

parang yung pagkabangon mo.

Ang bango ay hindi dahil sa pabango

kundi dahil parang nakaamoy ito ng

nakakatakam na pagkain.

Ang ati ko ay takang-taka kung paano siya magiging mabango.

Hindi pa siya naliligo noong mga panahon iyon.

Pakiramdam pa niya ay amoy-pawis siya

dahil sa sobrang init ng panahon.

Hindi na lamang pinansin ang ati ko.

Ginagabihan pagkatapos ng hapunan

nagpaalam na ang mga magulang ni ati Sarah para umalis.

Siyempre para makapagsugal na.

Ang naiwan ay si ati Sarah at si ati.

Nanggabing iyon

sobrang maalinsangan ang pakiramdam ng ati ko.

Ang banyo pa nila noon ay nasa labas.

Yun ang uso dati.

Nakaramdam ng pagkaihi itong si ati kaya

lumabas siya sa bahay at pumunta ng banyo.

Ang banyo pala niya ay yari lamang sa dahon ng niyog ng dingding.

Pati ng atip nito

yari din sa dahon ng niyog.

Ang siyar nila sa hindi kalayuan ay mga puno ng saging.

Subali nang papasok na ng banyo ang ati ko

bigla siyang napatingin sa may puno ng mga saging.

Meron siyang napapansing gumagalaw pero

hindi niya ito maaninag

kasi medyo madilim sa gawing iyon.

Dahil ingihina ang ati ko

dumeretsyo na lamang siya sa loob ng siyar para umihi.

Sa kalagitnaan ng kanyang pagihi

nakarinig siya ng tunog ng wakwak.

Ito ay medyo mahina na parabang

bumubulong lamang.

Sa takot ng ati ko ay dalidali siyang tumayo at tumakbo papasok ng bahay nun.

Pagpasok ng bahay ay tinanong siya ni Atisara kung bakit siya tumatakbo.

Namumutla pa ito.

Sinabi naman ng ati ko kung ano ang narinig niya.

Pinakinggan nito ni Atisara pero wala itong naririnig nun.

Kiyasabi na lamang niya na baka guni-guni lamang ito ni Atisara.

Ang bahay nila Atisara ay gawa lamang sa amakan pero

yero ang bubong.

May pintuan sa kusina palabas

at may pintuan din sa sala palabas.

Ang pintuan nila sa sala ay doon malapit nakapuesto ang kanilang altar na may mga santo.

Nakahiga na magkatabi sila ate at Atisara.

Nang walang ano-ano ay bigla na lamang may kumalabog sa pintuan.

Nagulat silang dalawa kaya napalabas sila ng kwarto nun at pumunta sa sala.

Tinignan nila kung ano ang kumalabog na iyon.

Nagulat silang dalawa dahil ayon sa naririnig nila sa labas

merong parang tunog ba.

Pilit binabalya ang pintuan at gustong-gustong pumasok sa loob ng bahay.

Takang-taka sila dahil wala naman silang alagang baboy.

At nang silipin nila sa bintana kasi

tanaw mula sa bintana ang harap ng pintuan na iyon.

Laking gulat nila

nang makita ang napakalaking baboy.

Dali-dali nilang sinara ang bintana at sinabitan ng rosaryo iyon.

Pati ang mga santo ay nilagay nila sa pintuan.

Nang mailagay nila ang mga ito sa pinto

sakalamang huminto ang baboy.

Biglang tumalabas sila at pumunta sa sala.

At nang magulat sila,

nang magulat sila at pumunta sa sala

sakalamang huminto ang baboy.

Biglang tumahimik ang paligid.

Uso na yung cellphone nun

kaya naman tinawagan ni Ate Sara ang nanay niya

at sinabi kung ano ang nangyayari sa kanila.

Dali-dali naman umuwi ang mga magulang ni Ate Sara.

Pagrating nila sa bahay ay wala na ang baboy.

Bakas na lamang niya ang nakita sa labas ng pintuan pero

ramdam ng tatay ni Ate Sara

na nasa paligid lamang ito.

Kaya nagwika ito ng pasigaw na

Kinala kita.

Nakasabay ka namin kanina.

Pag hindi ka tumigil ay pupuntan kita sa bahay mo

at ipapahiya kita bukas na bukas din.

Kinabukasan din sir,

sat ay inamin na nga ni Ate na nagdadalang tao siya

Nagulat naman ang mga magulang ko.

Nagulat si tatay at nagalit pero kalaunan

natanggap na rin niya.

At yun na sir Seth

ang una't huling panggagambala kay ate

ng aswang.