NAWAWALA SI LOLA (Finale) | Kwentong Aswang | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Mga puweto ni Thelmo

Makalipas pa mga araw,

ni hindi tumigil ang tatay ni Lola Gemma at ang tiyo Jose nito

sa pagbabantay sa muling pagbabalik ni Irene.

Alas hindi na umuwi ang kanyang tatay Gomez dahil mula sa trabaho.

Kadalasan ay dumederecho ito doon sa kabilang barangay para magmanman.

At yun nga,

isang particular na madaling araw,

eksaktong tatlong linggo,

matapos nilang malamang may kakaiba kay Irene.

Hindi makatulog ang buong pamilya ng kanilang tiyo Jose.

Dahil itong si Chippy ay kahul ng kahul nun.

Alulong ng alulong.

Dahil dito,

napabangon si tiyo Jose at sumilip.

Nakita niyang nakatitig sa mismong bahay nila si Chippy.

Walang katao-tao sa paligid pero,

nang makita siya ni Chippy na sumisilip nun,

bigla itong tumakbo at nagtatalon sa tarangkahan.

Hindi alam ni tiyo Jose ang nangyayari pero,

alam niyang may gustong iparating si Chippy.

Lumabas itong may dalang itak

at pagkalapit niya sa tarangkahan na yon,

pinuksan niya ito.

Dito na tumakbo si Chippy.

Tuloy tuloy papunta sa bakuran

kung saan nakatira ang mag-inang si Irene at Inday.

Nagpatakbo lakad si tiyo Jose at sinundan ang aso niya.

Bagamat huminto si Chippy sa may bukana lamang ay hindi maikakailang,

nakatitig ito at patuloy na kumakahol

sa bahay ni Irene.

Dahan-dahang pumasok si tiyo Jose dun

at habang papalapit siya sa bahay

ay nararamdaman at naririnig niya na merong kumakalaskos dun sa loob.

Kasabay nito ay ang mga paghikbi.

Hindi alam ni tiyo Jose kung ano ang madadatna niya

at hindi niya rin alam kung ano ang dapat niya gawin

kung sakali man.

Baka kung sakali man,

kung sakali mang sugurin siya ng kung sinong nilalang sa loob

ay mawala siyang magagawa kundi protektahan ng sarili.

Kayong noong mga panahon na yun ay sakalamang naisip ni tiyo Jose

na wala siyang dalang pangontra laban sa mga aswang

maliban sa daladalan niyang itak.

Tumigil sa pagkahol si Chippy

at nagalaw ito ng buntot na ang ibig sabihin ay

tila ba natutuwa ito?

Nae-excite.

Dahan-dahang binuksan ni tiyo Jose ang pinto.

Nang muli niyang marinig ang hikbi

ay napahinto siya doon sa may pintuan.

Manang Irene?

Ako ito, si Jose.

Baka lang maalala mo ako.

Papasok ako kung ikaw yan.

Tumigil ang paghikbi nun.

Sumagot ang nasa loob ng

Oo, naaamoy kita Jose.

Kinilabutan daw talaga ang tiyo Jose ni Lola Gemma

nang marinig ang sagot na yun

pero dapat ay hindi siya magpanaig sa takot

ngayong minsanan lamang ang pagkakataon

na muling makaharap niya si Irene sa bahay

at makausap ito.

Pagkabukas niya ng pintuan

ay inikot-ikot niya pa ang paningin niya sa paligid.

Bago niya nakita sa may bangko si Irene

nakaupo, nakayuko.

Dahan-dahang pa rin lumalapit si tiyo Jose kay Irene

at ng ilang metro na lamang ang lapit nila.

Tinitigan niya ito.

Sinipat ng maigi.

Tumigil ang pagkakataon.

Tumingin nito sa kanya.

Totoo nga.

Si Irene nito.

Sobrang payat nito nun.

Napakagulo at buhol-buhol ang buhok nito.

Naninilaw ang kasuotan na hindi mo alam

kung dalalamang ba nang hindi ito nilalabhan

o talagang nabahiran lamang ng mga natuyong dugo.

Ano bang nangyari sa iyo, Manang?

Nasaan si Nanay Inday?

At sa puntong ito, sumagot si Irene

sa pamamagitan ng pagkwento niya

ng lahat-lahat na alam niya.

Noong kasagsagan ng pananalasa ng mga nilalang

namuntikan na rin makabiktima

kina Lola Gemma at Wilson.

Nagsisimula ng magtaka si Irene sa kilos ni Lola Inday.

Madalas ay tulog ito sa umaga

at gising na gising sa tuwing magsisimula ng lumubog ang araw.

Isang gabi, nakita niya itong nagsusukbit ng patalim

at buntot ng pagi sa bewang niya.

Pagkatapos ay naglaka dito palabas ng kanilang lote.

Kinaisip ni Irene na sundan ito.

Dahan-dahang sumusunod lamang itong si Irene sa kanya.

Hanggang sa pagkarating sa isang madilim na parte ng daan

kung saan nahaharangan ng kawayan ang sinag ng buwan.

Bigla na lamang nawala ang kanyang inay.

Hindi niya ito mahagila pero

napasigaw na lamang si Irene nang may humawak sa bago.

Ito ay walang iba kundi ang kanyang nanay Inday.

Nanlilisik ko mano ang mga mata nito

at nagalit pa kung bakit siya sinusundan.

Eh nai, saan ka ba pupunta ha?

Eh ano bang pakialam mo, bata ka.

Umuwi ka na.

Baka maaswang ka pa dito.

Eh ikaw nai, bakit ka pabalik?

Eh ikaw nai, bakit ka nasa labas?

Nagdahilan ng matanda na maglalakad-lakad lamang umano ito.

Dahil sa nagagalit naman ito

at sinesermonan palagi si Irene na nakikialam ay

hinayaan na lamang ito ng babaes at tuwing lumalabas.

Pero kapag lumalalim na ang gabi at hindi pa rin ito bumabalik

siyempre nagaalala din sa kanya yung anak niya.

Kaya maski siya ay napupuyat na rin at gumagaan lamang ang pakiramdam nito

kapag nakikitang kalaliman ng gabi ay umuwi ang kanyang ina.

Napakamot naman ang ulo si Teose ni Lola Gemma.

Dalawa nga naman, palagi niya rin sinasaway ang matanda sa palakad-lakad nito kapag gabi.

Kung kailan may umaaligid na mga sinasabing aswang

ay siya namang pagiging pasaway ng matanda.

Jose, naalala mo?

Nung mga araw na sunod-sunod ang pagkakakita ng mga hindi kilalang kakaibang bangkay sa lugar natin

tanong ni Irene sa kanyang pinsan.

Tumangon naman itong si Jose.

Nung gabi bago makita ang pinakaunang bangkay, yung bangkay ng dalaga

umuwi umano si Lola Inday na hingal na hingal nun.

Nakita niyang nagmamadali itong buksan ng tarangkahan pero hindi mabuksan-buksan ng matanda

kahit wala naman itong lak.

Kaya lumabas na lamang si Irene para tulungan ang kanyang ina.

Balot na balot umano ng kasuotan ng matanda at talagang hapung-hapo ito.

Tinanong ni Irene kung ano ang nangyayari at tumawa lamang ito at sinabing bigyan siya ng tubig at nauuuhaw siya.

Medyo papilay-pilay itong naglakad pabalik sa bahay niya.

Matapos makiinom ng tubig nun, ay nihindi man lamang sinagot ang tanong ng kanyang anak.

Sumunod na araw ay dun na nga ang balitang nahanap o nakita ang bangkay ng isang dalaga.

Buong araw na hindi lumabas si Lola Inday nun.

Pero kapag tinatawag o kinakatok naman ni Irene ay sumasagot at sinasabing nagpapahinga lamang siya.

Kinahaponan, nakita ito ni Irene na nakatambay na sa labas ng bahay.

Naglalakad-lakad, nagmumuni.

Hanggang sa magdapit hapon at gabi ay nakikita niya ito na naglilinis at nagluluto.

Papirupang tinanong ni Irene kung day off daw ba nito ni Lola Inday sa pagkala sa gabi nun.

Ang sagot naman ng matanda ay huwag siyang usisera.

Matapos nun ay madalas na ring mawala-wala ulit si Lola Inday.

Kaya paminsan-minsan ay hinahanap ito ni Irene sa mga kahanak niya.

Yan nga diba sa ikalawang parte ng kwentong ito,

nagawi itong si Tia Irene kila Lola Gemma para hanapin ang matanda.

Madaling araw, bago matagpuan ang sumunod na bangkay,

nagising si Irene dahil sa naririnig niyang matinis na hiyaw sa loob ng bahay ni Lola Inday.

Dagli-dagli itong lumabas para silipin ang kanyang ina.

Nay! Nay! Anong nangyayari sayo?

Sumagot ang Lola Inday sa boses na bagamat kanya,

ay nakakapangilabot, garalgal at may halong pag-angil na talagang hindi kaaya-ayas sa pandinig nun.

Pabayaan mo muna ako, Irene.

Pakiusap, huwag kang papasok.

Mapapatay kita.

Maayos lang ako. Basta, huwag kang makialam.

Talagang napatakbo daw talaga si Irene sa bahay niya pabalik nun.

Hindi siya nakatulog.

Pero kinaumagahan ay lumabas ang kanyang ina.

Kumatok ito sa pintuan at niyakap si Irene.

Umiiyak, humahagulgol.

Hindi pa alam ni Irene kung ano ang tunay na nangyayari niya.

Pero alam niya ang malungkot ito.

Dito na napansin ni Irene na maraming mga pasa at bakas na mga sugat at kalmot ang kanyang ina.

Hindi na pinilit ni Irene ang kanyang ina na magkwento.

Dahil naghusa ito.

Ilang taon na ang nakalipas.

Matapos makapangasawa ang mga kapatid na si Irene,

kasama na ang tatay Gomez ni Lola Gemma,

at makapunta ni Irene sa lungsod para kumita o kung ano.

Walang magawa si Lola Inday at Lolo Yusho nun,

kundi ang magpunta sa Barabarangay.

Gawa ng hindi pa naman katanda ng edad nila.

Mahigit 40 pa lamang sila nun.

Nakaramdam sila ng kalayaan na

wala na silang masyadong iniisip sa mga anak nila.

Naging laman sila ng pangangaso at yung mga gawaing batak.

Kabilang naroon ng pagtugis sa mga dayong aswang sa lugar nila.

Kaya hindi na talaga naiiba sa kanila ang mga ganitong mga nilalang.

Kaya paminsan-minsan ay halos hindi na umuuwi ng bahay ang mag-asawa

at kung saan na lamang sila datnan ay bukas ang pintuan ng mga nakakakilala sa kanila.

Hanggang sa isang araw,

merong humingi ng tulong sa kanilang mag-inang dayo rin.

Dahil meron umanong gumagambala sa kanilang isang aswang na manliligaw ng dalagan nilang anak.

Bagamat nagawa nilang tugisin ng nilalang at natapos ang sinasabing paghihirap ng mag-inang yon,

hindi nila inasabi sa kanila na mag-inang dayo.

Naging magka-close sumano itong si Lola Inday sa mag-ina.

Hanggang sa paminsan-minsan ay doon tumutuloy at kumakain si Lola Inday.

At isang araw nun,

bigla na lamang nagbago at sumama ang pakiramdam ni Lola Inday.

Hindi niya alam ang gagawin.

Nagwakilala sa kanilang isang aswang na mag-inang dayo.

Nung una,

wala pa silang kaalam-alam na kung sino ang gumawa nun o humawa kay Lola Inday.

Ngunit,

hindi nila alam kung ano talaga ang nangyari sa kanya.

Nung una,

wala pa silang kaalam-alam na kung sino ang gumawa nun o humawa kay Lola Inday.

Nung una,

wala pa silang kaalam-alam na kung sino ang gumawa nun o humawa kay Lola Inday.

Pero isang araw,

nagising si Lola Inday na tila ba may umuutos o mano sa kanya na gawin ang ganito,

gawin ang ganon.

Chinempwa nito ni Lolo Yusho.

Hanggang sa matuntun niya at malaman na ang matalik na kaibigan ni Lola

ay siyang salarin ng lahat.

Umamin ito na niyanggaw niya si Lola

dahil gusto niya itong maging kauri.

Ayaw niya umanong mag-isa.

At ang lalaking pinatay nila

na siyang pinatugis ng mag-ina

ay ang sarili umanong nitong asawa

na nanggugulo sa kanila nun.

Nagsinungaling ito.

Hindi umanong likas na aktibong aswang itong babaen na hindi katulad ng kanyang asawa

na lantaran at talagang ikakapahamak ng pamilya niya.

Pero dahil sa hadlang at ayaw tanggapin ni Lolo Yusho ang nangyari sa kanyang pinakamamahal na asawa nun,

ay nagpangabot silang dalawa.

Bagamat hindi tinuluyan ni Lolo Yusho ang babae,

naging baldado ito

at pinalayas ito ni Lolo Yusho kasama ng anak nito sa lugar na iyon.

Diba?

Dayo lamang din ang dahilan ng pagiging aswang ni Lola Inday.

At sa mga panahong nag-aadyas si Lola Inday

ay doon ito naniraan sa kubong iniwan ng mag-ina.

Grabe umano ang sakripisyo ni Lolo Yusho

noong mga panahong hindi pa makontrol ni Lola Inday ang kanyang pag-aswang.

Maraming sugat,

bali

at nailagay ni Lolo Yusho sa alanganin ng sariling buhay

para lamang maprotektahan si Lola Inday

at maprotektahan

ang mga nasa paligid niya.

Minsan ay kakampi siya ni Lola Inday sa mga panahong nanganganib siya

at tinutugis.

Minsan ay siya mismo ang kaaway ng sarili niyang asawa

kapag nagpupumilit itong gumawa ng hindi kaaya-aya.

Pero kahit ganun pa man ay napanatili nila itong sikreto.

Bagamat may haka-haka na noon dahil

paminsan-minsan ay kahit harap-harapan na sa mga tao

ay sinusumpong si Lola Inday

ay talagang itinago at ipinag sa walang bahala na lamang nila ito.

Sayang nga lamang sir sa tel,

limitado lamang ang kwentong na ibahagi ni Lola Inday

sa pakikipagsapalaran nila ni Lolo Yusho.

Kung nagkataon lang sana na hindi niya ito itinago

o di kaya isinikreto,

siguro mahaba-habang kwento pa ito.

Sa madaling salita,

ang tumutugis sa mga aswang noon mga panahon na iyon

ay si Lola Inday.

Siya din ang nilalang natumulong kila Lola Gemma at Wilson nang hinahabol sila.

Kaya pala kampante sa kanya si Chippy noon.

Kaya pala tahimik lamang ang alagang aso ni Tiuse

dahil nga kilala niya ito.

Kilala niya pala ang aswang na iyon.

Nagagawa umanong kontrolin ni Lola Inday ang sarili sa tagal ng panahon.

Mataas ang dungan ni Lola Inday.

Malakas ang loob.

Habang tumatagalay,

tinanggap niya ang kaloob sa kanya.

Nihindi siya nagpatalo sa uhaw at gutom ng lamanloob ng tao.

Sahaba ng panahon na,

nagagawa niya yung kumain ng normal.

At kapag sa mga panahon dinadalaw niya ng sumpong,

ay nakakarating siya sa ibang bayan

para lamang makakuha ng bibiktimahing buhay na hayop

na tamang-tama lamang sa nauuuhaw na sisiu o bertud sa kanyang katawan.

Ginagawa niya lamang ito,

dalawa o tatlong beses sa isang buwan.

Tinanong ni Irene si Lola Inday kung bakit

at kung ano ang rason at dahilan niya para tumulong at kalabanin ang sarili niyang lahi.

Ayon kay Lola Inday,

matagal na niya itong ginagawa.

Kung naaalala ni Irene noong kabataan nila na

nagkaroon ng pananalasa ng aswang sa lugar.

Naging bantog sila Lola Inday at Lolo Yusho bilang mga taga tumutulong at taga tugis.

Pero ang hindi alam ng karamihan

ay ginagamit ni Lola Inday ang pagkaaswang niya

para panlaban sa kapwa nito aswang.

At ang isa pang rason na ikinaiyak ni Lola Inday

ay ginagawa niya ang pagtulong na iyon

pilang isang kabayaran.

Kabayaran dahil noong mga panahong bagong yanggaw pa lamang siya

na hindi niya pa kontrolado ang lahat

at nawala na yung kaibigan niya na ito na nanghawa sa kanya

ay hindi niya sinasadyang nakapangbiktima siya.

At hindi niya sinasadyang nakapangbiktima siya.

Nakapatay siya ng isang kaawa-awang sanggol.

Matapos niya umanong makatikim ng laman loob ng isang sariwang bagong labas na tao

bagamat masarap bilang sa panlasa ng isang aswang

ay mas namuo ang konsensya ni Lola Inday.

Halos isuka niya ang kinain niya noong bumalik siya sa normal

at magmula noon ay madalas na siyang magkabalik.

At magmula noon ay madalas na siyang magkaroon ng masamang panaginip

na tila ba minumulto at binabalik-balikan siya

ng sanggol na iyon.

Habang buhay niya umano itong dadalin

habang buhay niya itong pagbabayaran

at kahit paman aswang ang matanda

ay nagagawa nitong magdala ng buntot pagi at patalim

pangontra sa sarili niyang kalahi.

Bagay na para sa akin Sir Seth

ay sadyang kamanghamang ha.

Manang nasaan si Nanay Inday?

muling tanong ni T. Jose sa pinsan niya.

Sa huling bangkay na nakita ng mga tao

madaling araw din bago pa man makita ang bangkay ng nilalang na iyon

ay nakarinig ng malakas na kalabog si Irene

sa bubungan ng bahay nito.

Bumagsak ito sa lupa.

Naghihihiyaw.

Doon niya nakita si Lola Inday

bukod sa baldado at sugatan na katawan

ay nag-aaray ito dahil sa doon ito bumagsak

sa mga taniman niya ng luya at mga suha.

Kaya sinira niya ito

at kinuha ang kanyang ina doon.

Hinang-hina umano si Lola Inday noon pero

nangingiti dahil ayon sa kanya

ay kanya umanong na patay

ang masasabi niyang huling aswang sa lugar nila.

Hanggang akala nga umano ni Irene ay mamamatay na si Lola Inday dahil

naghihihinalo na ito

pero imbis na makiusap na dalhin sa mga gamot

ay nakiusap itong dalhin siya sa isang lumang bahay sa may kakahuyan.

Itong bahay na ito ay kinaaalagaan at iniingatan niya ng matagal na panahon

dahil nagsisilbi itong hideout nilang loloyusyo.

Itong kubo na ito din ay walang iba

kundi ang bahay ng kanyang matalik na kaibigan

yung nanghawa sa kanya.

Nagdalawang isip si Irene pero sa huli ay napilit ito ng kanyang nanay.

Wala umanong nakakaalam talaga ng kubo na ito sa gubat nayon.

Sobrang tago at nakakaligaw.

Hindi na maalala ni Irene kung paano pumunta doon

kung hindi lamang ito sinabihan ng kanyang ina

na mga dapat tandaan sa pasikot para matuntun yon.

Palagi umano niyang binabalikan ng ina.

Dinadalhan ng kung ano-ano.

Hilaw na hayop.

Buhay na manok.

Pero wala.

Hindi na numbalik ang dating lakas ni Lola Inday.

Hanggang sa hindi maipaliwanag ni Irene

nagisingan na lamang niya ang sarili na

may sinasalubay sa mga kanyang ina.

At doon nangari nagsimula ang lahat patungkol sa pagiging aswang niya.

Ang pagiging bagong yanggaw.

Baga matuluyan nang nakaratay si Lola Inday

sa tuwing sinusumpong si Irene

ay naririnig niya pa rin ang boses ng ina na

para bang inuutusan siya sa mga gagawin.

Mga dapat tamang gagawin para

makaiwas sa pambibiktima ng mga kaawaawang walang kalaban-laban.

Natuntun ng Ti Jose at Tatay Gomez ni Lola Gema

ang kubong ito sa pamamagitan ni Irene.

Hiyanghiyas si Lola Inday sa nangyari.

Baga matsinaklob ng kadiliman ang buhay niya matapos ng lahat.

Inakay siya ni Tatay Gomez

sa pagiging aswang ni Lola Inday.

Sobrang payat at sobrang gaan na ni Lola Inday nun

ayon sa tatay ni Lola Gema

para lamang umano siyang nagbuhat ng iilang biggis ng walistinting.

Inuwi nilang matanda

humihingi ng tawad si Lola sa kanyang pagtatago ng sikreto nun

lalong-lalo na kay Irene na siyang magpapatuloy ng sumpa.

Humagulgol si Lola

at tumahimik na lamang umano ito

nang sabihin sa kanya ni Irene na

tao kang nabuhay nai

nagpakatao ka kahit aswang

at ngayon

tao ka na ulit.

Sa pamamagitan ng bayaniyan

nailipat ang kubo nila Lola Inday

sa pagiging aswang ni Lola Inday

Walang araw na hindi sila magkakasama

walang araw na walang dumadalaw kay Lola Inday na mga kaanak

lalo ng iba pang kapatid nila Tatay Gomez.

Pinanatili nilang sikreto ang lahat

at malang naging kalmado ang transisyon ng tiya Irene

kapag lagi silang nagtatabi ni Lola Inday.

Sa pagiging aswang ni Lola Inday

nalilipat ang kubo nila

sa pagiging aswang ni Lola Inday

kapag lagi silang nagtatabi ni Lola Inday.

Ayon pa sa tiya Irene ni Lola Gemma

kapag sinusumpong siya

ay tila nararamdaman ng kanyang ina dahil kaagad siya nitong tinatawag

at kumakalma naman ito.

Huling linggo ng Mayo o Manunon

ikatlong araw ng magsimulang pumatakang ulan

tandang tanda pa ni Lola Gemma

hapon

pumanaw ng matiwasay si Lola Inday.

Balikinawento ito lahat ng Tatay Gomez ni Lola Gemma.

Idnugtong-dugtong ang mga pangyayari ng mga panahong

nagbibilang ng lamang ng araw si Tatay Gomez niya sa isang malubang sakit.

Nagkwentuan sila kasama ng kanyang Ti Jose

ipinagtagpi-tagpi nila ang mga nangyari.

Isa ito sa paborito kong karanasan sa buhay ng aking mga ninuno Sir Seth.

Masaya kong dumating ang araw na ito

na naibahagi ko ito at maipipreserva.

May paparinig ko sa aking mga anak at opo

pagdating ng panahon

at sa mga magtatanong kung ano ang nangyari sa Tia Irene ni Lola Gemma.

Tingnan natin Sir Seth

kung may makukuha akong impormasyon

o detalye

sa kanyang pagiging aswang.

Maraming maraming salamat mga kagiliw sa paikinig.

Maraming maraming salamat mga kagiliw sa paikinig.

Amadako naman tayo sa shoutout request.

Sa mga gusto magpa-shoutout,

imessage nyo nga sa Facebook,

sa Facebook page,

sa Instagram at email na nakalagay sa description

ng bawat story natin.

Iwasan natin yung shoutout request sa comment section

dahil hindi po natin siya ina-acknowledge, okay?

So ito ah,

shoutout sa mga bago at nagpamem

at mga nag-renew ng kanilang membership sa YouTube natin.

Sa mga gusto po,

click nyo lang yung join button.

Sa mga naka-Apple naman,

kailangan nyo mag-login

sa inyong Safari

or sa

sa Chrome

para mag-login kayo sa YouTube doon

at makikita nyo yung subscribe or

join button, okay?

Maraming salamat sa dalawang bago.

U2DL and Everyday Life.

Happy one month kay Joel Arms

and Ayla Aprong.

Happy second kay Anna May Morados

and Babyleen Dading Abas.

Happy seventh Aliyah Divine.

Happy eighth Shin.

Happy tenth Rich Marjordan.

Happy twelfth

Miss Francis.

Happy thirteenth Darling Sir Mieda

and Luthiana Amor.

Happy fifteenth Kas Punay.

Happy eighteenth Emojen.

Happy twenty-fifth Trigan Simon

and happy twenty-seventh Jessica Mulay.

Sa mga nag-message naman,

Sir, padamay naman sa shoutout.

Still supporting your videos up to now.

More power sa channel mo

from Jomar Garces Hacaba.

Thank you.

Sir, pa-shoutout naman po sa asawa kong

Cricel de la Cruz.

Lagi po akong nakikinig sa inyo.

Napag narinig lang ang boses nyo

ay halos ayaw nang bitawan yung cellphone

para makapakinig sa iyo.

From Taguigal.

Bless po.

Thank you.

Good evening, Sir Seth.

Pwede pong pa-shoutout

or pag-greet na lang.

It's my 48th birthday.

Happy, happy birthday.

Bukas yan.

Thursday, April 27.

Sa mga, ano,

sa, ano,

sa mga gustong pumunta.

Happy listening na rin sa anak ko

na si Christine Angeli

na hindi rin naga-absent

sa pakikinig sa iyo.

Nako, invited ba kami, Mam?

From Alice Danay.

Happy, happy birthday, Mam.

Happy, happy 48th birthday.

Yan.

Thank you, thank you.

Sir, pa-shoutout po

sa susunod yung kwento.

Palagi akong nakikinig sa kwento mo

at ang ganda po ng boses.

Ako po si Aliza K. Copiado

at pa-shoutout na rin sa jowa ko

na nakikinig din sa mga narate mo.

John Kenneth Romano.

Thank you. Get blessed.

Thank you.

Sir, pa-shoutout po.

Silently, Sir,

pero laging nakatutok

kahit sa FB.

Hanap-hanap kita

pag wala na ako.

MBS sa YT.

At sa mother ko

na si Gloria.

Noong una,

kasi nakakatakot daw.

Makinig na naman siya

nang nakakatakot.

Ay,

tama diba?

At sa sabihin ko naman,

syempre,

pampagaan ako yan

at nakakapulotin ako

ng mga dapat dyan,

panakot sa mga evils.

Tapos ayun,

matutulog siya ng tanghali.

Hindi na nakakatulog.

Tuwang-tuwa sa pakikinig sa'yo.

Nakaka-relate siya,

lalo na pag

nag-bibisaya ka,

nagsa-second opinion siya.

At hanggang siya

gustong gusto niya na

ang makinig sa'yo.

Tama daw yung mga narinig niya

na kwento

at gusto niya din siyang

naranasan sa buhay

at sa lugar nila

sa masbate.

Baka mga isang araw,

sir,

at ay makapagbahagi kami sa'yo

ng karanasan niya.

At yun lang,

yun lang.

Salamat po sa magandang kwento

ng mga sender

at binigyan mo po ng buhay.

Dito lang po ako,

sir,

nakasupport

at tahimik lang.

Thank you,

from Nedge Verdida.

Sir,

pwedeng pag-greet sa mami ko.

Happy,

happy birthday po

sa inyo ngayon yan.

Happy,

happy birthday,

Aurora Abrigo.

Happy,

happy birthday,

from Avid Listener,

from Jessa.

Happy,

happy birthday.

Ayun lang mga kagiling,

maraming maraming salamat sa inyo.

Siyempre,

bukas ulit.