MALABONG MATA | Kwentong Third Eye | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Mga Puweto ni Thelmo

Ako si Tina.

Huwag nang bangiti ng huling pangalan ko kasi marami namang Tina sa mundo.

Paniguradong malabong malaman nila kung sino ako.

Pakishoutout nga pala si Alex na mas mahal na kayo ni Red at Neb kaysa sakin.

Kasi dati hindi siya makatulog nang wala ako.

Ngayon na hindi na siya makatulog pag walang background sound na mga boses nyo.

Minsan tuloy ay naiisip kong mag-audio narration para ako na lang.

Medyo mahaba to so ikaw na po yung bahala kung isasakto sa horror stories nyo ito.

O gagawin yung segment.

Lahat ng ikikwento ko dito sir Seth ay base sa aking memorya.

Matalas naman ang memorya ko.

Nakakatanda ako kagaya ng second birthday ko.

Kaya kaya akong i-playback o alalahanin sa utak ko ang mga nangyari.

Unang karanasan.

Puno ng kamyas.

Lumaki ako sa Modesto, sa Maymanila.

Madaling makita yung bahay namin dahil may malaki kaming puno ng kamyas.

Nung bata palamang ako ay madalas akong maglaro sa maliit na bakura namin.

May mga kalaruwa ko noon.

Tapos naaalala ko na inaway ko yung isang kalarukong bata kasi kinurot ako.

Ang ginawa ko,

sinabunutan ko siya.

Nung sumunod na araw ay nagsugat-sugat ang ulo ko.

At umabot ito ng mga ilang linggo.

Yung mga nakakatanda sa paligid ko,

naisip na baka nahawa ako sa kuto ng mga kapatid kong babae noon.

Sabali,

naging biktime kami ng kinalbo versyon.

Ngunit,

medyo siyempre bilang babae sirsat ay hindi naman talagang maganda sa pakiramdamang kinalbo ka,

lalong-lalo sa edad ko na iyon.

Wala akong buhok nung mga panahon na ito.

Wala namang dapat nakakatakotong gawa ng

itong kapitbahay naming manghihilot na tismosa na sumalangit na wa,

na ang pangalan niya ay Aling Simanga.

Ang sabi sa nanay ko ay,

napaglaruan ng duwendeng bantay yung anak mo.

Napakamaldita kasi ng anak mo.

Gumaganti.

Makanti lang ng konti.

Siyempre sir Seth,

naniwala naman yung nanay ko kaya pinapasok kami sa bahay nila noon.

Ginamot niya ako

sang katutak na sapal-sapal.

At,

mga halamang ugat

o kung anong mga langis yon.

Yung pinakanakakadiri na parte ay,

dinilaan niya yung palad niya tapos,

inihawak niya sa ulo kong kalbo na sugat-sugat.

Sa maniwala kayo sa hindi pero,

gumaling ako noon.

Matapos lamang ang ilang araw ay naghihilot na

at yung mga poknat ko,

tinubuan ulit ng buhok.

So, gaya nga nang sabi ko sir Seth,

ay tsismosa itong si Aling Simang na manghihilot.

May bibingka silang itinitinda sa hapon noon.

Noong mga panahon na ito,

03:40.000 --> 03:41.000

Dati kapag hapon na ito,

ito'y pangmeryenda.

At,

Dati kapag hapon at pakiramdam kong kumain,

ay binibigyan ako ng tita ko ng dalawang sampung pisong papel.

Yung luma,

yung brown pa,

yung pwedeng lamukutin.

Isang beses ay bumili ako ng Coke na 500 ml.

Meron talagang ganun dati sir Seth.

Sampung piso lamang yung dati,

kaya sa mga nakaabot nito,

pagpasensya na lang tayo sa edad.

Habang bumibili ako ng Coke sa tindahan ni Aling Ellen,

tinawag ako ni Aling Simang.

Katapat lamang kasi ng tindahan na ito'y yung bahay nila.

Inabutan niya ako ng bibingka pero,

kakaiba yung kulay nito.

Medyo verde na akala ko naman ay dahil sa dahon lamang ng saging.

Nagpasalamat ako.

Sinimulan kong kainin ito,

na may kasamang kaibigan.

Tapos sinabi niya sa akin na,

Tina,

mamaya,

makikita mo lahat ng kalaro mo sa bahay niyo.

Basta tandaan mo hindi lahat sila mababait ha.

Magiging malabo ang mata mo pero,

lilinaw ang ibang paningin mo.

So dahil medyo engot na bata lamang ako noon sabi ko,

Opo,

kahit hindi ko naman talaga naiintindihan yung pinagsasabi niya noon.

Wala namang kakaiba na nangyari noong araw na yun.

Kinabukasan ay ginising ako ng kasama namin sa bahay,

si Jalides.

Love na love ko talaga yung kasama namin na yun kasi araw-araw pagising ko,

maliligo na lamang ako,

kakain, maglalaro,

uuwi, kakain,

maliligo ulit,

kakain ulit,

as in alagang-alaga ako kahit wala yung mga tita ko at mama ko.

So in between meals ay nagpapaalam ako maglalaro sa gate.

Pumapayag ito gawa ng hindi naman ako lumalabas.

Pagdating ng hapon na yun,

sumulpot bigla yung mga

sinasabi nga ni Aling Simang na mga kalaro ko.

Wala pa akong nari-realize na mga

mali noon sa kanila.

I mean, ang ibig kong sabihin, Sir Satay,

kumbaga nakakalaro ko na sila dati.

Pero nung particular na hapon na yun,

ibang-iba na yung itsura nila.

Kasi siyempre, akala ko,

normal lang sila eh.

Pero nung time na yun,

napatanong ako sa kanila kung bakit mukha na silang matanda.

Pero nakuha ko,

nakuha ko sa kanila kung bakit mukha na silang matanda.

Pero napakabata at maliliit ang boses nila.

Saka bakit napakahaba ng tenga nila noon.

Nagulat sila.

Nakarinig ako ng sagot na

hindi na tayo pwedeng maglaro kasi

nakikita mo na ang tunay na kami.

Medyo malungkot sila noon.

Manghang-mangha ako ng makitang

kahit napayat lang naman yung puno ng kamyas namin pero

talagang

nagkasya silang pumapasok doon

habang nagtatawa ng paalis.

Ako na medyo siyempre,

walang kaalam-alam pa noon eh.

Akala ko, pwede ko rin gawin yun.

Bumuelo pa ako tapos nauntog lang ako.

Iyak ako ng iyak noon.

Natataranta si Jalitz na lumabas

at nakitang may napakalaking bukol akong namumula sa noo.

Noong tinanong niya ako kung bakit ako nagkabukol

sabi ko ay gusto kong pumasok sa loob ng kamyas.

Siyempre,

noong hapunan,

napalo ako ng tita ko

nang malaman niya ang nangyaring yun.

Sumunod ng karanasan.

Taong 1990 to 1991,

dinala ako ng mama ko sa San Andres.

Tumira kami malapit sa bahay ni Lalito Atienza.

Napakatahimik sa kalsada na yun

at sobrang organized talaga.

Politiko ba naman yung kapitbahay namin?

Walang lasing na pakalat-kalat

na lumabas na lalito at yansa.

Doon nakatira ang staff father ko.

Mabait ang buong pamilya nila sakin.

Sobrang mahal nila ako nun.

Isang beses,

yung nani ng staff father ko

manghuhula yun.

Itago na lamang natin siya sa pangalang Lola Jenny.

Buhay pa ito noong mga panahon na yun

pero,

nangyari na naman,

nangyari na naman,

nangyari na naman,

buhay pa ito noong mga panahon na yun pero

bedri din na.

Nakahiga na lang.

Sinabihan niya ako na

Tina,

dito lang kayo sa kwarto ko.

Tawagin mo yung mama mo

tsaka sabihin mo na isama yung baby.

Tinawag ko si mama at tinala ko yung

half-sister ko na baby pa noong mga panahon na yun.

Habang narorokan kami Sir Seth,

biglang lumindol,

napakalakas na lindol.

Tapos ang sabi ni Lola Jenny,

nakita ko na ito,

sabi ng ibon sa bintana,

malapit na daw.

Hindi ko naman maintindihan ito gawa

ng kinder pa lamang ako nun.

Sabi ko pa,

ang galing mo po Lola,

gusto ko din yan,

para malalaman ko kung kayo

kailan walang pasak sa school

pag umuulan.

Natatawa ako ngayon Sir Seth

kasi naaalala ko dati,

early 90s nung kinder ako,

pink ang uniform namin.

Tapos pag bumabag yun,

nasa school na kaming lahat

bago namin malalaman na cancelled ito.

Makalipas ang isang taon,

naglalaro kami ng half-sister ko

sa room ni Lola Jenny.

Hinawakan ko siya gawa ng umubo siya nun.

Mahahawak na pagkahawak ko sa kanya.

Migla kong nakita on may nagflash sa utak ko

na parang merong niebe.

Yung reaksyon ko nun

sa pag-iisip ko na musmus pa lamang ay

sabi ko,

wow, may snow.

Tapos ay umuungol na lamang si Lola Jenny nun.

Gawa ng bedridden na nga siya

at ginugupo na siya ng sakit.

Hindi na siya makapagsalita

ngayon.

Tinawag ko yung mama ko

tapos sinila ko siya sa kahoy

na dyalos sa bintana.

Sabi ko,

mama, nandyan na yung snow.

Dadating na yung snow.

Nagtataka yung mama ko

pero biglang may mga puti-puting abo

na unti-unting pumatak

galing sa langit.

Di ba mama, snow yan?

Kasabay nun ay biglang

nag-newsflash sa TV

pinutol ang panghapon na drama

at binalitang pumutok

ang Mount Pinatubo.

Ilang minuto lamang umano

ang nakalipas nun.

Gimbal ang mama ko

na tumingin sa akin at kay Lola Jenny.

Sinarado niya ang bintana at pintuan

pati mga kurtina nun.

Anak,

hindi yan snow.

May pumutok na bundok.

Tawag dun vulkan.

May pumutok yun.

Umuulan ng abo.

Hindi ko pa rin maintindihan yung mama ko nun

kasi nga yung idea ko sa bundok

ay yung triangle lamang na dinodrawing ko

pero hindi pumutok.

Dahil sa pakiramdam ko

ay tunay na manguhula si Lola Jenny.

Pagtumabi ako sa kanya,

madalas ay humahawak ako

at parang may nalilipat sa akin

na mahinang kuryente

pero hindi nakakatakot.

Hindi masakit.

Nakakakalma ang pakiramdam na yun.

Kahit na anong tantrums o

mainit o pagkatoyo ko nun

nakakalma talaga ako

pag nakahawak sa kanya.

Pumanaw si Lola Jenny

ilang buwan matapos nun

pero pakiramdam ko

sila ni Aling Simang ang rason

kung bakit may malabo akong third eye

kasi yung isa

minulat niya pero si Lola Jenny

parang inaalis niya yun

kasi alam kong lahat ng Lola

gustong maging normal ang buhay

ng apo nila

lalo na at napakabuti

ng stepdad ko

at mga kamag-anaka nila nun.

Sa kasamaang pala

dahil naghiwalay sila ni mama

kaya bumalik na naman ako

sa ancestral house namin

sa mga tita ko.

Sunod na karanasan

maraming nangyayari

hindi maganda

makalipas ng ilang taon

elementary na ako dito

naglalaro ako sa tabi ng simbahan

sa eskwelahan namin

may batang gusgusin

na lumapit sa akin nun

nagpakilala itong Angela

naisip ko na okay naman si Angela

tsaka hindi bagay yung gusgusin

at tingin sa kanya

kasi alam mo yung mukhang mayaman

na nadumihan lang

nang tinanong ko kung nasaan ang yaya niya

wala daw

nagtaka ako gawa nang sa eskwelahan namin

pag walang mga magulang sa pick up and drop off

o di kaya sa waiting shed

usually ay yaya ang nagbabantay

ako mismo

may jalids na nagsusundo nun

naawa ko

sabi ko

wala ka bang sundo?

sumagot ito na wala o mano

kaya niyaya ko siya sa bahay namin

yun ang isa sa pinakamalaking pagkakamali ko

nung sinundo ako ni jalids

nakasunod siya hanggang sa bahay namin

pinapasok ko siya hanggang kwarto ko

marami akong laruang mga dolls nun

barbies, action figures

ang pinakamarami ko nun ay yung Sanrio items

at yung mga Sailor Moon

mga collectibles

ako lang ang bata sa bahay namin

at ako lang ang naglalaro ng toys

kaya marami talaga yun

niyaya ko siya maglaro

pinakita ko yung pinakapaborito kong laro nun

kasi 1992 na sa Japan ng daddy ko nagtatrabaho

kaya kompleto ako ng mga ganong laro

lalong lalo na yung mga Sailor Moon

kahit yung kumot

unan

bedsheets, kortina, table cover

floor mats, poster, action figures at mga laruan

yung bridal Sailor Moon ko ang favorito ko

kasi nagsasalita siya ng transformation cue

tapos may tugtog nun

hinawa ka ni Angela si Sailor Moon

hinayaan ko kasi diba

sharing is caring nga

pero Sir Seth

ang kapal ni Angela nun

ayaw bitawan

sabi niya

ibabalik niya lang umano ang laruan ko

pag sinunod ko siya sa sampung utos niya

hindi ko na maalala lahat

kung ano yung mga pinaggagawa ko nun

pero nandyan yung nangupit ako ng pera sa tita ko

kahit pwede naman akong manghingi na lang na

ikinasama ng loob nila

napalo ako

andyan yung tumakas ako sa bahay para makasama sa Manila Zoo

kasama ng ibang bata sa street namin

nang walang paalam nun

may isang beses na bumulong si Angela

nakagatin ko ang tenga ng isang kalaru ko

ginawa ko lahat yun

gawa ng mahigit dalawang taon ko

nang hindi nakikita yung paborito kong laruan

isang beses

nakita ako ni Jolides na nakatulala sa kwarto ko

ginausap niya ako

ikinuwento ko lahat sa kanya tungkol kay Angela

iba ang religiyon ni Jolides

at sa totoo lang

hindi ko mamemorize lahat ng catholic prayers ko

nung 1992

kasi grade 1 or grade 2 lamang ako nun

sabi niya magdasalumano ako

i-cast out ko umano ang demonyo na nagpapanggap na batang Angela

ako lamang umano ang makakatulong sa sarili ko

dahil ako lamang ang nakakakita sa kanya

kinabukasan

maliwanag na maliwanag pa nun

nasa kwarto ako

dumating si Angela sa kwarto ko hawak itong manika

sabi ko iibalik niya na ito

gawa ng dito

naisip ko na ito

sabi ko iibalik niya na ito

gawa ng bigay ng daddy ko yun

lumhod ako sa kanya pero

tinawanan niya lamang ako

ang buong akala ni Angela ay magmamakaawa ako nun pero

pagkaluhod na pagkaluhod ko

nag sign of the cross ako

nagdasal

nag iba yung itsura ni Angela

naging kulay abo na usok ito

na siyang ikinatakot ko talaga

yung dasal ko

pang memorized na prayer sa eskwelahan

so hindi ako sigurado kung bless us oh lord ba

o we give you thanks ang nasabi ko kaya tumawa siya

kaya ang ginawa ko ay nag invento na lamang ako ng dasal

sabi ko

God

parang ako

God

parang awa mo na

palayasin mo na itong si Angela

at ibalik ang laruan ko

humingi ako ng tawad sa mga hindi ko kaaya-ayang ginawa

dahil sa utos ni Angela sakin

walang ano-ano ay nawala si Angela

pero yung manika ko nawala na rin

medyo nalungkot ako nun

dun ko napagtanto Sir Seth

na kahit anong dasal basta galing sa puso

magiging efektibo ito

laban sa mga masasamang elemento

taong 1995 naman

for good na talaga ako sa mga tita ko nun

gusto nilang mag-establish ang formal and private schooling ko

may kasama naman kami sa bahay na magbabantay sa akin

kahit wala ang mga tita ko kasi nag-work sila

kasama yung mama ko

maagang nag-cancelan ang pasok ang mga eskwela

dahil sa parating na bagyong rusing

dahil maayos naman ang pagkakagawa ng bahay namin

at matibay-tibay naman yun

kalmado lamang kami

nung nawala na ng kuryente

ayos lang gawa ng may power converter at generator kami sa bahay nun

natutulog ako sa kuwarto ko

nanaginip ako noon Sir Seth

hulaan nyo kung ano o sino ang napanaginipan ko nun

si Angela

pero hindi na yung batang katulad ng nakita ko noong una ko siyang nakasama

usok siya na malaking malaki

na para bang galing sa makapal at maitim na usok ng tambucho ng truck

nakasilip siya sa bintana

tinatawag niya ako

ayokong tumingin at ayokong pansinin siya sa panaginip ko

sabi niya

kung ayaw mong sumama

kukunin kita

inangat niya ang bubong namin sa panaginip ko

at kitang kita ko yung mukha niyang parang usok ang dating sa kisaminamin nun

saktong aabutin na niya ako noong may narinig akong mga boses na galing sa dating mga kalaruko

yung mga hindi normal

sabi nila ng sabay sabay

walang kaluluwa ang mananakaw sa bahay na ito

merong kislap ng parang silver nun

tapos kumidlat

na siyang rason kung bakit hindi naging maayos o bigla na lamang kumalat yung usok

tapos nakita ko yung mga kulobot na mukha na mga dating kalaruko sa puno ng kamyas

umiiyak ang mga ito

sabi nila ay kailangan ko umanong magising nun

hindi umano ako pwedeng maiwan dun

may mga luha silang pumatak sa mukha ko

pagdilat ko

maliwanag ang kisaminamin

wala na pala talaga yung kisami at bubong namin noong oras na yon

tapos yung pundasyon ng kisami parang bibigay na rin

saktong pagtayo ko ay bumagsak ang isang kahoy at tumusok sa unan kung saan ako nakahiga

kung hindi ako nakatayo ay baka tumusok na yun sa ulo ko Sir Seth

at alam mo ba kung saan ako kinilabutan nun?

yung Sailor Mundal ko

yung laruan ko na kinuha ni Angela ng ilang taon nun

nasa unan ko lang

nakatuhog ito sa pundasyon ng kisami

grabe yung nawasak ng bagyo na yon

kasi nawala talaga yung bubongan namin

umagos sa mga tubig sa wiring

sa mga pader

basa lahat ng kung ano mga kagamitan namin nun

sa madaling salita ay wala kaming nasalba

pero sa awa ng Panginoon

nakarecover naman kami

naparenovate na mga tita ko yung bahay

nakabili na mga bagong kagamitan

tapos yung buong bubong namin ay nakita sa kabilang kalsada

as in buong buo yung surse

aakalain mong parang dollhouse na inalisan ng bubong ang bahay namin

samantalang yung puno ng kamyas

naroroon pa rin

matibay at walang nakaputol

pagkatapos ng ansidente ng bagyong rosing na yon

bumalik sa normal ang lahat

nakapag high school ako

nung naglabing walong taong gulang na ako

dun ko nakilala yung ex ko

ulang punta ko sa bahay nila

sinama niya ako sa taas ng bahay

huwag kayong mag-assume mga kagiliwa

saglit lang

pinakilala niya po ako sa lola niyang bedridden nun

kala niyo

siya kasi yung nag-aalaga sa lola niya

nung bumaba kami at tumambay sa sala nila

napatingin ako sa agda nila

may nakita akong isang pares ng paa

paa ng lalaki yon

kasi mabuhok ito

sabi ko sa ex ko

may hindi ka pa pala napapakilala sakin

kuya mo ba yung nasa taas

ang sagot niya ko ay

ang sagot niya sir Seth

wala

tayo lang ni lola yung nandito

nang ituro ko sa kanya yung paa sa taas ng agda na

bigla naman yung nawala

dinedman na lamang namin yan kasi nanonood kami ng DVD nun

tumagal yung relasyon namin

nagkaanak kami

pero pagkatapos kong mga anak ay naghiwalay kami

nun paalis na kami ng baby ko sa bahay na yon

nakita ko ulit yung pares ng paa sa tuktok ng hagdan

gawa ng alam kong hindi na ito normal ay nagpaalam ako ng maayos

aalis na po kami ng anak ko

bibisita na lang dito yung anak namin sa susunod

makalipas ng ilang taon

lahat ng inuuwi ng ex ko na girlfriend sa bahay nila

para bang ayaw sa bahay nila

medyo kakaiba at nakakatakot daw kasi

gawa ng may nagdadabog kahit walang ibang tao

nadudulas sila sa hagdan

may mga kakatwa talaga na insidente

pero habang ako naman yung nagpupunta dun ay wala namang ganon

parang naging swerte pa nga kasi maganda yung flow ng pera nila noong magkalibin pa kami

tapos ay bumagsak ito lahat

nang naghiwalay kami at umalis kami ng baby ko dun

subali ayun na nga

inuwi ko sa ancestral house namin yung anak ko

noong mga panahon na yun ay down na down talaga ako sir Seth

namdam ko yung pagmamahal at suporta ng mga tita ko at mami ko sa akin nun

nag hire kami ng yaya para makapagtrabaho ako sa gabi

yung panganay ko na ito parang escape artist

nakakalabas ito sa crib o playpen niya

isang beses ay nagising ako

noong nasa baba ko ng bahay

narinig ko na lamang na tinatawag niya ako

mag iisang taong gulang pa lamang siya nun

marunong na siyang magdawag

Mami! Mami!

sabi niya

may pintuan sa hagdan at wall panel so hindi mo kita kung sino ang nasa hagdan nun

naka airconditioned space kasi yung living room at dining namin

may sliding door din sa kitchen para pag nakaon ng aircon mako konti ng lamig nun

pagbukas ko ng pinto sa hagdan para sa napuntahan si Phoenix

anak ko na listener mo rin

nakita ko siyang nasa tuktok na baitang ng hagdan

nakataas ang isang kamay niya na parang may humahawak dito

sa sobrang takot ko ay nakuha kong baka tatlong hakbang lamang

para maabot ang mahigit denteng baitang ng hagdan

natawa naman ang anak ko nun

humahagikik siya siguro dahil sa itsura ko

sabi pa niya

funny mommy

frog jump

sa takot ko na mahulog siya sirsat ay hindi ko rin alam kung paano ko nagawa yun

noong kinarga ko siya sabi ko

how did you get here?

at sabi niya

wowa

hindi ko pa naggets agad yun

pinalitan ko siya ng diaper sa kwarto

na freshen up ko siya

pinigisan para makapaglakad-lakad kami sa nabas ng bahay

nang nasa sala na kami sabi niya

bye wowa

saka ko lang naintindihan

na yung wowa

lola pa

kumakaway pa siya sa screen door namin nun

aabot-aabot ang kilabot ko sirsat

hindi ko alam kung sinong lola yun

at kung bakit

nasa bahay siya

Thank you for watching!