ASWANG SA KAMPO (Wakas At Simula) | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA PUWETO NI THELO

Nabuntis si Alma noon.

Pero hindi nila sukat akalain ni Dan na merong mangyayaring hindi nila inaasahan.

6 na buwan na nung nagbubuntis si Alma.

Bali nag-leave-in sila noon.

Umuwi silang Dumaguete.

Tinanggap naman ng pamilya ni Dan si Alma dahil magalang at mabait ito.

Madali nila itong nakapalagayang loob.

Lalong-lalo ng bunsong kapatid ni Dan.

Doon ay nalaman nila na mababa pala ang himoglobin ni Alma kaya lagi siyang nahihilo.

At ang akala ni Dan ay yun lamang ang tanging dahilan kung bakit siya nagkakasakit.

Naging kampantis si Dan na gagaling si Alma.

Dal sa mga resetang gamot na binigay ng kanyang doktor.

Ang hindi nila alam, meron pa palang ibang dahilan.

Halos gabi-gabi ay umaalulong ang mga aso ng kapitbahay nila.

Sa tuwing maririnig umano nila ito, ay talagang nananay yung umano ang mga balahibo nila.

Ramdam din ito ng kanyang nanay at tatay pero hindi naman nila pinapansin gawa ng simentado na ang bahay nila noong mga panahon na yun.

Matibay, walang makakapasok.

Isang araw ay umalis si Dan kasama yung nanay niya.

Dahil inaayos nilang papeles para sa panganganak ni Alma.

Sosorpresahin niya kasi umano ang babae para magpakasal sila noon.

Kabilang pa dito ay yung pagsundo ni Dan sa nanay ni Alma.

Kung sakaling matapos niya man kaagad ang mga kailangan niyang ayusin.

Bali ang kasama ni Alma noong mga panahon na ito ay ang kapatid ni Dan.

Noong umuwi na si Dan, medyo nakaramdam siya ng pagkakaba.

Kinukutuban siya na parabang hindi mapakalina may hindi magandang mangyayari.

Dali-dali umano silang pumasok sa loob kasama ng nanay niya.

Nadatna ni Dan at tulog ang kapatid niyang si Rose sa may sala.

Hindi na niya ito ginising pa.

Pagkatapos ay umakit na siya sa kwarto noon kung nasaan si Alma.

Hindi na siya kumatok.

Binuksan niya kaagad ang pintuan.

At doon ay nakita ni Dan na may isang babaeng nakatayo at pilit na merong isinusubo sa bunganga ng kanyang nobya.

Hapung-hapu naman si Alma noon.

Napilit sinasara ang bunganga niya.

Hindi na nagdalawang isip pa si Dan noon.

Hinila niya kaagad yung babaeng nito sa buhok nito.

Nagulat naman ang babaeng iyon.

Nagulat din si Dan nang humarap ito.

Itong babaeng ito sa kanya.

Nanilisik ko mano ang mata nito.

Yung parang nag-aaas.

Yung parang nag-aapoy at galit na galit.

Dahil sa pakiramdam ni Dan na may kakaiba dito sa babaeng ito.

Sinuntok niya yun.

Pero hindi ito tinamaan.

Napakabilis na lumundag ito sa bintana.

Palabas ng bahay nila.

Matas ang bintana na yun kaya dalidaling dumungaw si Dan.

At tinignan kong napano ang tumalon.

Pero wala na itong naabutan.

Kundi isang aso na tumatakbong paikaika.

Binalikan niya si Alma.

Pinaupo niya ito sa kama.

Iyak lang iyak si Alma habang yumayakap ito sa kanya.

Tinanong niya si Alma kung baano at bakit nakapasok yung nilalang na yun.

Pero wala din umano itong kaaydi-aydiya.

Ang nasabi na lamang ni Alma.

Kilala niya umano yung babae.

Pinsan niya ito.

Matagal na niyang sinusubaybayan si Alma.

Mula pa noong dun ito sa kampo.

Isa ito sa mga galit sa kanila.

Dahil sumapit nga sina Alma sa kampo na yun.

At nagpagamot pa ito.

At yung pumatay sa tatay nina Alma ay yun ang kapatid niya.

Dahil ayon dito kay Alma.

Napatay umano ng kasama namin ang kanilang mga magulang.

Nang nakainkwentro namin sila sa kabilang sapa.

Sinundan pala sila ni Dan nung umuwi sila sa Dumaguete.

Gusto nitong maging aswang uli si Alma.

At gusto niya rin kunin ang anak nila ni Dan.

Kaya naman pagkatapos nun ay humanap ng albularyo si Dan.

Pinatingnan nito si Alma.

Ayon sa albularyo.

Muntik na umanong makuha yung anak nila.

Dahil kung nalunok ni Alma ang pinasubo nito.

Malamang sa malamang ay babalik si Alma sa pagiging aswang.

At mayroon naman nang umuwi sila sa Dumaguete.

Malamang sa malamang ay babalik si Alma sa pagiging aswang.

At ang una nitong bibiktimahin ay ang sarili nilang anak.

Para hindi na siya malapitan ng kung anong uri ng elemento.

Ay binigyan siya ng panaming o pananga.

At mula nang sinuot ni Alma yung ginawang kwintas.

Ay hindi na ito nakakaramdam ng pagkahilo.

At naging maayos na ito.

Sinundunid na ng nanay ni Alma sa panay kaya sumama din siya kaagad.

At para hindi mahiya si Alma.

Ang nanay niya ang kanyang kasama lagi sa bahay pag may pinupuntahan itong sinan.

Dahil wala din lagi ang mga magulang nito.

Dahil may konting tindaan sila sa palengke.

At nag-aaral naman palagi ang kapatid nito kaya mas okay na yung nanay niya yung kasama niya.

Bali ganito pala ang nangyari noon.

May kumatok sa pintuan.

Nagpakilalang pinsan talaga ni Alma kaya pinapasok ito ni Rose.

At dahil nakaiga si Alma,

dinala ito ni Rose sa kwarto at iniwan dahil mag-uusap lamang daw sila.

Ayon pa kay Rose,

may plano daw siyang balikan itong dalawang ito pero,

pagkababa niya sa sala,

nakaramdam ka agad siya ng pagod noon.

Hinaantok umano siya kaya umupo siya at nahiga.

Hanggang hindi niya na malaya na nakatulog ito.

Buti na lamang at pauwi na rin sila dan at kanyang magulang.

Hanggang sa nanganak si Alma,

binayaan sila ng isang lalaki,

malusog na malusog.

Pagkatapos ng isang buwan ng pagkapanganak nito,

plinano na nilang dalawa ang magpakasal.

Bago naman tinanggap ni Oscar ang kanyang misyon sa lugar ng Davao,

ay may usapan na akbo kami dahil sa bago siya umalis ay sinagot ko na ito.

Naging kami na.

Pero dahil may kanya-kanya kaming misyon na kailangan naming maghiwalay,

pansamantala.

Pero lagi naman kami nagkokontakan.

Madalas naming ginagawa ito sa umaga bago mag-duty.

At kapag may oras ay nag-uusap din kami sa gabi.

Hanggang itong aming kaibigan na si Danay,

naging tatay na nga at magpapakasal na nga talaga.

Kinontak niya kami para imbitahan na pumunta sa kasal nila ni Alma.

At hindi lang iyon.

Isasabay din naman nila ang binyag kaya,

isa ako sa kinuhang ninang.

Si Chris ay ninong din.

Kasama ang ibang naging matalik na kaibigan.

Enero abente na pili nilang araw ng kasal at binyag noon.

Kaya kailangan na makapag-leave kami ni Chris

at ng iba pang sasama doon sa kasal na iyon.

Bale lima kaming naimbitahan

at yung iba ay hindi talaga pwede gawa ng

dapat ay may maiwan sa kampo.

Pinayagan namang mag-leave ng isasabay ni Chris

at magpapakasal nila ni Chris.

Pinayagan namang mag-leave ng isang linggo si Oscar.

Uwi din daw ito.

At siya ang kasama ng nanay niya na maghahatid kay Alma sa altar.

Kaya halong excited ang nararamdaman ko.

Pakiramdam ko ay ako ang ikakasal sa araw na iyon.

Naging bukas na ako sa sarili ko.

Tanggap ko na talaga na kinikilig na ako pagtungkol kay Oscar ang usapan.

Ayon kay Oscar,

de derecho na lamang umano ito.

Bale yung tatlo naming kasamaan na hindi taga ron ay sabi ko

doon nalang dalhin muna ni Chris sa kanila kaya pumayag na rin si Chris noon.

Sabad doon ang biyahin namin,

January 17.

Umuwi kami para makapaghanda din kami ng aming susutin.

Release ang pulis,

magpapakasal,

kailangan na maging royal marching ang kasal na yon.

Alam na alam yan ng mga alagad ng batas.

Sinabi ko naman kay Chris na sila na mag-uniform eh.

Gawa ng isa akong abay.

Kaya kailangan kong magdress noon.

Pinaghandaan namin ang araw na iyon.

Bisperas naman nang dumating si Oscar pero

hindi ako pumunta gawa ng

sabi ko ay kinabukasan ng officer.

Pabalik ang pangkakakasal sa sarili kaya

nasa na ako pupunta noon.

Abala din kami pareho.

Kinabukasan, umagang-umaga pa lamang ay handa na talaga ako.

Isang munisipalidad lamang ang pagitan ng lugar namin ni Dan.

Kaya kasama ko si nanay na mag-aten sa kasal ni Danon at Alma.

Dumeretsyo kami sa simbahan pero habang nagbabiyahi kami ng nanay ko.

Hindi ako mapalagay.

Ako ang kinakabahan.

Kaya pagdating namin sa simbahan,

wala pang bridal car kaya pumasok na kami sa simbahan noon.

Nakita ko si Dan na nakatayo sa unahan.

Lumingali nga ako pero

hindi ko nakita si Oscar kaya naupo muna ako noon.

Maya-maya, may sasakyan na huminto.

Pumasok ng ilang bisita.

Tapos ay tinawag ng lahat na unang sponsor kaya lumabas ako para maghanda na rin.

May mga flower girls sa unahan.

Tinawag na ang mga ninang at ninong.

Isa-isang naglakad papuntang upuan.

Kasunod kami.

Kitang-kita ko ang kabanidang kaya nginitian ko siya.

Dumanang bride kasama ang nanay at kapatid na si Oscar.

Nakauniforme itong sundalo.

Nanayo ang balahibo ko.

At nasambit ko na ito na yung dating Oscar na

nakakatakot pero

ngayon,

wala nang bahid ng kung ano.

Ang gwapo niya.

Matangkad pa.

Bagay na bagay sa kanya ang uniforme niya.

Duman siya sa harap ko.

Umiti sa akin at kumindad.

Napahiya ako na parang nawalan ako ng malay.

Kinurot ko ang isa kong kamay.

Ginising ko ang sarili ko naman.

Hindi ko kasal ito.

Hanggang sa narinig ko ang salita ng pari na kumakasal sa kanila.

Natapos ang seremonya.

Picture-picture at pagkatapos ay

matapos ng kalahating oras.

Ilumpisan ang pagbinyag sa kanilang anak.

Lahat ng ninang ay pumunta sa harap at doon tumabi sa akin si Oscar.

Dahil kinuha naman siya ni Alma na ninong din

para sa pamangkin niya.

At ito,

kinuha naman siya ni Alma na ninong din

para sa pamangkin niya.

Hinawakan ako ni Oscar sa kamay.

Naiya ako bigla.

Kinuha ko yung kamay ko pero hindi niya ito binitawan.

Hinayaan ko na lang.

Baka kasi mapansin pa ng iba at

pati pare ay lalong nakakahiya pag kami ang masita, diba?

Hindi ka namamansin.

Bulong niya.

Siniko ko siya ng dahan-dahan na

ibig ko sabihin na tumahimik siya

at makinig sa pare.

Lalo lang humigpit ang hawak niya

kahihinayaan ko na lamang ito.

Nang matapos ng binyag,

pikturan ulit kasama sa baby.

Nung ako nang kumalong para magpapicture sa baby,

dali-dali siyang sumama at inakbayan pa ako

kaya kinansyawan kami ng mga naroroong nakakakilala sa amin.

Sumigaw si Chris noon kung patatagalin pa daw ba

kaya nagkansyawan ulit.

Hanggang sa magpatungo na kami sa resepsyon,

nagkasabay na kami sa sasakyan.

Doon sila magkalapit ni mama

kaya nagbles po siya

at nginitian din siya ni mama noon.

Pagkatapos ng kainan,

eto na,

kailangan ng ihagis ng bradyubokay.

Pagkatapos ng kainan,

kailangan ng ihagis ng bradyubokay.

Nagredi na po kaming lahat noon pero

hindi hinagis ni Alma ang bukay.

Kusa siyang lumapit sakin at binigay.

Pagkatapos ay hinalikan niya ako sa pisngi.

Tanda ng paggalang at pagbati noon.

Numitis si Alma at nagpasalamat.

Nagpasalamat eto dahil nakilala ko ang kuya niya.

Naging magkaibigan hanggang sa magkaibigan.

At ang dahil sa amin ay nakilala niya rin si Don.

Miyakap ko si Alma dahil nakita kong tumulo ang luha niya.

Ang sumunod ay pinaupo ako sa harap ng lahat

dahil isusuot na sa paako ang veil ng groom

na binigay din ng kusa sa kanya ni Don

ng paluhod.

Siyempre walang iba yon kung di si Oscar.

Bigla siyang may dinukot sa bulsa niya.

Ibinuka eto

isang singsing na diamante.

Kasabay nito ay ang pagbanggit niya ng mga katagang

Will you be my wife?

Will you marry me?

Gulat na gulat ako Sir Seth.

Hindi ko inaasahan ang lahat na yon.

Alangan akong sumagot.

Hindi ko pa siya napakilala sa mama kung ano

kasi baka batukan ako ng mama ko noon.

Kahit matigas ang ulo kahit takot ako pero

yung respeto ko sa mga magulang ko ay malaki din.

Tumingin ako sa mama ko at nakita ko siyang gumiti noon.

Tumango.

Ibig sabihin ay payag din siya.

Kaya diretso kong tinignan si Oscar na nakaluhod pa rin.

Siguro mga sampu hanggang labing dalawang minuto siyang

naghintay ng sagot ko.

At kitang kita sa mata niya na nag-aalala ito.

O parang natatakot na baka ano ang sasabot ko.

Napakatagal ng minuto na yung Sir Seth para sagutin ko.

At syempre natataranta na rin siya.

Dahil dito ay inulit niya yung tanong.

Will you marry me SpO2 Scorpio?

Parang mangingiyak na siya noon.

At doon ko na ibinigay

ang matamis kong oo.

Tumayo ito at sinuot ang sarili ko.

At sinuot ang singsing sa daliri ko.

Niyakap niya ako ng pagkahigpit-tigpit.

Bumulong ito na ang unang sahod niya

o mano ang pinangbili niya ng singsing na yon.

Dahil una at huli niya o mano akong iibigin.

Naks!

Umikbi talaga ako Sir Seth.

Naghiyawan ng lahat.

Kinilig sila.

Kakaibang proposal ni Oscar gawa ng sa araw pa mismo

ng kasal ng kapatid niya.

Nung nasa simbahan pala kami siyempre

iba ang upuan ko kaya

magkahiwalay kami ni Mama.

Doon nagkwenta si Chris sa Mama ko

kung sino si Oscar.

Sinabi lahat ni Chris

kasama na yung pag-propose

o planong mag-propose ni Oscar sa akin noon.

Nagulat si Mama.

Hindi niya kasi akalain na may boyfriend na ako.

Masyado kong sinekreto yon.

Gawa ng buong akala ni Mama

babae din ang gusto ko.

Natuwa siya noon

ng malaman na siyempre

babaeng babae pala ako.

Hindi siya tumutul Sir Seth

kasi baka mamaya

magbago pa ang ihip ng hangin diba?

Laging masaya ang buhay namin

at patuloy kaming naglilingkod

sa ating bansang sinilangan.

2024 ang plano naming magpakasal

dahil hindi pa tapos ni Oscar

magpapasal ang kanyang misyon sa Mindanao.

Doon siya pinadala

para sugpuin ang mga tulisan

at mga lahing aswang

kasama ang mga tiyuhin ni Sir Edwin Benafe.

Yung gusto magpagamot

kinagamot nila

pero yung ayaw talaga

ay wala silang ibang choice

kundi kailangan nila makipagpatayan.

Naging isang matapat na sundalo si Oscar

laban sa mga tulisan

o sa mga kalahi nitong mga aswang.

Itong panghuling kwento ko naman

ay ang tungkol sa buhay naman ni Oscar

nang hindi pa kami nagkakakilala.

Gusto ko po kasing ibahagi

sa lahat na taga pakinig mo

at sa iyo din Sir Seth

kung saan nang galing

at kung paano sila

naging isang gabunan.

Ito ay kinuwento ni Oscar

nang matapos ang kasal ni Alma at Dan

at syempre dahil naging fiancé na niya ako

halos marami kaming oras na magkasama.

Marami akong tinanong sa kanya

napakwento ko talaga siya nun.

Mula sa kinanoononoon nila

nung panahon ng Kastila

nagsimula ang kanilang pag-aswang

na noong una ay hindi umanoalam

ng kanilang ninuno

na ganoon na magiging risulta.

Mula sa mga Kastila

ang kanilang kapangyarihan

na noon ay akala ng mga ninuno niya

ay isang grupo lamang

ng mga taong may pinaniniwalaan

o kung sa atin ngayon

ay isang relihiyon.

May isang grupo na mga Kastila umano

na nagtuturo ng salitang latin

at ito ay umano tinatapat

sa kabilugan ng buwan.

Gabi-gabi ay nagsasamba sila

at sa tuwing kabilugan ng gabi

ay nagriritwal sila.

Sabi pa umano

ng kalololohan nila

ay ang kanilang sariling dugo

ang inaalay sa isang ribulto

at paniniwala nila

na pag ikaw ay kasapi

na ng grupo na ito

ay hahaba umano

ang buhay mo

o hindi ka basta-basta mamamatay.

Dagdag pa dito

ay magkakaroon ka

ng kakaibang lakas

dahil dati ang mga ninuno nila

ay mga mandirigma

kaya't sumapi sila dito

at nang ganap na silang kauri

ay halos umiba na

ang kanilang pakiramdam.

Bawat gabi ay lumalakas sila

nagugutom

na gusto nila

ay may hilaw na karne

na tinitikman sila nun

na wala ang hilig nila

sa mga pagiging

niluluto sa apoy

doon na nagsimula ang lahat.

Naging pasalin-salin na lamang

umano sa mga bagong hinerasyon

hanggang sa umabot

sa kanilang ama.

Hindi sila tagapanay

galing umano sila

sa isang isla

nasakop ng Sibu.

Halos lahat umano ng tao

doon ay kauri nila

pero hilaw na isda

o hayop

o tao talagang kinakain nila nun.

Yun na ang nakamulatan nila

hanggang sa lumaki sila.

Ayon pa sa kanyang ama

na noong panahon ng hapon

ay marami silang napatay

at dahil umano maraming lugar

ang sinakop ng mga hapon nun

karamihan sa kanilang angkan

ay lumipat

pati na ang kanilang lolo

at sa lugar ng panay

sila nanirahan.

May mga naiwan doon sa isla

pero karamihan sa kanila

ay lumipat na rin.

Dito sa lugar na ito

dito ay sinilang ang kanyang ama.

Naging paborito daw na lugar

ng kanyang angkan

dahil sa marami silang pagkain

na sumasakop sa mga Pilipino.

Noong una

parang pinapasalamat pa umano

ng mga Pinoy na

hindi alam na sila ay isang aswang

dahil sa marami silang napatay

na mga dayuhan

pero ang hindi nga alam

ng mga Pinoy na ito

kinakain talaga umano nila

ang mga lamang loob

o karne ng kanilang biktima.

Pero nang matapos ang gera

wala na silang makain na mga hapon

kaya unti-unti na silang

nakakaramdam ng gutom

hanggang sa yung iba sa kanila

ay unti-unti na rin pumapatay

ng kapwa Pilipino

para lamang mapawi

ang kanilang gutom at uhaw

sa dugo at karne

at yun ang dahilan

para katakutan sila sa gabi

at paslangin din

ng kanilang kapwa Pilipino.

Ito din ang dahilan

kung bakit nagtatago na sila

sa mga tao

at sa tuwing gabi sila lumalabas

para humanap na mga biktima.

Hanggang sa naging ganap na aswang

ang kanilang ama

at nakapag-asawa din

ang kauri nila

na siyang nanay ni Alama at Oscar.

Pero hindi sila pinagkaitan

ang buhay ng kanilang mga magulang

aswang ng sila

pero yung pangarap na pagpapaarali

ng kanilang mga anak

pinagsikapan nila ito

hanggang sa mag-high school

ang mga ito.

Naging isang maliit na barangay sila

na malayo sa mga taong normal

habang nag-aaral si Oscar at Alma

at kasama ng ibang kamag-anak nila

ay naging mailap sila

sa mga kaklase nila.

Sila yung mga aswang

na ayaw man sanang mang biktima

pero sa pagsapit ng gabi

pilit na umiiba

ang kanilang itsura

halos hindi nakakakilala

ramdam na ang uhaw at gutom

at hindi nila

kayang pigilin ang nararamdaman

wala silang magawa

kapag naramdaman

umano nila Oscar

ang kate ng katawan

takot na takot sila

umiiyak sila pareho ni Alma

sumisigaw

nagmamakaawa

pero hindi talaga nila

mapigilan ito

kaya ang ginagawa nila

ay nagtatago sila sa kabundukan

at kung mahimas masano

maging tao na sila

dun nila naramdaman ang pagod

na kung ano ang kanilang ginawa

at kung saan sila nakakarating

halos wala na rin silang matandaan

pagod na rin umano sila

noong mga panahon na yon

gusto niyang umalis

at magpakalayo-layo

pero sabi ng kanilang ama

at kanilang ina

kahit saan sila mapapadpad

maghahasik pa rin sila ng lagim

mang biktima pa rin sila

sa gusto o ayaw man nila

kaya naman sabi ng kanilang ama

ay mas mabuti pang magkakasama sila

ayaw man niya pero wala siya magawa

mas pipiliin pa rin niyang makasama

ang kanyang pamilya

pero na makita niya umano ako

ay halos umiba ang kanyang paniniwala non

gusto niya akong makita lagi

mas sila yan

lalong lalo na kapag gabi

yung parang hindi umano siya

nakakaramdam ng gutom

kaya mapaaraw man umano o gabi

nandun siya sa paligid ng kampo

nagmamasid na makita ako

yung ayaw niya umano na makita dati

ay yung magkakausap kami ni Dan

lalo nga dahil badi ko si Dan

at gusto din akong ligawan na yon

kaya malapit siya sakin kahit papano

kaya naman pag nakita siya ni Oscar

ay parang nagsiselos dito

kahit aswang pala sir Seth

siloso din

yun din ang dahilan kung bakit

kahit saan kami pupunta

at may kalaban kami ay lagi siyang naroon

dahil hindi ko alam na sinusubay bayan niya pala ako

mula ng magkasalubong kami sa daan

ay hindi na niya ako tinantananon

lagi na siyang nakabantay sakin

hindi lang para sa mga tulisan

kundi sa kanyang kauring mga aswang

ayaw niya ako mapahama

kaya gusto niyang lisanin ko ang lugar na yon

pero dahil sa misyon namin at trabaho ko

ay hindi pwede

hindi ako pwedeng umalis

na wala akong pahintulot sa mga nakakataas sa amin

kaya magmula noon

bantay sarado na niya ako

gusto niya niya akong ligawan nung una pa lamang

pero nahihiya siya

at nag-aalangan

dahil sa mata ng kauri niya

ay kaaway kami

kaya paano na daw at paano niya

ako ipapakilala sa pamilya niya

ang tanong pa niya sa sarili niya ay

kung magkakagusto daw ba ako

sa isang katulad niyang aswang

o yung tinatawag na gabunan

kaya wala umano siyang magawa

kundi kim-kimin ang pagmamahal na yon

unti-unti niyang naramdaman ang pag-abigo

gusto niya umano akong abutin

pero malayo ako

dun niya rin naramdaman ang kahinaan niya

na kapag maaamoy niya ako o nakikita

nararamdaman niya umano na nangihina siya

kaya binabaliwala niya ang gutom na nararamdaman niya

at nung natikma niya ang dugo ko

dun niya naramdaman na ayaw niya nang kumain ng karne

o makatikim o makasipsip man lamang ng dugo

dahil natatakot siyang baka isa ako sa magiging biktima niya

at pagsisisiyan niya sa buong buhay niya ito

kaya minabuti niyang bantayan na lamang ako

hanggang tinanggap ko siyang matalik na kaibigan

na hindi na ako natatakot sa kanya

unti-unti ko na siyang hinahanap at namimiss ko na siya

pag hindi ko siya nakikita nun o nakakausap

hanggang sasinubukan kong humanap ng paraan

para maging normal sila

kaya hindi ako nakikita siya

at sa kabutiang palad

nakagawa kami ng paraan nun

natulungan siya ni Sir Edwin na maging isang magiting na sundalo

dun sinikap ni Oscar ang lahat na makapasa

ako ang naging inspirasyon niya

na kahit wala kaming komunikasyon sa buong training niya

ay nagtiwala siya na buong buo sa pagbalik niya

ay naroroon pa rin ako

kaya hindi na ako nakikita siya

ay naroroon pa rin ako

aminin ko na wala akong minahal na iba kundi siya lang nun

hindi ko man sigurado na babalikan niya ako

at ligawan pero

ramdam ng puso ko na babalik siya

hanggang sa iyo na nga

nangyari ito

nanligaw at papatagalin ko pa ba

kaya alam ko na aalis naman siya pagkatapos ng bakasyon niya

matagal na naman kami bago magkita

kaya umuo na lamang ako

matapos ng isang linggo

pinadal na nga siya sa Mindanao nun

at dito ay isusulat ko na lamang na

parang siya ang nagsasalaysay sa inyo

ako ito si Oscar mga kagiliw

nung natapos ko ang training ko bilang isang sundalo

dito ay masasabi kong may kumpiyansa na ako sa sarili ko

binalikan ko ang kaisa-isahang babaeng

nagturo sakin ng magandang buhay

dahil sa kanya ay nakamtan namin ang buhay

na matagal na namin inaasam

na kahit nawala ang tatay namin

ay naging normal kaming tao

siguro,

panginoon na rin na may gusto

na mawala si tatay

siguro,

siyang tumubos sa lahat ng kasalanan naming nagawa

sa kadahilan ng

siya din ang pinanggalingan ng lahat

kaya wala na kaming magawa

kundi tanggapin na lamang

at mag-move on

kasama sa mga taong tinanggap kami

at hindi kami binigo

naggaroon kami ng mga bagong kaibigan at kapamilya

tinanggap kami kung ano kami

pinapasalamat ko talaga sa

puon na may kapal na hindi ako nabigo

nakayanan ko ang mga dapat kong lampasan

bilang maging ganap na sundalo

hindi din ako binigo ng babaeng

minahal ko ng tapat

unang mission ko

pinadala ako sa Mindanao

isang lugar na maraming tulisan

at meron ding laing aswang

kapag umaga ay tulisan ang kabangga namin

at sa gabi naman ay mga ganitong klaseng nila lang

unang buwan pa lamang namin doon

wala na talagang pahinga

iba't ibang klaseng mga

kung anong tulisan at mag-move on

halos pare-pareho ang kanilang paniniwala

gustong maghari sa bansa

pero ang paraan nila ay hindi nakakabuti

lalo na sa mga kawawang mga sibilyan

mga bata at matatanda

wala silang awang pumapatay

at konting pagkakamali lang

ay namumugot kaagad ng ulo

kaya hindi kami tumigil

kaya hindi kami tumigil

kaya hindi kami tumigil

sa pag-tugis sa kanila

pero sa pagsapit ng gabi

iba naman ang aming mga nakakaharap

kung dati ay isa akong taga-tugis

sa mga taong ayaw sa amin

pumapatay din ako dahil sa nagugutom ako

pero

yun nga

noong mga panahon na yun ay

ang mga dati kong kalahi

ang tinutugis ko

sa mga bata at matatanda

sabi ko

pwede pa silang magbago katulad ko

kaya sa gabi ay hinuhuli namin

ng mga ganitong klaseng nila lang

yung gustong magbago ay ginagamot

pero hindi madali yun Sir Seth

nasusugatan din kami

at nakalagay sa panganib ng buhay namin

pero sa kagustuhan namin

mapagaling sila

kaya sinisikap namin

na mahuli sila ng buhay

kasama namin ang dalawang manggagamot

na tiyuhin ang aming officer

na si Sir Edwin

bilang may karanasan sa ugaling aswang

ako ang namumuno sa gabi

ginagabayan ako

ng dalawa namin kasamang manggagamot

sa totoo lang kahit naging normal na ako

may pagkakataon pa rin na naging maliksi ako

o kaya ko makiramdam

at maliwanag ang paningin ko

sa kadiliman ng gabi

at dahil alam na alam ko ang amoy nila

kaya madali ko silang nasusundan

at nakikita

pero ang paghuli sa kanila ay mahirap din

nakikipagbuno o nakikipag-away muna ako

at dahil nasa ilalim sila ng kapangyarihang itim

malakas sila kaysa sakin

pero hindi mananaygang kasamaan

kaysa sa katotohan ng

nasa Panginoon tayo

siya ang gabay ko

nasusugatan din ako

at ngayon ko lang naiintindihan

kung bakit ipinaglaban ako

ni S.P.O. 2 Scorpio

na maging isang normal na tao

bago mo ito mababasa Sir Seth

siguro ay nakabalik na ako sa Mindanao

mga isang taon o mahigit pa

ang paglalagi ko rito

para sa binigay na mission sakin

at sa mahal kong Scorpio

hintayin mo ang pagbabalik ko

salamat sa'yo Sir Seth

sa pagbigay mo ng buhay sa aming kasaysayan

gusto ko rin ipaalam na

hindi lahat ng aswang ay masama

sana ay matulungan sila

makabalik sa normal na pamumuhay

sa'yo, S.P.O. 2 Scorpio

salamat mahal ko

at para sa giliw natin

at para sa mga mga mga

salamat mahal ko

at para sa giliw natin

ng mga tagapakinig

kung sakaling magkaroon pa kami

ng karanasan

patungkol sa pakikipaglaban

sa mga aswang

maaaring magkakaroon pa

ng ikalawang kabanata

itong mga pangyayari

sa buhay namin

pero ako

hindi na bilang aswang

kundi bilang

isang mandirigma

maraming maraming salamat mga kagiliw

sa paikinig

matako naman tayo sa shoutout request

shoutout sa bagong member natin

Demi Villarga

happy one month

Mirna Cabalonga

happy 2nd

Marifela Valdemora

happy 4th

Miss Grife

happy 6th

Angel Ashanti Chin

happy 8th

Rianicer

happy 12th

Annaline Esteriaga

happy 14th

Monique

happy 15th

Jessy

happy 16th

from Iloilo

pabati sa mga nahawaan at nayanggaw

sa paikinig sa mga horror stories

sa mama ko na Sinella

at sa anak ko na Yael

kaya Nonay Chan, Cheche

at sa mga pamangkin ko

Sinamandi at Jingjing

maraming salamat

God bless you always

from Yael

from Gino Tapado

sir, mag 2 years na po ako nakikinig

sa mga story niya sa Youtube

pa request ng shoutout

Mimi Galo ang pangalan

at senior citizen na po ako

nakatira ako sa Purok

Forever Laoy, Ulingan, Dipolog City

hello po sa inyo dyan

salamat namang salamat

from Michelle Vertudaso Nobleza

sir pabati po sa anak ko

si Micaela Nobleza

nakikinig po siya palagi

sir, shoutout

sa work nga na adik naman

kapamati sa inyo

Cheryl Cachuela

Hearty Esprila Cagan Cagunda

tama na ko upod nga

naianggaw ko nga

na kapamati sa inyo

salamat kay God bless

from Kim Princess Gumban

thank you

ayo mga kagiliw

maraming maraming salamat sa inyo

syempre bukas ulit

happy weekend po