AGAWAN NG BANGKAY | Kwentong Aswang | True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA KUWENTO NI THERROR

Ako po si Julian, at ang kwentong ito ay nangyari sa amin. Mahigit dalawampung taon na ang nakakalipas.

Nasa 25 anyos ako nun. Nagtatrabaho bilang isa sa pinagkakatiwalaan ng isang politiko sa isa sa mga properties niya.

Magamat wala akong sapat na tinapos sa kolehyo.

Pagkatapos ng high school, nirekomenda ako ng aking ninong dito sa pamilya ng politiko na ito.

Though wala itong buong koneksyon, pero kahit papano ay malaki ang naitulong sa akin ng karanason ko.

Ang nanay at tatay ko, si Ruth at Celso.

Meron akong nag-iisang kapatid, si Ate Rowena.

Nasa 27 anyos na si Ate Rowena nang mangyari ito.

At sa ganoong edad niya noong mga panahon na iyon, dapat ay nag-aasawa na sila o nagkakanobyo, di ba? Pero wala po.

Si Ate Rowena ay hindi nagkaroon ng kasintahan dahil na rin siguro masakiti nito.

May hika, payat at talagang mahina ang resistensya.

Kaya naman lumaki itong umiikot lamang sa bahay, sa bukid, sa paligid ng barangay namin.

Pero dahil din dito ay talagang masarap magluto si Ate.

Bagay na talagang nakakahanga.

Kumaga dito niya nilaan ang oras niya sa pagluluto.

Sa tuwing uuwi ako tuwing linggo o bakasyon ay hinahanap-hanap ko talaga yung luto niya.

May dala na akong mga rekades niyan tapos ay lulutuin niya na lamang ang kung ano man ang gusto kong kainin.

Isang araw nun, makalipas ang dalawang linggo kong pananatili sa trabaho ay umuwi ako.

Nagulat ako sa pagbabago ni Ate Rowena.

Nakaayos na ito. Mabangong-mabango.

Nananamit na rin ito ng maayos nun.

Ako naman gawa ng nagtaka ay napatanong ako sa mga magulang namin.

Ayon kay nanay ay may nakilala si Ate Rowena na isang manog garab

o kung sa Tagalog ay yung mga tagagapas ng palay.

Si Arwin.

Bago umano ang binata sa lugar.

Nagbabakasyon lamang umano ito at naghahanap ng trabaho nun.

Bali ang pinaka-rason ay para puntahan yung lupa na kanilang pag-aari sa karatig barangay.

Mabait itong si Arwin.

Sa hindi malamang dahilan ay bigla na lamang inatake ng hika si Ate Rowena nung nasabuki dito.

Pero siyang umalalay hanggang sa maging maayos ang pakiramdam niya.

Magmula noon, Sir Seth, hindi na nilayun ni Arwin ang sarili sa ate ko.

Siyempre natuwa kaming buong pamilya sa kadahilan ng

ang buong akala namin ay tatandang walang asawa ang ate ko pero

tingnan mo nga naman diba, bigla-bigla.

Nakaharap ko si Arwin noong sinagot na siya ni ate Rowena.

Typical na probinsyano, moreno, sakto yung tangkad, mapayat na patipuno.

Mabait naman pero alam mo yung parang may tinatago.

Parang masikretong tao si Arwin sa pakiramdam ko.

Isang tanong at isang sagot na klase ng tao

at kung anong gusto mong makita o makita na mga taong nakapaligid sa kanya,

yun ang pinapakita at ginagawa niya.

Hindi ko alam, kampante man ako pero may maliit na espasyo akong nararamdaman sa pagkatao ni Arwin.

Ngayon pa man, sino ba naman ako diba, nakikiramdam lang naman ako pero

ang mahalaga pa rin naman sa akin, kasiyaan ni ate.

Tsaka hindi naman ako yung sasama sa kanila sa bubuko diba

at hindi naman ako ang pakakasal ni Arwin.

Makalipas ang ilang linggo, naging maganda ang lahat,

naging blooming si Arwin.

Makalipas ang ilang linggo, naging maganda ang lahat,

naging blooming si ate.

Tumataba-taba.

Nagkapisngi kumbaga.

Naging maayos na ito sa sarili at talagang yung ibang binata sa amin

na matagal naman siyang kakilala ay parabang

narealize nila na may tinatagong ganda pala ang ate ko.

Hanggang sa loob lamang ng ilang buwan,

nahingi na ni Arwin ang kamay ni ate.

Nagkaroon ng schedule ng pamamanhikan.

Siyempre, kailangang naroon ako kaya naman nagpaalam ako

at pinayagan naman ako nun.

Nakapagkontrata na kami noon ng mga sariwang karne,

mga gulay at kung ano-ano pa.

Umaga pa lamang ayabalan na kami.

Si ate Rowena ang magluluto ng lahat ng handa.

Bagay na hindi naman namin tinanggihan

dahil sa gaya ng sabi ko ay masarap naman talaga siya magluto.

Mga ilang oras matapos siyang magsalang ng mga niluluto,

ay dali-dali akong lumapit para tikman ang dalawang putahing niluluto niya.

Napasinghap na lamang ako at napatingin kay ate nun.

Patanong ang titig ko sa kanya.

Ate, luto na ba ito?

Bakit walang lasa?

Walang asin, walang bawang, walang sibuyas, walang luya.

Nung mga panahon din na yan ay hindi pa uso sa amin ang gumamit talaga ng mga patis.

Ang sabi na lamang ni ate ay nilagyan niya naman umano ito ng bagoong bilang panlasan.

Dadagdagan niya na lamang umano.

Tinanong ko siya kung bakit.

Gawa ng mula naman ang simula ay ngayon ko lamang natikmang pumalya ang luto niya.

Hindi yan palyado bunso.

Talagang sinadya akong lutuin ng ganyan dahil si Manong Arwin mo.

Ganyan yung gusto.

Walang masyadong palasahan lalo na at dadating yung mga magulang niya.

Ganyan ang gusto nilang magpamilya.

Napatahimik na lamang ako sa sinagot ni ate.

Sige na nga kako.

Ngayon lang naman.

Kinahapon na nagdumating si Arwin kasama ng kanyang ina, ama at kapatid na lalaki.

Pinakilala niya ito sa amin.

Meron agad kaming napapansin noon sa mga magulang niya.

Tila ba mga puyat?

Halos kumulubot na yung isang isang isa.

Ang sabi ni Arwin ay nasa magsisengkwenta anyas pa lamang umano itong mga magulang niya pero

parang magsisetenta na eh.

Payat tapos hinang-hina o tamad na tamad kumilos o kung ano.

Akala mo may sakit o di kaya napilitan lang na pumunta doon.

Inalalayan pa namin sila sa mga mga magulang niya.

Tila ba mga puyat?

Halos kumulubot na yung itim na bilog sa mga mata nila.

Parang ayaw nilang gumalaw.

At tila mga pagod na walang ganang makipag-usap.

Mga mayayain.

Pero kahit ganon ay pinilit pa rin ng mga magulang ko na makipag-usap sa kanila.

At kagaya ni Arwin ay tipid ang kanilang mga kasagutan.

Nagluto din sila Arwin ang sarili nilang mga putahe.

At amoy pa lamang ng mga yon.

Ay alam kong wala din itong gaanong lasa.

Nagsimula ang kainan bilang pasalubong sapunan.

At kapuna-puna ang pagbabago ng mga magulang ni Arwin.

Tuwid na ang mga katawan ng mga ito.

Kumikinang na ang mukha na parabang may mga sapat ng enerhiya.

Nagsisimula na rin magkwento ang mga ito nang nakatingin sa mata.

Ganon din si Arwin.

Paglubog ng araw ay himalang naging masigla ang mga ito.

Naging maganda ang sapunan.

Ang tila nakapagtataka.

Ang mga handa nila ay may lasa.

Bagamat hindi ko masasabing asin ang nilagay, masarap pa rin ito.

Medyo kakaiba lamang ang amoy.

Parang pinakuluan lang na ewan pero...

gayon pa man ay naging masaya ang buong kainan na iyon.

Okay naman pala sila Arwin kako.

Fast forward.

Ikinasal sila.

Natapos ang kasal ng normal at walang kakaibang nangyari na gaya sa ibang mga kwento nyo.

Maliban na lamang sa parang puyat at walang enerhiya pa rin ang mga magulang,

pero nung kinagabihan na puro inuman at pulutan ay,

malilig siyang mga ito.

Matapos ng araw ng kasal ay umuwi na rin kaagad ang mga magulang at kapatid ni Arwin sa kanilang lugar.

Si Arwin at si Rowena ay nanatili sa lugar namin.

Bagamat dun na sila nakatira sa may maliit na lupang pagmamahayari nila Arwin sa kanilang lugar,

bagamat dun na sila nakatira sa may maliit na lupang pagmamahayari nila Arwin sa karatig barangay.

Nagkataong nung mga panahon na ito ay kasagsagan ng eleksyon,

kaya naging bihira rin ako makauwi matapos ng kasal nila.

Hanggang sa isang araw,

dumayo na lamang si tatay sa trabaho ko

at ang sabi nito ay,

malubha na ang karamdaman ni ate.

Ilang linggo matapos sila ikasal ni Arwin ay bigla na lamang umanay tong nangayayat

at ilang beses nang dinala sa ospital pero hindi gumagaling.

Pabalik-balik lamang sila.

Tinanong ko sila kung sinubukan ba nilang magpaalbularyo pero

ang sabi ay ayaw daw ni Arwin.

Hindi na niniwala si Arwin sa mga ganong manggagamot

kaya wala silang magawa at sa pagkakita nila kay ate ay

parang nga talagang hika at kakaibang sakit ang dumapu sa kanya.

Iyong tipong medikal na sakit.

Muli ako nagpaalam noon dahil sa pagkakakilala ko sa aking ama

ay hindi naman yung dadayo kung hindi kailangan.

Kaya naman ang makauwi ako ay dumerecho ako kila ate nun.

Handoon na rin naglalagi halos sinanay madalas para bantayan si ate sa umaga.

Bali umuuhi lamang ito kapag dapat hapon na.

Grabe ang pangangayayat ni ate nun.

Yung mga mata niya sobrang lalim.

Para siyang tumanda ng mahigit 50 anyos.

Lumipis ang buhok at nagkaroon ng uban.

Kung gaano siya kablooming kumbaga noong kasal niya

ay ganoon naman katrumiple ang kanyang pangangayayat nun.

Sa kabila ng paglagas ng ipin ni ate ay

kitang kita pa rin namin ang pagmamahal ni Arwin at pagaalaga sa kanya.

Pero ang ipinagtataka namin

ay sa tuwing gusto namin siyang iuwi muna

o hindi kaya ay ipagamot sa albularyo.

Nag-iiba si Arwin.

Nagagalit.

I-miss.

Obligasyon ko na po si Rowena.

Salamat po sa tulong niya pero

may pag-usapan na namin yung tungkol sa mga albularyo-albularyo na yan.

Medyo muntik na kaming magpangabot dahil

napikon ako sa pagsagot-sagot niya kay nanay.

Pero pinigilan ako ni nanay nun.

Humingi ng tawad si Arwin pero buo ang kanyang loob at disisyon.

At siyang tunay.

Makalipas lamang ang ilang araw Sir Seth

dinala ulit si ate Rowena sa ospital.

Inuwi lamang ito kaagad matapos maging maayos pero

kinaumagahan.

Pumanaw ito.

Grabe ang lungkot namin nun.

Gusto kong sisihin si Arwin pero ewan

parang hindi din gawa ng kakaiba talaga siya eh.

Nag-aasikaso na kami ng lahat-lahat nun

ng mga susuotin ni ate,

mga burol,

sa nipepuesto o kung ano pa.

Pero nagulat kami sa sinabi ni Arwin.

Iuuwi ko po yung katawan ni Rowena sa amin.

Ako na rin po yung magpapalibing.

Dito na umalma si nanay.

Siyempre Sir Seth gawa ng

anak niya yun eh.

Tsaka doon na siya ipinanganak.

Lumaki at tumanda si ate Rowena.

Tapos ililibing sa ibang lugar.

Mabuti sana kung nagtagal pa sila ni Arwin diba?

Kung umabot sila ng ilang taon

tapos nagkapamilya at nagkaanak.

Mas maigi yun.

Baka mapag-uusapan pa.

Eh doon sa lugar na gustong ilibing ni Arwin

eh wala naman siyang kakilala o ano doon.

Bukod kay Arwin at sa mga magulang niyang

makailang beses pa lamang niyang nakilala.

Pero ang katwira ni Arwin

Uuuwi daw siya.

Hindi na siya babalik

kaya mas gusto niyang kasama

ang katawan ng kanyang asawa

at doon na ilibing sa kanila.

Ang plan niya ay sa tapat ng bahay nila

nang sa gayon ay makakasama niyang parin umano ito.

Maiksi lamang umano ang panahon

ng kanilang pag-iibigan

kaya marapat lamang na

maiuwi niya ang katawan ng ate Rowena.

At ang nakapagtataka pa

ayaw niyang ipaimbal sa mo.

Gusto niyang erectang ilagay ito sa kabaong

tapos ay isakay papunta sa lugar nila.

Nagtaka kami nun.

Sobrang nagtataka kami.

Isang araw

isang araw nang patay si ate Rowena

pero wala pa rin kaming sapat na disisyon

para makapag-usap ng maayos.

Nag-aaway at nag-aagawan pa rin para sa bangkay.

Kaya naman nagtaka at naghinala na kami.

Unang hinala namin ay mangkukulam

o kinulam si ate Rowena

at pinagtatakpan ito ni Arwin.

Kaya naman habang pinag-uusapan siya

sa bahay nila Arwin

ang gagawin sa bangkay

ay patagong humatak si tatay

ng pinagsuotan ni ate Rowena

at itinago ito sa kanyang salakot.

At nang makaalis na kami

ay dumerecho kaming kagad sa manggagamot.

Kailan pa nakilala ng anak mo ang asawa niya?

Bakit ang bilis nating napangasawa?

Tanong ng manggagamot sa mabuti

hindi nila nasagot ang mga katanungan

gaya ng gaano nyo kakilala ang lalaki

taga saan ito

at bakit hindi nyo kinilalang mabuti?

Para bang doon lang din namin na pagtanto na

oo nga no

napakabilis ng pangyari

mula ng nanligaw at kikinasalay

para kaming bulag sa pagkatao ni Arwin

at hindi nila nasagot ang mga katanungan

mula ng nanligaw at kikinasalay

para kaming bulag sa pagkatao ni Arwin

Hanggang sa tumayo ang manggagamot

tatawagin niya o mano ang pamangkin niyang lalaki

pagkatapos ay tumitig sa akin

at tinanong kung ano ang trabaho ko

dahil sa pangangatawan ko nun

sinabi ko naman kung ano

nakumpiyan sa ito

at sinabi sa akin na kailangan daw niya ako

si tatay at nanay ay susunod na lamang

makikimatsag lamang

sila yung magtatawag ng barangay pero

kami daw dapat ang mauuna doon

malakas kasi ang kutob ng manggagamot

na sa gabi din yun

ay malamang

itatakas na ni Arwin si ate Rowena

iuuyin niya ito

at nang tanongin ang mga magulang ko

kung bakit kailangan pang itakas

ang tanging isinagot na lamang ng manggagamot

kailangan ko munang makasigurado kung tama

ang nakita ko sa tawas

bago ko kayo sagutin

kung ako lang

wrong timing talaga yung magbunta kami ng hapon o gabi

pero wala Sir Seth

hindi na namin dapat hintayin ang susunod na araw o liwanag

para lang makasiguradong may laban kami nun

dahil baka hindi na rin namin maabutan ang bangkay ni ate sa bahay nila Arwin

pinasoot ako ng kwintas ng manggagamot

kung saan ang pendant nito ay maliit na tube

na merong lamang langis at ugat

wag ko umanong ialis sakin yun

at kung may pagkakataon na kailangan kong gamitin ito

ay hatakin ko lamang umano

at iwasiwas ang likidong laman kapag alam kung hindi tao ang nasa paligid ko

bagamat nalilito ako

sumunod na lamang ako sa kanya

tandang tanda ko nun

alasais ng hapon

may konting liwanag pa

palapit kami ng palapit sa bahay ni Arwin

tila walang katao-tao

hindi bukas ang pintuan

walang mga kung anong palatandaan

na merong nakatira sa loob

hindi kaya huli na kami

baka natakas na niya si ate pero

bakit?

ano ba talagang kailangan niya?

pero ang katahimikan ng paligid ay nawala

nang sumigaw si Mang Luffy

ang manggagamot

ng mga kataganga

alam kong nandiyan ka

lumabas ka

hindi mo matatago ang amoy mo sakin

lumabas ka at ipakita mo ang totoo mong pagkahayob

kung hindi

ako yung maglalabas sayo nyan

kahit magsisisigaw kami dun ay walang makakarinig sa amin

walang katabing bahay si Arwin

pero maya maya pa

lumabas na ito

maayos naman siyang tingnan

bumabasag dan

Julian

anong ibig sabihin ito?

tanong niya

babawiin lang namin yung bankay ng kapatid ko Arwin

amin nyan

karapatan nila nanay na ilibing yan dito

pakiusap Arwin

wala naman tayong naging problema

bakit ba gustong gusto mo na iuwi si ate sa inyo?

bago paman magsalita si Arwin ay lumapit sa kanya si Manglupi

sabi ko sayo

ipakita mo ang totoo mong pagkahayob

sabay saboy nito na sa tingin ko noon ay

parang isang dakop ng abo

abong hindi ordinaryo

dahil ito ay isang isang isang mga

dahil biglang umusok ang tinamaang parte ng katawan ni Arwin noon

na parang nasusunog

nagwala ito

ipakita mo yung totoo mong pagkataong hayop ka

dito ay tila papitikpitik na ang galaw ni Arwin

tila itong nasasaniban na kung ano

hinubad ni Arwin ang kasuotan dahil tinamaan ito ng abo na galing ka Manglupi

at pagkatapos na pagkatapos niyang maghubad

kitang kita namin kung paanong gumapang ang pagtubo ng balahibo sa katawan nito

nagkaroon ng itim itim na tila peklat at ugat ugat ang kanyang mukha at mata

nangitim ang kanyang daliri habang humahaba

at sa isang iglap

sa hindi namin mapaniwala ang dailan

ay tila tumangkad ng ilang pulgada si Arwin

sinasabi ko na

sambit ni Manglupi

sabay sugod nito at patakbong hahampasin si Arwin ng latigo

na hindi ako sigurado kung yun ba ang tinatawag nilang buntot ng pagi

pero mabilis na nakaiwa si Arwin

sa isang talon at atras lang

naroon na siya kaagad sa may tuktok ng hagdan

ang ate mo!

hulian ang ate mo!

itatakas niya yung ate mo!

dali dali kaming tumakbo papasok noon sa loob ng bahay

at siya ngang tunay

nakita namin sa loob

nakaayos na sana sa isang lagayan ang mga gamit ni Arwin

hawak hawak niya si ate sa leeg at sa bewang noon

at inaakma niya itong buhatin

ang buong akala ko ha

tapos na

akala ko pagkabuhat niya ay tatalon na ito sa bintana gawa ng

nakatingin ito doon at tila tinatansya ang paligid

pero sa pagkamangha ko

nahirapan si Arwin sa pagbubuhat kay ate

at walang ano ano

mula sa tuktok ng kisame

ay may tumalon na isang binata

tinalo na niya si Arwin

at sinubukang saksakin pero

nakailag ang nilalang

sabay tadyak sa binatang iyon

ang binatang ito ay walang iba kundi yung pamangki ni Mang Luffy na kasama namin

hindi ko nabansin pero

doon ko napagtanto

na kaya pala ito biglang nawala

dahil pumasok pala ito sa bandang likuran habang kausap namin si Arwin noon

at meron itong inilagay na kung anong tanso sa dibdib ng ate ko

dahilan para mahirapan si Arwin na buhatin si ate Rowena

mabilis ang sumunod na nangyari

wasiwas lamang ng wasiwas ng latigo si Mang Luffy

samantalang ilag ng ilag si Arwin noon

at dala na rin siguro ng karanasan ko sa trabaho

sumubok ako na sumugod noon

nang mapagitkit na sa gilid si Arwin ay sinugod ko ito

una niyang nakita ay pasuntok ako habang pasugod sa kanya

narinig ko pa siyang nagmumura na parabang pinagtatawa na nang gagawin ko

at iilag siya noon

sa distansyang tamang tama lamang na makailag sa suntok ko

pero ang hindi niya alam

ay naihata ko na ang itako mula sa kamao ko na iyon

dahilan para ikagulat niya

nang makita ang patalim na hawak-hawak ko na

nakailag siya dito pero natapyasan ko ang ilalim na banda ng tenga niya

gumuhit ito

at dumiretsyo ang itak sa pader kung saan siya nakahawak noon

kitang kita ko kung paanong tumusok ang itak

sa gitna ng dalawang daliri niya

bigla siyang humiyaw

nakaramdam ako ng madulas na pakiramdam

sa isang iglap ay yakap-yakap na pala ako ni Arwin

bigla niyang hinawakan ang likod ng leego

at pagkatapos ay binalibag niya ako pabalik kilamang Luffy at sa pamangkin niya

at mabilis itong parang tukong umakyat sa taas ng pader

at naikasya ang sarili sa pagitan ng bubungan ng pader na iyon

Dali-dali namang tumalon si Mang Luffy at ang kanyang pamangkin sa may bintana noon

bigla na lamang din silang nawala

na tila ba hinabol nila si Arwin

naiwan ako na bagamat nananakit ang leegay

dali-dali kong nilapitan at siniguradong maayos ang bangkay ni ate

maya-maya pa

narinig ko ang kanyang pamangkin sa may bintana

maya-maya pa

narinig ko ang tawag ni Mang Luffy

kaling sa bintana

Julian, ilabas mo na yung ate mo

iuwi na natin siya

sinilip ko ito pero naroon na sila

hindi daw nila naabutan si Arwin

nang bubuhatin ko na si ate at ibababa

muli akong tinawag ni Mang Luffy

sa bintana mo idaan Julian

gusto ko lang makasigurado

ginawa ko ito

alam ko kung bakit dahil kapag nakalagpas ito ng bintana nang hindi nagiging kahoy

ibig sabihin na si ate pa rin ito

hindi napalitan ang katawan niya

binuhat ko si ate at inilapat sa bintana

sinalo ito ni Mang Luffy at ng pamangkin niya

walang nagbago

si ate pa rin ito

buong magdamag na nagikot ang barangay at mga kalapit na barangay sa paligid

para tugisin si Arwin

pero hindi ito nakita nun

ayon kay Mang Luffy

si Arwin ay isang aswang

mga aswang na mahilig kumain ng mga bangay

may sabulag na ginagawa para masabing masakitin

at hindi kaaya-aya ang muka ng biktima

at pinapalala nito

ang sakit ng biktima hanggang sa pumanaw ito

pero bakit nga ba hindi naitakas ni Arwin kaagad-agad ang bangkay ni ate Rowena

hindi kami sigurado

kung bakit nga ba ito

hindi kami sigurado

pero maaaring may hinihintay ito

dahil sa pagkakaalam ni Mang Luffy

ayon sa pagtawas niya ay tagaibang isla si Arwin

at malamang sa malamang

may sasakyang pangdagat itong hinihintay

dahil ang mga kauri ni Arwin ay ang mga uri ng aswang

na hindi nakakalipad

dahil sa gabi na ay kinaumagahan pa

maasikaso ng mga imbalsamador

at punerarya ang katawan ng ate ko

ganoon sa probinsya noong mga panahon na iyo

pero noong sumunod na araw

sobrang nagtataka kami

dahil nagiba ang muka ni ate

kahit papanong ay bumalik ito sa pagiging maaliwalas

nagkalama ng pisngi at katawan

hindi nalubog ang mga mata

bagamat nangangamay na

ay tila malinis pa rin siyang tingnan

hindi kagaya ng bangkay niya noong nasa bahay ito ni Arwin

pinilit namin makamove on sa nangyaring ito

nawala na rin kami ng pag-asa na mahanap pa si Arwin

pero ang nakakasigurado kami

alam namin kailangan namin

alam namin naghahanap na naman ito

ng mabibigtima

sa instagram at email

na nakalagay sa description ng bawat story

iwasan natin yung shoutout request sa comment section

dahil hindi po natin siya ina-acknowledge

shoutout sa mga nag-renew ng kanila membership sa youtube

happy 12 Elsie Diacosta, Chubby Arnie and Anthony Seniza

happy 14 Jillian Sibayan

happy 16 Podanshe TV

happy 19 Maria Andrea Lusto-Venosa

happy 21 Mirna Cabalonga

happy 24 Dens Densho

happy 26 Lynnette Gardoque

happy 29 Pidosky TV

salamat po sa inyo

sa mga nag-message naman

hello po sir

wait lang

hello po sir

good day po

pa-shout out po sa next upload nyo

Gracia Villamor

from Kuwait po

everyday po naikinig

pang stress

reliever ko po ang mga kwento nyo

thank you and God bless

next is hello po

pabati po sir

happy birthday

April Bilarga

araw-araw

oras-oras

buong araw po naikinig

kahit pa ulit-ulit

salamat po

paglit na rin po

Ziki Bilarga Poniel

from DEMI

salamat

thank you po

happy happy birthday

pa-shout out po sir

sa sarili ko na malapit

after 2 years contract

wow

nakatulong po kayo

para po makalimot sa homesick

lahat po ng story ay napakingan ko

at naka earphone while working

at pampatulog na rin po

from Christy Almokera Ferolino

thank you po sa inyo ma'am

congratulation

from Thelma Dueño

good morning sir

sa mga listener mo po

hello po sa inyong lahat

matagal nyo na po

akong silent listener

pa-subscribe po sa youtube ko na

Little at saka

Villa Dothel

follow po sa FB ko

Thelma Dueño

salamat po

shout out po sa Villado

and Dueño family

salamat and God bless

and last but not the least

sir pa-shout out po sa partner ko

na si Mark Jason Calilan

na happy 58th month po

ngayong April 28

ingat po siya palagi sa trabaho

subscriber nyo po ako 1 year na

sobrang thank you po

sa mga stories nyo

dahil po sa inyo

lalo po akong ginagana

magliinis ng bahay

always po watch yung TV namin maghapon

para lang makinig

ng bagong upload na stories nyo

nakakatawa nga po

kasi pag nagsimula na po

ako makinig sa inyo

yung baby ko

ay automatic babait na

salamat

ayun salamat mam

mam Chinggay

ayun mga kagiliw

maraming maraming salamat sa inyo

bukas ulit