AGIMAT KONTRA THIRD EYE HORROR STORY "Kelangan ko daw pumatay ng pusang itim para sa agimat" | HILAKBOT TRUE PARANORMAL STORIES 🔗 https://youtu.be/zL6Coel4xPs 🔴 STORY SENDER ► AYAH Story shared via sindakstories2008@gmail.com 🔴 STORY EDITOR ► RJ BUT DIFF 🔴 NARRATOR ► RED Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@SINDAKHorrorStories ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 🔴 SUPPORT THIS HORROR S

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

ORAS NA NAMAN NA

Magandang gabi po sa lahat ng inyong tigapakinig.

Sa katunayan, ito po ang ikalawang kwento ko

na hango sa isang tunay na karanasan

nung ako po ay sumampah bilang first-year high school sa Malabon.

Noon pa man ay usap-usapan na

na naging tapunan daw na mga patay o mga nasawi na sundalo o kaya sibilyan

ang grounds kung saan nakatayo ang aming eskwelahan,

lalong-lalo na nung panahon ng gyera.

Sa pagdaan ng panahon,

maging sa paglaki ng mga gusaling nakatayo sa aming paaralan,

mas lalong nadadagdagan ang mga kwento na hindi ko man lang malaman kung may katotohanan ba

o gawa-gawa lamang ng isipan ng iba.

Hanggang sa ako mismo ang makaranas ng lahat.

Sa loob ng aming paaralan, Sir Red,

ay meron po doong puno ng akasya at matanda na po ito.

Ang kwento nga po sa school,

nung una, may isang estudyanteng nagnangalang Teresa na nag-aaral daw po doon

at isa siya sa mga magagandang dilag sa aming paaralan.

Siyempre dahil maganda,

marami pong nagkakagusto sa kanya.

Madadaanan ang naturang puno bago ang classroom ni Teresa.

Wala sa hinagap.

Isang araw,

bigla na lamang nawala na parang bula si Teresa.

Ayon sa nagpasalin-salin na kwento,

hindi na lamang daw po ito nakauwi isang araw sa kanilang bahay

kung kaya hinalughog maging ang eskwelahan namin para lamang matagpuan siya.

02:14.000 --> 02:15.000

ay ang kanyang naiwan na bag na nando doon sa mismong puno ng akasya.

Dahil doon,

marami na naman pong mga na-create na mga kwento patungkol rito.

Sabi na mga ilang matatanda,

maaaring kinuha ng puno si Teresa.

Yung iba naman,

marahil ay hindi lamang daw tao ang nagkakagusto sa kanya,

bagkus ay mga elemento rin na nakatira sa loob ng puno

at isinama siya sa loob para gawing Reyna.

Kapansin-pansin din

na makalipas ang ilang araw simula na hindi na matagpuan si Teresa,

ay mas lalo pong naging mayabong ang puno ng akasya

na siya talagang pinagtatakhan ng ilan sa mga naroon sa eskwelahan.

Hanggang sana ipatayo na nga po ang isang bagong gusali

na malapit sa puno ng akasya at isinunod iyon sa pangalan ni Teresa.

Noong 2004,

noong 2004,

nang ako po ay mag first year high school doon.

Ako ma na hindi rin po naniniwala sa kwento noon ung una,

ngunit nagparamdam po talaga sa akin si Teresa.

Wala naman din po ako pwedeng maituro na elemento

o multo na gagawa nito kundi siya lamang.

Hindi ko malilimutan ng unang beses

na kung saan napadaan lamang ako sa puno

at dungay may nadidinig akong umiiyak.

Para siyang nasa loob ng akasya.

Hindi ko na lamang pinansin ito

baka si ibon o kung anumang klaseng hayop lamang kasi yun.

Noong pumasok na ko,

ay hindi ko na lamang po pinagsabi

sa kahit na kanino mga kaklasi ko ang nangyari.

Nang sandaling iyon din sir Red

ay hindi naman din ako oriented pa ng husto

sa naging kwento ni Teresa.

Naging curious lang po ako

dahil ilang beses na rin po siyang naghahatid ng hilakbot

na kung saan hindi lamang pala ako

ang pinariringgan niya ng mga iyak na iyon.

Isa pang karanasan ko

ay nung habang nagkaklasi kami sa Teresa

building.

May nakita akong isang magandang babae

na nasa hagdan at pababa siya.

Ang sumunod naman

ay naroon na siya sa pinto ng classroom

na parabang inoobserbahan kami

habang nagkaklasi.

Kinausap ko siya sir Red.

Niyaya akong pumasok

baka kasi magalit si ma'am kung sakaling makikita siya sa labas.

Kanina pa kasingan

naroon.

Doon nga'y nagulat

ang buong klase

maging ang guru namin.

Sino daw

ang kinausap ko roon.

Itinuro ko

yung nakikita kong magandang babae

pero wala naman daw silang nakikitang kahit na sino

na nakatayo sa pinto.

Hanggang sa mga sumunod na mga panahon

hindi lang ito sir Red

ang nagpapakita at nagpaparamdam sa akin.

Nasa loob na rin siya ng classroom.

Nakaupo sa likod

at umiiyak.

Doon na ako kinikilabutan.

Hindi ko na lamang din sinasabi sa lahat na mga kaklasi ko

baka kasi isipin nila

ay nababaliw ako.

Nagfokus na lamang ako sa studies ko

kahit nagpaparamdam pa rin siya.

Pagtungtung ko ng second year

meron po ako nakilalang isang estrangherong matanda.

Bigla-bigla pong bungad niya sa akin nang makita ako.

Anak, may third eye ka.

Labis ang pagtataka ko noon sir Red.

Hindi ko naman kasi kilala yung matandang yun

at kung bakit niya sinasabi sa akin ang bagay na yun.

Dahil doon,

umami na rin ako

na may nakikita akong mga kakaiba

na hindi nakikita ng ilan ko pang mga kaklasi.

Dahil din sa kuryosidad

at sa pagbabakas kali na matutulungan niya ako

nagtanong ako ng

Nay,

mayroon ko na ito.

Nay,

may pag-asa pa po bang maisara ito kung sakali talagang

totoong bukas yung third eye ko?

Nahihirapan na kasi ako eh.

At madami po siyang sinabi sa akin.

Hanggang sa parang

yung mga salita niya ay hindi ko na naiintindihan ng lubos.

Kumawak siya sa noo ko.

Ang sabi niya,

hindi daw ito agad maisasara

pero wag daw akong mag-alala

sapagkat ang mga nagpapakita naman sa akin

ay hindi naman daw nananakit na mga nila lang.

Hanggang sa natungo ang usapan namin

kung nais ko daw bang magkaroon ng agimat.

Ang simple lamang daw nang gagawin.

Pumatay lamang daw ako

ng isang pusang kulay itim.

Doon ay natakot din ako sir Red.

Hindi ko naman po kayang gawin yon talaga.

Pero tinuroan niya ako

at ang sabi,

ang buto daw ng pusang itim na iyon

ay gawin kong kwintas

at isuot sa mismong araw ng Biernes Santo.

Kailangan ko daw pumunta sa gitna ng gubat

at lumuhod pagsapit ng alas tres ng madaling araw.

Sa puntong iyon daw ay maraming lalabas

nakakaibang nila lang

at aagawin sa akin ang kwintas.

Pag nilabanan ko naman daw ang mga iyon

tiyak na magiging mabisa ang agimat.

Sa edad ko pong iyon sir Red

ay hindi talaga ako makapaniwala

na may ganun ngang nag-eexist sa mundo.

May matandang babae

na magsasabi sa akin na kailangan

ganito ang gawin

para magkaroon ako ng agimat

at talagang sa gitna ng isang gubat

at alas tres ng madaling araw.

Ang mga bagay na ito

ay nadidinig ko lamang

sa mga kwento ng lola ko noon

kaya gayon na lamang ang pag-awang ng bibig ko.

Hindi ko talaga inaasahan

na meron ako makakausap

ng patungkol dito sa tunay na buhay.

Dahil marami pang sinabi sa akin

ng matandang babae

hindi na rin po namin namalayan

na halos paggabi na

na magpapaalam na sana ako

katakatakang bigla pong nawala

ang matandang babae.

Hindi ko na rin naman alam

kung paano nangyari yun

pero tumaas lahat

ng balahibo ko sa katawan

at dahil doon

dali-dali na rin akong umuwi sa bahay.

Mula noon, Sir Red,

hindi na po ako nakakita

ng kung ano-anong mga elemento.

Hanggang sa pagtungtong ko

ng fourth year high school

at malapit ng graduate

doon ngayon naging panatag na ako

hanggang

sa hindi ko inaasahan

ay magbabalik

ang mga paramdam na ito

pero sa pamamagitan naman

ng aking sense of smell.

Nakakaamoy ako

ng parang inihipan na kandila

sa loob ng room namin.

Partida, Sir Red.

Walang kahit na sinong nagsisindi doon.

Ang sabi ko pa sa mga

classmate ko

huwag silang magsisindi ng kandila

at baka mamaya

ay magkasunog sa classroom

pero nagtitinginan lamang po

ang iba

na parang nagtataka

kung bakit ganoon

ang sinasabi ko.

Hanggang may isa kong kaklase

na pareho kong nakaamoy din pala

ng kandila.

Dahil doon ay nagsigawan

yung ilan ko pang mga kaibigan

at sabay-sabay tuloy kaming

nagsilabasan sa classroom.

Bigla akong nangilabot matapos noon.

Baka mamaya ay bumabalik na naman

ang kakaibang kakayahan ko.

Nalaman ko na lang pagkatapos nito

na death anniversary

ng principal namin

na baka mamaya

ang pagpapaamoy ng kandila

ay isang uri ng pagpaparamdam

sa lahat ng mga estudyante.

Pagkauwi ko ng bahay

dito si Red

ay sunod-sunod na naman

ang naranasan ko.

Meron pong isang pagkakataon

na nakakarinig ako

ng parang kabayong tumatakbo

sa labas ng bahay.

Parang may baboy din

na umiigig-igig

sa labas noon.

Nagtataka talaga ako

sa lugar namin

sapagkat wala namang kahit na sinong

nag-aalaga ng ganon dun.

Hindi din po narinig ni mama

ang narinig ko

kahit magkatabi kami ng hingaan.

Ngunit si papa

inamin niya sa akin

noong isang umaga

na nadinig din pala niya

ang naturang tunog

ng katulad sa akin.

Hindi namang iyon.

Kwento ni papa

na may sumisigaw din

daw na babae sa labas.

Hanggang sa naawi sa konklusyon

na maaaring isang aswang

ang tumutungo sa aming lugar

para maghanap

ng mabibiktima.

Hanggang sa isang araw din,

Sir Red,

nalaman ko

na hindi lang po pala kami

ang nakararanas na mga kakaiba

o kaya'y nakakarinig

Nalaman ko rin

na hindi ko inaasahan

na maging yung kapit bahay namin

na sina ate Irene

ay nakakakita din pala

ng matandang babae.

Naglalakad lamang daw ito

sa labas ng bahay nila

ngunit pagdating sa damuhan

sa likuran ng kanilang bahay

ay bigla itong nawala.

Paglabas na naman daw dun,

malaking aso na

ang namamataan nila.

Sa takot daw ni ate Irene

lalo at ng mamataan niya

na pulang-pula at nakatitig

ang mga mata nito sa bahay nila

ay hindi na din daw siya lumabas

at ikinulong na lang

ang kanyang sarili sa loob.

May isa ding pagkakataon

na kami po ay nag-offer

ng ulam sa kanila sapagkat marami

ang iniluto sa aming bahay.

Nasa hagi sa kwentuhan namin

ang tungkol

sa mga kakaibang nila lang

na tila baga naruroon

sa aming baryo

hanggang sa napagtagpitagpiko

ang pangyayari.

Nung gabi na nakarinig kami

ng takbo ng kabayo

at pagigik ng baboy

ay siya rin pala

na paglabas ng matandang babae

na naging aso

na nakita ni ate Irene.

Doon ko rin na balikan

ang kwento sa akin

ng aking ama

nang minsan napatingala daw siya

na nakita siyang lumilipad

at parang papauwi na

sa kung saan.

Natandaan ko pa nga

yung sinasabi niya na

pumasok na lamang daw ako

sa loob ng bahay

at huwag daw ako magpapakita

ng takot.

Totoo pala ang lahat

at hindi lamang ako

ang nakararamdam.

Hindi lamang din ako

ang pinagpakitaan

at hindi lamang pala

sa nabalikan ko na namang

muli ang memorya ko.

Tama.

Nagsimula

ang kakayahan kong ito

dahil sa kalikutan ko

nung ako ay otso anos pa lamang

at saktong namatay

ang aking angkel.

Doon sa mismong burol niya

sa ilalim ng kanyang kabaong

naglalaro kasi ako

at hindi natutulog.

Pinagalitan ako

ng nakikipaglamay

Sabi nila ay

hindi daw ba ako natatakot.

Wala naman din kasi sa akin

yun noon Sir Red

sapagkat mura ang aking isipan

at puro laro lamang talaga

ang nasa kokote ko.

Hanggang sa napalo na lamang ako

bago mailibing

si Angkel.

Paano ba naman kasi?

Bigla ko na lamang daw

nabanggit sa lahat

na nakita ko si Angkel.

Ang eksakto pangang words

na sinabi ko daw ay

Uy!

Si Angkel!

Si Angkel gising na!

At tuwang tuwa pa nga daw ako

habang ibinibida iyon

na parang wala lang sa akin

yung takot.

Doon

alam ko na

na may nakikita ako

na hindi nakikita

may nararanasan akong kakaiba

na hindi nila

na ipapaliwanag hanggang sa ngayon.

Nagtayuan lahat

ng mga naroroon sa lamay.

Sa pagkakatanda ko pa nga po

ang ilan sa mga nagsusugal doon sa labas

ay nagsiuwian dahil sa sinabi ko.

Dahil doon ay pinauwi na lamang kami

at hindi na rin ako pinayagan

pang manatili sa burol.

Pag uwi ko nga sa Red

doon ay agad naramdaman ko

na parang may humihiga sa tabi ko.

Parang minsan umuupo sa aking higaan

at nakikita ko talaga

na likod ni Angkel yun.

Hindi lamang po ito nangyari

nung ako ay otso anyos

bagkus ay nagtuloy-tuloy siya

hanggang sa ako ay nagdalaga

at nag high school.

Doon ko unti-unti

na naipapaliwanag sa sarili ko

na hindi normal ang nangyayari.

Nakakaramdam na rin ako noon

ng pagakyat ng takot

at panginginig ng kalamnan

dahil sa mga nakikita ko

at hindi ko maipaliwanag ng gusto.

Kung nagustuhan mo

ang kwentong katatakotan na ito,

hit like, leave a comment

at ishare ang ating episode

sa inyong social media.

Suportahan ang ating writer

sa pamamagitan ng pag-follow

sa kanyang social media.

Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button

at ang notification bell

so you won't miss out

on our latest videos.

And if you haven't subscribed

to hit that subscribe button

at ang notification bell

for more Tagalog horror stories,

series, and news segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels

ang Sindak Short Stories

for more one-shot Tagalog horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History

for a weekly dose of strange facts

and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan,

maraming salamat mga Solid HTV Positive!

Ako po si Red

at inaanyayahan ko po kayo

na suportahan ang ating bunsong channel

ang Pulang Likido Animated Horror Stories.

Subscribe na!

Or else...

Ngayong taon,

tuloy-tuloy ang ating kwentuhan

at unlitakutan

dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

Your first 24-7 non-stop Tagalog horror stories

sa YouTube.

Subscribe na!