HAUNTED YOU TUBE VIDEO HORROR STORY "Pwede kang i-haunt ng pinapanood mo sa You Tube?" | HILAKBOT TRUE GHOST STORIES 🔗 https://youtu.be/_PZuJeNt6BE 🔴 STORY SENDER ► RON / HAPPY Story shared via sindakstories2008@gmail.com 🔴 STORY EDITOR ► RJ BUT DIFF 🔴 NARRATOR ► RED Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@SINDAKHorrorStories ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 🔴 SUPPORT THIS HORROR STORI

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

ORAS NA NAMAN NA

Magandang araw sa lahat ng mga Solid HDV Positive.

Tawagin nyo nalang po ako sa pangalang Ron.

Masugid na tigapakinig ninyo pareho sa YouTube at sa Podcast.

Na-addict na din po talaga ako sa lahat ng mga stories ninyo

at inaabangan ko na po para mapakinggan habang ako ay nag-work.

Bako ko po simulan yung kwento,

tanong muna,

naniniwala ba kayo na pwede tayong ma-hunt na mga pinapanood natin?

Sa katunayan, wala din akong idea kung ano ang isasagot nyo.

Bahala nalang po kayong humusga sa pamamagitan ng kwento kong ito.

Kapag natatanong ang mga kaibigan ko kung ano yung pinakakatakot kong karanasan,

ito po ang lagi kong sinasabi.

Way back 2006, nung medyo kasagsagan na po at kausuhan ng mga computer shops.

Madalas akong suki ng malapit na computer shops sa amin.

Natatandaan ko pa,

noong mga panahon na iyon,

ay uso din yung libro tungkol sa mga true Philippine horror stories

at kung alam po ninyo yung tungkol doon.

May palabas pa nga din dati sa Kapuso Network

na kung saan si Ding Dong Dantes pa yung host.

Isa rin yun sa tinututukan ko.

Nung araw na iyon,

medyo late na ako nakapunta sa computer shop dahil late na ako nakauwi galing sa school.

Alas 9 na iyon,

pero panay pa din yung pag bra-browse ko sa YouTube.

Bilang mahilig at curious nga ako sa mga supernatural,

sinubukan ko pong mag-search na mga videos tungkol sa White Lady ng Balete Drive.

Yung ibang napanood ko nga po ay medyo kakornihan na at alata namang edited.

Yung iba naman ay documentary.

Titigil na sana akong manood

na biglang mahagip po ng atensyon ko ang isang video.

Nakaklaim kasi dun sa video na real sightings daw ng White Lady iyon

at bilang curious nga,

pinanood ko kung totoo yung video.

Nagsimula yung video nila na ang setting ay nasa loob sila ng sasakyan at doon sila nagvivideo.

Yung driver ay nasa left side at yung nagvivideo ay nasa passenger seat.

So kita at mahahagip talaga sa view yung kabuoan at yung loob ng sasakyan.

Nililibot nang nagvivideo yung camera sa spaces at naguusap sila tungkol sa White Lady sa Balete Drive.

Minsan nagtatawanan at yung style kasi nung video ay parang vlog na.

Ilang minuto na nagsimula yung video,

Minsan nagtatawanan at yung style kasi nung video ay parang vlog na.

Ilang minuto din yun na video lang nang nagdadrive hanggang sa nabanggit nung lalaki na nasa driver seat na nasa Balete Drive na sila.

Parang normal lang talaga at wala namang kakaiba.

Pero nung ipinan yung video sa right side niya, doon po ako kinilabutan.

Isang babae po na nakapangkasal ang unti-unting nag-appear out of nowhere.

Nakaupo sa passenger right side na nasa tabi po nung nagvivideo at nakatingin sa kanila.

Nag-end yung video sa sigaw nung nagvivideo na yun at parang nabagsak pa yung camera dahil nawala na sa focus.

Pagka-uwi ko nga nun, hindi ko matanggal sa isipan ko yung itsura nung babae.

Pero parang hindi ako matakot, pinilit kong kalimutan yung tungkol sa video.

Natulog na ako at tumabiki na Lola.

Ako pa nga po yung nasa edge nung kama.

Ilang oras ang lumipas, bigla po akong naalimpungatan.

Matapos nun, napansin ko po sa red na may nakatayo sa paanan namin at nakaputi.

As in ang lamig po ng pakiramdam ko nun at hindi ko maipaliwanag pero parang ako nababalisa.

Di ko na itinaas pa yung tingin ko dahil sa takot kung ano yung itsura at ang makikita ko.

Kinabukasan po ay sinubukan kong hanapin ulit yung video pero hindi ko na makita.

Sa totoo lang hanggang ngayon po at sa tuwing naaalala ko yun,

sinusubukan ko paring hanapin yung video pero wala na talaga.

Di ko alam kung binura or na-report or na-delete permanently

pero kung sakali po na mababasa niyo ang kwento kong ito sir red at mapapakinggan ang inyong mga tingapakinig,

tulungan niyo naman ako na mahanap yung video na yun.

Siguro'y tulad ng iba ay umaapaw din kasi yung kuryosidad ko pagdating sa mga ganito.

Gusto ko rin pong kumpirmahin kung legit ba talaga yung naranasan ko noon

basta't ang natatandaan ko lamang po na keywords na ginamit ko nung nag-search ako

ay True Philippine Ghost Stories at White Lady in Balete Drive.

Pakoment na lamang po kung sakaling may nakahanap ng video.

Maraming salamat po sa inyong tingapakinig.

Sana po ay nasa mabuting kalagayan po ang lahat.

Well in fact, ito pong aking babahagi sa inyo ay ang second story ko na po.

Narinig ko po kasi sa isa sa mga podcast ninyo regarding sa pagpaparamdam sa ospital

kaya na-trigger din po ko na i-share yung sarili kong karanasan.

Ito po'y nangyari sa isang ospital dito sa Mindanao.

Sa pamilya po kasi namin, ako yung pinakamatandang apo na nasa CDO

kaya pag nao-ospital yung lolo ko dati o kahit check-up man lang, ako yung sumasama.

Medyo luma na po yung ospital dito.

May mga bago silang building pero yung main building for admissions po ay yung old building.

While in my college po, twice na na-admit si lolo ko dun.

So safe to say, nakabisado ko na po talaga yung layout o yung estruktura sa loob.

Ito po yung mga pagpaparamdam sa isang ospital.

So safe to say, nakabisado ko na po talaga yung layout o yung estruktura sa loob.

Since old building nga po, isang elevator lang ang meron dun at may kalumaan na rin.

One time, nang na-admit naman po si mama nung first year ako at same hospital, ako po yung kasama niya.

Buti na lang ay 18 na rin po ako noon at first batch din po kami nung K-12.

Ako na rin po unting abantay especially paggabi kasi pumapasok pa rin po ako sa school sa umaga lalo kapag may quiz.

Medyo natatakot din ako sa lagay ni mama nung time na yun kasi po they found out na aneurysm po pala yun.

At anytime, may mga reseta ang doktor na sometimes gabi ng naibibigay tapos kailangang bilhin kaagad.

So one night po, nagbigay ng reseta yung nurse.

10pm na po yun ng pasado.

Dahil ako lang po ang mag-isa na nakabantay kay mama, kaya talagang ako rin yung bibili at iiwanan ko siyang mag-isa dun.

Nag-stop po muna ako ng pag-aaral at bumaba ako mula sa ikalimang palapag gamit ang elevator.

May kalakihan yung elevator nila kahit medyo luma na.

Kung tutusin, dito nila isinasakay kasi yung mga hospital bed.

Pagsumakay ka, mararamdaman mo talaga yung pagbaba o yung pagakyat ng elevator kasi umuyugyug sya ng konti.

Hindi ko rin po alam kung nag-o-overthink lang ba ko pero parang iba talaga yung feeling ko sa loob ng elevator.

Hindi po kasi malakas yung aircon sa loob kaya yun siguro yung factor kung bakit nag-iiba yung feeling ko.

Nakakatawa man pero parang iniisip ko nasa loob ako ng ataol.

So pagkababa ko po ng first floor, doon na umaliwalas.

Hindi naman madilim kahit nawala nang masyadong tao.

So fast forward.

Nabili ko rin yung gamot sa isang malapit na pharmacy sa labas at bumalik na ako kaagad at sumakay na naman yung elevator.

May nakasabay po ako na batang babae.

Short haired po siya at andun siya sa side ng elevator na malapit sa pindutan.

Ako naman sa other side.

Ako po kasi yung klase ng tao na ayaw makihalobilo lalo ayaw na ayaw ko rin din po yung makikipag eye to eye contact sa hindi ko kilala.

Kaya hindi ko siya tinignan.

Masatahimik lang kaming dalawa habang umaakyat yung elevator.

Parang thankful na rin nga po ako kasi may kasama ako sapagkat iba talaga yung feeling kapag mag isa ka doon.

Lalo kapag gabi.

Parang may nakatingin, bigla-bigla kang tatayuan ang balahibo, parang ganun.

So matapos ko nga pong pindutin yung boton patungo sa fifth floor.

Pindut ko na rin po yung pang close ng door kasi wala pa naman din pong ibang sasakay.

Napansin ko rin po na walang pindut yung bata at nakatayo lamang siya doon sa gilid.

Assuming na maka fifth floor din po siya bababa at naunahan ko lamang siyang pumindot.

Hindi naman din po talaga biro yung pagod pag tigabantay ka lalo kung bata.

Hanggang sa nafeel ko na naman po yung pagtaas ng elevator kaya napasandal po ako sa wall.

Tinitingnan-tingnan ko na lang po yung mga nabili kong gamot na nasa plastic.

Nagulat na lang ako ilang segundo po nang magbukas yung elevator doors.

Pag bukas wala naman pong tao at napakatahimik.

Naisip ko na parang second floor pa.

Lalabas na sana ako kaso pagtingin ko doon sa screen ng elevator nasa 2F pa lang po siya.

Tapos nung tinitingnan kong maigi, tama nga.

Aaminin ko talaga nung time na iyon medyo kinabahan ako pero tinibayan ko lang yung loob ko.

Paatras at marahan akong pumasok ng elevator pero nagulat po ako kasi lumabas yung bata kahit hindi pa 5th floor at nasa 2F pa lang kami.

Ipinagsawalang bahala ko na lamang po at iniisip ko na bahala na siya.

Hindi naman po kasi siya talaga yung bata na walang kamuwang-muwang.

Parang nasa 10 or 12 na nga po yung edad niya kung tatansyahin ko.

Nung sumara na yung door, sumandal na po ako ulit sa wall kasi diba wala namang ibang pupuntahan yung elevator kundi up at hindi naman din na-reset.

Nakailaw pa rin po yung 5 doon sa pindutan.

Nafeel ko na yung pag move pa taas noong elevator pero nagtatakam sa pindutan.

Lalabas na naman po sana ako kaso lang pagtingin ko, nasa 1st floor na naman ako.

Malalaman mo kasi talaga na nasa 1st floor ka kasi maririnig mo yung mga sasakyan at bubunga din yung

1st floor na naman ako.

Nasa 1st floor na naman ako.

Malalaman mo kasi talaga na nasa 1st floor ka kasi maririnig mo yung mga sasakyan at bubunga din yung

mga kahera.

May papasok nga po ng lalaki tapos napatingin siya sa akin.

Kasi po nanlaki po talaga yung mga mata ko at nakatayo lang ako doon.

Parang rooted po ako sa spot ko kasi nagtataka ako at hindi ko maintindihan kung paano ako nakabalik sa 1st floor.

Feel ko nga din po inawirduhan yung lalaki.

Bahakala niya ay nagyo joyride lamang ako.

Nagexpect po talaga ako na mapupunta na ako sa 5th floor.

Hindi naman po kasi talaga dapat bumalik yun doon.

Lalo kapag hindi ko naman pinipindot at ang nakaset ay nasa 5F.

So sumakay na yung lalaki at pinindot din po niya yung 5th floor at sumabay na rin ako.

Pero nagtayuan po talaga yung mga balahibo ko nang makitang nakaakyat na naman kami sa 2nd floor.

2nd floor po talaga ang pinakaayaw kong floor sa gusali nila dahil napaka tahimik.

Yung tahimik na nakapagpapataas ng balahibo mo at hindi mo maintindihan kung bakit.

Kahit umaga ay ayaw ko talagang dumaan din doon.

Wala po kasing bubungan sa'yo ng nurse's station pag bukas nung elevator door.

Katahimikan lang po talagang bubungan sa'yo doon.

Hanggang sa nasa loob ng ICU.

Nasa 2nd floor po yung ICU ng hospital kaya naisip ko na baka lang naman

hindi pala tao yung kasama ko sa elevator kanina.

Kaya siguro hindi siya gumagalaw at andun lamang siya sa gilid.

Hindi rin niya pinipindot ang kahit na anumang buton sa elevator.

Nandun lang siya nakatayo.

5 years ago na po yun pero until now po kapag naiisip ko ay tinataasan ako ng balahibo.

Awa naman po ng Diyos nilipat po si Mama sa mas malaking hospital kasi brain aneurysm na po ang sakit niya

at kailangan ng mas modernong mga gamit para sa operasyon.

Ako din po yung nagbantay kay Mama doon sa hospital na nilipatan niya

at meron din pong mang ilan nilan na experience doon pero hindi naman na po kagaya doon sa unang hospital.

Sadly po nakabalik na naman po ako doon sa first hospital sometime in my second year kasi si Papa naman po ang naadmit.

Buti na lang kasama ko na pong tigabantay yung kapatid kong nakababata

kaya hindi na rin po ako mag isa at sumasama na po siya talaga sa akin kapag bumababa kami.

RINKI BABA?

RINKI BABA?

RINKI BABA?

RINKI BABA?

RINKI BABA?

RINKI BABA?

RINKI BABA?

Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakotan na ito

hit like, leave a comment at ishare ang ating episode sa inyong social media.

Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media.

Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell

for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels

ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History

for a weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HDV Positive!

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at only takotan

dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

Your first 24x7 non-stop Tagalog horror stories

sa YouTube!