00:46.0
Kung nabubuhay lamang siya ngayon ay marahe na sa 42 anyos na siya.
00:53.0
Sa pagkakatanda ko kasi,
00:55.0
22 pa lamang siya nang mangyari ang insidente nito.
01:01.0
Nangyari ito dito sa Tondo, Manila.
01:04.0
Magkapit-bahay lamang kami ni ate Esther.
01:08.0
Fourth year college ako noon habang siya naman inagtatrabaho na
01:11.0
sa isang malaking kumpanya.
01:14.0
Maganda, mayaman, matalino.
01:17.0
Ganyan kong ilarawan ng nakararami si ate.
01:23.0
idol na idol ko talaga itong pinsan kong ito.
01:27.0
Para sa akin, napaka-perpekto niya.
01:30.0
Siya ang naging inspirasyon ko para makakuha ng Latin honors sa college dahil
01:35.0
noong siya ang nag-aaral,
01:37.0
naging sumakom laude po siya.
01:41.0
Sino ba namang mag-aakala na sa kabila ng mga achievements niya
01:45.0
ay darating sa puntong makikita na lamang siya ng kanyang pamilya na
01:49.0
nakabigti sa lubid
01:51.0
at wala ng buhay.
01:54.0
Lahat kami ay nagulat,
01:56.0
maging yung lahat ng mga nakakakilala sa kanya
02:00.0
ay halos hindi makapaniwala na magagawa ni Insa na magpakamatay.
02:06.0
Gayong gaya nga ng sinabi ko,
02:09.0
halos perpekto na nga siya.
02:13.0
nasa kanya ang lahat pero
02:15.0
nagawa pa rin niyang gawin yon sa sarili niya.
02:18.0
Tandang-tanda ko pa,
02:22.0
bago siya magpakamatay ay nanlibre pa siya sa aming magpipinsan.
02:27.0
Gumili siya ng maraming snacks at nagluto pa siya ng kanton.
02:31.0
Nasa bahay nila kami noon habang nanonood ng pelikula.
02:36.0
Sobrang saya namin habang nagkikwentuhan.
02:42.0
baka sa mukha ni Ate Esther,
02:43.0
yung natutunan niya ay
02:45.0
baka sa mukha ni Ate Esther,
02:47.0
yung natural na saya.
02:50.0
Yung mga snacks namin ay lalo pang nadadagdagan nang dumating ang tatay ni Ate Esther.
02:56.0
Kasama nito yung ninong niya na halos kakagaling lamang din sa abroad.
03:00.0
Napakaraming tsokolate ang dala nito.
03:03.0
Kaya naman tuwang-tuwa kami noon.
03:08.0
Kaagad na nagmano si Ate Esther doon sa ninong niya pero
03:11.0
imbis na ibigay nito ang kamay ay niyakap niya na mahigpit si pinsan.
03:18.0
Neneng ka pa nang umalis ako ah.
03:21.0
Pagbalik ko, dalagang-dalaga ka na.
03:26.0
Nabatingin ako sa kanya noon.
03:29.0
Nakita ko na parang ilang na ilang siya.
03:33.0
Dahil sobrang higpit nga naman ang pagkakayakap sa kanya ng ninong niya.
03:36.0
Maya-maya ay sinadya akong tawagin si Ate Esther.
03:40.0
Dahilan para kumalas sa pagkakayakap sa kanya yung kanyang ninong.
03:46.0
Matapos yun ay ipinagpatuloy na namin ang pagkain at panonood ng pelikula.
03:51.0
Hinabot kami ng hating gabi bago kami naghiwahiwalay.
03:56.0
Sobrang saya pa ni Ate Esther noon.
03:59.0
Hindi siya mukhang stress o problemado.
04:01.0
Dalawang araw matapos ng banding namin,
04:04.0
nanlambot kami sa balitang patay na Rosha.
04:08.0
Narinig na lamang namin na sumisigaw ang nanay at tatay niya habang humahagulgol sa iyaknon.
04:15.0
Kagad akong napatakbo sa kanila at doon ay nakita kong nagwawala yung nanay niya
04:21.0
habang nakalupasa ito sa may sahig.
04:24.0
Nakatingin siya sa kwarto ni Pino.
04:26.0
At nang tumingin ako sa direksyon na kanyang tinitingnan,
04:30.0
maging ako ay napahagulgol na.
04:36.0
ang nakabigting katawan ni Ate Esther.
04:41.0
Hindi ako makapaniwala.
04:43.0
Iniisip ko na masamang panaginip lamang yun.
04:47.0
Nangingitim na yung katawan niya nang makita namin.
04:49.0
Hindi ko makakalimutan yung muka niya habang nakabitin nun,
04:53.0
yung mga mata niyang medyo nakadilat,
04:56.0
yung mga labi niyang mapukotla,
04:59.0
at yung dila niyang nakalabas.
05:07.0
Naging napakalaking katanungan sa amin kung bakit nagawa niya ito sa mga katawan niya.
05:12.0
Ilang araw siyang ibinurol,
05:14.0
at sa bawat araw na yun ay nagpaparamdam siya.
05:19.0
Noong unang gabi ng lamay,
05:22.0
biglang nagsitumbahan yung mga bulaklak na nakatayo sa tabi ng kanyang abaong.
05:28.0
Hindi malakas ang hangin nun.
05:30.0
Wala rin namang nakatama kaya nababalik na yung mga katawan niya.
05:34.0
At yung mga labi niya ay nagpaparamdam.
05:37.0
Hindi malakas ang hangin nun.
05:40.0
Wala rin namang nakatama kaya napakaimposible na
05:44.0
mabuwal yung buho na nagsisilbing stand ng mga bulaklak na ito.
05:50.0
Saksi ako nun dahil nakaupo ako sa mismong harapan ng kabaong niya,
05:55.0
habang sa kabilang upuan naman,
05:57.0
yung ninong niya na galing sa abroad.
05:59.0
Nang matapos namin itayo yung mga bulaklak,
06:02.0
ay bigla namang namatay yung dalawang kandila sa gawing ulohan niya.
06:07.0
Kinilabutan ako nun pero,
06:09.0
hindi ako natakot.
06:14.0
mabilis namang tumayo sa kinauupuan niya yung ninong ni pinsan.
06:19.0
Baka sa muka nito yung takot.
06:22.0
Lumabas ito at umupo na lamang doon
06:25.0
sa kung saan maraming kanyang mga katawan niya.
06:27.0
Lumabas ito at umupo na lamang doon
06:30.0
sa kung saan maraming tao.
06:33.0
Naisip ko na baka natakot yun dahil sa mga nangyaring pagpaparamdam.
06:38.0
Noong mga panahon na yun,
06:41.0
tumingin ako sa muka ni Esther.
06:44.0
Maganda pa rin ito pero,
06:46.0
baka sa muka niya yung lungkot.
06:49.0
Parang hindi niya tanggap yung pagkamatay niya.
06:55.0
Habang pinagmamasdan ko siya,
06:58.0
umaabot sa puntong umiiyak na pala ako nang hindi ko nanalaman.
07:05.0
Binubulungan ko siya noon
07:07.0
at paulit-ulit na tinatanong kung bakit niya nagawang iwan kaming nagmamahal sa kanya.
07:14.0
Hindi ko alam kung namamalik matalamang ako noon
07:17.0
o totoo ko talagang nakita na lumuluha siya.
07:22.0
Pagtingin ko ulit sa muka niya,
07:25.0
wala na yung bakas ng luha noon.
07:28.0
Lalong napalakas yung pag-iyako.
07:31.0
Paulit-ulit kong sinisigaw yung mga katagang.
07:36.0
Umiiyak si ate Esther!
07:41.0
Sa kalagitna ng pag-iyako,
07:44.0
bigla na lang humagulgol ng iyak yung pinsan namin na walong taong gulang pa lang.
07:50.0
Nanginginig ito sa takot habang may kung anong itinuturo sa likuran ko.
07:57.0
Mayakap siya ng kanyang nanay at tinanong kung bakit ito nag-iiyak ng gano'n.
08:03.0
Nagtaasan ng mga balahibo ko nang sabihin nito ang dahilan.
08:08.0
Nakita raw niya sa likuran ko si ate Esther.
08:13.0
Nakayakap sa akin.
08:16.0
Kaya pala iba ang pakiramdam ko noon.
08:18.0
Nanlalamig yung buong katawan.
08:21.0
Ginaon na ginawa ko kahit na hindi naman malamig ang panahon.
08:28.0
Noong ikalawang gabi ng kanyang burol,
08:31.0
ay mas lalo pang tuminde ang pagpaparamdam niya.
08:36.0
Una, bigla raw narinig ng nanay niya ang boses nito.
08:41.0
Umiiyak umano ito at humihingi ng tulong.
08:46.0
Sinunda nito ng pag-alingasaw ng paboritong pabango ni ate Esther.
08:51.0
Maging ako, naaamoy ko yon.
08:54.0
Maya maya ay may narinig kaming ingay sa kwarto niya.
08:58.0
Yung ingay na parang may nagdadabog sa loob.
09:02.0
Nagkatinginan kami nung isa kong pinsan.
09:06.0
At sinabi na namin sa nanay niya yung naririnig naming ingay noon.
09:11.0
Sinamahan kami ng nanay niya para tingnan yung loob ng kwarto nito.
09:16.0
Pagbukas namin sa pinto.
09:18.0
Nagulat namin lahat.
09:22.0
Sobrang gulo ng loob ng kwarto.
09:26.0
Kitang kita rin namin na nagliliparan yung mga tsokolate na bigay ng ninong niya.
09:32.0
Na para bang ibinabato niya yon.
09:37.0
Kaming tatlo na nakasaksi noon ay hindi halos makapaniwala.
09:43.0
Parang naestatwa lamang kami noon habang pinagmamasdan yung mga gamit ni ate Esther na nagsisigalawan.
09:53.0
Yung maliit na drawer na nasa pina kaitaas ng durabox niya.
09:58.0
Kusang bumubukas sara.
10:02.0
Nang dumating yung tatay ni ate Esther ay saka palang nawala yung pagkasyak namin noon.
10:08.0
Ang alam ko noon ay sabay kaming napasigaw ng pinsan ko.
10:11.0
Habang si tita Lynn naman ay muling humagulgol.
10:16.0
Halos simatayin siya sa kakaiyak.
10:17.0
Matapos ang pangyayaring yon ay minabuti ko munang umuwi sa bahay namin para makapagpahinga.
10:24.0
At para na rin medyo marelax yung uta ko.
10:28.0
Sa tuwing pipikit kasi ako ay nakikita ko yung muka ni ate Esther.
10:32.0
Noong siya ay nakabigtiba.
10:35.0
Bagay na sobrang hirap para sa akin dahil ako yung pinaka-close na pinsan niya noon.
10:40.0
Hindi ko na namalaya na nakaidlip na pala ako sa sofa.
10:44.0
Doon ko naman na panaginipan si ate Esther.
10:48.0
Parang totoo ang panaginip ko dahil malinaw at detalyado yon.
10:55.0
Nakita ko siya umiiyak sa sulok ng kuwarto niya.
11:01.0
Nagtaka ko kaya nilapitan ko siya noon.
11:03.0
Tinanong kung bakit siya umiiyak.
11:07.0
Tumingin siya sa akin at nagmakaawang tulungan ko umano siya.
11:13.0
May binanggit siya sa akin tungkol sa isang itin na notebook.
11:18.0
Anya, may isinulat umano siya doon.
11:23.0
Nang tanungin ko siya kung ano ang nakasamahan niya,
11:27.0
may isinulat umano siya doon.
11:31.0
Nang tanungin ko siya kung ano ang nakasulat doon ay hindi siya sumagot.
11:36.0
Baggos ay muli siyang humagulgol sa iyak.
11:41.0
Doon sa panaginip ko na yon ay nakita kong unti-unti siyang naglaho.
11:47.0
Niyakap ko umano siya pero hindi ko na nahahawakan yung katawan niya.
11:53.0
Bago siya tuluyang nawala.
11:56.0
Ay may ibinulong siya sa akin.
12:00.0
Hindi ko gaanong narinig yung sinabi niya,
12:03.0
maliban sa isang salita noon.
12:11.0
Bagkat tapos nun ay bigla akong nagising,
12:14.0
umiiyak ako habang naglalakad papunta sa lamay.
12:19.0
Magulo ang isip ko noon kaya naman hindi ko kagad na ikwento
12:23.0
yung tungkol sa napanaginipan ko.
12:27.0
Binabuti ko nabantayan na lamang si ate Esther
12:30.0
habang nakaupo ako sa harapan ng kabaong niya.
12:34.0
Pinagmamasdan ko siya at tinatanong kung anong ibig sabihin ang panaginip ko noon.
12:40.0
Noong huling gabi ng kanyang lamay,
12:43.0
kaming lahat na magbipinsan ay magkakasama.
12:46.0
Nagkikwentuan kami noon tungkol kay ate Esther.
12:49.0
Gayun na lang ang pagkagulat ko noong
12:52.0
nagkwento ang isa naming pinsan tungkol sa panaginip niya
12:56.0
na may kinalaman kay ate Esther.
13:01.0
Sa panaginip umano niya
13:03.0
ay nakita niyang may hawak na bolpe nitong si ate.
13:07.0
Umiiyak habang nagsusulat sa notebook.
13:11.0
Pilit tinumanoy tong humihingi ng tulong sa kanya.
13:14.0
Yung panaginip niya
13:16.0
parabang konektado dun sa panaginip ko
13:19.0
kaya naman naisipan kong ikwento na rin yung napanaginipan ko noong nakaraang gabi.
13:26.0
Hindi ko alam kung nagkataon lang pero
13:29.0
halos pagkaparehas umano kami ng panaginip
13:33.0
ng isa ko pang pinsan.
13:36.0
Nakakapagtaka talaga dahil
13:38.0
kaming lahat na magbipinsan ay magkakasama.
13:41.0
Nakakapagtaka talaga dahil
13:43.0
kaming lahat na magbipinsan ay nagkaroon ng panaginip
13:46.0
kung saan nakita namin nang hihingi ng tulong si ate.
13:53.0
sa bawat panaginip namin ay nakita namin siyang
13:56.0
nagsusulat o may hawak na papel
13:59.0
o hindi kaya'y bolpen.
14:02.0
Mas malala pa nga yung napanaginipan ng pinakabata sa amin noon.
14:07.0
Dun sa panaginip niya
14:08.0
nakita niyang hubot-hubad si ate Esther habang umiiyak.
14:13.0
May isang lalaki o mano na may hawak ng barel
14:17.0
habang nakatutok yun sa sintido niya.
14:21.0
Naisip namin noon na baka may gustong ipahihwatig
14:25.0
o sabihin sa amin si ate Esther
14:28.0
para kasing may kung anong isinusumbong siya sa amin noon.
14:33.0
Dahil doon ay nagkayayaan kaming magbipinsan
14:35.0
napuntahan yung kwarto nito.
14:37.0
Nagbabaka sakali kaming may makikita kaming sulat ni ate
14:41.0
bago ito nagpakamatay.
14:44.0
Pinayagan naman kami ng nanay niya napuntahan yung kwarto
14:47.0
matapos namin ikwento sa kanya
14:49.0
yung mga napanaginipan namin noon.
14:53.0
Pagpasok namin sa kwarto niya
14:55.0
nagalay muna kami ng panalangin
14:58.0
bago namin inisa isang halongkatin
15:00.0
yung mga gamit ng butuhin
15:02.0
halos lahat ng mga bagnya ay nahalongkat na namin
15:05.0
pero di ko kaming makakita ng anumang sulat o bagay na
15:09.0
maaring maging rason o magbibigay ng dahilan o kaliwanagan
15:14.0
kung bakit siya nagpatiwakal.
15:19.0
Nang madako ang tingin ko sa Jurovacs
15:22.0
tila ba may malakas na puwersang tumulak sa akin
15:25.0
pagkakaroon ng mga bagnya
15:27.0
hinumpisan ko sa pinakamalit na drawer
15:30.0
nagulat ako nang makita ko yung
15:33.0
note na kulay itim na kamukhang kamukha ng notebook
15:36.0
na nasa panaginip ko
15:39.0
kagad ko yung binuklat at doon ko nga napansin na
15:42.0
diary yun ni ate Esther
15:45.0
mahilig magsulat ang pinsan ko kaya naman
15:48.0
pinagkakaroon ko sa pinakamalit na drawer
15:51.0
pagkakaroon ko sa pinakamalit na drawer
15:54.0
mahilig magsulat ang pinsan ko kaya naman
15:57.0
hindi na nakapagtataka na meron siyang diary
16:01.0
nang nabasa ko yung isinulat ni ate Esther
16:04.0
nang mismong araw bago siya nagbigte
16:07.0
halohalong emosyon ang nararamdaman ko
16:10.0
pakiramdam ko ay nawalan ako ng lakas
16:13.0
awang-awa ako kay ate Esther
16:16.0
habang nanggagalaiti naman ako sa taong naging dahilan
16:19.0
kung bakit nagkakaroon ko sa pinakamalit na drawer
16:21.0
habang nanggagalaiti naman ako sa taong naging dahilan
16:24.0
kung bakit nagawa niyang tuduka ng buhay niya
16:27.0
ipinabasa ko rin yun sa mga pinsan ko
16:30.0
at tulad ko ay naging emosyonal din sila
16:33.0
nakasulat doon ang detalyadong pangyayari
16:36.0
kung paano siya ginahasa
16:39.0
ng kanyang mismong ninong
16:42.0
nakagagaling lamang sa abrod
16:45.0
tinakot umano siya nito upang hindi magingay
16:48.0
ng mga oras na gawin niya ang krimen
16:52.0
nagbanta ito na papatay niya yung mga magulang ni ate kung sakaling
16:57.0
magsumbong o pumalag ito
17:01.0
dahil hindi makapagsumbong noon si ate Esther
17:04.0
ay nagpasya na lamang siyang sumulat sa kanyang dayari
17:08.0
may nabanggit din siya sa sulat na ebidensya
17:11.0
na naitago niya na magdidiin sa ninong niya
17:16.0
yun yung boxer short na naiwan ng kanyang ninong
17:21.0
nagawa pa niya yung itago sa loob ng isang plastic na
17:25.0
inilagay niya sa kanyang drawer
17:28.0
kagad naming ipinabasa sa mga magulang ni ate ang sulat noon
17:33.0
maging sila ay hindi makapaniwala sa mga nabasa nila
17:41.0
dumeretsya sila sa pulistasyon
17:43.0
at inireport ang buong pangyayari
17:46.0
ipinakita rin nila ang sulat at ipinasuri ang boxer short
17:53.0
hindi pa man nailibing si ate Esther
17:56.0
ay nagkaroon na kaagad ng hustisya ang pagkamatay nito
17:59.0
dinakip ng mga pulis yung ninong ni ate na noong mga sandaling yun
18:05.0
ay naroon mismo sa lamay
18:08.0
noon una ay itinanggi niya ang krimeng ginawa pero
18:12.0
sa hindi malamang dahilan ay bigla na lamang itong nanginig sa takot
18:17.0
nagsisisigaw at naging balisanon
18:20.0
paulit-ulit niyang sinasabi na buhay daw si Esther
18:24.0
itinuro pa niya ito
18:27.0
nakikita niya umano ito
18:30.0
makalipas ang ilang minuto ay mas lalo itong naging balisa
18:35.0
naririnig umano niya yung boses ni ate Esther noon
18:39.0
at umabot pa sa puntong parang may kung sinong sumasakal dito
18:44.0
dahil sa mga nangyari ay wala itong nagawa kundi sumama sa mga pulis
18:51.0
hindi nagtagalayin namin din ito yung ginawa niyang panggagahasa
18:56.0
hindi rin naman niya ito maitatanggi dahil nakitaan ng mga fingerprints niya
19:01.0
yung boxer short na natagpuan sa drawer ng pinsan ko
19:05.0
makalipas lamang ang ilang araw nito sa loob ng kulungan
19:09.0
ay nabalitaan na lamang namin na namatay na raw ito
19:15.0
hindi kumakain at madalas itong makita ng mga kasamahan niya na
19:21.0
para bang may kung anong kinatatakutan
19:24.0
paulit-ulit din umano niyang isinisigaw ang mga katagang
19:29.0
huwag kang magsusumbong Esther
19:32.0
Marahil, minumulto siya ni Ate Esther at inuusig siya ng kanyang konsensya
19:39.0
Nagsumapit ang pasyam o nine days ng pagkamatay ni Ate
19:44.0
ay muli siyang nagparamdam sa aming magpipinsan
19:48.0
hindi sa panaginip kundi sa personal
19:52.0
Walang isa sa amin ang merong third eye pero
19:56.0
ng mga sandaling iyon ay malinaw namin siyang nakita
19:59.0
nakangiti habang nakatingin sa amin
20:03.0
Hindi ko lubos maisip na kaya palang magsumbong ng isang multo
20:08.0
sa pamamagitan ng pagpasok sa mga panaginip
20:11.0
at pagbibigay ng mga sinyales
20:14.0
Malaki ang ipinagpapasalamat namin dahil nagawa namin
20:18.0
intindi ng sumbong ng multo ni Ate Esther
20:21.0
Marahil, matapos mamatay yung ninong niya
20:25.0
ay naging matahimik na rin
20:29.0
ang kanyang kaluluha
20:47.0
isa sa mga tagapakinig niyo
20:50.0
May ikli lamang itong ikikwento ko pero
20:53.0
related ito sa multo at pagpaparamdam
20:57.0
nangyari ito taong 2003
21:01.0
Yun po ang una at huling naging karanasan ko sa pagpaparamdam
21:06.0
ng isa sa mga malapit sakin na yumao
21:09.0
ng taong ding iyon
21:12.0
walang iba kundi ako nang talaga
21:17.0
Day off ko nun sa trabaho
21:20.0
Yun yung araw na imbis na umuwi ako sa bahay
21:23.0
ay mas pinili kong sumama sa mga katrabaho ko na
21:26.0
nagyaya ng inuman
21:30.0
Galing kaming night shift noon kaya naman pati petsa
21:33.0
ay wala na rin sa isip ko
21:37.0
nangyari ito sa pagpaparamdam
21:40.0
nangyari ito sa pagpaparamdam
21:42.0
kaya wala na rin sa isip ko
21:45.0
Nagiinuman kami doon sa boarding house ng kasuman ko
21:49.0
Nakailang shot pa lamang ako ay nakaramdam na ako
21:52.0
ng antok kawangan nang wala pa kaming tulog dahil panggabi nga kami
21:59.0
Humiga ako sa sofa at tinlugan ko yung mga kainuman ko
22:04.0
Hindi ko alam kung gaano na ako katagal natutulog noon
22:08.0
Basta ang pagkakatanda ko ay
22:09.0
bigla na lamang akong nagising dahil
22:12.0
sa masakit na pingot sa tenga ko
22:16.0
Akala ko ay pinagtitripan lamang ako ng mga katrabaho ko pero
22:20.0
nang imulat ko yung mga mata ko
22:23.0
ay nakita kong kanya-kanyang tulog ang mga kasamaan ko noon
22:28.0
Walang isa man ang gising
22:31.0
Nang mga oras na inahawak-hawak ko pa rin yung namumula kong tenga
22:34.0
Ramdam ko pa rin kasi yung sakit at apde
22:40.0
May narinig akong sumisitsit
22:43.0
Pamilyar ang sitsit na yon
22:46.0
Parang si Lolo Pedring
22:49.0
Paglingon ko sa likuran ko ay parang binuhusan ako ng malamig na tubig
22:55.0
Saglit akong hindi nakagalaw
22:57.0
at para bang nawala yung espiritu ng alak na nasa mga katrabaho
23:01.0
At para bang nawala yung espiritu ng alak na nasa katawan ko
23:08.0
Nakita ko ang kaluluwa ni Lolo Pedring
23:14.0
Hindi gaanong malinaw ang mukha niya gawa noon
23:18.0
Parang usok lamang yung imahe pero
23:21.0
Nakakasigurado akong siya yon
23:25.0
Yung Lolo kong yon ang palaging pumipingot sa tenga ko tuwing may naggagawa akong kasalanan
23:31.0
Kaya naman marahil siya rin ang pumingot sa akin habang natutulog ako
23:37.0
Pagkurap ko ay nawala rin yung imahe ni Lolo
23:41.0
Halos mapatalon pa ako sa gulat nang biglang mag-ring yung cellphone ko
23:46.0
Tumatawag ang nanay ko na
23:51.0
Ang bunga niya sa akin ay
23:53.0
Kung hindi raw ba ako uuwi
23:56.0
Dahil birthday raw ng Lolo Pedring ko
23:59.0
At ako lamang umano ang wala ron
24:03.0
Doon ko palang naalala na February 2 na pala
24:07.0
At kaarawan niya yon
24:09.0
Dalidali akong umuwi
24:11.0
Diberetsyo muna ako sa puntud ni Lolo at nagalay ng panalangin para sa kanya
24:17.0
Pagkatapos ay umuwi na ako sa bahay kung saan ipinagse-celebrate ang birthday ni Lolo Pedring
24:23.0
Marahil ang ginawa niya ang pagpaparamdam sa akin at pagpapaalala ng kanyang kaarawan
24:29.0
ay sa pamamagitan
