Paano nga ba natin matatagpuan ang healing na kailangan natin? Alamin ang sagot dito lang sa #DearMORPresents #DearMORHealing #KwentongKaMORkada For MORe videos subscribe now: http://bit.ly/MORForLife Follow us on Instagram: https://www.instagram.com/morentertainmentph Like us on Facebook: https://www.facebook.com/MOREntManila Follow us on Twitter: http://twitter.com/MORentPH Check out our livestreaming at all MOR Philippines Facebook Pages! #MOREntertainment #DearMOR #Healing

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Nakakaiyak, nakakakilig, nakakatawa, nakaka-in-love, Dear M.O.R.

Dear M.O.R. A blessed afternoon sa inyo po poy and beya, my name is Ramon.

39 years old and I'm currently living here in Valenzuela City.

I'm a long time listener of M.O.R. especially ang Dear M.O.R.

Nagsimula akong makinig muli sa inyo noong naglabas kayo ng podcast sa Spotify.

Po poy and beya, nag-message ako sa inyo ngayon kasi gusto ko sanang ibahagi ang kwento ko

at ang kwento ng isa sa mga pinaka-importanting tao sa buhay ko.

Hayaan ninyong ipakilala ko sa inyo si Matet,

ang babaeng nagturo sa akin na totoo palang merong second chances sa mundong ating ginagalawan.

Po poy and beya, nagkakilala kami ni Matet noong nasa high school pa lamang kaming dalawa.

Hindi naman kami talagang close na close noon.

Basta batchmates kami at minsan na kaming nagkausap noon.

Nawala kami sa radar ng isa't isa after din naming makagraduate.

May kanya-kanya kaming tinatahak na landas noong mga panahon na hindi kami nagkikita pamuli ni Matet.

Sineryoso ko ang pag-aaral ko sa management

at pagkatapos ko ngang mag-aaral ay nagbukas ako ng sarili kong negosyo.

Malakas ang loob ko noong mga panahon na yon.

Malakas din ang paniniwala ko na hindi ako mabibigo sa kahit na anong gagawin ko.

Po poy and beya, para akong binuhusan ng malamig na malamig na tubig,

nang malugi ang lahat ng mga business na itinayo ko.

Kung gaano ko kabilis na nabuo ang lahat,

ay ganoon lamang din kabilis na parabang ito'y mga nadurog.

Walang-wala ako noon, po poy at beya.

Naubos yung yamang naipon ko.

Kinailangan kong bumalik sa puder ng mga magulang ko para lang mabuhay.

Hindi ko talaga alam kung bakit.

Pero kung kailan talaga bagsak na bagsak ang isang tao,

ay saka naman lumilitaw ang mga masasamang elemento na mas maglulubog pa sayo.

Sa hukay.

Nalulung ako sa pag-inom ng alak.

Walang araw na hindi ako umiinom, po poy at beya.

Buong akala ko talaga ay hindi na ako makakabangon pa.

Pero maraming salamat na lang talaga at may taong bumuhat sa akin mula sa hukay

na ako, ako mismo ang gumawa.

Pinakita ng taong ito na mayroon pang pag-asa

para sa mga taong pinagsukluban na ng langit at lupa.

Na kahit na anong dilim ang kinakaharap natin,

ay mayroon pa rin liwanag sa dulo ng daan.

Po poy at beya, sukong suko na ako sa buhay noon.

Sobra kasing bigat na mga problema na halos nakakalimutan ko ng huminga.

Isang kamay lang mula sa taong mayroon ding pinagdaraanan pala ang kakailanganin ko.

At ito ang mga kamay ni Matet.

Ano na ang mapunta sa lugar na kinasadlakan nitong si Ramon?

Parang lahat ng mga ipinunggar mo, parang lahat ng mga itinayo mo, parang mga nagbagsakan.

Nagkasabay ba tayo beya noong tayo ay napagsarahan ng opisina?

Hindi man negosyo pero yung lahat ng mga pinagpaguran mo, ganyan.

Hindi, sara opisina nyo.

Well, napunta tayo dun sa point na super uncertain talaga.

Like super heartbroken tayo.

Like what's gonna happen next?

Total in-open up mo naman, ABS-CBS has been our home for decades na. Tama ba?

Hindi naman dekada. Simula 2005 pa lang.

Pagkatanggal na pagkatanggal ko ng toga, pasok ABS.

Pagka-graduate tong ganoon.

Hindi na nga kami nakapag-picture taking ng mga magulang ko.

Diretso na, pasok, duty, ganyan.

High school muna ako sa IFM tapos saka ako napunta sa ABS.

Tapos for a decade na, diba?

So napaka uncertain ng mga pangyayari.

Well, buti nalang talaga po, hindi naman tayo like sobrang walang wala, kinabukasan, walang wala.

The company took care of us still kahit noong nawala na talaga tayo.

I feel like, gaya nito noong bandang dulong part ni Ramon,

meron kasing humawak sa kamay niya.

Meron kang somehow naging pag-asa sa kaduludulan after everything.

And I think, Popoy, we're blessed na we have partners with us.

Hindi talaga tayo po pala mag-isa.

We have partners and we have a family to back us up.

Kasi hindi lang ang mga pagkalugi sa negosyo.

Yung nakakalungkot ng mga pangyayari.

Kasi ganito ang nangyayari kay Ramon.

Nagpundar siya ng mga negosyo, left and right pa, nagkasabay-sabay.

Pero sabay-sabay din mga bumagsak.

At sabi niya nga kailangan niyang bumalik sa puder ng kanya mga magulang para makapagpatuloy sa buhay.

Ibig sabihin talagang hindi niya kinayang masustain yung kanyang lifestyle din noon.

For whatever reason.

Hindi niya naman sinabi na naging bulagsak siya.

O hindi niya naman sinabi na nagkabisyo siya.

Okay? Right after.

Right after na.

Hindi naman yung iba ho kasi.

Alam niyo, yan pa yung iwasan niyo.

Yung kapag maganda ang takbo ng lahat, nagbibisyo pa.

Okay na sana, iniipon mo na lang sana pero ibinisyo mo pa.

Akala mo walang tapos, walang ending yung pasok ng pera ng blessings sa'yo.

Pero kita niyo nga ito, wala naman siyang bisyo nang meron siyang mga negosyo.

Pero wala.

Nung oras na hindi.

Talagang babawiin ko sa'yo yan.

Hindi mo alam kung ano yung lesson doon.

Talagang salamat na lang at merong pumasok na isang kaibigan ulit.

Isang kaibigan na galing sa nakaraan na si Matet.

Pero alam mo, nakakatawa lang kay Ramon Popoy.

Kasi it's so hard talaga na umano yung business mo.

Bumagsak yung business mo.

Kasi ang puhunan mo diyan, una sa lahat pera.

Pagod po yun at ganyan.

At saka gamit mo talaga utak mo, katawan mo and everything.

At para mawala yun sa'yo.

Buti na lang talaga somehow mataas pa rin yung mental threshold niya.

At oo, nag-inom-inom siya pero hindi na siya napunta sa mas malalapa doon.

Buti na lang at tinanggap niya na okay, I still need my parents' help.

At yun sana ang isa niyong gawin mga kamorkada.

Don't be afraid to ask for help.

Don't be afraid to go back to your family or whoever took care of you

before ka nag-fly away, spread your wings, ganyan-ganyan.

Humingi talaga kayo ng tulong at magpakumbaba kayo to ask for help, for guidance, for support.

Pero nakapagka, o lalo kapag ka sobrang lugmok na lugmok, bagsak na bagsak kayo.

Kaya itong nangyari kaya kay Ramon.

Alam nyo, ang nakakatuwa dito at feeling ko naman, judging by yung pagkakabalik ni Ramon sa kanyang pamilya,

siguro hindi rin siya naging mayabang sa kanyang mga magulang noon.

Kasi alam nyo, ito nakakalungkot sa ilan sa atin.

Kapag meron ka, pati yung oras, pati yung panahon o kahit na konting salapin na ibabahagi sana sa inyong mga magulang,

ipinagdaramot pa.

Wala akong pakialam, busy ako, busy ako nanay, busy ako tatay, may gagawin, ganito-ganyan.

Pero nung walang-wala ka na, nai, tay, pwede ba ako makisilong muna ulit, balik ako sa dati kong kwarto.

Yung mga ganun, alam nyo, you invest yung mga magandang ala-ala.

Para hindi maging mahirap. Ito si Ramon wala siyang sinabi na talagang bumagsak siya.

E talagang nakabalik siya agad.

Pero kapag may pride na mamagitan sa inyo at meron yung away, meron yung tampuhan, parang ang hirap bumalik.

O parang makakausap mo yung nanay, tatay mo pero sige wala ka na ngayon, sa aming ka na naman babalik.

Dati wala kang oras sa amin.

Dati nung kinailangan namin ng tulong mo, marami kang pera, wala.

Wala kang pinadalang tulong sa amin. Tulong lang naman yun, hindi pera kundi oras mo.

Ibig sabihin itong si Ramon ay nandun pa rin sa mabait.

At hindi naman nagka-problema sa kanyang pagbabalik sa kanyang mga magula.

Kaya don't forget to retain, maintain, and take care of the relationship you have.

With your family, with your friends, kahit na ba nagsa-struggle ka sa negosyo.

At yun nga Popoy, lalo na pag umamang ka sa negosyo, my God, huwag ka sanang kainin ng pera.

Huwag kang lagunin ng pera.

At huwag sanang magkaroon ng mga evil thoughts sa utak mo na kapag kakinakausap ka ng kaibigan mo, ng pamilya mo,

e pera lang ang habol sayo.

Kasi di ba may mga ganoon Popoy na parang pag umamang sila feeling nila anyone na lalapit sa kanila makikipagkaibigan,

e pera lang din ang habol sa kanila?

Yes, hingi ng pera. Ay hindi.

Kulang nalang magsabit ng ID na nakalagay no solicitation.

Kulang nalang.

Parang ano ba? Huwag naman ganon.

Ang hanapin nila. Yung kapwa nila, mapera din.

Hindi sila makikipagkaibigan doon sa mga feeling nilang mas mababa sa kanila.

Pero lahat yun ay buti nalang wala kay Ramon.

So far sa nakikita natin sa story niya, kasi maayos siya nakabalik sa family niya.

At may dumating pa nga na isang biyaya.

Wala namang sinabing may relasyon sila.

It could start as friendship, Popoy, no?

Kaya nagkaroon siya ng bagong inspiration.

O pwedeng tinulungan siya ni Matet on how to deal with perhaps depression din.

Meron na poy of losing all the businesses.

At kasi nanalulutay sa pag-inom sa alak si Ramon.

I-chat-chat-out ko lang si Roldan Ragas.

Pat-shout-out lang daw. Pat-chat-out po.

Ayan si Roldan Ragas. Baka magtampon eh.

Pakibati nalang din si Queen Love Ragas.

Nagtitinda ng hotcake siguro to.

Tanghalin tapat, hotcake. Sige.

Uy, masarap ka si Roldan na.

Uy, Popoy, tinan mo dito si Julius Escanilla.

Sabi niya, nung first year high school ako, naging okay-okay na buhay namin.

Kaso, di namin naayos gamitin yung ipon at pundar ng mga makulang ko.

Hanggang sa umabot kami na nalugmok kami as in wala.

Ultimo, bahay lang natira sa amin.

Ah, teka lang.

Bahay na tira sa amin kaya ngayon, lesson learned sa akin.

Kaya ganoon na lang ako ngayon magpahalaga sa pera.

Si Rennie Boy may payo.

Papayo ko sa mga gusto mag-business d'yan.

Be hands-on.

Kayo mismo muna ang humawak sa pag-umpisa para ma-identify n'yo kung saan mga araw at buwan ang ups and downs ng business ninyo.

Galing yan. Sa may patubig.

Galing talaga niya, Rennie Boy.

Suwerte, makakarelasyon nito.

Belated happy anniversary ulit sa inyo, Donna Marie.

Mansary.

Mansary pa lang.

Oo. Huwag masyadong mabilis. Mansary pa lang. Una pa lang yan.

Si Paul Santos. Hindi ko alam kung anong meron kay Paul Santos pero ang sabi niya nga, keep on holding on brother.

Life goes on kahit na up or down hanggat may sumusuporta at naniniwala sa'yo.

For some reason maganda ang comment ngayon ni Paul Santos. Maganda gising.

Maganda gising yung profile.

Matino ang comment ni Paul Santos. Pero feeling ko coming from the heart talaga yung comment ni Paul Santos.

Alam mo, totoo yan, Popoy, mawala na sa'yo lahat ng worthy things, mga materyales, pera.

Pero as long as alam mong hindi ka nag-iisa, alam mo na may hope.

As long as alam mo na merong tutulong sa'yo in any way he or she can, magkakaroon pagkakaroon ka ng pag-asa.

You know that you're not alone.

Yes.

Inspire ka sa Paul Santos, sabi ni Rennie Boy.

Inspired.

Eto si Kevin Binuya, sabi niya, yes, ikinasal ako last May 18.

Kevin, wala kang katsika-tsika. Pero last May 18, kaya pala galing siya sa wedding nila.

E di, ano nga yung honeymoon nga.

Wedding vacation, nakakalo ka.

Sinonims ng honeymoon, wedding vacation.

Pero alam mo, Beano, nakakatuwa kay Kevin.

Hindi natin naramdaman na nagbakasyon siya o pinabayaan tayo dito sa Dear MOR.

Sana lahat ng mga kapamilya natin may karelasyon man, single o mga single mothers.

Sana may oras nga kayo noon para makinig kasi marami tayong mga matututunan dito sa Dear MOR.

Mula sa story na mga kapwa din nating mga morkada at mga kapamilya.

Katulad na lang nitong si Ramon. Sino ba naman yung magpaparealize sa atin?

At magpapaalala na minsan na rin tayong nalugmok.

Pero katulad ni Ramon, merong mga kamay na mag-aahon sa atin.

Para sa iba, mga kapamilya natutulong. Para sa iba, mga kaibigan.

Alam mo Bea, I feel so blessed na karamihan majority of my friends before ay nandito pa rin para supportahan ako.

Kahit pa nga alam nila kung ano yung sitwasyon ko ngayon, personally.

Pero totoo rin yung mga pagkakataon na meron din mga nagpakilala.

Meron din mga nagpakilala kaya sabi ko, thank you Lord.

Talaga nandun lang sila kapag nandun ka rin sa taas.

Number one supporter, number two, number three, nag-aagawan sa unangan.

Pero nung medyo tumagilid yung bangka, paala ka na dyan.

I still feel blessed na meron ako mga kaibigan na meron ka o wala ka.

Bukas ang t-shirt mo, wala kang pambili ng shorts, ay nandyan pa rin.

Guys, I appreciate you. I appreciate you from the heart.

Masama pakiramdam ko ngayon, medyo I'm extra emotional.

But yes, I really appreciate you my friends.

Ang dami kong na-unfriend talaga noong kasagsagaan, noong pagkawalaan sa publika natin.

Kasi doon talaga sila nagpakilala na ang sasama talaga ng pinagsasabi.

So I'm like, wait, I remember you asking a favor.

You know, you were asking for help about this thing.

Tapos, and then, noong nagkaroon ng ganito, malalaman ko ganyan.

And then meron pang isa, I remember you asking for tickets.

A lot of tickets because it was your birthday.

At ASAP.

Sa ASAP? Ang hirap-hirap pumuan sa ASAP.

At kung magkaroon ng issue ko, hindi ko alam saan nanggagaling yung galit nila.

Eh wala naman silang direct kinalaman with our company.

They're just watching the entertainment shows that we provide.

Tapos, biglang ganyan. I don't know.

Ang dami ko talagang na-unfriend noong Thailand.

Anyway, alikan na mag-second part na tayo.

Ayan, alikan na na-second part ng ating kwento.

At 44 minutes makalipas ang halauna ng hapon,

ang kwento ni Ramon, nagtuloy-tuloy ba ang pagtulong sa kanya ni Matet?

Sabi niya, nandoon ang mga tama ni Matet.

Ang hindi natin alam, nahila ba siya?

O baka nahila niya si Matet na mag-inumin?

Yung pala yung plot twist.

Baka yung si Matet nadamay.

Baka nadamay pa.

Gusto siyang damayan pero in the end, nadamay pa.

Sige, malaman natin yan sa second part ng ating kwento.

Samahan niyo lamang po kami, DJ PDJ Popoy.

That's my Guapopoy.

And Gorgeous B, Baybels.

Popoy at Bea, magpapasalamat muna ako sa kaibigan kong si Francis.

Frank, thank you.

Siya kasi ang nagtulak sa akin na umaten sa isang fellowship.

Kung hindi dahil kay Frank, ay hindi ko makikitang muli si Matet.

Kaya Frank, maraming maraming salamat.

Isa ka sa mga tumulong sa akin at hindi ko yan makakalimutan.

Popoy at Bea, tulad nga ng nasabi ko kanina,

ay sa fellowship nga kami nagkitang muli nitong si Matet.

Nagkagulatan pa nga kaming dalawa noong nagkita kami.

Hindi namin in-expect na sa dinami ramin ng mga lugar

na nangyayari namin,

hindi namin in-expect na sa dinami ramin ng mga lugar

na pwedeng magkita kami ulit, ay sa isang fellowship pa kami nagkatagpo.

Popoy at Bea, masaya ako na nakita ko muli si Matet.

Siyempre, mas nakagaan ng loob ang malaman na may kakilala kang kasama

sa fellowship na yon.

At doon nga sa event na yon,

nalaman din namin na madilim din pala ang pinagdaanan nitong si Matet.

Nalaman ko na physically abused pala siya.

Sobrang pasakit ang ipinaranas sa kanya ng asawa niya.

Mayroon lamang din daw tumulong sa kanya at sa awa ng Diyos

ay nakatakas siya sa mga kamay ng malupit niyang asawa.

Malalang trauma ang nakuha ni Matet mula sa experience niya

kaya napunta rin siya doon sa fellowship na pinagkitaan namin.

Popoy at Bea, noong muli nga kami nagkita ni Matet

ay dumalas ng dumalas pa ang pag-uusap namin.

Kahit na wala kami sa fellowship, ay nagpatuloy lang kami sa pag-uusap.

We found common ground. We were both broken.

She found healing and I found healing through her.

Siya ang kauna-unahang nakinig sa akin.

Si Matet ang pinakaunang taong umunawa

at pinakaunang taong nagparamdam sa akin na magiging maayos ulit ang lahat.

Kaya hindi na nakapagtataka na naging close pa rin kaming dalawa

kahit na hindi na kami masyado umaaten pa ng fellowship.

In my darkest moment, Matet came and showed me the light.

Popoy and Bea, sa ngayon ay wala pang official na namamagitan sa aming dalawa.

Hindi naman kasi kami nagmamadali.

Ang importante ay magkasama kami kinaharap ang mga problemang dumarating.

Kung ano man ang ibigay sa amin ni Matet ay tatanggapin namin ng maluwaga.

Unti-unti na akong nakakabangon mula sa mga financial burdens ko.

Popoy at Bea, sa feeling lang ni Matet ako nakahinga ng maluwaga after a very long time.

Sa mga oras na nakakaramdam tayo ng pressure, stress, anxiety at pangangamba,

asahan natin na sa dulo ng lahat ng ito ay may kamay na hatak sayo para iligtas ka.

Hanggang dito na lamang ang kwento ko, Popoy at Bea.

Maraming salamat sa inyo at sa buong staff ng Dear MOR.

More power pa.

Lubos na gumagalang Ramon.

Dear MOR, ang mga kwento ng puso mo.

May kapamilya, oras natin. 6 minutes bago mag alas 2 ng hapon.

Hindi naman lahat. Love story agad kayo.

Kamabutihan kaya? Sila na kaya? Pwede namang support-support muna para sa isa't isa.

Ayan. Tama rin naman yung gano'n popoy. Nando'n kasi sila sa part ng buhay nila.

I think a romantic relationship is possible pero last thing they need right now.

Kasi they're still trying to find healing, to recuperate, to move on from all the bad experiences na naranasan nila.

It's good to have a friend, a really good friend that can relate to what you're going through.

Pero I don't think tama nga na ipasok agad-agad yung romantic relationship.

Kasi I think that's going to be a disaster po.

Yung papasok ka sa relationship na hindi ka pa fully healed, or may mga anxieties ka pa, may mga traumatic na alala mo pa rin.

Klaro yung mga traumatic experiences. So hindi kailangan romantic relationship ang sagot dyan.

You can always have someone beside you, as good as platonic lang.

Basta as long as meron kayong good communication at you find comfort in that person, I think that's enough na.

Correct. Kesa ipilit natin ang ipilit, hindi pa fully healed.

Kaya alam nyo, it's a preparation. Kailangan you have to be physically, emotionally, and spiritually prepared.

Kapag ka papasok ka sa isang relationship, at syempre, lalong lalo na kapag ka ikaw ay galing sa pangiging broken.

Mula sa negosyo mo, sa trabaho mo, mula sa past relationship mo, abusive relationship.

Kailangan dumaan ka muna doon sa proseso, hindi yung, ay nako sinakta niya ako, binugbog niya ako, ay makahanap na ng ibang jowa.

O kaya naman, ay bumagsak yung negosyo ko, bad trip, nakakainis naman, magtatayo ako ulit ng isang negosyo.

Pagka pangungutan ko, ganito. Alam mo, you're not making wise decisions kasi.

Haste makes waste. Yung pagmamadali, mapupunta po yan sa basura o mapupunta sa walang kakwenta kwentang bagay.

Hindi pinamadali ang lahat. If you need healing more than a romantic relationship right now, I hope na maheal ka.

Maheal ka na muna para kapag may dumating na isang prospect na pwedeng makarelasyon mo, talagang prepared ka na.

Yan nga yung sinabi ko kanina emotionally, physically and spiritually prepared ka na.

Pumasok ulit sa panibagong hamon ng buhay. Hindi yung warat-warat ka pa, sige.

Para kang sasakyan na wala sa kondisyon. Ang sasakyan bago tayo mag-long drive, before we go on long drive with our family or kahit na sarili lang natin.

Di ba check naman muna natin yung gulong, okay ba? Ang gulong, brake fluid, ang tubig, ang lahat, yung seatbelt ko, yung ano, okay ba?

Mga ilaw ko, gumagana ba lahat? Pero kapag kakarag-karag tapos maghahamon ka ng long drive, problema yan.

Problema yan. Baka masiraan ka sa gitna ng kalsada. Stress or baka makaabala ka, aksidente. E pwede rin mangyari.

Oo. Alam mo, tama yung sinabi mo, Popoy, na huwag magmadali na hanapan ng solusyon ang lahat ng pinagdadaanan mo problema.

Kasi most likely, kapag hindi ka pa okay emotionally, kapalpakan pa rin ang magiging resulta niyan.

Kasi totoo yun, Popoy, ang mga tao may tendency na feeling nila it's going to be parang kapintasan sa kanila kapag ganyan yung sitwasyon nila.

Kapag, alam mo yun, lost sila, kapag hindi alam yung gagawin. So ang gagawin nila is maghahanap agad ng solusyon.

Habang hindi pa tinideal yung kanilang emotion, hindi pa ginagawang stable yung kanilang mentalidad,

hanap agad ng solusyon kasi feeling nila kapag nagawa nila yun, e dun magiging okay ang buhay nila.

Hindi nila naiisip na it's okay to huwag ka munang kumilos. Okay lang na, putang nalawag magpahinga ka muna.

Malakas ka muna.

Oo, like, let it go. Diba? May mga tao kasi, Popoy, na okay, nagka-problema, hindi nila matanggap na hanggang doon na lang, kailangan hanap tayo ng solusyon, ilaban.

Agad-agad.

Oo, eh, wala na nga eh. At hindi ka makakahanap talaga ng solusyon kung hindi ka muna okay sa sarili mo.

Kaya, guys, if you're going through something, don't be afraid to just let it go. Like, don't be afraid to give up.

I mean, oo, palagay sinasabi na don't give up, don't give up, ganyan-ganyan. Pero that's not always the case. Sometimes you also have to give up.

Lalo na kapag hindi nakarapat na bad.

Siguro hindi give up, Bea. Siguro hindi naman give up yung term. Siguro surrender.

Sometimes you just have to surrender na okay, sige. This is out of, hindi ko makukontrol itong bagay nito. I surrender it to God.

Yes. At at the point na hindi lahat ng problema mo eh kailangan hanapan agad-agad ng solusyon na ikaw lang mag-isa.

Kaya, alam mo, try niyo yun. Kung may problema kayo, just let go.

Let go. Surrender.

Move everything. Tama yung sinabi niyo, Popoy. Surrender everything. And kung ano man yung nawala sa'yo, huwag mo nang habulin.

Lalo na kapag walang wala na talaga, kasi ang magsasuffer nun, ikaw.

Yung damage dun po eh, lalo na sa business, hindi nilang matanggap na nawalan sila ng pera. Eh wala na nga.

Di ba? Hindi nilang mababalik yun. And yun yung hindi nilang matanggap, kaya nagkakaroon sila ng parang, alam mo yun,

iba't ibang mga emosyon na hindi magaganda. Kaya, try to relax ka more kada. It's easier said than done. Yes.

But you really have to do it eh. Di ba?

Maniwala po kayo sa akin, nangyari na po sa akin yan. Di ba, bae?

I know, right?

Pero di ba, unti-unti, kapag kabinitawan nyo yung isang bagay na kaya nawala sa'yo, kasi hindi ka rapat dapat eh.

Hindi, pinagbigyan kayo na makuha yung gusto nyo, pero hindi ka rapat dapat.

Pag tinanggal nyo yan, makikita nyo, unti-unti kayong makakarecover and then unti-unti nyo makikita a different path

na will eventually lead you to a better life, to a better you, a better version of you.

And I'm pretty sure magkakaroon ka ng maraming learnings once natinignan mo na to as a lesson instead of a big burden na kailangang solusyonan.

Di ba, po?

Surprisingly, ay merong komento rito kung ang ating kaibigan kanina na si Paul Santos ay nilalagnat at maayos ang komento.

Eto naman si Riven, ay meron din komento.

May komento, hindi ko alam kung ano ito. Sabi niya, sabi ni Riven, heal yourself first.

Take it easy and don't depend and wait for others to help or heal you.

Kasi kung sino pa yung bumubuo sa atin, sila din yung wawasak sa atin.

Sakit naman.

Para may issue to si Riven. Riven, ox lang ba kayo ni Anik? Ox lang kayo?

Kasi minsan sila yung bumubuo sa atin tapos sila pa yung wawasak sa atin. Ba't ganun, Riven?

Riven, is that coming from experience recently or like way back pa?

Last night lang ba yan?

Para hindi kami nag-overthink dito, huwag ka na dumagal sa isip namin, Riven.

Hindi, pero sinasabi lang rin naman siguro dito ni Riven.

Kung gusto mong gumalingan sarili mo, hayaan mo mag-heal ka ng sarili mo at huwag mong ibasis sa iba yung healing mo.

Kasi nandyan si Bea para tulungan ako mag-heal, kaya gagalingan ko mag-heal.

Well, in fact, you really have yourself na para mag-heal ka. Meron naman yan, sarili.

Sarili mo, pagalingin mo, palakasin mo yung sarili mo. That's what he's trying to say.

And Riven is correct. Sa totoo lang, maganda na meron tumutulong sa atin.

Pero maganda rin na kaya nating tulungan at pagalingin ang ating mga sarili. Mas maigi yun.

Dahil totoo nga, minsan yung mga tumulong sa atin because they inspire us, na motivate nila tayo.

Pero siyempre, tao rin naman sila. May isang bagay sila na halimbawa ay hindi nagawa in our favor.

Hindi pumabor, hindi natin nagustuhan, nagtampo tayo. Totoo, mawawasak na naman tayo.

And his, totoo yan, yung sinasabing niya ni Riven, na huwag nating ibasis sa iba yung healing natin.

It's as good as saying na huwag nating ibasis sa iba ang kaligayahan natin.

Kailangan masaya tayo sa sarili natin bago tayo maging masaya.

Dahil merong siya, merong ikaw, merong sila. Dapat tayo mismo masaya.

Ang ganda. Maganda yung Riven, in fairness sa iyo.

At saka, kasi kapag nangyari yun, hindi magiging kasalanan ng tao yun.

It's going to be your fault as well. Kasi ikaw ang dumipendes sa kanila.

Ikaw ang gumamit sa kanila para, alam mo yun, mag-heal ka, pinagbasihan mo sila.

At ang mangyayari niyan po, you're going to have a lot of expectations dun sa tao na yun.

Napag hindi nila nagawa yung expectation na yun, saka ka mabobroken, kasalanan ba nila?

Hindi. Kasi ikaw din naman ang dumipendes sa kanila.

Mula naman kay DealWithHeal.

Ang tunay na kaibigan ay makikilala kapag tayo ay nasa litna ng kawalan at matinding pagsubok.

Thank you DealWithHeal.

Herbert Monreal naman. Pabating nga kami dito. Mga nasa 3J, 3Juniors, Sweet Stuff, San Francisco, Nagkarlan, Laguna.

Habang gumagawa ng banana chips. Gusto ko yan beya, banana chips.

Shingaling, isa pa yan. Tsaka yung cassava chips.

Herbert Monreal, baka yan namin.

Mag-ingat ka sa shingaling na yun. Maalat yan, popoy ha.

Merong mga tama lang. Nung college yung ati ko yan, yung hinihingi kong pasalubong.

Pagkasusunduin na namin sila sa dorm, shingaling.

Talagang feeling ko galing sila sa ibang bansa, ay nandyan lang sa Irodriguez, St. Luke's.

At taga-palengke pa kami, palengke na marikina ako tumiray.

Nabas lang ako, makikita ko na yan. Pero iba talaga kapag digay sa iyo ng kapatid mo.

Na parang ansarap-sarap. O alam nyo na, Herbert.

Entry ni Dad, sabi niya, trust lang kay Lord sa mga panahong lugmukha. Gagaan ang pakiramdam mo.

And that's true.

Ilang beses na namin napatunayan ni Popoy.

Sabi ni Dandan, sabi nga sa lumang kasabihan,

be like a soldier who knows when to fight and when to give up.

Narinig ko lang yan, chart. Sabi ni Dandan.

Wala akong lagnat ngayon at goods na goods ako. Seryoso lang talaga ako sa kanya from Paul Santos.

Sino na naman yung kanya? Ayaw pag-usapan pero may binabanggit na kanya, siya.

Miss ko na kayo. Snatch na siya. Sino ba talaga sa amin?

Ayaw niyang pag-usapan.

Alam mo yung naglalawit ng something, Paul Santos?

Ang showbiz mo, ha?

Pero sige, respectuhin natin ang decision nila hindi magpa-chika.

Showbiz e, no? Respect privacy. Wow.

Sabi ni Herbert, kita mo, sabi Bea, hindi maalat ang shingaling namin, sabi ni Herbert.

Oo, salamat.

Kasi yung pinakaay na shingaling ni Bea,

Oo, yung pinakaay na shingaling ni Bea, pagod. Kaya maalat, pawis.

Galing, galing ano, ang usual yung binibiling shingaling dito sa Valority namin, galing yung pin.

So, I don't know where exactly there. Pero maalat eh ng slide.

Bala ka dyan.

Si...

Sabi ni Renny Boy, Paul naman, banggitin mo na kasi.

Ano ba, Renny Boy? Eh, hindi ka tulad mo si ano eh.

Hindi kasing tigas ng mukha mo, Renny Boy.

Hindi kasing si Walat sa iyo.

O si Paul Santos.

Kaya kumeme, ayaw mo sila. Bakit man?

Si Renny Boy nagaano ng dami.

Tigas ng mukha talaga.

Sorry, Renny Boy.

Dumulas eh, dumulas sa pindig ko eh. Sorry, sorry na.

Pero mga kapamilya, maraming maraming salamat at 7 minutes makalipas ang alas 2 ng hapon.

Sana meron kayo mga maiuuwi na naman.

Siyempre, sa pagumpisa ng panibagong linggo natin dito sa Dear MOR.

Nang dahil sa kwentong inihatid niya sa atin ni Ramon.

Bukas, ulitin po natin ito. Ano yan? May chika pa?

Sabi niya, sabi ni Herbert Monreal, padadalahan ko kayo dyan, DJ Popoy, saan ba yan?

Hoy!

Dito.

Dito, padala mo kami dito.

Share mo sa akin ang blessing na yan, pati care pang hindi maalat ng shingaling.

Ganito, Herbert Monreal.

Mag, paano ba ito?

I-PM mo kami sa FB.

Ayan, sa FB.

Sa FB ha? Nasa YouTube kasi eh, si Herbert.

Ayan, PM mo sa FB.

MOR Manila ha? At may million likes ha?

Doon ka mag-PM ka. Usapin mo yung manager namin.

Wow, manager!

Usapin mo yung producer po, si Popoy.

Manager namin na minsan field reporter.

Kaya kita kumain si Nika ni manager.

Okay, anyway.

Ay nako, maraming maraming salamat!

Bukas po, magsama-sama tayo ulit.

Ayan, at syempre nakasama niyo nga po ang inyong mga lingkod.

Ako po si DJ P, DJ Popoy. That's my guapopoy.

And of course, gorgeous P, Bea Bells.

At ang lagi naming palaala ay stay safe, stay healthy.

At kahit ano nga po mangyare, magka-families,

stay in love and stay happy.

See you tomorrow!