00:44.0
at pakisindi ang ilaw para gamitin naming bumaba sa pag-ihinon.
00:50.0
Sinindihan naman niya ito
00:52.0
at nang nakababa na kami,
00:55.0
tinanong ko ng pabulong si pinsan Annette
00:57.0
kung may nararamdaman ba siya ng kakaiba sa katawan niya
01:01.0
o meron bang kumapa sa kanya.
01:04.0
Sabi niya, wala naman.
01:08.0
Doon ko sinabi na ako meron.
01:12.0
Nauwakan ko pa mga daliri niya at sinubukang baliin nun
01:16.0
pero nabitawan ko kaagad.
01:20.0
Sinabi ko na rin sa kanya yung tungkol sa kumot
01:23.0
at saya niya pero tinanggi niya talaga na wala siyang naramdaman niya.
01:28.0
Hinayaan ko na lamang siya pero ako,
01:31.0
iyak ng iyak sa sobrang hiya at kalit
01:34.0
at ang hinala ko ay si Tio Arnell ang may gawa nun.
01:40.0
Pinili kong itago ang pangyayaring yun
01:43.0
kasi todo tanggi si Annette na wala talaga siyang naramdaman na kumaka pa sa kanya.
01:49.0
Kaya inisip ko na ako lang talaga ang nakaranas ng pangbabastos noong gabing yun.
01:54.0
Kinabukasan paglabas namin ang bahay ay
01:57.0
nasilayan namin si Tio Arnell sa ilalim ng langka
02:00.0
na nagsisiga ng mga tuyong dahon nito.
02:04.0
Nagnapansin niya kaming naglalakad ay bigla itong tumawa
02:08.0
at umiiling na nakakainsulto.
02:12.0
Galit na galit akong tumungo sa kinaroroonan niya.
02:15.0
Sinabi kong manyak ka talaga
02:18.0
pati pamangkin mong binasas mo.
02:20.0
Wala kang kinikilala.
02:25.0
Tumawa lang ang loko at agad naman kaming lumayo sa kanya.
02:30.0
Gusto ko na sana siyang sugurin pero
02:33.0
natatakot ako na baka malaman ng mga ibang lola sa kapitbahay namin at mga magulang ko.
02:42.0
mananatiling lihim ito pero
02:48.0
biglang nagsalita ang bantay namin
02:51.0
na tinatawag nilang Theronica.
02:54.0
Takang takasin at Tio Danilo at Auntie Linda.
02:58.0
At ang tinanong nila ito
03:01.0
sinabi niya ang nangyari noong isang gabi.
03:05.0
Wala o manong respeto
03:08.0
hindi man lamang niya iniisip na
03:11.0
naroroon itong bantay namin.
03:13.0
Malaking insulto o mano para sa kanya yun.
03:17.0
Kaya wala nang saisay para ipagpatuloy yung pagbabantay niya sa bahay na yun.
03:22.0
Ni hindi man lamang o mano siya ginalang.
03:27.0
Si Theronica kasi ang pinapunta ni Auntie Linda sa amin para
03:33.0
Gawa ng maraming mga masasamang engkanto o elemento
03:37.0
o maging aswang na umaaligid sa aming bahay.
03:39.0
Isa siyang bata pero nagpalitan niyo ito
03:42.0
na isang napakalaking ahas nun.
03:46.0
Pagkatapos ilahad ni Theronica ang lahat ng yun.
03:50.0
Tumanggi pa sana si Annette at bigla siyang sinigawan ni Theronica na
03:58.0
hindi kayo marunong magmatsyag sa paligid niyo.
04:04.0
Doon na nagpahagulgol ng iyak si Annette.
04:07.0
Si ate at ethe umiyak din.
04:12.0
Maya maya ay nagsalita na naman si Theronica para magpaalam na uuwi na daw siya sa kanila
04:17.0
kasi hindi man lamang daw binigyan ang galang na mga taong binabantayan niya.
04:23.0
Napaiyak na lamang si Natia at Auntie Nun.
04:30.0
Napaiyak na lamang si Natia at Auntie Nun.
04:33.0
Pilit man nila siyang kausapin na manatili pero
04:37.0
ayaw na talaga ni Theronica kaya wala na silang magagawa.
04:42.0
At nang nabalitaan ni ate Lina at asawa ni Tio Arnel ang nangyari ay
04:46.0
galit na galit silang pinatawag nila agad si Tio Arnel
04:50.0
at lahat ng mga taong naroon.
04:55.0
Sermon ang inabot niya sa darawa.
04:57.0
Hiyang hiya si Tio Arnel sa mga oras na iyon.
05:02.0
Sabi pa ni ate Lina,
05:06.0
dahil sa ginawa mo ay hindi na matutuloy ang araw na pagpapakita ng mga asawa nyo sa inyo.
05:14.0
Pagkarinig ng mga tao sa sinabi nyo ni ate Lina,
05:18.0
nanggigil sila sa galit kay Tio Arnel.
05:22.0
Nagmakaawa sila na huwag silang idamay sa kalsalanan ng isang tao pero
05:27.0
wala na silang magawa dahil lahat ng mga asawa namin umano.
05:35.0
Hindi daw sila ginagalang ni Tio Arnel.
05:39.0
Hanggang iyak na lamang kami nun kahit anong pagmamakaawa ang ginagawa namin.
05:47.0
Naalala ko nung pinatong ni Thelonica sa braso ko
05:51.0
ang kanyang matatalas na kuko noong isang gabi nun.
05:54.0
Grabe ang sigaw ko sa takot ng nakita ko ang kuko niya.
05:59.0
Ultimong sina Tio at Auntie ay napasigaw na rin nun.
06:04.0
Tanong sila ng tanong kung anu ang nangyari sa akin nun.
06:07.0
Nanginginig ako sa iyak habang nagsasabi na may kuko akong nakitang biglang bumaon sa braso ko.
06:16.0
Maitim na mahabang kuko yun.
06:20.0
Pinanong pa nila ako kung sigurado daw ba ako sa nakita ko nun.
06:25.0
Tumangon naman ako.
06:27.0
Yun nga lang ay hindi ko nakita ang kabuan ng katawan ni Thelonica.
06:33.0
Kuko lang talaga.
06:36.0
Napaisip na lamang sila kung kaninong kuko yun.
06:41.0
Hanggang sa magdesisyon na lamang kami na matulog na
06:44.0
at patay ng gasin,
06:45.0
pagkapatay ng gasera namin,
06:48.0
biglang may tumawa ng malakas.
06:52.0
Yung tawang nakakatawa yung tinatawanan niya.
06:59.0
Nagtanong si Auntie Linda
07:02.0
kung bakit tumatawa ang kung sino mang hindi namin nakikita nun.
07:06.0
Sumagot si Thelonica.
07:08.0
Sinabi niya na kukunya o mano yung nakita ko sa braso ko.
07:14.0
Sinadya niya o mano yun
07:16.0
para matigil na kami sa kakanguhiya ng bayabas.
07:20.0
Kakatapos lang daw namin kumain at oras ng pagtulog pero
07:24.0
panay pa rin ang nguhiya namin ng bayabas nun.
07:28.0
At sinabi niya na
07:30.0
kukunya o mano yung nakita ko sa braso ko.
07:32.0
Kakatapos lang daw namin kumain at oras ng pagtulog pero
07:36.0
panay pa rin ang nguhiya namin ng bayabas nun.
07:40.0
Pagkarinig ni tiyo at tiya,
07:42.0
hindi na rin nila mapigilan ng tumawa.
07:47.0
Nanahimik na lamang ako kasi takot na takot pa rin ako sa nakita ko nun.
07:52.0
Iniisip ko kung ano pa kaya kung pinakita niya sa akin ang buong katawan niya.
07:57.0
Baka mamatay ako sa takot nun.
07:59.0
Tumatakot ko pa lamang para na akong nabaliw sa kakasigaw.
08:06.0
Balik tayo kay tiyo Arnel.
08:09.0
Pagkatapos ng gabing yun ay pinagalitan siya.
08:13.0
Bigla itong nawala at hindi na nagpakita ng ilang araw.
08:17.0
Naggalala ang mga kapatid niya sa kanya.
08:22.0
Isang araw ay umupo kami sa tirasa ng bahay ni tiyo Danilo
08:27.0
kasama yung mga pinsan ko at ate ko.
08:30.0
Nabigang lumapit sa akin si tiya Leia.
08:33.0
Sabi kung may nangyari daw kay tiyo Arnel ng masama.
08:38.0
Mananagot umano kami kasi kasalanan daw namin kung bakit siya naglayas
08:43.0
at hindi nagpakita o umuwi sa bahay nila
08:47.0
ng ilang araw na.
08:50.0
Bakit daw kailangan palakiin ang issue eh pagmamahal daw niya yun sa amin.
08:55.0
Kaya niya ginawa ang bagay na yun.
08:57.0
Nang marinig ko yun ay gigil nagigila kong sumagot na talaga.
09:03.0
Pagmamahal ang tawag mo dun sa maselang bahagi pa talaga ang puntire niyang hawakan.
09:09.0
Hindi pagmamahal ang tawag nun kundi kamanyakan.
09:14.0
Okay lang sana kung yakap lang.
09:17.0
Masasabi mong pagmamahal pero yung ginawa niya hindi makatao.
09:23.0
Hindi na makasagot si tiya Leah.
09:26.0
Umiling na lamang ito at panahiyak.
09:29.0
Nagkatinginan lamang ang mga taong nasa paligid namin nun.
09:33.0
Inis na inis talaga ako dahil sa kabastusan niya
09:37.0
hindi na tuloy matutuloy ang kanilang pagpapakita ng personal sa amin.
09:44.0
Buong buhay ko at sa bawat araw na dumaraan ay wala kaming ibang bukang bibig kundi
09:49.0
ang makita sana sila ng personal.
09:53.0
At sa isang iglap at isang pagkakamali lamang ng manyakis na tao ay
09:58.0
nawala ang lahat ng iyon.
10:02.0
Sobrang sakit sa pakiramdam.
10:05.0
Wika pa ng mga ibang kamag-anak namin na sana kung sino yung may kasalanan
10:11.0
ay yun lamang ang parurasahan.
10:13.0
Huwag idamay ang mga matitinong tao pero wala ito.
10:16.0
Huwag idamay ang mga matitinong tao pero wala ito.
10:20.0
Yun talaga ang patakaran o batas nila.
10:24.0
Kaya wala na kaming magagawa kundi ang umiiyak na lamang nun.
10:29.0
Simula nun bihirang bihira na silang dumalaw sa amin.
10:35.0
Nakakamiss lang kasi ang bawat sandali na dumadalaw sila kasi
10:39.0
ang saya-saya namin kapag nakikipag-usap sa kanila.
10:42.0
Kahit boses lamang nila ang naririnig ay higit kong namimiss
10:47.0
ang mga sandaling kinakanta nila kami.
10:51.0
Silang apat lamang kasi ang laging gumagawa nun sa tuwing
10:55.0
bumibisita sila sa amin.
10:57.0
Lagi silang magkasama ang apat.
11:00.0
Kami, super close kami sa isa't isa.
11:04.0
Lahat ng ginagawa namin ay magkakasama kami.
11:06.0
Lahat yan, sabay-sabay namin ginagawa tulad ng paglilinis ng bakuran,
11:11.0
ng plato, paglalaba, ultimong sa padligo,
11:16.0
at pati na rin sa niluluto namin ulam ay magkakapareho talaga.
11:22.0
Alimbawa na lamang, kung gusto namin ang ginataang langka,
11:26.0
sabay-sabay kaming manguha ng niyog at sabay din namin itong babalatan
11:31.0
sa may bandang sapa.
11:32.0
Malapit kasi ang sapa sa aming bahay.
11:36.0
Noong mga panahon yun, bago pa kami matutulog,
11:39.0
kinukulit namin si Lola Lila na Lola ni Pinsan Arpiz sa mother's side,
11:44.0
at ang tiya niya na si Tia Boy,
11:47.0
na magkwentong ng mga kwentong kababalagan at aswang.
11:51.0
Ganyan naman lagi ang ginagawa namin kahit noong mga panahon na
11:54.0
laging bumibisita ang mga hindi namin nakikita.
11:57.0
Paging sila man, nakikinig sa mga istorya nila.
12:02.0
Sobrang dami na mga karanasan nila pero hindi ko na maalala.
12:07.0
Kahit na maalala ko pa pero hindi na buo.
12:10.0
Sayang nga lang kung uso na sana ang mga cellphone nun ay
12:14.0
hindi sana ay nirecord namin para hindi namin makalimutan ang bawat detalye ng kwento.
12:18.0
Pero ang mas nakakamangas siya Seth,
12:24.0
iba ang kanyang pamamaraan ng pagkwento ng mga karanasan nila.
12:29.0
Dinadaan niya ito sa pagkanta at sobrang napakahanga talaga gawa ng
12:34.0
ang ganda ng boses niya.
12:37.0
Kahit nga yung pinsan naming lalaki na Azee Arpiz sa mother's side,
12:41.0
at ang tiya niya na si Lola Lila na Lola ni Pinsan Arpiz,
12:45.0
kahit nga yung pinsan naming lalaki na Azee Andreko ay
12:49.0
ginagaya kung paano siya kumanta.
12:52.0
Nagtatawa na na lamang kami kasi kahit anong nakakatawang lyrics
12:56.0
ang binabanggit dun sa kanta.
13:00.0
Sa paglipas ng panahon ay bumalik na sa dati ang lahat.
13:04.0
Pinatawad nila si Tio Arnel at patuloy ang kanilang pangakong
13:10.0
Pero yung pagkita nila ng personal bago ang pagsundo ay hindi matutuloy.
13:17.0
Ang saya-saya namin noong bawat gabi,
13:20.0
nakikipagbiruan kami sa isa't isa lalo na yung mga kasisilang na
13:24.0
mga anak ng ilan sa kanila kapag bumibisita sila.
13:28.0
Wala kaming ibang magawa kundi ang tawa lamang ng tawa.
13:33.0
Maaliw ka talaga sa napakakit ng kanilang mga boses.
13:36.0
Parang ayaw mo silang pahintuin sa pagsasalita.
13:39.0
Nakakaadik talaga pakinggan ang mga boses nila nun.
13:44.0
Natatandaan ko pa noon,
13:46.0
noong nagbibiro si Tio Duding na nagsasalita ng English kahit
13:50.0
hindi naman niya alam ang ibig sabihin gawa ng hindi nakapag-aral.
13:54.0
Kasi hindi naman priority ang edukasyon sa kanila noong mga panahon na yun.
13:58.0
Kaya kahit anong English words na lamang ang binabanggit niya,
14:02.0
yung mga naririnig lamang niya sa mga iba.
14:04.0
Yung mga naririnig lamang niya sa mga ibang tao o sa radyo.
14:08.0
Radyo lamang kasi ang meron sa amin at wala pang kuryente.
14:12.0
Tanging gasera lamang o Petromax.
14:18.0
Nang pagkarinig ng bata na kasama doon ng mga elementong hindi namin nakikita,
14:24.0
sa sinabi na ito ni Tio Duding,
14:27.0
agad siyang sumagot na,
14:29.0
Okay, from now on, let's talk in English.
14:35.0
Can you give a shape?
14:38.0
Tanong niya kay Tito Duding.
14:42.0
Tanong ni Tio Duding noon.
14:44.0
Tumawa ang bata at ang sabi,
14:49.0
Alam mo yung simple yung question lang naman yan.
14:53.0
Nagtawanan lamang ang lahat.
14:55.0
Habang naghihintay ng pagsundo ay,
14:58.0
may binigay si Ate Lynn na kanta na dapat naming e-memorize
15:01.0
dahil bawat isa sa amin ay kakanta pagdating namin doon sa lugar kung saan nakatira ang asawa namin.
15:10.0
Hindi ko na lamang sasabihin yung kanta.
15:13.0
Yun kasi ay bawal malaman ng ibang tao.
15:17.0
Yung kay Bayoko na lamang kasi siya lang ang ibang lahi sa amin at hindi niya alam ang lengguway namin
15:22.0
kaya God is Love na lamang ang pinakanta sa kanya ni Ate Lynn noon.
15:25.0
Ang Bayoko na asawa ni Ate Ellen ay Ilonggo.
15:29.0
Ayaw sana nilang tanggapin pero nang nakita nilang kabutihan at kabaitan nito,
15:34.0
tinanggap din naman nila.
15:36.0
Maging siya man ay may asawa na rin at hindi nakikita noon.
15:41.0
Ang lugar ni na Ate Lynn Serzat ay yung tinatawag nila na sa ibang dimensyon.
15:46.0
May kapatid akong lalaki na si Romil.
15:49.0
Labing walong taong gulang siya noong mabuti.
15:51.0
Namatay dahil sa pumutok ang kanyang appendicitis.
15:55.0
Bagamat naaga pa naman inoperahan kagad sa ospital at pagkalipas ng ilang buwan ay gumaling ang kanyang sugat noon.
16:02.0
Kung saan siya inopera.
16:04.0
At nakabalik naman siya ng bahay pero laking gulat namin ang bigla na lamang siyang namatay.
16:10.0
Sa kabila ng kanyang pagaling na sinabi naman ang doktor na ayos na.
16:14.0
Follow-up check-up na lang.
16:18.0
Sinundo siya ng kanyang asawang hindi nakikita.
16:23.0
Noong bumalik sila sa ospital para sa follow-up check-up niya.
16:27.0
Doon daw nagpakita sa kanyang kanyang asawa.
16:30.0
At sinama siya nito sa lugar nila.
16:33.0
Kaya laking gulat na mga doktor na biglang hindi na lamang isipin.
16:38.0
At sinama siya nito sa lugar nila.
16:41.0
Kaya laking gulat na mga doktor na biglang hindi na lamang ito huminga sa kanyang hinihigaan.
16:48.0
Pagkalipas ng ilang araw sabi ni Ate Lynn.
16:51.0
Huwag daw kaming mag-alala sa kapatid kong namatay kasi kasama na niya ang kanyang asawa at mga anak noon.
16:58.0
At nagtuturo na daw ito bilang guru sa lugar na yon.
17:01.0
Hindi ako makapaniwala gawa ng paanong nakapagturo eh.
17:06.0
Third year pa lamang siya noong namatay.
17:09.0
Kaka-enroll lamang niya sa fourth year noon.
17:13.0
Gunun daw doon Sir Seth.
17:15.0
Mabilis ang takbo ng panahon.
17:18.0
Ang isang araw natin dito sa mundo ay isang taon na umanos sa kanila.
17:26.0
Hanggang sa dumating na nga ang araw na pinakamalala.
17:29.0
Hanggang sa dumating na nga ang araw na pinakahihintay namin.
17:33.0
Hinding hindi ko makakalimutan.
17:37.0
December 31, taong dalawang libo.
17:43.0
Lahat kami ay nasa loob na ng bahay.
17:46.0
Super excited na makaalis.
17:49.0
Sabi ni Ate Lynn, siguraduhin umano namin na lahat ay nasa loob na ng bahay noon.
17:55.0
Kapag kasi may naiwan na isa, hindi matutuloy ang paglalakbay.
18:02.0
Noong isang araw pa bago ang takdang araw,
18:06.0
lahat ay tinatanong kung talagang gusto nilang sumama o hindi.
18:10.0
Kapag ayaw sumama ngayon palang ay sabihin na para hindi na maging sagabal sa mga taong may gusto noon.
18:18.0
Si Ate Lynn ang nagtanong noon.
18:19.0
Maging ang mga asawa ng bawat isa sa amin dahil bawal ang magdalawang isip noon.
18:27.0
Lahat naman, sasama ang sagot.
18:32.0
Nang gabing paalis na kami,
18:35.0
ramdam na namin ang kaba at eksayment sa bawat isa.
18:39.0
At nang nabigay na ng hudyat si Ate Lynn na maghanda na at unti-unting gumagalaw ang bahay,
18:46.0
yung parang umaandar ang sasakyan na jeep.
18:51.0
Kaya mas lalo kaming kinabahan at nagdasal na sana tuloy-tuloy na ito.
18:56.0
At wala nang hahadlang pa.
19:00.0
Nang paalis na sana kami ay biglang may nagsalita na ang,
19:03.0
sabi ay kulang umano ng isa ang mga tao.
19:07.0
Lahat kami ay nagtatanong kung sino ang kulang uwala.
19:10.0
Kaya naman sinabi ni Tiono na sa bawat pamilya ay tingnan kung kumpleto ang isa't isa.
19:16.0
Para madaling malaman kung sino ang wala doon.
19:21.0
Maya-maya pa ay nagsalita si Tia Leia na wala ang kanyang asawa.
19:26.0
Hinahanap ito ng mga kalalakihan sa bawat bahay.
19:30.0
At doon nila natagpuan sa bahay ng kapit-bahay namin sa kabilang ilog.
19:35.0
Tinanong nila ito kung anong ginagawa niya.
19:38.0
Ang sabi, ayaw niya daw sumama.
19:46.0
Pinilit nila pero ayaw niya talagang sumama kaya
19:50.0
ang ginawa ng isang lalaki ay binuhat niya ito na parang bata lang pa uwinon.
19:57.0
Pagdating sa bahay kung saan kami,
20:00.0
agad siyang sinermon na ni Ate Lynn na,
20:03.0
tinanong kaming lahat kung sino ang ayaw sumama kahapon.
20:08.0
Na sana sinabi niya na kaagad noon.
20:14.0
biglang nagbago ang isip niya.
20:17.0
Galit na galit ang tanong ni Ate Lynn sa kanya noon.
20:22.0
Maya-maya ay may boses na galing sa malayo.
20:25.0
Tumawag sa pangalan ni Ate Lynn.
20:27.0
Ito ay walang iba kundi ang kanyang half-brother na si Don.
20:32.0
Nung marinig yun ni Ate Lynn ay agad siyang nagpaalam sa amin.
20:36.0
Pagkarating niya,
20:38.0
rinig na rinig namin ang kanilang usapan kahit na sobrang layo,
20:42.0
kung saan man sila naroon.
20:46.0
Doon ay sinabi ni Kuya Don na huwag na munang ituloy ang plano
20:50.0
o ang pagsundo sa amin ngayon.
20:52.0
Napaka-delikado na daw para sa amin.
20:56.0
Pagkarinig ni Ate Lynn na sa sinabi ni Kuya Don,
20:59.0
pasigaw na galit niya ang sinabi na hindi pwede.
21:03.0
Kailangan matuloy.
21:05.0
Kahit tagal niya umanong hinintay ang araw na yon.
21:09.0
Tapos sasabihin lang na huwag nang tumuloy.
21:13.0
Gusto niya na umanong makasama ang mga magulang at kapatid niya.
21:16.0
Ayaw na umanong niyang nakikitang nahihirapan na mga ito sa mundo ng mga tao.
21:23.0
Mahinahon na nagpaliwanag si Kuya Don sa kanya na kung talagang mahal niya yung pamilya niya.
21:29.0
Ipagpaliban muna doon sa araw na yon.
21:32.0
Dahil marami ng nakaabang na panganib sa kanila.
21:37.0
Pinatingin niya si Ate Lynn sa paligid.
21:40.0
Pagkarating niya,
21:41.0
Nagihintay lamang umano yun sa pagilis.
21:44.0
Dahil alam nilang masisira at masisira ang proteksyon ng bahay na sinasakyan namin.
21:50.0
At kapag nangyari yon,
21:54.0
lahat ng mahal sa buhay niya,
21:57.0
lahat ng mga tao,
21:59.0
lahat ng mga tao,
22:01.0
lahat ng mga tao,
22:03.0
lahat ng mga tao,
22:05.0
lahat ng mga tao,
22:07.0
lahat ng mga tao,
22:09.0
lahat ng mga tao,
22:11.0
mapupunta sa iba't ibang sulog ng mundo.
22:14.0
Dahil salakas ng hangin,
22:16.0
at kakainin sila ng mga misasamang nila lang na nagihintay lamang sa'y baba.
22:22.0
At wala nang saysay ang pangarap ni Ate Lynn na
22:27.0
makasama ang pamilya niya.
22:29.0
Nang marinig ko yon, napagululak ko sa iyak.
22:34.0
Parang bahay yung luha sa mga mata ko.
22:38.0
Hindi ko matutuloy outunga that
22:41.0
patanggap na sa ikalawang pagkakataon ay hindi na naman matutuloy ang plano.
22:47.0
Hanggang sa naririnig ko na rin sina pinsan at ate ko nang umiiyak,
22:51.0
pati na ang ibang mga tao sa loob ng bahay.
22:55.0
Umiiyak na rin si Ate Lynn noon habang kinausap siya ni Kuya Don.
22:59.0
Sabi pa niya, wala naman na siyang pakialam kung ano man ang kahahantungan,
23:04.0
basta ang gusto niya ay matutuloy ang plano nung gabing yon.
23:07.0
Para makita ng mga pasaway ang hinahanap nila.
23:13.0
Pagkarinig ni Kuya Don sa sinabi niya,
23:16.0
doon na ito sumigaw.
23:19.0
Kung nababaliw na ba ito,
23:21.0
naririnig niya ba ang sarili niya sa sinasabi niya ng yon?
23:25.0
Kung pipilitin umano ni Ate Lynn ang kagustuhan niya,
23:29.0
mapipilitan si Kuya Don na kalabanin ito,
23:34.0
kahit na ate siya nito.
23:35.0
Dagdag pa niya ay hindi ito ang katapusan ng mundo.
23:39.0
Mas marami pang darating na panahon para ipagpatuloy ang plano.
23:44.0
Huwag manong mawala ng pag-asa.
23:47.0
Nandun lamang siyang handang tumulong sa kanya.
23:52.0
Sasagot pa sana si Ate Lynn nang biglang naputolgawa nang
23:56.0
narinig namin na parang sinara ang pintuan.
23:59.0
Kaya naman hindi na namin narinig ang boses nila.
24:04.0
lahat ng tao ay sinisisi ang asawa ni Tia Leia.
24:08.0
Dahil umano sa ginawa niya,
24:11.0
kaya hindi natuloy ang planong pagsundo sa amin.
24:16.0
Halos sinigawan na nila siya sa sobrang galit at inis sa kanya.
24:20.0
Parang gusto nila itong patayin kung pwede lang sana pero,
24:24.0
pinigilan lamang nilang kanila mga sarili.
24:26.0
Dumaan pa ang mga araw na hindi na nagparamdam si Ate Lynn at ang mga asawa namin.
24:31.0
Gabi-gabi kaming naghintay pero wala pa rin.
24:35.0
Hanggang sa nag-asawa na si Pinsan Arpi.
24:38.0
Una si Ate Adeth,
24:42.0
sumunod naman si Aneth.
24:44.0
Ang kanyang asawa ay walang iba kundi si Tio Arnel.
24:48.0
Tinuloy ng loko ang pangkatapos.
24:52.0
walang iba kundi si Tio Arnel.
24:55.0
Tinuloy ng loko ang pangkagapang sa kanya.
24:58.0
Hanggang sa nakuha niya ito.
25:00.0
Napakaloko talaga.
25:03.0
At ako naman ang nag-asawa ko ay ang pamangkin ng asawa ni Man.
25:08.0
Pinano yun ni Lolo Man kahit hindi ko gusto.
25:11.0
Ginawa niyang lahat para lang makuha niya ako para maging asawa ng pamangkin ng asawa niya.
25:18.0
Ewan ko kung anong meron sa matandang yun.
25:20.0
Iniwasan ko siya lagi pero
25:23.0
naghahanap talaga siya ng paraan.
25:26.0
Isang araw ay umupo ako sa harap ng tindahan ng kapitbahay namin.
25:31.0
Nilapitan ako ni Lolo at ang sabi niya sakin na may pagbabantanan.
25:36.0
Ilang beses niya na umano akong kinausap pero
25:39.0
hindi ko pa rin umano tinanggap.
25:42.0
Matigas ang ulo ko.
25:45.0
Siya umano yung tipo ng taong kapag may gustong kunin,
25:48.0
makukuha talaga hanggat buhay pa siya.
25:51.0
Kahit sa ang sulok ng mundo pa siya magtatago
25:54.0
o kahit sa butas ng kung ano ay makukuha at makukuha pa rin niya.
26:00.0
Maliban na lamang kung patay na ito.
26:04.0
Sabay ngisi na nakakatakot na parang baliw.
26:08.0
Dagdag ba niya kapag umabot ng apat na beses na kakausapin niya ako at ayaw ko pa rin
26:15.0
ay may masamang mangyayari umano sa akin.
26:20.0
Nasa sakin din umano kung gusto kong maglakad sa daan nang walang saplot
26:25.0
habang kumakain ng uling o kumukalekta ng mga plastik sa daan.
26:31.0
Pero hindi ako nagpatinag sa mga sinabi niyang iyon.
26:35.0
Taas na akong sumagot na kahit sino man ang sa mga lalaking tinuko niya
26:39.0
ay hinding-hindi ko tatanggapin dahil wala pa sa isip ko ang mag-asawa.
26:42.0
At ayaw ko talaga mag-asawa nun.
26:48.0
Nakuha na nga ako ni Lolo ng tuluyan para sa pamangki ng asawa niya.
26:53.0
Nagkaroon na kami ng anak nang muling nagparamdam si Ate Lynn at ang mga asawa namin.
26:59.0
Pinatawag ako ng asawa ko na si Roger ng isang gabi habang nasa diskuhan ng asawa ko
27:04.0
na pamangki ni Lolo.
27:07.0
Pinakilala sa akin ni Roger ang anak naming babae.
27:09.0
Napaiyak ako nun.
27:11.0
Nag-hello ito sa akin.
27:14.0
Ang sabi ni Roger ay huwag umano ako mag-alala
27:17.0
dahil hindi man umano kami magkasama nun.
27:21.0
Lagi ko umano ang tatandaan na
27:23.0
lagi siyang nagmamasid sa akin.
27:29.0
ay dun muna ako mag-focus sa asawa ko sa mundo namin.
27:35.0
yun na umano ang huling pagbisita niya sa akin nun
27:39.0
para maiwasan na rin ang gulo.
27:43.0
Masakit ang sinabi niya ngayon
27:45.0
pero wala na akong magawa kung di tanggapin.
27:49.0
Sa ngayon ay inaalala ko na lamang ang mga sandaling nagkausap kami
27:53.0
at yung mga kanta niya
27:55.0
at igit sa lahat ay yung mga music instruments niya
27:58.0
yung gawa sa maliliit na gitara
28:00.0
at yung mga panghuli na gitara
28:02.0
na dalawa lamang yung chord.
28:05.0
Napakasarap pakinggan nung
28:07.0
nagpatugtog siya sa bawat gabi na bumibisita sila sa amin nun.
28:11.0
Araw-araw kami nagpa-practice
28:13.0
at nagpaturo kay Tia Linda kung paano magpatugtog nun
28:16.0
para gayain ang tunog na ginagawa ng asawa ko.
28:21.0
Hanggang sa umabot ng tatlo ang anak ko
28:24.0
sa asawa ko dito sa mundo
28:26.0
labing limang taon akong nagtiis sa puder niya
28:28.0
hanggang sa nagdesisyon akong pumunta ng South D.V.
28:31.0
ng D.H. para makipaghiwalay sa kanya nun.
28:35.0
Hinipon ko ang sahod ko dito ng tatlong buwan
28:37.0
para ibalik ang dowry niya.
28:40.0
Mahabul ko lamang Sir Seth
28:42.0
na nakalimutan kong isulat yung mga asawa nga pala namin
28:48.0
yung mga asawa namin sa ibang mundo.
28:51.0
Si Roger yung asawa ko
28:53.0
si Roger yung asawa ko
28:54.0
si Roger yung asawa ko
28:56.0
si Elmer naman ang asawa ni R.P.
28:58.0
si Ariel naman ang asawa ni Aneth
29:00.0
si Judy naman ang asawa ni Ati Adeth.
29:03.0
Close po silang apat at lagi silang magkasama.
29:07.0
Sa panaginip lamang namin sila nakikita at sabay-sabay pa.
29:11.0
Kung ano ang panaginip ng isa sa amin
29:14.0
ay siya ding panaginip naming apat.
29:17.0
Sa mga panaginip na yun
29:19.0
ay pinapakita nila sa amin ang bahay nila na sobrang ganda.
29:23.0
sobrang kinang nito
29:25.0
halos lahat ay purong gawa sa ginto.
29:29.0
Pinapasyal kami kung saan-saan.
29:32.0
Napakaganda ng lugar
29:34.0
mararamdaman mo talaga na wala ka ng problema
29:40.0
Napag-usapan namin na sana
29:42.0
hindi na kami magising pa para tuloy-tuloy ang saya
29:45.0
kasama sila sa bawat sandali
29:48.0
sabi na mga asawa namin doon sa ibang mundo
29:52.0
madali lamang umano kung gugustuin namin yun
29:55.0
ang mamatay ang katawang tao namin.
29:59.0
Yung nga lang ay hindi yon payihintulutan ni Ate Lynn.
30:03.0
Gusto niya personal
30:05.0
o buhay kaming pumunta doon.
30:09.0
Hanggang sa ngayon ay naghihintay pa rin kami sa tamang oras na ito Sir Seth.
30:14.0
Hanggang sa ngayon ay naghihintay pa rin kami sa tamang oras na ito Sir Seth.
30:19.0
umaasa kami na isang araw
30:22.0
makakarating kami
