For sponsorship or collaboration, please email me: madamaivan.business@gmail.com Follow me on Instagram: @iamaivanreigh

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hello!

Talaga!

Hindi na ako sanay marung marup sa camera.

Ay talaga ba?

Oo!

Madam!

Madam Arja!

Hi guys! Welcome back to my channel for today's video.

Nandito na ako sa Manila and

nagpahuli na ako kaya kabarang daming tahaong.

Tapos alam nyo naman pag maraming tahaong,

mababagal maglakad nyo yung ibang.

So ayan, excited ako sa mga mangyayari kasi

yun para makikita na natin ang ating mga friends.

So waiting na lang ako sa Grab.

Actually, magsundoin dapat ako ni Ryle,

kaya lang holding.

So gagrab na lang ako.

So dun muna ako sa Ansarina.

Na totoo lang wala na po akong apartment dito sa Manila.

So, pero marami akong mga friends na gusto mag-adapt sa

meron sa Ortiga, may mga kamag-anak nila ako.

Pero, kaya Ryle lang ako muna.

Pero, nilibuting ko sila.

Para naman puntahan natin yung mga friends natin,

mga kamag-anak at yun.

Pumunta ako dito sa Manila dahil

nanghingi ako ng sign kay Lord.

Sabi ko, Lord, kailangan ba bumalik na ako ng Manila?

At itapos na yung work ko doon sa Palawan.

And, parang naumay na din ako ako party.

So, limang buwan na puro hayahay ang buhay ko.

And then one day, may nag-message sa akin, director.

So, pwede daw bang isaling ako sa movie niya.

And, sabi ko, saka lang naman.

Parang yun yung naging sign ko.

So, yan.

Andito na ulit ako sa Manila.

So, magkita-kita tayo, pati ang mga bayot.

Dahil, nakakaroon na ng grand reunion.

Kompleto na kami for the first time sa mga nila.

So, ayan guys.

Pa-uwi na ako ng Cavite.

Maglulubot na ako.

Hindi lang ang battery.

Maglulubot na rin ang energy ko.

So, I think, i-update ko na lang ulit kayo.

Later, matutulong muna ako pagkinating ko sa bahay.

Kasi, parang 2 hours pa lang.

Wala pa nga yung 1 hour.

Kasi nga, lumabasin kami ang gabi ng mga friends ko.

Kasi nga, last night lang sa Palawan.

So, nagbinggang ko na nila.

Wow, ganda.

But anyway, yun na nga.

Matutulong muna ako pagkinating ko sa bahay.

Ano yun na?

Ano yun ba?

Pausta na?

Papa, first order of business.

Ano?

Ang mga panapaan boy!

Ang tara yun.

Bakit ka pupunta?

Wala na rampa.

Wala na rampa.

Mga menu score for today.

Tomorrow.

Grabe, sobrang haba ng tulog ko eh.

Ayan, kakagising ko lang.

Ang agandahan dito sa apartment na tinutuluyan namin nila,

dahil dati,

ang talita taong ito eh,

dati sa baba kami,

so maraming uno dyan.

Nagluto ako ng

Herd Beef with Egg

and then maraming hotdog.

Yun lang naman alam kong lutuin.

So for today,

hindi ko pa alam ang magiging ensena ko,

pero sinunong may mga asek ang umihin ako

and may pumuntahan ako,

abangan nyo yan.

Pero for now,

papain muna ako dahil sobrang gutom ako.

Parang kailan pa lang yung moment na na kumain ako.

Gutom yung pag-irail.

Kasi maghapong irail, wala ka hapon.

Maraming pang inatikasong,

pumunta ng mga hospital,

kung anik-anik.

Ngayon, ako muna mag-breakfast mag-eat ah.

So andiyan pa yung ref.

Pero naman, may naman pa rin yung ref ni Rael.

Eh, dahil lahat yung ref na to,

pinamanan ko na sa anya.

So kung naalala nyo,

parang yung apartment lang.

Magkaiba lang yung ano,

kasi isang buong direto ka.

Ayun yung kwarto.

So kami na sa tulog.

So yan, kain muna ako gaya.

Nakakabaliw din pala,

pag mag-eat ako lang.

Ang tahimik talaga lang lugar na to.

So ayan,

meron siyang ilog.

And then,

parang ulya tayo.

So anina pa ako na ipag-eat.

Ang liwanag!

Pa anina pa ako nang atingin siya.

Nagmumuni-muniin.

So ang hirap pag mag-eat ako lang.

Wala ka si Rael.

Sabi niya,

3pm,

narating sa,

pupunta namin si Mar-El.

Ang uli dapat,

mag-iita kami ng mga bayat ngayon.

Pupunta kami sa mag-oleo ni Lloyd.

Kaya lang,

parang naka bagyo pa si,

ano, Andrew.

So, joven din,

hindi pa available today.

So,

buka,

hindi naman ako pwede.

Kasi,

mag-a-RTRT sa tayo.

So,

sabi nila,

23.

Hopefully, matuloy sa 23.

Sa 24 naman,

na-attend ako ng Pride March.

Kaya ba,

attend ba kayo ng Pride March?

Anel,

mag-RTRT sa City.

Pakita-kita tayo doon.

So,

uharin ako ng COR.

Uh,

kaya dati,

kasi,

nawawala ang diploma

at ang transcript of record ko.

So,

kailangan ko ng COR

kasi,

may mga,

kailangan ko ng COR.

So,

yun.

Wala din.

Anong kabahay?

Hindi ko pa namimita

iba kong mga friends.

So,

abangan natin kasi,

mamimit ko alin sila.

Sila,

Bardell.

Sila, Janine.

Ayan,

or ang BNP,

si Mar-Eli.

Iba kong mga friends,

na hindi niyo,

hindi nilang itita sa vlog,

kasi,

nagtatam ko na yung iba,

bakit na hindi ko ilapin ang puntahan.

So,

baka nila ako matulong.

So,

ayan mga kangonger,

lumating lang ni Ryle

after

4 hours.

Tarap,

ayan.

Taray mo talaga,

iba na naman yung

ang ang-angyan mo.

At iba na rin ang

cut shot ko.

Tarap.

So, ayan,

papunta kami ngayon

kay Mar-Eli.

And,

hindi ko alam

kung anong,

alam ko yung mararamdaman ko.

Wala lang.

Ito yung unang

mararamdaman na ulit ni Eli

after

almost

over a year.

No,

kasi ulit namin

nagkita ni Eli

birthday ko.

More than a year.

More than a year.

Alam ko,

natatandaan ko birthday ko yun.

Yun yung huling time

na nag-meet kami.

And,

ito,

magkikita ulit kami.

And,

Ryle,

ihandam mo ng polvoron.

Ihandam mo ng polvoron

sa kayong mga cookies.

Di ba?

Magmumukbang tayo.

Yeah.

At,

siyempre magkita ulan kami.

Nagtinda rin ako

na magkita ulit

Napaka-kipot.

Napaka-kipot.

A few moments later.

Hello!

Hindi na ko sanay

maraming marot sa camera.

Ay, talaga ba?

Oo.

Ibang ano talaga.

Check out na po

kayo.

Kasi may buy one,

take one po tayo ngayon.

Napaka-buy?

Oo, buy one,

take one.

Polvoron, ganun.

Ganito mag-fold

ng bago.

Ay, taroy.

Hindi na akong kilalang,

hindi na ako may kilala dyan.

Ano ka na?

Ikaw na,

Polvoron.

Ayan.

So, kakain po kami sa ravaz

ni Madam Ivanya

for the first time after.

Hindi naman inabot ng taon, no?

Ay, inabot ng taon.

More than a year.

Huli nating pagkikita

birthday ko.

Ninilhan mo ko ng itong

ahong beer.

One year and

ilang months?

March, April, May, June.

One month,

ay, one year and four months.

Ay, pero nag-uusap na tayo

bagong birthday mo.

Oo.

So, hindi inabot ng isang taon.

Oo.

Kaso lang nasa Palawan ka.

Yeah.

O, tapos si Ryle

nagluluksa.

Gaga,

hindi ako nagluluksa.

Ha?

Hindi ako nagluluksa.

Ay, hindi ba nagluluksa?

Hindi.

Ano na yan?

Naka-move on na yan.

Yes.

Ganun aksena.

Ang hirap naman maupo

sa pick up.

Pag ganito pala,

parang mayikita

yung lahat ng folds

ko sa katawan.

Pero yamin, Ryle,

pang-apat lang

ang opinion niya to.

Oo.

Iba talaga.

Ang dami nila kasi naska.

Ay, ang yaman din

itong katamin ko talaga.

Dobrang dami

nilang bottle

ng mga Polvoron.

Yes.

Polvoron,

hindi ka namin yan

ang pinagbabawa.

Oo.

Bakit yan?

Doon tayo iiyaya mo.

Huwag na matukhang tayo.

Oo kaya pala,

medyo hiya ako nakaraan.

Oo.

Oye, ayan,

pupunta kami ng

robbing on.

Ngayon lang ulit talaga

kami magkakasama ni

Mar-Elly

and Mar-Ryle.

Hindi mo na agap sa

titingin pa.

Hindi ka na sana

ito yung camera.

Oo kaya,

kaya andun mo yung camera.

Hindi na kasi kami pala vlog.

It's a weird feeling.

Bakit mukha tayong tanga?

Ano ba yan?

Matatanda na akong etay.

Nasaan ko na ang daming

maklaya na

alam mo yun,

lowly,

ito,

nangikita na ulit kami.

Although,

may plano ko pa.

Tapos may mga ko-comment na naman yun.

Nagka-plastikan ng mga yan.

Ay naku.

Eto yun ang ako alam.

Oo.

Siyam na taon na po kami

nagka-plastikan.

At feeling namin,

pagpapatuloy namin ito

hanggang pagdating.

Oo, wala kayong magagawa.

Wala kayong magagawa.

Hindi ano,

kung mga,

in fairness,

ngayon ano natin,

kaya naniniwala ko na

time heals na.

Everything.

Hindi naman ako worth

pag-usapan.

Ang pagpag-usapan.

Tapos ako,

masaya ako.

At masaya ako kasi kakain kami.

Tsaka alam naman na yung mga

ano, tao.

Pag mga mga mga kakaibigan,

bichesahan kung bichesahan.

Oo.

Ay, ganun kami ni Aiwe.

Wala kayong bichesahan e.

Bichesa siya.

Bichesa din ako.

Totoo.

Bichesahan.

Tsaka ilang beses na tayo

nagbichesahan.

Malala lang,

inuron yung itong nakaraan.

Pero...

Hindi, malalasa kasi

nasa social media.

Malala din bichesahan natin

nung di pa tayo

nagma-vlog si Lloyd pa lang.

Pero ito po,

ito yung something naman na

I've learned.

Ito yung take-away

kung sa'ng mga nangyari.

Tara, may take-out ako?

May take-out?

Take-away, mami.

May take-away ako.

Hindi take-out.

Di ba talaga ako,

nag-take-out ko na.

Ang take-away for that,

once na lang yung nating

paabuti sa ano.

At kung maga,

alam ko na,

entendihan ko na

may mga emojis

at umabog that time.

Tsaka ano tayo,

coping up with the things.

So, medyo

bababa na tayo

dahil gutom na.

Baka yan,

lalapang muna kami mga bako.

Bawal po yan, er.

Appetizer.

Tara,

napaka-loyal

a platon from here.

Ito na,

yung sa mga ibang fine,

merong mga complimentary bread.

At sa shakes,

merong complimentary crinkles.

Nang platon.

Yes, a platon.

But very specific, ma.

Hindi pwede yung crinkles lang.

Crinkles lang.

Kasi iba ang crinkles lang

sa crinkles ng platon.

Pag-order ako,

yung tipong lumalangoy

sa powder soup.

Gusto niya kasi lumalangoy

sa powdered sugar

para bukas siya naman yung lalangoy

sa metformin.

So, ayun mga or,

naka-uwi na kami

and hindi na ako nakapag-vlog

kanina kasi

napag-arap ang kwentohan namin

at at same time

masarap din yung mga pagkain

and

yung isang friend ko

nagtanong kong

nagkaiyaan.

Hindi naman kami nagkaiyaan.

Actually, more of

tawanan.

At at same time,

nag-cook up naman kami

very light about

the past.

Pero hindi naman

hindi naman namin mag-ano

pinagpo-una ng past.

Kasi naniniwala naman ako

na hindi na namin

mamabagay yung nangyari

ng karaan.

Although, we can learn

something from it.

So, ang mahalaga

is yung present time.

Hopefully,

mag-unda nitong

mga pag-ikita namin

ni Ellie

and

makalabas kami

from time to time.

Kasi, sobrang busy niya

sa Pulveron

and

medyo busy na ako sa life ko.

But, I'm happy

we get to do this.

Thank you so much

sa lahat ng mga

happy

happy

dahi

sa lahat ng mga

mga sulat.

At,

looking forward

yun ako nang mag-ikita

ulit ang mga

Bayot.

But for now,

magpapahinga na muna ako

kasi inaantok na ako

tapos

may aabangan pa kayo

kasi

for the first time

aartis tayo

sa isang

movie.

Maliit na roll

parang dadaan lang

yata ako.

Pero,

it's a big thing for me

kasi

first time kong

ma-invite

for a movie.

So, yun lang naman

palagi. I love you guys.