TABI-TABI PO HORROR STORIES | HILAKBOT TRUE SUPERNATURAL STORIES 🔗 https://youtu.be/wdKc5RbnQWQ 🔴 STORY SENDER ► CATHZ Story shared via sindakstories2008@gmail.com 🔴 STORY EDITOR ► PRINCESSa_KA_Akoy_DUKHA 🔴 NARRATOR ► RED Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@SINDAKHorrorStories ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 🔴 SUPPORT THIS HORROR STORIES CHANNEL Patreon ► https://www.patreon.com/

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Oras na naman na!

Tawagin niyo po ako bilang Kath.

Matagal-tagal niyo na rin po akong listener, lalo na kapag nasa opisina at nag-work at kuminsan,

kasakasama ko rin po kayo habang ako'y bumabiyahe papauwi para pangtanggal ng aking inip.

Since naririto na rin lang naman at na-inspire din ako,

isi-share ko po ang ilan sa mga experiences ko nung ako ay bata pa.

Unang kwento po ay yung sit-sit.

Nakatira kami before sa bandang Isagani Street sa Blumentritt

at nag-stay po kami doon hanggang matapos ko ang elementarya

at dito na nga din po kami nag-decide ng buong pamilya na lumipat ng Bacoor.

May kapitbahay po kami doon na merong malawak na hardin sa likod ng kanilang bahay.

Kalaro ko yung mga batang naruroon pero hindi ko na din po gaanong matandaan ng kanilang mga muka at ngalan.

Pero lagi po ako at iba naming kalaro ay doon sa bahay nila nagpupunta.

Hanggang meron po isang araw na sa sobrang saya at sarap ng aming paglalaro,

inabot po kami ng gabi.

Nung hapon kasing iyon, nag-decide po kami na mag-hide and seek.

So ako, napili na mag-tago sa likod bahay nila.

Marami po kasing puno at halaman doon pero kapag titignan mo, medyo creepy.

Pero since bata pa kami, wala kaming pakialam, basta't makapagtago.

Alam kong ako lamang ang naruroon.

Ako lamang ang nagkaroon ng idea na mag-tago sa likod ng bahay nila, sa likod nung mga halamanan.

Pero may narinig po akong sit-sit.

Tanda ko nga po, umiikot pa ako doon sa jardin kasi nahanap po kong sino yung gumawa noon.

Pero wala po talaga akong kasama.

Kaya sa takot ko, napatakbo ako pabalik sa taas.

Napatakbo ako pabalik sa taas ng bahay ng aking kalaro.

Itong next story ko, Sir Red, ay sa parehong bahay pa rin po ng kalaro namin nangyari.

Doon naman po kami sa tapat ng bahay nila, naghahabulan noon.

So mabilis akong tumakbo, kaya never nila akong natataya.

Pero that day, saktong pagtapat sa bahay nila, ay nadapa ako.

Siyempre, hindi naman namin iniisip na may something sa pagkakadapa ko kasi lagi naman akong nadadapa kahit nung bata pa.

Pero nung time na iyon, yung gasgas sa tuhod ko ay lumala ng lumala.

Pinadoktor na ako at kahit anong gamot ang inilalagay doon.

Ay parang hindi po gumagaling yung sugat.

Ang natatandaan ko nga noon, Sir Red, ay dinala rin ako sa albularyo.

Kasi si Mama, lagi din po siyang nababati, kaya nagiging suki po niya yung mga albularyo na malapit sa amin.

Ang sabi ng albularyong tumingin sa akin, tinisod daw ako ng duende.

Matagal bago gumaling yung sugat kong iyon. Kung ano-ano pa nga ang ipinahid nila. May dahon at kung ano-ano pa.

Pero salamat sa Diyos dahil gumaling din ako.

Nag-iwan nga lang po ng malaking peklat ito sa tuhod ko.

Simula nga po noon, hindi na ako nakikitakbo sa aking mga kapitbahay o kalaro.

Pero minsan, kung nayayaya at nagiging marupok talaga ako, nakikipaglaro pa rin ako ng takbuhan, pero hindi na ganon kabilis.

Madami din po kasi akong naridinig na mga kwentong duende doon sa bahay nila, na kahit nga po yung kuya ko'y naka-experience nito.

Ang nangyari naman kay kuya, may birthday daw po doon. Inuman at kainan at nakaramdam ng pagkaihi si kuya.

Since lasing na, hindi na po siya nagtungo sa loob ng bahay at hanapin yung CR, kundi pumunta na lamang siya sa likod bahay at doon na jumingel.

After nga po noon, hindi ko lang po sure kung ilang araw ang lumipas, lumaki at nabagado po yung dalawang balls niya.

Pinatawas po siya ni mama at lumabas po na merong isang maitim at malaking aso doon.

Simula po noon, hindi na siya nagtutungo sa likod ng bahay.

Nagalay po sila doon para patawarin si kuya and after ilang days, gumaling at humupa nga po yung pagkakamaga ng bahagi ng kanyang katawan na yun.

Sa ngayon nga po sir red wala na yung bahay na yun at isang malaking apartment building po ang nakatirik.

Ginagamit daw ito para maging tambakan ng tiklis tiklis na mga mangga.

Pero lumipas nga ang ilang taon, hindi na rin po masyado nagagamit, gawa ng mga mga mangga.

Ang susunod ko naman pong kwento ay nagyaring nung ako ay elementarya sa isang catholic school sa Tayuman.

Nasa Tayuman yung old building at may simbahan din po sila dun at sa ilalim nun ay may sementeryo.

Ang susunod na nangyayari ang mga buong parangdam na nangyayari sa mga mga ibang nakakatakot na pangyayari sa naturang bahay.

Ang susunod ko naman pong kwento ay nangyayarin nung ako ay elementarya sa isang catholic school sa Tayuman.

At sa ilalim nun ay may sementeryo.

Though isang beses lang na may experience ako dun, pero tatak na tatak pa rin po talaga sa isipan ko.

Kung hindi ako nagkakamali, grade 3 ako nung time na ito.

At dahil bata, naglalaro na naman kami ng taguan habang recess.

Natatandaan ko nga nun sir Red na nagtago ako doon sa may ilalim at naggataon na open din kasi yung gate papasok sa sementeryo.

Maliit lang po yung sukat at madilim.

Kakatago ko. May narinig akong sit-sit.

Hindi ko alam kung sino yun kasi ako lang ang naroon kaya tulad ng una kong karanasan sa hardin ng kapitbahay namin.

Lumabas ako at tumakbo na ng mabilis.

Medyo gloomy din kasi yung loob ng building namin nun.

Basta, hindi po ganun kaliwanag o sabog yung liwanag sa bawat floors ng building.

Meron pong classroom doon na makikita pag akyat mo sa floor na yun kasi nag-iisa lang siya at yung room na yun ang makikita mo talaga

kasi nakaharap yung malaking pintu nun sa hangdan.

Condemned daw po yun.

Ang kwento, meron daw pong ginahasa at pinaslang doon.

Medyo creepy lang po kasi yung pinaglalagyan ng doorknob ay butas.

Makikita mo talaga yung kadiliman sa loob kaya sa tuwing umaakyat at napapadan ako sa floor na yun,

tumatakbo talaga ako.

Hindi nag-iisa yung condemned room sa school namin.

Yung isa naman po ay matatagpuan malapit sa staircase sa fire exit.

If doon ka nga daw dadaan, pagpasok mo ng pinto, nasa gawing kanan yung nag-iisang room na yun.

Yung mga pintuan po na mga classroom doon ay malalapad.

Two doors at hindi yung tipikal na isang pintuan lang.

Maraming na rin pong naka-encounter doon na parang may tumatawag daw sa kanila kahit nag-iisa lang sila.

The worst at mas nakakatakot siya red, yung tumatawag daw na tinig ay alam yung ngalan nung taong nasa labas.

Ako naman kapag napapatapat po ako doon ay talagang tumatakbo ko na mabilis kasi kada daan,

ay grabe po yung pagtaas ng balahibo ko.

Yun nga lang, wala rin po akong idea sa ngayon kung na-renovate ba yung bahaging iyon nung school building namin.

And then, nung nag-college ako,

akala ko tapos na yung kwentong horror si school at medyo ligtas na dahil na rin sa pag-aakala ako

na nung high school lang ako magkakaroon ng ganitong experience.

Pero nagkamali ako.

Nag-college po ako sa isang university sa Quiapo, Manila at doon sa MLQU.

Bago sa college building, dumadaan muna ako sa elementary building para mag-CR at mag-ayos.

Lumang-luma na po talaga yung gusaling yun.

Dati din po ata siyang hospital kasi may room doon na mapapansin mo talagang nakalagay ang ER.

Nakapaskil po doon sa mismo lamas.

May library din po doon pero hindi din po iyon open.

Yung third floor ng building ay condemned din po kaya bawal umakyat.

First and second floor, yun lamang po ang open at nagagamit.

Sa papuntang canteen naman po ay may malaking puno ng acacia.

Tapat po talaga siya ng pinto ng canteen at makikita din siya pag nasa taas ka kasi nakatakip yung isang side na may mga bintana.

Madalas po kaming tumambay sa canteen bago umuwi.

Nakikipagkwentuhan sa mga katropa naming mga varsity ng basketball ng school at twice na po na may na-experience akong nakakatakot doon.

Though masasabi kong minimal, pero tatak na tatak pa rin sa isipan ko.

Habang nasa CR, bumubukas ng kusa yung gripo kahit alam mong mag-isa ka lamang.

Yung pinakauna nga din po para sa akin na nakakahilakbot ay numinsang gabi na at kailangan na pong umuwi since magbabiyahi pa ako sa Bacoor.

Dalawa po kasi ang pwede pong lusutan ng canteen.

Yung isa po paggawing arlegi.

Madami pong hold-up er doon kaya minsan lang ako dumaraan kaya nag-decide na lamang ako na papapasok sa isipan.

So madadaanan mong literal yung hallway kung nasaan naroon yung dating ER at ang saradong library.

Pero ewan ko talaga kasi pagpasok ko pa lamang sa pinto na paggawi sa hallway, sinalubong ako kagad ng sobrang kadiliman.

Dati-rati kayang-kaya ko naman pong dumaan doon kahit mag-isa.

Pero nung time na eyon, sadyang kakaiba.

Sobrang hilakbot yung nadaram ako habang nakatitig sa hallway.

Inisip ko ako,

Baka may makita akong ikatatakot kong lalo, kaya nag-decide akong tumalikod at bumalik sa gawin ng canteen at doon ako sa kabilang side dumaan.

Nag-pray na lamang ako sa Diyos para maging safe ang tatahakin ko.

Yung second time naman po, ay hindi naman ako nag-iisa sapagkat kasama ko na yung dalawang friends ko.

Si Daryl na isang gay at si Grace na isang lesbian.

Kahit nga po may kasama, hindi ako nag-iisa.

Kaya hindi ako nag-iisa.

Si Daryl na isang gay at si Grace na isang lesbian.

Kahit nga po may kasama ako, sir Ren.

Halos the same yung nararamdaman ko that time.

Ang kaibahan nga lang ay may kasama ako.

Kahit magkakapit braso kaming tatlo, ganun pa rin talaga yung pakiramdam.

Ang bigat na parang may nakatitig o any moment ay may susunod sa iyo.

Lalo nung napadaan na kami sa gawin ng library.

Doon nagtititili si Daryl kaya natakot na din kami at tumakbo din ng mabilis.

Nakalabas naman kami ng gate ng matiwasay pero hingal kabayo kami sa takot at pagod dahil sa pagtakbo.

Tinanong ko nga si Daryl kung ano nangyari.

Pero ang sabi niya may nakita daw siyang nakaputi sa harap mismo ng pintuan ng library.

Hindi naman po masyadong nakakatakot pero para sa akin nakakakaba nung time na nangyari sa akin lahat to.

Magsisend din po muli ako ng iba pang karanasan ko sa mga pinasukan kong school before pero for now ito po muna ang ilan kong kwento.

Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakotan na ito, hit like, leave a comment at i-share ang ating episode sa inyong social media.

Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media. Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History for weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HTV positive!

Ako po si Red at inaanyayahan ko po kayo na supportahan ang ating bunsong channel ang Pulang Likido Animated Horror Stories.

Subscribe na or else!

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakotan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

Your first 24-7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube.

Thank you for watching!