PULSO NG BAYAN Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCNaQMcnWvx95j7OG3217IMg/join Follow SMNI News Viber & Telegram Community Get updates via Viber: https://bit.ly/3od1x76 Join us on Telegram: https://t.me/joinchat/cUkfwNmbtT4yYTg1 Wag kalimutang mag-JOIN at mag-SUBSCRIBE sa ating Youtube channel Click the link to Subscribe: 👇👇👇👇👇👇👇👇👇 https://www.youtube.com/c/SmniNews?sub_confirmation=1 📺 Watch Us On Digital TV SMNI News Channel FREE TV on Ch. 39 Manila, Ch. 39 Butuan, Ch. 39 Roxas, Ch. 38 Vigan, Ch. 37 Isabela, Ch. 35 Laoag, Sky Cable Ch. 162 Manila. Sky Cable Ch 46 Davao and Cignal Ch. 186 💻📱 Online at www.smninewschannel.com #TruththatMatters #roadto2millionsubs #SMNINews Visit us on : http://www.smninewschannel.com Visit us on : https://www.facebook.com/SmniNews/ Visit us on : https://www.facebook.com/DZAR1026/ Follow us on : https://www.instagram.com/smninewschannel/ Tiktok: www.tiktok.com/@smninewsofficial

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

S-M-N-I Truth That Matters

Pag may bago, marami dyan hindi sanay.

Sanay sila sa It's More Fun in the Philippines.

Pero siyempre, kinakilangan naman magbago.

At Love the Philippines, sa akin, okay naman yan.

Kasi love e, puso ang datingin.

At talaga naman dito sa Pilipinas,

hindi lang naman napakagandang tanawin ang meron tayo.

Wala naman talagang laban yung mga Thailand na yan.

Kung Thailand lang naman, di hamak ang napakaganda ng Pilipinas.

Pero mas importante, tayong mga Pilipino,

we are lovable in the same way na yung ating mga tanawin ay lovely.

O diba?

So lovely and lovable.

Dapat siguro gano'n lang ginawa natin.

Lovely and lovable, the Philippines.

Pero sa akin, let's give it a try.

Ang siguro nagiging kontrobersiya lang diyan,

Love the Philippines, bakit naman P50M?

Yun daw di umano ang bayad sa ad agency.

Alam niyo naman, may mga ad agency talaga yan, maraming pinagdadaanan yan.

Kaming mga kumandidato na nagkaroon ng mga advertisement na pang nasyonal,

talaga po dumadaan yan sa focus group discussion,

dumadaan yan sa initial survey kung anong reaction ng mga tao.

At hindi lang po yan iisa.

Yan po ay kinukuha sa Metro Manila,

kinukuha sa Luzon, Visayas, Mindanao.

At syempre, dahil ito international,

baka nagkaroon pa ng focus group discussion abroad.

Dahil ang target naman talaga ng Love the Philippines

ay yung mga turista na magagaling sa abroad.

Pero sa akin, wala akong objection doon sa paggamit sa pag-ibig.

Dahil talaga namang kaibig-ibig ang ating bansang Pilipinas

at kaibig-ibig ang mga Pilipino.

Pero syempre, kung hindi to naman, hindi magiging matagumpay,

hindi mag-isip ng bago.

At saka yung gastos. E talaga naman lahat po may gastos.

So huwag na nating masamain ang gastos na yan.

Pero siguro inisip nila, tatlong sarita lang,

Love the Philippines, bakit P50M?

E ganoon po talaga sa industriya ng advertising.

At alam nyo naman yung advertising, napakalaking sektor yan.

Napakadaming nakasalalaid din dyan sa trabaho.

Isipin nyo lang, pag nagbayo ng gobyerno,

nagkakaroon ng trabaho ang napakaraming mga mamamayan

na nagtatrabaho dyan sa ad agencies or ad industries na tinatawag.

So Love the Philippines, we wish the DOT the best for this slogan.

At ako ha, I am the number one proponent of Love the Philippines.

Dahil ako po, lakwatsero!

At talaga namang bagamat tayo naglalakwatsa all over the world.

Pagdating talaga sa tanawing maganda,

sa mga mainit na tubig para paglagoy,

sa pagsisid sa ilalim ng dagat,

dahil ako ay scuba diver,

wala po talaga makakapantay sa Pilipinas.

Kaya Love the Philippines to the max ang aking sasabihin.

Dahil lakwatsero ka, attorney,

ano ba yung o saan ba yung most preferred tourist destination mo dito sa ating bansa?

Alam mo, napakadami eh.

Pero siyempre, hindi mawawala dyan ang Palawan.

Ayan oh, kita mo yung picture ng Palawan,

yung Blue Lagoon at saka Small Lagoon.

Alam mo dyan sa mga Small Lagoon at Blue Lagoon,

ang tubig nandito lang sa uncle mo,

habi makakakita ka na ng baby sharks.

Baby sharks, habang ika'y nagkakano.

Kasi para pumasok ng Small Lagoon at Blue Lagoon,

lilipat ka sa ano tawag doon?

Kayak.

At habang ika'y nagkakayak,

abay, nasa talampakin lang ang tubig,

meron ng mga baby sharks.

Ibang klase.

At saka talaga namang breathtaking.

The only thing you can say is,

I love this place.

Kaya Love the Philippines.

At hindi na lalayo po siyempre,

ang aking mga paborito,

Yuong, Boracay at Bohol.

Ang Boracay talaga, walang tatalo.

Sa pino ng sand,

sa pagiging asul na karagatan,

wala talagang tatalo dyan sa Boracay na beach.

Sa akin, yan pa rin ang best beach in the world.

Now, ganyan din po ang Bohol.

Pero ang Bohol kasi, bukod sa beach,

meron pang yung river.

Lobok River Cruise.

Manananghaliyan ka.

Meron pang Chocolate Hills,

na ngayon ay kinilala na UNESCO Geological Treasure.

At saka meron pang pinaka-importante na Tarsier.

Yung nakakaikot ng 360 degree na maliit na inggoy.

Yan yung binigay natin kay Prince Charles

nung siya bumisita ng Pilipinas.

Sana buhay pa yung Tarsier na yan.

Pero ang alam ko,

kapag ang Tarsier tinanggal mo sa kagupataan,

ay nagsusuisay din.

At hindi din malayo siyempre,

sa Boracay at sa Palawan,

ang aking pinagtuturuan,

ang Negros Oriental at ang Cebu.

Ang Cebu talaga napakadami namang to-offer.

Yung Swimming with the Whale Shark

at saka Swimming with the Sardine Run.

At siyempre, sa Negros,

nandiyan ang aking paboritong dive site

na Apo Island.

At saka bukod sa Apo Island,

meron pa dun mga sand bar na puwedeng puntahan.

Hanggang ngayon, di ko pa nararating

dahil hindi ako nakakalayo

sa Apo Island at saka sa Dawi nakakadive.

Pero yan po'y ilan lamang.

Bagyo siyempre.

Aking second home.

At talagang mga ako,

to keep sane, partners,

kailangan umaakit ako sa Bagyo

at kinakailangan mag-commune ako

dun sa aking bundok na Mt. Santo Tomas

na overlooking ng West Philippine Sea.

Yung malamig na panahon na puro pine trees.

Yan, Bagyo talagang iba.

At hindi malayo sa Bagyo,

yung 8th wonder in the world

na tinatawag natin,

Banawe Rice Terraces.

Alam mo, napakaganda yan

kung ika'y pupunta.

Minsan, nakarating ako d'yan

na nakahelicopter ako.

Naku, breathtaking talaga yung view.

Kasi alam nyo,

yung Banawe Rice Terraces,

isa lang yan.

Parang apat o limang rice terraces yan.

Kapag ikaw nagchopper

papunta rin sa Bingkit

at minsan nagpunta ako d'yan,

nagpress briefing tayo d'yan

noong panahon ng COVID.

Abay, napakaganda nang tanawin

kung ika'y nakahelicopter

na nakikita mo talaga yung

limang rice terraces

d'yan sa Ifugao.

At yan ay ilan lamang.

Marami pang mga undiscovered.

Yung aking kaibigan

na si Princess Jason Quiram

kailan lamang may nagpunta ng Sulu.

Napakaganda raw ng mga villages sa Sulu.

Hindi daw lalaban ang ating burakay

at panglao d'yan sa villages sa Sulu.

At talaga naman,

pag maibalik natin

na katahimikan d'yan,

talaga namang magiging

tourist destination talaga ang Sulu.

Ako, nakarating na ako ng Tawi-Tawi.

Hindi ako na Kalangoy

kasi kasama ako ni Presidente Ron.

Nakakailan ako sa katutak na lobsters

courtesy of Governor Don.

Pero from what I've seen of Tawi-Tawi,

nako, it's an undiscovered jewel pa rin.

So ang dami pa natin

na pupwedeng ipromote.

Bukod pa,

doon sa mga existing na,

at huwag natin kalimutan,

100 Islands.

Napakaganda rin d'yan.

Talaga namang,

hindi mo akalain na

merong ganyang kaganda.

Alam mo, lalaban yan doon sa

Halong Bay ng Vietnam.

Ang kulang lang d'yan sa 100 Islands,

yung cruise na meron sila

sa Halong Bay.

Pero pag tayo nag-cruise d'yan,

nako, madadaig pa natin yung

Halong Bay.

At syempre,

magalit si Joey Sarceda,

Mayon Volcano,

at syaka Taal Volcano.

At syaka nakakita na,

Mayon Volcano,

the volcano with the perfect cone,

at syaka,

the smallest volcano on Earth,

a volcano within a volcano,

ang Taal.

O, kita niyo na,

nakotsyero specialista talaga tayo.

Alam natin kung saan pupunta.

Malapit sa Metro Manila,

marami rin ha.

Hindi alam ng marami na,

merong napakagandang waterfalls

d'yan sa Mount Makiling.

Merong siyang path na,

galing ng

Philippine High School for the Arts,

ay makakarating ka sa waterfalls.

At syaka yung,

pagpumunta ka lang sa

Philippine High School for the Arts

d'yan sa Makiling,

napakaganda ng view talaga,

na ang makikita mo talaga

ay yung Laguna Lake, no?

At bukod pa d'yan,

abay may kumukulong tubig d'yan.

D'yan sa Makiling,

na napakalapit, no?

So yun yung mga malapit

na pupuding puntahan.

Makiling,

Taal Volcano,

at syaka syempre,

nandyan yung Anilaw for the diving.

Siyempre, suking-suki tayo d'yan sa Anilaw.

Alam mo, maganda sa Anilaw,

napakatagal na d'yan.

1950s pa nagsisimula ang diving ang tao d'yan.

Abay talaga namang pinag-ingatan

ng mga taggamabini.

At lahat ng mga divers ang Anilaw.

Kaya hanggang ngayon,

one of the best diving destinations,

napakalapit sa Metro Manila,

Anilaw, no?

So yan,

we will have to explore that.

Sa mga Pilipinas ha,

you need to love the Philippines.

Number one,

it is truly one of the most

beautiful countries in the world.

Number two,

we are lovable as a people.

At number three,

palagi ko sinasabi sa aking vlog,

I love the Philippines

because it is the only country that I have.

Alam mo, nagkataon ha?

I always end my vlogs,

yung aking spokes hour with,

I love the Philippines.

Abay ngayon,

ay naging slogan ng Pilipinas.

Pero wala akong binayaran

para doon sa I love the Philippines

kasi talagang natural na sentiment ako d'yan.

Kayo,

mga kababayan,

do you love the Philippines?

Ah,

yan ang dapat sagutin.

Oo.

Paglalaman ninyo,

inyong mga komento dito sa ating live streaming

dito sa YouTube at Facebook

at mababasahin natin yan

maya maya lamang.

Attorney, marami kang nabanggit

ng mga destinasyon.

Ang tanong ngayon,

e sapat na ba?

O contento ka ba

sa ginagawang info dissemination

ng Department of Tourism

sa labas ng bansa?

Yan ba lahat ay napopromote?

O kailangan talagang nadagdagan pa

ng pondo o tutukan

para mas talagang mayipakita natin

mayipromote natin

ang ating bansa

na napakaganda

at maraming lugar

na pupuntahan yung mga turista?

Kulang.

Kulang yung promotions natin

pero wala naman magagawa si Secretary

García Frasco

kasi kulang din ang budget niya.

Yung huling nakausap ko siya,

nasyak ako

na 3 billion lamang ang budget

ng Department of Tourism.

E samantalang,

ito yung tinatawag nating

low-lying fruit

dahil alam natin

na napakalaki ng kontribusyon

sa ating ekonomiya

ng turismo, no?

Pero kung ikukumpira mo yan

sa budget ng Thailand, Indonesia,

yung mga karating bansa na lang natin,

Vietnam,

ay talaga naman pong

wala pa sa kalingkingan

yung budget ng 3 billion

ay binigay sa Department of Tourism.

Pero maganda kasi sa Pilipinas,

word of mouth.

Yung palawan,

hindi mo na kailangang impromote yan

kasi word of mouth yan.

Yung burakay,

o sino ba naman ang gumastos

para sa burakay?

Hindi naman natin in-advertise yan

pero talagang nadiskubre

ng mga backpackers

noong panahon ng mga 1980s

at talagang kumalat

sa buong daigdig.

Hanggang ngayon,

talagang it is recognized

as the best beach, no?

So,

yung natural ganda

ng mga tanawin

at mga lugar sa Pilipinas,

yan ang nating number one

tourist promoters.

Kaya nga dapat

panghalagaan po natin, ha?

Dahil pag yan na nasira,

baka hindi na natin maibalik.

Kaya nga ako nagagalak

na noong panahon

ng dating presidente

Rodrigo Rua Duterte,

talagang binigyan niya

ng prioridad

ang pag-aayos

ng Boracay.

Dahil talagang

kung hindi inayos yan,

baka mamya eh,

sira na talaga ang Boracay.

Ngayon,

napakaganda po talaga

ng Boracay.

Ako hindi ko minamasama

na marami ng hotel sa Boracay.

Kasi,

kung ako may pera,

siyempre,

gusto ko maganda yung hotel

na tituluyan ko.

Pero,

hindi mo pa rin maalis

ang natural attraction,

yung powdery white sand,

blue waters, no?

Yan talaga ang

ang attraction

ng Boracay.

At ikaw,

attorney,

nakakatunta ka sa Mindanao.

Ang tanong ngayon,

paano ba natin

mas lalong

maging attractive?

Maging,

baga,

yung atensyon na

ang lahat ng mga turista

pupunta doon

na walang pag-aalin langan.

Baga,

yan ang Mindanao

ay mapopromote pa natin

yung mga lugar

may explore pa

at mapupuntahan pa

ng mga turista.

Paano?

O, mabuti na lang

sinabi mo yan.

Kasi ako,

ang konsepto ko talaga

ng bakasyon,

Davao Pearl Farm.

Of course,

advertisement ko yan

ki,

ki,

Secretary Lagdameo

Secretary Lagdameo,

ha?

Pigil mo ako uli

ng free nights diyan.

Alam mo talaga,

yung Davao Pearl Farm,

sa akin,

yan ang paraiso

sa planetang Pilipinas.

Napakaganda talaga.

Ibang klase.

Talagang dating Pearl Farm yun

so napaka,

parang secluded siya,

tahimik yung dagat.

Pag ikaw'y lumangawid diyan,

parang swimming pool.

So talagang,

yan,

pasensya na kayo,

hindi ko nabanggit yung

Samal Island,

pero talagang

ang konsepto ko

ng bakasyon,

dalawa eh.

Davao Pearl Farm

at saka

Shangri-La.

Ayan, ako,

ako nag-promote ako.

Wala silang bayad na advertisement

pero sige na nga

kasi napakaganda.

Pero bukod pa dyan,

kagabi nga pala,

nakikiramay po tayo

sa

pamilya ni

governor

at dating kongresista

Cora Malinaon.

Alam niyo po,

isa sa BFF ko talaga

sa kongresiyan

at talagang

sa totoo lang po,

nung nalaman kong siya

ay pumano na,

napaiyak po ako.

Napakalapit ko pong kaibigan

kay

ate Cora

at

sabi ko nga,

paano pa ako ngayon

tatakbo sa kahit anong

eleksyon?

Ewan na,

wala na yung aking

number one campaigner

sa Davao Oriental.

Pero anyway,

nung ako'y bumisita

kay

ate Cora

nung siya'y

kongresista pa,

awna-awna

kung nabit siya,

governor siya e.

Tapos,

nag-two-term

kongres po man siya.

Abay,

nung una kong pumunta ro'n,

napakaganda nung

museum

ng Davao Oriental.

Meron do'ng isang

napakalaking

whale shark

na

naka-display.

World-class talaga

na isang

UNESCO Heritage Site

na

parang mga bonsai na

wild forest

pero bonsai.

At natural yun,

hindi tinanim.

Something to do

with the minerals

found doon sa area.

So,

yung Davao Oriental,

napakaganda.

Powder white sand din

at saka napakahaba

nung beach.

Sabi ko nga

kay Govyn,

Gov,

hanap mo naman ako

ng konting lupa dyan

para magkaroon ako dyan

nasa white sand

ng Davao Oriental.

E hindi na nga

magkakatutuod

dahil pumanaw na

si

Gov. Malinaon

na

talagang

we lost

an

A1

class

public

servant.

At

nung ako po'y

nalama ko nga

napaiyak.

Hanggang ngayon po

iniisip ko

napapaiyak na ako

na wala talaga

ako ng

napakalapit

na kaibigan.

Pero anyway,

yan po.

Yung sa lugar niya.

Talagang isang

potential,

ano na naman yan,

tourist destination.

At gaya-gaya

nang sinabi ko nga

Sulu at Tawi-Tawi.

Yung Zamboanga,

yung Rizal Beach,

o

Pink,

saan ka nakakita ng

pink na

beach?

Only in the Philippines.

Kaya lang,

syempre,

dahil nga may mga

security concerns,

e hindi masyado nadadala

yung Rizal Beach

dyan sa Zamboanga.

Pero I'm sure.

Meron pang

ibang lugar

attorney

na dapat mong puntahan

at inimbita ka

ng ating butihing

pastor

doon sa

Prayer Mountain

at sa Glory Mountain.

Alam mo talaga,

ya, pumuntahan ko na.

I cannot believe it.

Kagabi,

nasa Davao na naman ako.

Tapos iniisip ko na naman

yung Prayer Mountain na

sinasabi ni Pastor Kimoloy,

Pastor,

kailangan ko na makarating dyan

dahil

pabalik-balik ako,

parang kaya kuminsan

ang aking Davao.

Pero yun,

kahapon ha,

umalis ako ng

anong oras bang flight ko?

3.30.

Bumalik ako on the

10.05 flight.

So parang,

wow,

a few hours lang sa Davao.

Kumain na naman ako ng

syempre,

seafood.

Sama yung aking mga kaibigan doon.

At napakasarap.

Ikaw,

ako,

kinakain ko talaga,

bihod.

Ibang klase talaga yung bihod.

Nakakadalawang order ako

ng bihod.

Pero kagabi,

hindi ko inorder yung

paborito ni Presidente Duterte,

yung mata ng tuna

na sinigang

sa miso.

Sabi ko,

dito na muna ako sa bihod

at saka sa,

ano ba ba kinain ko?

Puro gulay e,

kahapon e.

At saka yung bihod.

At saka yung buntot ng tuna.

Napakasarap ng luto

ng buntot ng tuna.

Parang teriyaki.

Ay,

naku,

nagugutom na naman ako.

Alam mo,

itong programa natin,

hindi pa kami nagaano,

umagahan.

Makain po kami

ng pagkatapos

ng aming programa.

Kaya habang napuprograma,

tumitingin ako

sa dalawa ko dito.

Parang sinasabi ko,

uy,

ang aking agahan.