Kung nais mong maging bahagi ng programa makipag-ugnayan lamang po derikta sa amin sa facebook fan page https://www.facebook.com/kapobrengArchieHilario/ Wala pong otorisadong tao ang Pobreng Vlogger dito sa bansa o maging sa labas ng bansa para magsolicit ng pundo para sa aming programa. Mag-ingat po sa mga taong nagmemessage sa inyo at nagpapakilala na kaibigan,kakilala o malakas daw sa pobreng Vlogger at nanghihingi ng pera. Huwag magpaluko!

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Pwede rin ang albatas ko yan.

Ganito ang pinagdadaanan ng mga gurong naka-assign sa malayong lugara ng Dalagsaan, Libakaw, Aklan.

Halos walong oras na nilalakad ang matarik na bukit.

Tinatawid nila ang 24 ilog.

Marating lamang ang mga estudyante sa kabundukan.

Ganito ang pinagdadaanan ng mga gurong naka-assign sa malayong lugara ng Dalagsaan, Libakaw, Aklan.

Gaano man kahirap ang pinagdadaanan kinakaya ng mga guro,

may mga pagkakataon pa nga na naaaksidente sila.

Dahil sa layo ng lugar, karamihan sa kanilang mga estudyante ay hindi pa nakakatungtong sa bayan.

Hindi pa natitikman ang mga malalamig na pagkain tulad ng ice cream.

Hindi pa raw nakasakay sa mga jeep at motorsiklo sa mga bata sa lugar na ito.

Ba ituturing na isa ng tangarap ang makatungtong sa bayan?

Gaano kalayo itong Dalagsaan na ito, ma'am?

So kung maganda po yung panahon, gaya nito maganda yung panahon,

ano lang yung Aklan anniversary, mga 4 to 5 hours, sir.

Pero kung mga baha, sir, simpi doon kami sa bundok, dumadaan,

nagtitrik kami doon, nag-hiking, mga one day po.

One day?

Opo, sir.

Sa pagmamalasakit ng gurong si Ma'am Alma Isto,

naawaong mano siya sa mga batang sa Big Makita ang bayan.

Mga batang nangangarap na makasakay man lamang sa jeep or motorsiklo,

matikman man lamang ang mga pagkain sa bayan.

Kaya sa pagkatanggap ng mid-year bonus ni Ma'am Alma,

naisip niya natuparin ang mga pangarap ng kanyang estudyante.

Hindi lang po basta tinupad ni teacher yung pangarap ng mga bata na makatungtog sa bayan,

kundi pati po yung mid-year bonus ni Ma'am Alma Isto,

ay ginastos niya po talaga, in-spend niya doon sa mga bata.

Biligyan niya ng mga bag, binilhan niya ng mga gamit yung mga bata,

binaranas yung mga paglalaro sa mall,

pati yung pagsakay sa escalator, yan talaga raw ang hindi naranasan ng mga bata.

Tuwang-tuwat si Ma'am Alma sa ganitong sitwasyon na siya ang unang nagparanas

ng ganitong mga bagay sa mga bata.

Walang katumbas na kasiyahan para sa akin.

Magandang araw mga kapobs kumakailan ay may isang teacher nag-trending dito sa atin sa Provinsya ng Aklan.

Inspiring talaga ang kanyang ginawa dahil yung mga kabataan mula po sa malayong bundok,

ay dinalan niya po dito sa pinakang centro ng bayan dito sa Aklan

para ma-experience yung mga once in a lifetime na mga pangyayari.

At saka yung mid-year bonus niya pa ang ginamit talaga ni Ma'am doon sa pag-surprise sa kanyang mga estudyante.

At ngayon kasama natin walang iba si Ma'am Alma Carlos Esto ng Dalagsaan Integrated School.

Ma'am magandang araw po sa inyo.

Magandang araw din po sir.

Gano'n na pa kayo katagal na nagtuturo dito sa may Dalagsaan Integrated School po?

Bali 1 year nitong August 17.

Kasi dati po ako na-assign sa Taroy Toy.

Bali 4 years.

Kasi 6 years na po ako bukas sa DepEd.

So 5 years po ako sa Taroy Toy.

Then na-transfer po ako sa Dalagsaan nitong August.

So yun po.

First advisory ko po sa Dalagsaan.

Yung mga bata.

Gaano kalayo itong Dalagsaan na ito Ma'am?

So kung maganda po yung panahon, gaya nito maganda yung panahon.

Ano lang yung Aklan anniversary?

Mga 4 to 5 hours sir.

Pero kung mga baha sir, simply doon kami sa bundok.

Bumadaan.

Nagpost ng T3 kami doon.

Nag-hiking.

Mga 1 day po.

1 day?

Opo sir.

So sobrang layo.

Opo sir.

Kung hindi baha, ilang ilog ang tinatawid ninyo?

24 hours.

24 diba?

24.

Opo sir.

Kasama mister mo po no?

Opo sir.

Dito ka sir.

Kasama natin si sir.

Sir.

Kasama mo yung mister mo.

Opo sir.

Papunta doon tapos pabalik dito, siya po yung driver po po.

Opo.

Siya rin pong tagahawling ng aming groceries.

Tapos tagadala din po.

Basta samasama po kami.

Opo.

Sir, noong unang na-assign doon ang misis mo, yung unang pag-akyat ninyo doon, ano yung experience ninyo?

Actually sir, hindi naman masyadong mahirap.

Kasi doon naman kami nakatira sa Dalagsaan.

Ano lang po yung nasa Taroytoy, doon lang siya na-assign dati.

Opo.

Pero kami, doon din kami nakatira sa bagay Dalagsaan.

Sa Dalagsaan.

Napakalayong lugar.

Opo sir.

Yung ano kasi naman sir, dati sa Taroytoy sir,

Bali, yung route ako po from Taroytoy man, galing po mula dito sa bayan.

Tapos papunta po kami ng Taroytoy.

Tapos yung bahay namin doon sa Dalagsaan.

Doon po yung mga anak ko, dalawa po yung anak ko.

So actually ngayon lang po kami nag-samasama ng pamilya ko.

Simula noong nag-aaral po kasi ako, iniwan ko po yung mga anak ko doon kay nanay.

Tapos siya po nagbabantay.

Tapos kahit doon na po ako sa Taroytoy, di po ako nakauwi po sa amin.

Every summer lang po ako umuwi.

Tapos minsan, yung daan ko po galing dito sa bayan papuntang Dalagsaan.

Tapos overnight po ako ng dalawa or isang gabi po doon sa bahay namin sa Dalagsaan.

Tapos direto po ako kinabukasan sa Taroytoy.

Tapos balik naman ako after two weeks or three weeks papunta dito.

Ganon po yung route ako.

Opo sir.

So yung experience doon, yung kalagayan doon, yung pag-akyat mo palang doon sobrang layo pala?

Opo sir. Kasi hindi ko naman po pwedeng maiwan yung sabihin natin na pabayaan ko na lang yung mga anak ko.

Kasi minsan na-miss ko rin po sila.

So minsan nag-ano po talaga ako sa school head namin.

Ma'am uwi po ako sa Friday kahit Sabado pa yung punta namin sa station.

So Friday pa lang po nagpapaalam na ako na uwi po ako sa Dalagsaan.

Tapos mag-overnight po ako. Tapos Sunday ng hapon po punta po ako ng Taroytoy.

So last years po nag-ano ako kay sir Isaga na magpapatransfer po sa Dalagsaan para makasama ko po yung pamilya.

Kasi nag-aaral po lang po ako dati. Nag-asawa po kami. Wala po kami nagsama. Ngayon po lang po ang taon na to nagkasama.

Yung sitwasyon ng mga estudyante nyo po, yung pamumuhay ng mga magulang nila, ano po ang kabuhayan nila?

Mahira po kasi yung mga bata po minsan nag-absent.

Kino-consider po namin yun bilang mga guro kasi nakikita naman po namin sa sitwasyon nila na ang hirap.

Minsan nag-ano sila doon saan po sila makakita. Mapag-anuhan ba sir? Mapag-trabahuhan?

Parang makain, kinahapunan? Kung baga sir ganun. Tapos yung baha pa yung mga consequence ba sir nga?

So yung nakikita mo doon napakapayak ng pamumuhay nila? Wala silang kuryente?

Wala po sir. May solar po yung iba pero yung iba, gas pa rin po yung gamit, ilaw.

So yung pagkatanggap mo ng mid-year bonus mo na sana ispend mo sa family mo, mas nag-alab yung kagustuhan mo na ipa-experience sa mga bata yung pagpunta sa bayan.

Bakit po ano yung sitwasyon talaga ng mga batang napili mo po?

Actually sir, November ko pa po sila nalaman na hindi pa sila nakapunta kasi ASP po yung topic namin, yung subject na umaga. Mga November siguro o December.

So gusto po, December may bonus, kaya lang may Christmas party pa po kami.

Christmas party, maghahanda po kami tapos bibigay po ako ng kahit kaunting regalo.

Kulang po yung bonus ko noong December so naisip ko nitong mayo, mid-year po.

Tapos noong mayo, naisip ko, bibili ko sana po pang down pang laptop ko.

Kaya lang tinanong ko yung mga bata, nakapunta na ba kayo sa bayan? Nakasakay ng motor.

So parang tinanong mo kung sino dito ang nakapunta?

Opo, tinanong ko ulit sila baka may isa o dalawa na nakapunta na dito.

Kasi dalawa po yung purpose beneficiary namin.

So nag-alsa ng kamay, tapos nagtaas ng kamay, tapos wala po ma'am.

So sabi ko, kayo na lang. Sa isip ko lang po yun. Sige kayo ang dadalhin ko.

Ilan po yung estudyante ninyo na hindi talaga nakapunta ng bayan?

Bale tatlo lang po sila. Di ko lang po alam. Parang tatlo lang din sila sir.

Yung iba kasi liban din nung tinanong ko sila noong last week sir bago graduation namin.

So sabi ko, dadalhin ko na sila ngayon.

Isang tabi, mga 3 weeks or 5 months after, sabi ko maglo-lo na lang ako para sa bagong laptop.

Kasi sira na po kasi yung laptop po sir.

So yun na lang po. Dinala ko sila. Tapos yung mga kaganapan sir, di naman nila malimot-limotan.

So yung pagdala mo sa kanila dito sa bayan, first time nila sumakay ng mga sasakyan, jeep?

Oo po sir. First time po nila.

Motor? Ano yung mga reaction nila ma'am?

Saagbatuan pa lang kami sir. Pagdating namin, pinasundok ko po yung si Melvin na driver namon tapos yung asawa ko.

Sabi ko, sakay na kayo sa motor. Tapos yung mga bata sir, di sumakay.

Tapos sabi ko, sakay na kayo tapos alis na tayo.

Tapos yung mga bata, tumatayo lang doon sa may store ni ma'am Ningning.

Ayaw nyo bang sumama sa bayan? Balik na lang tayo sa Dalagsaan.

Mula Dalagsaan, naglakad sila ng almost 5 hours.

Bali ang dinadaanan nila talaga, ano yan?

Oo, sama-sama kami sir.

Bali ang dinadaanan ay bundok at ilog.

Tumitawid kami ng ilog sir.

Pero nakayaan na namin sir, kasi sanay naman sila sa paglalakad.

Actually mataas pa yung mga bundok na inaakyat nila doon.

Pagdating nila doon sa may kalsada na doon na sasakay ng motor, ano yung reaction nila?

Ayaw nilang sumakay sir. Kasi sabi nila sa anak ko, JL natatakot kami sumakay sa motor.

Sabi ko, babalik na lang tayo sa Dalagsaan. Ayaw nyo sumakay.

First time din nila makikita ng motor po?

Nakita nila sir sa TV, kaso lang, sa personal. Ngayon lang, noon 25.

So na-amaze talaga sila doon?

Oo, na-amaze sila sir. Tapos natakot, hinawakan ko yung kamay nila. Nilalamig po sir.

Tapos, yung kasama kong teacher, si Ma'am Leilani, binuhat niya yung isa.

Tapos ako rin bumuhat ng isa pa, akyat po sa motor.

Tapos kapit lang kayo dyan sa ano, kay kuya nyo, driver.

Hindi kayo mahuhulog yan. Dito lang ako sa likod nyo.

So, noon time na yun, saan kayo dumiritso po?

Dito po sa bayan. Dito sa bahay po.

Sa bahay dito?

Opo po sir. Tapos pagdating namin dito, may dumaan na ice buko.

Binilihan ko agad sila. Tapos binibilihan ko sila ng ice pop.

Tapos nilagay sa ref. Tapos unang kain nila sir ng ice buko, dito sila nakaupo.

Hinihipan pa nila yung ice buko. Kasi hindi nila kaya.

Yung lamig siguro sir.

Umuusok pa?

Oo, umuusok sir. Tapos sabi ng anak ko,

huwag niyong hipan yan, hindi yan apoy.

Sobrang lamig lang yan.

Tapos nasanay na rin sila sir.

Every afternoon, dinadalas yan sila ng Mr. Cudon sa plaza.

Ilang araw sila dito?

From June 25 sir hanggang July 7 to almost 2 weeks kami dito.

Wow.

Mga experience talaga ng mga batang ito kung gaano.

Pagkain yung pagkain ng ice pop at ice ano yan?

Ice cream sir. Ice buko.

First time talaga yun nila.

First time sir. Kasi napag-usapan namin, ice cream doon sa ASP naming topic.

So yun yung tinanong ko, sino sa inyo ang nakakain ng ice cream?

Tapos sagot-sagot naman yung mga bata.

Tapos yung tatlo, yun yung naka puso ko.

Hindi sila gumagalaw sir doon.

Kasi hindi nila alam?

Mga classmates sabi ko ano po yung lasa ng ice cream.

Simple yung mga bata excited na magsabi na matamis.

Masarap, malamig.

Pero yung tatlo hindi umiimig doon sa likod.

Doon ka na-touch.

Naagaw pansin po ako na sige pagtunan ko.

Tinanong ko sila kung hindi pa sila nakakain o nakapunta ng bayan.

Wala pa daw sir.

Kasi pasok naman sila sa With Owners School.

Yun yung nadalin ko na lang sila.

Parang field trip na rin sa kanila.

Sumula dito, parang nabalitaan namin na dinala mo pa sila sa...

Kalibo sir.

Parang dito kasi yun na yung pinakang sentro.

Yung Kalibo, doon na po ang centro ng center of business.

May Jollibee doon, may lahat na doon na.

Doon na yung banko, doon na yung lahat.

Pinakang city na kung sa lugar natin.

Ano yung reaction ng mga bata nang dalhin mo doon sa siyasudad?

Dito pa lang po sir.

Pinapanood ko na sa kanila sa YouTube yung escalator.

Sabi ko pupunta tayo ng Kalibo kung matapos po yung school forms.

Kung matapos pupunta tayo ng Kalibo.

Biyernes o Webes sabi ko sa kanila.

Tapos pinatingnan ko sa kanila yung itsura ng escalator sa YouTube.

Tapos sasakay tayo dyan.

Hindi kayo maglalakad.

Aapak lang kayo.

Tapos ilang minuto or seconds doon na tayo sa taas.

Yung hagda na magdadala sa atin doon sa taas.

Uno naming baba sa sasakyan bus ay jeep.

Doon kami sa unit up sir.

Tapos pumasok kami doon sa loob.

Tapos sabi ko akit na kayo basta dahan-dahan lang.

Ahawa kayo dyan sa may gilid na ano.

Tapos yung tatlo hindi umakyat.

Tapos sabi ko akit na kayo basta dahan-dahan lang.

Yung may yellow sir yung escalator.

Sabi ko huwag kayong apak dyan sa may yellow kasi ano yan.

Ano ba tawag dyan?

Pilo abima ko doon magsaka.

Tapos yung dalawang babae doon mismo na alanganin yung apak nila sir.

Doon mismo sa may yellow sila nakaapak.

Muntik na po bumaliktad po balik po.

Sabi ko rinalin, rinalin.

Bali ay kapit kayo dyan sa may apak.

Tapos nasanay na sila.

Sabi ko balik kayo pa baba.

Ayaw nilang, di pa nila kayang bumaba.

Doon kami sa may hagdang dumaan sir.

Tapos paakit ulit sila hanggang nasanay.

Ay na kayo lang balik kayo doon para na ma-experience nila.

Balik-balik na po sila sir.

May isang sales lady dyan sa baba na nagsabi sa kanila na huwag na kayong bumalik kasi maraming dumadaan ng mga tao.

Sabi ko sa kanila sige intindihan nyo lang kasi di nila alam yung pinagdaanan nyo.

First time nyo kasi dito.

So kinausap mo lang yung sales lady din?

Hindi po kasi nakita ka sir.

Kasi nagkataon na nag-CR po kasi ako.

Pero yung mga bata nag-i-enjoy na sa paakyat, pa baba, pa balik-balik doon sa may unit.

Nakakaiyak naman po kasi first time nila yun.

Talagang amazing na.

Anong sabi ng mga bata after that na habang umaakyat sila doon, buha baba?

Wala sir, nagtatawa na lang sila kasama yung dalaw kong yung babae ko tapos yung isang lalaking anak ko.

Nagtatawa na lang sila tapos hahabo lang doon sa may hagda.

Parang na-amaze talaga sila?

Na-amaze na sila.

Gusto po sanang iparanas sa kanila yung sir elevator.

Kaya lang sabi ko parang provincial hospital lang yung may elevator.

Meron.

Tapos city mall sir.

City mall meron.

Kaya lang wala na po kasing uras sir.

Tapos last day na namin dito gusto po sanang ipatikim sa kanila yung cake.

Kasi hindi pa nila nakain yun sir.

Kaya lang kulang talaga sa uras kasi yung last day na namin dito gabi na ako umuwi.

Hindi na po ako nakabili ng cake.

Kaya hindi na nila yung nakain.

Tapos yung isa pa po ay pa-experience mo yata na kumain rin sila sa mga fast food.

Opo sir.

Sa mga inasal po kami kumain.

Tapos tineak out ko sila ng Jollibee.

Doon kami kumain sa may mga inasal.

So yun po.

Nag-e-enjoy sila.

Yung CR pa po.

Nakakatawa.

Hindi sila marunong mag-flash.

Kasi may CR din po kami sa dalagsan.

Kaya lang hindi yung pinipress mo.

So sabi nila mam, paano to ay buhos?

Tapos namin kumain.

So mam, paano to ay buhos?

Hindi, kailangan ko yung samahan sir.

So ganon po.

Talaga?

Opo sir.

Tapos narinig ko sa radio na pagdat, kanina na interview kayo sa radyo ano.

Opo sir.

Na pagdating nila doon sa malaking...

Aircon sir.

Sa mga inasal sir.

So sabi ng dalawang babae,

Mam, ano yung puti na nakatayo dyan na parang bumubuga ng hangin?

Sabi ko, yun yung tinatawag na aircon.

Yan yung nagsusuply ng lamig dito sa loob.

Tapos paglabas natin mamaya, mainit kasi wala ng aircon.

Pero pagdito tayo sa loob, yun yung nagaanan ng lamig dito sa loob.

Sabi ko, Lord, Ikaw na lang bahala sa akin paano ako makakatapos ng pag-aaral.

Kasi nakikita ko po, kasi sa sitwasyon ko po,

parang napaka-imposible sir, nakapagtapos ako ng pag-aaral.

Kasi nakikita ko naman sa sitwasyon namin.

Napakahira po sir na parang kung pipingnan mo po yung kalagayan namin,

napaka-imposible po makapagtapos ako ng pag-aaral.

Parang kung pipingnan mo po yung kalagayan namin,

napaka-imposible po makapagtapos ako ng pag-aaral.