Kapag sinabing Tondo Street Food Lechon Kawali at Tumbong agad ang sikat dito. Meron nagviral sa Kanto ng Moriones Tondo ang kainan ni Nanay Elsie. Mula sa pata may sabaw, Siomai na may sabaw, Fried Rice, Lumpia at madami pa iba Ang kuwento sa likod ng sarap Location: Along MORIONES ST. TONDO MANILA (Tapat lang ng Shiel Gas Station)

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Pag sinabi po talagang tumbong tsaka litsong kawali, kilalang kilala na po dito sa Tonduyog.

Talagang yun na po talaga.

Tinitinda po namin dito eh, litsong kawali, tumbong, siomay, saka torta, anggunisa, itlog na may sarsa, pata.

Ang madalas ang order eh ng mga suki ko, litsong kawali ho, saka tumbong.

Tumbong po, yun, pwede kahit saan po ipartner po.

Pwede rin po dito yung siomay na may kasamang kalahatin tumbong.

Pwede rin pong isama sa patay yung tumbong.

Kahit saan, pwede ipartner.

Marami rin pong kainan dito ng tumbongan din po.

Pare-pareho so kami nagtitinda ng tumbong, kaya lang.

Sa amin naman, talagang malinis naman talaga.

Mabango, walang halong ano, walang halong biro.

Ang lasa po ng tumbong, normal na parang yung bito intestine na kinakain natin sa mga ihaw-ihaw, ganun po.

Mabango.

Mabango.

Pinakahanan sarapan ako ng tumbong siya.

Sa lahat ng pumayad nalang tumbong mo.

Totoo po yung mga sinasabi nila na kapag inamoyin palang, mabango na po yung tumbong.

I'll guarantee you po.

Magaling ka bang kumingin na mabangong tumbong?

Uhm, opo. Magaling po akong tumingin ng mabango tsaka malinis na tumbong.

Siguro po.

Pwede rin po masabi na isa rin po akong tumbong expert.

Ako po si Aling Elsie.

Ang titinda ako dito sa Moriones.

Nakilala ko sa tindahan ng litsunan.

Bestseller po yung litsong kawalo.

Isan dan isang order.

Patipata po.

Yung tumbong, 80 pesos lang po.

Ang sinangago namin, 15 pesos lang po.

May tinda rin po ako sa Shanghai.

15 pesos lang po.

15 pesos lang po.

Lagi yung tinda namin ganyan hanggang gabi po.

Pero iba po yung panggabi. Iba rin yung luto sa umaga. Iba rin yung luto sa gabi.

Para laging bago.

May ahome, nagluluto po kami ng litsong kawali.

Yung sweet sauce, ginagawa lang din po namin.

Homemade namin yun.

Pakikita nyo yung tindahan ko sa harap lang po ng Moriones.

Kainan na ni Aling Elsie.

Sa tapat ng Shell Barreto.

Ano lang po, Shell Moriones lang po. Tapat lang po kami.

Tawid na tawid lang po.

Yun po yung pinakalanbar.

Lahat ng klase ng tao gusto kumain dito.

Kumakain na dito sa amin.

Iba-ibang tao kumakain dito sa amin.

Mga taxi driver, mga jeepney driver, yung mga sidecar.

Tapos yung mga polis sa 1, sa 2.

Mga kumakain dito.

Yung mga polis na dumadaan dito.

O, sila boss carter, kumakain dito.

Yung sikreto, may bahalong pagmamaal.

Basta gusto nila yung luto po.

Tagal na po.

20 years na po ako nagtitinda dito sa Moriones, Tondo, Manila.

Kahit nung araw, nakikita niyo yung pwesto namin.

Yan pa rin ho yan.

Saan nang nagaano ako nagtinda ko ng lugaw?

Yun ang umpisa.

Kilala ho ako sa tawag niya, Anay Elsie.

Anay Elsie, ganun na lang ho.

Noong una, lugaw lang tinitinda ko.

Hindi na makasya dahil nagka-college na rin yung mga bata.

Hindi nakakasya yung lugaw.

Kaya naisipan ko magtinda ng pagkain na yan.

Lumami naman ang costumer ko.

Kasi kilala na nila ako sa lugaw.

Lugaw, palabo, ganun.

Simula ako magtinda niya ng litsong kawalin.

Magpula ako nung nag-aral ng college yung anak kong babae.

2005 yata ho yun.

Nursing.

Naga-college na sila.

Sabi ko ko, hindi nakakasya to.

Tala ko pagka yung 14,000 lang yung nursing.

Tala ko hanggang ganun lang.

Yun pala, may semester pala yun.

Nakala po niya, ganun lang po yung halaga nung kursong nursing.

Isang bayaran lang po talaga.

Hindi niya po alam, parang per sem pala yun.

Sabi ko, inako, hindi pala kakasya.

Kaya sabi ko, kailangan mag-isip ako ng ibang hanap buhay.

Hindi na tayo magpupuhay sa lugaw.

Mas dinagdagan niya po at binago po yung tinda niya

para dumagdag po yung kita niya para makapag-aral po yung kapatid ko po.

Ang makikita niyo dito, pag wala ako, si Jomel.

Si Jomel Romano, anak kong bunso.

Ako po si Jomel, ang anak po ni Nanay Elsie.

Hindi ko alam kung lalaki po ba.

At ang isa rin po sa may-ari ng lechong kawalin ni Nanay Elsie.

Ako po yung hub sa sinasabi ni Nanay Elsie.

Babay!

Nakwento po ni Nanay, sa kanya po kasi pag umaga, paggabi po sa akin.

24 hours po kaming open dito po.

Kung ano po yung sabaw ng tumbong namin, yun din po yung sabaw ng pata at syomay.

Pata po, sya yung parang bulalong version namin.

Yun po yung kuko ng baboy po.

Tapos sinasabawan po namin.

Parang ang sabi po nila talaga, yun po yung bulalo po.

Mayroon naman din po kaming syomay na may sabaw po.

Parang yung sa, kung tawagin nila wonton soup.

Pero sa amin, syomay po.

Yung pata po, 100 po per order.

Yung tumbong, 80 po per order.

Tapos yung syomay, 4 pieces, 60 pesos po.

Lalagyan po namin yun ng bawang at sibuyes mura po.

I-serve po sa mga customer ng mainit po yung sabaw.

Yung sa fried rice namin, talagang kaning pa lang po ulam na.

Dinudurog po talaga yung kaning.

Tsaka talagang pagsinabing sangag-sangag talaga eh.

May bawang po, mantikang baboy din po na ginagamit namin.

Kahit ka-partner lang nun, sabaw.

Goods na goods na po.

Bagay na bagay din po yung fried rice.

Dun sa lechong kawalinim po namin.

Lalo na pagsinamahan ng sweet sauce.

Masasabi ko pong masarap talaga kasi.

Talagang pinapalutong namin.

Tapos, talagang pinapalutong maigi.

Tapos, tinitimplahan din po namin ng may kasamang pagmama.

Dalawang klase lang po yung sarsa namin sa lechon.

Yung sweet sauce po, tsaka yung mantomas.

Sinanay po talaga nagtuturo ng lahat po dun.

Yung pag-templa-templa po, recipe po ni nanay.

Studente pa lang po ako, by that time,

nag-uumpisa na po talaga si nanay mag-tinda ng lechong kawali tsaka tumbong.

Kahit pa pano po eh, nakakaraos pa rin sa magapong pagtitinda.

Isa rin po ko sa pinag-aaral niya po.

At napagtapos din po dahil po sa negosyong yun.

Hila po, saya lang ako kahit pa pano.

Nakakaraos na rin kami.

Nakakaay namin yung gusto namin kainin.

Nabibili namin yung gusto namin binin.

Ganun lang po.

Dahil sa pagtitinda.

Hindi dahil sa pagtitinda, di.

Wala ako.

Eh syempre, dumarating ako yun eh.

Sa ano lang po, sa tuwa.

Kaya ako napapaiya.

Si nanay, masasabi ko pong masipag po talaga eh.

Sisipag ako para sa mga apo ko.

Di niya iniindang pagod siya.

Kahit pagod na siya, makikita mo sa kanya.

Go pa din po eh, tinda pa din.

Sinasarili niya lang po yung pagod.

Para sa mga anak ko, pag may kailangan.

Naging malaking kabawasan din po yung pagkawalaan ni tatay.

Para kay nanay, tsaka para din po sa amin.

Si nanay po talaga, mahal na mahal lang si tatay.

Noong namatay po mister ko, nagdesisyon ako na

aakuin ko na lahat yung kunabahala sa mga anak mo.

Sige na.

Mano ka na, magpahinga ka na.

Yung nagsabi ko sa kanya.

Yung nasa ospital.

Isa lang naman ang gusto kong mangyari sa kanila.

Ang makapagtapos sila.

Para pong nananariwa po talaga siya sa lahat.

Yung mga pinagdaanan niya.

Wala akong bakain.

Gusto niyo kumain noong araw noong masarap,

hindi niyo magawa.

Dahil wala kayong pere.

Sin paano itayo yung,

nagumpisa po siya magtinda.

Siguro ko sa nangyayari ngayon,

kahit pa pano,

ginagabayan din ako ng mister ko.

Kaya awanan Diyos ko,

katapos din yung mga anak ko.

Pag-aral ko sila,

isang anak kong pangatlo,

nakatapos ko ng nursing.

Ito sa STI.

Kaya nag-aral din naman po kong mabuti.

Sinukliang ko naman din po ng,

makapagtapos din po ako ng pag-aaral.

Oh yun o,

yun o talaga,

yun o ang sinabi ko sa anak kong babaeng

nakatapos ng nursing na,

o, yan ang pamana ko sa iyo.

Yung matuto kayo,

para sa inyo yan kahit na sino,

walang makakakuha yan.

Kaya kasi pinag-aaral ko para,

sila naman, kahit pa pano,

sila naman ang makakapagtapos.

Sinasabi ako yung sila,

magsipag kayo,

hindi laging lahat.

Nandito ako para, ano,

suporta kang kayo.

E pa pano kung pagwala na ako,

sino pa susuporta sa inyo?

Saka lagi ko sinasabi sa kanila,

magdasal kayo, magdasal

sa Panginoon.

Pakumbaba kayo sa tao.

Kung mayroong kayo nagawang mali,

magpasensya kayo,

mingi kayo ng pasensya.

Mingi kayo ng dispesa sa tao.

Nakikisama

sa mga kapit-pahig kahit sino,

kaya mga suki.

Oo,

nasubukan ko.

Dasaan ko lang hon,

makapaan pa kahit pa para yung buhay ko.

Bigyan pa ako ng lakas ng Panginoon na

makapagtinda, makapaghanap buhay.

Yung kahit po talagang makikita

pagod na siya,

hindi po siya sumusuko.

Umigising din po ng maaga para makapagtinda.

Ganon po talaga siya.

Kaya masasabi kong napakasipag niya po.

Para makatulong pa ako sa kanila.

Pakita pa nila akong nagluluto at masaya.

Sobrang swerte po talaga naming magkakapatid

na nagkaroon kami ng ganyang nanay.

Yun po, pinapanalangin po po,

umaba po yung buhay niya pa.

Para mas makasama namin siyang

mas matagal.

Para makakain din sila ng ano,

ng luto ko.

Luto ni Ali Elsie.

Yun ang kaibahan namin noon,

gusto ko kumain ng ganito,

hindi po kami makakain dahil wala kami pera.

Kulang.

E noon nagtindaho ako,

kahit pa pano, nakarao siya sila.

Actually po, wala po talagang pangalan niya

noong nag-start kami.

Neto lang po noong

nagpunta po si Sir Manuel

at si Ma'am Naomi po sa amin.

Nabigyan po ng pangalan na

Lechong Kawali ni Nanay Elsie.

Doon pa lang po, yun.

Opo, libre po yung sabaw po namin dito.

Kahit pa ulit-ulit po kayo.

Yung binibigay din po namin sabaw,

yung sabaw din po ng pata, nung tumbong po,

tsaka nung siomai.

Isang sabaw lang din po yun.

Dito po sa Tondo, talagang kilala na din po

talaga yung kainan namin, lalong lalo na po

sa gabi po eh.

Hanggang madaling araw.

Tsaka talagang pag dumadating yung gabi

talagang eto na, dumadag sana po

talaga yung tao.

Mas matao po hanggang madaling araw po.

Opo, talaga po binabalikan siya.

Binabalik-balikan po talaga kami ng mga kapis.

Mga marami na rin po talaga nagsasabing masarap po.

Nakapag-aral yung mga anak kong tapos naman po

sa hawaawaan ng Diyos.

Kaya napakalaking halaga po nung pagtitinda.

Mag-aanap buhay ko na to.

Nakakita niyo yung kanina

yung ano nakakotso.

Nakakotso, nakakotso.

Nakakotso, nakakotso.

Nakakotso, nakakotso.

Nakakita niyo yung kanina yung ano nakakotso.

Ang tagal kong kausap.

Hinahanap niya raw ako.

Ang tagal ko ng suki yun.

Doon niya lang ako nakita ulit.

Ang mga suki ko, mga nag-aasawat.

Ano na, may mga anak na.

Pagbalik ko sa akin,

nandito pa rin kami.

Nagtitinda na.

Siyempre ho, masayan.

Kahit pa pano, nakikita kita pa rin kami.

Parang pamilya na rin ang ano namin.

Pag nakikita kita ho kami.

Ang mga suki ko.

Hinahanap nga ako ng mga police

sa dos. Kahit yung sa uno,

mga police. Lagi ako

inaano. Iba na yung gusto nila.

Yung tumbong at saka

litsong kawali na lang ho.

Ang tumbong namin dito

mabango. Malinis po talaga mabango.

Wala kayong makakamoy

ng kahit na ano.

Pinagkaiba po nung tumbong namin, siguro po

talagang sa amin talaga

nililinis po. Kahit matanggal.

Matanggal na yung loob.

Yung loob po nun kasi medyo

alam nyo naman po.

Gunala natin mga katika natin, J.Saricilco

at si Noemi Pena dito kay Nanay Kelsey

dito sa Memoriones.

Dito sa condos na may tapat lang ng Shell Yard.

Masarap kasi natikman na namin.

Sabi yun ang ibang mga vlogger

na nagpupuntaw dito sa amin.

Masarap naman po yung tumbong namin

at saka mabango.

Nanininam naman talaga.

Ito na rin po yung pinakamabangong tumbong

na natikman nila.

Sabangok.

Sabangok.

Pwede rin po.

Pwede po rin ang

masabing ganun po.

Kahit sino lahat, mahal ko. Anak ko yun eh.

Ang babae,

dalawat kalahati.

Yung lalaki, dalawat

kalahati pa rin.

Ang gusto ko lang

pasalamatan niyong Panginoon.

Kahit pa pano

nakatapos yung mga anak ko

dahil sa

pagtitinda namin. Pagtitinda ko.

Kahit pa pano nakatapos sila.

Hindi naman ako pinabayaan.

Sa mga

kumangkain dito,

sa mga suki ko,

maraming maraming salamat sa inyo.

Kahit pa pano

nakaraoso kami sa

maghahapong pagtitinda.

Maraming maraming salamat

sa inyong lahat. Sana ho,

huwag kayong magsasawa sa

luto ko.

Kahit pa pano matikman nyo.

Punta ho kayo dito sa

Moriones. Sa tapat lang

ho ng Shell, bareto.

Thank you for watching!