This episode aired on ALLTV last October 12, 2022.

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

He graduated Bachelor of Science in Electrical Engineering cum laude at Bicol University and topped the 2018 Electrical Engineering exam.

Ngayon naman ay papakinggan natin ang kwento ni Nino Boy Dacer.

Hi Nino!

Uy, grabe ang inspiring din ang story mo.

Kasi hindi rin naging madali ang buhay mo nung bata ka diba?

Dahil tubong albay.

Si Nino, anong trabaho ng mga magulang mo nun sa albay?

Bali nung time na po yun, si Mama.

Hindi pa siya nakakapagtapos nung teacher niya.

Nakapagtapos lang siya actually nung teacher niya nung pagpasa ko na ng college.

Bali po, pagtapos ko nung high school,

suck din yung graduation niya nung college.

Naging conflict lang nun, syempre, kakapasa niya pa lang.

Hindi siya agad makapasok dun sa public school na gusto niya.

Parang napilitan siya magpractice muna sa private institution bilang teacher.

Then, yung father ko naman po is sa mga kabilang bahay.

Ilang kayong magkakapatid na tinataguyad ni Mama?

Lima po.

Lima? Tapos single parent? Tapos nag-aaral pa ang Mami mo?

Opo.

Saludo kami sa Mami mo.

Grabe yung pinagsasabihin yung pag-aaral at pagpapalaki ng limang bata.

Tama po.

Di ba kapag bata ka tapos nakita mong ganun ang sitwasyon ng buhay mo,

tapos nakita mong ganun yung nanay mo na tinataguyad kayo,

di ba mas lumalalim ang pagmamahal at respeto mo sa nanay mo?

Opo.

Actually, Miss Toni,

si Mama kasi yung tipo na nung grade 3 pa lang kami,

bata pa lang kami,

lalagyan niya kaming kakausapin.

Sabihin niya, oh ganito ha, ganito ang sitwasyon natin,

ito tayo.

So dapat kayo, mag-aaral kayo ng maayos.

Huwag kayo gagaya na ganito na lang tayo.

E di nakita mo Mami mo na kung ano-ano din ang trabaho?

Tama po.

Try siya mag-lady guard.

Lady guard, tapos makikita ko siya minsan mangungutang sa kapit-bahay.

Akala namin nun, normal na chika lang eh.

Yun pala, mihiram siya ng pera.

Kaya madalas kami nung pagalitan eh.

Every time may hihingin kami sa kanya.

Akala namin, pinapagalitan kami

kasi makapritso kaming mga bata.

Pero yung nasa likod nun,

wala akong ibibigay sa inyo bilang ininyo

kasi yung budget na meron ako,

pinagkakasya ko para may pangkain tayo.

Paano ka nahilig sa pag-aaral?

Totoo na nun lang, high school at elementary,

wala po akong hilig sa pag-aaral.

Dahil nga po alam ko na yung mangyayari sa amin,

syempre, andun yung mawalang kananggahan na eh.

Na imbis mag-aaral,

pinili kong magbenta ng bakal at bote sa palinggay

para pag-abay, may maiuwi akong 20 peso sa pamilya

pang bilhin ng ulam.

Ganon siya.

Doon naman kami nag-aaway nung nanay ko

kasi sabi niya,

mag-aaral ka, ako magtatrabaho para sa inyo.

Galing ng mami mo.

Ganon yung mindset niya.

So yun ang tumatak sa iyo.

Kailan ka nag-focus na?

Sige, ito na lang ang tanging pagbubutihing ko

dahil ito ang magiging pag-asa

para mabago yung buhay namin.

Ang ginawa namin, sige subukan ko.

Pagpasok kami ng scholarships, yung CHED,

napasok ako ng Electrical Engineering.

Yun yung kinuha kong course.

Pagpasok ko ng second year college,

naramdaman ko parang hindi makatarungan

yung mga binibigay na yung marka.

Kahit na paano magiging competitive ka kasi sa pag-aaral.

Kasi hindi ka pwede mabagsak

kasi mawawalan yung scholarship mo.

Nung nararamdaman ko na yun,

kaya ako nagde-decline yung grade ko,

bumalik na naman po ako doon sa phase

wala naman akong gahanang mag-aaral.

Trabaho ka na naman?

Trabaho na naman po.

Para kumita?

Opo.

Hindi ko pinaalam sa kanila na may iba akong ginagawa

aside sa pag-aaral.

Kinausap ko yung barkado ko,

pwede bang maglinis ako sa boarding house nyo?

Kahit ano, basta may income.

Pagkano mga binabayad sa'yo yung tag-linis ka?

30 pesos kada araw.

Minsan naman po,

mayroon kaming mga kaklaseng may kaya.

So may mga requirements sa college.

Kako sabi ko,

gawin ko yan, pero bayaran niyo ako.

Dineskartehan mo na?

Opo.

Ang galing, no?

Parang natutokan dumiskarte sa sarili mo

para mabuhay, para makatulong sa pamilya,

at saka para maituloy-tuloy mo yung pag-aaral mo.

Tapos hindi ka lang nag-aaral na nakapagtapos.

Top 1.

Top 1.

As in, na-reach mo yung ikaw ang pinakamatalino sa batch.

Anong pakiramdam ng top 1?

Yung top 1 po kasi,

sa totoo lang,

hindi ko siya pinangarap talaga.

Ang gusto ko lang nun,

makapasa,

matulungang gumanda yung passing rate ng batch namin.

Tumabas yung result ng exam,

ako top 1.

Nagulat ka?

Sa totoo po, hindi ako natuwa.

Narandaman ko lang yung joy

nung nakabalik na ulit ako ng albay.

Anong sabihin nanay mo?

Bumalik yung siglay niya,

maasikasong nanay,

hatid sundo ka sa lahat,

gano'n.

Parang yung saya niya

bago kami iwan nung tatay ko,

yun ulit,

nung natapos ko.

Ang ganda,

kasi yung sayang hindi niya naramdaman

ng matagal na panahon,

ibinigay mo sa kanya.

Diba ang rewarding nung ganong feeling?

Sobra.

Yung parang lahat ng pinaghirapan mo,

pinagtrabahuhan mo,

para yun sa nanay mo.

Alam mo, ang feeling kong

nag top 1 din talaga dito,

yung nanay mo.

Diba?

Para sa kanya.

Kasi yung achievement mo,

achievement niya yun.

Thank you very much

for sharing your story with us.

She graduated Bachelor of Education major in Science.

Cum laude at Romblon State University

at top 2 sa 2015 licensure exam

for teachers.

Kasama natin ngayon,

Aya Seraspi.

Hi Aya!

Hello po.

Grabe naman,

cum laude.

Ano pa kinamdahan na

gumraduate ng cum laude?

Actually, may bittersweet story pa po

yung pag-grading cum laude ko.

Kasi supposedly,

ang goal ko po talaga is

gumraduate on top of my class.

And then,

there was one semester na

nabigyan po ako ng grade na 2,

which disqualified means

sa pagiging mag na cum laude.

Pero, yun po yung naging inspiration ko din

kung bakit ko po pinangarap na

mag top sa board examination.

Kasi feeling ko po,

kailangan ko irredeem yung idea na

hindi ako gumraduate on top of my class.

So actually, frustrated po ako.

Frustrated pa siya.

Cum laude.

Frustrated pa siya sa cum laude.

Grabe.

Pero hindi alam mo kasi

tumatawa-tawa ngayon si Aya,

pero ang hirap ng pinagdaanan

sa buhay, hindi ba?

Si Aya ay taga Romblon.

Ano yung trabaho ng nanay at tatay mo sa Romblon?

Yung father ko po ay fisherman.

Tapos si mama po,

wala din po siyang work.

So, bali siya po yung nag-aalaga.

Housewife si nanay?

Yes po.

Ilang kayo magkakapatid?

Tatlo po.

Ako po yung panganay at nag-iisang babae.

Ang kinikita lang po ng father ko noon

ay nasa 20 to 50 pesos per day.

So, basically po,

wala po talagang nutrition.

Yung mga kinakain po namin.

So, yung inuulam ko po,

dati asin,

asukal,

chichiria.

Tapos, wala po kaming koryantes sa bahay.

Nag-aral po ako na literally nagsusunog ng kilay

dahil yung ginagamit ko po ay gasera.

Wala rin po akong mga gamit masyado

pag pumapasok sa paaralan.

Basically, na-deprive po talaga ako

sa mga material things.

Pero hindi po siya naging hadlang

para mangarap po ako

kasi elementary pa lang ako,

aware po ako na yung meron na ako

ay pangarap at utak.

At yun po yung ginamit kong puhunan

para matupad po lahat ng pangarap ko

para sa pamilya ko po.

Paano ka nakapag-aral nun, Aya?

Scholarship po.

Nung grade 5 po ako,

yun po yung first heartbreak ko.

So, parang supposedly mag-end po yung

school year na third place po ako.

Tapos, I ranked number five

kasi wala po akong pang extracurricular.

Tapos, may teacher po ako na pinakilala po ako

sa Misapunyang Kabatch.

And siya po yung nag-sponsor

ng pag-aaral ko po nung high school.

And then, nung college naman po,

may na-meet po ulit ako,

ayan si Ate Debs,

na pina-aral niya din po ako.

Siya po yung nagpo-provide

ng tuition ko, ng allowance.

Tapos, pag nare-receive ko po yung scholarship ko

mula sa CHED,

binabayad ko rin po sa kanya.

So, parang more on scholarship po siya.

Lahat ng reason para mag-quit sa buhay,

para mag-quit sa pag-aaral,

para hindi ituloy yung pangarap,

lahat yun binigay sa'yo

pero hindi mo yun ginawa.

Kasi yung mindset mo nung bata ka

kaya tuloy-tuloy ka sa pag-aaral ay

hindi po talaga hadlang yung kahirapan

para makamit natin yung tagumpay.

And ako po yung isa sa testimony na

pangarap lang po yung meron ako.

Pangarap lang talaga siya.

And darating po talaga yung time na

makakamit din natin yung pangarap natin.

Kasi si Aya nakapag-aaral

ng walang pera

pero full scholarship.

Ang meron lang siya,

yung pananampalataya sa pangarap niya

at saka ito ang kanyang naging sandata.

Maraming salamat Aya sa inspirasyon

na ibinigay mo sa amin.

Thank you so much.

He graduated Bachelor of Science in Architecture

sa UP Diliman.

He placed top 2 sa Architecture Licensure Exam

and just this January and the following month,

topped the Master Plumber Licensure Exam.

Let's all welcome Lance Nathan Lim.

Hi!

Hi! Good evening.

Kamusta yung life mo growing up in Davao?

Kasi tubong Davao talaga si Lance, di ba?

Kamusta yun? Yung buhay mo sa Davao?

Iba talaga sa experience ko dito sa Manila.

Mas peaceful, I guess, in a way.

Mas malit yung community.

Mas close talaga yung mga tao doon.

Pero mandan pa rin yung pressure,

especially with family,

to keep up with yung academics

and yung performance namin.

So, I was really pushed to really try my best.

So, bata ka pa, mahilig ka na mag-aral?

Ah, di naman mahilig.

Pero parang naging second nature sa akin

dahil sa lifestyle ng parents ko.

Ano yung lifestyle ng parents mo?

More focused sila sa academics.

Yung mom ko, dentist siya.

Yung belief niya talaga is

my future talaga sa pagpag-focus ako sa academics.

And then, yung dad ko naman, architect siya.

And then, sa kanya ko kinoa yung passion to design.

Kaya, pinasok ko rin yung architecture.

How does it make you feel

pag yung top 1 ka?

Yung nag-top ka sa licensure exam?

Anong pakiramdam nun bilang isang estudyante

na magawa mo yung achievement na yun para sa sarili mo?

To be honest,

many people ask that question, no?

Na, ano yung na-expect mo ba na magta-top?

As ako, I would say,

like with any other top-nature,

hindi talaga namin na-inexpect na magta-top.

Ano lang in-expect mo?

Nakapasa? Gano'n lang?

Parang gano'n.

But I mean, we aim to do our best naman.

I mean, kahit top 1 ako,

madaming hindi ko pa alam.

I can always improve.

I can always learn.

So, yan yung naging passion ko.

Kahit top 1 ako, kahit top 2,

I know that there are always people better than me.

So, I really try to look out for it.

Ang humble talaga ng mga matatalino sa school.

Hindi ko talaga ma-attribute yung talino ko

sa sarili ko.

Kasi, like I mentioned,

dahil po dun sa parents ko,

dahil po dun sa circumstances,

being surrounded by very smart people

sa Pisay, sa UP Diliman,

sa UP Mindanao,

parang product lang ako ng circumstances ko.

Hindi ko talaga ma-attribute sa sarili ko.

Maraming mga bata na hindi pa nadediscover

o hindi nabibigyan ng enough opportunity,

pero pagbibigyan sila ng tamang suporta,

atensyon, pagmamahal,

diba, they will also excel in school.

Exactly.

Thank you, Lance.

Thank you.

He is a graduate of Bachelor of Science in Nursing

at Lorma Colleges.

He placed top 8

on the 2010 Philippine Nursing Licensure Examination

and top the 2016 Licensure Examination for Teachers.

Kasama po natin ngayon,

Prince Adel Rosario.

Hi, Prince.

Hi, Miss Tori.

Hello!

Grabe yung story ng buhay mo.

Kasi, online gaming.

Paano ka nahilig sa online gaming?

Para sa akin kasi,

yung mga online games, computer games,

parang way siya to escape dun sa reality ng buhay mo na

syempre magulo, hindi naman kayo mayaman,

hindi man mahirap, pero hindi kayo nakakaangat-angat.

So, malungkot pa rin.

So, pag nasa online games ka,

ikaw yung malakas, ikaw yung magaling.

So, ikaw yung mananalo.

Tapos pwede mong ireset, pwede mong restart.

Yun po yung escape ko noong bata pa ako.

Pero ang galing kasi,

kahit na nahilig ka sa online gaming,

matalino ka.

Paano mo na pagsasabay yun?

Yung nag-aaral ka, matalino ka,

tapos mahilig kang mag-games.

Kasi di ba usually, yung mahilig mag-games,

bagsak lagi sa school,

or hindi maganda yung mga grades sa school

kasi nga, addict sa paggigame,

walang time mag-aaral.

Actually, yun po yung naging feeling ko,

yun yung isa sa fatal mistakes ng life ko noon.

Kasi kahit mahilig ako maglaro,

yung mga classmates ko,

di sila nakakapasa.

Pero ako, kahit naglalaro,

nag-honor pa rin.

So, sabi ko, love ako ni Lord.

Kaya lang noong second year high school ako,

parang totally na nalugmuk na talaga ako sa computer games.

Yun yung time na di na talaga ako pumapasok.

So, drop out ako.

Ang ginawa ko,

kunyari, natapos ko yung second year.

So, di nila alam.

Noong third year na,

kunyari, mag-i-enroll ako,

and usually naman, in-enroll ako ni mama ko doon sa school.

Sabi ko na lang,

Ma, pa, malaki naman ako.

Ako na mag-i-enroll sa sarili ko.

So, pag-uwi ko ng bahay,

akala nila mama at papa ko,

enroll ako ng third year.

So, yun yung akala nila,

nag-aaral ako,

yung pala, wala talaga,

matapos po yung fourth year.

Three years!

Nagawa mo yun?

Akala nila pumapasok?

Hanggang graduation po.

Anong ginagawa mo doon sa perang pang-enroll?

Sa computer shop po,

dumidiretso po talaga.

Sabi ko na, napayaman ko yata yung computer shop.

O, dahil doon ka nag-invest?

Doon talaga.

So, kailan yung point na nagising ka na,

tama na to,

hindi na maganda tong niloloko

kong mga magulang ka?

O nahuli ka?

Nakita ko na na,

lahat na sila successful,

gumagraduate na,

nagka-college na.

So, sabi ko,

sige na nga,

hindi talaga ako nag-aral.

So, bala ko nang mag-second year high school ulit.

Kaya lang po,

doon ko nabalitaan yung

programa po ng Department of Education

na Alternative Learning System.

So, yun po yung,

kapag hindi ka graduate ng elementary

or ng high school,

pwede ka nang dumiretso sa

high school or college,

basta pasok ka doon sa qualifications nila.

So, pumunta ako ng DepEd,

tapos sabi nila,

okay, pwede kang mag-exam.

Bagi kang pinagbibigyan ng padhana.

Oo.

Tapos yun,

so yun nga po yung masakit.

Parang,

ang bait-bait nung parents ko sa akin,

proud sila sa akin,

tapos ginagawin ko pa yun.

Parang,

Kailan po mapasok yung Gil?

Pag, ano po,

pagpagod na ako maglaro ng computer games.

Tapos pag natapos ko na yung isang event

or yung nakapag-level up na ako,

parang, oh, what's the point?

Nung time na nakapasa na kasi ako ng ALS,

sumakapag college na ako,

sabi ko,

sige, Prince,

galingan mo sa college,

nagraduate ka ng cum laude,

tapos magmamartsya ka,

mag-e-speech ka,

sabi ko, sige, gagalingan ko.

Nag-enrol po ako sa isang college of nursing sa La Union.

Nung first year college po,

dean's lister na ako,

number one pa.

Wow.

Tapos nung second sem,

ako pa rin yung number one.

Sabi ko, wow, I've changed.

Totoo ba ito?

Kaya lang,

nung second year po,

nung college po,

in-introduce na po yung DOTA.

Ayan na.

Iba talaga yung tawag nung online game.

So, tinitnay ko siya,

hindi ko na na-maintain yung grades ko.

So, hindi ako graduate ng cum laude.

Yung normal na lang nagraduate.

Kaya lang nililas ko,

oh, may board exam pa.

So, sabi ko,

itatap ko itong board exam na to.

Tapos, dun ko sasabihin kay mama at papa.

Na talagang...

Ito na?

Ito na.

So, never nilang nalaman?

In three years?

Hindi po.

Ngayon, nalaman na nila?

Nalaman na lang po nung 2016.

So...

Paano nalaman?

Nag-take ako ng isa pang licensure exam for teachers.

Sabi ko,

Lord, isa pa.

Isa pang top-notcher.

Parami, sasabihin ko na talaga.

So, yun,

nung nag-top ako ng let,

nung 2016,

sinabi ko kay mama.

I-explain ko sa kanya

ng detalyado.

Tapos,

ang ginawa niya lang,

ikaw talaga.

Yun lang po.

Hindi nga.

Ipis lang ako.

Hindi ko alam nararamdaman ko.

Nalungkot ako kasi,

bakit hindi siya sumisigaw?

Bakit hindi siya naglalit?

Bakit, bakit?

Ina-expect ko,

layas ka na.

Wala kang kwentang anak.

Pero wala.

Wala siyang reaction na masyado.

So, sabi ko,

okay, sige,

baka talagang

mabait lang talaga yung parents ko.

Pero, yun,

nag-start na po dun na,

okay,

it's time to

to have

yung babagoy ko na talaga

yung buhay ko na.

Mamubuhay na ako ng tapat?

Kasi matalino ka naman talaga eh,

di ba?

Madiscarty ka,

marunong ka,

pero yung story mo

sobrang bihira yung ganyan.

Na na-turn mo yung buhay mo

around.

May pinagsisihang ka ba

sa ginawa mo?

Narealize ko po talaga,

we can always play

the games we love,

but we should never play

with the hearts of the ones we love.

And I think

para sa mga nakikinig,

be your own inspiration,

be your own hero.

Hindi mo siguro ko din kailangan

maghalap ng inspiration sa iba.

Parang feeling ko po

sa inyo po magsisimulan.

Mag-start sa decision,

okay,

ayoko nang magiging pasaway,

ayoko nang magiging ano,

ayoko nang mahilig sa games,

ayoko nang magiging tamad,

ayoko nang magiging

magiging walang kwenta.

Mag-start sa decision

and yung decision na yun,

magtutuloy-tuloy po siya.

Thank you for watching!

Please subscribe to my channel!