PANDEMIC MADE ME DO IT | Fiction Zombie Horror Story | LA MUERTE HORROR STORIES
01:06.0
Tanging pagsansala lang ang nagagawa ng mga biktima at sa tulong na rin ng mga doktor.
01:12.0
Milyon-milyon na nga ang nasawi at hindi na rin mabilang ang kabuoang kaso sa buong mundo.
01:19.0
Wala na rin sapat na supply ang gobyerno lalo sa pamimigay ng mga relief goods katulad ng bigas, delata at iba pang mga pagkain.
01:30.0
Tagutom, hirap at matinding krisis ang ngayon ay kinahaharap ng mga tao.
01:37.0
Bunsod nito ang kung ano-ano ng mga nakahihindik na gawain ang ginagawa ng lahat.
01:44.0
Kahit pa ang pumatay ng kapwa-tao ay magagawa na nila iyon upang may maipanlaman lang sa tiyan.
01:57.0
Sarado ang buong bahay.
02:00.0
Hindi kami pinalalabas ng aming ina sa kadahilan ang maaari kaming katayin ng ibang tao dahil sa sobrang gutom.
02:08.0
Wala ng mga hayop, wala na rin mga ibang halamang maaaring kainin upang ipantawid gutom.
02:16.0
Marami na nga ang namamatay, hindi lang dahil sa sakit kung hindi dahil din sa matinding hirap at gutom na nararanasan ng mga tao sa kasalukuyan.
02:27.0
At katulad nga ng aking sinabi, maaari kang patayin ng ibang tao at gawing pagkain, kaya mag-ingat ka at huwag nang magpakita pa sa iba.
02:39.0
Hindi naman sila aswang, hindi rin naman sila mga baliw. Para lamang silang mga halimaw na kumakain ng kapwa-tao.
02:49.0
Ito na ba ang sinasabi ng iba? Na kapag lumala nga ang pandemyang ito ay maaaring magkaroon ng mas malalang virus na magiging dahilan upang magkaroon ng zombie outbreak.
03:04.0
Wala nang batas ngayon dahil kahit sino ay kayang patayin ng mga tao.
03:10.0
Wala rin pinipili, bata, matanda, lalaki o babae at kapag nahuli ka, siyak, kakainin ka na.
03:24.0
Napabalikwas na lamang ako nang makarinig ng isang malakas na pagsigaw mula sa labas.
03:30.0
Aktong lalabas na sana ako nang pinigilan din ako ng aking ina.
03:35.0
Wag kang lalabas! Alam mo namang delikado!
03:40.0
Pagbabanta sa akin ang aking ina habang nahakunot ang kanyang noo.
03:46.0
Sa katunayan ay gutom na gutom na kami.
03:50.0
Hindi pa kami nakakakain simula pa kagabi.
03:54.0
Tanging tubig lang ang aming iniinom na nagpapawi sa aming nararamdamang gutom.
04:00.0
Sumilip na lang ako sa maliit na butas ng dingding.
04:04.0
Upang nang sa ganun ay masilip ko rin kung ano nga ba ang nangyayari sa labas.
04:10.0
Pilit kong inaaninag ang pinagmula ng boses ng lalaki at doon literal na namilog ang aking mga mata.
04:18.0
Nakita ko kung paano sinaksak ng isang lalaki, ang lalaki rin na sumisigaw kanina.
04:25.0
Kinuha nito agad-agad ng lamang loob at kinain ito kahit nahilaw.
04:31.0
Napatakip na lamang ako ng bibig. Halos masoka ako sa aking nasaksihan.
04:37.0
Sa isip-isip ko'y napasabi pa akong,
04:40.0
Diyos ko, ano nang nangyayari?
04:45.0
Siguro nga, dahil sa sobrang gutom na dinaranas,
04:50.0
ay iyon na lamang ang naisip na tanging paraan para maibsa ng kanyang nararamdaman,
04:56.0
ang kanyang labis na pagkagutom.
04:58.0
Huminga pa nga ako ng malalim saka pumunta ng kusina para uminom ng tubig.
05:05.0
Ina, bakit po nangyayari ang mga ito?
05:09.0
Bakit pati kapwa tao ay pinapatay na ng iba para gawing pagkain?
05:14.0
Naguguluhang tanong ko sa aking ina.
05:18.0
Huminga siya ng malalim at pagkatapos ay tumabi sa akin.
05:23.0
Nagumpisa siyang magpaliwanag.
05:28.0
Anak, dahil wala na nga silang ibang magawa kung hindi ang pumatay na lang.
05:34.0
Wala na silang makain eh.
05:36.0
Nagiging zombie na sila.
05:38.0
Hindi na nila alam kung anong ginagawa nila.
05:42.0
At pagkatapos ay huminga ulit siya ng malalim at nagpatuloy.
05:48.0
Naaafektuhan ang utak ng tao nang dahil sa sobrang gutom.
05:53.0
Hindi na nila kilala kung ano o sino ang kinakatay nila.
05:56.0
Kahit ang kanilang kapamilya ay maaaring mapatay at makain nila.
06:01.0
Dagdag niya at mas lalo akong kinabahan.
06:08.0
Nagmuni-muni tuloy ako.
06:11.0
Nag-iisip ng mga bagay-bagay na mahirap maipaliwanag.
06:15.0
Paano nga kasing nagkakaganito?
06:18.0
Sa kabila ng aking pag-iisip ay may naramdaman akong kumakalas sa ilalim ng upuan.
06:25.0
Sinilip ko ito at nakita ko nga ang isang daga.
06:29.0
Agad ko itong dinakip at pinatay.
06:33.0
Ina, may nahuli akong daga.
06:36.0
Nakangiti kong sabi sa aking ina habang pinapakita ang nahuli ko.
06:42.0
Sige anak, balatan mo na yan.
06:43.0
Pagkatapos ay lutuin mo sa ibabaw ng apoy.
06:49.0
Paano ka naman ina?
06:51.0
Ano pong kakainin mo kung ganun?
06:55.0
Huwag kang mag-alala.
06:57.0
Kayang-kaya ko pa.
06:58.0
Pagamat nagdadalawang isip, ay sinunod ko ang utos ni ina.
07:02.0
Binalatan ko nga ang daga.
07:05.0
Niluto sa kakinain at nabawas-bawasan kahit papaano ang gutom na matagal ko nang nararamdaman.
07:12.0
Tinignan ko pa nga ang aking ina.
07:15.0
Bagamat mag-alala,
07:17.0
kayang-kaya ko pa.
07:19.0
Bagamat nagdadalawang isip, ay sinunod ko ang utos ni ina.
07:24.0
Binalatan ko nga ang daga.
07:25.0
Tinignan ko pa nga ang aking ina.
07:27.0
Bagamat makikita sa refleksyon ng kanyang mga mata ang awa,
07:32.0
hirap at lungkot ay pilit pa rin siyang ngumiti.
07:35.0
Kaya ngumiti na lamang din ako sa kanya.
07:39.0
Umaya-maya ay may narinig na naman akong ingay mula sa labas
07:44.0
at ito naman ay boses na ng isang bata.
07:47.0
Sinisikaw niya ang salitang mama habang umiiyak pa ito.
07:53.0
Tinignan ko ito sa maliit na butas ng dingding at nakita ko nga din
07:58.0
kung paanong kinakain na ng isang matandang babae ang naturang bata.
08:03.0
Halos maduwal na naman ako sa aking nakita.
08:07.0
Nasaksihan ko ang napakapulang muka ng matanda,
08:11.0
dulot na mga dugo at lamang loob na kanyang kinain mula roon sa bata.
08:15.0
Huminga na lamang ako ng napakalalim at pagkatapos ay ipinikita mga mata
08:25.0
at napagpasyahang magpahinga na.
08:28.0
Nakita kong kumuha ng kutsilyo si ina habang kinikis-kis ito sa isa pang matalas na kutsilyo.
08:35.0
Tila nilalaro nito ang mga hawak na bagay kaya hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba.
08:41.0
Bagamat kinakabahan ay pilit pa rin akong humiga para magpahinga.
08:47.0
Ngunit nang hindi pa man lumipas ang 15 minutos ay may narinig akong mga yabag na papalapit sa akin
08:54.0
at nakita ko nga si ina na may bit-bit pa rin kutsilyo.
08:59.0
Ina, ano pong gagawin niyo?
09:03.0
Utal-utal at kinakabahan kong tanong, ngunit hindi siya sumagot.
09:07.0
Baggus, lumapit lamang ito sa akin at sa kanya ako sinaksak.
09:19.0
Ramdam ko ang matulis na bagay na bumaon sa aking dibdib.
09:25.0
Hindi na ako makahinga at hindi ko na kinakaya pa.
09:29.0
Kasabay ng pagpatak ng likidong kristal mula sa aking mga mata ay ang pagsambit ko ng
09:42.0
Gumagaralgal na boses kong anas.
09:46.0
Nagpapahiwatig ng panghihina at pagmamakaawa.
09:53.0
Ramdam ko na ang panghihina ng buong sistema makalipas ang ilang segundo.
09:59.0
Dalawang saksak na ang iginawad niya.
10:02.0
Pinilit kong kinurap-kurap ang aking mga mata,
10:05.0
subalit bumibigat na ang mga talukap nito.
10:09.0
At sa huling pagkakataon...
10:16.0
Ang tanging pinakahuling salitang nabanggit ko bago ako nilamon ng kadiliman.
10:53.0
Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakutan na ito,
10:56.0
hit like, leave a comment at i-share ang ating episode sa inyong social media.
11:01.0
Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyong social media.
11:06.0
Check the links sa description section.
11:08.0
Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.
11:16.0
Suportahan din ang ating mga brother channels ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.
11:22.0
Gayon din ang Hilakbot Haunted History for a weekly dose of strange facts and hunting histories.
11:28.0
Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HTV Positive!
11:53.0
Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakutan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.
12:01.0
Your first 24-7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube.
